Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌و مهربانى‌اش هميشگى.

Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

همه ستايش‌ها، ويژه خداست كه مالك و مربى جهانيان است.

Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi

رحمتش بى‌اندازه و مهربانى‌اش هميشگى است.

Māliki Yawmi Ad-Dīni

صاحب و داراى روز پاداش است.

'Īyāka Na`budu Wa 'Īyāka Nasta`īnu

[پروردگارا!] فقط تو را مى‌پرستيم وتنها از تو يارى مى‌خواهيم.

'Ihdinā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

ما را به راه راست هدايت كن.

Şirāţa Al-Ladhīna 'An`amta `Alayhim Ghayri Al-Maghđūbi `Alayhim Wa Lā Ađ-Đāllīna

راه كسانى [چون پيامبران، صديقان، شهيدان و صالحان‌] كه به آنان نعمت [ايمان، عمل شايسته و اخلاق حسنه‌] عطاكردى، هم آنان كه نه مورد خشم تواند و نه گمراه‌اند.

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ الم

Dhālika Al-Kitābu Lā Rayba Fīhi Hudan Lilmuttaqīna

در [وحى بودن و حقانيت‌] اين كتاب [با عظمت‌] هيچ شكى نيست؛ سراسرش براى پرهيزكاران هدايت است.

Al-Ladhīna Yu'uminūna Bil-Ghaybi Wa Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna

آنان كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا مى‌دارند و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم، انفاق مى‌كنند.

Wa Al-Ladhīna Yu'uminūna Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila Min Qablika Wa Bil-'Ākhirati Hum Yūqinūna

و آنان كه به آنچه به سوى تو و به آنچه پيش از تو نازل شده، مؤمن هستند و به روز قيامت يقين دارند.

'Ūlā'ika `Alá Hudan Min Rabbihim Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

آنانند كه از سوى پروردگارشان بر [راه‌] هدايت‌اند و آنانند كه رستگارند.

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Sawā'un `Alayhim 'A 'Andhartahum 'Am Lam Tundhirhum Lā Yu'uminūna

بى‌ترديد كسانى كه [به خدا و آياتش‌] كافر شدند براى آنان يكسان است چه [از عذاب‌] بيمشان دهى يا بيمشان ندهى، ايمان نمى‌آورند.

Khatama Allāhu `Alá Qulūbihim Wa `Alá Sam`ihim Wa `Alá 'Abşārihim Ghishāwatun Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun

خدا [به كيفر كفرشان‌] بر دل‌ها و گوش‌هايشان مهر [تيره‌بختى‌] نهاده، و بر چشم‌هايشان پرده‌اى [از تاريكى است كه فروغ هدايت را نمى‌بينند]، و براى آنان عذابى بزرگ است.

Wa Mina An-Nāsi Man Yaqūlu 'Āmannā Billāhi Wa Bil-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Mā Hum Bimu'uminīna

و گروهى از مردم [كه اهل نفاق‌اند] مى‌گويند: ما به خدا و روز قيامت ايمان آورديم، در حالى كه آنان مؤمن نيستند.

Yukhādi`ūna Allāha Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Mā Yakhda`ūna 'Illā 'Anfusahum Wa Mā Yash`urūna

[به گمان باطلشان‌] مى‌خواهند خدا و اهل ايمان را فريب دهند، در حالى كه جز خودشان را فريب نمى‌دهند، ولى [اين حقيقت را] درك نمى‌كنند.

Fī Qulūbihim Marađun Fazādahumu Allāhu Marađāan Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun Bimā Kānū Yakdhibūna

در دل آنان بيمارى [سختى از نفاق‌] است، پس خدا [به كيفر نفاقشان‌] بر بيماريشان افزود، و براى آنان در برابر آنچه همواره دروغ مى‌گفتند، عذابى دردناك است.

Wa 'Idhā Qīla Lahum Lā Tufsidū Fī Al-'Arđi Qālū 'Innamā Naĥnu Muşliĥūna

چون به آنان گويند: در زمين فساد نكنيد مى‌گويند: فقط ما اصلاح گريم!

'Alā 'Innahum Humu Al-Mufsidūna Wa Lakin Lā Yash`urūna

آگاه باشيد! يقينا خود آنان فسادگرند، ولى درك نمى‌كنند.

Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Āminū Kamā 'Āmana An-Nāsu Qālū 'Anu'uminu Kamā 'Āmana As-Sufahā'u 'Alā 'Innahum Humu As-Sufahā'u Wa Lakin Lā Ya`lamūna

چون به آنان گويند: ايمان آوريد چنان كه ديگر مردم ايمان آوردند مى‌گويند: آيا ما هم مانند سبك مغزان ايمان آوريم؟! آگاه باشيد! قطعا اينان خود سبك مغزند، ولى [از شدت كوردلى به اين حقيقت‌] آگاه نيستند.

Wa 'Idhā Laqū Al-Ladhīna 'Āmanū Qālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalawā 'Ilá Shayāţīnihim Qālū 'Innā Ma`akum 'Innamā Naĥnu Mustahzi'ūna

و هنگامى كه با اهل ايمان ديدار كنند، گويند: ما ايمان آورديم و چون با شيطان‌هايشان [كه سران شرك و كفرند] خلوت گزينند، گويند: بدون شك ما با شماييم، جز اين نيست كه ما [با تظاهر به ايمان‌] آنان را مسخره مى‌كنيم.

Al-Lahu Yastahzi'u Bihim Wa Yamudduhum Fī Ţughyānihim Ya`mahūna

خدا آنان را [به كيفر اين كار منافقانه در دنيا و آخرت‌] عذاب خواهد كرد، و آنان را در سركشى وتجاوزشان مهلت مى‌دهد [تا در گمراهى‌شان‌] سرگردان وحيران بمانند.

'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ashtaraw Ađ-Đalālata Bil-Hudá Famā Rabiĥat Tijāratuhum Wa Mā Kānū Muhtadīna

آنان كسانى هستند كه گمراهى را به جاى هدايت خريدند، پس تجارتشان سود نكرد و از راه يافتگان [به سوى حق‌] نبودند.

Mathaluhum Kamathali Al-Ladhī Astawqada Nārāan Falammā 'Ađā'at Mā Ĥawlahu Dhahaba Allāhu Binūrihim Wa Tarakahum Fī Žulumātin Lā Yubşirūna

سرگذشت آنان سرگذشت كسانى است كه [در شب بسيار تاريك بيابان‌] آتشى افروختند [تا در پرتو آن خود را از مهلكه نجات دهند]، چون آتش پيرامونشان را روشن ساخت، خدا [به وسيله توفانى سهمگين‌] نورشان را از ميان برداشت و آنان را در تاريكى‌هايى كه مطلقا نمى‌ديدند واگذاشت.

Şummun Bukmun `Umyun Fahum Lā Yarji`ūna

كر و لال و كورند، به اين سبب آنان [از گمراهى و ضلالت به سوى هدايت و حقيقت‌] بازنمى‌گردند.

'Aw Kaşayyibin Mina As-Samā'i Fīhi Žulumātun Wa Ra`dun Wa Barqun Yaj`alūna 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Mina Aş-Şawā`iqi Ĥadhara Al-Mawti Wa Allāhu Muĥīţun Bil-Kāfirīna

يا [سرگذشت آنان‌] سرگذشت [دچار شدگان به‌] رگبارى شديد از آسمان است كه در آن تاريكى‌ها و رعد و برقى است، [آنان‌] انگشتانشان را از [صداى هولناك‌] صاعقه‌ها به خاطر بيم مرگ در گوش‌هايشان مى‌گذارند [در حالى كه راه گريزى از مرگ براى آنان نيست‌] و خدا به كافران احاطه [همه جانبه‌] دارد.

Yakādu Al-Barqu Yakhţafu 'Abşārahum Kullamā 'Ađā'a Lahum Mashawā Fīhi Wa 'Idhā 'Ažlama `Alayhim Qāmū Wa Law Shā'a Allāhu Ladhahaba Bisam`ihim Wa 'Abşārihim 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

نزديك است كه آن برق [بسيار رخشنده، روشنى‌] چشم‌هاى آنان را بربايد؛ زمانى كه آنان را روشنى دهد، در آن روشنى راه مى‌روند و چون محيط را بر آنان تاريك كند، مى‌ايستند و اگر خدا مى‌خواست [شنوايى‌] گوش و [بينايى‌] چشم آنان را نابود مى‌كرد؛ زيرا خدا بر هر كارى تواناست.

Yā 'Ayyuhā An-Nāsu A`budū Rabbakumu Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Ladhīna Min Qablikum La`allakum Tattaqūna

اى مردم! پروردگارتان را كه شما و پيشينيان شما را آفريده است، بپرستيد تا [با پرستيدن او] پروا پيشه شويد.

Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Firāshāan Wa As-Samā'a Binā'an Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhraja Bihi Mina Ath-Thamarāti Rizqāan Lakum Falā Taj`alū Lillāh 'Andādāan Wa 'Antum Ta`lamūna

آن پروردگارى كه زمين را براى شما بسترى گسترده و آسمان را سقفى برافراشته قرار داد و از آسمان، آبى [مانند برف و باران‌] نازل كرد و به وسيله آن از ميوه‌هاى گوناگون، رزق و روزى براى شما بيرون آورد؛ پس براى خدا شريكان و همتايانى قرار ندهيد در حالى كه مى‌دانيد [براى خدا در آفريدن و روزى دادن، شريك و همتايى وجود ندارد].

Wa 'In Kuntum Fī Raybin Mimmā Nazzalnā `Alá `Abdinā Fa'tū Bisūratin Min Mithlihi Wa 'Ad`ū Shuhadā'akum Min Dūni Allāhi 'In Kuntum Şādiqīna

و اگر در آنچه ما بر بنده خود [محمد صلى الله عليه و آله‌] نازل كرده‌ايم، شك داريد [كه وحى الهى است يا ساخته بشر] پس سوره‌اى مانند آن رابياوريد، و [براى اين كار] غير از خدا، شاهدان و گواهان خود را [از فصحا و بلغاى بزرگ عرب به يارى‌] فرا خوانيد، اگر [در گفتار خود كه اين قرآن ساخته بشر است نه وحى الهى‌] راستگوييد.

