راه عقوبت فقط بر كسانى باز است كه توانگرانند، خواستهاند كه با ماندگان باشند، خدا دلهايشان را مهر زده كه نمىفهمند.
چون به سوى آنها برگرديد اعتذار خواهند كرد، بگو: اعتذار نكنيد از شما باور نخواهيم كرد، خدا از بعضى كارهايتان به ما خبر داده است، به زودى خدا و رسولش اعمال شما را خواهد ديد، سپس به سوى داناى نهان و آشكار برميگرديد از آنچه مىكرديد به شما خبر مىدهد.
چون به سوى آنها برگشتيد حتما قسم خواهند خورد كه از آنها ناديده بگيريد، از آنها اعراض كنيد كه آنها پليد هستند و جايگاهشان جهنم است سزاى آنچه مىكردند.
براى شما قسم مىخورند تا از آنها راضى شويد، اگر شما از آنها راضى شويد، خدا از قوم فاسقان راضى نخواهد شد.
باديهنشينان كفر و نفاقشان سختتر است و سزاوارتر هستند كه حدود آنچه را كه خدا به پيغمبرش نازل كرده است ندانند خدا عليم و حكيم است.
بعضى باديهنشينان آنچه را خرج مىكند غرامتى مىداند و براى شما منتظر حادثههاست بر آنهاست حادثه بد، خدا شنوا و داناست.
بعضى باديهنشينان به خدا و روز قيامت ايمان مىآورد و آنچه را خرج مىكند مايه تقرب نزد خدا مىداند همچنين دعاى پيغمبر را مايه تقرب مىداند بدانيد كه آنها براى ايشان مايه تقرب است، خدا آنها را به رحمت خويش وارد خواهد كرد خدا غفور و رحيم است.
سبقت كنندگان نخستين از مهاجرين و انصار و كسانى كه به نيكى از آنها پيروى كردهاند خدا از آنها راضى است، آنها از خدا راضى هستند و براى آنها بهشتهايى آماده كرده كه نهرها زير آنها روان است و در آنها جاودانانند. آن رستگارى بزرگى است.
بعضى باديهنشينان كه در اطراف شما هستند منافقند و بعضى از اهل مدينه منافقند و بر نفاق عادت كردهاند تو آنها را نمىشناسى ما آنها را مىشناسيم، آنها را دو بار عذاب مىكنيم سپس به عذاب بزرگى بر مىگردند.
و ديگران كه به گناهان خود اعتراف كرده و عمل صالح را با عمل بد جمع كردهاند، شايد خدا بر آنها برگردد كه خدا آمرزنده و مهربان است.
از اموالشان زكاة بگير كه با زكات آنها را پاك مىكنى و رشدشان مىدهى و بر آنها دعا كن كه دعاى تو بر آنها آرامش است و خدا شنوا و داناست.
آيا ندانستهاند كه خدا توبه را از بندگانش قبول مىكند و زكاتها را مىگيرد و خدا اوست بسيار توبه كننده و مهربان.
بگو: عمل كنيد، حتما خدا و پيامبرش و مؤمنان عمل شما را مىبينند و به زودى به سوى داناى نهان و آشكار بر مىگرديد و از آنچه مىكرديد به شما خبر مىدهد.
و ديگرانى هستند كه براى فرمان خدا به تأخير افتادهاند يا آنها را عذاب مىكند و يا بر آنها بر مىگردد خدا دانا و حكمتكردار است.
كسانى كه مسجدى بنا كردهاند از روى ضرر زدن و كفر و تفرقه افكندن ميان مؤمنان و كمين درست كردن براى كسى كه از پيش با خدا و رسول جنگيده است، قسم مىخورند كه فقط خوبى اراده كردهايم، خدا گواه است كه دروغگو هستند.
ابدا در آن مسجد نماز مخوان، مسجدى كه از اول بر تقوى پايهگذارى شده شايستهتر است در آن به نماز بايستى در آن مردانى هستند خوش دارند كه پاك باشند، خدا پاك شوندگان را دوست مىدارد.
