سوره المومنون
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qad 'Aflaĥa Al-Mu'uminūna
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ براستى كه مؤمنان رستگار شدند؛
Al-Ladhīna Hum Fī Şalātihim Khāshi`ūna
2(همان) كسانى كه آنان در نمازشان فروتنند؛
Wa Al-Ladhīna Hum `Ani Al-Laghwi Mu`riđūna
3و كسانى كه آنان از (كار و سخن) بيهوده روى گردانند؛
Wa Al-Ladhīna Hum Lilzzakāati Fā`ilūna
4و كسانى كه آنان [بخشش] زكات را [پرداخت] كنندهاند؛
Wa Al-Ladhīna Hum Lifurūjihim Ĥāfižūna
5و همان كسانى كه دامانشان را (در امور جنسى) حفظ مىكنند؛
'Illā `Alá 'Azwājihim 'W Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'innahum Ghayru Malūmīna
6مگر در مورد همسرانشان يا آنچه (از كنيزان) مالك شدهاند؛ كه در حقيقت آنان (در اين موارد) سرزنش نمىشوند؛
Famani Abtaghá Warā'a Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-`Ādūna
7و كسانى كه فراتر از اين جويند، پس تنها آنان تجاوزگرند.
Wa Al-Ladhīna Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ūna
8و كسانى كه آنان امانتهايشان و پيمانهايشان را رعايت مىكنند؛
Wa Al-Ladhīna Hum `Alá Şalawātihim Yuĥāfižūna
9و كسانى كه آنان بر نمازهايشان مواظبت مىنمايند.
'Ūlā'ika Humu Al-Wārithūna
10تنها آنان وارثانند.
Al-Ladhīna Yarithūna Al-Firdawsa Hum Fīhā Khālidūna
11(همان) كسانى كه فردوس را به ارث مىبرند، در حالى كه آنان در آنجا ماندگارند.
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Sulālatin Min Ţīnin
12و بيقين انسان را از چكيدهاى از گل آفريديم؛
Thumma Ja`alnāhu Nuţfatan Fī Qarārin Makīnin
13سپس او را آب اندك سيالى در جايگاه استوار [رحم] قرار داديم؛
Thumma Khalaqnā An-Nuţfata `Alaqatan Fakhalaqnā Al-`Alaqata Muđghatan Fakhalaqnā Al-Muđghata `Ižāmāan Fakasawnā Al-`Ižāma Laĥmāan Thumma 'Ansha'nāhu Khalqāan 'Ākhara Fatabāraka Allāhu 'Aĥsanu Al-Khāliqīna
14سپس آب اندك سيال را بصورت [خون بسته] آويزان آفريديم، و [خون بسته] آويزان را بصورت (چيزى شبيه) گوشت جويده شده آفريديم، و گوشت جويده شده را بصورت استخوانهايى آفريديم؛ و بر استخوانها گوشتى پوشانديم؛ سپس آن را بصورت آفرينش ديگرى پديد آورديم؛ و خجسته باد خدا، كه بهترين آفرينندگان است!
Thumma 'Innakum Ba`da Dhālika Lamayyitūna
15سپس شما بعد از اين (مراحل) قطعا مىميريد؛
Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati Tub`athūna
16سپس شما در روز رستاخيز حتما برانگيخته مىشويد.
Wa Laqad Khalaqnā Fawqakum Sab`a Ţarā'iqa Wa Mā Kunnā `Ani Al-Khalqi Ghāfilīna
17و بيقين بر فراز شما هفت راه (آسمانى) آفريديم؛ و از آفرينش غافل نبودهايم.
Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Biqadarin Fa'askannāhu Fī Al-'Arđi Wa 'Innā `Alá Dhahābin Bihi Laqādirūna
18و از آسمان، آبى به اندازه فرو فرستاديم؛ و آن را در زمين جايگزين كرديم، و ما مسلما بر [از بين] بردن آن تواناييم.
Fa'ansha'nā Lakum Bihi Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Lakum Fīhā Fawākihu Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna
19پس به وسيله آن بوستانهايى از درختان خرما و انگورها براى شما پديد آورديم، كه در آنها ميوههاى فراوان براى شماست؛ و از آنها مىخوريد.
Wa Shajaratan Takhruju Min Ţūri Saynā'a Tanbutu Bid-Duhni Wa Şibghin Lil'ākilīna
20و (نيز) درخت (زيتون) ى كه از كوه پربركت (طور سينا) بيرون مىآيد كه با روغن و« نان خورشى »براى خورندگان مىرويد.
Wa 'Inna Lakum Fī Al-'An`āmi La`ibratan Nusqīkum Mimmā Fī Buţūnihā Wa Lakum Fīhā Manāfi`u Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna
21و قطعا در (وجود) دامها، براى شما عبرتى است؛ از آنچه در شكم آنهاست به شما (شير) مىنوشانيم. و براى شما در آنها سودهاى فراوان است؛ و از (گوشت) آنها مىخوريد؛
Wa `Alayhā Wa `Alá Al-Fulki Tuĥmalūna
22و بر آنها و بر كشتىها حمل مىشويد.
Wa Laqad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi Faqāla Yā Qawmi A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna
23و بيقين نوح را به سوى قومش فرستاديم؛ و گفت:« اى قوم [من]! خدا را پرستش كنيد، كه هيچ معبودى جز او براى شما نيست؛ پس آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟! »
Faqāla Al-Mala'u Al-Ladhīna Kafarū Min Qawmihi Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Yurīdu 'An Yatafađđala `Alaykum Wa Law Shā'a Allāhu La'anzala Malā'ikatan Mā Sami`nā Bihadhā Fī 'Ābā'inā Al-'Awwalīna
24و اشراف قومش كه كفر ورزيدند، گفتند:« اين (نوح) جز بشرى مثل شما نيست، كه مىخواهد بر شما برترى جويد؛ اگر (بر فرض) خدا مىخواست (پيامبرى بفرستد)، حتما فرشتگانى فرود مىآورد؛ (ما) در نياكان نخستين خود اين را نشنيدهايم!
'In Huwa 'Illā Rajulun Bihi Jinnatun Fatarabbaşū Bihi Ĥattá Ĥīnin
25او نيست جز مردى كه در وى (حالت) جنون است؛ پس تا مدتى براى (مرگ يا بهبودى) او انتظار بكشيد. »
Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni
26(نوح) گفت:« پروردگارا! مرا در برابر تكذيبهاى آنان يارى كن. »
Fa'awĥaynā 'Ilayhi 'Ani Aşna`i Al-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idhā Jā'a 'Amrunā Wa Fāra At-Tannūru Fāsluk Fīhā Min Kullin Zawjayni Athnayni Wa 'Ahlaka 'Illā Man Sabaqa `Alayhi Al-Qawlu Minhum Wa Lā Tukhāţibnī Fī Al-Ladhīna Žalamū 'Innahum Mughraqūna
27و به سوى او وحى كرديم كه:« زير نظر ما، و (بر اساس) وحى ما با زيركى كشتى را بساز. و هنگامى كه فرمان (عذاب) ما فرا رسد، و تنور فوران كند، پس از هر [حيوانى، يك] جفت دوتايى و خانوادهات را در آن وارد كن؛ مگر كسى از آنان كه قبلا در باره او سخن رفته است؛ و در باره كسانى كه ستم كردند با من سخن مگوى، [چرا] كه آنان غرق شدنى هستند.
Fa'idhā Astawayta 'Anta Wa Man Ma`aka `Alá Al-Fulki Faquli Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Najjānā Mina Al-Qawmi Až-Žālimīna
28و هنگامى كه تو و كسانى كه به همراه تواند بر كشتى قرار گرفتيد، پس بگو: ستايش مخصوص خدايى است كه ما را از گروه ستمكاران نجات بخشيد! »
Wa Qul Rabbi 'Anzilnī Munzalāan Mubārakāan Wa 'Anta Khayru Al-Munzilīna
29و بگو:« پروردگارا! مرا در منزلگاهى خجسته فرود آر، در حالى كه تو بهترين فرود آورندگانى. »
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Wa 'In Kunnā Lamubtalīna
30مسلما در اين (ماجرا) نشانههايى است، و حتما [ما] آزمايش كننده بوديم.
Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qarnāan 'Ākharīna
31سپس گروههاى ديگرى را بعد از آنان پديد آورديم؛
Fa'arsalnā Fīhim Rasūlāan Minhum 'Ani A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna
32و در ميان آنان فرستادهاى از [خود] شان فرستاديم كه:« خدا را پرستش كنيد كه هيچ معبودى جز او براى شما نيست؛ پس آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟! »
Wa Qāla Al-Mala'u Min Qawmihi Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Biliqā'i Al-'Ākhirati Wa 'Atrafnāhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Ya'kulu Mimmā Ta'kulūna Minhu Wa Yashrabu Mimmā Tashrabūna
33و اشراف قومش كه كفر ورزيدند، و ملاقات (جهان) آخرت را دروغ انگاشتند، و در زندگى پست (دنيا) آنان را كامروا ساختيم، گفتند:« اين جز بشرى مثل شما نيست، مىخورد از آنچه [شما] از آن مىخوريد؛ و مىنوشد از آنچه مىنوشيد!
Wa La'in 'Aţa`tum Basharāan Mithlakum 'Innakum 'Idhāan Lakhāsirūna
34و اگر از بشرى مثل خودتان اطاعت كنيد مسلما شما در اين هنگام زيانكاريد.
'Aya`idukum 'Annakum 'Idhā Mittum Wa Kuntum Turābāan Wa `Ižāmāan 'Annakum Mukhrajūna
35آيا [او] به شما وعده مىدهد كه هنگامى كه شما مرديد و خاك و استخوانهايى (پوسيده) شديد، (باز) شما (از قبرها) بيرون آورده مىشويد؟!
Hayhāta Hayhāta Limā Tū`adūna
36دور است دور است، آنچه وعده داده مىشويد!
