قرآن عثمان طه

Wa Lā Tujādilū 'Ahla Al-Kitābi 'Illā Billatī Hiya 'Aĥsanu 'Illā Al-Ladhīna Žalamū Minhum Wa Qūlū 'Āmannā Bial-Ladhī 'Unzila 'Ilaynā Wa 'Unzila 'Ilaykum Wa 'Ilahunā Wa 'Ilahukum Wāĥidun Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

46

و با اهل كتاب جز به آن (شيوه‌اى) كه آن نيكوتر است مناظره نكنيد؛ مگر با كسانى از آنان كه ستم كرده‌اند؛ و بگوييد:« به آنچه به سوى ما فرو فرستاده شده و به سوى شما فرود آمده، ايمان آورده‌ايم، و معبود ما و معبود شما يگانه است، و ما تنها فرمانبردار او هستيم. »


Wa Kadhalika 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Fa-Al-Ladhīna 'Ātaynāhumu Al-Kitāba Yu'uminūna Bihi Wa Min Hā'uulā' Man Yu'uminu Bihi Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Al-Kāfirūna

47

و اين گونه، كتاب (قرآن) را به سوى تو فرو فرستاديم، و كسانى كه كتاب (الهى) به آنان داده‌ايم بدان ايمان مى‌آورند؛ و برخى از آن (مشرك) ان كسانى هستند كه بدان ايمان مى‌آورند؛ و آيات ما را جز كافران انكار نمى‌كنند.


Wa Mā Kunta Tatlū Min Qablihi Min Kitābin Wa Lā Takhuţţuhu Biyamīnika 'Idhāan Lārtāba Al-Mubţilūna

48

و پيش از اين (قرآن) هيچ كتابى نمى‌خواندى [و پيروى نمى‌كردى‌] و با دست راستت آن را نمى‌نوشتى؛ در صورتى كه (اگر مى خواندى و مى نوشتى) حتما باطل گرايان شك مى‌كردند.


Bal Huwa 'Āyātun Bayyinātun Fī Şudūri Al-Ladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Až-Žālimūna

49

بلكه آن (قرآن) آيات روشنى است كه در سينه‌هاى كسانى است كه به آنان دانش داده شده است؛ و آيات ما را جز ستمكاران انكار نمى‌كنند.


Wa Qālū Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyātun Min Rabbihi Qul 'Innamā Al-'Āyātu `Inda Allāhi Wa 'Innamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

50

و گفتند:« چرا نشانه هاى (اعجاز آميز) از سوى پروردگارش بر او فروفرستاده نشده؟! »بگو:« نشانه‌هاى (اعجاز آميز) تنها نزد خداست؛ و من فقط هشدارگرى روشنگرم. »


'Awalam Yakfihim 'Annā 'Anzalnā `Alayka Al-Kitāba Yutlá `Alayhim 'Inna Fī Dhālika Laraĥmatan Wa Dhikrá Liqawmin Yu'uminūna

51

و آيا براى آنان كافى نبوده كه ما كتاب (قرآن) را بر تو فروفرستاديم در حالى كه بر آنان خوانده مى‌شود؟! قطعا در اين، رحمت و يادمانى است براى گروهى كه ايمان مى آورند.


Qul Kafá Billāhi Baynī Wa Baynakum Shahīdāan Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Bil-Bāţili Wa Kafarū Billāhi 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

52

بگو:« گواهى خدا بين من و بين شما كافى است؛ در حالى كه آنچه را در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند؛ و كسانى كه به باطل ايمان آورده و به خدا كفر ورزيدند، تنها آنان زيانكارند.


Wa Yasta`jilūnaka Bil-`Adhābi Wa Lawlā 'Ajalun Musamman Lajā'ahumu Al-`Adhābu Wa Laya'tiyannahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

53

و از توى مى‌خواهند كه در عذاب شتاب ورزى؛ و اگر سرآمد معينى نبود، حتما عذاب به سراغ آنان مى‌آمد؛ و قطعا (عذاب) بطور ناگهانى به سراغشان مى‌آيد، در حالى كه آنان (با درك حسى) متوجه نمى‌شوند.


Yasta`jilūnaka Bil-`Adhābi Wa 'Inna Jahannama Lamuĥīţatun Bil-Kāfirīna

54

و از تو مى‌خواهند كه در عذاب شتاب ورزى، و قطعا جهنم بر كافران احاطه دارد!


Yawma Yaghshāhumu Al-`Adhābu Min Fawqihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim Wa Yaqūlu Dhūqū Mā Kuntum Ta`malūna

55

در روزى كه عذاب (الهى) آنان را از بالاى (سر) شان و از زير پاهايشان مى‌پوشاند! و (خدا به آنان) مى‌گويد:« بچشيد آنچه را كه (شما) همواره انجام مى‌داديد! »


Yā `Ibādiya Al-Ladhīna 'Āmanū 'Inna 'Arđī Wāsi`atun Fa'īyāya Fā`budūni

56

اى بندگان من كه ايمان آورده‌ايد! در واقع زمين من وسيع است، پس تنها مرا بپرستيد.


Kullu Nafsin Dhā'iqatu Al-Mawti Thumma 'Ilaynā Turja`ūna

57

هر شخصى چشنده مرگ است؛ سپس فقط به سوى ما بازگردانده مى‌شويد.


Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lanubawwi'annahum Mina Al-Jannati Ghurafāan Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Ni`ma 'Ajru Al-`Āmilīna

58

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، حتما آنان را در جايگاه‌هاى (بلندى) از بهشت جاى مى‌دهيم، كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است، در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ پاداش اهل عمل چه نيكوست!


Al-Ladhīna Şabarū Wa `Alá Rabbihim Yatawakkalūna

59

(همان) كسانى كه شكيبايى كردند و تنها بر پروردگارشان توكل مى‌كنند.


Wa Ka'ayyin Min Dābbatin Lā Taĥmilu Rizqahā Al-Lahu Yarzuquhā Wa 'Īyākum Wa Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

60

و چه بسيار جنبنده‌اى كه« روزى »خود را حمل نمى كند، خدا آنها و شما را« روزى »مى‌دهد؛ و او شنوا [و] داناست.


Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Layaqūlunna Allāhu Fa'annā Yu'ufakūna

61

و اگر از آن (مشرك) ان بپرسى:« چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريده، و (منافع) خورشيد و ماه را مسخر كرده است؟ »حتما مى‌گويند:« خدا »پس چگونه (از حق) بازگردانده مى‌شوند؟!


Al-Lahu Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Min `Ibādihi Wa Yaqdiru Lahu 'Inna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun

62

خدا« روزى »را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد (و شايسته بداند) گسترده مى‌سازد و (يا) برايش تنگ مى‌گرداند؛ [چرا] كه خدا به هر چيزى داناست.


Wa La'in Sa'altahum Man Nazzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'aĥyā Bihi Al-'Arđa Min Ba`di Mawtihā Layaqūlunna Allāhu Quli Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`qilūna

63

و اگر از آن (مشرك) ان بپرسى:« چه كسى از آسمان آبى فروفرستاد و با آن زمين را، پس از مردنش زنده نمود؟ حتما مى‌گويند:« خدا »بگو:« ستايش مخصوص خداست. »بلكه بيشترشان خرد ورزى نمى كنند.


Wa Mā Hadhihi Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā 'Illā Lahwun Wa La`ibun Wa 'Inna Ad-Dāra Al-'Ākhirata Lahiya Al-Ĥayawānu Law Kānū Ya`lamūna

64

اين زندگى پست (دنيا) جز سرگرمى و بازى نيست؛ و قطعا سراى آخرت فقط زندگى (حقيقى) است، اگر (بر فرض) مى‌دانستند.


Fa'idhā Rakibū Fī Al-Fulki Da`awā Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna Falammā Najjāhum 'Ilá Al-Barri 'Idhā Hum Yushrikūna

65

و هنگامى كه بر كشتى سوار شوند خدا را در حالى كه دين (خود) را براى او خالص گردانيده‌اند مى‌خوانند؛ و هنگامى كه آنان را به سوى خشكى نجات دهد، بناگاه آنان شرك مى ورزند.


Liyakfurū Bimā 'Ātaynāhum Wa Liyatamatta`ū Fasawfa Ya`lamūna

66

تا آنچه را به آنان داده‌ايم ناسپاسى كنند، و تا (چند روزى از دنيا) بهره‌گيرند؛ و [لى‌] در آينده خواهند دانست!


'Awalam Yarawā 'Annā Ja`alnā Ĥaramāan 'Āmināan Wa Yutakhaţţafu An-Nāsu Min Ĥawlihim 'Afabiālbāţili Yu'uminūna Wa Bini`mati Allāhi Yakfurūna

67

و آيا نظر نكرده‌اند كه ما (مكه را) حرم امنى قرار داديم در حالى كه مردم از اطرافشان ربوده مى‌شدند؟! پس آيا به باطل ايمان مى آورند و نعمت خدا را انكار مى‌كنند؟!


Wa Man 'Ažlamu Mimmani Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan 'Aw Kadhdhaba Bil-Ĥaqqi Lammā Jā'ahu 'Alaysa Fī Jahannama Mathwan Lilkāfirīna

68

و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته يا حق را هنگامى كه به سراغش آمد دروغ انگاشته است؟! آيا در جهنم جايگاهى براى كافران نيست؟!


Wa Al-Ladhīna Jāhadū Fīnā Lanahdiyannahum Subulanā Wa 'Inna Allāha Lama`a Al-Muĥsinīna

69

و كسانى كه در (راه) ما تلاش كنند، قطعا به راه‌هاى خود، رهنمونشان خواهيم كرد؛ و مسلما خدا با نيكوكاران است.