آيا آنكه بنايش را بر تقوى و رضاى خدا پايه نهاده بهتر است يا آنكه بنايش را بر لب سيلگاه فرو ريختنى بنا نهاده است؟ كه او را در آتش جهنم ساقط كرده، خدا قوم ستمكاران را هدايت نمىكند.
بنايى كه از روى شك ساختهاند در دلهاى آنها پيوسته هست مگر آنكه دلهايشان پاره پاره شود، خدا دانا و حكمت كردار است.
خدا از مؤمنان جانها و اموال آنها را در مقابل بهشت خريده است، در راه خدا مىجنگند، مىكشند و كشته مىشوند، اين وعده حقى است بر عهده خدا در تورات و انجيل و قرآن، كيست كه به عهد خود از خدا وفادارتر باشد، باين معامله كه كردهايد شاد باشيد، رستگارى بزرگ فقط همين است.
توبه كنندگانند، و عبادت پيشگان و سپاس گويان و سياحت كنندگان و ركوع كنندگان و سجده آوران و آمران به معروف و نهى كنندگان از منكر و حافظان حدود الهى و بشارت بده مؤمنان را.
پيغمبر و مؤمنان را نرسد كه براى مشركان از خدا آمرزش بخواهند هر چند اقوامشان بوده باشند، (اين) پس از آنست كه (مشركان مرده باشند) و بر مؤمنان ثابت شده باشد كه آنها اهل آتشند.
آمرزش خواستن ابراهيم براى پدرش فقط از روى وعدهاى بود كه باو داده بود و چون (او مرد) و بر ابراهيم حتمى شد كه او دشمن خداست از او بيزارى كرد كه ابراهيم بسيار مهربان و بردبار بود.
از سنت خدا نيست كه قومى را بعد از هدايتشان گمراه كند مگر آنكه چيزى كه بايد از آن پرهيز كنند به آنها روشن نمايد كه خدا به هر چيز داناست.
حكومت آسمانها و زمين خاص خداست، زنده مىكند و مىميراند و شما را جز او سرپرستى و ياورى نيست.
خدا عنايت كرد بر پيغمبر و بر مهاجرين و انصارى كه در زمان سختى از او پيروى كردند، اين پس از آن بود كه نزديك بود قلوب گروهى از آنها منحرف شود سپس بر آنها عنايت كرد كه خدا به مؤمنان با رأفت و مهربان است.
و خدا عنايت كرد بر آن سه نفر كه از جهاد تخلف كردند تا جايى كه زمين با آن فراخى بر آنها تنگ شد، باطنشان نيز بر آنها تنگ گرديده و دانستند كه پناهگاهى از سخط خدا جز به سوى خدا نيست، سپس بر آنها توفيق داد تا توبه كنند كه خدا بسيار توبه پذير و مهربان است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد از خدا بترسيد و با راستان باشيد.
بر اهل مدينه و باديهنشينان اطراف آنها، نرسد كه از رسول خدا تخلف كنند و به سبب اشتغال به خود از او اعراض نمايند، زيرا هيچ عطشى و رنجى و گرسنگى در راه خدا به آنها نمىرسد و به جايى كه كفار را خشمگين كند قدم نمىنهند و از دشمنى به مطلوبى نمىرسند مگر آنكه براى آنها عمل صالح نوشته مىشود زيرا خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمىكند.
و هيچ نفقه كوچك و بزرگى انفاق نمىكنند و هيچ راهى نمىپيمايند مگر آنكه براى آنها ثبت مىشود تا خدا بهتر از آنچه مىكردهاند اجرشان دهد.
وظيفه نيست كه همه مؤمنان به جهاد بروند پس چرا از هر فرقه آنها گروهى نمىروند تا در دين دانا شوند و وقت برگشتن قوم خود را انذار كنند تا آنها از معاصى بر حذر باشند.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد بجنگيد با كفارى كه به ديار شما نزديك هستند و تا در شما قاطعيت بيابند و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است.