'In Hiya 'Illā Ĥayātunā Ad-Dunyā Namūtu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab`ūthīna
37اين جز زندگى پست (دنيايى) ما نيست، (برخى) مىميريم و (برخى) زندگى مىكنيم، و ما برانگيخته نخواهيم شد!
'In Huwa 'Illā Rajulun Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan Wa Mā Naĥnu Lahu Bimu'uminīna
38او جز مردى كه بر خدا دروغ بسته، نيست؛ و ما تصديق كننده او نيستيم! »
Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni
39(پيامبرشان) گفت:« پروردگارا! مرا در برابر تكذيبهاى آنان يارى كن. »
Qāla `Ammā Qalīlin Layuşbiĥunna Nādimīna
40(خدا) فرمود:« پس از اندكى حتما پشيمان خواهند گشت. »
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Bil-Ĥaqqi Faja`alnāhum Ghuthā'an Fabu`dāan Lilqawmi Až-Žālimīna
41پس بانگ (مرگبار) آنان را به حق فرو گرفت؛ و آنان را (همچون) خاشاكى بر سيلاب قرار داديم؛ و قوم ستمكار (از رحمت خدا) دور باد!
Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qurūnāan 'Ākharīna
42سپس گروههاى ديگرى را بعد از آنان پديد آورديم.
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
43هيچ ملتى از سرآمد (عمر) ش پيشى نمىگيرند و تأخير نمىكنند.
Thumma 'Arsalnā Rusulanā Tatrā Kullamā Jā'a 'Ummatan Rasūluhā Kadhdhabūhu Fa'atba`nā Ba`đahum Ba`đāan Wa Ja`alnāhum 'Aĥādītha Fabu`dāan Liqawmin Lā Yu'uminūna
44سپس فرستادگانمان را يكى پس از ديگرى فرستاديم؛ هر گاه براى (راهنمايى) امتى فرستادهاش مىآمد، او را تكذيب مىكردند؛ پس برخى از آن (سركش) ان را بدنبال برخى [ديگر] آورديم. و آنان را (هلاك كرديم و) خبرهاى (عبرتآموز) گردانيديم؛ و قومى كه ايمان نمىآورند (از رحمت خدا) دور باد!
Thumma 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akhāhu Hārūna Bi'āyātinā Wa Sulţānin Mubīnin
45سپس موسى و برادرش هارون را با نشانههاى (معجزه آساي) مان و دليلى آشكار، به سوى فرعون و اشراف او فرستاديم؛
'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan `Ālīna
46و [لى] تكبر ورزيدند، و گروهى برترىجو بودند.
Faqālū 'Anu'uminu Libasharayni Mithlinā Wa Qawmuhumā Lanā `Ābidūna
47و گفتند:« آيا به دو بشرى كه مثل ما هستند، ايمان آوريم، در حالى كه قوم آن دو پرستندگان ما هستند؟! »
Fakadhdhabūhumā Fakānū Mina Al-Muhlakīna
48پس آن دو را تكذيب كردند؛ و از هلاك شدگان شدند.
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba La`allahum Yahtadūna
49و يقينا به موسى كتاب (تورات) داديم؛ باشد كه آنان راهنمايى شوند.
Wa Ja`alnā Abna Maryama Wa 'Ummahu 'Āyatan Wa 'Āwaynāhumā 'Ilá Rabwatin Dhāti Qarārin Wa Ma`īnin
50و پسر مريم [عيسى] و مادرش را نشانهاى (معجزهآسا) قرار داديم؛ و آن دو را در سرزمين بلندى كه داراى قرارگاه و [آب] روانى بود، جاى داديم.
Yā 'Ayyuhā Ar-Rusulu Kulū Mina Aţ-Ţayyibāti Wa A`malū Şāliĥāan 'Innī Bimā Ta`malūna `Alīmun
51اى فرستادگان! از [خوراكىهاى] پاكيزه بخوريد، و [كار] شايسته انجام دهيد، كه من به آنچه انجام مىدهيد دانايم.
Wa 'Inna Hadhihi 'Ummatukum 'Ummatan Wāĥidatan Wa 'Anā Rabbukum Fattaqūni
52و براستى كه اين (روش پيامبران) آيين شماست، در حالى كه آيين يگانهاى است؛ و من پروردگار شما هستم؛ پس (خودتان را از عذاب من) حفظ كنيد.
Fataqaţţa`ū 'Amrahum Baynahum Zuburāan Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Fariĥūna
53و (گروهى) كار (دين) شان را در ميان خود گسستند، دسته دسته (بدنبال كتابى رفتند؛ و) هر حزبى به آنچه نزدشان است شادمانند.
Fadharhum Fī Ghamratihim Ĥattá Ĥīnin
54پس آنان را تا مدتى در گرداب جهلشان واگذار.
'Ayaĥsabūna 'Annamā Numidduhum Bihi Min Mālin Wa Banīna
55آيا مىپندارند آنچه از مال و پسران، كه آنان را بدان امداد مىرسانيم،
Nusāri`u Lahum Fī Al-Khayrāti Bal Lā Yash`urūna
56(براى اين است كه) به سودشان در نيكىها شتاب مىورزيم؟ (نه) بلكه (با درك حسى اين مطلب را) متوجه نمىشوند.
'Inna Al-Ladhīna Hum Min Khashyati Rabbihim Mushfiqūna
57مسلما كسانى كه آنان از هراس پروردگارشان بيمناكند،
Wa Al-Ladhīna Hum Bi'āyāti Rabbihim Yu'uminūna
58و كسانى كه آنان به نشانههاى پروردگارشان ايمان مىآورند،
Wa Al-Ladhīna Hum Birabbihim Lā Yushrikūna
59و كسانى كه آنان به پروردگارشان شرك نمىورزند،
Wa Al-Ladhīna Yu'utūna Mā 'Ātaw Wa Qulūbuhum Wa Jilatun 'Annahum 'Ilá Rabbihim Rāji`ūna
60و كسانى كه انجام مىدهند آنچه را (بايد در راه خدا) انجام مىدادند، و با اين حال، دلهايشان هراسناك است [چرا] كه آنان به سوى پروردگارشان باز مىگردند،
'Ūlā'ika Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa Hum Lahā Sābiqūna
61آنان در (انجام) نيكىها بر همديگر پيشى مىگيرند، و آنان براى آن (نيكى) ها پيشگامند.
Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā Wa Ladaynā Kitābun Yanţiqu Bil-Ĥaqqi Wa Hum Lā Yužlamūn
62و هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نمىكنيم؛ و نزد ما كتابى است كه به حق سخن مىگويد؛ و آنان مورد ستم واقع نمىشوند.
Bal Qulūbuhum Fī Ghamratin Min Hādhā Wa Lahum 'A`mālun Min Dūni Dhālika Hum Lahā `Āmilūna
63بلكه دلهايشان از اين (حقيقت) در گرداب جهل (فرو رفته) است؛ و كارهاى (زشتى) جز اين دارند در حالى كه آنان آن (كار) ها را انجام مىدهند.
Ĥattá 'Idhā 'Akhadhnā Mutrafīhim Bil-`Adhābi 'Idhā Hum Yaj'arūna
64تا هنگامى كه ثروتمندان آنها را به عذاب گرفتار ساختيم؛ بناگاه، آنان ناله و زارى سر مىدهند.
Lā Taj'arū Al-Yawma 'Innakum Minnā Lā Tunşarūna
65(به آنان گفته مىشود:) امروز ناله و زارى سر مدهيد، [چرا] كه شما از طرف ما يارى نخواهيد شد.
Qad Kānat 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum `Alá 'A`qābikum Tankişūna
66(زيرا) در حقيقت، آيات من همواره بر شما خوانده مىشد؛ و [لى] شما همواره به پشت (سر) تان باز مىگشتيد!
Mustakbirīna Bihi Sāmirāan Tahjurūna
67مستكبرانه نسبت به آن (قرآن و پيامبر) شبانه بدگويى مىكرديد.
'Afalam Yaddabbarū Al-Qawla 'Am Jā'ahum Mā Lam Ya'ti 'Ābā'ahumu Al-'Awwalīna
68و آيا در گفتار (قرآن) تدبر نكردند، يا چيزى براى آنان آمده كه براى نياكان نخستين آنان نيامده است؟!
'Am Lam Ya`rifū Rasūlahum Fahum Lahu Munkirūna
69يا فرستادهشان را نشناختند، و [از اين رو] آنان او را انكار مىكنند؟!
'Am Yaqūlūna Bihi Jinnatun Bal Jā'ahum Bil-Ĥaqqi Wa 'Aktharuhum Lilĥaqqi Kārihūna
70يا مىگويند:« در او (حالت) جنون است؟! » (نه)، بلكه (او) حق را براى آنان آورد؛ در حالى كه بيشترشان از حق ناخشنودند.
Wa Lawi Attaba`a Al-Ĥaqqu 'Ahwā'ahum Lafasadati As-Samāwātu Wa Al-'Arđu Wa Man Fīhinna Bal 'Ataynāhum Bidhikrihim Fahum `An Dhikrihim Mu`riđūna
71و اگر (بر فرض)، حق از هوسهاى آنان پيروى مىكرد، حتما آسمانها و زمين و هر كس كه در آنهاست تباه مىشدند. بلكه يادمانشان (قرآن) را براى آنان آورديم، و [لى] آنان از يادمانشان روى گردانند.
'Am Tas'aluhum Kharjāan Fakharāju Rabbika Khayrun Wa Huwa Khayru Ar-Rāziqīna
72يا از ايشان هزينه (زندگى) مىخواهى؟ با اينكه هزينه (و پاداش) پروردگارت بهتر است، و او بهترين روزى دهندگان است.
Wa 'Innaka Latad`ūhum 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
73و قطعا تو آنان را به راه راست فرا مىخوانى.
