Wa Qāla Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Lawlā 'Unzila `Alaynā Al-Malā'ikatu 'Aw Nará Rabbanā Laqadi Astakbarū Fī 'Anfusihim Wa `Atawā `Utūwan Kabīrāan
21و كسانى كه به ملاقات ما (و روز رستاخيز) اميد ندارند، گفتند:« چرا فرشتگان بر ما فرو فرستاده نشدهاند يا پروردگارمان را نمىبينيم؟! »بيقين در دلهايشان تكبر ورزيدند و با طغيان بزرگى سرپيچى كردند.
Yawma Yarawna Al-Malā'ikata Lā Bushrá Yawma'idhin Lilmujrimīna Wa Yaqūlūna Ĥijrāan Maĥjūrāan
22روزى كه فرشتگان را مىبينند، در آن روز هيچ مژدهاى براى خلافكاران نخواهد بود؛ و مىگويند:« (منطقهاى) ممنوع حفاظت شده (به ما بدهيد تا در امان باشيم.) »
Wa Qadimnā 'Ilá Mā `Amilū Min `Amalin Faja`alnāhu Habā'an Manthūrāan
23و به سراغ كار (هايى) كه انجام دادهاند مىرويم، و آن [ها] را (همچون) غبارى پراكنده قرار مىدهيم.
'Aşĥābu Al-Jannati Yawma'idhin Khayrun Mustaqarrāan Wa 'Aĥsanu Maqīlāan
24در آن روز اهل بهشت، در بهترين قرارگاه و نيكوترين استراحتگاهند.
Wa Yawma Tashaqqaqu As-Samā'u Bil-Ghamāmi Wa Nuzzila Al-Malā'ikatu Tanzīlāan
25و (ياد كن) روزى را كه آسمان با ابرها شكافته مىشود، و فرشتگان بطور كامل فرو فرستاده مىشوند.
Al-Mulku Yawma'idhin Al-Ĥaqqu Lilrraĥmani Wa Kāna Yawmāan `Alá Al-Kāfirīna `Asīrāan
26در آن روز فرمانروايى حق از آن (خداى) گسترده مهر است؛ و روز دشوارى براى كافران خواهد بود.
Wa Yawma Ya`ađđu Až-Žālimu `Alá Yadayhi Yaqūlu Yā Laytanī Attakhadhtu Ma`a Ar-Rasūli Sabīlāan
27و (ياد كن) روزى را كه ستمكار دستانش را [به دندان] مىگزد در حالى كه مىگويد:« اى كاش من با فرستاده (خدا) راهى برگزيده بودم!
Yā Waylatī Laytanī Lam 'Attakhidh Fulānāan Khalīlāan
28اى واى بر من، كاش من فلانى را به دوستى برنگزيده بودم!
Laqad 'Ađallanī `Ani Adh-Dhikri Ba`da 'Idh Jā'anī Wa Kāna Ash-Shayţānu Lil'insāni Khadhūlāan
29بيقين پس از آنكه (قرآن و پيامبر) به من رسيد، مرا از ياد (آنها) گمراه ساخت. »و شيطان انسان را بىياور مىگذارد.
Wa Qāla Ar-Rasūlu Yā Rabbi 'Inna Qawmī Attakhadhū Hādhā Al-Qur'āna Mahjūrāan
30و فرستاده (خدا) گفت:« اى پروردگار [من]! در حقيقت قوم من از اين قرآن دورى گزيدهاند! »
Wa Kadhalika Ja`alnā Likulli Nabīyin `Adūwan Mina Al-Mujrimīna Wa Kafá Birabbika Hādīāan Wa Naşīrāan
31اين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از خلافكاران قرار داديم؛ و [لى] راهنمايى و ياورى پروردگارت كافى است.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lawlā Nuzzila `Alayhi Al-Qur'ānu Jumlatan Wāĥidatan Kadhālika Linuthabbita Bihi Fu'uādaka Wa Rattalnāhu Tartīlāan
32و كسانى كه كفر ورزيدند، گفتند:« چرا قرآن جملگى يك (باره) بر او فرو فرستاده نشده است؟! »اينگونه (قرآن را بتدريج فرو فرستاديم) تا دل [سوزان] تو را بدان استوار گردانيم، در حالى كه آن را كاملا مرتب و آرام (بر تو) خوانديم.
Wa Lā Ya'tūnaka Bimathalin 'Illā Ji'nāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Aĥsana Tafsīrāan
33و هيچ مثالى براى تو نمىآورند جز آنكه با (جواب) حق و بهترين تفسير [به سوى] تو آييم.
Al-Ladhīna Yuĥsharūna `Alá Wujūhihim 'Ilá Jahannama 'Ūlā'ika Sharrun Makānāan Wa 'Ađallu Sabīlāan
34كسانى كه بر صورتهايشان به سوى جهنم گردآورى مىشوند، آنان بدترين مكان را دارند، و از نظر راه (يابى) گمراهترند!
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Ja`alnā Ma`ahu 'Akhāhu Hārūna Wazīrāan
35و بيقين به موسى كتاب (تورات) داديم؛ و برادرش هارون را همراه او وزير قرار داديم؛
Faqulnā Adh/habā 'Ilá Al-Qawmi Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Fadammarnāhum Tadmīrāan
36و گفتيم:« به سوى قوم (فرعون) كه نشانههاى ما را دروغ انگاشتند، برويد. »و (آنان رفتند ولى فرعونيان سركشى كردند از اين رو) آنان را كاملا درهم كوبيديم!
Wa Qawma Nūĥin Lammā Kadhdhabū Ar-Rusula 'Aghraqnāhum Wa Ja`alnāhum Lilnnāsi 'Āyatan Wa 'A`tadnā Lilžžālimīna `Adhābāan 'Alīmāan
37و هنگامى كه قوم نوح فرستادگان (خدا) را دروغگو شمردند، غرقشان ساختيم، و آنان را نشانهاى (عبرتآموز) براى مردم قرار داديم؛ و براى ستمكاران عذاب دردناكى فراهم كردهايم!
Wa `Ādāan Wa Thamūda Wa 'Aşĥāba Ar-Rassi Wa Qurūnāan Bayna Dhālika Kathīrāan
38و قوم عاد و ثمود و اصحاب الرس (ياران چاه و پرستندگان صنوبر)، و گروههاى زيادى را كه بين آنان بودند، (هلاك كرديم).
Wa Kullāan Đarabnā Lahu Al-'Amthāla Wa Kullāan Tabbarnā Tatbīrāan
39و هر يك را (پند داديم و) براى وى مثلها زديم، و (چون سودى نداد) همگى را كاملا نابود كرديم.
Wa Laqad 'Atawā `Alá Al-Qaryati Allatī 'Umţirat Maţara As-Saw'i 'Afalam Yakūnū Yarawnahā Bal Kānū Lā Yarjūna Nushūrāan
40و بيقين (مشركان) به آبادى (قوم لوط) كه باران بد (سنگها بر آن) باريده شده بود، رسيدند؛ پس آيا هرگز آن را نديدهاند؟! (ديدند) ليكن هيچ اميدى به زنده كردن (مردگان) ندارند.
Wa 'Idhā R'awka 'In Yattakhidhūnaka 'Illā Huzūan 'Ahadhā Al-Ladhī Ba`atha Allāhu Rasūlāan
41و هنگامى كه تو را مىبينند، جز به ريشخندت نمىگيرند؛ (و مىگويند:) آيا اين كسى است كه خدا (او را بعنوان) فرستاده برانگيخته است؟!
'In Kāda Layuđillunā `An 'Ālihatinā Lawlā 'An Şabarnā `Alayhā Wa Sawfa Ya`lamūna Ĥīna Yarawna Al-`Adhāba Man 'Ađallu Sabīlāan
42قطعا نزديك بود ما را از معبودانمان گمراه سازد، اگر بر (پرستش) آن (معبودان) شكيبايى نمىكرديم (حتما ما را بر مىگرداند). و [لى] در آينده هنگامى كه عذاب را ببينند، خواهند دانست كه چه كسى از نظر راه (يابى) گمراهتر است.