و چون سورهاى نازل مىشود بعضى از منافقان به ديگران گويد: اين آيه كدام يك را افزون كرد، اما ايمان اهل ايمان را افزون كرده آنها شادمانند.
اما كسانى كه در قلب مرض دارند بر پليديشان پليدى افزوده و كافر مردهاند.
آيا نمىبينند كه در هر سال يك دفعه يا دو دفعه امتحان مىشوند ولى نه توبه مىكنند و نه بيدار مىشوند.
و چون سورهاى نازل شود بعضى به بعضى نگاه مىكنند كه آيا كسى شما را مىبيند سپس متفرق مىشوند خدا قلوبشان را از حق برگردانيد، كه قوم نادانند.
براى شما از خودتان پيغمبرى آمد كه هلاكت شما بر او دشوار است بر شما حريص است و به مؤمنان با رأفت و مهربان است.
اگر از قبول دعوت تو برگردند بگو: خدا بر من بس است، جز او معبودى نيست بر او توكل كردم، او صاحب حكومت بزرگ است.
سوره یونس
بنام خداى رحمان رحيم؛ ا، ل، ر، اين است آيههاى كتاب پر از حكمت.
آيا بر مردم تعجب آور است كه به فردى از آنها وحى كرديم كه مردمان را انذار كن و به آنان كه ايمان آوردهاند، بشارت ده كه نزد خدايشان مقام راستى دارند، كافران گفتند: اين شخص جادوگر آشكارى است.
پروردگار شما همانست كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد، سپس بر حكومت استقرار يافت، كار جهان را تدبير مىكند، واسطهاى نيست مگر بعد از اذن او، آنست خداى شما، او را عبادت كنيد آيا متذكر نمىشويد؟.
بازگشت همه شما به سوى اوست، وعده خدا حق است كه او خلقت را آغاز كرده و سپس آن را اعاده مىكند، تا كسانى را كه ايمان آورده و عمل شايسته كردهاند به عدالت پاداش دهد، آنان كه كافر شدهاند شرابى از آب جوشان و عذاب دردناكى دارند.
خدا همانست كه آفتاب را پر نور و ماه را نورانى كرد و براى ماه منزلهايى معين نمود، تا شمارش سالها و حساب را بدانيد، خدا اينها را جز به حق نيافريده است، آيات را براى قومى كه درك مىكنند بيان مىكند.
در پى آمدن شب و روز و در آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده نشانههايى است براى قومى كه پرهيزكار هستند.
آنان كه ملاقات ما را اميد ندارند و به زندگى دنيا راضى شدهاند و به آن دلبستهاند و كسانى كه از آيههاى ما در غفلت مىباشند.
آنها جايگاهشان آتش است، در اعمالى كه مىكردهاند.
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، خدا به سبب ايمانشان آنها را به جايى مىرساند كه نهرها از زير جايگاه آنها در بهشتهاى پر نعمت روان است.
دعايشان در آنجا «منزهى خدايا» است و تعارفشان سلام و آخر دعايشان آنست كه ستايش الله را كه مربى موجودات است.
اگر خدا شر را به شتاب به مردم مىداد مانند آنكه خير را به شتاب مىخواهند، اجلشان سر آمده بود ولى ما كسانى را كه اميد معاد ندارند رها مىكنيم، در طغيانشان سرگردان مىمانند.
و چون به انسان محنتى برسد ما را خوابيده يا نشسته يا ايستاده مىخواند و چون محنت او را از بين برديم برود گويا ما را براى رفع محنتى كه به او رسيده نخوانده است، اين چنين براى اسرافكاران آنچه مىكنند آرايش شده است.
پيش از شما نسلهايى را هلاك كرديم آن گاه كه ظالم شدند، پيغمبرانشان با حجتها سوى آنها آمدند ولى كسانى نبودند كه ايمان آورند، قوم گناهكار را اين چنين سزا مىدهيم.