Fa'in Lam Taf`alū Wa Lan Taf`alū Fattaqū An-Nāra Allatī Waqūduhā An-Nāsu Wa Al-Ĥijāratu 'U`iddat Lilkāfirīna

و اگر اين كار را انجام نداديد- كه هرگز نمى‌توانيد انجام دهيد- بنابراين از [آتشى‌] كه هيزمش مردم و سنگ‌هايند، بپرهيزيد؛ آتشى كه براى كافران آماده شده است.

Wa Bashshiri Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti 'Anna Lahum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Kullamā Ruziqū Minhā Min Thamaratin Rizqāan Qālū Hādhā Al-Ladhī Ruziqnā Min Qablu Wa 'Utū Bihi Mutashābihāan Wa Lahum Fīhā 'Azwājun Muţahharatun Wa Hum Fīhā Khālidūna

و كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، مژده ده كه براى آنان بهشت‌هايى است كه از زير [درختان‌] آن نهرها جارى است؛ هرگاه از آن بهشت‌ها ميوه‌اى آماده به آنان روزى دهند، گويند: اين همان است كه از پيش روزى ما شده است، و از انواع ميوه‌ها كه [در طعم و گوارايى‌] شبيه هم است، نزد آنان آورند؛ در آنجا براى ايشان همسرانى پاكيزه است؛ و در آنجا جاودانه‌اند.

'Inna Allāha Lā Yastaĥyī 'An Yađriba Mathalāan Mā Ba`ūđatan Famā Fawqahā Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Faya`lamūna 'Annahu Al-Ĥaqqu Min Rabbihim Wa 'Ammā Al-Ladhīna Kafarū Fayaqūlūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Yuđillu Bihi Kathīrāan Wa Yahdī Bihi Kathīrāan Wa Mā Yuđillu Bihi 'Illā Al-Fāsiqīna

بى‌ترديد خدا [براى فهماندن مطلبى به مردم‌] از اينكه به پشه و فراتر از آن [در كوچكى‌] مثل بزند، شرم نمى‌كند؛ اما كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌دانند كه آن مثل از سوى پروردگارشان درست و حق است و اما كسانى كه كافرند گويند: خدا از اين مثل چه اراده كرده است؟! خدا بسيارى را به آن مثل [به خاطر انكارشان‌] گمراه مى‌كند، و بسيارى را به آن مثل [به سبب پذيرفتنشان‌] هدايت مى‌نمايد؛ و جز فاسقان را به آن گمراه نمى‌كند.

Al-Ladhīna Yanquđūna `Ahda Allāhi Min Ba`di Mīthāqihi Wa Yaqţa`ūna Mā 'Amara Allāhu Bihi 'An Yūşala Wa Yufsidūna Fī Al-'Arđi 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

همان كسانى كه پيمان خدا را پس از استوار كردنش مى‌شكنند و رشته‌هايى را كه خدا به پيوند آن امر كرده است [مانند رابطه با انبيا، امامان و ارتباط با خويشان‌] مى‌گسلند، و در زمين فساد مى‌كنند؛ يقينا آنان زيانكارند.

Kayfa Takfurūna Billāhi Wa Kuntum 'Amwātāan Fa'aĥyākum Thumma Yumītukum Thumma Yuĥyīkum Thumma 'Ilayhi Turja`ūna

چگونه به خدا كفر مى‌ورزيد در حالى كه [پيش از دميده شدن روح به كالبدتان تركيبى از عناصر] مرده بوديد، پس شما را حيات بخشيد، سپس شما را مى‌ميراند، آن گاه دوباره زنده مى‌كند، سپس به سوى او بازگردانده مى‌شويد.

Huwa Al-Ladhī Khalaqa Lakum Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Thumma Astawá 'Ilá As-Samā'i Fasawwāhunna Sab`a Samāwātin Wa Huwa Bikulli Shay'in `Alīmun

اوست كه همه آنچه را در زمين است براى شما آفريد، سپس آفرينش آسمان را [كه به صورت ماده‌اى دود مانند بود] اراده كرد و آن را به شكل هفت آسمان [همراه با نظامى استوار] درست و نيكو قرار داد؛ و او [به قوانين و محاسبات‌] همه چيز داناست.

Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Jā`ilun Fī Al-'Arđi Khalīfatan Qālū 'Ataj`alu Fīhā Man Yufsidu Fīhā Wa Yasfiku Ad-Dimā'a Wa Naĥnu Nusabbiĥu Biĥamdika Wa Nuqaddisu Laka Qāla 'Innī 'A`lamu Mā Lā Ta`lamūna

و [ياد كن‌] هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان فرمود: مسلما من جانشينى در زمين قرار خواهم داد. گفتند: آيا كسى را در آن قرار مى‌دهى كه فساد مى‌كند و خون مى‌ريزد؟! در حالى كه ما تو را همراه با سپاس و ستايشت تسبيح مى‌گوييم و تقديس مى‌كنيم. [پروردگار] فرمود: من [واقعيات و اسرارى از قرار گرفتن اين جانشين در زمين‌] مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد.

Wa `Allama 'Ādama Al-'Asmā'a Kullahā Thumma `Arađahum `Alá Al-Malā'ikati Faqāla 'Anbi'ūnī Bi'asmā'i Hā'uulā' 'In Kuntum Şādiqīna

و خدا همه نام‌ها [ى موجودات‌] را به آدم آموخت؛ سپس [هويت و حقايق ذات موجودات را] به فرشتگان ارائه كرد و گفت: مرا از نام‌هاى ايشان خبر دهيد، اگر [در ادعاى سزاوار بودنتان به جانشينى‌] راستگوييد.

Qālū Subĥānaka Lā `Ilma Lanā 'Illā Mā `Allamtanā 'Innaka 'Anta Al-`Alīmu Al-Ĥakīmu

گفتند: تو از هر عيب و نقصى منزهى، ما را دانشى جز آنچه خودت به ما آموخته‌اى نيست، يقينا تويى كه بسيار دانا و حكيمى.

Qāla Yā 'Ādamu 'Anbi'hum Bi'asmā'ihim Falammā 'Anba'ahum Bi'asmā'ihim Qāla 'Alam 'Aqul Lakum 'Innī 'A`lamu Ghayba As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa 'A`lamu Mā Tubdūna Wa Mā Kuntum Taktumūna

[خدا] فرمود: اى آدم! فرشتگان را از نام‌هاى آنان خبر ده. پس هنگامى كه نام‌هايشان را به فرشتگان خبر داد [خدا] فرمود: آيا به شما نگفتم كه من يقينا نهان آسمان‌ها و زمين را مى‌دانم، و به آنچه شما آشكار مى‌كنيد و به آنچه پنهان مى‌داريد، دانايم؟

Wa 'Idh Qulnā Lilmalā'ikati Asjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Iblīsa 'Abá Wa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna

و [ياد كن‌] هنگامى كه به فرشتگان گفتيم: به آدم سجده كنيد، [پس‌] سجده كردند مگر ابليس كه سر پيچيد و تكبر ورزيد و از كافران شد.

Wa Qulnā Yā 'Ādamu Askun 'Anta Wa Zawjuka Al-Jannata Wa Kulā Minhā Raghadāan Ĥaythu Shi'tumā Wa Lā Taqrabā Hadhihi Ash-Shajarata Fatakūnā Mina Až-Žālimīna

و گفتيم: اى آدم! تو و همسرت در اين بهشت سكونت گيريد و از هر جاى آنكه خواستيد فراوان و گوارا بخوريد، و به اين درخت نزديك نشويد كه [اگر نزديك شويد] از ستمكاران خواهيد شد.

Fa'azallahumā Ash-Shayţānu `Anhā Fa'akhrajahumā Mimmā Kānā Fīhi Wa Qulnā Ahbiţū Ba`đukum Liba`đin `Adūwun Wa Lakum Fī Al-'Arđi Mustaqarrun Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin

پس شيطان، هر دو را از [طريق‌] آن درخت لغزانيد و آنان را از آنچه در آن بودند [چه مقام و مرتبه معنوى، و چه منزلت و جايگاه ظاهرى‌] بيرون كرد. و ما گفتيم: [اى آدم و حوا و اى ابليس!] در حالى كه دشمن يكديگريد [و تا ابد، بين شما آدميان و ابليسيان صلح و صفايى نخواهد بود، از اين جايگاه‌] فرود آييد و براى شما در زمين، قرارگاهى [براى زندگى‌] و تا مدتى معين، وسيله بهره‌ورى اندكى خواهد بود.

Fatalaqqá 'Ādamu Min Rabbihi Kalimātin Fatāba `Alayhi 'Innahu Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

پس آدم كلماتى را [مانند كلمه استغفار و توسل به اهل بيت عليهم السلام كه مايه توبه و بازگشت بود] از سوى پروردگارش دريافت كرد و [پروردگار] توبه‌اش را پذيرفت؛ زيرا او بسيار توبه‌پذير و مهربان است.

Qulnā Ahbiţū Minhā Jamī`āan Fa'immā Ya'tiyannakum Minnī Hudan Faman Tabi`a Hudāya Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

گفتيم: همگى از آن [مرتبه و مقام‌] فرود آييد؛ چنانچه از سوى من هدايتى براى شما آمد، پس كسانى كه از هدايتم پيروى كنند نه ترسى بر آنان است و نه اندوهگين شوند.

Wa Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna

و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، اهل آتشند و در آن جاودانه‌اند.

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Awfū Bi`ahdī 'Ūfi Bi`ahdikum Wa 'Īyāya Fārhabūni

اى بنى‌اسرائيل! نعمت هاى مرا كه به شما عطا كردم، ياد كنيد و به پيمانم [كه سفارش به عبادت و ايمان به همه انبيا به ويژه پيامبر اسلام است‌] وفا كنيد تا من هم به پيمان شما [كه توقع ثواب وپاداش در برابر عبادت وايمان است‌] وفا كنم، و [نسبت به پيمان‌شكنى‌] فقط از من بترسيد.

