سوره الانبیاء
بنام خداى رحمان رحيم؛ براى مردم حسابشان نزديك شد ولى آنها در غفلت هستند و روگردان.
هيچ خبر تازهاى از خدا براى آنها نمىآيد مگر اينكه در حال بازى مىشنوند.
و در حالى كه قلوبشان به دنيا مشغول است، ظالمان راز را پنهان كردند كه آيا اين جز يك بشر است؟، آيا با آنكه مىبينيد به جادو روى مىآوريد؟
پيغمبر گفت: پروردگار من همه سخنى را كه در آسمان و زمين هست مىداند و او شنوا و داناست.
بلكه گفتند: سخنان او خوابهاى پريشان است و بلكه به خدا افتراء بسته و بلكه او خيالباف است براى ما معجزهاى بياورد چنان كه پيشينيان فرستاده شدند.
مردمانى كه پيش از آنها بودند و هلاكشان كرديم ايمان نياوردند آيا آنها ايمان مىآورند؟
پيش از تو نفرستاديم مگر مردانى كه به آنها وحى مىكرديم، اگر نمىدانيد از اهل كتاب بپرسيد.
ما آنها را جسدى نكرديم كه طعام نخورند و اهل خلود در دنيا نبودند.
سپس وعده خود را بر آنها راست كرديم و آنها و مؤمنان را نجات داديم و اهل اسراف را هلاك كرديم.
به شما كتابى نازل كرديم كه تذكر شما در آنست آيا تعقل نمىكنيد؟
چه قدر شهرى كه ظالم بود، هلاكشان كرديم و پس از آنها قوم ديگرى به وجود آورديم.
چون عذاب ما را احساس كردند، آن وقت از آن شهر مىگريختند.
فرار نكنيد، برگرديد به طرف نعمتى كه در آن وسعت يافته بوديد و به طرف خانههايتان، شايد فقراء از شما سؤال كنند.
گفتند: اى واى بر ما، ما ستمكاران شديم.
پيوسته گفتارشان يا ويلنا بود كه درو شده و خاموششان كرديم.
آسمان و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست بازيكنان و عبث نيافريدهايم.
اگر مىخواستيم مشغوليتى بگيريم از جانب ذات خود مىگرفتيم، اگر چنان مىخواستيم.
بلكه حق را بر باطل مىاندازيم، مغز باطل را مىكشند ناگاه مىبينى كه باطل پوچ است واى بر شما از آنچه وصف مىكنيد.
مال خداست هر كه در آسمان و زمين است، كسانى كه نزد خدا هستند از عبادت او تكبر نمىكنند و خسته نمىشوند.
شب و روز تسبيح مىگويند و سست نمىشوند.
يا از زمين خدايانى گرفتهاند كه آنها مردم را زنده مىكنند؟
اگر در آسمانها و زمين خدايانى جز خدا بودند حتما آن دو فاسد مىشدند، منزه است پروردگار عرش از آنچه توصيف مىكنند.
از آنچه مىكند مسئول نيست ولى آنها مسئول مىباشند.
يا جز خدا، خدايانى گرفتهاند، بگو: دليلتان را بياوريد، اين توحيد وحى امت من و وحى امت پيش از من است، بلكه اكثرشان حق را نمىدانند و روگردانند.
پيش از تو هيچ رسولى نفرستاديم مگر اينكه به او وحى مىكرديم كه جز من معبودى نيست مرا بندگى كنيد.
گفتند: خداى رحمن براى خود فرزندى گرفته است خدا از اين امر منزه است بلكه آنها بندگان بزرگوارى هستند.
كه در سخن به خدا سبقت نمىكنند و بدستور خدا عمل مىكنند.
خدا اعمال حاضر و گذشته آنها را مىداند، شفاعت نمىكنند مگر به آنكه خدا از او راضى است و آنها از مهابت خدا مىترسند.
هر كه از آنها بگويد: من معبودم، جهنم را به او سزا مىدهيم كه همه ظالمان را را كيفر، چنان است.
آيا كافران ندانستهاند كه آسمانها و زمين بسته و فشرده بود، ما آنها را شكافتيم و باز كرديم؟ و هر چيز زنده را از آب قرار داديم آيا پس ايمان نمىآورند؟
در زمين كوههاى راسخ قرار داديم و در آن راههاى وسيع گذاشتيم تا در راه رفتن در آن هدايت شوند.