سوره الروم

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.


Ghulibati Ar-Rūmu

2

(سپاه) روم در نزديك‌ترين سرزمين شكست خورد؛


Fī 'Adná Al-'Arđi Wa Hum Min Ba`di Ghalabihim Sayaghlibūna

3

و [لى‌] آنان بعد از شكستشان در [ظرف‌] چند سال بزودى پيروز خواهند شد.


Fī Biđ`i Sinīna Lillāh Al-'Amru Min Qablu Wa Min Ba`du Wa Yawma'idhin Yafraĥu Al-Mu'uminūna

4

كار [ها] قبل از (آن شكست)، و بعد از (اين پيروزى)، فقط از آن خداست؛ و در آن روز مؤمنان از يارى الهى (و پيروزى ديگرى) شاد مى‌شوند.


Binaşri Allāhi Yanşuru Man Yashā'u Wa Huwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

5

(خدا) هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) يارى مى‌رساند؛ و او شكست ناپذير [و] مهرورز است.


Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Wa`dahu Wa Lakinna 'Akthara An-Nāsi Lā Ya`lamūna

6

(اين) وعده خداست؛ خدا از وعده‌اش تخلف نمى‌ورزد؛ و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند.


Ya`lamūna Žāhirāan Mina Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Hum `Ani Al-'Ākhirati Hum Ghāfilūna

7

(زيرا آنان) ظاهرى از زندگى پست (دنيا) را مى‌دانند، در حالى كه آنان خود از آخرت غافلند.


'Awalam Yatafakkarū Fī 'Anfusihim Mā Khalaqa Allāhu As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Ajalin Musamman Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi Biliqā'i Rabbihim Lakāfirūna

8

و آيا در (درون) خودشان فكر نكرده‌اند، كه خدا، آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن دو است را جز به حق و سرآمدى معين نيافريده است؟! و [لى‌] قطعا بسيارى از مردم ملاقات پروردگارشان را منكرند.


'Awalam Yasīrū Fī Al-'Arđi Fayanžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Ladhīna Min Qablihim Kānū 'Ashadda Minhum Qūwatan Wa 'Athārū Al-'Arđa Wa `Amarūhā 'Akthara Mimmā `Amarūhā Wa Jā'at/hum Rusuluhum Bil-Bayyināti Famā Kāna Allāhu Liyažlimahum Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna

9

و آيا در زمين گردش نكردند تا بنگرند، چگونه بوده است فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند؟ كه از آنان نيرومندتر بودند، و زمين را شخم زدند و بيشتر از آنچه (اينان) آبادش كردند، آن را آباد ساختند، و فرستادگانشان دليل‌هاى روشن (معجزه آسا) براى آنان آوردند، (ولى ايمان نياوردند و عذاب شدند)؛ و خدا هرگز به آنان ستم نكرد و ليكن همواره بر خودشان ستم مى‌كردند.


Thumma Kāna `Āqibata Al-Ladhīna 'Asā'ū As-Sū'á 'An Kadhdhabū Bi'āyāti Allāhi Wa Kānū Bihā Yastahzi'ūn

10

سپس فرجام كسانى كه [كارهاى‌] بدانجام دادند، بدتر شد، (چرا) كه آيات خدا را دروغ انگاشتند و همواره آنها را ريشخند مى‌كردند.


Al-Lahu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Thumma 'Ilayhi Turja`ūna

11

خدا آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را باز مى‌گرداند، سپس فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.


Wa Yawma Taqūmu As-Sā`atu Yublisu Al-Mujrimūna

12

و روزى كه ساعت (قيامت) برپا مى‌شود، خلافكاران از نا اميدى اندوهگين مى‌شوند.


Wa Lam Yakun Lahum Min Shurakā'ihim Shufa`ā'u Wa Kānū Bishurakā'ihim Kāfirīna

13

و از شريكانشان (بت ها) شفاعتگرانى براى آنان نيست، و (مشركان) شريكانشان را منكرند.


Wa Yawma Taqūmu As-Sā`atu Yawma'idhin Yatafarraqūna

14

و روزى كه ساعت (قيامت) برپا مى‌شود، در آن روز (مردم) پراكنده مى‌شوند.


Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fahum Fī Rawđatin Yuĥbarūna

15

و اما كسانى كه ايمان آوردند و (كارهاى) شايسته انجام دادند، پس آنان در بوستانى (بهشتى) سرخوشند.


Wa 'Ammā Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā Wa Liqā'i Al-'Ākhirati Fa'ūlā'ika Fī Al-`Adhābi Muĥđarūna

16

و اما كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما و ملاقات آخرت را دروغ انگاشتند، پس آنان احضار شدگان در عذابند.


Fasubĥāna Allāhi Ĥīna Tumsūna Wa Ĥīna Tuşbiĥūna

17

و خدا منزه است هنگامى كه به شب در آييد، و هنگامى كه به بامداد در آييد.


Wa Lahu Al-Ĥamdu Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa `Ashīyan Wa Ĥīna Tužhirūna

18

و ستايش در آسمان‌ها و زمين مخصوص اوست، و (منزه است) عصرگاهان و هنگامى كه به نيمروز در آييد.


Yukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Yukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi Wa Yuĥyī Al-'Arđa Ba`da Mawtihā Wa Kadhalika Tukhrajūna

19

زنده را از مرده بيرون مى‌آورد، و مرده را از زنده بيرون مى‌آورد، و زمين را پس از مردنش زنده مى‌گرداند؛ و اينگونه (از گورها) بيرون آورده مى‌شويد.


Wa Min 'Āyātihi 'An Khalaqakum Min Turābin Thumma 'Idhā 'Antum Basharun Tantashirūna

20

و از نشانه‌هاى او، اين است كه شما را از خاك آفريد، سپس بناگاه شما بشرى شديد كه گسترش مى‌يابيد.


Wa Min 'Āyātihi 'An Khalaqa Lakum Min 'Anfusikum 'Azwājāan Litaskunū 'Ilayhā Wa Ja`ala Baynakum Mawaddatan Wa Raĥmatan 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yatafakkarūna

21

و از نشانه‌هاى او اين است كه همسرانى از (جنس) خودتان براى شما آفريد، تا بدان‌ها آرامش يابيد، و در بين شما دوستى و رحمت قرارداد؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌هايى است براى گروهى كه تفكر مى‌كنند.


Wa Min 'Āyātihi Khalqu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Akhtilāfu 'Alsinatikum Wa 'Alwānikum 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lil`ālimīna

22

و از نشانه‌هاى او آفرينش آسمان‌ها و زمين، و تفاوت زبان‌هايتان و رنگ‌هاى شماست؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌هايى براى دانايان است.


Wa Min 'Āyātihi Manāmukum Bil-Layli Wa An-Nahāri Wa Abtighā'uukum Min Fađlihi 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yasma`ūna

23

و از نشانه‌هاى او خواب شما در شب و روز است؛ و جستجوى (معاش) شما از بخشش اوست؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌هايى است براى گروهى كه گوش شنوا دارند.


Wa Min 'Āyātihi Yurīkumu Al-Barqa Khawfāan Wa Ţama`āan Wa Yunazzilu Mina As-Samā'i Mā'an Fayuĥyī Bihi Al-'Arđa Ba`da Mawtihā 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Ya`qilūna

24

و از نشانه‌هاى او، اين است كه برق را براى ترس و اميد به شما مى‌نماياند، و از آسمان آبى فرو مى‌فرستد، و زمين را پس از مردنش بوسيله آن زنده مى‌گرداند؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌هايى است براى گروهى كه خردورزى مى كنند.


Wa Min 'Āyātihi 'An Taqūma As-Samā'u Wa Al-'Arđu Bi'amrihi Thumma 'Idhā Da`ākum Da`watan Mina Al-'Arđi 'Idhā 'Antum Takhrujūna

25

و از نشانه‌هاى او اين است كه آسمان و زمين به فرمانش برپاست؛ سپس هنگامى كه شما را با يك بار خواندن، از زمين فراخواند، ناگهان شما (از گورها) بيرون مى‌آييد.


Wa Lahu Man Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Kullun Lahu Qānitūna

26

و هر كه در آسمان ها و زمين است فقط از آن اوست؛ [و] همه براى او [فروتن و] فرمان پذيرند.


Wa Huwa Al-Ladhī Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Wa Huwa 'Ahwanu `Alayhi Wa Lahu Al-Mathalu Al-'A`lá Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

27

و او كسى است كه آفرينش را آغاز مى كند، سپس آن را باز مى‌گرداند، و آن بر او آسان‌تر است؛ و مثال والاتر در آسمان‌ها و زمين فقط از آن اوست؛ و او شكست‌ناپذير فرزانه است.


Đaraba Lakum Mathalāan Min 'Anfusikum Hal Lakum Min Mā Malakat 'Aymānukum Min Shurakā'a Fī Mā Razaqnākum Fa'antum Fīhi Sawā'un Takhāfūnahum Kakhīfatikum 'Anfusakum Kadhālika Nufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Ya`qilūna

28

(خدا) مثلى از خودتان، براى شما زد: آيا در آنچه به شما« روزى »داده‌ايم، از آنچه (از بردگان) كه شما مالك شده‌ايد، هيچ شريكى براى شما وجود دارد كه شما در آن (روزى) يكسان باشيد؛ [و] همانطور كه شما از خودتان ترس داريد از آنان ترس داشته باشيد؟! اينگونه آيات را براى گروهى كه خردورزى مى‌كنند شرح مى‌دهيم.