سپس شما را از پى ايشان در زمين جانشين كرديم تا بنگريم چگونه عمل مىكنيد.
و چون آيههاى روشن ما بر آنها خوانده شود كسانى كه انتظار معاد را ندارند، گويند: قرآنى غير از آن بياور يا آن را عوض كن بگو: مرا نرسد كه از جانب خود آن را عوض كنم فقط از آنچه به من وحى مىشود پيروى مىكنم كه من اگر به پروردگارم عصيان كنم از عذاب روزى بزرگ مىترسم.
بگو: اگر خدا مىخواست من قرآن را بر شما نمىخواندم و خدا آن را به شما تعليم نمىكرد، پيش از آن مدتى در ميان شما ماندهام آيا نمىفهميد؟!
كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ بندد يا آيههاى او را تكذيب كند، واقع اين است كه گناهكاران راستكار نمىشوند.
سواى خدا چيزى را مىپرستند كه نه ضررشان مىرساند و نه سودشان مىدهد و مىگويند: اينها شفيعان ما نزد خدايند بگو: آيا مىخواهيد خدا را خبر دهيد از آنچه وجود آن را در آسمانها و زمين نمىداند؟ او پاك و برتر است از آنچه شريك قرار مىدهند.
مردم در آغاز جز يك امت نبودند آن گاه اختلاف كردند اگر كلمهاى از پيش از پروردگارت نبود، ميان آنها در آنچه اختلاف مىكنند داورى شده بود.
مىگويند: چرا بر او آيهاى از پروردگارش نازل نمىشود بگو غيب (عذاب آينده) از آن خداست منتظر بمانيد من نيز با شما از منتظرانم.
و چون به مردم بعد از محنتى كه به ايشان رسيده رحمتى چشانديم، آن گاه آنها درباره آيات ما مكر مىكنند، بگو: خدا در مكر كردن سريعتر است كه فرستادگان ما آنچه مىكنيد مىنويسند.
او همانست كه شما را در خشكى و دريا راه مىبرد تا آن دم كه در كشتىها نشستيد و آنها را با باد مطبوع راه بردند و از آن شاد شدند باد تندى بر آنها وزيدن گرفت و موج از هر مكان بر آنها آمد و احساس كردند كه با بلا محاط شدهاند، خدا را در حالى خواستند كه بندگى را خاص او مىدانستند كه اگر از اين شدت نجاتمان دهى حتما از شكرگزاران خواهيم بود.
چون نجاتشان دهد آن گاه در زمين به ناحق عمل مىكنند، اى مردم ظلمتان فقط بر خودتان است در دنيا لذت مىبريد سپس بازگشت شما به سوى ماست از آنچه مىكنيد به شما خبر خواهيم داد.
حكايت زندگى دنيا مانند آبى است كه از آسمان نازل كرديم و بوسيله آن گياهان زمين از آنچه انسانها مىخورند و حيوانات مىخورند به هم پيوسته شد، تا چون زمين رونق و زينت گرفت و صاحبان زمين احساس كردند كه بر گياهان تسلط كامل دارند، به ناگاه فرمان ما شب يا روز بدان رسيد و آن را از بين برديم گويا اصلا نبوده، بدينسان اين آيهها را براى قومى كه فكر مىكنند بيان مىكنيم.
خدا به سراى سلامت دعوت مىكند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مىكند.
براى آنان كه كار نيك كردهاند عاقبت نيكى با اضافه از آنچه كردهاند هست و سياهى و ذلت چهرههايشان را نمىگيرد، آنها اهل بهشت هستند و در آن جاودانانند.
و كسانى كه كارهاى بد كردهاند، براى آنها سزاى بدى است مثل بدى كه كردهاند ذلت آنها را فرا مىگيرد از عذاب خدا نگهدارى ندارند، گويى چهرههايشان را پارههايى از شب سياه پوشانيده است، آنها اهل آتشند و در آن جاودان خواهند بود.