Wa 'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati `Ani Aş-Şirāţi Lanākibūna
74و مسلما كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند، از راه (راست) منحرفند.
Wa Law Raĥimnāhum Wa Kashafnā Mā Bihim Min Đurrin Lalajjū Fī Ţughyānihim Ya`mahūna
75و اگر (بر فرض) به آنان رحم كنيم و آنچه از (رنج و) زيان به آنان (رسيده) برطرف سازيم، حتما در طغيانشان لجاجت مىورزند در حالى كه سرگردانند.
Wa Laqad 'Akhadhnāhum Bil-`Adhābi Famā Astakānū Lirabbihim Wa Mā Yatađarra`ūna
76و بيقين آنان را به عذاب گرفتار ساختيم (تا بيدار شوند)! و [لى] آنان در برابر پروردگارشان تسليم نگرديدند، و فروتن نشدند.
Ĥattá 'Idhā Fataĥnā `Alayhim Bābāan Dhā `Adhābin Shadīdin 'Idhā Hum Fīhi Mublisūna
77تا هنگامى كه بر آنان درى با عذاب شديد گشوديم، بناگاه آنان در آن (حال) مأيوس شدند.
Wa Huwa Al-Ladhī 'Ansha'a Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna
78و او كسى است كه براى شما گوش و چشمها و دلهاى [سوزان] پديد آورد، چه اندك سپاسگزارى مىكنيد.
Wa Huwa Al-Ladhī Dhara'akum Fī Al-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsharūna
79و او كسى است كه شما را در زمين آفريد؛ و فقط به سوى او گردآورى مىشويد.
Wa Huwa Al-Ladhī Yuĥyī Wa Yumītu Wa Lahu Akhtilāfu Al-Layli Wa An-Nahāri 'Afalā Ta`qilūna
80و او كسى است كه زنده مىكند و مىميراند؛ و پى در پى آمدن شب و روز، تنها از آن اوست؛ پس آيا خردورزى نمىكنيد؟!
Bal Qālū Mithla Mā Qāla Al-'Awwalūna
81(نه،) بلكه (آنان نيز) مثل آنچه پيشينيان گفته بودند، گفتند.
Qālū 'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna
82گفتند:« آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوانهايى (پوسيده) شديم، آيا حتما ما برانگيخته مىشويم؟!
Laqad Wu`idnā Naĥnu Wa 'Ābā'uunā Hādhā Min Qablu 'In Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna
83بيقين اين (رستاخيز) از پيش به ما و نياكانمان وعده داده شد؛ اين جز افسانههاى پيشينيان نيست. »
Qul Limani Al-'Arđu Wa Man Fīhā 'In Kuntum Ta`lamūna
84بگو:« اگر بدانيد، زمين و كسانى كه در آن هستند از آن چه كسى است؟! »
Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tadhakkarūna
85بزودى خواهند گفت:« فقط از آن خداست. »بگو:« آيا (غافليد) و متذكر نمىشويد؟! »
Qul Man Rabbu As-Samāwāti As-Sab`i Wa Rabbu Al-`Arshi Al-`Ažīmi
86بگو:« چه كسى پروردگار آسمانهاى هفتگانه، و پروردگار تخت بزرگ (جهاندارى و تدبير هستى) است؟ »
Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tattaqūna
87بزودى خواهند گفت:« فقط از آن خداست! »بگو:« پس آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟! »
Qul Man Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa Huwa Yujīru Wa Lā Yujāru `Alayhi 'In Kuntum Ta`lamūn
88بگو:« اگر مىدانيد، چه كسى فرمانروايى مطلق هر چيزى به دست اوست، و او پناه مىدهد، و به او پناه داده نمىشود؟! »
Sayaqūlūna Lillāh Qul Fa'annā Tusĥarūna
89بزودى خواهند گفت:« فقط از آن خداست! »بگو:« پس چگونه سحر مىشويد؟! »
Bal 'Ataynāhum Bil-Ĥaqqi Wa 'Innahum Lakādhibūna
90بلكه حق را براى آنان آورديم؛ و قطعا آنان دروغ گويند.
Mā Attakhadha Allāhu Min Waladin Wa Mā Kāna Ma`ahu Min 'Ilahin 'Idhāan Ladhahaba Kullu 'Ilahin Bimā Khalaqa Wa La`alā Ba`đuhum `Alá Ba`đin Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna
91خدا هيچ فرزندى نگزيده است و هيچ معبودى با او نيست؛ (و گرنه) در آن صورت حتما هر معبودى آنچه را آفريده بود، مىبرد، و مسلما برخى آنان بر برخى [ديگر] برترى مىجستند؛ منزه است خدا از آنچه (او را) وصف مىكنند!
`Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fata`ālá `Ammā Yushrikūna
92(همان خدايى كه) داناى نهان و آشكار است؛ پس برتر است از آنچه شريك (او) قرار مىدهند!
Qul Rabbi 'Immā Turiyannī Mā Yū`adūna
93(اى پيامبر) بگو:« پروردگارا! اگر آنچه را (از عذاب) به آنان وعده داده مىشود به من بنمايانى،
Rabbi Falā Taj`alnī Fī Al-Qawmi Až-Žālimīna
94پس پروردگارا، مرا در ميان گروه ستمكاران قرار مده. »
Wa 'Innā `Alá 'An Nuriyaka Mā Na`iduhum Laqādirūna
95و ما قطعا تواناييم بر اينكه آنچه را به آنان وعده مىدهيم، به تو بنمايانيم.
Adfa` Billatī Hiya 'Aĥsanu As-Sayyi'ata Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaşifūna
96بدى را بدان (شيوهاى) كه آن نيكوتر است، دفع كن. ما به آنچه وصف مىكنند داناتريم.
Wa Qul Rabbi 'A`ūdhu Bika Min Hamazāti Ash-Shayāţīni
97و بگو:« پروردگارا! از اشارات وسوسهآميز شيطانها به تو پناه مىبرم؛
Wa 'A`ūdhu Bika Rabbi 'An Yaĥđurūni
98و پروردگارا! از حضور آنان (نزد خود)، به تو پناه مىبرم. »
Ĥattá 'Idhā Jā'a 'Aĥadahumu Al-Mawtu Qāla Rabbi Arji`ūni
99تا هنگامى كه مرگ، يكى از آنان را فرا رسد، مىگويد:« پروردگارا! [مرا] باز گردانيد؛
La`allī 'A`malu Şāliĥāan Fīmā Taraktu Kallā 'Innahā Kalimatun Huwa Qā'iluhā Wa Min Warā'ihim Barzakhun 'Ilá Yawmi Yub`athūna
100باشد كه من در آنچه ترك كردهام، [كار] شايستهاى انجام دهم. » (در پاسخ او گفته مىشود:) هرگز چنين نيست! اين سخنى است كه او (فقط) گوينده آن است؛ و فرا روى آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته مىشوند.
Fa'idhā Nufikha Fī Aş-Şūri Falā 'Ansāba Baynahum Yawma'idhin Wa Lā Yatasā'alūna
101و هنگامى كه در شيپور دميده شود، پس در آن روز هيچ خويشاوندى بين آنان نيست، و از يكديگر پرسش (و درخواست) نمىكنند.
Faman Thaqulat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna
102و كسانى كه ميزانهاى (عمل) آنان سنگين است، پس تنها آنان رستگارانند.
Wa Man Khaffat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Fī Jahannama Khālidūna
103و كسانى كه ميزانهاى (عمل) آنان سبك است، پس آنان كسانى هستند كه به خودشان زيان رساندهاند (و) در جهنم ماندگارند؛
Talfaĥu Wujūhahumu An-Nāru Wa Hum Fīhā Kāliĥūna
104در حالى كه [شعلههاى] آتش به چهرههايشان نواخته مىشود؛ و آنان در آن (آتش) عبوس و زشت منظرند.
'Alam Takun 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum Bihā Tukadhdhibūna
105(و به آنان گفته مىشود:) آيا آيات من پيوسته بر شما خوانده نمىشد، و همواره آنها را دروغ مىانگاشتيد؟!
Qālū Rabbanā Ghalabat `Alaynā Shiqwatunā Wa Kunnā Qawmāan Đāllīna
106مىگويند:« [اى] پروردگار ما! بدبختى ما بر ما چيره شد و گروهى گمراه بوديم.
Rabbanā 'Akhrijnā Minhā Fa'in `Udnā Fa'innā Žālimūna
107[اى] پروردگار ما! ما را از اين (دوزخ) بيرون آر، و اگر (به بدى) باز گشتيم پس در حقيقت ما ستمكاريم. »
Qāla Akhsa'ū Fīhā Wa Lā Tukallimūni
108(خدا به آنان) مىفرمايد:« در آن (دوزخ) گم شويد، و [با من] سخن مگوييد!
'Innahu Kāna Farīqun Min `Ibādī Yaqūlūna Rabbanā 'Āmannā Fāghfir Lanā Wa Arĥamnā Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna
109[چرا] كه دستهاى از بندگان من همواره مىگفتند:« [اى] پروردگار ما! ايمان آورديم؛ پس ما را بيامرز و بر ما رحم كن؛ در حالى كه تو بهترين رحم كنندگانى؛ »
Fāttakhadhtumūhum Sikhrīyan Ĥattá 'Ansawkum Dhikrī Wa Kuntum Minhum Tađĥakūna
110و [لى] آنان را به ريشخند گرفتيد، تا (با اين كار) ياد مرا از خاطر شما زدودند؛ و شما همواره به آنان مىخنديديد.
'Innī Jazaytuhumu Al-Yawma Bimā Şabarū 'Annahum Humu Al-Fā'izūna
111براستى من امروز آنان را بخاطر شكيبايىشان، پاداش دادم؛ به اينكه تنها آنان رستگارانند. »
Qāla Kam Labithtum Fī Al-'Arđi `Adada Sinīna
112(خدا) مىگويد:« چقدر است تعداد سالهايى كه در زمين درنگ كرديد؟ »
Qālū Labithnā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yawmin Fās'ali Al-`Āddīna
113(دوزخيان) گويند:« يك روز، يا بخشى از يك روز درنگ كرديم، پس از شمارندگان بپرس. »
Qāla 'In Labithtum 'Illā Qalīlāan Law 'Annakum Kuntum Ta`lamūna
114(خدا) مىگويد:« اگر (بر فرض) شما مىدانستيد (متوجه مىشديد كه) جز (زمان) اندكى درنگ نكردهايد. »
'Afaĥasibtum 'Annamā Khalaqnākum `Abathāan Wa 'Annakum 'Ilaynā Lā Turja`ūna
115و آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم، و اينكه شما به سوى ما باز گردانده نمىشويد؟!
Fata`ālá Allāhu Al-Maliku Al-Ĥaqqu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Rabbu Al-`Arshi Al-Karīmi
116پس والاتر است خدايى كه سلطان حق است؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ پروردگار تخت ارجمند (جهاندارى و تدبير هستى) است!
Wa Man Yad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Lā Burhāna Lahu Bihi Fa'innamā Ĥisābuhu `Inda Rabbihi 'Innahu Lā Yufliĥu Al-Kāfirūna
117و هر كس معبود ديگرى را با خدا بخواند (و بپرستد،) كه برايش هيچ دليل روشنى بدان نيست، پس حساب او تنها نزد پروردگارش خواهد بود؛ بيقين كافران رستگار نخواهند شد.
Wa Qul Rabbi Aghfir Wa Arĥam Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna
118و بگو:« پروردگارا! بيامرز و رحم كن؛ در حالى كه تو بهترين رحم كنندگانى! »
سوره النور
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Sūratun 'Anzalnāhā Wa Farađnāhā Wa 'Anzalnā Fīhā 'Āyātin Bayyinātin La`allakum Tadhakkarūna
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ [اين] سورهاى است كه آن را فرو فرستاديم، و (قوانين) آن را واجب نموديم، و در آن آيات روشنى فرو فرستاديم، تا شايد شما متذكر شويد.
Az-Zāniyatu Wa Az-Zānī Fājlidū Kulla Wāĥidin Minhumā Miā'ata Jaldatin Wa Lā Ta'khudhkum Bihimā Ra'fatun Fī Dīni Allāhi 'In Kuntum Tu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Lyash/had `Adhābahumā Ţā'ifatun Mina Al-Mu'uminīna
2زن زناكار و مرد زناكار، هر يك از آن دو را صد ضربه تازيانه بزنيد؛ و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، نسبت به آن دو، در (كار) دين خدا هيچ دلسوزى شما را گرفتار نكند؛ و بايد دستهاى از مؤمنان مجازات آن دو را مشاهده كنند.
Az-Zānī Lā Yankiĥu 'Illā Zāniyatan 'Aw Mushrikatan Wa Az-Zāniyatu Lā Yankiĥuhā 'Illā Zānin 'Aw Mushrikun Wa Ĥurrima Dhālika `Alá Al-Mu'uminīna
3مرد زناكار جز با زن زناكار يا زن مشرك ازدواج نمىكند؛ و زن زناكار، جز مرد زناكار يا مرد مشرك، با او ازدواج نمىكند؛ و اين (ازدواج) بر مؤمنان حرام شده است.
Wa Al-Ladhīna Yarmūna Al-Muĥşanāti Thumma Lam Ya'tū Bi'arba`ati Shuhadā'a Fājlidūhum Thamānīna Jaldatan Wa Lā Taqbalū Lahum Shahādatan 'Abadāan Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna
4و كسانى كه زنان پاكدامن را (به زنا) نسبت مىدهند، سپس چهار گواه (بر مدعاى خود) نياورند، پس آنان را هشتاد تازيانه بزنيد، و هيچ گواهى را هرگز از آنان نپذيريد؛ و تنها آنان نافرمانبردارند.
'Illā Al-Ladhīna Tābū Min Ba`di Dhālika Wa 'Aşlaĥū Fa'inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun
5مگر كسانى كه پس از آن توبه كنند و اصلاح نمايند، پس (توبه آنان پذيرفته مىشود چرا) كه خدا بسيار آمرزنده (و) مهرورز است.
Wa Al-Ladhīna Yarmūna 'Azwājahum Wa Lam Yakun Lahum Shuhadā'u 'Illā 'Anfusuhum Fashahādatu 'Aĥadihim 'Arba`u Shahādātin Billāhi 'Innahu Lamina Aş-Şādiqīna
6و كسانى كه به همسران خود نسبت (زنا) مىدهند، در حالى كه گواهانى جز خودشان براى آنان نبوده، پس گواهى يكى از آنان، چهار (بار) گواهى دادن به (نام) خداست، كه قطعا او از راستگويان است؛
Wa Al-Khāmisatu 'Anna La`nata Allāhi `Alayhi 'In Kāna Mina Al-Kādhibīna
7و (گواهى) پنجم اين است كه (بگويد:) لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد.
Wa Yadra'u `Anhā Al-`Adhāba 'An Tash/hada 'Arba`a Shahādātin Billāhi 'Innahu Lamina Al-Kādhibīna
8و از آن (زن) مجازات (زنا) را دور مىكند اينكه، گواهى دهد چهار (بار) گواهى دادن به (نام) خدا، كه قطعا آن (شوهر) از دروغگويان است.
Wa Al-Khāmisata 'Anna Ghađaba Allāhi `Alayhā 'In Kāna Mina Aş-Şādiqīna
9و (بار) پنجم (گواهى دهد) كه خشم خدا بر او باد اگر (شوهرش) از راستگويان باشد.
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Wa 'Anna Allāha Tawwābun Ĥakīmun
10و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود و اينكه خدا بسيار توبهپذير [و] فرزانه است، (حتما عذابى بزرگ به شما مىرسيد.)
'Inna Al-Ladhīna Jā'ū Bil-'Ifki `Uşbatun Minkum Lā Taĥsabūhu Sharrāan Lakum Bal Huwa Khayrun Lakum Likulli Amri'in Minhum Mā Aktasaba Mina Al-'Ithmi Wa Al-Ladhī Tawallá Kibrahu Minhum Lahu `Adhābun `Ažīmun
11در واقع كسانى كه آن دروغ بزرگ را (به ميان) آوردند، گروهى پيوسته از شما هستند؛ مپنداريد كه آن (ماجرا) براى شما بد است، بلكه آن براى شما نيكوست؛ براى هر انسانى از آنان، آن گناهى است كه بدست آورده است؛ و كسى از آنان كه عمده آن (دروغ) را سرپرستى كرد، عذاب بزرگى براى اوست!
Lawlā 'Idh Sami`tumūhu Žanna Al-Mu'uminūna Wa Al-Mu'uminātu Bi'anfusihim Khayrāan Wa Qālū Hādhā 'Ifkun Mubīnun
12چرا هنگامى كه آن (دروغ بزرگ) را شنيديد، مردان مؤمن و زنان مؤمن به خودشان گمان نيك نبردند و نگفتند اين دروغ بزرگ آشكارى است؟!
Lawlā Jā'ū `Alayhi Bi'arba`ati Shuhadā'a Fa'idh Lam Ya'tū Bish-Shuhadā'i Fa'ūlā'ika `Inda Allāhi Humu Al-Kādhibūna
13چرا چهار گواه بر آن نياوردند؟! و اكنون كه اين گواهان را نياوردند، پس تنها آنان در نزد خدا دروغگويانند.
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Lamassakum Fī Mā 'Afađtum Fīhi `Adhābun `Ažīmun
14و اگر بخشش خدا و رحمتش در دنيا و آخرت بر شما نبود، حتما بخاطر آنچه در آن وارد شديد، عذاب بزرگى به شما مىرسيد.
'Idh Talaqqawnahu Bi'alsinatikum Wa Taqūlūna Bi'afwāhikum Mā Laysa Lakum Bihi `Ilmun Wa Taĥsabūnahu Hayyināan Wa Huwa `Inda Allāhi `Ažīmun
15(ياد كن) هنگامى را كه آن (دروغ بزرگ) را از زبانهاى يكديگر دريافت مىكرديد، و با دهانهايتان چيزى را مىگفتيد كه هيچ علمى بدان نداشتيد؛ و آن را آسان مىپنداشتيد در حالى كه آن نزد خدا بزرگ است!
Wa Lawlā 'Idh Sami`tumūhu Qultum Mā Yakūnu Lanā 'An Natakallama Bihadhā Subĥānaka Hādhā Buhtānun `Ažīmun
16و چرا هنگامى كه آن (دروغ بزرگ) را شنيديد نگفتيد:« براى ما شايسته نيست كه درباره اين (مطلب) سخن گوييم؛ (خدايا) منزهى تو، اين تهمت بزرگى است؟! »
Ya`ižukumu Allāhu 'An Ta`ūdū Limithlihi 'Abadāan 'In Kuntum Mu'uminīna
17خدا شما را پند مىدهد، كه اگر مؤمن هستيد، مبادا هرگز به مثل اين (سخن) باز گرديد.
Wa Yubayyinu Allāhu Lakumu Al-'Āyāti Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
18و خدا آيات را براى شما روشن بيان مىكند، و خدا داناى فرزانه است.
'Inna Al-Ladhīna Yuĥibbūna 'An Tashī`a Al-Fāĥishatu Fī Al-Ladhīna 'Āmanū Lahum `Adhābun 'Alīmun Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Allāhu Ya`lamu Wa 'Antum Lā Ta`lamūna
19در حقيقت كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان كسانى كه ايمان آوردند، گسترشى آشكار يابد، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى دردناك است؛ و خدا مىداند و شما نمىدانيد.
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Wa 'Anna Allāha Ra'ūfun Raĥīm
20و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود، و اينكه خدا مهربانى مهرورز است، (حتما عذابى بزرگ بر شما مىرسيد.)