Bal Attaba`a Al-Ladhīna Žalamū 'Ahwā'ahum Bighayri `Ilmin Faman Yahdī Man 'Ađalla Allāhu Wa Mā Lahum Min Nāşirīna

29

بلكه كسانى كه ستم كردند بدون هيچ دانشى از هوس‌هايشان پيروى كردند. و كسى را كه خدا گمراه كرده است، چه كسى هدايت مى‌كند؟! و هيچ ياورى براى شان نيست.


Fa'aqim Wajhaka Lilddīni Ĥanīfāan Fiţrata Allāhi Allatī Faţara An-Nāsa `Alayhā Lā Tabdīla Likhalqi Allāhi Dhālika Ad-Dīnu Al-Qayyimu Wa Lakinna 'Akthara An-Nāsi Lā Ya`lamūna

30

پس روى (وجود) خود را به دين حق گرايانه راست دار، (و پيروى كن از) سرشت الهى كه (خدا) مردم را بر (اساس) آن آفريده، كه هيچ تغييرى در آفرينش الهى نيست؛ اين دين استوار است، و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند.


Munībīna 'Ilayhi Wa Attaqūhu Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa Lā Takūnū Mina Al-Mushrikīna

31

در حالى كه به سوى او بازگشت مى‌كنيد. و [خود را] از [عذاب‌] او حفظ كنيد، و نماز را برپا داريد و از مشركان نباشيد؛


Mina Al-Ladhīna Farraqū Dīnahum Wa Kānū Shiya`āan Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Fariĥūna

32

از (همان) كسانى كه دينشان را پراكنده ساختند و گروه گروه گرديدند، هر حزبى به آنچه نزد آنهاست شادمانند.


Wa 'Idhā Massa An-Nāsa Đurrun Da`awā Rabbahum Munībīna 'Ilayhi Thumma 'Idhā 'Adhāqahum Minhu Raĥmatan 'Idhā Farīqun Minhum Birabbihim Yushrikūna

33

و هنگامى كه زيان (و رنج) ى به مردم برسد، پروردگارشان را مى‌خوانند در حالى كه به سوى او باز مى‌گردند، سپس هنگامى كه رحمتى از خود به آنان بچشاند، بناگاه دسته‌اى از آنان به پروردگارشان شرك مى ورزند.


Liyakfurū Bimā 'Ātaynāhum Fatamatta`ū Fasawfa Ta`lamūna

34

آنچه را به آنان داده‌ايم، ناسپاسى كنند! پس (چند روزى از دنيا) بهره گيريد، و [لى‌] در آينده خواهيد دانست.


'Am 'Anzalnā `Alayhim Sulţānāan Fahuwa Yatakallamu Bimā Kānū Bihi Yushrikūna

35

بلكه آيا دليلى برآنان فرو فرستاديم و آن (دليل)، از آنچه همواره بوسيله آن شرك مى‌ورزيدند، سخن مى‌گويد؟!


Wa 'Idhā 'Adhaqnā An-Nāsa Raĥmatan Fariĥū Bihā Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Bimā Qaddamat 'Aydīhim 'Idhā Hum Yaqnaţūna

36

و هنگامى كه رحمتى به مردم بچشانيم، بدان شادمان مى‌شوند؛ و اگر بخاطر دستاورد پيشين‌شان بدى به آنان برسد، ناگهان آنان نااميد مى‌شوند.


'Awalam Yarawā 'Anna Allāha Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Wa Yaqdiru 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yu'uminūna

37

و آيا اطلاع نيافته‌اند كه خدا« روزى »را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) گسترده سازد، و تنگ گرداند؟! قطعا در آن [ها] نشانه‌هايى است براى گروهى كه ايمان مى‌آورند.


Fa'āti Dhā Al-Qurbá Ĥaqqahu Wa Al-Miskīna Wa Abna As-Sabīli Dhālika Khayrun Lilladhīna Yurīdūna Wajha Allāhi Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

38

پس حق نزديكان و بينوا و در راه مانده را به او بده؛ آن براى كسانى كه (خشنودى) ذات خدا را مى خواهند بهتر است؛ و تنها آنان رستگارانند.


Wa Mā 'Ātaytum Min Ribāan Liyarbuwā Fī 'Amwāli An-Nāsi Falā Yarbū `Inda Allāhi Wa Mā 'Ātaytum Min Zakāatin Turīdūna Wajha Allāhi Fa'ūlā'ika Humu Al-Muđ`ifūna

39

و آنچه از ربا مى‌دهيد تا در اموال مردم افزون شود، پس نزد خدا فزونى نمى‌يابد؛ و آنچه از [ماليات‌] زكات مى‌پردازيد در حالى كه (خشنودى) ذات خدا را مى‌خواهيد، پس تنها آنان (بدان) افزون يافتگانند.


Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqakum Thumma Razaqakum Thumma Yumītukum Thumma Yuĥyīkum Hal Min Shurakā'ikum Man Yaf`alu Min Dhalikum Min Shay'in Subĥānahu Wa Ta`ālá `Ammā Yushrikūna

40

خدا كسى است كه شما را آفريد، سپس شما را« روزى »داد، سپس شما را مى‌ميراند، سپس شما را زنده مى‌كند؛ آيا از شريكان شما (كه براى خدا همتا قرار داده‌ايد) كسى هست كه از اين (كارها) چيزى را انجام دهد؟! او منزه و برتر است از آنچه شريك (او) قرار مى‌دهند.


Žahara Al-Fasādu Fī Al-Barri Wa Al-Baĥri Bimā Kasabat 'Aydī An-Nāsi Liyudhīqahum Ba`đa Al-Ladhī `Amilū La`allahum Yarji`ūna

41

بخاطر دستاورد مردم، تباهى در خشكى و دريا آشكار شد؛ تا (سزاى) بعضى از آنچه انجام داده‌اند را به آنان بچشاند! باشد كه آنان بازگردند.


Qul Sīrū Fī Al-'Arđi Fānžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Ladhīna Min Qablu Kāna 'Aktharuhum Mushrikīna

42

بگو:« در زمين گردش كنيد و بنگريد فرجام كسانى كه پيش از [شما] بودند چگونه بوده است! بيشتر آنان مشرك بودند. »


Fa'aqim Wajhaka Lilddīni Al-Qayyimi Min Qabli 'An Ya'tiya Yawmun Lā Maradda Lahu Mina Allāhi Yawma'idhin Yaşşadda`ūna

43

پس روى (وجود) خود را به سوى دين استوار راست دار؛ پيش از آنكه روزى فرا رسد كه از [جانب‌] خدا هيچ بازگشتى براى آن نيست؛ در آن روز (مردم) متفرق مى‌شوند.


Man Kafara Fa`alayhi Kufruhu Wa Man `Amila Şāliĥāan Fali'anfusihim Yamhadūna

44

هر كس كفر ورزد، كفرش بر [زيان‌] اوست؛ و كسانى كه [كار] شايسته انجام دهند، پس به [سود] خودشان (فرجام نيكى) آماده مى‌سازند.


Liyajziya Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Min Fađlihi 'Innahu Lā Yuĥibbu Al-Kāfirīna

45

تا (خدا) كسانى را كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده‌اند، از بخشش خود پاداش دهد؛ [چرا] كه او كافران را دوست نمى‌دارد.


Wa Min 'Āyātihi 'An Yursila Ar-Riyāĥa Mubashshirātin Wa Liyudhīqakum Min Raĥmatihi Wa Litajriya Al-Fulku Bi'amrihi Wa Litabtaghū Min Fađlihi Wa La`allakum Tashkurūna

46

و از نشانه‌هاى او اين است كه: بادها را مژده رسان مى‌فرستد و تا شما را از (باران) رحمتش بچشاند، و تا كشتى‌ها به فرمانش روان شوند، و تا از بخشش او (روزى) بجوييد؛ و باشد كه شما سپاسگزارى كنيد.


Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Rusulāan 'Ilá Qawmihim Fajā'ūhum Bil-Bayyināti Fāntaqamnā Mina Al-Ladhīna 'Ajramū Wa Kāna Ĥaqqāan `Alaynā Naşru Al-Mu'uminīna

47

و بيقين پيش از تو فرستادگانى را به سوى قومشان فرستاديم و با دليل‌هاى روشن به سراغ آنان آمدند. و از كسانى كه خلافكارى كردند انتقام گرفتيم؛ و يارى مؤمنان، حقى بر عهده ماست.


Al-Lahu Al-Ladhī Yursilu Ar-Riyāĥa Fatuthīru Saĥābāan Fayabsuţuhu Fī As-Samā'i Kayfa Yashā'u Wa Yaj`aluhu Kisafāan Fatará Al-Wadqa Yakhruju Min Khilālihi Fa'idhā 'Aşāba Bihi Man Yashā'u Min `Ibādihi 'Idhā Hum Yastabshirūna

48

خدا كسى است كه بادها را مى فرستد و ابرى را بر مى‌انگيزند، و آن را در آسمان، هر گونه كه بخواهد، مى‌گستراند و آن را قطعه قطعه مى‌گرداند، پس باران را مى‌بينى در حالى كه از لا بلاى آن خارج مى‌شود؛ و هنگامى كه آن (باران) را به هر كس از بندگانش كه بخواهد، برساند، ناگهان آنان شادى مى‌كنند (و مژده مى‌دهند)!


Wa 'In Kānū Min Qabli 'An Yunazzala `Alayhim Min Qablihi Lamublisīna

49

و مسلما پيش از آنكه برآنان فروفرستاده شود (دقيقا تا) پيش از آن مأيوس بودند.