'Ara'ayta Mani Attakhadha 'Ilahahu Hawāhu 'Afa'anta Takūnu `Alayhi Wakīlāan
43آيا اطلاع يافتى از كسى كه هوسش را معبود خود گرفت؟! و آيا تو حمايتگر او خواهى بود؟!
'Am Taĥsabu 'Anna 'Aktharahum Yasma`ūna 'Aw Ya`qilūna 'In Hum 'Illā Kāl'an`ām Bal Hum 'Ađallu Sabīlāan
44يا مگر مىپندارى كه بيشتر آنان مىشنوند يا خردورزى مىكنند؟! آنان جز همانند چهارپايان نيستند، بلكه آنان از نظر راه (يابى) گمراهترند.
'Alam Tará 'Ilá Rabbika Kayfa Madda Až-Žilla Wa Law Shā'a Laja`alahu Sākināan Thumma Ja`alnā Ash-Shamsa `Alayhi Dalīlāan
45آيا نظر نكردهاى كه چگونه پروردگارت سايه را گسترده ساخت؟! و اگر (بر فرض) مىخواست آن را حتما ساكن قرار مىداد؛ سپس خورشيد را راهنمايى بر آن قرار داديم.
Thumma Qabađnāhu 'Ilaynā Qabđāan Yasīrāan
46سپس آن (سايه) را با فروگرفتنى آسان (و آهسته) به سوى خود باز مىگيريم.
Wa Huwa Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-Layla Libāsāan Wa An-Nawma Subātāan Wa Ja`ala An-Nahāra Nushūrāan
47و او كسى است كه شب را پوششى براى شما قرار داد؛ و خواب را (مايه) استراحتى؛ و روز را (مايه) زندگى (و پراكنده شدن در زمين) قرار داد.
Wa Huwa Al-Ladhī 'Arsala Ar-Riyāĥa Bushrāan Bayna Yaday Raĥmatihi Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Ţahūrāan
48و او كسى است كه بادها را پيشاپيش (باران) رحمتش مژده رسان فرستاد؛ و از آسمان آبى پاك و پاك كننده فرو فرستاديم؛
Linuĥyiya Bihi Baldatan Maytāan Wa Nusqiyahu Mimmā Khalaqnā 'An`āmāan Wa 'Anāsīya Kathīrāan
49تا بوسيله آن، سرزمين مردهاى را زنده كنيم؛ و آن را به چهارپايان و انسانهاى بسيار، از آفريدههايمان، بنوشانيم.
Wa Laqad Şarrafnāhu Baynahum Liyadhdhakkarū Fa'abá 'Aktharu An-Nāsi 'Illā Kufūrāan
50و بيقين اين (حقايق قرآن) را، بين آنان به گونههاى مختلف بيان كرديم تا متذكر شوند، و [لى] بيشتر مردم (از هر كارى) جز انكار سرباز زدند.
Wa Law Shi'nā Laba`athnā Fī Kulli Qaryatin Nadhīrāan
51و اگر (بر فرض) مىخواستيم، حتما در هر شهرى هشدارگرى بر مىانگيختيم.
Falā Tuţi`i Al-Kāfirīna Wa Jāhid/hum Bihi Jihādāan Kabīrāan
52پس از كافران اطاعت مكن، و بوسيله آن (قرآن) با جهاد بزرگ (فرهنگ) ى با آنان مبارزه كن.
Wa Huwa Al-Ladhī Maraja Al-Baĥrayni Hādhā `Adhbun Furātun Wa Hadhā Milĥun 'Ujājun Wa Ja`ala Baynahumā Barzakhāan Wa Ĥijrāan Maĥjūrāan
53و او كسى است كه دو دريا را درآميخت، اين (يكى)، خوشى گوارا، و آن (ديگرى) شور تلخ است؛ و بين آن دو مانعى و (منطقهاى) ممنوع حفاظت شده قرار داد.
Wa Huwa Al-Ladhī Khalaqa Mina Al-Mā'i Basharāan Faja`alahu Nasabāan Wa Şihrāan Wa Kāna Rabbuka Qadīrāan
54و او كسى است كه از آب، بشرى را آفريد؛ و او را (داراى خويشاوندى) نسبى و دامادى قرار داد؛ و پروردگار تو توانا است.
Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yanfa`uhum Wa Lā Yađurruhum Wa Kāna Al-Kāfiru `Alá Rabbihi Žahīrāan
55و (مشركان) غير از خدا چيزى را مىپرستند كه به آنان سودى نمىبخشد و به ايشان زيان نمىرساند. و كافران بر ضد (فرمان) پروردگارشان (همواره) پشتيبان [يكديگر] ند.
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Mubashshirāan Wa Nadhīrāan
56و تو را جز مژدهآور و هشدارگر نفرستاديم.
Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'Illā Man Shā'a 'An Yattakhidha 'Ilá Rabbihi Sabīlāan
57بگو:« از شما هيچ پاداشى بر اين (قرآن و رسالت) نمىطلبم؛ مگر كسى كه بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند. »
Wa Tawakkal `Alá Al-Ĥayyi Al-Ladhī Lā Yamūtu Wa Sabbiĥ Biĥamdihi Wa Kafá Bihi Bidhunūbi `Ibādihi Khabīrāan
58و بر (خداى) زندهاى كه نمىميرد، توكل كن، و با ستايش او تسبيح گوى؛ و آگاهى او به پيامدهاى (گناهان) بندگانش كافى است.
Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi Ar-Raĥmānu Fās'al Bihi Khabīrāan
59آن (خدايى) كه آسمانها و زمين و آنچه بين آن دو است را در شش روز (و دوره) آفريد. سپس بر تخت (جهاندارى و تدبير هستى) تسلط يافت؛ (او خداى) گستردهمهر است؛ پس درباره او از (خدا بپرس كه داناست و نيز از افراد) آگاه بپرس.
Wa 'Idhā Qīla Lahum Asjudū Lilrraĥmani Qālū Wa Mā Ar-Raĥmānu 'Anasjudu Limā Ta'murunā Wa Zādahum Nufūrāan
60و هنگامى كه به آن (مشرك) ان گفته شود:« براى (خداى) گسترده مهر سجده كنيد. »مىگويند:« و (خداى) گستردهمهر چيست؟! آيا براى چيزى سجده كنيم كه [تو] به ما فرمان مىدهى؟! »و (اين سخن) بر نفرتشان افزود.
Tabāraka Al-Ladhī Ja`ala Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Ja`ala Fīhā Sirājāan Wa Qamarāan Munīrāan
61خجسته (و پايدار) است آن (خدايى) كه در آسمان برجهايى قرار داد؛ و در آن، چراغ (خورشيد) و ماهى روشنى بخش قرار داد.
Wa Huwa Al-Ladhī Ja`ala Al-Layla Wa An-Nahāra Khilfatan Liman 'Arāda 'An Yadhdhakkara 'Aw 'Arāda Shukūrāan
62و او كسى است كه شب و روز را جانشين [يكديگر] قرار داد، براى كسى كه بخواهد متذكر شود يا بخواهد سپاسگزارى كند.
Wa `Ibādu Ar-Raĥmani Al-Ladhīna Yamshūna `Alá Al-'Arđi Hawnāan Wa 'Idhā Khāţabahumu Al-Jāhilūna Qālū Salāmāan
63بندگان (خاص خداى) گستردهمهر، كسانى هستند كه فروتنانه بر زمين راه مىروند؛ و هنگامى كه نادانان ايشان را مخاطب سازند، به آنان سلام (خداحافظى) گويند؛
Wa Al-Ladhīna Yabītūna Lirabbihim Sujjadāan Wa Qiyāmāan
64و كسانى كه سجدهكنان و (به نماز) ايستاده براى پروردگارشان شب زنده دارى مىكنند؛
Wa Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā Aşrif `Annā `Adhāba Jahannama 'Inna `Adhābahā Kāna Gharāmāan
65و كسانى كه مىگويند:« اى پروردگار ما! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، كه عذابش ملازم دايمى است.
'Innahā Sā'at Mustaqarrāan Wa Muqāmāan
66در حقيقت آن (جهنم)، بد قرارگاه و منزلگاهى است! »
Wa Al-Ladhīna 'Idhā 'Anfaqū Lam Yusrifū Wa Lam Yaqturū Wa Kāna Bayna Dhālika Qawāmāan
67و كسانى كه هر گاه (اموال خود را در راه خدا) مصرف مىكنند، زياده روى نمىكنند، و تنگ نمىگيرند، و (انفاق آنان روشى) معتدل بين آن [دو] است؛
Wa Al-Ladhīna Lā Yad`ūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Wa Lā Yaqtulūna An-Nafsa Allatī Ĥarrama Allāhu 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Yaznūna Wa Man Yaf`al Dhālika Yalqa 'Athāmāan
68و كسانى كه معبود ديگرى را با خدا (بعنوان پرستش) نمىخوانند؛ و شخصى را كه خدا (كشتن او را) حرام كرده است جز بحق نمىكشند؛ و زنا نمىكنند؛ و هر كس اين (كارها) را انجام دهد، [كيفر] گناه را خواهد ديد.
Yuđā`af Lahu Al-`Adhābu Yawma Al-Qiyāmati Wa Yakhlud Fīhi Muhānāan
69در روز رستاخيز عذاب براى او دو (يا چند) برابر مىشود، و در آن (عذاب) به خوارى ماندگار خواهد شد!
'Illā Man Tāba Wa 'Āmana Wa `Amila `Amalāan Şāliĥāan Fa'ūlā'ika Yubaddilu Allāhu Sayyi'ātihim Ĥasanātin Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan
70مگر كسانى كه توبه كنند و ايمان آورند و كار شايسته انجام دهند، پس آنان، خدا بدىهايشان را به نيكىها تبديل مىكند؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
Wa Man Tāba Wa `Amila Şāliĥāan Fa'innahu Yatūbu 'Ilá Allāhi Matābāan
71و هر كسى كه توبه كند و [كار] شايسته انجام دهد، پس در حقيقت او به سوى خدا كاملا باز مىگردد.
Wa Al-Ladhīna Lā Yash/hadūna Az-Zūra Wa 'Idhā Marrū Bil-Laghwi Marrū Kirāmāan
72و كسانى كه به باطل گواهى نمىدهند (و در مجالس باطل حاضر نمىشوند.) و هنگامى كه بر بيهوده بگذرند، بزرگوارانه بگذرند؛
Wa Al-Ladhīna 'Idhā Dhukkirū Bi'āyāti Rabbihim Lam Yakhirrū `Alayhā Şummāan Wa `Umyānāan
73و كسانى كه هر گاه به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند، بر آنها (همچون) ناشنوايان و نابينايان در نمىافتند؛
Wa Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā Hab Lanā Min 'Azwājinā Wa Dhurrīyātinā Qurrata 'A`yunin Wa Aj`alnā Lilmuttaqīna 'Imāmāan
74و كسانى كه مىگويند:« [اى] پروردگار ما! از همسران ما و نسل ما به ما روشنى چشمان ببخش، و ما را پيشواى پارسايان (خود نگهدار) قرار ده. »
'Ūlā'ika Yujzawna Al-Ghurfata Bimā Şabarū Wa Yulaqqawna Fīhā Taĥīyatan Wa Salāmāan
75آنان بخاطر شكيبايىشان، جايگاههاى (بلند بهشتى) پاداش داده مىشوند؛ و در آنجا، با زنده باد، و سلام رو به رو شوند؛
Khālidīna Fīhā Ĥasunat Mustaqarrāan Wa Muqāmāan
76در حالى كه در آنجا ماندگارند، (و آنجا) نيكو قرارگاه و منزلگاهى است!
Qul Mā Ya`ba'u Bikum Rabbī Lawlā Du`ā'uukum Faqad Kadhdhabtum Fasawfa Yakūnu Lizāmāan
77(اى پيامبر) بگو:« اگر فراخوان شما (به سوى ايمان) نباشد، پروردگارم براى شما ارزشى قايل نمىشد؛ چرا كه يقينا (قرآن و پيامبر را) دروغ انگاشتيد، پس در آينده (عذاب بر شما) لازم خواهد شد. »
سوره الشعراء
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn-Mīm
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ طا، سين، ميم.
Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni
2آن آيات كتاب روشنگر است.
La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna
3شايد تو بخاطر اينكه (مشركان) مؤمن نمىشوند، خودت را هلاك كنى.
'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna
4اگر بخواهيم، نشانهاى (معجزهآسا) از آسمان بر آنان فرود آوريم، و گردنهايشان در برابر آن فروتن گردد.
Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmani Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`riđīna
5و هيچ يادآورى نوينى از طرف (خداى) گستردهمهر براى آنان نمىآيد مگر در حالى كه از آن رويگردان مىشوند.
Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
6و بيقين تكذيب كردند؛ پس بزودى خبرهاى بزرگ چيزى كه آن را همواره ريشخند مىكردند، به آنان خواهد رسيد.
'Awalam Yarawā 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin
7و آيا به سوى زمين نظر نكردهاند، كه چه بسيار (انواع گياهان) از هر جفت ارجمند در آن رويانديم؟!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
8قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
9و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna
10و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا داد كه به سراغ قوم ستمكار برو؛
Qawma Fir`awna 'Alā Yattaqūna
11(همان) قوم فرعون، آيا (از ستمكارى و كفر) خود نگهدارى نمىكنند؟!
Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni
12(موسى) گفت:« پروردگارا! در حقيقت من مىترسم كه [مرا] تكذيب كنند!
Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna
13و سينهام تنگ مىشود، و (گره) زبانم باز نمىشود؛ پس (رسالت را) به سوى هارون (نيز) بفرست.
Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni
14و آنان بر (گردن) من پيامد (گناه قتل نوشته) دارند؛ پس مىترسم كه [مرا] بكشند! »
Qāla Kallā Fādh/habā Bi'āyātinā 'Innā Ma`akum Mustami`ūna
15(خدا) فرمود:« هرگز چنين نيست، (تو را نمىكشند)، پس هر دو با نشانههاى (معجزهآساى) ما برويد؛ كه ما با شما شنونده هستيم.
Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna
16و هر دو به سراغ فرعون برويد و بگوييد:« در حقيقت ما فرستاده پروردگار جهانيان هستيم؛
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla
17(و پيام او اين است) كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را با ما بفرست. »
Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna
18(فرعون) گفت:« آيا تو را در كودكى در ميان خود پرورش نداديم، و ساليانى از عمرت را در ميان ما درنگ نكردى؟!
Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna
19آيا) انجام ندادى كار خود را (در مورد كشتن يك نفر از ما) كه انجام دادى. در حالى كه تو از ناسپاسانى! »
Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn
20(موسى) گفت:« آن (كار) را در آن هنگام انجام دادم، در حالى كه من از گم گشتگان بودم؛
Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna
21و هنگامى كه از شما ترسيدم از ميان شما فرار كردم؛ و پروردگارم به من حكم (نبوت) بخشيد، و مرا از فرستادگان (خود) قرار داد.
Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla
22و [آيا] اين نعمتى است كه منت آن را بر من مىگذارى كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را بنده خود ساختهاى؟! »
Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna
23فرعون گفت:« و پروردگار جهانيان چيست؟! »
Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna
24(موسى) گفت:« [او] پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد. »
Qāla Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ūna
25(فرعون) به كسانى كه پيرامونش بودند، گفت:« آيا نمىشنويد؟ (كه اين مرد چه مىگويد!) »
Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
26(موسى) گفت:« [او] پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست. »
Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun
27(فرعون) گفت:« قطعا فرستاده (خداى) شما، كه به سوى شما فرستاده شده، ديوانه است. »
Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Ta`qilūna
28(موسى) گفت:« [او] پروردگار خاور و باختر و آنچه ميان آن دو است، اگر خرد ورزى كنيد. »
Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna
29(فرعون) گفت:« اگر معبودى غير از من برگزينى، حتما تو را از زندانيان (ويژه) قرار خواهم داد! »
Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin
30(موسى) گفت:« و آيا اگر چيز روشنگرى (از معجزات) براى تو بياورم (باز هم ايمان نمىآورى و مرا زندانى مىكنى؟) »
Qāla Fa'ti Bihi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
31(فرعون) گفت:« پس اگر از راستگويانى، آن را بياور! »
Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun
32و (موسى) عصايش را افكند، و بناگاه آن اژدهايى آشكار شد!
Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna
33و دستش را (از گريبان) بيرون آورد، و بناگاه آن براى بينندگان سفيد (و درخشان) شد!
Qāla Lilmala'i Ĥawlahu 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun
34(فرعون) به اشراف پيرامونش گفت:« بىشك، اين ساحرى داناست؛
Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna
35(او) مىخواهد باسحرش شما را از سرزمينتان بيرون كند؛ پس چه دستور مىدهيد؟ »
Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
36(اشراف به فرعون) گفتند:« (كار) او و برادرش را به تأخير انداز، و گرد آورندگانى را به شهرها بفرست،
Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin
37تا هر ساحر [ماهر] دانايى را نزد تو آورند. »
Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin
38و (سرانجام) ساحران براى ميعادگاه روز معينى جمع آورى شدند.
Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna
39و به مردم گفته شد:« آيا شما (نيز) جمع خواهيد شد؟
La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna
40باشد كه ما از (آيين) ساحران پيروى كنيم، اگر تنها آنان پيروز شدند. »
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna
41و هنگامى كه ساحران آمدند، به فرعون گفتند:« آيا اگر فقط ما پيروز گرديم، حتما براى ما پاداش [مهمى] است؟ »
Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna
42(فرعون) گفت:« آرى، و در آن صورت مسلما شما از نزديكان (من) خواهيد شد. »
Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna
43موسى به آن (ساحر) ان گفت:« آنچه را شما (از وسايل سحر مىتوانيد) بيفكنيد، بيندازيد! »
Fa'alqawā Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna
44و ريسمانهايشان و عصاهايشان را افكندند و گفتند:« به عزت فرعون سوگند، كه قطعا تنها ما پيروزيم! »
Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna
45و موسى عصايش را افكند، و ناگهان آن (عصا اژدها شد و) آنچه را به دروغ مىساختند، بلعيد.
Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna
46و ساحران سجدهكنان (به زمين) در افتاده،
Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna
47گفتند:« به پروردگار جهانيان ايمان آورديم،
Rabbi Mūsá Wa Hārūna
48(همان) پروردگار موسى و هارون. »
Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna
49(فرعون) گفت:« [آيا] پيش از آنكه به شما رخصت دهم به او ايمان آورديد؟! قطعا او بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است؛ پس مسلما در آينده خواهيد دانست! حتما دستانتان و پاهايتان را بر خلاف (يكديگر) قطع مىكنم، و قطعا همگى شما را به دار مىآويزم! »
Qālū Lā Đayra 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna
50گفتند:« هيچ زيانى نيست، [چرا] كه ما به سوى پروردگارمان باز مىگرديم.
'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna
51در حقيقت ما طمع داريم كه پروردگارمان خطاهاى ما را بر ما بيامرزد (براى) اينكه نخستين ايمان آورندگان بوديم. »
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna
52و به موسى وحى كرديم كه:« بندگانم را (از مصر) شبانه حركت ده، [چرا] كه شما مورد پيگرد هستيد. »
Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
53و فرعون گردآورندگان (لشكر) را به شهرها فرستاد؛
'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna
54(در حالى كه مىگفت:) قطعا آنان گروهكى اندكند؛
Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna
55و مسلما آنان ما را به خشم آوردهاند؛
Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna
56و حتما ما جمعى آمادهايم.
Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin
57و (سرانجام) آن (فرعوني) ان را از بوستانها و چشمه ساران بيرون رانديم؛
Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin
58و (نيز) از گنجها و جايگاههاى ارجمند (اخراج كرديم).
Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla
59اينگونه (فرعونيان را نابود كرديم) و آن (نعمتها) را به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ارث داديم.
Fa'atba`ūhum Mushriqīna
60و در حال طلوع خورشيد، آنان را مورد پيگرد قرار دادند.
Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna
61و هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسى گفتند:« قطعا ما (در محاصره فرعونيان) گرفتار شدهايم. »
Qāla Kallā 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni
62(موسى) گفت:« هرگز چنين نيست! [چرا] كه پروردگارم با من است، بزودى [مرا] راهنمايى خواهد كرد. »
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra Fānfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi
63و به سوى موسى وحى كرديم كه:« با عصايت بر دريا بزن. » (او چنين كرد) و شكافته شد، و هر پارهاى همچون كوه بسيار بزرگى شد!
Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna
64و ديگران [لشكر فرعون] را به آنجا نزديك ساختيم؛
Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Ajma`īna
65و موسى و تمام كسانى را كه با او بودند نجات داديم؛
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
66سپس ديگران (فرعونيان) را غرق ساختيم.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
67قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
68و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibrāhīma
69و خبر بزرگ ابراهيم را بر آنان بخوان، [و پيروى كن]،
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna
70هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه چيز را مىپرستيد؟! »
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna
71گفتند:« بتهايى را مىپرستيم، و پيوسته ملازم (پرستش) آنهاييم. »
Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna
72گفت:« آيا هنگامى كه (بتان را) مىخوانيد (صداى) شما را مىشنوند؟!
'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna
73يا به شما سودى مىبخشند يا زيانى مىرسانند؟! »
Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna
74گفتند:« بلكه نياكانمان را يافتيم كه چنين مىكردند. »
Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna
75(ابراهيم) گفت:« و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مىكرديد، نظر كرديد؟
'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna
76(ابراهيم) گفت: و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مىكرديد، نظر كرديد؟
Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna
77و در واقع (همه) آنها دشمن من هستند، مگر پروردگار جهانيان،
Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni
78(همان) كسى كه مرا آفريد، و او راهنمايى [ام] مىكند؛
Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni
79و كسى كه خود، مرا غذا مىدهد و سيراب [م] مىنمايد؛
Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni
80و هنگامى كه بيمار شوم پس او [مرا] شفا مىدهد؛
Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni
81و كسى كه مرا مىميراند، سپس زنده [ام] مىكند؛
Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni
82و كسى كه طمع دارم كه خطاى مرا در روز جزا برايم بيامرزد.
Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna
83پروردگارا! به من حكم (نبوت و حكمت) ببخش، و مرا به شايستگان ملحق نما؛
Wa 'Aj`al Lī Lisāna Şidqin Fī Al-'Ākhirīna
84و براى من در (امتهاى) پسين زبان راستين (و آوازهاى نيك) قرار ده؛
Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi
85و مرا از وارثان بوستان پر نعمت (بهشت) قرار ده؛
Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna
86و پدر (مادر يا عموي) م را بيامرز، [چرا] كه او از گمراهان بود.
Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna
87و در روزى كه (مردم) برانگيخته مىشوند، مرا رسوا مكن.
Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna
88(همان) روزى كه هيچ ثروت و پسرانى سود نمىبخشد.
'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin
89مگر كسى كه با دلى سالم به نزد خدا آيد.
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna
90و (در آن روز) بهشت براى پارسايان (خود نگهدار) نزديك مىشود؛
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna
91و دوزخ براى گمراهان ظاهر مىگردد؛
Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna
92و به آنان گفته مىشود:« آنچه غير از خدا، همواره مىپرستيديد، كجاست؟
Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna
93آيا شما را يارى مىكنند، يا يارى مىجويند (و عذاب را از خودشان دفع مىكنند)؟! »
Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna
94پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مىشوند؛
Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna
95پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مىشوند؛
Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna
96در حالى كه آنان در آنجا [با يكديگر] كشمكش مىكنند، گويند:
Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin
97« به خدا سوگند مسلما در گمراهى آشكارى بوديم،
'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna
98آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان مساوى مىشمرديم!