Wa 'Āminū Bimā 'Anzaltu Muşaddiqāan Limā Ma`akum Wa Lā Takūnū 'Awwala Kāfirin Bihi Wa Lā Tashtarū Bi'āyātī Thamanāan Qalīlāan Wa 'Īyāya Fattaqūni

وبه آنچه [بر پيامبر اسلام‌] نازل كرده‌ام كه تصديق كننده تورات وانجيلى است كه با شماست، ايمان آوريد و نخستين كافر به آن نباشيد [كه نسل به نسل پس از شما به پيروى از شما به آن كافر شوند] و آياتم را [در تورات كه اوصاف محمد و قرآن در آن است، با تغيير دادن و تحريف كردن‌] به بهايى ناچيز نفروشيد، و فقط از من پروا كنيد.

Wa Lā Talbisū Al-Ĥaqqa Bil-Bāţili Wa Taktumū Al-Ĥaqqa Wa 'Antum Ta`lamūna

و حق را با باطل مخلوط نكنيد [تا تشخيص دادنشان بر مردم جوياى حق دشوار نشود]، وحق را [كه قرآن وپيامبر است‌] در حالى كه مى‌دانيد [و مى‌شناسيد، از مردم‌] پنهان نكنيد.

Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa Arka`ū Ma`a Ar-Rāki`īna

و نماز را بر پا داريد، و زكات بپردازيد، و همراه ركوع‌كنندگان ركوع كنيد [كه نماز خواندن با جماعت محبوب خداست‌].

Ata'murūna An-Nāsa Bil-Birri Wa Tansawna 'Anfusakum Wa 'Antum Tatlūna Al-Kitāba 'Afalā Ta`qilūna

آيا مردم را به نيكى فرمان مى‌دهيد و خود را [در ارتباط با نيكى‌] فراموش مى‌كنيد؟ در حالى كه كتاب [تورات را كه با شدت به نيكى دعوتتان كرده‌] مى‌خوانيد. آيا [به وضع زيان‌بار و خطرناك خود] نمى‌انديشيد؟

Wa Asta`īnū Biş-Şabri Wa Aş-Şalāati Wa 'Innahā Lakabīratun 'Illā `Alá Al-Khāshi`īna

از صبر و نماز يارى بخواهيد، و يقينا اين كار جز بر فروتنان، گران و دشوار است.

Al-Ladhīna Yažunnūna 'Annahum Mulāqū Rabbihim Wa 'Annahum 'Ilayhi Rāji`ūna

آنان كه يقين دارند [در نهايت‌] ديدار كننده پروردگارشان خواهند بود، و قطعا به سوى او بازمى‌گردند.

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Annī Fađđaltukum `Alá Al-`Ālamīna

اى بنى‌اسرائيل! نعمت هاى مرا كه به شما عطا كردم و اينكه شما را بر جهانيان [زمان خودتان‌] برترى دادم، ياد كنيد،

Wa Attaqū Yawmāan Lā Tajzī Nafsun `An Nafsin Shay'āan Wa Lā Yuqbalu Minhā Shafā`atun Wa Lā Yu'ukhadhu Minhā `Adlun Wa Lā Hum Yunşarūna

و از روزى پروا كنيد كه نه كسى از كسى عذابى را دفع مى‌كند، و نه از كسى شفاعتى مى‌پذيرند، و نه از كسى [در برابر گناهانش‌] فديه و عوضى مى‌گيرند، و نه [براى رهايى از آتش دوزخ‌] يارى مى‌شوند.

Wa 'Idh Najjaynākum Min 'Āli Fir`awna Yasūmūnakum Sū'a Al-`Adhābi Yudhabbiĥūna 'Abnā'akum Wa Yastaĥyūna Nisā'akum Wa Fī Dhalikum Balā'un Min Rabbikum `Ažīmun

و [ياد كنيد] آن گاه كه شما را از [سيطره حكومت ظالمانه‌] فرعونيان نجات داديم؛ آنان كه همواره شما را به سخت‌ترين صورت شكنجه مى‌كردند، پسران شما را سر مى‌بريدند و زنان شما را [براى بيگارى و كنيزى‌] زنده مى‌گذاشتند. و در اين سختى‌ها ومشكلات آزمايشى بزرگ از سوى پروردگارتان بود.

Wa 'Idh Faraqnā Bikumu Al-Baĥra Fa'anjaynākum Wa 'Aghraqnā 'Āla Fir`awna Wa 'Antum Tanžurūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم، پس شما را نجات داديم و فرعونيان را در حالى كه مى‌ديديد، غرق كرديم.

Wa 'Idh Wā`adnā Mūsá 'Arba`īna Laylatan Thumma Attakhadhtumu Al-`Ijla Min Ba`dihi Wa 'Antum Žālimūna

و [ياد كنيد] زمانى كه [براى نازل كردن تورات‌] چهل شب با موسى وعده گذاشتيم، سپس شما بعد از [غايب شدن‌] او گوساله را معبود خود گرفتيد، در حالى كه [به سبب اين كار بسيار زشت‌] ستمكار بوديد.

Thumma `Afawnā `Ankum Min Ba`di Dhālika La`allakum Tashkurūna

سپس بعد از آن [كار زشت‌] از [گناه‌] شما درگذشتيم، تا سپاس‌گزارى كنيد.

Wa 'Idh 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Al-Furqāna La`allakum Tahtadūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه به موسى، كتاب و ميزان جداكننده [حق از باطل‌] عطا كرديم تا هدايت يابيد.

Wa 'Idh Qāla Mūsá Liqawmihi Yā Qawmi 'Innakum Žalamtum 'Anfusakum Biāttikhādhikumu Al-`Ijla Fatūbū 'Ilá Bāri'ikum Fāqtulū 'Anfusakum Dhalikum Khayrun Lakum `Inda Bāri'ikum Fatāba `Alaykum 'Innahu Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

و [ياد كنيد] زمانى كه موسى به قومش گفت: اى قوم من! قطعا شما به سبب معبود گرفتن گوساله به خودتان ستم ورزيديد، پس به سوى آفريننده خود بازگرديد، و [افرادى از] خودتان را [كه گوساله را به پرستش گرفتند] بكشيد كه اين [عمل‌] براى شما در پيشگاه آفريدگارتان بهتر است. پس خدا [به دنبال اجرا كردن دستورش‌] توبه شما را پذيرفت؛ زيرا او بسيار توبه‌پذير و مهربان است.

Wa 'Idh Qultum Yā Mūsá Lan Nu'umina Laka Ĥattá Nará Allāha Jahratan Fa'akhadhatkumu Aş-Şā`iqatu Wa 'Antum Tanžurūna

و [ياد كنيد] آن گاه كه گفتيد: اى موسى! هرگز به تو ايمان نمى‌آوريم تا خدا را آشكارا [با ديده خود] ببينيم. پس در حالى كه مى‌ديديد، صاعقه مرگبار شما را گرفت.

Thumma Ba`athnākum Min Ba`di Mawtikum La`allakum Tashkurūna

سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم تا سپاس‌گزارى كنيد.

Wa Žallalnā `Alaykumu Al-Ghamāma Wa 'Anzalnā `Alaykumu Al-Manna Wa As-Salwá Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Mā Žalamūnā Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna

و [در صحراى سوزان سينا] ابر را بر سر شما سايبان قرار داديم؛ و بر شما گزانگبين و بلدرچين نازل كرديم؛ [و گفتيم:] از خوراكى‌هاى پاك و پاكيزه‌اى كه روزى شما قرار داده‌ايم بخوريد. و آنان [در تجاوز و طغيانشان وناسپاسى وكفرانشان‌] بر ما ستم نكردند، بلكه همواره بر خود ستم مى‌ورزيدند.

Wa 'Idh Qulnā Adkhulū Hadhihi Al-Qaryata Fakulū Minhā Ĥaythu Shi'tum Raghadāan Wa Adkhulū Al-Bāba Sujjadāan Wa Qūlū Ĥiţţatun Naghfir Lakum Khaţāyākum Wa Sanazīdu Al-Muĥsinīna

و [ياد كنيد] هنگامى را كه گفتيم: به اين شهر [بيت المقدس‌] وارد شويد، و از نعمت هاى آن هر چه كه خواستيد، فراوان و گوارا بخوريد و از دروازه [شهر يا در معبد] فروتنانه و سجده‌كنان درآييد و بگوييد: [خدايا! خواسته ما] ريزش گناهان ماست، تا گناهانتان را بيامرزيم و به زودى [پاداش‌] نيكوكاران را بيفزايم.

Fabaddala Al-Ladhīna Žalamū Qawlāan Ghayra Al-Ladhī Qīla Lahum Fa'anzalnā `Alá Al-Ladhīna Žalamū Rijzāan Mina As-Samā'i Bimā Kānū Yafsuqūna

ولى ستمكاران، سخنى را كه [بيرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى ديگر تبديل كردند [به جاى درخواست ريزش گناهان، درخواست امور مادى كردند]. ما هم بر ستمكاران به سبب آنكه همواره نافرمانى مى‌كردند، عذابى از آسمان فرود آورديم.

Wa 'Idh Astasqá Mūsá Liqawmihi Faqulnā Ađrib Bi`aşāka Al-Ĥajara Fānfajarat Minhu Athnatā `Ashrata `Aynāan Qad `Alima Kullu 'Unāsin Mashrabahum Kulū Wa Ashrabū Min Rizqi Allāhi Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna

و [ياد كنيد] آن گاه كه موسى براى قومش درخواست آب كرد، پس گفتيم: عصايت را به اين سنگ بزن. پس دوازده چشمه از آن جوشيد به طورى كه هر گروهى [از دوازده گروه بنى‌اسرائيل‌] چشمه ويژه خود را شناخت. [و گفتيم:] از روزى خدا بخوريد و بياشاميد و تبهكارانه در زمين فتنه و آشوب بر پا نكنيد.