روزى همه آنها را محشور مىكنيم آن گاه بكسانى كه شرك آوردهاند مىگوئيم شما و معبودهايتان در مكان خود بيايستيد، ميانشان را جدا كنيم، معبودهايشان مىگويند: شما به ما بندگى نمىكرديد.
خدا در گواهى ميان ما و شما بس است كه از پرستش شما بى خبر بودهايم.
در آنجا هر كس عملى كه از پيش فرستاده بيازمايد و به سوى خدا كه مالك حقيقى آنهاست برمىگيرند و آنچه از خود مىساختند نابود مىشود.
بگو: كيست كه به شما از آسمان و زمين روزى مىدهد؟ يا كيست كه مالك گوشها و چشمهاى شماست؟ و كيست كه زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مىكند؟ حتما خواهند گفت: خدا بگو: آيا پس از شرك پرهيز نمىكنيد؟!
آن خدا، پروردگار واقعى شماست، بعد از حق نيست مگر گمراهى، پس به كجا بر مىگرديد؟!
اين چنين حتمى شده وعده پروردگار تو بر آنكه فاسق شدند، آنها ايمان نمىآورند.
بگو: از خدايان شما كسى هست كه خلقت را شروع كرده و آن را اعاده كند؟ بگو: خدا خلقت را شروع كرده و آن را اعاده مىكند، پس به كجا بر مىگرديد.
بگو: از خدايان شما كسى هست كه به حق رهبرى كند؟ بگو خدا به حق رهبرى مىكند، آيا آنكه به حق رهبرى مىكند سزاوارتر است پيروى شود يا آن كه هدايت نمىشود مگر آنكه هدايت كرده شود؟ آيا به شما چه شده و چگونه حكم مىكنيد؟!
بيشتر آنها فقط از گمان پيروى مىكنند و گمان به جاى يقين هيچ كفايت نمىكند خدا به آنچه مىكنند داناست.
چنين نيست كه اين قرآن از جانب غير خدا جعل شده باشد بلكه تصديق كننده است تورات و انجيل را و مشروح همه كتابهاست، بى شك از جانب خداست.
يا مىگويند: از خودش جعل كرده است بگو: يك سوره مانند آن را بياوريد و هر كه را جز خدا توانستيد بيارى بخوانيد اگر راستگويان هستيد.
ليكن دروغ شمردند آنچه را كه به دانستن آن احاطه نكردهاند و هنوز تأويل آن به سوى آنها نيامده است، اين چنين تكذيب كردند كسانى كه پيش از آنها بودند بنگر كه عاقبت ظالمان چگونه شد.
بعضى از آنها به قرآن ايمان مىآورند و بعضى از آنها به قرآن ايمان نمىآورند، پروردگار تو به مفسدان داناست.
اگر تو را تكذيب كنند بگو كار من براى من است و كار شما براى شماست، شما از آنچه من مىكنم بيزاريد و من از آنچه شما مىكنيد بيزارم.
بعضى از آنها به تو گوش مىدهند مگر تو كران را شنوا توانى كرد، اگر چه تعقل نكنند.
بعضى از آنها به تو نگاه مىكند مگر تو كوران را هدايت توانى كرد با آنكه نمىبينند؟!
خدا به مردم هيچ ستم نمىكند، ليكن مردم به خودشان ستم مىكنند.
ياد كن روزى را كه محشورشان مىكند گويى جز اندكى از يك روز در دنيا درنگ نكردهاند، يكديگر را مىشناسند، زيانكار شد آنها كه ديدار خدا را تكذيب كرد و هدايت يافته نشدند.
اگر مقدارى از عذابى را كه به آنها وعده مىدهيم بر تو بنمايانيم يا تو را به ميرانيم بازگشت آنها به سوى ماست، آن گاه خدا بر آنچه مىكنند گواه است.
هر امت و جامعه را پيغمبرى است چون پيغمبرشان آيد، ميانشان به عدالت داورى شود و آنها مظلوم نمىشوند.