Fānžur 'Ilá 'Āthāri Raĥmati Allāhi Kayfa Yuĥyī Al-'Arđa Ba`da Mawtihā 'Inna Dhālika Lamuĥyī Al-Mawtá Wa Huwa `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

50

پس به آثار رحمت الهى بنگر كه چگونه زمين را بعد از مردنش زنده مى‌كند؛ قطعا آن (خدا) زنده كننده مردگان است و او بر هر چيزى تواناست.


Wa La'in 'Arsalnā Rīĥāan Fara'awhu Muşfarrāan Lažallū Min Ba`dihi Yakfurūna

51

و اگر بادى (سوزان) بفرستيم و آن را زرد شده ببينند، حتما بعد از آن ناسپاس مى‌گردند.


Fa'innaka Lā Tusmi`u Al-Mawtá Wa Lā Tusmi`u Aş-Şumma Ad-Du`ā'a 'Idhā Wallawā Mudbirīna

52

پس در حقيقت تو ن (مى‌توانى سخن را) به گوش مردگان برسانى، و ن (مى‌توانى) صدايت را به گوش ناشنوايان برسانى، هنگامى كه پشت كرده روى برمى‌تابند.


Wa Mā 'Anta Bihādī Al-`Umyi `An Đalālatihim 'In Tusmi`u 'Illā Man Yu'uminu Bi'āyātinā Fahum Muslimūn

53

و تو راهنماى كور (دل) ان از گمراهى‌شان نيستى، (تو سخنت را) نمى‌شنوانى جز به كسانى كه به نشانه‌هاى ما ايمان مى‌آورند؛ چرا كه آنان تسليم شده اند.


Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqakum Min Đa`fin Thumma Ja`ala Min Ba`di Đa`fin Qūwatan Thumma Ja`ala Min Ba`di Qūwatin Đa`fāan Wa Shaybatan Yakhluqu Mā Yashā'u Wa Huwa Al-`Alīmu Al-Qadīru

54

خدا كسى است كه شما را از كم‌توانى آفريد؛ سپس بعد از كم‌توانى، نيرويى قرارداد، آنگاه بعد از نيرو (مندى) كم‌توانى و پيرى قرارداد؛ (خدا) آنچه را بخواهد مى آفريند، و او دانا [و] تواناست.


Wa Yawma Taqūmu As-Sā`atu Yuqsimu Al-Mujrimūna Mā Labithū Ghayra Sā`atin Kadhālika Kānū Yu'ufakūna

55

و روزى كه ساعت (قيامت) برپا مى‌شود، خلافكاران سوگند ياد مى‌كنند كه: غير از ساعتى (در دنيا يا برزخ) درنگ نكردند! اينچنين همواره (از درك حقيقت) باز گردانده مى‌شوند.


Wa Qāla Al-Ladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Wa Al-'Īmāna Laqad Labithtum Fī Kitābi Allāhi 'Ilá Yawmi Al-Ba`thi Fahadhā Yawmu Al-Ba`thi Wa Lakinnakum Kuntum Lā Ta`lamūna

56

و [لى‌] كسانى كه دانش و ايمان به آنان داده شده است؛ مى‌گويند:« بيقين (براساس آنچه) در كتاب (علم) خداست تا روز رستاخيز درنگ كرديد، و اين، روز رستاخيز است و ليكن شما هرگز نمى‌دانستيد. »


Fayawma'idhin Lā Yanfa`u Al-Ladhīna Žalamū Ma`dhiratuhum Wa Lā Hum Yusta`tabūna

57

و در آن روز كسانى كه ستمكارى كردند عذرخواهى آنان سودى ندارد و از آنان تقاضاى عذرخواهى نمى‌شود (تا مورد رضايت قرارگيرند).


Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin Wa La'in Ji'tahum Bi'āyatin Layaqūlanna Al-Ladhīna Kafarū 'In 'Antum 'Illā Mubţilūna

58

و بيقين براى مردم در اين قرآن از هر (گونه) مثالى زديم، و اگر آيه‌اى براى آنان بياورى، قطعا كسانى كه كفر ورزيدند مى‌گويند:« شما جز باطل گرا نيستيد. »


Kadhālika Yaţba`u Allāhu `Alá Qulūbi Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna

59

اين گونه خدا بر دل‌هاى كسانى كه نمى‌دانند، مهر مى‌نهد.


Fāşbir 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Wa Lā Yastakhiffannaka Al-Ladhīna Lā Yūqinūna

60

پس شكيبا باش كه وعده خدا حق است؛ و هرگز كسانى كه يقين ندارند تورا (بى‌ثبات و) سبكسار نسازند.


سوره لقمان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.


Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Ĥakīmi

2

آن آيات كتاب حكمت‌آميز است.


Hudan Wa Raĥmatan Lilmuĥsinīna

3

در حالى كه رهنمود و رحمتى براى نيكوكاران است؛


Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākhirati Hum Yūqinūna

4

(همان) كسانى كه نماز را برپا مى‌دارند، و [ماليات‌] زكات را مى‌پردازند و آنان خود به آخرت يقين دارند.


'Ūlā'ika `Alá Hudan Min Rabbihim Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

5

آنان از راهنمايى پروردگارشان برخوردارند، و تنها آنان رستگارند.


Wa Mina An-Nāsi Man Yashtarī Lahwa Al-Ĥadīthi Liyuđilla `An Sabīli Allāhi Bighayri `Ilmin Wa Yattakhidhahā Huzūan 'Ūla'ika Lahum `Adhābun Muhīnun

6

و از مردم كسى است كه سخن سرگرم‌كننده (و بيهوده) را مى‌خرد، تا بدون هيچ دانشى (مردم را) از راه خدا گمراه سازد و آن (آيات) را به ريشخند گيرد؛ آنان، عذابى خواركننده برايشان (آماده) است.


Wa 'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Wallá Mustakbirāan Ka'an Lam Yasma`hā Ka'anna Fī 'Udhunayhi Waqrāan Fabashshirhu Bi`adhābin 'Alīmin

7

و هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود، مستكبرانه روى برمى‌تابد، گويا آن را نشنيده است؛ چنانكه گويى در گوش‌هايش سنگينى است؛ پس اورا به عذاب دردناكى مژده ده!


'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lahum Jannātu An-Na`īmi

8

در حقيقت كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام‌داده‌اند، بوستان‌هاى پرنعمت (بهشت) براى آنهاست؛


Khālidīna Fīhā Wa`da Allāhi Ĥaqqāan Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

9

در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ [اين‌] وعده حق خداست؛ و او شكست‌ناپذير [و] فرزانه است.


Khalaqa As-Samāwāti Bighayri `Amadin Tarawnahā Wa 'Alqá Fī Al-'Arđi Rawāsiya 'An Tamīda Bikum Wa Baththa Fīhā Min Kulli Dābbatin Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin

10

(خدا) آسمان‌ها را بدون ستون‌هايى كه آنها را ببينيد آفريد، و در زمين [كوه‌هاى‌] استوارى افكند، [مبادا] كه شما را بلرزاند، و از هر جنبنده‌اى در آن پراكنده كرد؛ و از آسمان آبى فرو فرستاديم، و (انواع گياهان) از هر جفت ارجمندى در آن (زمين) رويانديم.


Hādhā Khalqu Allāhi Fa'arūnī Mādhā Khalaqa Al-Ladhīna Min Dūnihi Bali Až-Žālimūna Fī Đalālin Mubīnin

11

اين آفرينش خداست؛ پس به من بنمايانيد آن (معبود) ان كه غير اويند چه چيزى را آفريده‌اند؟! بلكه ستمكاران در گمراهى آشكارند.


Wa Laqad 'Ātaynā Luqmāna Al-Ĥikmata 'Ani Ashkur Lillāh Wa Man Yashkur Fa'innamā Yashkuru Linafsihi Wa Man Kafara Fa'inna Allāha Ghanīyun Ĥamīdun

12

و بيقين به لقمان فرزانگى داديم؛ (به او گفتيم:) كه سپاس خدا را به جاى آور؛ و هر كس سپاسگزارى كند، پس فقط به سود خودش سپاسگزارى مى‌كند؛ و هر كس ناسپاسى كند، پس (زيانى به خدا نمى‌رساند؛ چرا) كه خدا توانگرى ستوده است.


Wa 'Idh Qāla Luqmānu Liābnihi Wa Huwa Ya`ižuhu Yā Bunayya Lā Tushrik Billāhi 'Inna Ash-Shirka Lažulmun `Ažīmun

13

و (يادكن) هنگامى را كه لقمان به پسرش- در حالى كه وى پندش مى‌داد- گفت:« اى پسركم! به خدا شرك مورز؛ [چرا] كه مسلما شرك، ستمى بزرگ است. »


Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi Ĥamalat/hu 'Ummuhu Wahnāan `Alá Wahnin Wa Fişāluhu Fī `Āmayni 'Ani Ashkur Lī Wa Liwālidayka 'Ilayya Al-Maşīru

14

و به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم- مادرش به او باردارشد، در حالى كه سستى بر سستى (مى‌افزود.) و از شير بازگرفتنش در دو سالگى بود- (و به او گفتيم:) كه براى من و پدر و مادرت سپاس‌گوى! كه فرجام (همه شما) فقط به سوى من است.