Wa 'Idhi Qultum Yā Mūsá Lan Naşbira `Alá Ţa`āmin Wāĥidin Fād`u Lanā Rabbaka Yukhrij Lanā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Min Baqlihā Wa Qiththā'ihā Wa Fūmihā Wa `Adasihā Wa Başalihā Qāla 'Atastabdilūna Al-Ladhī Huwa 'Adná Bial-Ladhī Huwa Khayrun Ahbiţū Mişrāan Fa'inna Lakum Mā Sa'altum Wa Đuribat `Alayhimu Adh-Dhillatu Wa Al-Maskanatu Wa Bā'ū Bighađabin Mina Allāhi Dhālika Bi'annahum Kānū Yakfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Yaqtulūna An-Nabīyīna Bighayri Al-Ĥaqqi Dhālika Bimā `Aşawā Wa Kānū Ya`tadūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه گفتيد: اى موسى! ما هرگز بر يك نوع غذا صبر نمى‌كنيم، پس از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمين مى‌روياند از سبزى و خيار و سير و عدس و پيازش را براى ما آماده كند. [موسى‌] گفت: آيا شما به جاى غذاى بهتر، غذاى پست‌تر را مى‌خواهيد؟! [اكنون كه چنين درخواست ناروايى داريد] به شهرى فرود آييد كه آنچه خواستيد، براى شما آماده است. و [داغ‌] خوارى و بيچارگى و نياز بر آنان زده شد و سزاوار خشم خدا شدند؛ اين [خوارى و خشم‌] به سبب آن بود كه آنان همواره به آيات خدا كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند؛ اين [كفرورزى و كشتن پيامبران‌] به علت آن بود كه [از فرمان من‌] سرپيچى نمودند و پيوسته [از حدود حق‌] تجاوز مى‌كردند.

'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Al-Ladhīna Hādū Wa An-Naşārá Wa Aş-Şābi'īna Man 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa `Amila Şāliĥāan Falahum 'Ajruhum `Inda Rabbihim Wa Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

مسلما كسانى كه [به ظاهر] ايمان آوردند، و يهودى‌ها و نصرانى‌ها و صابئى‌ها هر كدامشان [از روى حقيقت‌] به خدا و روز قيامت ايمان آورند و كار شايسته انجام دهند، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته و مناسب است، و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين شوند.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Wa Rafa`nā Fawqakumu Aţ-Ţūra Khudhū Mā 'Ātaynākum Biqūwatin Wa Adhkurū Mā Fīhi La`allakum Tattaqūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه از شما [بر پيروى از حق‌] پيمان گرفتيم، و كوه طور را بالاى سرتان برافراشتيم، [و گفتيم:] آنچه را [از آيات كتاب آسمانى‌] به شما داده‌ايم، با قدرت و قوت دريافت كنيد، و آنچه را در آن است [براى اجرا كردن‌] به ياد داشته باشيد تا پرهيزكار شويد.

Thumma Tawallaytum Min Ba`di Dhālika Falawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Lakuntum Mina Al-Khāsirīna

آن گاه پس از آن [پيمان گرفتن، از وفاى به آن‌] روى گردان شديد، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، البته از زيانكاران مى‌شديد.

Wa Laqad `Alimtumu Al-Ladhīna A`tadawā Minkum Fī As-Sabti Faqulnā Lahum Kūnū Qiradatan Khāsi'īna

يقينا شما [سرگذشت‌] كسانى از خودتان را كه در روز شنبه [از دستور خدا] تجاوز كردند [و به صيد ماهى پرداختند] دانستيد، كه به آنان گفتيم: به شكل بوزينگانى رانده شده و خوار شويد.

Faja`alnāhā Nakālāan Limā Bayna Yadayhā Wa Mā Khalfahā Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna

در نتيجه، آن [مجازات‌] را عبرتى براى كسانى كه شاهد حادثه بودند، وكسانى كه بعد از آنان مى‌آيند، و پندى براى پرواپيشگان قرار داديم.

Wa 'Idh Qāla Mūsá Liqawmihi 'Inna Allāha Ya'murukum 'An Tadhbaĥū Baqaratan Qālū 'Atattakhidhunā Huzūan Qāla 'A`ūdhu Billāhi 'An 'Akūna Mina Al-Jāhilīn

و [ياد كنيد] زمانى كه موسى به قومش گفت: خدا به شما فرمان مى‌دهد گاوى را ذبح كنيد، گفتند: آيا ما را مسخره مى‌كنى؟! گفت: به خدا پناه مى‌برم از اينكه از نادانان باشم.

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Hiya Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Lā Fāriđun Wa Lā Bikrun `Awānun Bayna Dhālika Fāf`alū Mā Tu'umarūna

گفتند: از پروردگارت بخواه براى ما بيان كند كه آن گاو چگونه گاوى باشد؟ گفت: او مى‌فرمايد كه: آن گاوى است نه پير از كارمانده، نه جوان نارسيده، [بلكه‌] گاوى ميان اين دو نوع گاو است. پس آنچه را به آن فرمان داده‌اند، انجام دهيد.

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Lawnuhā Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Şafrā'u Fāqi`un Lawnuhā Tasurru An-Nāžirīna

گفتند: از پروردگارت بخواه براى ما بيان كند رنگ آن چگونه است؟ گفت: او مى‌فرمايد: گاوى است زرد [رنگش روشن‌] كه بينندگان را شاد و مسرور مى‌كند.

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Hiya 'Inna Al-Baqara Tashābaha `Alaynā Wa 'Innā 'In Shā'a Allāhu Lamuhtadūna

گفتند: از پروردگارت بخواه براى ما بيان كند كه [نهايتا آن گاو] چه گاوى است؟ زيرا اين گاو بر ما مبهم و مشتبه شده، و اگر خدا بخواهد [به شناخت آن‌] هدايت خواهيم شد.

Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Lā Dhalūlun Tuthīru Al-'Arđa Wa Lā Tasqī Al-Ĥartha Musallamatun Lā Shiyata Fīhā Qālū Al-'Āna Ji'ta Bil-Ĥaqqi Fadhabaĥūhā Wa Mā Kādū Yaf`alūna

گفت: او مى‌فرمايد: گاوى است كه نه رام است تا زمين را شخم زند و نه زراعت را آبيارى نمايد، [از هر عيب و نقصى‌] سالم است، و رنگى مخالف رنگ اصلى در آن نيست، گفتند: اكنون حق را براى ما آوردى. پس آن را ذبح كردند، در حالى كه نزديك بود فرمان خدا را اجرا نكنند!!

Wa 'Idh Qataltum Nafsāan Fa Addāra'tum Fīhā Wa Allāhu Mukhrijun Mā Kuntum Taktumūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه كسى را كشتيد و درباره [قاتل‌] او به نزاع و ستيز برخاستيد؛ و خدا آشكار كننده چيزى است كه پنهان مى‌داشتيد.

Faqulnā Ađribūhu Biba`đihā Kadhālika Yuĥyī Al-Lahu Al-Mawtá Wa Yurīkum 'Āyātihi La`allakum Ta`qilūna

پس گفتيم: پاره‌اى از آن [گاو ذبح شده‌] را به مقتول بزنيد [تا زنده شود و قاتل را معرفى كند]. خدا مردگان را اين گونه زنده مى‌كند و نشانه‌هاى [قدرت و ربوبيت‌] خود را به شما نشان مى‌دهد، تا بينديشيد.

Thumma Qasat Qulūbukum Min Ba`di Dhālika Fahiya Kālĥijārati 'Aw 'Ashaddu Qaswatan Wa 'Inna Mina Al-Ĥijārati Lamā Yatafajjaru Minhu Al-'Anhāru Wa 'Inna Minhā Lamā Yashshaqqaqu Fayakhruju Minhu Al-Mā'u Wa 'Inna Minhā Lamā Yahbiţu Min Khashyati Allāhi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

سپس دل‌هاى شما بعد از آن [معجزه شگفت‌انگيز] سخت شد، مانند سنگ يا سخت‌تر؛ زيرا پاره‌اى از سنگ‌هاست كه از آنها نهرها مى‌جوشد، و پاره‌اى از آنها مى‌شكافد و آب از آن بيرون مى‌آيد، و پاره‌اى از آنها از ترس خدا [از بلندى‌] سقوط مى‌كند؛ و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد بى‌خبر نيست.

'Afataţma`ūna 'An Yu'uminū Lakum Wa Qad Kāna Farīqun Minhum Yasma`ūna Kalāma Allāhi Thumma Yuĥarrifūnahu Min Ba`di Mā `Aqalūhu Wa Hum Ya`lamūna

آيا [شما مردم مؤمن‌] اميد داريد كه [آن سخت دلان‌] به [دين‌] شما ايمان بياورند؟! در حالى كه گروهى از آنان كلام خدا را همواره مى‌شنيدند، سپس بعد از آنكه [معنا و مفهومش را] درك مى‌كردند، [به سبب دنياطلبى و امور مادى‌] به دلخواه خود تغييرش مى‌دادند، در صورتى كه مى‌دانستند [به كلام خدا و به مردم جوياى حق خيانت مى‌كنند].

Wa 'Idhā Laqū Al-Ladhīna 'Āmanū Qālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalā Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Qālū 'Atuĥaddithūnahum Bimā Fataĥa Allāhu `Alaykum Liyuĥājjūkum Bihi `Inda Rabbikum 'Afalā Ta`qilūna

و هنگامى كه با مؤمنان ديدار كنند، مى‌گويند: ما ايمان آورديم. و چون با هم خلوت مى‌كنند [از روى اعتراض و ايراد] به يكديگر مى‌گويند: چرا حقايقى را كه خدا [در تورات درباره پيامبر اسلام‌] براى شما بيان كرده به مؤمنان مى‌گوييد تا [روز قيامت با اين حقايق‌] در پيشگاه پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند؟ آيا تعقل نمى‌كنيد [كه نبايد زمينه استدلال بر ضد خود را در اختيار مؤمنان گذاريد؟!]

'Awalā Ya`lamūna 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna

آيا [آن سخت دلان‌] نمى‌دانند كه خدا آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند، مى‌داند؟!