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna
99و جز خلافكاران، ما را گمراه نكردند.
Famā Lanā Min Shāfi`īna
100و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.
Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin
101و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.
Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna
102و كاش براى ما بازگشتى [به دنيا] بود، تا از مؤمنان مىشديم! »
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
103قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
104و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna
105قوم نوح فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna
106هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
107در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
108پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
109و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم؛ پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
110پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد. »
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna
111گفتند:« آيا به تو ايمان آوريم در حالى كه فرومايگان از تو پيروى كردهاند؟! »
Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna
112(نوح) گفت:« و به آنچه همواره انجام مىدادند چه علمى دارم؟
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī Law Tash`urūna
113حساب آنان جز بر پروردگار من نيست، اگر (بر فرض با درك حسى) متوجه شويد.
Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna
114و من طرد كننده مؤمنان نيستم؛
'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun
115من جز هشدارگرى روشنگر نيستم. »
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna
116گفتند:« اى نوح! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از سنگسار شدگان خواهى شد. »
Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni
117گفت:« پروردگارا! در حقيقت قوم من، تكذيب [م] كردند؛
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna
118پس بين من و بين آنان (داورى كن و مشكل كار ما را) بطور كامل بگشا، و مرا و كسانى از مؤمنان را كه با من هستند، نجات بخش. »
Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
119و (ما)، وى و كسانى را كه با او در كشتى انباشته (از تجهيزات و انسانها و حيوانات) بودند، نجات بخشيديم.
Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna
120آنگاه بعد (از آن) باقى ماندگان را غرق ساختيم.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
121قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
122و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna
123(قوم) عاد فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna
124هنگامى كه برادرشان هود به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
125در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
126پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
127و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna
128آيا بر هر بلندى (ساختمانى) نشانهوار مىسازيد در حالى كه (كارى بىهدف و) بيهوده انجام مىدهيد؟!
Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna
129و كاخهاى استوار بر مىگيريد، تا شايد شما (در دنيا جاودانه) بمانيد؟!
Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna
130و هنگامى كه (بر كسى) سخت مىگيريد، زورگويانه سخت مىگيريد؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
131پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna
132و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما را با آنچه كه مىدانيد امداد كرد،
'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna
133شما را با دامها و پسران و بوستانها و چشمهساران امداد رساند.
Wa Jannātin Wa `Uyūnin
134شما را با دامها و پسران و بوستانها و چشمهساران امداد رساند.
'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin
135كه من از عذاب روزى بزرگ بر شما مىترسم! »
Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna
136(قوم عاد) گفتند:« بر ما يكسان است كه (ما را) پند دهى يا از پند دهندگان نباشى.
'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna
137(زيرا) اين جز شيوه (مردمان) نخستين نيست؛
Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
138و ما عذاب نخواهيم شد. »
Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
139و او (هود) را تكذيب كردند، پس آنان را هلاك كرديم؛ قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
140و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna
141(قوم) ثمود فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna
142هنگامى كه برادرشان« صالح »به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
143در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
144پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
145و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna
146آيا در آنچه اينجاست با امنيت رها مىشويد؛
Fī Jannātin Wa `Uyūnin
147در بوستانها و چشمه ساران،
Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun
148و زراعتها و درخت خرما كه شكوفهاش لطيف است؟!
Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan Fārihīna
149و از كوهها ماهرانه (و شادمانه) خانههايى مىتراشيد،
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
150پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna
151و از فرمان اسرافكاران اطاعت مكنيد؛
Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna
152(همان) كسانى كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند. »
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
153(قوم ثمود) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شدهاند؛
Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
154تو جز بشرى همانند ما نيستى، پس اگر از راستگويانى، نشانهاى (معجزه آسا) بياور! »
Qāla Hadhihi Nāqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin
155(صالح) گفت:« اين ماده شترى (معجزه آسا) است كه سهمى از آب براى اوست، و سهمى از آب در روزى معين براى شماست؛
Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin
156و هيچ بدى به آن نرسانيد، كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت! »
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna
157و (لى قوم ثمود) آن [شتر] را از پاى در آوردند، و (سرانجام) پشيمان گرديدند!
Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
158و عذاب [الهى] آنان را فرو گرفت؛ قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
159و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna
160قوم لوط فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Lūţun 'Alā Tattaqūna
161هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
162در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
163پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
164و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna
165آيا از ميان جهانيان، به سراغ مردان مىرويد (و همجنس بازى مىكنيد)؟!
Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum Bal 'Antum Qawmun `Ādūna
166و آنچه را كه از همسران شما، پروردگارتان براى شما آفريده است، وا مىگذاريد؟! بلكه شما گروهى تجاوزگريد! »
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna
167گفتند:« اى لوط! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از اخراج شدگان خواهى بود. »
Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna
168گفت:« در حقيقت من از دشمنان سرسخت عمل (همجنس بازى) شما هستم؛
Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna
169پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه انجام مىدهند نجات بخش. »
Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
170و او و همه خاندانش را نجات داديم؛
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
171مگر پير زنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
172سپس ديگران را درهم كوبيديم!
Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna
173و بارشى (از سنگهاى عذاب) بر آنان بارانديم؛
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
174و چه بد است باران هشدار داده شدگان! قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
175و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna
176اهل ايكه (سرزمين پر درخت قوم شعيب) فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna
177هنگامى كه شعيب به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
178در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
179پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
180و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna
181پيمانه را كاملا ادا نماييد، و (با كم فروشى) از خسارت زنندگان (به ديگران) مباشيد؛
Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi
182و با ترازوى راست (و درست) وزن كنيد؛
Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna
183و به مردم [از روى ستم] چيزهايشان را كم مدهيد و در زمين تبهكارانه فساد مكنيد؛
Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna
184و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما، و (صاحبان سرشت نخستين و) انبوه پيشينيان را آفريد. »
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
185(قوم شعيب) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شدهاند؛
Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna
186و تو جز بشرى همانند ما نيستى و در واقع گمان مىكنيم كه تو از دروغگويان هستى؛
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
187پس اگر از راستگويان مىباشى، قطعههايى از آسمان بر ما بيفكن. »
Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna
188(شعيب) گفت:« پروردگار من به آنچه انجام مىدهيد داناتر است. »
Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin
189و او را تكذيب كردند، و عذاب روز سايبان (ابر آتشبار) آنان را فرو گرفت؛ براستى كه آن عذاب روزى بزرگ بود!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
190قطعا در آن [ها] نشانهاى است و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
191و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna
192قطعا اين (قرآن) فروفرستاده پروردگار جهانيان است.
Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu
193روح الامين (جبرئيل احياگر درستكار) آن را بر دل تو فرود آورد؛
`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna
194تا از هشدار دهندگان باشى؛
Bilisānin `Arabīyin Mubīnin
195به زبان عربى روشن (و واضح روشنگر)؛
Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna
196و مسلما (وصف) آن در نوشتههاى متين پيشينيان (آمده) است.
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla
197و آيا اينكه دانشوران بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب، وصف) آن را مىدانند، نشانهاى براى آنان نبود؟!
Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna
198و اگر (بر فرض) آن را بر برخى از غير عربها فرو مىفرستاديم،
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna
199و آن را بر ايشان مىخواند، به آن ايمان نمىآوردند.
Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
200اينگونه آن را در دلهاى خلافكاران راه مىدهيم.
Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma
201در حالى كه به آن (قرآن) ايمان نمىآورند تا اينكه عذاب دردناك را ببينند!
Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna
202و ناگهان (عذاب) به سراغشان مى آيد، و حال آنكه آنان (با درك حسى) متوجه نمىشوند؛
Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna
203و (در آن هنگام) مىگويند:« آيا ما مهلت داده شدهايم؟! »
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
204و آيا به عذاب ما شتاب مىورزند؟!
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna
205و آيا ملاحظه كردى كه اگر ساليانى آنان را (از اين زندگى) بهرهمند سازيم،
Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna
206سپس آنچه را همواره به آنان وعده داده مىشد، به سراغشان آيد،
Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna
207بهرهمندى دائمىشان (از دنيا چيزى از عذاب را) از آنان دفع نمىكند؟
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna
208و (مردم) هيچ آبادى را هلاك نكرديم جز در حالى كه براى آن [ها] هشدار دهندگانى براى يادآورى بود.
Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna
209و (ما) ستمكار نبوديم.
Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu
210و شيطانها آن (قرآن) را فرو نفرستادند؛
Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna
211و آنان را نسزد؛ و نمىتوانند.
'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna
212[چرا كه] آنان از شنيدن (اخبار وحى) كنار زده شدهاند.
Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna
213و (اى پيامبر!) هيچ معبود ديگرى را با خدا مخوان (و پرستش مكن،) كه از عذاب شدگان خواهى شد.
Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna
214و خاندان نزديكت را هشدار ده.
Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna
215و بال (عطوفت و فروتنى) خود را براى كسانى از مؤمنان كه از تو پيروى مى كنند فروآر.
Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna
216و اگر تو را نافرمانى كنند پس بگو:« در حقيقت من نسبت به آنچه انجام مىدهيد غير متعهدم. »
Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi
217و بر (خداى) شكستناپذير [و] مهرورز توكل نما.
Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu
218(همان) كسى كه تو را به هنگامى كه (براى نماز) مىايستى، مىبيند؛
Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna
219و دگرگونى (حالات) تو را در [ميان] سجده كنندگان (مىنگرد)؛
'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu
220[چرا] كه تنها او شنوا [و] داناست.
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu
221آيا به شما خبر دهم كه شيطانها بر چه كسى فرود مىآيند؟!
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin
222بر هر دروغ زن گنه پيشه فرود مىآيند؛
Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhum Kādhibūna
223در حالى كه شنيده (هاى خود) را (به سوى ديگران) فرو مىافكنند، و بيشترشان دروغگويند.
Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna
224و (پيامبر شاعر نيست زيرا) شاعران، گمراهان از آنان پيروى مى كنند.
'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna
225آيا نظر نكردهاى كه آنان در هر سرزمينى سرگردانند؟
Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna
226و اينكه آنان آنچه را كه انجام نمىدهند، مىگويند؟!
'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna
227مگر كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام داده، و خدا را بسيار ياد كردند، و بعد از ستم ديدگى، (از شعر خود) يارى جستند (و دفاع كردند)؛ و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت.
سوره النمل
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn Tilka 'Āyātu Al-Qur'āni Wa Kitābin Mubīnin
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ طا، سين، آن آيات قرآن و كتاب روشنگر است؛
Hudan Wa Bushrá Lilmu'uminīna
2در حالى كه رهنمودى و مژدهاى براى مؤمنان است؛
Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākhirati Hum Yūqinūna
3(همان) كسانى كه نماز را برپا مىدارند، و [ماليات] زكات را مىپردازند، و آنان خود به آخرت يقين دارند.
'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati Zayyannā Lahum 'A`mālahum Fahum Ya`mahūna
4در واقع كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند، كردار (بد) شان را براى آنان آراستيم، و آنان سرگردان مىشوند.
'Ūlā'ika Al-Ladhīna Lahum Sū'u Al-`Adhābi Wa Hum Fī Al-'Ākhirati Humu Al-'Akhsarūna
5آنان كسانى هستند كه عذاب بدى براى آنهاست؛ و تنها آنان در آخرت زيانكارترند.
Wa 'Innaka Latulaqqá Al-Qur'āna Min Ladun Ĥakīmin `Alīmin
6و قطعا قرآن از نزد فرزانهاى دانا به تو القا مىشود.
'Idh Qāla Mūsá Li'hlihi 'Innī 'Ānastu Nārāan Sa'ātīkum Minhā Bikhabarin 'Aw 'Ātīkum Bishihābin Qabasin La`allakum Taşţalūna
7(يادكن) هنگامى را كه موسى به خانوادهاش گفت:« براستى من آتشى ديدم؛ بزودى خبرى از آن براى شما مىآورم، يا نور شعله آتشى براى شما مىآورم، باشد كه شما گرم شويد. »
Falammā Jā'ahā Nūdiya 'An Būrika Man Fī An-Nāri Wa Man Ĥawlahā Wa Subĥāna Allāhi Rabbi Al-`Ālamīna
8و هنگامى كه به سراغ آن (آتش) آمد، ندا داده شد كه:« خجسته گرديد كسى كه در آن آتش است و كسى كه در پيرامون آن است! و منزه است خدايى كه پروردگار جهانيان است!
Yā Mūsá 'Innahu 'Anā Al-Lahu Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu
9اى موسى! قطعا من خداى شكستناپذير فرزانهام؛
Wa 'Alqi `Aşāka Falammā Ra'āhā Tahtazzu Ka'annahā Jānnun Wallá Mudbirāan Wa Lam Yu`aqqib Yā Mūsá Lā Takhaf 'Innī Lā Yakhāfu Ladayya Al-Mursalūna
10و عصايت را بيفكن!- و هنگامى كه آن (عصا) را ديد، چنانكه گويى آن همچون مارى مىجنبيد، پشت كرده روى برتافت، و به عقب بازنگشت- (ندا آمد:) اى موسى! نترس، [چرا] كه من، فرستادگان، درنزدم نمىترسند؛
'Illā Man Žalama Thumma Baddala Ĥusnāan Ba`da Sū'in Fa'innī Ghafūrun Raĥīmun
11مگر كسى كه ستم كرده؛ آنگاه بعد از بدى، نيكى را جايگزين (آن) نمايد، (كه در اين صورت اورا مىبخشم)؛ چرا كه من بسيار آمرزنده [و] مهرورزم.
Wa 'Adkhil Yadaka Fī Jaybika Takhruj Bayđā'a Min Ghayri Sū'in Fī Tis`i 'Āyātin 'Ilá Fir`awna Wa Qawmihi 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
12و دستت را در گريبانت داخل كن تا سفيدگونه بدون (عيب) بدى بيرون آيد؛ با نشانههاى (معجزه آساى) نهگانه به سوى فرعون و قومش (برو؛ چرا) كه آنان گروهى نافرمانبردار بودند. »
Falammā Jā'at/hum 'Āyātunā Mubşiratan Qālū Hādhā Siĥrun Mubīnun
13و هنگامى كه نشانههاى (معجزه آساى) روشنگرانه ما به سراغ آن (فرعوني) ان آمد گفتند:« اين سحرى آشكار است! »
Wa Jaĥadū Bihā Wa Astayqanat/hā 'Anfusuhum Žulmāan Wa `Ulūwan Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mufsidīna
14و آن [ها] را بخاطر ستم و برترى طلبى انكار كردند، در حالى كه دلهايشان بدان [ها] يقين داشت. و بنگر، كه فرجام فسادگران چگونه بوده است.
Wa Laqad 'Ātaynā Dāwūda Wa Sulaymāna `Ilmāan Wa Qālā Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Fađđalanā `Alá Kathīrin Min `Ibādihi Al-Mu'uminīna
15و بيقين به داود و سليمان، دانشى داديم؛ و آن دو گفتند:« ستايش مخصوص خدايى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى داد. »
Wa Waritha Sulaymānu Dāwūda Wa Qāla Yā 'Ayyuhā An-Nāsu `Ullimnā Manţiqa Aţ-Ţayri Wa 'Ūtīnā Min Kulli Shay'in 'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fađlu Al-Mubīnu
16و سليمان از داود ارث برد، و گفت:« اى مردم! زبان پرندگان به ما آموزش داده شد، و از هر چيزى به ما دادهشده است؛ مسلما اين فقط فضيلت آشكارى است. »
Wa Ĥushira Lisulaymāna Junūduhu Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi Wa Aţ-Ţayri Fahum Yūza`ūna
17لشكريان سليمان، از جن و انسان و پرنده، برايش گرد آورى شدند، و آنان (از پراكندگى و بى نظمى) بازداشته مىشدند.
Ĥattá 'Idhā 'Atawā `Alá Wādī An-Namli Qālat Namlatun Yā 'Ayyuhā An-Namlu Adkhulū Masākinakum Lā Yaĥţimannakum Sulaymānu Wa Junūduhu Wa Hum Lā Yash`urūna
18تا هنگامى كه (لشكريان سليمان) به سرزمين مورچگان رسيدند؛ مورچهاى گفت:« اى مورچگان، به خانههايتان داخل شويد، تا سليمان و لشكريانش هرگز شما را پايمال نكنند در حالى كه آنان (با درك حسى) متوجه نمىشوند. »
Fatabassama Đāĥikāan Min Qawlihā Wa Qāla Rabbi 'Awzi`nī 'An 'Ashkura Ni`mataka Allatī 'An`amta `Alayya Wa `Alá Walidayya Wa 'An 'A`mala Şāliĥāan Tarđāhu Wa 'Adkhilnī Biraĥmatika Fī `Ibādika Aş-Şāliĥīna
19و (سليمان) از سخن او، به خندهاى لبخند زد و گفت:« پروردگارا! به من الهام كن، كه نعمتت را كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى، سپاسگزارى كنم، و اينكه [كار] شايستهاى، كه آن را مىپسندى، انجام دهم، و مرا با رحمت خود در [زمره] بندگان شايستهات وارد كن. »
Wa Tafaqqada Aţ-Ţayra Faqāla Mā Lī Lā 'Ará Al-Hud/huda 'Am Kāna Mina Al-Ghā'ibīna
20و (سليمان) در جستجوى پرنده [هدهد] برآمد و گفت:« مرا چه شده كه هدهد را نمىبينم، بلكه آيا از غايبان است؟!
La'u`adhdhibannahu `Adhābāan Shadīdāan 'Aw La'adhbaĥannahu 'Aw Laya'tiyannī Bisulţānin Mubīnin
21قطعا او را با عذاب شديدى عذاب خواهم كرد، يا حتما او را سرمىبرم، يا بايد (براى غيبتش) دليل آشكارى برايم بياورد! »
Famakatha Ghayra Ba`īdin Faqāla 'Aĥaţtu Bimā Lam Tuĥiţ Bihi Wa Ji'tuka Min Saba'iin Binaba'iin Yaqīnin
22و (مدتى) نه چندان دراز درنگ كرد (تا هدهد آمد) و گفت:« به چيزى احاطه يافتم كه تو بدان احاطه نيافتهاى؛ و از (سرزمين) سبا خبر بزرگ يقينى، براى تو آوردهام.
'Innī Wajadttu Amra'atan Tamlikuhum Wa 'Ūtiyat Min Kulli Shay'in Wa Lahā `Arshun `Ažīmun
23در حقيقت من (در آنجا) زنى را يافتم كه بر آنان زمامدارى مىكرد، و از هر چيزى (به او) داده شده بود، و برايش تخت بزرگى بود.
Wajadtuhā Wa Qawmahā Yasjudūna Lilshshamsi Min Dūni Allāhi Wa Zayyana Lahumu Ash-Shayţānu 'A`mālahum Faşaddahum `Ani As-Sabīli Fahum Lā Yahtadūna
24او و قومش را يافتم در حالى كه براى خورشيدى كه غير از خداست، سجده مىكنند؛ و شيطان كارهاى آنان را برايشان آراست، و آنان را از راه (خدا) بازداشت؛ و آنان رهنمون نمىشوند.
'Allā Yasjudū Lillāh Al-Ladhī Yukhriju Al-Khab'a Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Ya`lamu Mā Tukhfūna Wa Mā Tu`linūna
25كه سجده نكنند براى خدايى كه پنهان در آسمانها و زمين را بيرون مىآورد، و آنچه را پنهان مىداريد و آنچه را آشكار مىكنيد مىداند!
Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Rabbu Al-`Arshi Al-`Ažīmi
26خداست، كه هيچ معبودى جز او نيست، پروردگار تخت بزرگ (جهاندارى و تدبير هستى) است. »
Qāla Sananžuru 'Aşadaqta 'Am Kunta Mina Al-Kādhibīna
27(سليمان) گفت:« بزودى خواهيم ديد كه آيا راست گفتى يا از دروغگويان بودى؟
Adh/hab Bikitābī Hādhā Fa'alqih 'Ilayhim Thumma Tawalla `Anhum Fānžur Mādhā Yarji`ūna
28اين نامه مرا ببر و به سوى آنان بيفكن؛ سپس از آنان روى برتاب و ببين چه چيزى بازمىگردانند؟ (و چه عكس العملى نشان مىدهند؟) »
Qālat Yā 'Ayyuhā Al-Mala'u 'Innī 'Ulqiya 'Ilayya Kitābun Karīmun
29(ملكه سبا) گفت:« اى اشراف! در واقع من نامه ارجمندى به سويم افكنده شده است؛
'Innahu Min Sulaymāna Wa 'Innahu Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi
30در حقيقت آن (نامه) از سليمان است، و آن (نوشته، چنين است) كه: به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛
'Allā Ta`lū `Alayya Wa 'Tūnī Muslimīna
31بر من برترى جويى نكنيد، و تسليم شده، نزد من آييد. »
Qālat Yā 'Ayyuhā Al-Mala'u 'Aftūnī Fī 'Amrī Mā Kuntu Qāţi`atan 'Amrāan Ĥattá Tash/hadūni
32(ملكه) گفت:« اى اشراف به من در مورد كارم پاسخ دهيد، كه در مورد هيچ كارى (تصميم خود را) قطعى نكردهام، تا اينكه [نزد من] حاضر شويد. »
Qālū Naĥnu 'Ūlū Qūwatin Wa 'Ūlū Ba'sin Shadīdin Wa Al-'Amru 'Ilayki Fānžurī Mādhā Ta'murīna
33(اشراف) گفتند:« ما قدرتمند و سخت نيرومند (و جنگ آور) هستيم، و [لى اختيار] كار با توست؛ پس ببين چه فرمان مىدهى؟ »
Qālat 'Inna Al-Mulūka 'Idhā Dakhalū Qaryatan 'Afsadūhā Wa Ja`alū 'A`izzata 'Ahlihā 'Adhillatan Wa Kadhalika Yaf`alūna
34(ملكه) گفت:« براستى كه سلطانها هنگامى كه وارد آبادى مىشوند آن را تباه مىكنند، و عزيزان اهلش را خوار مىگردانند، و اينچنين مىكنند.
Wa 'Innī Mursilatun 'Ilayhim Bihadīyatin Fanāžiratun Bima Yarji`u Al-Mursalūna
35و در واقع من هديهاى به سوى آنان مىفرستم، پس بنگرم كه فرستادگان با چه چيزى باز مىگردند. »
Falammā Jā'a Sulaymāna Qāla 'Atumiddūnani Bimālin Famā 'Ātāniya Allāhu Khayrun Mimmā 'Ātākum Bal 'Antum Bihadīyatikum Tafraĥūna
36و هنگامى كه (فرستاده ملكه) نزد سليمان آمد، (سليمان) گفت:« آيا [مرا] با مال امداد مىرسانيد؟! پس آنچه خدا [به من] داده، بهتر است از آنچه به شما داده است؛ بلكه شما فقط به هديه خود شادمان مىشويد.