آسمان را سقف محفوظى قرار داديم ولى آنها از نشانههاى آن رو گردانند.
اوست كه شب و روز و آفتاب و ماه را آفريد، همه در مدارى شناور هستند.
پيش از تو براى هيچ بشرى خلود قرار ندادهايم، آيا اگر تو بميرى آنها جاويدانند.
هر انسان طعم مرگ را خواهد چشيد، شما را با شر و خير امتحان مىكنيم و به سوى ما برمىگرديد.
چون كافران تو را ببينند، جز مسخرهات نگيرند و گويند. آيا اين همان است كه خدايان شما را ببدى ياد مىكند، آنها ياد كردن خداى رحمن را منكر هستند.
انسان از شتاب آفريده شده است، وعدههاى خود حتما به شما نشان خواهيم داد، عجله نكنيد.
مىگويند: اگر راستگوييد اين وعده كى خواهد بود؟
اى كاش كفار مىدانستند وقتى را كه آتش را از چهره و پشتهاى خود كنار نتوانند كرد، و شفاعت كرده نمىشوند.
بلكه عذاب ناگهان به آنها مىآيد و مبهوتشان مىكند، نتوانند آن را برگردانند و مهلت داده نمىشوند.
به پيامبرانى پيش از تو استهزاء شد، استهزاء كنندگان را همان عذابى كه مسخره مىكردند در گرفت.
بگو: كدام كس شما را در شب و روز از عذاب رحمان حفظ مىكند، بلكه آنها از ذكر پروردگارشان روگردان هستند.
يا آنها را جز ما خدايانى است كه از عذاب ما منعشان مىكنند، آنها يكديگر را يارى نتوانند و از طرف ما يارى نشوند.
بلكه ابنان و پدر ايشان را متاع داديم تا عمرشان زياد شد آيا نمىداند كه ما به زمين مىآئيم و آن را از اطرافش ناقص مىكنيم، آيا آنها غالبند؟
بگو: من فقط شما را با وحى مىترسانم اما كرها چون انذار شوند دعوت را نمىشنوند.
اگر وزشى از عذاب پروردگارت به آنها رسد حتما خواهند گفت: اى واى بر ما ما ظالمان بوديم.
براى روز قيامت ميزانهاى عدالت را مىنهيم، به هيچ كس ظلم نمىشود و اگر عمل به وزن دانه خردل هم باشد آن را مىآوريم، كافى است كه ما حسابگريم.
به موسى و هارون كتابى داديم كه ميان حق و باطل فرق مىگذاشت و براى اهل تقوى نور و بيدارى بود.
كسانى كه از پروردگارشان در غيبت مىترسند و از روز قيامت بيمناكند
اين قرآن ذكر پر فائده ايست كه نازل كردهايم، آيا شما منكر آن هستيد؟!
به ابراهيم پيش از موسى بينش مخصوص خودش را داده و به آن دانا بوديم.
وقتى كه به پدر و قوم خويش گفت: اين مجسمهها كه مىپرستيد چيستند؟
گفتند: پدرانمان را يافتيم كه به آنها عبادت مىكردند.
گفت: يقينا شما و پدرانتان در گمراهى آشكار هستيد.
گفتند: آيا سخن حق آوردهاى يا از شوخى كنندگانى؟
گفت: بلكه پروردگار شما پروردگار آسمانها و زمين است كه آنها را آفريده و من بر اين مطلب از گواهانم.
به خدا حتما بتهاى شما را كارى مىكنم پس از آنكه پشتكنان روگردانيد.
بتها را تكه تكه كرد مگر بزرگ آنها را، تا به سوى آن برگردند.
گفتند: چه كسى اين كار را با خدايان ما كرده حتما او از ظالمان است.
گفتند: جوانى شنيديم كه آنها را به بدى ياد مىكرد و به او ابراهيم مىگفتند.
گفتند: او را پيش چشم مردم بياوريد تا به گفته او گواهى دهند.
گفتند: اى ابراهيم آيا تو با خدايان ما اينكار كردهاى؟
گفت: بلكه اينكار را بزرگ آنها كرده است اگر سخن مىگويند از خودشان بپرسيد
آنها به انديشه خود برگشته و گفتند: شما ظالمان هستيد (نه ابراهيم).
سپس بر سرشان وارونه شدند كه مىدانى اينها سخن نمىگويند.
گفت: پس آيا عبادت مىكنيد جز خدا آنچه را كه به شما نه نفعى مىدهند و نه ضررى مىرساند.
اف بر شما و بر آنچه جز خدا مىپرستيد آيا نمىفهميد؟
گفتند: او را بسوزانيد و خدايان خود را يارى كنيد اگر يارى كنندهايد.
گفتيم: اى آتش بر ابراهيم سرد و سلامت باش.
خواستند به او حيله كنند. زيانكارترشان كرديم.
او و لوط را به سوى زمينى كه در آن براى مردم بركت گذاشتهايم، نجات داديم.
اسحاق و يعقوب را به او عطيه داديم و همه را نيكوكاران گردانديم.
آنها را پيشوايانى گردانديم كه مردم را به امر ما هدايت مىكردند و به آنها عمل خوبها و اقامه نماز و دادن زكاة را وحى كرديم و براى ما بندگان عابد بودند.
به لوط حكم و علم داديم و او از شهرى كه كارهاى پليد مىكرد نجات بخشيديم، كه آنها مردمان بدكار و فاسق بودند.
لوط را به رحمت مخصوص خويش داخل كرديم كه از نيكوكاران بود.
ياد كن نوح را كه پيش از آنها ما را ندا كرد، او را اجابت كرديم، او و اهلش را از اندوه بزرگ نجات داديم.
و وى را از قومى كه آيات ما را تكذيب كرده بودند نجات داديم كه آنها قوم بد كارى بودند: لذا همهشان را غرق كرديم.
داود و سليمان را ياد آر، وقتى كه درباره زراعت قضاوت مىكردند كه گوسفند آن قوم شب هنگام زراعت را چريده بود، ما به حكمشان شاهد بوديم.
قضاوت را به سليمان تفهيم كرديم و بهر دو حكم و علم داده بوديم، كوهها و پرندگان را مسخر كرديم كه با داود تسبيح مىگفتند، ما اين كار را مىكرديم.
به داود صنعت زره بافى ياد داديم تا شما را از شدت جنگ حفظ كند، آيا باين نعمت شكر گزاريد؟
باد تند را براى سليمان مسخر كرديم كه به فرمان او به طرف زمينى كه در آن بركت گذاشتهايم، مىوزيد و ما به هر چيز دانا بودهايم.
بعضى از شياطين براى سليمان غواصى مىكردند، كارى غير از آن نيز مىكردند، ما آنها را از نافرمانى حفظ مىكرديم.
ايوب را ياد آر، آن دم كه خدايش را ندا كرد، مرا گرفتارى رسيد، تو ارحم الراحمينى
دعاى او را اجابت كرديم، گرفتاريش را زايل نموديم، اهلش و مانند اهلش را به او داديم، رحمتى بود از جانب ما و تذكرى بود براى بندگان عبادتگر.
اسماعيل، ادريس، ذا الكفل را ياد آر، كه همه از صابران بودند.
آنها را به رحمت مخصوص خويش داخل كرديم كه از نيكوكاران بودند.
ياد كن يونس را آن دم كه خشمناك از شهر بيرون رفت، گمان كرد كه بر او سخت نخواهيم گرفت در ميان تاريكها فرياد كشيد: جز تو معبودى نيست منزهى من از ستمكاران شدم.
دعاى او را اجابت كرديم او را از آن اندوه نجات داديم مؤمنان را اين چنين نجات مىدهيم.
زكريا را ياد كن، وقتى كه ندا كرد. پروردگارا مرا تنها مگذار، تو بهترين وارثان هستى.
دعاى او را اجابت كرديم، باو يحيى را داديم زنش را براى او اصلاح كرديم آنها در كارهاى خوب بر يكديگر سبقت مىگرفتند و ما را از روى رغبت در ثواب و ترس از عقاب مىخواندند و بر ما خاشع بودند.
ياد كن مريم را كه دامن خود را پاك نگاه داشت از روح خود در آن دميديم، او و پسرش را معجزهاى براى مردمان گردانديم.
اين نوع انسان امت شما بشر و امت واحده است و من پروردگار شمايم مرا بندگى كنيد.
در كار دينشان فرقهها شدند، همه به سوى ما برمىگردند.
هر كه اعمال شايسته كند و مؤمن باشد عملش بىپاداش نمىشود، ما آن را ثبت مىكنيم.
قريهاى را كه هلاك كردهايم برگشتش به دنيا ناممكن است، آنها به دنيا بر نمىگردند
چون يأجوج و مأجوج راه يافتند، از هر ارتفاع به سرعت فرود مىآيند.
وعده قيامت نزديك مىشود، ناگاه (خواهى ديد كه) چشمهاى كفار خيره است گويند: واى بر ما، از اين قيامت در غفلت بوده، نه بلكه ظالم بودهايم.
شما و هر آنچه جز خدا مىپرستيد هيزم جهنم هستيد و شما به آن وارد مىشويد.
اگر بتها خدايان بودند، به آتش وارد نمىشدند، ولى همگى در آن جاودانيد.
در آنجا فرياد مىكشند و در آنجا نمىشنوند.
كسانى كه وعده بهشت از ما به ايشان سبقت يافته است، از آتش بدور هستند.
صداى آتش را نمىشنوند و در آنچه ميل دارند دائمى مىباشند.
ترس بزرگ آنها را محزون نمىكند ملائكه آنها را استقبال مىكنند كه اين روزى است وعده مىشديد.
روزى آسمان را مىپيچيم همانطور كه طومار نوشتهها را مىپيچيد، مانند ابتداى خلقت، آفرينش را دوباره شروع مىكنيم اين وعدهاى است بر ما كه خواهيم كرد.
در زبور بعد از تورات، نوشتهايم كه زمين را بندگان صالح ما ارث مىبرد.
در اين سخن كفايت است براى قوم عابد.
ما تو را جز رحمة للعالمين نفرستادهايم.
بگو: فقط به من وحى مىشود كه معبود شما خداى يگانه است، آيا اسلام مىآوريد؟
اگر اعراض كردند بگو: به شما به طور برابر اعلام كردم ولى نمىدانم آيا عذاب موعود نزديك يا دور است.
كه خدا سخن آشكار را مىداند و مىداند آنچه را كه پنهان مىداريد.
نمىدانم شايد تأخير عذاب امتحانى است و متاعى است تا مدتى.
گفت: خدايا بحق داورى كن، پروردگار ما رحمان و يار است بر آنچه توصيف مىكنيد.
سوره الحج
بنام خداى رحمان رحيم؛ اى مردم بترسيد از پروردگارتان كه زلزله قيامت چيز بزرگى است.
روزى آن زلزله را مىبينيد كه هر مادر شيرده طفل شير خوارش را از ياد مىبرد و هر حامله وضع حمل مىكند، مردم را مىبينى كه مستند، مست نيستند ليكن عذاب خدا سخت است.
بعضى از مردم درباره خدا ندانسته مجادله مىكند و از هر شيطان عارى از خير، پيروى مينمايد.
بر شيطان حتمى شده كه هر كه او را ولى بگيرد، او را گمراه كرده و به سوى آتش مىبرد.
اى مردم اگر از قيامت در شكيد، ما شما را از خاك، سپس از نطفه، سپس از علقه سپس از مضغه، شكل يافته و شكل نيافته، آفريدهايم، تا بعث را براى شما بيان كنيم، آنچه را كه بخواهيم در رحمها تا مدتى معين نگاه مىداريم سپس شما را به صورت طفلى خارج مىكنيم، سپس تربيت مىنمايم تا به جوانى برسيد بعضى از شما مىميرد و بعضى به پستترين سن مىرسد تا هيچ چيز نداند، زمين را مىبينى كه مرده است، چون به آن آب نازل كرديم تحريك و منتفخ مىشود هر صفت نبات بهجتآور را مىروياند.
اين بدان جهت است كه خدا حق است و او مردگان را زنده مىكند و او بر هر چيز توانا است.
و قيامت آمدنى است، شكى در آن نيست و خدا كسانى را كه در قبور هستند مبعوث مىكند.
بعضى از مردم هست كه درباره خدا خصومت مىكند بىآنكه بگفته خويش علمى يا هدايتى و يا وحى آسمانى داشته باشند.
متكبرانه، تا مردم را از راه خدا اضلال كند، او را در دنيا خوارى هست، و در آخرت عذاب سوزان را بر او خواهيم چشاند.
اين عذاب به سبب كارهايى است كه دستهايت از پيش فرستاده، خدا به بندگان ظالم نيست.
بعضى از مردم خدا را در كنارى بندگى ميكند، اگر به او خيرى رسد دلگرم مىشود و اگر به او فتنهاى رسد از دين بر مىگردد در دنيا و آخرت زيانكار است اين است زيانكارى آشكار.
جز خدا چيزى را مىخواند كه ضررى نمىرساند و نفعى نمىدهد، گمراهى دور همين است.
روز قيامت مىگويد: آنكه ضررش از نفعش نزديكتر است، حتما دوست بد و رفيق بدى است.
خدا كسانى را كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند به بهشتها داخل مىكند كه نهرها از زير آنها روان است، خدا آنچه مىخواهد مىكند.
هر كه گمان مىكرد كه خدا پيامبرش را هرگز در دنيا و آخرت يارى نخواهد كرد ريسمانى به آسمان بكشد، سپس نفس خود را با آن قطع كند، بنگرد كه حيلهاش خشم او را از بين مىبرد؟
اين چنين همه قرآن را آيات بينات نازل كردهايم، واقع اين است كه خدا هر كه را بخواهد هدايت مىكند.
كسانى كه ايمان آوردهاند و كسانى كه يهودى شدهاند و صائبان و نصارى و مجوس و كسانى كه مشرك شدهاند، روز قيامت خدا ميانشان داورى خواهد كرد كه خدا بر هر چيز شاهد است.
آيا ندانستهاى كه هر كه در آسمان و هر كه در زمين است به خدا سجده مىكند (و نيز) آفتاب و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم و عذاب بر بسيارى حتمى است، هر كه خدا او را خوار كند عزيز كنندهاى ندارد، خدا آنچه را كه بخواهد مىكند.
اين دو خصم هستند كه درباره پروردگارشان خصومت كردهاند آنها كه كافر شدهاند لباسهايى از آتش براى آنها بريده شده و از بالاى سرشان آب جوشان ريخته ميشود.
بسبب آن، آنچه در شكمها دارند و نيز پوستهايشان گداخته مىشود.
و براى آنهاست عمودهايى از آتش.
هر وقت بخواهند از كثرت اندوه از آنجا خارج شوند، به آنجا برگردانده مىشوند (و گويند): بچشيد عذاب سوزان را.
خدا كسانى را كه ايمان آورده و عمل صالح كردهاند به بهشتها داخل مىكند كه نهرها از زير آنها روان است، با دستبندهايى از طلا و با مرواريد به خصوصى زينت مىشوند و لباسشان در آنجا حرير (نازك و نرم) است.
هدايت شدهاند بگفتار پاك و هدايت شدهاند براه خداى پسنديده.
كسانى كه كافر شدهاند و مردم را از راه خدا و مسجد الحرام مانع مىشوند مسجدى كه آن را براى مردم يكسان قرار دادهايم، مقيم و مسافر در آن برابر هستند (در عذاب خواهند بود) هر كه بخواهد مردم را از روى ظلم از آن منحرف كند عذاب اليم را به او مىچشانيم.
ياد كن وقتى را كه مكان كعبه را براى ابراهيم آماده كرديم، كه به من چيزى را شريك مگردان و خانه مرا براى مسافران و مقيمان و راكعان و ساجدان پاك كن.
ميان مردم حج را اعلام كن، پياده و سوار بر هر مركب لاغر از هر راه دور به سوى تو مىآيند.
تا منافع خود را به بينند و نام خدا را در روزهاى معين بر آنچه از چهار پايان روزيشان كرده ياد كنند، پس بخوريد از آنها و به گرفتار فقير اطعام كنيد.
سپس چرك خود را زايل كنند و به نذر خود وفا نمايند و به خانه محترم طواف كنند
كار اين است، هر كه محترمهاى خدا را تعظيم كند براى او بهتر است، چهار پايان بر شما حلال گشته مگر آنچه خوانده ميشود از بتهاى پليد و از قول باطل اجتناب كنيد.
در حالى كه موحد هستيد و مشرك نيستيد هر كه به خدا شريك قرار دهد گويا از آسمان سقوط كرده كه مرغان او را مىربايد و يا باد او را به مكان دورى ساقط مىكند.
مطلب اين است، هر كه علامتهاى خدا را بزرگ شمارد، آن از تقواى قلوب است
براى شما در قربانيها تا مدت معين منافعى است، سپس محل ذبح آنها به سوى خانه محترم است.
هر امتى را عبادتى قرار دادهايم تا نام خدا را بر آنچه از چهار پايان به آنها دادهايم ياد كنند، معبود شما يك معبود است به او تسليم شويد، متواضعان را بشارت بده
كسانى كه چون نام خدا ذكر شود، قلوب آنها مىترسد، بر مصائبى كه به آنها مىرسد صابر مىباشند، اقامه كننده نماز هستند و از آنچه دادهايم انفاق مىكنند.
شتران قربانى را براى شما از علامتهاى خدا قرار دادهايم براى شما در آنها فائده هست نام خدا را در حالى كه صف كشيدهاند بر آنها ياد كنيد و فقير قانع و فقير سمج را اطعام كنيد، بدينسان آنها را مسخر شما كرديم تا شكر كنيد.
گوشتها و خونهاى آنها به خدا نمىرسد، ليكن تقواى شما به خدا مىرسد، اين چنين آنها را براى شما رام كرد تا خدا را بر هدايتى كه كرده تكبير گوئيد، نيكوكاران را بشارت بده.
خداوند فتنه كفار را از مؤمنان دفع مىكند كه خدا هيچ خيانتكار و كافر را دوست ندارد.
به مؤمنان كه مورد قتال واقع مىشدند، اذن قتال داده شده كه آنها مظلوم شدهاند خدا به ياريشان قادر است.
كسانى كه به ناحق از ديارشان رانده شدهاند به علت آنكه مىگويند: الله پروردگار ماست، اگر خدا بعضى از مردمان را با بعض ديگر دفع نميكرد، صومعهها، كليساها، كنشتها و مساجدى كه نام خدا به كثرت در آنها ياد مىشود، خراب مىشدند، حتما و يقينا خدا يارى خواهد كرد، آنان را كه خدا را يارى مىكنند كه خدا نيرومند و توانا است.
آنها كسانى هستند كه اگر در زمين قدرتشان دهيم نماز مىخوانند، زكاة مىدهند، امر به معروف و نهى از منكر مىكنند، عاقبت كارها براى خداست.
اگر تو را تكذيب كنند، پيش از آنها قوم نوح و عاد و ثمود نيز تكذيب كردهاند.
و نيز قوم ابراهيم و لوط.
و اهل مدين، موسى نيز تكذيب شد كافران را مهلت دادم سپس آنها را گرفتم، عقوبت من چگونه بود؟
چه بسا شهرى كه هلاكش كرديم كه ظالم بود، آن از سكنه خالى است، چه بسا چاه متروك و كاخ محكمى.
آيا در زمين مسافرت نكردند تا براى آنها قلوبى باشد كه با آن تعقل كنند يا گوشهايى كه با آن بشنوند، واقع اين است كه چشمها كور نميشوند بلكه قلبهايى كه در سينههاست كور مىشوند.
عذاب را به عجله از تو مىخواهند، با آنكه خدا خلف وعده نمىكند، يك روز در نزد خداى تو مانند هزار سالى كه مىشماريد.
بسا شهرى كه مهلتش داديم كه ظالم بود سپس به عذابش گرفتيم، بازگشت به سوى من است.
بگو: اى مردم من براى شما انذار كننده آشكارى هستم.
آنها كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند براى آنها مغفرت و روزى بهتر هست.
و آنان كه در ابطال آيات ما به فكر عاجز كردن ما كوشيدهاند اهل آتشند.
پيش از تو رسولى و نبيى نفرستادهايم مگر آنكه چون مىخواست دين خود را عملى كند، شيطان در «خواسته» او اخلال مىكرد، خدا القاء شيطان را زايل و آيات خويش را محكم مىكند كه دانا و حكيم است.
تا القاء شيطان را امتحان گرداند براى مريض القلبها و سنگدلها، ظالمان در مخاصمه و اختلاف دورى هستند.
و تا آنان كه علم داده شدهاند بدانند كه قرآن حق است تا به آن ايمان آورند خدا آنان را كه ايمان آوردهاند به راه راست هدايت مىكند.
كافران پيوسته از قرآن در شك خواهند بود تا قيامت بناگهان يا عذاب روز قيامت بر آنها بيايد.
حكومت در آن روز براى خداست، ميان مردان حكم مىكند، آنان كه ايمان آورده و اعمال شايسته كردهاند در جنات پر نعمت خواهند بود.
و آنان كه كافر شده و آيات ما را تكذيب كردهاند، آنها راست عذابى خوار كننده.
كسانى كه در راه خدا هجرت كردهاند، سپس كشته شده و يا مردهاند، بطور يقين خدا به آنها روزى خوب خواهد داد كه خدا خير الرازقين است.
بطور حتم آنها را به محل خوبى كه از آن راضى باشند داخل خواهد كرد كه خدا دانا و بردبار است.
مطلب همان است. هر كه مقابله به مثل كند پس از آنكه ظلما عقوبت شده است، خدا حتما او را يارى خواهد كرد كه خدا عفو كننده و آمرزنده است.
اين نصرت براى آنست كه خدا شب را به روز داخل مىكند و روز را به شب داخل مىكند و خدا شنوا و دانا است.
اين نصرت و داخل كردن بدانجهت است كه خدا حق است و آنچه جز او مىخوانند باطل است و خدا برتر و بزرگ است.
آيا ندانستهاى كه خدا آبى از آسمان مىفرستد و زمين سبز مىگردد، خدا حاجت روا كن و داناست.
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست، خاص خداست، و خدا اوست بىنياز و پسنديده.
آيا ندانستهاى كه خدا آنچه در زمين است براى شما مسخر كرده است؟ كشتىها به امر او در دريا روان است، آسمان را نگاه مىدارد از اينكه به زمين افتد، مگر به اذن او، خدا به مردم رءوف و رحيم است.
اوست كه شما را زنده كرده سپس مىميراند سپس زنده مىكند، حقا كه انسان ناسپاس است.
براى هر امت عبادتى قرار دادهايم كه آن عبادت را مىكنند، در كار دين با تو منازعه نكنند به سوى خدايت بخوان كه تو در راه راستى.
اگر با تو مجادله كنند بگو: خدا به آنچه مىكنيد داناتر است.
خدا در روز قيامت، ميان شما در آنچه اختلاف مىكنيد داورى مىكند.
آيا ندانستهاى كه خدا مىداند آنچه را كه در آسمان و زمين است، آنها در كتابى هستند، آن بر خدا آسان است.
جز خدا چيزى را عبادت مىكنند كه براى آن وحيى نفرستاده و آنچه را كه به آن علمى ندارند، ظالمان را يارى نيست.
و چون آيات ما بر آنها خوانده شود، در چهرههاى كافران انزجار مىبينى، نزديك است به تلاوت كنندگان حمله كنند، بگو. آيا بدتر از اين را خبر دهم؟ آن آتش است كه خدا به كافران وعده كرده و بد بازگشتگاه است.
اى مردم قصهاى گفته شده، به آن گوش كنيد: بتهايى كه جز خدا مىخوانيد مگسى را خلق نتوانند كرد و اگر مگس چيزى از آنها بگيرد، نتوانند از او بگيرند طالب و مطلوب در اين كار عاجز است.
خدا را به اندازه حق شناختن نشناختند خدا نيرومند و توانا است.
خدا از ملائكه و از مردم رسولانى برمىگزينند كه خدا شنوا و بيناست.
مىداند آنچه را كه در حضور آنهاست و آنچه را در گذشته آنهاست كارها به خدا برمىگردد.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد ركوع و سجده بكنيد، پروردگارتان را بپرستيد خيرها را انجام دهيد تا رستگار شويد.
تلاش كنيد در راه خدا تلاش شايسته، او شما را برگزيده و در دين براى شما مشقتى قرار نداده يعنى دين پدرتان ابراهيم را، خدا شما را در گذشته و در اين قران مسلمان ناميده، تا پيامبر براى شما شاهد باشد و شما براى مردم شاهد باشيد، پس نماز را اقامه كنيد و زكاة را بدهيد، به خدا چنگ بزنيد او سرپرست شماست، بهتر سرپرست و بهتر ياور است.