Wa 'In Jāhadāka `Alá 'An Tushrika Bī Mā Laysa Laka Bihi `Ilmun Falā Tuţi`humā Wa Şāĥibhumā Fī Ad-Dunyā Ma`rūfāan Wa Attabi` Sabīla Man 'Anāba 'Ilayya Thumma 'Ilayya Marji`ukum Fa'unabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna

15

و اگر آن دو، تلاش كنند براى اينكه تو چيزى را كه بدان هيچ دانشى ندارى، همتاى من قراردهى، پس از آن دو اطاعت مكن؛ و [لى‌] در دنيا با آن دو بطور پسنديده همنشينى كن؛ و از راه كسى كه به سوى من بازگشته، پيروى كن. سپس بازگشت شما فقط به سوى من است و شما را به آنچه همواره انجام مى‌داديد، خبر مى‌دهم.


Yā Bunayya 'Innahā 'In Takun Mithqāla Ĥabbatin Min Khardalin Fatakun Fī Şakhratin 'Aw Fī As-Samāwāti 'Aw Fī Al-'Arđi Ya'ti Bihā Al-Lahu 'Inna Allāha Laţīfun Khabīrun

16

(لقمان گفت:) اى پسركم! در حقيقت اگر آن (كردارتو) هموزن دانه‌اى از سپندان باشد، و در صخره‌اى يا در آسمان‌ها يا در زمين قرار گيرد، خدا آن را (براى حساب) مى آورد؛ [چرا] كه خدا لطيف آگاه است.


Yā Bunayya 'Aqimi Aş-Şalāata Wa 'Mur Bil-Ma`rūfi Wa Anha `Ani Al-Munkari Wa Aşbir `Alá Mā 'Aşābaka 'Inna Dhālika Min `Azmi Al-'Umūri

17

اى پسركم! نماز را برپا دار، و به [كار] پسنديده فرمان‌ده و از [كار] ناپسند منع‌كن؛ و در برابر آنچه (از مشكلات) كه به تو مى‌رسد، شكيبا باش؛ كه اين [حاكى‌] از تصميم استوار (شما در) كارهاست.


Wa Lā Tuşa``ir Khaddaka Lilnnāsi Wa Lā Tamshi Fī Al-'Arđi Maraĥāan 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Kulla Mukhtālin Fakhūrin

18

و از مردم (با تكبر) رخ برمتاب؛ و در زمين با سرمستى و تكبر راه مرو، [چرا] كه خدا هيچ متكبر خيال پرداز فخر فروشى را دوست ندارد!


Wāqşid Fī Mashyika Wa Aghđuđ Min Şawtika 'Inna 'Ankara Al-'Aşwāti Laşawtu Al-Ĥamīri

19

و در راه رفتنت، معتدل باش؛ و صدايت را فروكاه؛ [چرا] كه مسلما ناپسندترين صداها، صداى الاغ‌هاست!


'Alam Tarawā 'Anna Allāha Sakhkhara Lakum Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa 'Asbagha `Alaykum Ni`amahu Žāhiratan Wa Bāţinatan Wa Mina An-Nāsi Man Yujādilu Fī Al-Lahi Bighayri `Ilmin Wa Lā Hudan Wa Lā Kitābin Munīrin

20

آيا نظر نكرده‌ايد، كه خدا (منافع) آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است مسخر شما ساخت، و نعمت‌هايش را آشكارا و پنهانى بر شما گسترده و تمام كرد؟! و [لى‌] از ميان مردم كسى است كه بدون هيچ دانش و هيچ رهنمود و هيچ كتاب روشنى بخش، در باره خدا مجادله مى‌كند.


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attabi`ū Mā 'Anzala Allāhu Qālū Bal Nattabi`u Mā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā 'Awalaw Kāna Ash-Shayţānu Yad`ūhum 'Ilá `Adhābi As-Sa`īri

21

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« آنچه را خدا فروفرستاده است، پيروى كنيد. »مى‌گويند:« بلكه آنچه پدرانمان را برآن يافته‌ايم پيروى مى كنيم. »و آيا (آنان را پيروى مى‌كنند) اگر چه شيطان آنان را همواره به عذاب شعله فروزان (آتش) فراخواند؟!


Wa Man Yuslim Wajhahu 'Ilá Allāhi Wa Huwa Muĥsinun Faqadi Astamsaka Bil-`Urwati Al-Wuthqá Wa 'Ilá Allāhi `Āqibatu Al-'Umūri

22

و كسى كه چهره [وجود] ش را تسليم خدا كند در حالى كه او نيكوكارست، پس قطعا به دستاويزى استوار تمسك جسته است؛ و فرجام همه كارها فقط به سوى خداست.


Wa Man Kafara Falā Yaĥzunka Kufruhu 'Ilaynā Marji`uhum Fanunabbi'uhum Bimā `Amilū 'Inna Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

23

و كسى كه كفر ورزد، پس كفر او، تو را اندوهگين نسازد؛ (زيرا) بازگشتشان تنها به سوى ماست، و آنان را از آنچه انجام داده‌اند، خبر مى‌دهيم؛ [چرا] كه خدا به (اسرار) درون سينه‌ها داناست.


Numatti`uhum Qalīlāan Thumma Nađţarruhum 'Ilá `Adhābin Ghalīžin

24

اندكى آن [كافر] ان را (از دنيا) برخوردار مى‌كنيم، سپس آنان را به سوى عذابى سخت مى‌كشانيم!


Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Layaqūlunna Allāhu Quli Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna

25

و اگر از آن [كافر] ان بپرسى:« چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ »حتما مى‌گويند:« خدا »، بگو:« ستايش مخصوص خداست. »بلكه بيشترشان نمى‌دانند.


Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi 'Inna Allāha Huwa Al-Ghanīyu Al-Ĥamīdu

26

آنچه در آسمان‌ها و زمين است فقط از آن خداست؛ [چرا] كه تنها خدا توانگر [و] ستوده است.


Wa Law 'Annamā Fī Al-'Arđi Min Shajaratin 'Aqlāmun Wa Al-Baĥru Yamudduhu Min Ba`dihi Sab`atu 'Abĥurin Mā Nafidat Kalimātu Allāhi 'Inna Allāha `Azīzun Ĥakīmun

27

و اگر (بر فرض) آنچه از درخت [ان‌] در زمين است قلم‌ها شود، در حالى كه دريا (مركب شود و) بعد از آن هفت دريا به كمكش آيد، (آفريده‌ها و) كلمات خدا پايان نمى‌يابد؛ براستى كه خدا شكست ناپذيرى فرزانه است.


Mā Khalqukum Wa Lā Ba`thukum 'Illā Kanafsin Wāĥidatin 'Inna Allāha Samī`un Başīrun

28

آفرينش شما و برانگيختن شما (در رستاخيز) جز همانند (آفرينش و برانگيختن) يك شخص نيست؛ كه خدا شنواى بيناست.


'Alam Tará 'Anna Allāha Yūliju Al-Layla Fī An-Nahāri Wa Yūliju An-Nahāra Fī Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī 'Ilá 'Ajalin Musamman Wa 'Anna Allāha Bimā Ta`malūna Khabīrun

29

آيا نظر نكرده‌اى كه خدا شب را در روز وارد مى‌كند، و روز را در شب وارد مى‌كند، و (منافع) خورشيد و ماه را مسخر ساخته، در حالى كه هر كدام تا سرآمد معينى روانند؟! و اينكه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است؟


Dhālika Bi'anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Wa 'Anna Mā Yad`ūna Min Dūnihi Al-Bāţilu Wa 'Anna Allāha Huwa Al-`Alīyu Al-Kabīru

30

اين [ها] بخاطر آن است كه تنها خدا حق است، و اينكه آنچه را جز او مى‌خوانند (و پرستش مى‌كنند،) باطل است، و اينكه تنها خدا بلند مرتبه [و] بزرگ است.


'Alam Tará 'Anna Al-Fulka Tajrī Fī Al-Baĥri Bini`mati Allāhi Liyuriyakum Min 'Āyātihi 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Likulli Şabbārin Shakūrin

31

آيا نظر نكرده‌اى كه كشتى‌ها در دريا به (بركت) نعمت خدا روان است، تا برخى از نشانه‌هايش را به شما بنماياند؟! حتما در اين [ها] براى هر بسيار شكيباى بسيار سپاسگزار، نشانه‌هايى (عبرت آموز) است.


Wa 'Idhā Ghashiyahum Mawjun Kālžžulali Da`awā Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna Falammā Najjāhum 'Ilá Al-Barri Faminhum Muqtaşidun Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Kullu Khattārin Kafūrin

32

و هنگامى كه (در دريا) موجى همچون سايبان‌ها آنان را بپوشاند، خدا را در حالى كه دين (خود) را براى او خالص گردانيده‌اند، مى‌خوانند؛ و هنگامى كه آنان را به خشكى نجات دهد، پس برخى آنان معتدل مى‌شوند (و برخى به كفرشان باز مى‌گردند؛) و [لى‌] نشانه‌هاى ما را جز هر نيرنگ‌باز پيمان شكن بسيار ناسپاس، انكار نمى‌كند.


Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Attaqū Rabbakum Wa Akhshawā Yawmāan Lā Yajzī Walidun `An Waladihi Wa Lā Mawlūdun Huwa Jāzin `An Walidihi Shay'āan 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Falā Taghurrannakumu Al-Ĥayātu Ad-Dunyā Wa Lā Yaghurrannakum Billāhi Al-Gharūru

33

اى مردم! [خودتان را] از [عذاب‌] پروردگارتان حفظ كنيد، و از روزى بهراسيد كه هيچ پدرى به جاى فرزندش كيفر نمى‌شود، و هيچ فرزندى نيست كه او به جاى پدرش چيزى (از عذاب) كيفر شود! بيقين وعده خدا حق است؛ پس هرگز زندگى پست [دنيا] شما را نفريبد، و هرگز (شيطان) فريبكار شما را نسبت به (آمرزش) خدا فريب ندهد.