مىگويند اين وعده عذاب كى خواهد بود اگر راستگويانيد؟
بگو: من براى خودم مالك ضررى و نفعى نيستم مگر آنچه را كه خدا بخواهد، براى هر جامعه مدتى است چون مدتشان سر آيد نه زمانى پس مىافتند و نه پيش مىافتند.
بگو: به من خبر دهيد اگر عذاب خدا در شب يا در روز بيايد كدام قسمت از آن عذاب را گناهكاران به عجله مىخواهند؟!
آيا پس از آنكه عذاب آمد به آن ايمان مىآوريد؟ آيا اكنون ايمان مىآوريد حال آنكه در گذشته عذاب را به عجله مىخواستيد.
سپس به ظالمان گفته مىشود: بچشيد عذاب دائمى را مجازات نمىشويد مگر آنچه كه عمل مىكرديد.
از تو مىپرسند آيا آن عذاب حق است؟ بگو: آرى قسم به خدايم آن حق است و شما عاجز كننده نيستيد.
اگر باشد براى هر كس مجموع آنكه در زمين هست، حتما آن را عوض مىدهد، چون عذاب را بينند ندامت را پنهان مىكنند، ميان آنها به عدالت رفتار مىشود آنها مظلوم نمىشوند.
بدانيد آنچه در آسمانها و زمين هست خاص خداست بدانيد كه وعده خدا حتمى است ليكن بيشتر مردم نمىدانند.
اوست كه مىميراند و زنده مىكند و به سوى او برمىگرديد.
اى مردم از پروردگارتان به سوى شما موعظهاى آمد و شفاى آنچه در سينههاست و هدايت و رحمت براى مؤمنان.
بگو: به فضل و رحمت شاد باشيد، آن از مال دنيا كه جمع مىكنيد بهتر است.
بگو: به من خبر دهيد از رزقى كه خدا نازل كرده و شما بعضى از آن را حرام و بعضى را حلال كردهايد. بگو: آيا خدا به شما اجازه داده يا بر خدا دروغ مىبنديد؟
چيست گمان كسانى كه بر خدا دروغ مىبندند در وقت آمدن قيامت؟ خدا بر مردم صاحب كرم است ليكن بيشتر مردم سپاسگزار نيستند.
در هيچ كارى نمىشوى و هيچ قرآنى از جانب خدا نمىخوانى و هيچ عملى نمىكنيد مگر آنكه در وقت شروع آنكار، ما بر شما گواهانيم، هموزن ذرهاى در آسمان و زمين از خداى تو غائب نمىماند، نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر از آن مگر آنكه در كتاب آشكارى است.
بدانيد دوستان خدا، نه خوفى بر آنها هست و نه محزون مىشوند.
كسانى كه ايمان آورده و تقوا را پيشه مىكنند.
بشارت براى آنهاست در زندگى دنيا و آخرت، كلمات خدا را تبديل كنندهاى نيست آنست نجات بزرگ.
سخن آنها تو را محزون نكند كه توانايى همهاش خاص خداست، اوست شنوا و دانا
بدانيد هر كس در آسمانها و زمين هست خاص خداست، آنها كه غير خدا را مىخوانند پيروى از شركاء حقيقى نمىكنند؟ فقط تابع گمانند و فقط دروغ مىگويند.
اوست كه شب را براى شما پديد آورد تا در آن آرام گيريد، روز را روشن گردانيد در اينها آيههايى است براى قومى كه مىشنوند.
گفتند: خدا فرزندى گرفته است. خدا منزه و بى نياز است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست خاص اوست، شما به اين گفته دليلى نداريد آيا آنچه نمىدانيد به خدا مىگوئيد؟!
بگو: آنان كه بر خدا دروغ جعل مىكند راستگار نمىشوند.
آنها را متاع اندكى است در دنيا سپس بازگشت آنها به سوى ماست، سپس عذاب شديد را بر آنها در اثر كفرشان مىچشانيم.
بخوان بر آنها حكايت نوح را، آن دم كه به قوم خود گفت: اى قوم من. اگر مقام من و ياد آوردنم آيات را، بر شما گران است، بر خدا اعتماد كردهام، كارتان و يارانتان را يك جا كنيد تا سپس كارتان بر شما مايه اندوه نشود سپس به سوى من برخيزيد و مهلتم ندهيد.
اگر از قبول من اعراض كرديد (باكى نيست كه) از شما مزدى نخواستهام، مزدم فقط بر عهده خداست و مأمورم كه از مسلمين باشم.
نوح را تكذيب كردند، او را با يارانش در كشتى نجات داديم و جانشينان كرديم و كسانى را كه آيات ما را تكذيب كرده بودند غرق نموديم، بنگر عاقبت انذار شدگان چگونه شد.
آن گاه پس از نوح پيامبرانى به سوى قومشان فرو فرستاديم: براى آنها معجزاتى آوردند ولى آنها ايمان نمىآوردند به آنچه قبلا تكذيب كرده بودند، اين چنين به قلوب تجاوزكاران مهر مىنهيم.
سپس از پس آنها موسى و هارون را با معجزات خود مبعوث كرديم به سوى فرعون و قومش، از آيههاى ما سرپيچى كردند و قوم گناهكار بودند.
چون حق از جانب ما به سوى آنها آمد گفتند: اين جادوى آشكارى است.
موسى گفت حق را كه آن دم به سوى شما آمد سحر مىگوئيد؟! آيا اين جادو است با آنكه جادوگران رستگار نمىشوند؟!
گفتند: آيا آمدهاى ما را از طريقهاى كه پدران خود را در آن ديدهايم بازدارى؟ تا حكومت در اين زمين مال شما دو برادر باشد ما به شما ايمان نمىآوريم.
فرعون گفت هر چه جادوگر ما هر (پيدا كرديد) پيش من آريد.
چون جادوگران آمدند موسى گفت: آنچه مىخواهيد بياندازيد، بياندازيد.
چون ريسمانها را انداختند موسى گفت: آنچه آورديد جادو است خدا به زودى آن را باطل خواهد كرد كه خدا عمل مفسدان را اصلاح نمىكند.
و حق را با كلمات خود پيروز مىكند هر چند گناهكاران را خوش نيايد.
به موسى فقط جوانانى از قومش ايمان آوردند آنهم با ترس از فرعون و اشراف خودشان كه فرعون گرفتارشان كند زيرا فرعون در زمين مصر متكبر و از مفسدان بود.
موسى گفت اى امت من اگر به خدا ايمان داريد و به او تسليم هستيد بر او توكل كنيد.
گفتند: بر خدا توكل كرديم خدايا ما را براى ستمگران مايه آزمايش مگردان.
و ما را به رحمت خودت از قوم كافران نجات بده.
به موسى و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خويش در مصر خانهها آماده كنيد و خانههايتان را رو در رو قرار بدهيد و نماز بخوانيد و مؤمنان را بشارت بده،
موسى گفت: خدايا تو به فرعون و اشراف او زينت و اموال دادهاى خدايا كه مردم را از راه تو باز دارند، خدايا اموالشان را محو كن، قلوبشان را سخت گردان تا عذاب اليم را نبينند ايمان نمىآورند.
خدا گفت: دعوت شما مستجاب شد، در كار خود ثابت باشيد از راه جاهلان پيروى نكنيد.
بنى اسرائيل را از دريا عبور داديم، فرعون و لشكريانش، به ظلم و عدوان آنها را تعقيب كرد تا چون غرق او را گرفت گفت: ايمان آوردم كه جز خدايى كه بنى اسرائيل ايمان آوردهاند خدايى نيست و من از مسلمينم.
آيا اكنون ايمان مىآورى با آنكه در گذشته نافرمانى كرده و از مفسدان بودى.
امروز تو را به وسيله جسدت نجات مىدهيم تا براى آنان كه بعد از تو هستند عبرت باشى، بسيارى از مردم از آيههاى ما غافلند.
براى بنى اسرائيل مكان راستى آماده كرديم و از پاكيزهها به آنها روزى داديم، اختلاف نكردند مگر پس از آنكه به آنها علم رسيد، پروردگارت ميان آنها روز قيامت در آنچه اختلاف مىكردند داورى خواهد كرد.
اگر در چيزهايى كه به سوى تو فرستادهايم در ترديد هستى از كسانى كه كتابهاى پيشين را مىخوانند بپرس، از پروردگارت دين حق به تو آمده است از به شك افتادگان مباش.
مباش از كسانى كه آيههاى خدا را تكذيب كردهاند، از زيانكاران مىشوى.
كسانى كه وعده عذاب بر آنها حتمى شده است ايمان نمىآورند.
هر چند كه همه آيهها بر آنها بيايد مگر آنكه عذاب دردناك را آشكارا به بينند.
چرا نبود شهرى كه ايمان بياورد و ايمانش به آن نفع دهد (آرى نبود) مگر قوم يونس وقتى كه ايمان آوردند عذاب خوار كن را از آنها زايل كرديم و تا مدتى متاعشان داديم.
اگر خدايت مىخواست همه آنكه در زمين است ايمان آورده بود، آيا تو مردم را مجبور مىكنى تا مؤمن باشند؟!
هيچ كس را نرسد كه بى اذن خدا ايمان بياورد، خدا پليدى را بر آنان كه نمىفهمند افزون مىكند.
بگو بنگريد چه چيزها در آسمانها و زمين هست، آيهها و انذارها به قومى كه ايمان نمىآورند كفايت نمىكند.
منتظر نيستند مگر مانند روزهاى كسانى را كه از پيش گذشتهاند بگو: انتظار بكشيد من نيز از منتظرانم.
سپس پيغمبران خود و كسانى را كه ايمان آوردهاند نجات مىدهيم اين چنين حق است بر شما كه مؤمنان را نجات مىدهيم.
بگو: اى مردم اگر از دين من در شك هستيد من به آنهايى كه شما پرستش مىكنيد پرستش نخواهم كرد، ليكن به خدايى عبادت مىكنم كه شما را مىميراند و مأمورم كه از مؤمنان باشم.
و توجه خويش را به دين دائمى كن، موحد باش و از مشركان مباش.
و جز خدا چيزى مخوان كه به تو نفع نمىرساند و ضرر نمىزند و اگر چنان كنى از ظالمانى.
اگر خدا به تو ضرر رساند آن را جز خدا احدى از بين نتواند برد و اگر براى تو خيرى اراده كند هيچ كس مانع كرم او نتواند باشد، آن را بهر كه از بندگانش بخواهد مىرساند و او آمرزنده و مهربان است.
بگو اى مردم كتاب حق از جانب خدا به سوى شما آمده است هر كه هدايت پذيرد به نفع او است و هر كه گمراه شود بر عليه خود مىباشد و من بر شما وكيل نيستم.
پيروى كن از آنچه بسوى تو وحى مىشود و صبر كن تا خدا داورى كند او بهترين داوران است.
سوره هود
بنام خداى رحمان رحيم؛ اين كتابى است كه آيههاى آن از طرف خداى حكيم و دانا محكم شده و آن گاه توضيح داده شده است.
اينكه جز خدا را پرستش نكنيد و من شما را از جانب او انذار كننده و نويد بخشم.
و اينكه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد و آن گاه به سوى او برگرديد تا شما را تا وقت مرگ با بهره خوب بهرهمند كند و به هر صاحب فضلى زيادت او را بدهد و اگر اعراض كنيد، من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم.
بازگشت شما به سوى خداست و او بر هر چيز تواناست.
بدانيد كه آنها سينه خود را منحرف مىكنند تا خود را از قرآن مخفى كنند، بدانيد در وقتى كه جامههاى خويش بسر مىكشند، خدا آنچه كه پنهان مىكنند و آنچه آشكار مىكنند مىداند كه وى داناى مكنونات سينهها است.