Wa Minhum 'Ummīyūna Lā Ya`lamūna Al-Kitāba 'Illā 'Amānīya Wa 'In Hum 'Illā Yažunnūna

و گروهى از يهود، بى‌سوادانى هستند كه كتاب [آسمانى تورات‌] را جز بافته‌هاى دروغى [كه عالمان خائن يهود به عنوان تورات ارائه كرده‌اند] نمى‌دانند، و [در امر دين‌] فقط پيرو گمان و پندارند [نه تحقيق و علم‌].

Fawaylun Lilladhīna Yaktubūna Al-Kitāba Bi'aydīhim Thumma Yaqūlūna Hādhā Min `Indi Allāhi Liyashtarū Bihi Thamanāan Qalīlāan Fawaylun Lahum Mimmā Katabat 'Aydīhim Wa Waylun Lahum Mimmā Yaksibūna

پس واى بر كسانى كه با دست‌هاشان نوشته‌اى را مى‌نويسند، سپس مى‌گويند: اين [نوشته‌] از سوى خداست. تا با اين [كار زشت و خائنانه‌] بهايى ناچيز به دست آورند؛ پس واى بر آنان از آنچه دست‌هاشان نوشت، و واى بر آنان از آنچه به دست مى‌آورند.

Wa Qālū Lan Tamassanā An-Nāru 'Illā 'Ayyāmāan Ma`dūdatan Qul 'Āttakhadhtum `Inda Allāhi `Ahdāan Falan Yukhlifa Allāhu `Ahdahu 'Am Taqūlūna `Alá Allāhi Mā Lā Ta`lamūna

و گفتند: آتش [دوزخ‌] جز چند روزى به ما نمى‌رسد. بگو: آيا [بر اين عقيده خود] از نزد خدا پيمانى گرفته‌ايد؟ كه هرگز خدا از آن پيمان تخلف نخواهد كرد، يا جاهلانه چيزى را به خدا نسبت مى‌دهيد؟

Balá Man Kasaba Sayyi'atan Wa 'Aĥāţat Bihi Khaţī'atuhu Fa'ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna

[نه چنين است كه مى‌گوييد] بلكه كسانى كه مرتكب گناه شدند وآثار گناه، سراسر وجودشان را فرا گرفت، آنان اهل آتشند و در آن جاودانه‌اند.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati Hum Fīhā Khālidūna

و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، اهل بهشت‌اند و در آن جاودانه‌اند.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Lā Ta`budūna 'Illā Al-Laha Wa Bil-Wālidayni 'Iĥsānāan Wa Dhī Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīni Wa Qūlū Lilnnāsi Ĥusnāan Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Thumma Tawallaytum 'Illā Qalīlāan Minkum Wa 'Antum Mu`riđūna

و [ياد كنيد] زمانى كه از بنى‌اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد، و به پدر و مادر و خويشان ويتيمان ومستمندان نيكى كنيد، و با مردم با خوش زبانى سخن گوييد، و نماز را بر پا داريد، و زكات بپردازيد، سپس همه شما جز اندكى [از پيمان خدا] روى گردانيديد؛ و شما [به طور عادت‌] روى گردان هستيد.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Lā Tasfikūna Dimā'akum Wa Lā Tukhrijūna 'Anfusakum Min Diyārikum Thumma 'Aqrartum Wa 'Antum Tash/hadūna

و [ياد كنيد] هنگامى كه از شما پيمان گرفتيم كه خون همديگر را نريزيد، و يكديگر را از خانه‌هاى خود آواره نكنيد، سپس [به پيمانتان‌] اقرار كرديد و بر آن هم گواهى مى‌دهيد.

Thumma 'Antum Hā'uulā' Taqtulūna 'Anfusakum Wa Tukhrijūna Farīqāan Minkum Min Diyārihim Tažāharūna `Alayhim Bil-'Ithmi Wa Al-`Udwāni Wa 'In Ya'tūkum 'Usārá Tufādūhum Wa Huwa Muĥarramun `Alaykum 'Ikhrājuhum 'A Fatu'uminūna Biba`đi Al-Kitābi Wa Takfurūna Biba`đin Famā Jazā'u Man Yaf`alu Dhālika Minkum 'Illā Khizyun Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Yawma Al-Qiyāmati Yuraddūna 'Ilá 'Ashaddi Al-`Adhābi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

باز اين شما هستيد كه يكديگر را مى‌كشيد، و گروهى از خودتان را از خانه‌هايشان آواره مى‌كنيد، و از روى گناه و تجاوز يكديگر را بر ضد آنان [كه آواره كرده‌ايد] يارى و كمك مى‌دهيد، و اگر آنان در حال اسارت نزد شما آيند، براى آزاد شدنشان فديه مى‌دهيد، در صورتى كه آواره كردنشان بر شما حرام بود. آيا به بخشى از كتاب [آسمانى‌] ايمان مى‌آوريد و به بخشى ديگر كفر مى‌ورزيد؟ [حرام بودن جنگ و آواره كردن را مردود مى‌شماريد، و وجوب آزاد كردن هم‌كيشان را از اسارت قبول مى‌كنيد!] پس كيفر كسانى از شما كه چنين تبعيضى را [در آيات خدا] روا مى‌دارند، جز خوارى و رسوايى در زندگى دنيا نيست، و روز قيامت به سوى سخت‌ترين عذاب بازگردانيده مى‌شوند، و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد، بى‌خبر نيست.

'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ashtaraw Al-Ĥayāata Ad-Dunyā Bil-'Ākhirati Falā Yukhaffafu `Anhumu Al-`Adhābu Wa Lā Hum Yunşarūna

اينان كسانى‌اند كه زندگى [زودگذر] دنيا را به جاى آخرت خريدند؛ پس نه عذاب از آنان سبك شود و نه يارى شوند.

Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Qaffaynā Min Ba`dihi Bir-Rusuli Wa 'Ātaynā `Īsá Abna Maryama Al-Bayyināti Wa 'Ayyadnāhu Birūĥi Al-Qudusi 'Afakullamā Jā'akum Rasūlun Bimā Lā Tahwá 'Anfusukum Astakbartum Fafarīqāan Kadhdhabtum Wa Farīqāan Taqtulūn

و يقينا ما به موسى كتاب داديم و پس از او پيامبرانى به دنبال هم فرستاديم، و به عيسى بن مريم دلايل روشن و آشكار عطا نموديم، و او را به وسيله روح القدس توانايى بخشيديم؛ پس چرا هرگاه پيامبرى آيين و احكامى كه مطابق هوا و هوستان نبود براى شما آورد، سركشى كرديد؟ پس [نبوت‌] گروهى را تكذيب نموديد وگروهى را مى‌كشتيد.

Wa Qālū Qulūbunā Ghulfun Bal La`anahumu Allāhu Bikufrihim Faqalīlāan Mā Yu'uminūna

و گفتند: دل‌هاى ما در غلاف و پوشش است [به اين علت كلام تو را نمى‌فهميم، ولى چنين نيست كه مى‌گويند] بلكه خدا به سبب كفرشان آنان را از رحمتش دور كرده [در نتيجه از پذيرفتن اسلام خوددارى مى‌كنند] پس اندكى ايمان مى‌آورند.

Wa Lammā Jā'ahum Kitābun Min `Indi Allāhi Muşaddiqun Limā Ma`ahum Wa Kānū Min Qablu Yastaftiĥūna `Alá Al-Ladhīna Kafarū Falammā Jā'ahum Mā `Arafū Kafarū Bihi Fala`natu Allāhi `Alá Al-Kāfirīna

و هنگامى كه براى آنان از سوى خدا كتابى [چون قرآن‌] آمد كه تصديق كننده توراتى است كه با آنان است، و همواره پيش از نزولش به خودشان [در سايه ايمان به آن‌] مژده پيروزى بر كافران مى‌دادند، پس [با اين وصف‌] زمانى كه قرآن [كه پيش از نزولش آن را با پيشگويى تورات مى‌شناختند] نزد آنان آمد، به آن كافر شدند؛ پس لعنت خدا بر كافران باد.

Bi'sa Mā Ashtarawā Bihi 'Anfusahum 'An Yakfurū Bimā 'Anzala Allāhu Baghyāan 'An Yunazzila Allāhu Min Fađlih `Alá Man Yashā'u Min `Ibādihi Fabā'ū Bighađabin `Alá Ghađabin Wa Lilkāfirīna `Adhābun Muhīnun

بد چيزى است آنچه خود را به آن فروختند كه از روى حسد به آنچه خدا نازل كرده كفر مى‌ورزند، [و معترضانه مى‌گويند:] چرا خدا از فضل و احسانش به هر كس از بندگانش كه بخواهد [كتاب آسمانى‌] نازل مى‌كند، پس آنان به خشمى بر روى خشمى سزاوار شدند. و براى كافران عذابى خوار كننده است.

Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Āminū Bimā 'Anzala Allāhu Qālū Nu'uminu Bimā 'Unzila `Alaynā Wa Yakfurūna Bimā Warā'ahu Wa Huwa Al-Ĥaqqu Muşaddiqāan Limā Ma`ahum Qul Falima Taqtulūna 'Anbiyā'a Allāhi Min Qablu 'In Kuntum Mu'uminīna

هنگامى كه به آنان گويند: به آنچه كه خدا [بر پيامبر اسلام‌] نازل كرده ايمان آوريد، گويند: به توراتى كه بر خود ما يهوديان نازل شده ايمان مى‌آوريم و به غير آن در حالى كه حق است و تصديق كننده توراتى است كه با آنان است، كفر مى‌ورزند. بگو: اگر شما [از روى درستى و راستى به تورات‌] مؤمن بوديد، پس چرا پيش از اين پيامبران خدا را مى‌كشتيد؟

Wa Laqad Jā'akum Mūsá Bil-Bayyināti Thumma Attakhadhtumu Al-`Ijla Min Ba`dihi Wa 'Antum Žālimūna

و قطعا موسى براى شما معجزات و دلايلى روشن آورد، سپس شما پس از [رفتن‌] او [به كوه طور] گوساله را معبود خود گرفتيد، در حالى كه [به خود و دلايل آشكار و روشن حق‌] ستمكار بوديد.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Wa Rafa`nā Fawqakumu Aţ-Ţūra Khudhū Mā 'Ātaynākum Biqūwatin Wa Asma`ū Qālū Sami`nā Wa `Aşaynā Wa 'Ushribū Fī Qulūbihimu Al-`Ijla Bikufrihim Qul Bi'samā Ya'murukum Bihi 'Īmānukum 'In Kuntum Mu'uminīna

و [ياد كنيد] زمانى كه از شما [براى پيروى از موسى‌] پيمان گرفتيم، و كوه طور را بالاى سرتان برافراشتيم [و گفتيم:] آنچه را [چون تورات‌] به شما داديم با قدرت و قوت دريافت كنيد [و دستورهاى ما و پيامبرتان را بشنويد، به ظاهر] گفتند: شنيديم و [در باطن گفتند:] نافرمانى كرديم. و به سبب كفرشان دوستى گوساله با دل هايشان در آميخت. بگو: اگر شما مؤمن هستيد [و ايمانتان شما را به اين همه ظلم و جنايت و فساد فرمان مى‌دهد] پس بد چيزى است آنچه ايمانتان به آن فرمان مى‌دهد.