'Inna Allāha `Indahu `Ilmu As-Sā`ati Wa Yunazzilu Al-Ghaytha Wa Ya`lamu Mā Fī Al-'Arĥāmi Wa Mā Tadrī Nafsun Mādhā Taksibu Ghadāan Wa Mā Tadrī Nafsun Bi'ayyi 'Arđin Tamūtu 'Inna Allāha `Alīmun Khabīrun

34

در حقيقت خدا، علم به ساعت [قيامت‌] فقط نزد اوست. و باران را فرو مى‌فرستد، و آنچه را كه در رحم‌ها (ى مادران) است مى‌داند، و هيچ كس نمى‌داند فردا چه به دست مى‌آورد، و هيچ كس نمى‌داند در چه سرزمينى مى‌ميرد؟ [چرا] كه خدا داناى آگاه است.


سوره السجدة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.


Tanzīlu Al-Kitābi Lā Rayba Fīhi Min Rabbi Al-`Ālamīna

2

فرو فرستادن كتاب (قرآن) كه هيچ ترديدى در آن نيست، از [سوى‌] پروردگار جهانيان است.


'Am Yaqūlūna Aftarāhu Bal Huwa Al-Ĥaqqu Min Rabbika Litundhira Qawmāan Mā 'Atāhum Min Nadhīrin Min Qablika La`allahum Yahtadūna

3

آيا (مشركان) مى‌گويند:« (پيامبر) به دروغ آن را (به خدا) نسبت داده است. »بلكه آن (سخن) حق است در حالى كه از سوى پروردگار توست؛ تا گروهى را هشدار دهى كه پيش از تو هيچ هشدارگرى براى آنان نيامده است، باشد كه آنان رهنمون شوند.


Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi Mā Lakum Min Dūnihi Min Walīyin Wa Lā Shafī`in 'Afalā Tatadhakkarūna

4

خدا، كسى است كه آسمان‌ها و زمين و آنچه را بين آن دواست در شش روز [و دوره‌] آفريد، سپس بر تخت (جهاندارى و تدبير هستى) تسلط يافت؛ براى شما غير از او هيچ سرپرست و شفاعتگرى نيست؛ آيا (غافليد) و متذكر نمى‌شويد؟!


Yudabbiru Al-'Amra Mina As-Samā'i 'Ilá Al-'Arđi Thumma Ya`ruju 'Ilayhi Fī Yawmin Kāna Miqdāruhu 'Alfa Sanatin Mimmā Ta`uddūna

5

كارها را از آسمان تازمين تدبير مى كند؛ سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال است از آنچه شما مى‌شماريد، به سوى او بالا مى رود.


Dhālika `Ālimu Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

6

آن (خدا) داناى نهان و آشكار است؛ [و] شكست ناپذير مهرورز است.


Al-Ladhī 'Aĥsana Kulla Shay'in Khalaqahu Wa Bada'a Khalqa Al-'Insāni Min Ţīnin

7

(همان) كسى كه هر چيزى را كه آن را آفريد، نيكوگردانيد؛ و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد؛


Thumma Ja`ala Naslahu Min Sulālatin Min Mā'in Mahīnin

8

سپس نسل اورا از چكيده‌اى از آبى پست قرارداد؛


Thumma Sawwāhu Wa Nafakha Fīhi Min Rūĥihi Wa Ja`ala Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna

9

سپس اورا مرتب نمود و از روح خود در او دميد؛ و براى شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها (ى سوزان) قرارداد؛ چه اندك سپاسگزارى مى‌كنيد.


Wa Qālū 'A'idhā Đalalnā Fī Al-'Arđi 'A'innā Lafī Khalqin Jadīdin Bal Hum Biliqā'i Rabbihim Kāfirūna

10

و (كافران) گفتند:« آيا هنگامى كه (ما مرديم و) در زمين گم شديم آيا براستى ما در آفرينش جديدى خواهيم بود؟! »بلكه آنان ملاقات پروردگارشان را (در رستاخيز) منكرند.


Qul Yatawaffākum Malaku Al-Mawti Al-Ladhī Wukkila Bikum Thumma 'Ilá Rabbikum Turja`ūna

11

بگو:« فرشته مرگ كه بر شما گماشته شده، (جان) شما را بطور كامل مى‌گيرد؛ سپس فقط به سوى پروردگارتان باز گردانده مى‌شويد. »


Wa Law Tará 'Idhi Al-Mujrimūna Nākisū Ru'ūsihim `Inda Rabbihim Rabbanā 'Abşarnā Wa Sami`nā Fārji`nā Na`mal Şāliĥāan 'Innā Mūqinūna

12

و اى كاش خلافكاران را مى‌ديدى هنگامى كه آنان در پيشگاه پروردگارشان سرافكنده مى‌شوند، (و مى‌گويند:) اى پروردگار ما! ديديم و شنيديم؛ پس ما را بازگردان تا [كار] شايسته‌اى انجام دهيم؛ [چرا] كه ما يقين پيدا كرديم.


Wa Law Shi'nā La'ātaynā Kulla Nafsin Hudāhā Wa Lakin Ĥaqqa Al-Qawlu Minnī La'amla'anna Jahannama Mina Al-Jinnati Wa An-Nāsi 'Ajma`īna

13

و اگر (بر فرض) مى‌خواستيم حتما به هر شخص رهنمودش را (به اجبار) مى‌داديم. و ليكن گفتار (سنت گونه اى) از طرف من تحقق يافته كه: قطعا جهنم را از همه جن‌ها و مردم پرخواهم كرد!


Fadhūqū Bimā Nasītum Liqā'a Yawmikum Hādhā 'Innā Nasīnākum Wa Dhūqū `Adhāba Al-Khuldi Bimā Kuntum Ta`malūna

14

پس (به دوزخيان مى‌گويم: عذاب را) بچشيد، به خاطر اينكه ملاقات اين روزتان را فراموش كرديد، در حقيقت ما (نيز) شما را به فراموشى سپرديم؛ و بخاطر آنچه همواره انجام مى‌داديد، عذاب ماندگار را بچشيد!


'Innamā Yu'uminu Bi'āyātinā Al-Ladhīna 'Idhā Dhukkirū Bihā Kharrū Sujjadāan Wa Sabbaĥū Biĥamdi Rabbihim Wa Hum Lā Yastakbirūna

15

فقط كسانى به آيات ما ايمان مى‌آورند كه هر گاه بدان (آيات) يادآورى شدند، سجده كنان (بر زمين) مى افتند، و با ستايش پرودگارشان تسبيح مى‌گويند؛ در حالى كه آنان تكبر نمى‌ورزند.


Tatajāfá Junūbuhum `Ani Al-Mađāji`i Yad`ūna Rabbahum Khawfāan Wa Ţama`āan Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna

16

پهلوهايشان (براى نماز) از بسترها بلند مى‌شود، در حالى كه پروردگارشان را بخاطر ترس و اميد مى‌خوانند، و از آنچه كه روزى آنان كرده‌ايم (در راه خدا) مصرف مى‌كنند.


Falā Ta`lamu Nafsun Mā 'Ukhfiya Lahum Min Qurrati 'A`yunin Jazā'an Bimā Kānū Ya`malūna

17

پس هيچ شخصى نمى‌داند آنچه از (مايه) روشنى چشمان براى شان نهفته شده، به پاداش آنچه همواره انجام مى‌دادند.


'Afaman Kāna Mu'umināan Kaman Kāna Fāsiqāan Lā Yastawūna

18

و آيا كسى كه مؤمن باشد همانند كسى است كه نافرمانبردار است؟ مساوى نيستند.


'Ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Falahum Jannātu Al-Ma'wā Nuzulāan Bimā Kānū Ya`malūna

19

كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، پس بوستان‌هاى (بهشتى) منزلگاه براى آنان است، در حالى كه (نخستين) پذيرايى است بخاطر آنچه همواره انجام مى‌دادند.


Wa 'Ammā Al-Ladhīna Fasaqū Fama'whumu An-Nāru Kullamā 'Arādū 'An Yakhrujū Minhā 'U`īdū Fīhā Wa Qīla Lahum Dhūqū `Adhāba An-Nāri Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

20

و اما كسانى كه نافرمانبردار شدند، پس مقصدشان آتش است؛ هر گاه بخواهند كه از آن خارج شوند، در آن بازگردانده مى‌شوند. و به آنان گفته مى‌شود:« بچشيد عذاب آتشى را كه همواره آن را دروغ مى انگاشتيد! »


Wa Lanudhīqannahum Mina Al-`Adhābi Al-'Adná Dūna Al-`Adhābi Al-'Akbari La`allahum Yarji`ūna

21

و قطعا غير از عذاب بزرگ‌تر (اخروى)، از عذاب نزديك‌تر (دنيوى) به آنان مى چشانيم، باشد كه آنان بازگردند.


Wa Man 'Ažlamu Mimman Dhukkira Bi'āyāti Rabbihi Thumma 'A`rađa `Anhā 'Innā Mina Al-Mujrimīna Muntaqimūna

22

و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه نشانه‌هاى پروردگارش (به او) تذكر داده شده، سپس از آن [ها] روى گرداند؟! مسلما ما از خلافكاران انتقام گيرنده‌ايم.


Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Falā Takun Fī Miryatin Min Liqā'ihi Wa Ja`alnāhu Hudan Libanī 'Isrā'īla

23

و بيقين به موسى كتاب (تورات) داديم؛ و از ملاقاتش در ترديد مباش، و آن را رهنمودى براى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) قرارداديم.