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattabi`ū Khuţuwāti Ash-Shayţāni Wa Man Yattabi` Khuţuwāti Ash-Shayţāni Fa'innahu Ya'muru Bil-Faĥshā'i Wa Al-Munkari Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Mā Zakā Minkum Min 'Aĥadin 'Abadāan Wa Lakinna Allāha Yuzakkī Man Yashā'u Wa Allāhu Samī`un `Alīmun
21اى كسانى كه ايمان آورديد! از گامهاى شيطان پيروى مكنيد. و هر كس از گامهاى شيطان پيروى كند، (گمراهش مىسازد،) چرا كه او به [كارهاى] زشت و ناپسند فرمان مىدهد. و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود، هيچ يك از شما هرگز [پاك نمىشد و] رشد نمىيافت؛ و ليكن خدا هر كس را بخواهد [و شايسته بداند، رشد مىدهد و] پاك مىكند؛ و خدا شنواى داناست.
Wa Lā Ya'tali 'Ūlū Al-Fađli Minkum Wa As-Sa`ati 'An Yu'utū 'Ūlī Al-Qurbá Wa Al-Masākīna Wa Al-Muhājirīna Fī Sabīli Allāhi Wa Lya`fū Wa Lyaşfaĥū 'Alā Tuĥibbūna 'An Yaghfira Allāhu Lakum Wa Allāhu Ghafūrun Raĥīmun
22و از ميان شما صاحبان (ثروت) افزون، و وسعت (در زندگى)، نبايد در مورد (كمك مالى) دادن به نزديكان و بينوايان و مهاجران در راه خدا كوتاهى كنند. (و در مورد يارى نكردن سوگند نخورند) و بايد ببخشند و درگذرند؛ آيا دوست نمىداريد كه خدا شما را بيامرزد؟! و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
'Inna Al-Ladhīna Yarmūna Al-Muĥşanāti Al-Ghāfilāti Al-Mu'umināti Lu`inū Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun
23در حقيقت كسانى كه زنان پاكدامن غافل مؤمن را (به زنا) نسبت مىدهند، در دنيا و آخرت (از رحمت) دور شدهاند، و عذاب بزرگى براى آنان است!
Yawma Tash/hadu `Alayhim 'Alsinatuhum Wa 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Bimā Kānū Ya`malūna
24در روزى كه زبانهايشان و دستانشان و پاهايشان بر ضد آنان به آنچه همواره انجام مىدادند، گواهى مىدهند.
Yawma'idhin Yuwaffīhimu Allāhu Dīnahumu Al-Ĥaqqa Wa Ya`lamūna 'Anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Al-Mubīnu
25در آن روز، خدا جزاى حقيقى آنان را بطور كامل به ايشان خواهد داد؛ و مىدانند كه تنها خدا حق آشكار است.
Al-Khabīthātu Lilkhabīthīna Wa Al-Khabīthūna Lilkhabīthāti Wa Aţ-Ţayyibātu Lilţţayyibīna Wa Aţ-Ţayyibūna Lilţţayyibāti 'Ūlā'ika Mubarra'ūna Mimmā Yaqūlūna Lahum Maghfiratun Wa Rizqun Karīmun
26زنان پليد از آن مردان پليدند، و مردان پليد از آن زنان پليدند؛ و زنان پاك (نيكو)، از آن مردان پاك (نيكوي) ند، و مردان پاك (نيكو) از آن زنان پاك (نيكوي) ند! آنان از آنچه مىگويند، بر كنارند؛ و براى آنان آمرزش و روزى ارجمندى است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tadkhulū Buyūtāan Ghayra Buyūtikum Ĥattá Tasta'nisū Wa Tusallimū `Alá 'Ahlihā Dhalikum Khayrun Lakum La`allakum Tadhakkarūna
27اى كسانى كه ايمان آورديد! در خانههايى غير از خانههايتان، وارد نشويد تا اينكه با دوستى رخصت طلبيد و بر اهل آن (خانه) سلام كنيد؛ اين براى شما بهتر است؛ باشد كه شما متذكر شويد.
Fa'in Lam Tajidū Fīhā 'Aĥadāan Falā Tadkhulūhā Ĥattá Yu'udhana Lakum Wa 'In Qīla Lakum Arji`ū Fārji`ū Huwa 'Azká Lakum Wa Allāhu Bimā Ta`malūna `Alīmun
28و اگر هيچ كس را در آن (خانه) نيافتيد، پس در آن وارد نشويد تا اينكه به شما رخصت داده شود؛ و اگر به شما گفته شود:« باز گرديد! »پس باز گرديد؛ اين براى شما [پاك كنندهتر و] رشد آورتر است؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد داناست.
Laysa `Alaykum Junāĥun 'An Tadkhulū Buyūtāan Ghayra Maskūnatin Fīhā Matā`un Lakum Wa Allāhu Ya`lamu Mā Tubdūna Wa Mā Taktumūna
29هيچ گناهى بر شما نيست كه وارد خانههاى غير مسكونى شويد كه در آنها كالا (و بهرهاى) براى شماست؛ و خدا آنچه را آشكار مىنماييد، و آنچه را پنهان مىداريد، مىداند.
Qul Lilmu'uminīna Yaghuđđū Min 'Abşārihim Wa Yaĥfažū Furūjahum Dhālika 'Azká Lahum 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Yaşna`ūna
30(اى پيامبر) به مردان مؤمن بگو:« چشمهايشان را (از نگاه حرام) فرو كاهند، و دامانشان را (در امور جنسى) حفظ كنند. »كه اين براى آنان [پاك كنندهتر و] رشد آورتر است؛ [چرا] كه خدا به آنچه با زيركى انجام مىدهند آگاه است.
Wa Qul Lilmu'umināti Yaghđuđna Min 'Abşārihinna Wa Yaĥfažna Furūjahunna Wa Lā Yubdīna Zīnatahunna 'Illā Mā Žahara Minhā Wa Lyađribna Bikhumurihinna `Alá Juyūbihinna Wa Lā Yubdīna Zīnatahunna 'Illā Libu`ūlatihinna 'Aw 'Ābā'ihinna 'Aw 'Ābā'i Bu`ūlatihinna 'Aw 'Abnā'ihinna 'Aw 'Abnā'i Bu`ūlatihinna 'Aw 'Ikhwānihinna 'Aw Banī 'Ikhwānihinna 'Aw Banī 'Akhawātihinna 'Aw Nisā'ihinna 'Aw Mā Malakat 'Aymānuhunna 'Awi At-Tābi`īna Ghayri 'Ūlī Al-'Irbati Mina Ar-Rijāli 'Awi Aţ-Ţifli Al-Ladhīna Lam Yažharū `Alá `Awrāti An-Nisā' Wa Lā Yađribna Bi'arjulihinna Liyu`lama Mā Yukhfīna Min Zīnatihinna Wa Tūbū 'Ilá Allāhi Jamī`āan 'Ayyuhā Al-Mu'uminūna La`allakum Tufliĥūna
31و به زنان مؤمن بگو:« چشمانشان را (از نگاه حرام) فروكاهند؛ و دامان (عفت) شان را حفظ كنند؛ و زيورشان را آشكار ننمايند، جز آنچه را كه از آنها ظاهر است؛ و بايد روسرىهايشان را بر گريبانهايشان (فرو) اندازند، و زيورشان را آشكار ننمايند جز براى شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدران شوهرانشان، يا پسرانشان، يا پسران شوهرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان (هم كيش) شان، يا آنچه (از كنيزان) مالك شدهاند، يا مردان (خدمتكار) تابع (خانواده) كه (از زنان) بى نيازند، يا كودكانى كه بر امور جنسى زنان آگاه نشدهاند؛ و پاهايشان را (به زمين) نزنند تا آنچه از زيورشان پنهان مىدارند، معلوم گردد؛ و اى مؤمنان! همگى به سوى خدا بازگرديد باشد كه شما رستگار (و پيروز) شويد. »
Wa 'Ankiĥū Al-'Ayāmá Minkum Wa Aş-Şāliĥīna Min `Ibādikum Wa 'Imā'ikum 'In Yakūnū Fuqarā'a Yughnihimu Allāhu Min Fađlihi Wa Allāhu Wāsi`un `Alīmun
32و افراد بىهمسرتان، و شايستگان از بندگانتان، و كنيزانتان را به ازدواج (يكديگر) در آوريد؛ اگر نيازمند باشند، خدا از بخشش خود آنان را توانگر مىسازد؛ و خدا گشايشگرى داناست.
Wa Lyasta`fifi Al-Ladhīna Lā Yajidūna Nikāĥāan Ĥattá Yughniyahumu Allāhu Min Fađlihi Wa Al-Ladhīna Yabtaghūna Al-Kitāba Mimmā Malakat 'Aymānukum Fakātibūhum 'In `Alimtum Fīhim Khayrāan Wa 'Ātūhum Min Māli Allāhi Al-Ladhī 'Ātākum Wa Lā Tukrihū Fatayātikum `Alá Al-Bighā'i 'In 'Aradna Taĥaşşunāan Litabtaghū `Arađa Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Man Yukrihhunna Fa'inna Allāha Min Ba`di 'Ikrāhihinna Ghafūrun Raĥīmun
33و كسانى كه (وسايل) ازدواج نمىيابند، بايد خويشتندارى كنند تا خدا از بخشش خود آنان را توانگر سازد. و از ميان آنچه (از بردگان) مالك شدهايد، كسانى كه خواستار (قرارداد آزادى) مكاتبه هستند، پس با آنان (قرارداد) مكاتبه ببنديد، اگر در (آزادى) ايشان نيكى مىدانيد؛ و از مال خدا كه به شما داده، به آنان بدهيد. و كنيزان جوانسال خود را اگر پاكدامنى را مىخواهند، بر تجاوزكارى (زنا) به اكراه وامداريد، تا (كالاى) ناپايدار زندگى پست (دنيا) را بجوييد؛ و هر كس آنان را (بر اين كار) به اكراه وادار كند (و پشيمان شود،) پس بعد از اكراه آنان خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
Wa Laqad 'Anzalnā 'Ilaykum 'Āyātin Mubayyinātin Wa Mathalāan Mina Al-Ladhīna Khalawā Min Qablikum Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna
34و بيقين به سوى شما آياتى روشنگر، و داستان كسانى كه پيش از شما در گذشتند، و پندى براى پارسايان (خود نگهدار)، فرو فرستاديم.
Al-Lahu Nūru As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Mathalu Nūrihi Kamishkāatin Fīhā Mişbāĥun Al-Mişbāĥu Fī Zujājatin Az-Zujājatu Ka'annahā Kawkabun Durrīyun Yūqadu Min Shajaratin Mubārakatin Zaytūniatin Lā Sharqīyatin Wa Lā Gharbīyatin Yakādu Zaytuhā Yuđī'u Wa Law Lam Tamsas/hu Nārun Nūrun `Alá Nūrin Yahdī Al-Lahu Linūrihi Man Yashā'u Wa Yađribu Allāhu Al-'Amthāla Lilnnāsi Wa Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun
35خدا نور آسمانها و زمين است؛ مثال نور او همانند چراغدانى است كه در آن چراغى باشد، كه [آن] چراغ در بلورى است- [آن] بلور چنانكه گويى سيارهاى درخشان است- (و اين چراغ با روغنى) از درخت خجسته زيتونى كه نه شرقى و نه غربى است، افروخته مىشود؛ نزديك است روغنش روشنى بخشد، و گر چه هيچ آتشى بدان نرسيده باشد. (اين) نورى است بر فراز نور، خدا هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) به نور خود راهنمايى مىكند؛ و خدا براى مردم مثلها مىزند و خدا به هر چيزى داناست.
Fī Buyūtin 'Adhina Allāhu 'An Turfa`a Wa Yudhkara Fīhā Asmuhu Yusabbiĥu Lahu Fīhā Bil-Ghudūwi Wa Al-'Āşāli
36(اين چراغ) در خانههايى است كه خدا رخصت داده كه بر افراشته شود، و نامش در آنجا ياد شود؛ و او را در آنجا با مدادان و عصرگاهان [و شب هنگام] تسبيح مىگويند،
Rijālun Lā Tulhīhim Tijāratun Wa Lā Bay`un `An Dhikri Allāhi Wa 'Iqāmi Aş-Şalāati Wa 'Ītā'i Az-Zakāati Yakhāfūna Yawmāan Tataqallabu Fīhi Al-Qulūbu Wa Al-'Abşāru
37مردانى كه هيچ داد و ستد و هيچ معاملهاى آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت [ماليات] زكات (غافل و) سرگرمشان نمىسازد؛ (و) از روزى مىترسند كه در آن، دلها و چشمها دگرگون مىشود.
Liyajziyahumu Allāhu 'Aĥsana Mā `Amilū Wa Yazīdahum Min Fađlihi Wa Allāhu Yarzuqu Man Yashā'u Bighayri Ĥisābin
38تا خدا آنان را بر طبق بهترين چيزى كه انجام دادند، پاداش دهد، و از بخشش خود بر آنان بيفزايد؛ و خدا به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) بى شمار [و بدون محاسبه] روزى مىدهد.
Wa Al-Ladhīna Kafarū 'A`māluhum Kasarābin Biqī`atin Yaĥsabuhu Až-Žam'ānu Mā'an Ĥattá 'Idhā Jā'ahu Lam Yajid/hu Shay'āan Wa Wajada Allāha `Indahu Fawaffāhu Ĥisābahu Wa Allāhu Sarī`u Al-Ĥisābi
39و كسانى كه كفر ورزيدند، كارهايشان همچون سرابى در زمينهاى صاف (و گسترده) است، كه [انسان] تشنه آن را آب مىپندارد؛ تا هنگامى كه به سراغ آن مىآيد آن را چيزى نمىيابد، و خدا را نزد آن مىيابد و حساب او را بطور كامل مىدهد؛ و خدا حسابرسى سريع است.
'Aw Kažulumātin Fī Baĥrin Lujjīyin Yaghshāhu Mawjun Min Fawqihi Mawjun Min Fawqihi Saĥābun Žulumātun Ba`đuhā Fawqa Ba`đin 'Idhā 'Akhraja Yadahu Lam Yakad Yarāhā Wa Man Lam Yaj`ali Allāhu Lahu Nūrāan Famā Lahu Min Nūrin
40يا (كارهاى كافران) همچون تاريكىهايى در درياى ژرف پهناورى است، كه موج آن را مىپوشاند، [و] بر فراز آن موج [ديگرى] است [و] بر فراز آن ابرهايى است؛ (اينها) تاريكىهايى است كه برخى آنها بر فراز برخى [ديگر] است، هر گاه دستش را خارج كند نزديك است كه آن را نبيند! و كسى كه خدا نورى برايش قرار نداده، هيچ نورى براى او نيست.
'Alam Tará 'Anna Allāha Yusabbiĥu Lahu Man Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Aţ-Ţayru Şāffātin Kullun Qad `Alima Şalātahu Wa Tasbīĥahu Wa Allāhu `Alīmun Bimā Yaf`alūna
41آيا نظر نكردهاى كه هر كس در آسمانها و زمين است، و پرندگان بال گشاده تسبيح خدا مىگويند؟! بيقين همه نماز خود و تسبيح خويش را مىدانند؛ و خدا به آنچه انجام مىدهند داناست.
Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa 'Ilá Allāhi Al-Maşīru
42و فرمانروايى آسمانها و زمين تنها از آن خداست؛ و فرجام (تمامى موجودات) فقط به سوى خداست.
'Alam Tará 'Anna Allāha Yuzjī Saĥābāan Thumma Yu'uallifu Baynahu Thumma Yaj`aluhu Rukāmāan Fatará Al-Wadqa Yakhruju Min Khilālihi Wa Yunazzilu Mina As-Samā'i Min Jibālin Fīhā Min Baradin Fayuşību Bihi Man Yashā'u Wa Yaşrifuhu `An Man Yashā'u Yakādu Sanā Barqihi Yadh/habu Bil-'Abşāri
43آيا نظر نكردهاى كه خدا ابرهايى را به حركت در مىآورد، سپس ميان آن (ها) پيوند مىدهد، آنگاه آن را متراكم مىسازد؟! و باران را مىبينى كه از ميان آن (ها) خارج مىشود؛ و از آسمان، از كوههاى (ابر) كه در آن است تگرگى فرو مىفرستد، و هر كس را بخواهد بدان [زيان] مىرساند، و از هر كس بخواهد آن [زيان] را بر مىگرداند؛ نزديك است درخشندگى برق آن (ابرها)، چشمها را (از بين) ببرد!
Yuqallibu Allāhu Al-Layla Wa An-Nahāra 'Inna Fī Dhālika La`ibratan Li'wlī Al-'Abşāri
44خدا شب و روز را دگرگون مىسازد؛ يقينا در اين (دگرگونى) براى صاحبان بينش عبرتى است.
Wa Allāhu Khalaqa Kulla Dābbatin Min Mā'in Faminhum Man Yamshī `Alá Baţnihi Wa Minhum Man Yamshī `Alá Rijlayni Wa Minhum Man Yamshī `Alá 'Arba`in Yakhluqu Allāhu Mā Yashā'u 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun
45و خدا هر جنبندهاى را از آبى آفريد؛ پس برخى از آنها كسانى هستند كه بر شكم خود راه مىروند، و برخى از آنها كسانى هستند كه بر دو پاى خود راه مىروند، و برخى از آنها كسانى هستند كه بر چهار (پا) راه مىروند؛ خدا آنچه را بخواهد مىآفريند، [چرا] كه خدا بر هر چيزى تواناست.
Laqad 'Anzalnā 'Āyātin Mubayyinātin Wa Allāhu Yahdī Man Yashā'u 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
46بيقين آياتى روشنگر فرو فرستاديم؛ و خدا هر كه را بخواهد (و شايسته ببيند) به راهى راست راهنمايى مىكند.
Wa Yaqūlūna 'Āmannā Billāhi Wa Bir-Rasūli Wa 'Aţa`nā Thumma Yatawallá Farīqun Minhum Min Ba`di Dhālika Wa Mā 'Ūlā'ika Bil-Mu'uminīna
47و (منافقان) مىگويند:« به خدا و به فرستاده (او) ايمان آورديم و اطاعت كرديم. »آنگاه بعد از آن، دستهاى از آنان روى بر مىتابند، و آنان (در حقيقت) مؤمن نيستند.
Wa 'Idhā Du`ū 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Liyaĥkuma Baynahum 'Idhā Farīqun Minhum Mu`riđūna
48و هنگامى كه به سوى خدا و فرستادهاش فرا خوانده مىشوند تا در ميانشان داورى كند، ناگهان دستهاى از آنان رويگردان مىشوند.
Wa 'In Yakun Lahumu Al-Ĥaqqu Ya'tū 'Ilayhi Mudh`inīna
49و اگر (حكم) حق به نفع آنان باشد با سرعت و تسليم به سوى او مىآيند.
'Afī Qulūbihim Marađun 'Am Artābū 'Am Yakhāfūna 'An Yaĥīfa Allāhu `Alayhim Wa Rasūluhu Bal 'Ūlā'ika Humu Až-Žālimūn
50آيا در دلهاى آنان [نوعى] بيمارى است، يا شك دارند، يا مىترسند كه خدا و فرستادهاش بر آنان ستم كنند؟! [نه] بلكه تنها آنان ستمكارند.
'Innamā Kāna Qawla Al-Mu'uminīna 'Idhā Du`ū 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Liyaĥkuma Baynahum 'An Yaqūlū Sami`nā Wa 'Aţa`nā Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna
51سخن مؤمنان، هنگامى كه به سوى خدا و فرستادهاش فرا خوانده مىشوند، تا در ميان آنان داورى كند، فقط اين است كه مىگويند:« شنيديم و اطاعت كرديم. »و تنها آنان رستگار (و پيروز) ند.
Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Wa Yakhsha Allāha Wa Yattaqhi Fa'ūlā'ika Humu Al-Fā'izūna
52و هر كس خدا و فرستادهاش را اطاعت كند، و از (نافرمانى) خدا بهراسد و خودش را از (عذاب) او حفظ كند، پس تنها آنان كاميابند.
Wa 'Aqsamū Billāhi Jahda 'Aymānihim La'in 'Amartahum Layakhrujunna Qul Lā Tuqsimū Ţā`atun Ma`rūfatun 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Ta`malūna
53و با شديدترين سوگندهايشان به خدا قسم خوردند، كه اگر به آنان فرمان دهى، قطعا (از خانه و زندگى خود به سوى جهاد) بيرون مىروند. بگو:« سوگند ياد نكنيد؛ اطاعتى پسنديده (بهتر است) كه خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است. »
Qul 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Fa'in Tawallaw Fa'innamā `Alayhi Mā Ĥummila Wa `Alaykum Mā Ĥummiltum Wa 'In Tuţī`ūhu Tahtadū Wa Mā `Alá Ar-Rasūli 'Illā Al-Balāghu Al-Mubīnu
54بگو:« خدا را اطاعت كنيد، و فرستاده [خدا] را اطاعت كنيد؛ و اگر روى برتابيد، پس فقط آنچه (از تكليف بر او) نهاده شده بر عهده اوست، و آنچه (از تكليف) بر شما نهاده شده بر عهده شماست؛ و اگر از او اطاعت كنيد، رهنمون خواهيد شد؛ و بر فرستاده [خدا وظيفهاى] جز رساندن [پيام روشنگر و] آشكار نيست. »
Wa`ada Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Minkum Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Layastakhlifannahum Fī Al-'Arđi Kamā Astakhlafa Al-Ladhīna Min Qablihim Wa Layumakkinanna Lahum Dīnahumu Al-Ladhī Artađá Lahum Wa Layubaddilannahum Min Ba`di Khawfihim 'Amnāan Ya`budūnanī Lā Yushrikūna Bī Shay'āan Wa Man Kafara Ba`da Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna
55خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام دادهاند، وعده داده است كه قطعا آنان را در زمين جانشين خواهد كرد، همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند، جانشين كرد؛ و مسلما دينشان را كه براى آنان پسنديده است، به نفعشان مستقر خواهد كرد، و البته بعد از ترسشان (وضعيت) آنان را به آرامش مبدل مىكند، در حالى كه مرا مىپرستند [و] هيچ چيز را شريك من نخواهند ساخت. و كسانى كه بعد از آن كفر ورزند، پس فقط آنان نافرمانبردارند.
Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla La`allakum Turĥamūna
56و نماز را برپا داريد، و [ماليات] زكات را بپردازيد، و فرستاده (خدا) را اطاعت كنيد، باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد.
Lā Taĥsabanna Al-Ladhīna Kafarū Mu`jizīna Fī Al-'Arđi Wa Ma'whumu An-Nāru Wa Labi'sa Al-Maşīru
57هرگز مپندار، كسانى كه كفر ورزيدند، عاجز كننده (خدا) در زمين هستند؛ و مقصدشان آتش است، و البته بدفرجامى است!
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Liyasta'dhinkumu Al-Ladhīna Malakat 'Aymānukum Wa Al-Ladhīna Lam Yablughū Al-Ĥuluma Minkum Thalātha Marrātin Min Qabli Şalāati Al-Fajri Wa Ĥīna Tađa`ūna Thiyābakum Mina Až-Žahīrati Wa Min Ba`di Şalāati Al-`Ishā'i Thalāthu `Awrātin Lakum Laysa `Alaykum Wa Lā `Alayhim Junāĥun Ba`dahunna Ţawwāfūna `Alaykum Ba`đukum `Alá Ba`đin Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakumu Al-'Āyāti Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
58اى كسانى كه ايمان آورديد! بايد كسانى (از بردگان) كه مالك شدهايد و كسانى (از كودكان) كه به بلوغ نرسيدهاند، در سه مرتبه از شما رخصت بگيرند: پيش از نماز صبح، و هنگام نيمروز كه لباسهاى (رسمى) خود را فرو مىنهيد، و بعد از نماز عشا، [اينها] سه (وقت مخصوص) امور جنسى شماست؛ كه بعد از آن (زمان) ها هيچ گناهى بر شما و بر آنان نيست (كه بدون رخصت وارد شوند، چرا كه) برخى از شما بر (گرد) برخى (ديگر) از شما مىچرخيد؛ اينگونه خدا آيات را براى شما روشن بيان مىكند، و خدا داناى فرزانه است.
Wa 'Idhā Balagha Al-'Aţfālu Minkumu Al-Ĥuluma Falyasta'dhinū Kamā Asta'dhana Al-Ladhīna Min Qablihim Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakum 'Āyātihi Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
59و هنگامى كه كودكان شما به بلوغ مىرسند پس بايد (در همه اوقات براى ورود به اتاق خصوصى پدر و مادر) رخصت بگيرند، همان گونه كه كسانى (از بزرگسالان) كه پيش از آنان بودند رخصت مىگرفتند؛ اينگونه خدا آياتش را براى شما روشن بيان مىكند، و خدا دانايى فرزانه است.
Wa Al-Qawā`idu Mina An-Nisā' Al-Lātī Lā Yarjūna Nikāĥāan Falaysa `Alayhinna Junāĥun 'An Yađa`na Thiyābahunna Ghayra Mutabarrijātin Bizīnatin Wa 'An Yasta`fifna Khayrun Lahunna Wa Allāhu Samī`un `Alīmun
60و بازنشستگان از زنان كه اميد به ازدواج ندارند، پس هيچ گناهى بر آنان نيست كه لباسهاى (رسمى) خود را فرو نهند، در حالى كه با زيور خودآرايى نكنند؛ و خويشتندارى آنان برايشان بهتر است؛ و خدا شنواى داناست.
Laysa `Alá Al-'A`má Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-'A`raji Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-Marīđi Ĥarajun Wa Lā `Alá 'Anfusikum 'An Ta'kulū Min Buyūtikum 'Aw Buyūti 'Ābā'ikum 'Aw Buyūti 'Ummahātikum 'Aw Buyūti 'Ikhwānikum 'Aw Buyūti 'Akhawātikum 'Aw Buyūti 'A`māmikum 'Aw Buyūti `Ammātikum 'Aw Buyūti 'Akhwālikum 'Aw Buyūti Khālātikum 'Aw Mā Malaktum Mafātiĥahu 'Aw Şadīqikum Laysa `Alaykum Junāĥun 'An Ta'kulū Jamī`āan 'Aw 'Ashtātāan Fa'idhā Dakhaltum Buyūtāan Fasallimū `Alá 'Anfusikum Taĥīyatan Min `Indi Allāhi Mubārakatan Ţayyibatan Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakumu Al-'Āyāti La`allakum Ta`qilūna
61هيچ تنگى (و تكليفى) بر نابينا نيست و (نيز) هيچ تنگى (و تكليفى) بر لنگ نيست، و (نيز) بر بيمار و بر خودتان هيچ تنگى (و تكليفى) نيست كه (بدون اجازه غذا) بخوريد از خانههاى (فرزندان و همسران) تان يا خانههاى پدرانتان، يا خانههاى مادرانتان، يا خانههاى برادرانتان، يا خانههاى خواهرانتان، يا خانههاى عموهايتان، يا خانههاى عمههايتان، يا خانههاى دايىهايتان، يا خانههاى خالههايتان، يا آن (خانههايى) كه كليدهايش در اختيار شماست، يا (از خانههاى) دوستانتان، بر شما هيچ گناهى نيست كه جمعى يا جداگانه (غذا) بخوريد؛ و هنگامى كه وارد خانهها شديد، پس بر خودتان سلام كنيد، زنده بادى خجسته (و) پاكيزه از نزد خدا. اينگونه خدا آيات را براى شما روشن بيان مىكند، باشد كه شما خردورزى كنيد.
'Innamā Al-Mu'uminūna Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa Rasūlihi Wa 'Idhā Kānū Ma`ahu `Alá 'Amrin Jāmi`in Lam Yadh/habū Ĥattá Yasta'dhinūhu 'Inna Al-Ladhīna Yasta'dhinūnaka 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Yu'uminūna Billāhi Wa Rasūlihi Fa'idhā Asta'dhanūka Liba`đi Sha'nihim Fa'dhan Liman Shi'ta Minhum Wa Astaghfir Lahumu Allāha 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun
62مؤمنان تنها كسانى هستند كه به خدا و فرستادهاش ايمان آوردهاند، و هنگامى كه در كار اجتماعى همراه او باشند، تا از او رخصت نگيرند (از نزدش) نمىروند. در واقع كسانى كه از تو رخصت مىگيرند، آنان كسانى هستند كه به خدا و فرستادهاش ايمان مىآورند. پس هر گاه براى بعضى كار (هاى مهم زندگى) خود از تو رخصت مىطلبند، پس به هر كس از آنان كه (صلاح مىدانى و) مىخواهى رخصت ده، و براى آنان از خدا آمرزش بخواه كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
Lā Taj`alū Du`ā'a Ar-Rasūli Baynakum Kadu`ā'i Ba`đikum Ba`đāan Qad Ya`lamu Allāhu Al-Ladhīna Yatasallalūna Minkum Liwādhāan Falyaĥdhari Al-Ladhīna Yukhālifūna `An 'Amrihi 'An Tuşībahum Fitnatun 'Aw Yuşībahum `Adhābun 'Alīmun
63فراخوان فرستاده (خدا) را در ميان خودتان همانند فراخوان برخى شما برخى [ديگر] را قرار ندهيد؛ كه يقينا خدا مىداند كسانى را كه از ميان شما مخفيانه بيرون مىروند. پس كسانى كه از فرمان او سرپيچى مىكنند، بايد بر حذر باشند كه (بلا و) فتنهاى به آنان در رسد، يا عذاب دردناكى به آنان برسد!
'Alā 'Inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Qad Ya`lamu Mā 'Antum `Alayhi Wa Yawma Yurja`ūna 'Ilayhi Fayunabbi'uhum Bimā `Amilū Wa Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun
64آگاه باشيد كه در حقيقت آنچه در آسمانها و زمين است فقط از آن خداست؛ بيقين مىداند، آنچنان (حالاتى) را كه شما بر آن هستيد، و روزى را كه به سوى او بازگردانده مىشوند؛ و (در آن روز) آنان را از آنچه انجام دادهاند خبر مىدهد و خدا به هر چيزى داناست.
سوره الفرقان
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tabāraka Al-Ladhī Nazzala Al-Furqāna `Alá `Abdihi Liyakūna Lil`ālamīna Nadhīrāan
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ خجسته (و پايدار) است آن (خدايى) كه جدا كننده [حق از باطل قرآن] را بر بندهاش فرو فرستاد، تا هشدارگرى براى جهانيان باشد.
Al-Ladhī Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Lam Yattakhidh Waladāan Wa Lam Yakun Lahu Sharīkun Fī Al-Mulki Wa Khalaqa Kulla Shay'in Faqaddarahu Taqdīrāan
2(همان) كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين تنها از آن اوست؛ و هيچ فرزندى برنگزيده، و برايش هيچ همتايى در فرمانروايى او نبوده است؛ و هر چيزى را آفريده و بطور كامل اندازه آن را معين كرده است.
Wa Attakhadhū Min Dūnihi 'Ālihatan Lā Yakhluqūna Shay'āan Wa Hum Yukhlaqūna Wa Lā Yamlikūna Li'nfusihim Đarrāan Wa Lā Naf`āan Wa Lā Yamlikūna Mawtāan Wa Lā Ĥayāatan Wa Lā Nushūrāan
3و (مشركان) معبودانى جز او برگزيدند، كه هيچ چيزى را نمىآفرينند، در حالى كه آنان آفريده شدهاند، و براى خودشان، مالك هيچ زيان و سودى نيستند، و (نيز) مالك هيچ مرگ و زندگانى، و زنده كردن (مردگان) نيستند.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū 'In Hādhā 'Illā 'Ifkun Aftarāhu Wa 'A`ānahu `Alayhi Qawmun 'Ākharūna Faqad Jā'ū Žulmāan Wa Zūrāan
4و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند:« اين [كتاب] نيست جز دروغى بزرگ كه آن را بر بافته است؛ و گروهى ديگر او را بر اين (كار) يارى دادهاند. »و بيقين (با اين سخن،) ستم و باطلى را آوردند.
Wa Qālū 'Asāţīru Al-'Awwalīna Aktatabahā Fahiya Tumlá `Alayhi Bukratan Wa 'Aşīlāan
5و گفتند:« (اينها) افسانههاى پيشينيان است در حالى كه آنها را نوشته است، و آن (افسانهها) صبحگاهان و عصرگاهان [و شب هنگام] بر او ديكته مىشود. »
Qul 'Anzalahu Al-Ladhī Ya`lamu As-Sirra Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi 'Innahu Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan
6بگو:« كسى آن (قرآن) را فرو فرستاده كه راز [ها] را در آسمانها و زمين مىداند؛ [چرا] كه او بسيار آمرزنده [و] مهرورز است. »
Wa Qālū Mā lihādhā Ar-Rasūli Ya'kulu Aţ-Ţa`āma Wa Yamshī Fī Al-'Aswāqi Lawlā 'Unzila 'Ilayhi Malakun Fayakūna Ma`ahu Nadhīrāan
7و (مشركان) گفتند:« اين فرستاده را چه شده كه غذا مىخورد و در بازارها راه مىرود؟! چرا هيچ فرشتهاى به سوى او فرود نيامده تا همراه وى هشدارگرى باشد؟!
'Aw Yulqá 'Ilayhi Kanzun 'Aw Takūnu Lahu Jannatun Ya'kulu Minhā Wa Qāla Až-Žālimūna 'In Tattabi`ūna 'Illā Rajulāan Masĥūrāan
8يا هيچ گنجى به سوى او افكنده نمىشود؛ يا براى او هيچ بوستانى نيست كه از (ميوه) آن بخورد؟! »و ستمكاران گفتند:« (شما) جز از مردى جادو زده پيروى نمىكنيد! »
'Anžur Kayfa Đarabū Laka Al-'Amthāla Fađallū Falā Yastaţī`ūna Sabīlāan
9بنگر چگونه براى تو مثلها زدند، و گمراه شدند، و (در نتيجه)، قدرت (پيدا كردن) هيچ راهى را ندارند!
Tabāraka Al-Ladhī 'In Shā'a Ja`ala Laka Khayrāan Min Dhālika Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa Yaj`al Laka Quşūrāan
10خجسته (و پايدار) است آن (خدايى) كه اگر بخواهد براى تو بهتر از اين [ها] قرار مىدهد: بوستانهايى كه نهرها از زير [درختان] ش روان است، و (نيز اگر بخواهد) قصرهايى براى تو قرار مىدهد.
Bal Kadhdhabū Bis-Sā`ati Wa 'A`tadnā Liman Kadhdhaba Bis-Sā`ati Sa`īrāan
11(اينها بهانه است.) بلكه آن [كافر] ان ساعت (رستاخيز) را دروغ انگاشتند، در حالى كه براى كسى كه ساعت (رستاخيز) را دروغ انگارد، شعله فروزان (آتش) ى را فراهم كردهايم!
'Idhā Ra'at/hum Min Makānin Ba`īdin Sami`ū Lahā Taghayyužāan Wa Zafīrāan
12هنگامى كه (دوزخ) آنان را از مكانى دور ببيند، خشم و خروشى از آن مىشنوند!
Wa 'Idhā 'Ulqū Minhā Makānāan Đayyiqāan Muqarranīna Da`awā Hunālika Thubūrāan
13و هنگامى كه در جاى تنگى از آن افكنده شوند، در حالى كه نزديك به همديگر (بسته شدها) ند، در آنجا (واويلا مىگويند و) هلاكت مىخواهند!
Lā Tad`ū Al-Yawma Thubūrāan Wāĥidāan Wa 'Ad`ū Thubūrāan Kathīrāan
14(به آنان گفته مىشود:) امروز يك بار (واويلا مگوييد و) هلاكت نخواهيد، بسيار (واويلا بگوييد و) هلاكت بخواهيد!
Qul 'Adhalika Khayrun 'Am Jannatu Al-Khuldi Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna Kānat Lahum Jazā'an Wa Maşīrāan
15(اى پيامبر) بگو:« آيا اين (دوزخ) بهتر است يا بهشت ماندگارى كه به پارسايان (خود نگهدار) وعده داده شده، در حالى كه پاداش و فرجامى براى آنان است؟ »
Lahum Fīhā Mā Yashā'ūna Khālidīna Kāna `Alá Rabbika Wa`dāan Mas'ūlāan
16تنها براى آنان آنچه را كه بخواهند در آنجا هست، در حالى كه ماندگارند؛ وعدهاى مورد درخواست كه بر عهده پروردگار توست.
Wa Yawma Yaĥshuruhum Wa Mā Ya`budūna Min Dūni Allāhi Fayaqūlu 'A'antum 'Ađlaltum `Ibādī Hā'uulā' 'Am Hum Đallū As-Sabīla
17و (ياد كن) روزى را كه آنان و آنچه را جز خدا مىپرستند گردآورى مىكند، و (به معبودانشان) مىگويد:« آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا خود، راه را گم كردند؟! »
Qālū Subĥānaka Mā Kāna Yanbaghī Lanā 'An Nattakhidha Min Dūnika Min 'Awliyā'a Wa Lakin Matta`tahum Wa 'Ābā'ahum Ĥattá Nasū Adh-Dhikra Wa Kānū Qawmāan Būrāan
18(در پاسخ) مىگويند:« منزهى تو! هرگز براى ما شايسته نبود كه جز تو سرپرستانى برگزينيم، و ليكن آنان و پدرانشان را (از نعمتها) برخوردار نمودى تا اينكه ياد (تو) را فراموش كردند، و گروهى هلاك شده گشتند. »
Faqad Kadhdhabūkum Bimā Taqūlūna Famā Tastaţī`ūna Şarfāan Wa Lā Naşrāan Wa Man Yažlim Minkum Nudhiqhu `Adhābāan Kabīrāan
19و بيقين (معبودانتان) شما را در مورد آنچه مىگوييد تكذيب كردند؛ و (در نتيجه) قدرت هيچ گونه برگرداندن (عذاب) و يارى كردن (خود) را نداريد. و هر كس از شما ستم كند، عذابى بزرگ به او مىچشانيم!
Wa Mā 'Arsalnā Qablaka Mina Al-Mursalīna 'Illā 'Innahum Laya'kulūna Aţ-Ţa`āma Wa Yamshūna Fī Al-'Aswāqi Wa Ja`alnā Ba`đakum Liba`đin Fitnatan 'Ataşbirūna Wa Kāna Rabbuka Başīrāan
20و پيش از تو (كسى) از فرستادگان را نفرستاديم، مگر اينكه قطعا آنان غذا مىخوردند و در بازارها راه مىرفتند؛ و برخى شما را [وسيله] آزمايشى براى برخى [ديگر] قرار داديم، آيا شكيبايى مىكنيد؟ در حالى كه پروردگار تو بيناست.