Qul 'In Kānat Lakumu Ad-Dāru Al-'Ākhiratu `Inda Allāhi Khālişatan Min Dūni An-Nāsi Fatamannawā Al-Mawta 'In Kuntum Şādiqīna

بگو: اگر [آن گونه كه مى‌پنداريد] سراى آخرت [با همه نعمت هايش‌] نزد خدا ويژه شماست نه مردم ديگر، پس چنانچه راستگوييد مرگ را آرزو كنيد.

Wa Lan Yatamannawhu 'Abadāan Bimā Qaddamat 'Aydīhim Wa Allāhu `Alīmun Biž-Žālimīna

و آنان هرگز مرگ را به سبب گناهانى كه مرتكب شده‌اند، آرزو نمى‌كنند؛ و خدا به ستمكاران داناست.

Wa Latajidannahum 'Aĥraşa An-Nāsi `Alá Ĥayāatin Wa Mina Al-Ladhīna 'Ashrakū Yawaddu 'Aĥaduhum Law Yu`ammaru 'Alfa Sanatin Wa Mā Huwa Bimuzaĥziĥihi Mina Al-`Adhābi 'An Yu`ammara Wa Allāhu Başīrun Bimā Ya`malūna

و يقينا آنان را حريص‌ترين مردم به زندگى [دراز مدت‌] خواهى يافت و [حتى حريص‌تر] از مشركان. هر يك از آنان آرزومند است كه اى كاش هزار سال عمرش دهند، ولى آن عمر طولانى دور كننده او از عذاب نيست؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهند، بيناست.

Qul Man Kāna `Adūwan Lijibrīla Fa'innahu Nazzalahu `Alá Qalbika Bi'idhni Allāhi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Wa Hudan Wa Bushrá Lilmu'uminīna

[آنان مى‌گويند: چون جبرئيل، وحى را براى تو مى‌آورد ما با او دشمنيم؛ بنابراين به تو ايمان نمى‌آوريم‌] بگو: هر كه دشمن جيرئيل است [دشمن خداست‌] زيرا او قرآن را به فرمان خدا بر قلب تو نازل كرده است، در حالى كه تصديق كننده كتاب‌هاى پيش از خود و هدايت وبشارت براى مؤمنان است.

Man Kāna `Adūwan Lillāh Wa Malā'ikatihi Wa Rusulihi Wa Jibrīla Wa Mīkāla Fa'inna Allāha `Adūwun Lilkāfirīna

هر كه با خدا و فرشتگان و رسولانش و جبرئيل و ميكائيل دشمن باشد [كافر است‌]، و بى‌ترديد خدا دشمن كافران است.

Wa Laqad 'Anzalnā 'Ilayka 'Āyātin Bayyinātin Wa Mā Yakfuru Bihā 'Illā Al-Fāsiqūna

و يقينا به سوى تو آياتى روشن نازل كرديم، و به آنها جز فاسقان كافر نمى‌شوند.

Awakullamā `Āhadū `Ahdāan Nabadhahu Farīqun Minhum Bal 'Aktharuhum Lā Yu'uminūna

آيا چنين نيست كه هرگاه يهود پيمانى [با خدا و رسولانش‌] بستند، گروهى از آنان، آن را شكستند؟ [آنان نه فقط عهد شكنند] بلكه بيشترشان ايمان نمى‌آورند.

Wa Lammā Jā'ahum Rasūlun Min `Indi Allāhi Muşaddiqun Limā Ma`ahum Nabadha Farīqun Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Kitāba Allāhi Warā'a Žuhūrihim Ka'annahum Lā Ya`lamūna

و زمانى كه فرستاده‌اى از سوى خدا به سويشان آمد كه تصديق كننده كتابى است كه با آنان است، گروهى از آنان كه [دانش‌] كتاب به آنان داده شده بود [با كمال گستاخى‌] كتاب خدا را پشت سر انداختند [و با آن به مخالفت برخاستند]، گويى نمى‌دانند [كه كلام خداست‌].

Wa Attaba`ū Mā Tatlū Ash-Shayāţīnu `Alá Mulki Sulaymāna Wa Mā Kafara Sulaymānu Wa Lakinna Ash-Shayāţīna Kafarū Yu`allimūna An-Nāsa As-Siĥra Wa Mā 'Unzila `Alá Al-Malakayni Bibābila Hārūta Wa Mārūta Wa Mā Yu`allimāni Min 'Aĥadin Ĥattá Yaqūlā 'Innamā Naĥnu Fitnatun Falā Takfur Fayata`allamūna Minhumā Mā Yufarriqūna Bihi Bayna Al-Mar'i Wa Zawjihi Wa Mā Hum Biđārrīna Bihi Min 'Aĥadin 'Illā Bi'idhni Allāhi Wa Yata`allamūna Mā Yađurruhum Wa Lā Yanfa`uhum Wa Laqad `Alimū Lamani Ashtarāhu Mā Lahu Fī Al-'Ākhirati Min Khalāqin Wa Labi'sa Mā Sharawā Bihi 'Anfusahum Law Kānū Ya`lamūna

و [يهوديان‌] از آنچه شياطين در زمان پادشاهى سليمان [از علم سحر بر مردم مى‌خواندند] پيروى كردند. و [سليمان دست به سحر نيالود تا كافر شود، بنابراين‌] سليمان كافر نشد، ولى شياطين كه به مردم سحر مى‌آموختند، كافر شدند. و [نيز يهوديان‌] از آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت در شهر بابل نازل شد [پيروى كردند]، و حال آنكه آن دو فرشته به هيچ كس نمى‌آموختند مگر آنكه مى‌گفتند: ما فقط مايه آزمايشيم [و علم سحر را براى مبارزه با ساحران و باطل كردن سحرشان به تو تعليم مى‌دهيم‌]، پس [با به كار گرفتن آن در مواردى كه ممنوع و حرام است‌] كافر مشو. اما آنان از آن دو فرشته مطالبى [از سحر] مى‌آموختند كه با آن ميان مرد و همسرش جدايى مى‌انداختند؛ در حالى كه آنان به وسيله آن سحر جز به‌اذن خدا قدرت‌آسيب رساندن به‌كسى را نداشتند؛ و همواره چيزى را مى‌آموختند كه به آنان آسيب مى‌رسانيد و سودى نمى‌بخشيد؛ و يقينا [يهود] مى‌دانستند كه هر كس خريدار سحر باشد، در آخرت هيچ بهره‌اى ندارد. و همانا بدچيزى است آنچه خود را به آن فروختند اگر معرفت مى‌داشتند.

Wa Law 'Annahum 'Āmanū Wa Attaqawā Lamathūbatun Min `Indi Allāhi Khayrun Law Kānū Ya`lamūna

و اگر آنان [از روى حقيقت‌] ايمان مى‌آوردند و [از سحر و جادو] پرهيز مى‌كردند، قطعا پاداشى كه از جانب خداست [براى آنان‌] بهتر بود، اگر مى‌دانستند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqūlū Rā`inā Wa Qūlū Anžurnā Wa Asma`ū Wa Lilkāfirīna `Adhābun 'Alīmun

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! [هنگام سخن گفتن با پيامبر] مگوييد: راعنا [يعنى: در ارائه احكام، اميال و هوس‌هاى ما را رعايت كن‌] و بگوييد: انظرنا [يعنى: مصلحت دنيا و آخرت ما را ملاحظه كن‌] و [فرمان‌هاى خدا و پيامبرش را] بشنويد. و براى كافران عذابى دردناك است.

Mā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Min 'Ahli Al-Kitābi Wa Lā Al-Mushrikīna 'An Yunazzala `Alaykum Min Khayrin Min Rabbikum Wa Allāhu Yakhtaşşu Biraĥmatihi Man Yashā'u Wa Allāhu Dhū Al-Fađli Al-`Ažīmi

نه كافران از اهل كتاب و نه مشركان، دوست ندارند كه هيچ خيرى از سوى پروردگارتان بر شما نازل شود، در حالى كه خدا هركه را بخواهد به رحمت خود اختصاص مى‌دهد؛ و خدا داراى فضل بزرگى است.

Mā Nansakh Min 'Āyatin 'Aw Nunsihā Na'ti Bikhayrin Minhā 'Aw Mithlihā 'Alam Ta`lam 'Anna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

[حكم‌] هر آيه‌اى را كه [بر اساس مصالح مردم و مقتضاى زمان‌] از ميان برداريم يا به تأخير اندازيم، بهتر از آن يا مانندش را مى‌آوريم. آيا ندانسته‌اى كه خدا بر هر كارى تواناست؟!

'Alam Ta`lam 'Anna Allāha Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Lakum Min Dūni Allāhi Min WaLīyin Wa Lā Naşīrin

آيا ندانسته‌اى كه فرمانروايى و حكومت آسمان‌ها و زمين فقط در سيطره اوست و شما را جز خدا هيچ سرپرست و ياورى نيست؟

'Am Turīdūna 'An Tas'alū Rasūlakum Kamā Su'ila Mūsá Min Qablu Wa Man Yatabaddali Al-Kufra Bil-'Īmāni Faqad Đalla Sawā'a As-Sabīli

بلكه مى‌خواهيد از پيامبرتان [كارهاى نامعقول و بيهوده‌] درخواست كنيد، همان گونه كه پيش از اين از موسى درخواست شد؟ و كسى كه كفر را به جاى ايمان اختيار كند، تحقيقا راه راست را گم كرده است.