Wa Ja`alnā Minhum 'A'immatan Yahdūna Bi'amrinā Lammā Şabarū Wa Kānū Bi'āyātinā Yūqinūna

24

و از آنان پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما (مردم را) راهنمايى مى‌كردند؛ چون كه شكيبايى نمودند و همواره به آيات ما يقين داشتند.


'Inna Rabbaka Huwa Yafşilu Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna

25

در حقيقت پروردگار تو، خود ميان آنان روز رستاخيز درباره آنچه همواره در آن اختلاف مى كردند (داورى كرده و) جدايى مى اندازد.


'Awalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Mina Al-Qurūni Yamshūna Fī Masākinihim 'Inna Fī Dhālika La'āyātin 'Afalā Yasma`ūna

26

و آيا براى آنان روشن نكرد كه چه بسيار گروه‌هايى را پيش از آنان هلاك كرديم؟! در حالى كه (اين كافران) در خانه‌هاى آنان راه مى روند؛ مسلما در اين [ها] نشانه‌ها (ى عبرت آموز) است. و آيا (به گوش دل) نمى‌شنوند؟!


'Awalam Yarawā 'Annā Nasūqu Al-Mā'a 'Ilá Al-'Arđi Al-Juruzi Fanukhriju Bihi Zar`āan Ta'kulu Minhu 'An`āmuhum Wa 'Anfusuhum 'Afalā Yubşirūna

27

و آيا نظر نكرده‌اند كه ما، آب (باران) را به سوى زمين بى‌آب و علف مى‌رانيم و به وسيله آن زراعتى را بيرون مى آوريم كه دام‌هايشان و خودشان از آن مى‌خورند، و آيا نمى بينند؟!


Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Fatĥu 'In Kuntum Şādiqīna

28

و (كافران) مى‌گويند:« اگر راست گوييد، اين پيروزى (شما) چه وقت است؟! »


Qul Yawma Al-Fatĥi Lā Yanfa`u Al-Ladhīna Kafarū 'Īmānuhum Wa Lā Hum Yunžarūna

29

(اى پيامبر!) بگو:« در روز پيروزى، كسانى كه كفر ورزيدند، ايمانشان سودى نخواهد داشت؛ و آنان مهلت داده نمى‌شوند. »


Fa'a`riđ `Anhum Wa Antažir 'Innahum Muntažirūna

30

پس، از آنان روى گردان، و منتظر باش؛ كه آنان (نيز) منتظرند.


سوره الاحزاب

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā An-Nabīyu Attaqi Allāha Wa Lā Tuţi`i Al-Kāfirīna Wa Al-Munāfiqīna 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ اى پيامبر! از (مخالفت) خدا خود نگهدار باش، و از كافران و منافقان اطاعت مكن كه خدا داناى فرزانه است.


Wa Attabi` Mā Yūĥá 'Ilayka Min Rabbika 'Inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

2

و از آنچه از پروردگارت به سوى تو وحى مى‌شود پيروى كن؛ كه خدا به آنچه همواره انجام مى‌دهيد آگاه است.


Wa Tawakkal `Alá Allāhi Wa Kafá Billāhi Wakīlāan

3

و بر خدا توكل كن؛ و كارسازى خدا كافى است.


Mā Ja`ala Allāhu Lirajulin Min Qalbayni Fī Jawfihi Wa Mā Ja`ala 'Azwājakumu Al-Lā'ī Tužāhirūna Minhunna 'Ummahātikum Wa Mā Ja`ala 'Ad`iyā'akum 'Abnā'akum Dhalikum Qawlukum Bi'afwāhikum Wa Allāhu Yaqūlu Al-Ĥaqqa Wa Huwa Yahdī As-Sabīla

4

خدا براى هيچ مردى دو دل در درونش قرار نداده است؛ و همسرانتان را كه نسبت به آنان« ظهار »مى‌كنيد (، و مادر خود مى‌خوانيد،) مادران شما قرار نداده؛ و پسر خواندگانتان را پسران (حقيقى) شما قرار نداده است؛ اين، سخن شماست در حالى كه با دهانتان [مى‌گوييد]. و خدا حق را مى‌گويد و او به راه (راست) راهنمايى مى‌كند.


Ad`ūhum Li'abā'ihim Huwa 'Aqsaţu `Inda Allāhi Fa'in Lam Ta`lamū 'Ābā'ahum Fa'ikhwānukum Fī Ad-Dīni Wa Mawālīkum Wa Laysa `Alaykum Junāĥun Fīmā 'Akhţa'tum Bihi Wa Lakin Mā Ta`ammadat Qulūbukum Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

5

آن (پسر خواندگ) ان را به [نام‌] پدرانشان بخوانيد كه آن (كار) نزد خدا دادگرانه‌تر است؛ و اگر پدرانشان را نمى‌شناسيد، پس برادران دينى و آزادشدگان شما هستند؛ و در مورد آنچه در آن (صدا زدن‌ها) خطا كرده‌ايد، هيچ گناهى بر شما نيست و ليكن در مورد آنچه دل‌هايتان به عمد (قصد) مى‌كند (مسئوليد؛) و خدا بسيار آمرزنده مهرورز است.


An-Nabīyu 'Awlá Bil-Mu'uminīna Min 'Anfusihim Wa 'Azwājuhu 'Ummahātuhum Wa 'Ūlū Al-'Arĥāmi Ba`đuhum 'Awlá Biba`đin Fī Kitābi Allāhi Mina Al-Mu'uminīna Wa Al-Muhājirīna 'Illā 'An Taf`alū 'Ilá 'Awliyā'ikum Ma`rūfāan Kāna Dhālika Fī Al-Kitābi Masţūrāan

6

پيامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است؛ و همسرانش مادران ايشانند؛ و خويشاوندان در كتاب خدا، برخى آنان نسبت به برخى (ديگر) از مؤمنان و مهاجران (در مورد ارث) سزاوارترند، مگر آنكه (بخواهيد) نسبت به دوستانتان [كار] پسنديده‌اى انجام دهيد؛ اين (حكم) در كتاب (خدا) نوشته شده است.


Wa 'Idh 'Akhadhnā Mina An-Nabīyīna Mīthāqahum Wa Minka Wa Min Nūĥin Wa 'Ibrāhīma Wa Mūsá Wa `Īsá Abni Maryama Wa 'Akhadhnā Minhum Mīthāqāan Ghalīžāan

7

و (يادكن) هنگامى را كه از پيامبران پيمان محكمشان را گرفتيم، و (همچنين) از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى پسر مريم؛ و ما از آنان پيمان محكم شديدى گرفتيم.


Liyas'ala Aş-Şādiqīna `An Şidqihim Wa 'A`adda Lilkāfirīna `Adhābāan 'Alīmāan

8

تا (خدا) راستگويان را از راستى ايشان بپرسد، و براى كافران عذاب دردناكى آماده ساخته است!


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Jā'atkum Junūdun Fa'arsalnā `Alayhim Rīĥāan Wa Junūdāan Lam Tarawhā Wa Kāna Allāhu Bimā Ta`malūna Başīrāan

9

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! نعمت خدا را بر (خود) تان ياد كنيد، هنگامى كه لشكرهايى به سراغ شما آمدند؛ و باد و لشكريانى كه آنها را نمى‌ديديد بر آنان فرستاديم؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست.


'Idh Jā'ūkum Min Fawqikum Wa Min 'Asfala Minkum Wa 'Idh Zāghati Al-'Abşāru Wa Balaghati Al-Qulūbu Al-Ĥanājira Wa Tažunnūna Billāhi Až-Žunūna

10

(همان) هنگامى كه (لشكر دشمن) از فراز (شهر) شما و از فروتر (شهر) تان به سراغ شما آمدند. و آنگاه كه چشم‌ها به طرف (دشمن) مايل (و خيره) شد، و دل‌ها (و جان‌ها) به گلوگاه‌ها رسيد، و در مورد خدا گمان‌هايى (گوناگون) گمان برديد؛


Hunālika Abtuliya Al-Mu'uminūna Wa Zulzilū Zilzālāan Shadīdāan

11

در آنجا مؤمنان آزمايش شدند و با لرزشى شديد متزلزل گشتند!


Wa 'Idh Yaqūlu Al-Munāfiqūna Wa Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Mā Wa`adanā Al-Lahu Wa Rasūluhu 'Illā Ghurūrāan

12

و هنگامى كه منافقان و كسانى كه در دل‌هايشان [نوعى‌] بيمارى است، مى‌گفتند:« خدا و فرستاده‌اش جز فريب به ما وعده نداده‌اند ».


Wa 'Idh Qālat Ţā'ifatun Minhum Yā 'Ahla Yathriba Lā Muqāma Lakum Fārji`ū Wa Yasta'dhinu Farīqun Minhumu An-Nabīya Yaqūlūna 'Inna Buyūtanā `Awratun Wa Mā Hiya Bi`awratin 'In Yurīdūna 'Illā Firārāan

13

و هنگامى كه دسته‌اى از آنان گفتند:« اى مردم يثرب (مدينه، در اينجا) هيچ منزلگاهى براى شما نيست؛ پس (به شهر) بازگرديد. »و دسته‌اى از آنان از پيامبر رخصت (بازگشت) مى‌خواستند [و] مى‌گفتند:« در واقع خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است. »و حال آنكه آنها بى‌حفاظ نبود؛ [آنان‌] جز گريز (از جنگ چيزى) نمى‌خواستند.