Arji` 'Ilayhim Falana'tiyannahum Bijunūdin Lā Qibala Lahum Bihā Wa Lanukhrijannahum Minhā 'Adhillatan Wa Hum Şāghirūna
37به سوى آنان بازگرد و (اعلام كن كه:) حتما با لشكريانى به سراغ آنان مىآييم كه آنان هيچ قدرت مقابله با آنها را ندارند؛ و قطعا آنان را از آن (سرزمين سبا) با خوارى بيرون مىرانيم در حالى كه آنان (اسير و) كوچكند! »
Qāla Yā 'Ayyuhā Al-Mala'u 'Ayyukum Ya'tīnī Bi`arshihā Qabla 'An Ya'tūnī Muslimīna
38(سليمان) گفت:« اى اشراف! كدام يك از شما تخت او را براى من مىآورد پيش از آنكه تسليم شده نزد من آيند؟ »
Qāla `Ifrytun Mina Al-Jinni 'Anā 'Ātīka Bihi Qabla 'An Taqūma Min Maqāmika Wa 'Innī `Alayhi Laqawīyun 'Amīnun
39زيركى از جنيان گفت:« من آن را نزد تو مىآورم پيش از آنكه از جايگاهت برخيزى در حالى كه قطعا من براى اين (كار) نيرومندى درستكار هستم! »
Qāla Al-Ladhī `Indahu `Ilmun Mina Al-Kitābi 'Anā 'Ātīka Bihi Qabla 'An Yartadda 'Ilayka Ţarfuka Falammā Ra'āhu Mustaqirrāan `Indahu Qāla Hādhā Min Fađli Rabbī Liyabluwanī 'A'ashkuru 'Am 'Akfuru Wa Man Shakara Fa'innamā Yashkuru Linafsihi Wa Man Kafara Fa'inna Rabbī Ghanīyun Karīmun
40كسى كه علمى از كتاب (الهى) نزدش بود، گفت:« من پيش از آنكه چشمت را بر هم زنى، آن را نزد تو خواهم آورد! »و هنگامى كه (سليمان) آن (تخت) را نزدش ثابت ديد گفت:« اين از بخشش پروردگار من است، تا مرا آزمايش كند كه آيا سپاسگزارى مىكنم يا ناسپاسى مىنمايم؟! و هر كس سپاسگزارى كند، پس فقط به سود خودش سپاسگزارى مىكند، و هر كس ناسپاسى كند پس (زيانى به خدا نمىرساند؛ چرا) كه پروردگار من، توانگرى ارجمند است. »
Qāla Nakkirū Lahā `Arshahā Nanžur 'Atahtadī 'Am Takūnu Mina Al-Ladhīna Lā Yahtadūna
41(سليمان) گفت:« تخت او را برايش ناشناس سازيد؛ تا ببينيم آيا رهنمون مىشود، يا از كسانى است كه رهنمون نخواهند شد؟! »
Falammā Jā'at Qīla 'Ahakadhā `Arshuki Qālat Ka'annahu Huwa Wa 'Ūtīnā Al-`Ilma Min Qablihā Wa Kunnā Muslimīna
42و هنگامى كه (ملكه) آمد، (به او) گفته شد:« آيا تخت تو اينگونه است؟ »گفت:« چنانكه گويى اين، آن است! و پيش از اين به ما دانش داده شد و تسليم شده بوديم. »
Wa Şaddahā Mā Kānat Ta`budu Min Dūni Allāhi 'Innahā Kānat Min Qawmin Kāfirīna
43و آنچه را جز خدا همواره مىپرستيد، اورا (از خدا پرستى) بازداشت، [چرا] كه او از گروه كافران بود.
Qīla Lahā Adkhulī Aş-Şarĥa Falammā Ra'at/hu Ĥasibat/hu Lujjatan Wa Kashafat `An Sāqayhā Qāla 'Innahu Şarĥun Mumarradun Min Qawārīra Qālat Rabbi 'Innī Žalamtu Nafsī Wa 'Aslamtu Ma`a Sulaymāna Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
44به او گفته شد:« داخل صحن [قصر] شو! »و هنگامى كه آن را ديد، پنداشت كه آن آبگيرى ژرف است، و دو ساق (پاي) ش را نمايان كرد، (تا وارد آب شود، ولى سليمان) گفت:« در واقع اين صحن صافى از بلورها است. » (ملكه سبا) گفت:« پروردگارا! در حقيقت من به خودم ستم كردم؛ و (اينك) با سليمان تسليم خدايى شدم كه پروردگار جهانيان است. »
Wa Laqad 'Arsalnā 'Ilá Thamūda 'Akhāhum Şāliĥāan 'Ani A`budū Allaha Fa'idhā Hum Farīqāni Yakhtaşimūna
45و يقينا به سوى (قوم) ثمود، برادرشان صالح را فرستاديم كه: خدا را بپرستيد؛ و بناگاه آنان دو دسته (مؤمن و كافر) شدند، كه با يكديگر كشمكش مىكردند.
Qāla Yā Qawmi Lima Tasta`jilūna Bis-Sayyi'ati Qabla Al-Ĥasanati Lawlā Tastaghfirūna Allāha La`allakum Turĥamūna
46(صالح) گفت:« اى قوم [من]! چرا پيش از نيكى، به بدى شتاب مىورزيد؟! چرا از خدا طلب آمرزش نمىكنيد؟ باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد. »
Qālū Aţţayyarnā Bika Wa Biman Ma`aka Qāla Ţā'irukum `Inda Allāhi Bal 'Antum Qawmun Tuftanūna
47(قوم ثمود) گفتند:« به تو و به كسانى كه با تو هستند فال بد زديم. » (صالح) گفت:« فال (نيك و) بد شما نزد خداست؛ بلكه شما گروهى هستيدكه آزمايش مىشويد. »
Wa Kāna Fī Al-Madīnati Tis`atu Rahţin Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna
48و در آن شهر، نه قبيله كوچك بودند كه در زمين فساد مىكردند و اصلاح نمىكردند.
Qālū Taqāsamū Billāhi Lanubayyitannahu Wa 'Ahlahu Thumma Lanaqūlanna Liwalīyihi Mā Shahidnā Mahlika 'Ahlihi Wa 'Innā Laşādiqūna
49گفتند:« با يكديگر به خدا قسم ياد كنيد، كه حتما به او و خانوادهاش شبيخون مىزنيم (و صالح را به قتل مىرسانيم؛) سپس بطور قطعى به سرپرست (خون) او مىگوييم: در محل هلاكت خاندانش حاضر نبودهايم و ما حتما راستگوييم. »
Wa Makarū Makrāan Wa Makarnā Makrāan Wa Hum Lā Yash`urūna
50و با فريبى، فريبكارى كردند و (ما هم) با ترفندى، ترفند زديم، در حالى كه آنان (با درك حسى) متوجه نمىشدند.
Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Makrihim 'Annā Dammarnāhum Wa Qawmahum 'Ajma`īna
51و بنگر فرجام فريب آنان چگونه بود، كه ما آنان و قومشان را همگى درهم كوبيديم.
Fatilka Buyūtuhum Khāwiyatan Bimā Žalamū 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Liqawmin Ya`lamūna
52اين خانههاى آنان است، در حالى كه بخاطر ستمشان فرو ريخته است؛ قطعا در اين (ماجرا) نشانهاى (عبرت آموز) است براى گروهى كه مىدانند.
Wa 'Anjaynā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Kānū Yattaqūna
53و كسانى را كه ايمان آورده و همواره خودنگهدارى (و پارسايى) مىكردند، نجات داديم.
Wa Lūţāan 'Idh Qāla Liqawmihi 'Ata'tūna Al-Fāĥishata Wa 'Antum Tubşirūna
54و يادكن لوط را، هنگامى كه به قومش گفت:« آيا [عمل] زشت (ى) را مرتكب مىشويد، در حالى كه شما (نتايج شوم آن را) مىبينيد؟!
'A'innakum Lata'tūna Ar-Rijāla Shahwatan Min Dūni An-Nisā' Bal 'Antum Qawmun Tajhalūna
55آيا واقعا شما از روى شهوت، به غير از زنان به سراغ مردان مىرويد؟! بلكه شما گروهى هستيد كه نادانى مىكنيد. »