Wadda Kathīrun Min 'Ahli Al-Kitābi Law Yaruddūnakum Min Ba`di 'Īmānikum Kuffārāan Ĥasadāan Min `Indi 'Anfusihim Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Ĥaqqu Fā`fū Wa Aşfaĥū Ĥattá Ya'tiya Allāhu Bi'amrihi 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

بسيارى از اهل كتاب پس از آنكه حق براى آنان روشن شد به سبب حسدى كه از وجودشان شعله كشيده، دوست دارند كه شما را پس از ايمانتان به كفر بازگردانند. هم اكنون [از ستيز و جدال با آنان‌] درگذريد، و [از آنان‌] روى بگردانيد، تا خدا فرمانش را [به جنگ يا جزيه‌] اعلام كند؛ يقينا خدا بر هر كارى تواناست.

Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa Mā Tuqaddimū Li'nfusikum Min Khayrin Tajidūhu `Inda Allāhi 'Inna Allāha Bimā Ta`malūna Başīrun

و نماز را برپا داريد، و زكات بپردازيد، و آنچه از كار نيك براى خود پيش فرستيد آن را نزد خدا خواهيد يافت. مسلما خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، بيناست.

Wa Qālū Lan Yadkhula Al-Jannata 'Illā Man Kāna Hūdāan 'Aw Naşārá Tilka 'Amānīyuhum Qul Hātū Burhānakum 'In Kuntum Şādiqīn

و گفتند: هرگز كسى وارد بهشت نمى‌شود مگر آنكه يهودى يا نصرانى باشد، اين دروغ‌ها و اباطيل آنان است؛ بگو: اگر راستگوييد دليل و برهان خود را بياوريد.

Balá Man 'Aslama Wajhahu Lillāh Wa Huwa Muĥsinun Falahu 'Ajruhu `Inda Rabbihi Wa Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

آرى، كسانى كه همه وجود خود را تسليم خدا كنند در حالى كه نيكوكارند، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته و مناسب است، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‌شوند.

Wa Qālati Al-Yahūdu Laysati An-Naşārá `Alá Shay'in Wa Qālati An-Naşārá Laysati Al-Yahūdu `Alá Shay'in Wa Hum Yatlūna Al-Kitāba Kadhālika Qāla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna Mithla Qawlihim Fa-Allāhu Yaĥkumu Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna

ويهوديان گفتند: نصرانى‌ها بر آيين و روش درستى نيستند و نصرانى‌ها گفتند: يهوديان بر آيين و روش درستى نيستند، در حالى كه همه آنان كتاب [آسمانى‌] را مى‌خوانند [كه هر دو آيين در زمان مخصوص به خود درست و بر حق بوده‌] كسانى كه نادانند [هم چون مشركان‌] سخنى مانند سخن آنان [درباره آيين مسلمانان‌] گفتند؛ پس خدا روز قيامت در ميان آنان درباره آنچه با هم اختلاف مى‌كردند، داورى مى‌كند.

Wa Man 'Ažlamu Mimman Mana`a Masājida Allāhi 'An Yudhkara Fīhā Asmuhu Wa Sa`á Fī Kharābihā 'Ūlā'ika Mā Kāna Lahum 'An Yadkhulūhā 'Ilā Khā'ifīna Lahum Fī Ad-Dunyā Khizyun Wa Lahum Fī Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun

و چه كسانى ستمكارتر از كسانى مى‌باشند كه از بردن نام خدا در مساجد خدا جلوگيرى كردند، و در خرابى آنها كوشيدند؟ آنان را شايسته نيست كه در آن [مراكز عبادت‌] درآيند، جز در حال ترس [از عدالت و انتقام خدا]. براى آنان در دنيا خوارى و زبونى است و در آخرت عذابى بزرگ است.

Wa Lillāh Al-Mashriqu Wa Al-Maghribu Fa'aynamā Tuwallū Fathamma Wajhu Allāhi 'Inna Allāha Wāsi`un `Alīmun

مالكيت مشرق و مغرب فقط ويژه خداست؛ پس به هر كجا رو كنيد آنجا روى خداست. يقينا خدا بسيار عطا كننده و داناست.

Wa Qālū Attakhadha Allāhu Waladāan Subĥānahu Bal Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Kullun Lahu Qānitūna

و [يهود و نصارى‌] گفتند: خدا [براى خود] فرزندى گرفته. منزه است او [از اوصاف دروغ و باطلى كه به حضرتش نسبت مى‌دهند]، بلكه آنچه در آسمان‌ها و زمين است مخلوق و مملوك اويند [نه فرزند او؛ زيرا فرزند، هم جنس پدر و مادر است و چيزى در جهان هم جنس خدا نيست تا فرزند خدا باشد] و همه در برابر او مطيع و فرمانبردارند.

Badī`u As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa 'Idhā Qađá 'Amrāan Fa'innamā Yaqūlu Lahu Kun Fayakūnu

[بى‌سابقه ماده، مدت و نقشه‌] پديدآورنده آسمان‌ها و زمين است. وهنگامى كه فرمان به وجود آمدن چيزى را صادر كند فقط به آن مى‌گويد: «باش». پس بى‌درنگ مى‌باشد.

Wa Qāla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna Lawlā Yukallimunā Al-Lahu 'Aw Ta'tīnā 'Āyatun Kadhālika Qāla Al-Ladhīna Min Qablihim Mithla Qawlihim Tashābahat Qulūbuhum Qad Bayyannā Al-'Āyāti Liqawmin Yūqinūna

و كسانى كه نادان و ناآگاهند، گفتند: چرا خدا با ما سخن نمى‌گويد، يا نشانه و معجزه‌اى براى خود ما نمى‌آيد؟ گذشتگان آنان نيز مانند گفته ايشان را گفتند؛ دل هايشان [در تعصب، لجاجت، عناد و نادانى‌] شبيه هم است. تحقيقا ما [به اندازه لازم‌] نشانه‌ها را براى اهل باور بيان كرده‌ايم.

'Innā 'Arsalnāka Bil-Ĥaqqi Bashīrāan Wa Nadhīrāan Wa Lā Tus'alu `An 'Aşĥābi Al-Jaĥīmi

قطعا ما تو را به درستى و راستى، بشارت دهنده وبيم رسان فرستاديم، و تو [بعد از ابلاغ پيام حق‌] مسئول [ايمان نياوردن و وضع و حال‌] دوزخيان نيستى.

Wa Lan Tarđá `Anka Al-Yahūdu Wa Lā An-Naşārá Ĥattá Tattabi`a Millatahum Qul 'Inna Hudá Allāhi Huwa Al-Hudá Wa La'ini Attaba`ta 'Ahwā'ahum Ba`da Al-Ladhī Jā'aka Mina Al-`Ilmi Mā Laka Mina Allāhi Min WaLīyin Wa Lā Naşīrin

يهود و نصارى هرگز از تو راضى نمى‌شوند تا آنكه از آيينشان پيروى كنى. بگو: مسلما هدايت خدا فقط هدايت [واقعى‌] است. و اگر پس از دانشى كه [چون قرآن‌] برايت آمده از هوا و هوس‌هاى آنان پيروى كنى، از سوى خدا هيچ سرپرست و ياورى براى تو نخواهد بود.

Al-Ladhīna 'Ātaynāhumu Al-Kitāba Yatlūnahu Ĥaqqa Tilāwatihi 'Ūlā'ika Yu'uminūna Bihi Wa Man Yakfur Bihi Fa'ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

كسانى كه كتاب [آسمانى‌] به آنان داده‌ايم، آن را به طورى كه شايسته آن است [با تدبر و به قصد عمل كردن‌] مى‌خوانند؛ آنانند كه به آن ايمان مى‌آورند و كسانى كه به آن كفر مى‌ورزند آنانند كه زيانكارند.

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Annī Fađđaltukum `Alá Al-`Ālamīna

اى بنى‌اسرائيل! نعمت هاى مرا كه به شما عطا كردم و اينكه شما را بر جهانيان [زمان خودتان‌] برترى دادم، ياد كنيد.

Wa Attaqū Yawmāan Lā Tajzī Nafsun `An Nafsin Shay'āan Wa Lā Yuqbalu Minhā `Adlun Wa Lā Tanfa`uhā Shafā`atun Wa Lā Hum Yunşarūna

و از روزى پروا كنيد كه نه كسى از كسى عذابى را دفع مى‌كند، و نه از كسى [در برابر گناهانش‌] فديه و عوضى مى‌گيرند، و نه كسى را شفاعتى سود دهد، و نه [براى رهايى از آتش دوزخ‌] يارى مى‌شوند.

Wa 'Idh Abtalá 'Ibrāhīma Rabbuhu Bikalimātin Fa'atammahunna Qāla 'Innī Jā`iluka Lilnnāsi 'Imāmāan Qāla Wa Min Dhurrīyatī Qāla Lā Yanālu `Ahdī Až-Žālimīna

و [ياد كنيد] هنگامى كه ابراهيم را پروردگارش به امورى [دشوار و سخت‌] آزمايش كرد، پس او همه را به طور كامل به انجام رسانيد، پروردگارش [به خاطر شايستگى ولياقت او] فرمود: من تو را براى همه مردم پيشوا و امام قرار دادم. ابراهيم گفت: و از دودمانم [نيز پيشوايانى برگزين‌]. [پروردگار] فرمود: پيمان من [كه امامت و پيشوايى است‌] به ستمكاران نمى‌رسد.

Wa 'Idh Ja`alnā Al-Bayta Mathābatan Lilnnāsi Wa 'Amnāan Wa Attakhidhū Min Maqāmi 'Ibrāhīma Muşallan Wa `Ahidnā 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla 'An Ţahhirā Baytiya Lilţţā'ifīna Wa Al-`Ākifīna Wa Ar-Rukka`i As-Sujūdi

و [ياد كنيد] هنگامى كه ما اين خانه [كعبه‌] را براى همه مردم محل گردهمايى و جاى امن وامان قرار داديم، و [فرمان داديم:] از مقام ابراهيم جايگاهى براى نماز انتخاب كنيد. و به ابراهيم و اسماعيل سفارش كرديم كه: خانه‌ام را براى طواف كنندگان و اعتكاف‌كنندگان و ركوع كنندگان وسجده‌گذاران [از هر آلودگى ظاهرى و باطنى‌] پاكيزه كنيد.

Wa 'Idh Qāla 'Ibrāhīmu Rabbi 'Aj`al Hādhā Baladāan 'Āmināan Wa Arzuq 'Ahlahu Mina Ath-Thamarāti Man 'Āmana Minhum Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Qāla Wa Man Kafara Fa'umatti`uhu Qalīlāan Thumma 'Ađţarruhu 'Ilá `Adhābi An-Nāri Wa Bi'sa Al-Maşīru

و [ياد كنيد] آن گاه كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين [مكان‌] را شهرى امن قرار ده و اهلش را آنان كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده‌اند از هر نوع ميوه و محصول روزى بخش. خدا فرمود: [دعايت را درباره مؤمنان اجابت كردم، ولى‌] هر كه كفر ورزد بهره اندكى به او خواهم داد، سپس او را به عذاب آتش مى‌كشانم و آن بد بازگشت گاهى است.

Wa 'Idh Yarfa`u 'Ibrāhīmu Al-Qawā`ida Mina Al-Bayti Wa 'Ismā`īlu Rabbanā Taqabbal Minnā 'Innaka 'Anta As-Samī`u Al-`Alīmu

و [ياد كنيد] زمانى كه ابراهيم و اسماعيل پايه‌هاى خانه كعبه را بالا مى‌بردند [و به پيشگاه حق مى‌گفتند:] پروردگارا! [اين عمل را] از ما بپذير كه تو شنوا و دانايى،

Rabbanā Wa Aj`alnā Muslimayni Laka Wa Min Dhurrīyatinā 'Ummatan Muslimatan Laka Wa 'Arinā Manāsikanā Wa Tub `Alaynā 'Innaka 'Anta At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسليم خود قرار ده، و نيز از دودمان ما امتى كه تسليم تو باشند پديد آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذير، كه تو بسيار توبه‌پذير و مهربانى،

Rabbanā Wa Ab`ath Fīhim Rasūlāan Minhum Yatlū `Alayhim 'Āyātika Wa Yu`allimuhumu Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa Yuzakkīhim 'Innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

پروردگارا! در ميان آنان پيامبرى از خودشان برانگيز، كه آيات تو را بر آنان بخواند، و آنان را كتاب و حكمت بياموزد، و [از آلودگى‌هاى ظاهرى و باطنى‌] پاكشان كند؛ زيرا تو تواناى شكست‌ناپذير و حكيمى.

Wa Man Yarghabu `An Millati 'Ibrāhīma 'Illā Man Safiha Nafsahu Wa Laqadi Aşţafaynāhu Fī Ad-Dunyā Wa 'Innahu Fī Al-'Ākhirati Lamina Aş-Şāliĥīna

وكيست كه از آيين ابراهيم روى گردان شود، جز كسى كه خود را خوار و بى‌ارزش كند و خويش را به نادانى و سبك مغزى زند؟ يقينا ما ابراهيم را در دنيا [به امامت و رسالت‌] برگزيديم، و قطعا در آخرت از شايستگان است.

'Idh Qāla Lahu Rabbuhu 'Aslim Qāla 'Aslamtu Lirabbi Al-`Ālamīna

[و ياد كنيد] هنگامى كه پروردگارش به او فرمود: تسليم باش. گفت: به پروردگار جهانيان تسليم شدم.

Wa Waşşá Bihā 'Ibrāhīmu Banīhi Wa Ya`qūbu Yā Banīya 'Inna Allāha Aşţafá Lakumu Ad-Dīna Falā Tamūtunna 'Illā Wa 'Antum Muslimūna

و ابراهيم و يعقوب پسرانشان را به آيين اسلام سفارش كردند كه: اى پسران من! يقينا خدا اين دين را براى شما برگزيده، پس شما بايد جز در حالى كه مسلمان باشيد، نميريد.

'Am Kuntum Shuhadā'a 'Idh Ĥađara Ya`qūba Al-Mawtu 'Idh Qāla Libanīhi Mā Ta`budūna Min Ba`dī Qālū Na`budu 'Ilahaka Wa 'Ilaha 'Ābā'ika 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa 'Ilahāan Wāĥidāan Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

آيا شما [يهوديان كه ادعا مى‌كنيد يعقوب پسرانش را به آيين شما سفارش كرد] هنگامى كه يعقوب را مرگ در رسيد [كنار بستر او] حاضر بوديد؟ [يقينا حاضر نبوديد] آن گاه كه به پسران خود گفت: پس از من چه چيزى را مى‌پرستيد؟ گفتند: خداى تو و خداى پدرانت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را كه خداى يگانه است مى‌پرستيم، و ما تسليم اوييم.

Tilka 'Ummatun Qad Khalat Lahā Mā Kasabat Wa Lakum Mā Kasabtum Wa Lā Tus'alūna `Ammā Kānū Ya`malūna

آنان گروهى بودند كه درگذشتند، آنچه [از طاعت و معصيت‌] به دست آوردند مربوط به خود آنان است، و آنچه شما به دست آورديد مربوط به خود شماست؛ و شما در برابر آنچه آنان انجام مى‌دادند، مسئول نيستيد.

Wa Qālū Kūnū Hūdāan 'Aw Naşārá Tahtadū Qul Bal Millata 'Ibrāhīma Ĥanīfāan Wa Mā Kāna Mina Al-Mushrikīna

و [اهل كتاب به مردم مؤمن‌] گفتند: يهودى يا نصرانى باشيد تا هدايت يابيد. بگو: بلكه از آيين ابراهيم يكتاپرست و حق‌گرا [پيروى مى‌كنيم نه از آيين تحريف شده شما كه عين گمراهى است‌] و او هرگز از مشركان نبود،

Qūlū 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaynā Wa Mā 'Unzila 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa Mā 'Ūtiya Mūsá Wa `Īsá Wa Mā 'Ūtiya An-Nabīyūna Min Rabbihim Lā Nufarriqu Bayna 'Aĥadin Minhum Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

[شما مردم مؤمن از روى حقيقت‌] بگوييد [و اقرار كنيد:] ما به خدا و آنچه به سوى ما نازل شده، و به آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگان [داراى مقام نبوت‌] آنان فرود آمده، و به آنچه به موسى و عيسى و آنچه به پيامبران از ناحيه پروردگارشان داده شده ايمان آورديم؛ ميان هيچ يك از آنان [در اينكه از سوى خدا براى هدايت مردم مبعوث شده‌اند] فرقى نمى‌گذاريم، و ما در برابر او تسليم هستيم.

Fa'in 'Āmanū Bimithli Mā 'Āmantum Bihi Faqadi Ahtadaw Wa 'In Tawallawā Fa'innamā Hum Fī Shiqāqin Fasayakfīkahumu Allāhu Wa Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

پس اگر آنان هم به آنچه شما به آن ايمان آورده‌ايد، ايمان آورند [كه ايمان به قرآن و به پيامبر است‌] مسلما هدايت يافته‌اند، و اگر روى برتابند جز اين نيست كه در ستيز و دشمنى‌اند؛ پس به زودى خدا شر آنان را [به كشته شدن يا آوارگى از خانه و كاشانه‌] دفع خواهد كرد؛ و او شنوا و داناست.

Şibghata Allāhi Wa Man 'Aĥsanu Mina Allāhi Şibghatan Wa Naĥnu Lahu `Ābidūna

[به يهود و نصارى بگوييد:] رنگ خدا را [كه اسلام است، انتخاب كنيد] و چه كسى رنگش نيكوتر از رنگ خداست؟ و ما فقط پرستش كنندگان اوييم.

Qul 'Atuĥājjūnanā Fī Al-Lahi Wa Huwa Rabbunā Wa Rabbukum Wa Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum Wa Naĥnu Lahu Mukhlişūna

بگو: آيا با ما در باره خدا گفتگوى بى‌منطق و احتجاج نادرست مى‌كنيد؟! در حالى كه او پروردگار ما و شماست [و همه كارهايش بر وفق حكمت و مصلحت است، و جاى گفتگوى بى‌منطق و احتجاج نادرست نيست‌]؛ و اعمال ما مربوط به خود ما و اعمال شما مربوط به خود شماست، و ما [در ايمان، اعتقاد، طاعت و عبادت‌] براى او اخلاص مى‌ورزيم.

'Am Taqūlūna 'Inna 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţa Kānū Hūdāan 'Aw Naşārá Qul 'A'antum 'A`lamu 'Ami Allāhu Wa Man 'Ažlamu Mimman Katama Shahādatan `Indahu Mina Allāhi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

آيا مى‌گوييد: ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگان [داراى مقام نبوت‌] آنان يهودى يا نصرانى بودند؟! بگو: شما داناتريد يا خدا؟ [شما به يقين مى‌دانيد كه آنان يهودى و نصرانى نبودند، پس چرا واقعيت را پنهان مى‌داريد؟!] وستمكارتر از كسى كه شهادتى را كه از خدا نزد اوست پنهان كند، كيست؟ وخدا از آنچه انجام مى‌دهيد، بى‌خبر نيست.

Tilka 'Ummatun Qad Khalat Lahā Mā Kasabat Wa Lakum Mā Kasabtum Wa Lā Tus'alūna `Ammā Kānū Ya`malūna

آنان گروهى بودند كه درگذشتند؛ آنچه [طاعت و معصيت‌] به دست آوردند مربوط به خود آنان است و آنچه شما به دست آورديد مربوط به خود شماست؛ و شما در برابر آنچه آنان انجام مى‌دادند، مسئول نيستند.