Wa Law Dukhilat `Alayhim Min 'Aqţārihā Thumma Su'ilū Al-Fitnata La'ātawhā Wa Mā Talabbathū Bihā 'Illā Yasīrāan

14

و اگر (بر فرض دشمنان) از اطراف آن (مدينه) بر آنان وارد مى‌شدند سپس از آن (منافق) ان آشوبگرى (و بازگشت به شرك) مى‌خواستند، حتما آن را [به جا] مى‌آوردند، و جز اندكى در آن (كار) درنگ نمى‌كردند.


Wa Laqad Kānū `Āhadū Allaha Min Qablu Lā Yuwallūna Al-'Adbāra Wa Kāna `Ahdu Allāhi Mas'ūlāan

15

و بيقين از پيش، با خدا پيمان بسته بودند، كه با عقب گرد (از دشمن) روى برنتابند؛ و پيمان خدا مورد پرسش قرار مى‌گيرد.


Qul Lan Yanfa`akumu Al-Firāru 'In Farartum Mina Al-Mawti 'Awi Al-Qatli Wa 'Idhāan Lā Tumatta`ūna 'Illā Qalīlāan

16

(اى پيامبر) بگو:« اگر از مرگ يا كشته شدن بگريزيد، گريز براى شما سودى نخواهد داشت؛ و در آن هنگام جز اندكى (از دنيا) برخوردار نخواهيد شد ».


Qul Man Dhā Al-Ladhī Ya`şimukum Mina Allāhi 'In 'Arāda Bikum Sū'āan 'Aw 'Arāda Bikum Raĥmatan Wa Lā Yajidūna Lahum Min Dūni Allāhi Walīyan Wa Lā Naşīrāan

17

بگو:« چه كسى شما را از (اراده) خدا حفظ مى‌كند، اگر بدى براى شما بخواهد يا رحمتى را براى شما بخواهد؟! »و (منافقان) جز خدا هيچ سرپرست و ياورى براى (خود) شان نمى‌يابند.


Qad Ya`lamu Allāhu Al-Mu`awwiqīna Minkum Wa Al-Qā'ilīna Li'ikhwānihim Halumma 'Ilaynā Wa Lā Ya'tūna Al-Ba'sa 'Illā Qalīlāan

18

خدا بيقين مى‌شناسد، از ميان شما بازدارندگان (از جنگ) و كسانى را كه به برادرانشان مى‌گفتند:« به سوى ما بياييد. »در حالى كه (آن كارشكنان)، جز اندكى به (جنگ) سخت روى نمى‌آورند.


'Ashiĥĥatan `Alaykum Fa'idhā Jā'a Al-Khawfu Ra'aytahum Yanžurūna 'Ilayka Tadūru 'A`yunuhum Kālladhī Yughshá `Alayhi Mina Al-Mawti Fa'idhā Dhahaba Al-Khawfu Salaqūkum Bi'alsinatin Ĥidādin 'Ashiĥĥatan `Alá Al-Khayri 'Ūlā'ika Lam Yu'uminū Fa'aĥbaţa Allāhu 'A`mālahum Wa Kāna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrāan

19

در حالى كه بر شما (بى گذشت، و) آزمندند؛ و هنگامى كه ترس فرا مى‌رسد، آنان را مى‌بينى كه به سوى تو مى‌نگرند، در حالى كه چشمانشان مى‌چرخد، همانند كسى كه بر اثر (ترس از) مرگ بيهوش شده است؛ و هنگامى كه ترس بر طرف شد، زبان‌هاى تيز را بر شما مى‌گشايند در حالى كه بر (غنايم) خوب آزمندند. آنان (در حقيقت) ايمان نياورده‌اند، پس خدا اعمالشان را تباه كرد، و آن (كار) براى خدا آسان است.


Yaĥsabūna Al-'Aĥzāba Lam Yadh/habū Wa 'In Ya'ti Al-'Aĥzābu Yawaddū Law 'Annahum Bādūna Fī Al-'A`rābi Yas'alūna `An 'Anbā'ikum Wa Law Kānū Fīkum Mā Qātalū 'Illā Qalīlāan

20

(منافقان) مى‌پندارند كه (لشكريان) حزب‌ها نرفته‌اند؛ و اگر (بار ديگر سپاه) حزب‌ها بيايند، آرزو مى‌كنند كه آنان در ميان اعراب، باديه نشين بودند، در حالى كه از خبرهاى بزرگ شما مى‌پرسيدند؛ و اگر (بر فرض) در ميان شما بودند، جز اندكى پيكار نمى‌كردند.


Laqad Kāna Lakum Fī Rasūli Allāhi 'Uswatun Ĥasanatun Liman Kāna Yarjū Allaha Wa Al-Yawma Al-'Ākhira Wa Dhakara Allāha Kathīrāan

21

بيقين براى شما در (روش) فرستاده خدا، (الگويى براى) پيروى نيكوست! براى كسانى كه اميد به خدا و روز بازپسين دارند و خدا را بسيار ياد مى‌كنند.


Wa Lammā Ra'á Al-Mu'uminūna Al-'Aĥzāba Qālū Hādhā Mā Wa`adanā Al-Lahu Wa Rasūluhu Wa Şadaqa Allāhu Wa Rasūluhu Wa Mā Zādahum 'Illā 'Īmānāan Wa Taslīmāan

22

و هنگامى كه مؤمنان (لشكريان) حزب‌ها را ديدند گفتند:« اين چيزى است كه خدا و فرستاده‌اش به ما وعده داده‌اند، و خدا و فرستاده‌اش راست گفته‌اند. »و (اين مطلب) جز بر ايمان و تسليم آنان نيفزود.


Mina Al-Mu'uminīna Rijālun Şadaqū Mā `Āhadū Allaha `Alayhi Faminhum Man Qađá Naĥbahu Wa Minhum Man Yantažiru Wa Mā Baddalū Tabdīlāan

23

از ميان مؤمنان مردانى هستند كه به آنچه با خدا بر (اساس) آن پيمان بسته‌اند صادقانه (وفا) كرده‌اند؛ و از آنان كسى است كه پيمانش را به پايان رسانده (و به شهادت رسيده)؛ و از آنان كسى است كه منتظر است و هيچ تغييرى (در پيمان خود) نداده است.


Liyajziya Allāhu Aş-Şādiqīna Bişidqihim Wa Yu`adhdhiba Al-Munāfiqīna 'In Shā'a 'Aw Yatūba `Alayhim 'Inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

24

تا خدا راستگويان را بخاطر راستى‌شان پاداش دهد. و اگر بخواهد منافقان را عذاب مى‌كند يا توبه آنان را مى‌پذيرد؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده مهرورز است.


Waradda Allāhu Al-Ladhīna Kafarū Bighayžihim Lam Yanālū Khayrāan Wa Kafá Allāhu Al-Mu'uminīna Al-Qitāla Wa Kāna Allāhu Qawīyan `Azīzāan

25

و خدا كسانى را كه كفر ورزيدند با خشمشان بازگرداند در حالى كه به هيچ (مال) نيكى نرسيده‌اند؛ و خدا مؤمنان را از جنگ بسندگى كرد، و خدا نيرومندى شكست‌ناپذير است.


Wa 'Anzala Al-Ladhīna Žāharūhum Min 'Ahli Al-Kitābi Min Şayāşīhim Wa Qadhafa Fī Qulūbihimu Ar-Ru`ba Farīqāan Taqtulūna Wa Ta'sirūna Farīqāan

26

و (خدا) كسانى از اهل كتاب (يهود) را كه از آن (مشرك) ان پشتيبانى كردند از قلعه‌هايشان فرو آورد و در دل‌هايشان وحشت افكند؛ در حالى كه دسته‌اى را مى‌كشتيد و دسته‌اى را اسير مى‌كرديد.


Wa 'Awrathakum 'Arđahum Wa Diyārahum Wa 'Amwālahum Wa 'Arđāan Lam Taţa'ūhā Wa Kāna Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrāan

27

و زمين‌هاى آنان و خانه‌هايشان و اموالشان و زمينى را كه بر آن گام ننهاده بوديد به شما ارث داد؛ و خدا بر هر چيز تواناست.


Yā 'Ayyuhā An-Nabīyu Qul Li'zwājika 'In Kuntunna Turidna Al-Ĥayāta Ad-Dunyā Wa Zīnatahā Fata`ālayna 'Umatti`kunna Wa 'Usarriĥkunna Sarāĥāan Jamīlāan

28

اى پيامبر! به همسرانت بگو:« اگر همواره زندگى پست (دنيا) و زيور آن را مى‌خواهيد پس بياييد تا شما را بهره‌مند سازم و شما را با آزادى نيكويى رها سازم.


Wa 'In Kuntunna Turidna Allāha Wa Rasūlahu Wa Ad-Dāra Al-'Ākhirata Fa'inna Allāha 'A`adda Lilmuĥsināti Minkunna 'Ajrāan `Ažīmāan

29

و اگر همواره خدا و فرستاده‌اش و سراى آخرت را مى‌خواهيد، خدا براى نيكوكاران از شما، پاداش بزرگى آماده ساخته است. »


Yā Nisā'a An-Nabīyi Man Ya'ti Minkunna Bifāĥishatin Mubayyinatin Yuđā`af Lahā Al-`Adhābu Đi`fayni Wa Kāna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrāan

30

اى زنان پيامبر! هر كس از شما [كار] زشت آشكارى [به جا] آورد، براى او عذاب دو چندان افزوده مى‌شود؛ و آن (كار) بر خدا آسان است.


جزء قبل

جزء 21 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان