Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna
28و بعد از شهادت او هيچ سپاهى از آسمان بر [هلاكت] قومش نازل نكرديم، و بر آن نبوده‌ايم كه نازل كنيم.
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna
29[كيفرشان] جز يك فرياد مرگبار نبود كه ناگهان [پس از آن فرياد] همه بى‌حركت و خاموش شدند!
Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
30اى دريغ و افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى براى هدايتشان نمى‌آمد مگر اينكه او را مسخره مى‌كردند!
'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna
31آيا [مشركان مكه] ندانسته‌اند چه بسيار از اقوام پيش از آنان را [به سبب كفر و طغيانشان] هلاك كرديم كه آنان هرگز نزد اينان برنمى‌گردند، [و در دنيا زندگى دوباره نمى‌يابند،]
Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
32و همه آنان [بدون استثنا گردآورى خواهند شد و] در قيامت نزد ما احضار مى‌شوند.
Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna
33و اين زمين مرده براى آنان نشانه‌اى [آشكار بر اينكه ما مردگان را در قيامت زنده مى‌كنيم] مى‌باشد كه آن را زنده كرديم و از آن دانه بيرون مى‌آوريم كه از آن مى‌خورند،
Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni
34و در آن بوستان‌هايى از درختان خرما و انگور قرار داديم، و در آن از چشمه‌هاى گوناگون روان ساختيم،
Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna
35تا از ميوه آن و آنچه دست‌هايشان به عمل مى‌آورد [مانند شيره، كشمش، شربت و...] بخورند، آيا سپاس گزارى نمى‌كنند؟
Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna
36منزه [از هر عيب و نقصى] است آنكه همه زوج‌ها را آفريد از آنچه زمين مى‌روياند و از وجود خودشان و از آنچه نمى‌دانند،
Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna
37و نشانه‌اى [از نشانه‌هاى قدرت و حكمت ما اين] براى آنها شب است كه [پوشش] روز را از آن برمى‌كنيم، پس ناگاه آنان به تاريكى درآيند،
Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi
38و خورشيد [نيز براى آنان نشانه‌اى از قدرت ماست] كه همواره به سوى قرارگاهش حركت مى‌كند. اين اندازه‌گيرى تواناى شكست‌ناپذير و داناست،
Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi
39و براى ماه منزل‌هايى قرار داديم تا اينكه به صورت شاخه كهنه هلالى شكل و زرد رنگ خرما برگردد [و باز به تدريج بدر كامل شود،]
Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna
40نه براى خورشيد اين توان هست كه به ماه برسد، و نه شب از روز پيشى مى‌گيرد، و هر كدام در مدارى شناورند.
Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
41و براى آنان نشانه‌اى ديگر [از قدرت و رحمت ما] اين [است] كه فرزندانشان را در كشتى‌هايى پر [از اجناس و وسايل] حمل كرديم،
Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna
42و براى آنان چيزهايى مانند كشتى [چون اسب، قاطر و ديگر وسايل نقليه] آفريديم كه بر آن سوار مى‌شوند،
Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna
43و اگر بخواهيم آنان را غرق مى‌كنيم در اين صورت هيچ فريادرسى براى آنان نخواهد بود، و نجات هم نيابند،
'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin
44مگر [اينكه] رحمتى از سوى ما [نجاتشان دهد] و تا مدتى [از زندگى دنيا] بهره‌مندشان كنيم،
Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna
45و هنگامى كه به آنان گويند: از آنچه [از عذاب‌هاى دنيا و آخرت] پيش رو و پشت سر شماست بپرهيزيد تا مورد رحمت قرار گيريد [به اين هشدار قطعى و يقينى توجه نمى‌كنند،]
Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna
46و هيچ آيه‌اى از آيات پروردگارشان براى آنان نمى‌آيد مگر اينكه از آن روى مى‌گردانند.
Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin
47و هنگامى كه به آنان گويند: از آنچه خدا روزى شما كرده انفاق كنيد، كافران به مؤمنان گويند: آيا كسانى را اطعام كنيم كه اگر خدا مى‌خواست آنان را اطعام مى‌كرد؟ [پس گرسنگى را خدا بر آنان خواسته است] ولى شما [اى كفرپيشگان!] جز در گمراهى آشكارى نيستند.
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna
48و مى‌گويند: اگر راستگوييد، اين وعده [قيامت و عذاب] كى خواهد بود؟
Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna
49اينان جز يك فرياد مرگبار [آسمانى] را انتظار نمى‌كشند كه آنان را در حالى كه سرگرم مجادله و ستيز [در امور دنياى] اند فراگيرد.
Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna
50[فريادى كه وقتى بر سر آنان زده شود] نه مى‌توانند وصيتى كنند و نه [اگر بيرون خانه باشند] مى‌توانند به خانواده خود برگردند،
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna
51و در صور دميده شود، ناگاه همه آنان از قبرها به سوى پروردگارشان مى‌شتابند.
Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna
52مى‌گويند: اى واى بر ما، چه كسى ما را از خواب گاهمان برانگيخت؟ اين واقعيتى است كه [خداى] رحمان وعده داده بود و پيامبران راست گفته بودند!!
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
53[آن صحنه عظيم] جز يك فرياد نيست، پس به ناگاه همه آنان [گردآورى شده و] نزد ما احضار مى‌شوند.
Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
54در اين روز به هيچ كس ذره‌اى ستم نمى‌شود، و جز آنچه را انجام مى‌داديد پاداش داده نمى‌شويد.
'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna
55همانا بهشتيان در چنين روزى در سرگرمى وصف ناپذيرى شيرين‌كام و خوش‌اند.
Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna
56آنان و همسرانشان در زير سايه‌هايى [آرام‌بخش] بر تخت‌هايى [آراسته چون حجله عروس] تكيه مى‌زنند.
Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna
57براى آنان در آنجا ميوه‌ها [ى عالى و مطبوع] و آنچه دلشان بخواهد فراهم است.
Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin
58با سلام [ى پرارزش و سلامت‌بخش] كه گفتارى از پروردگارى مهربان است.
Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna
59و [ندا آيد:] اى گناهكاران! امروز [از صف نيكان] جدا شويد.
'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun
60اى فرزندان آدم! آيا با شما عهد نكردم كه شيطان را مپرستيد كه او بى‌ترديد دشمن آشكارى براى شماست؟
Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun
61و اينكه مرا بپرستيد كه اين راهى است مستقيم،
Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna
62و همانا شيطان گروه بسيارى از شما را گمراه كرد، آيا تعقل نمى‌كرديد [كه پيروانش به چه سرنوشت شومى دچار شدند؟]
Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna
63اين است دوزخى كه به شما وعده مى‌دادند.
Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna
64امروز به كيفر كفرى كه همواره مى‌ورزيديد، در آن درآييد.
Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna
65امروز بر دهان‌هايشان مهر خاموشى نهيم و دست‌هايشان با ما سخن مى‌گويند و پاهايشان به اعمالى كه همواره مرتكب مى‌شدند، گواهى مى‌دهند!
Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna
66و اگر بخواهيم [در همين دنيا] ديدگانشان را محو مى‌كنيم، پس به [سوى همان] راه [گمراهى] بر يكديگر پيشى مى‌گيرند؛ ولى چگونه مى‌توانند ديد؟
Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna
67و [نيز] اگر بخواهيم آنان را در جاى خودشان مسخ مى‌كنيم، [و به صورت جمادى خشك درمى‌آوريم] كه نه بتوانند بروند و نه بازگردند،
Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna
68و به هر كس عمر طولانى دهيم، او را در عرصه آفرينش [به سوى حالت ضعف، سستى، نقصان و فراموشى] واژگونش مى‌كنيم؛ پس آيا تعقل نمى‌كنند؟
Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun
69و به پيامبر، شعر نياموختيم و [شعرگويى] شايسته او نيست. كتاب [او] جز مايه يادآورى و قرآنى روشنگر [حقايق] نيست،
Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna
70تا كسانى را كه [به عقل و هوش و استعداد] زنده‌اند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر كافران محقق و ثابت شود.
'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna
71آيا نديده‌اند كه ما از آنچه به قدرت خود انجام داده‌ايم براى آنان چهارپايانى آفريده‌ايم كه آنان مالكشان هستند.
Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna
72و چهارپايان را براى آنان رام كرديم كه برخى از آنها مركب سوارى آنان هستند و از [گوشت] برخى از آنها مى‌خورند،
Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna
73و براى آنان در آن چهارپايان سودهايى [چون پشم، كرك و پوست] و نوشيدنى‌هايى [چون شير و فرآورده‌هاى آن] هست؛ آيا سپاس گزارى نمى‌كنند؟
Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna
74و به جاى خدا معبودانى انتخاب كرده‌اند به اميد اينكه [به وسيله آنها] يارى شوند،
Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna
75در حالى كه [معبودان] قدرت يارى دادن به آنان را ندارند و آنان [كه سبك مغزان روى برتافته از حق‌اند] براى آن معبودان [از سوى شيطان] سپاهى احضار شده‌اند [تا عمر و مالشان را فداى اين معبودان باطل كنند.]
Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna
76پس گفتارشان تو را اندوهگين نكند، بى‌ترديد ما آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند، مى‌دانيم.
'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun
77آيا انسان ندانسته كه ما او را از نطفه‌اى [پست و ناچيز] آفريده‌ايم و اينك ستيزه‌گرى آشكار است؟
Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun
78در حالى كه آفرينش نخستين خود را از ياد برده براى ما مثلى زد [و] گفت: چه كسى اين استخوان‌ها را در حالى كه پوسيده‌اند، زنده مى‌كند؟
Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun
79بگو: همان كسى كه نخستين بار آن را پديد آورد. زنده‌اش مى‌كند، و او به هر چيزى داناست
Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna
80همان كسى كه براى شما از درخت سبز، «آتش زنه» آفريد، كه اكنون شما از آن آتش مى‌افروزيد.
'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
81آيا كسى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده است، قدرت ندارد كه [پس از مرگشان] همانند آنان را بيافريند؟ چرا قدرت دارد؛ زيرا اوست كه آفريننده بسيار داناست.
'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu
82شأن او اين است كه چون پديد آمدن چيزى را اراده كند، فقط به آن مى‌گويد: باش، پس بى‌درنگ موجود مى‌شود.
Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna
83بنابراين [از هر عيب و نقصى] منزه است خدايى كه مالكيت و فرمانروايى همه چيز به دست اوست، و به سوى او بازگردانده مى‌شويد.
سوره الصافات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] كه صفى [منظم و استوار] بسته‌اند،
Fālzzājirāti Zajrāan
2و به بازدارندگان كه [انسان را از گناهان] به شدت باز مى‌دارند،
Fālttāliyāti Dhikrāan
3و به تلاوت‌كنندگان وحى،
'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun
4كه بى‌ترديد معبود شما يگانه است،
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi
5پروردگار آسمان‌ها وزمين وآنچه ميان آنهاست، و پروردگار مشرق‌ها،
'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib
6همانا ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستيم،
Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin
7و آن را از هر شيطان سركشى حفظ كرديم،
Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin
8آنان نمى‌توانند به سخنان فرشتگان بسيار مكرم و شريف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخيزند] از هر سو [شهاب] به سويشان پرتاب مى‌شود،
Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun
9تا با خفت وخوارى رانده شوند، وبراى آنان عذابى هميشگى است،
'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā
10مگر آنكه شيطانى خبرى را [دزدانه و] با سرعت بربايد [و فرار كند] كه در اين صورت گلوله‌اى آتشين و شكافنده او را دنبال مى‌كند.
Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin
11پس از منكران معاد بپرس: آيا آفرينش آنان سخت‌تر و دشوارتر است يا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان‌ها، زمين، كوه‌ها و...] آفريده‌ايم؟ [به يقين آفرينش آنان كارى ناچيز است چون] ما آنان را از گلى چسبنده آفريده‌ايم،
Bal `Ajibta Wa Yaskharūna
12بلكه [تو از انكارشان] تعجب مى‌كنى و آنان مسخره مى‌كنند،
Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna
13و هنگامى كه به آنان تذكر، مى‌دهند متذكر نمى‌شوند؛
Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna
14و چون معجزه‌اى را مى‌بينند به شدت مسخره مى‌كنند [و ديگران را هم به مسخره وامى‌دارند،]
Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun
15و مى‌گويند: اين جز جادويى آشكار نيست.
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna
16[مى‌گويند:] آيا زمانى كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم، حتما برانگيخته مى‌شويم؟
'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna
17و آيا پدران پيشين ما [هم برانگيخته مى‌شوند؟]
Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna
18بگو: آرى، [برانگيخته مى‌شويد] در حالى كه خوار و ناچيز هستيد.
Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna
19جز اين نيست كه آن يك فرياد عظيم است كه [وقتى واقع شود] ناگاه [همه زنده مى‌شوند و حيرت‌زده منظره قيامت را] مى‌نگرند،
Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni
20و مى‌گويند: اى واى بر ما! اين روز جزاست!
Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna
21[آرى] اين همان روز جدايى [ميان حق و باطل] است كه همواره آن را انكار مى‌كرديد.
Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna
22[آن گاه ندا رسد:] ستمكاران و هم‌رديفان آنان و معبودهايى را كه همواره به جاى خدا مى‌پرستيدند، گرد آوريد.
Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi
23پس همه را به سوى راه دوزخ راهنمايى كنيد.
Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna
24آنان را نگه داريد كه حتما مورد بازپرسى قرار مى‌گيرند.
Mā Lakum Lā Tanāşarūna
25[به آنان گويند:] شما را چه شده كه يكديگر را [براى رهايى از عذاب] يارى نمى‌دهيد؟
Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna
26[نه اينكه نمى‌توانند يكديگر را يارى دهند] بلكه آنان امروز فروتنانه تسليم [قدرت حق] هستند،
Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
27به يكديگر رو كرده از هم مى‌پرسند: [اين چه وضعى است؟]
Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni
28[پس پيروان گمراه به پيشوايان گمراه‌كننده] مى‌گويند: همانا شما از راه خيرخواهى به سوى ما مى‌آمديد، [ولى كارتان جز فريب و نيرنگ نبود!]
Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna
29مى‌گويند: [ما را تقصيرى نيست] بلكه خود شما اهل ايمان نبوديد،
Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna
30و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود، بلكه شما مردمى طغيان گر و سركش بوديد.
Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna
31اكنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد كه همه ما چشندگان عذاب خواهيم بود.
Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna
32[سبك مغزى و تعصب شما زمينه گمراهى شما شد] پس ما شما را گمراه كرديم؛ زيرا خودمان گمراه بوديم،
Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna
33پس بى‌ترديد همه آنان در آن روز در عذاب شريك‌اند،
'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna
34ما با مجرمان اين‌گونه رفتار مى‌كنيم؛
'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna
35زيرا آنان چنين بودند كه هر زمان به آنان مى‌گفتند: معبودى جز خدا نيست، تكبر مى‌كردند،
Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin
36و [همواره] مى‌گفتند: آيا بايد به خاطر شاعرى ديوانه معبودان خود را رها كنيم؟!
Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna
37[چنين نيست كه مى‌پنداريد] بلكه او حق را آورده و پيامبران را تصديق كرده است.
'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi
38بى‌ترديد شما [كوردلان] عذاب دردناك را خواهيد چشيد،
Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
39و جز آنچه كه همواره انجام مى‌داديد، پاداش داده نمى‌شويد،
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
40جز بندگان خالص شده خدا [كه از هر كيفرى در امانند،]
'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun
41براى آنان رزق و روزى معين و ويژه‌اى است،
Fawākihu Wa Hum Mukramūna
42ميوه‌هايى [گوناگون] در حالى كه مورد اكرام خواهند بود،
Fī Jannāti An-Na`īmi
43در بهشت‌هاى پر نعمت،
`Alá Sururin Mutaqābilīna
44در حالى كه بر تخت‌هايى روبروى يكديگر [تكيه زده‌اند،]
Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin
45جامى از نوشيدنى زلال و پاك گرداگردشان مى‌گردانند،
Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna
46[نوشيدنى] سپيد [و درخشنده] و لذت‌بخش براى نوشندگان،
Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna
47نه در آن مايه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بيهوش مى‌شوند،
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun
48و در كنارشان زنانى هستند كه فقط به شوهرانشان عشق مى‌ورزند.
Ka'annahunna Bayđun Maknūnun
49گويا آنان [از سپيدى] تخم شترمرغى هستند كه [زير پر و بال] پوشيده شده‌اند [و هرگز دست كسى به آنان نرسيده است.]
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
50پس برخى از آنان به برخى ديگر رو كرده از [حال] يكديگر مى‌پرسند.
Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun
51گوينده‌اى از آنان مى‌گويد: همانا من [در دنيا] هم‌نشينى داشتم.
Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna
52[كه همواره از روى تعجب به من] مى‌گفت: آيا تو از باور دارندگان [رستاخيز و زنده شدن مردگان] هستى؟
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna
53آيا زمانى كه ما مرديم و خاك استخوان شديم، حتما [زنده مى‌شويم و] پاداشمان مى‌دهند؟
Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna
54[سپس به دوستان بهشتى خود] مى‌گويد: آيا شما با من به دوزخ سر مى‌كشيد [تا از هم نشينم خبرى بگيريد كه در كجا و در چه حالى است؟]
Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi
55پس خود او به دوزخ سر مى‌كشد و هم نشينش را وسط دوزخ مى‌بيند.
Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni
56[به او] مى‌گويد: به خدا سوگند نزديك بود، مرا به هلاكت بيندازى.
Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna
57و اگر توفيق و رحمت پروردگارم نبود، حتما از احضارشدگان [در دوزخ] بودم.
'Afamā Naĥnu Bimayyitīna
58[آن گاه به دوستان بهشتى خود مى‌گويد:] آيا ما [براى هميشه در بهشتيم و] هرگز نمى‌ميريم؟
'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
59[و] جز همان مرگ نخستين [كه در دنيا سراغمان آمد مرگى ديگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهيم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصى از سوى خدا به ما شده است!]
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
60بى‌ترديد اين همان كاميابى بزرگ است.
Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna
61پس بايد براى چنين پاداشى عمل كنندگان عمل كنند.
'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi
62آيا اين [بهشت جاودان پر نعمت] براى پذيرايى بهتر است يا درخت زقوم؟
'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna
63ما آن را براى ستمكاران مايه شكنجه و عذاب قرار داده‌ايم.
'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi
64آن درختى است كه در قعر دوزخ مى‌رويد،
Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni
65شكوفه‌هايش مانند سرهاى شياطين [بسيار بدنما و زشت] است.
Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna
66پس اين منكران لجوج حتما از آن مى‌خورند و شكم‌ها را از آن پر مى‌كنند.
Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin
67آن گاه به ناچار روى آن [به عنوان نوشيدنى] مخلوطى از آب بسيار داغ و متعفن براى آنان خواهد بود!
Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi
68سپس بازگشتشان حتما به سوى دوزخ است.
'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna
69[سزاوار بودنشان در قيامت به اين همه عذاب به سبب اين است كه] آنان پدرانشان را گمراه يافتند،
Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna
70و [با اينكه مى‌دانستند گمراهند بدون انديشه و تأمل] عجولانه از پى آنان مى‌رفتند!
Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna
71و به راستى پيش از اينان بيشتر پيشينيان گمراه شدند،
Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna
72و بى‌ترديد ما در ميان آنان بيم دهندگانى فرستاديم.
Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna
73پس با تأمل بنگر سرانجام بيم داده شدگان چگونه بود؟
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
74[همه هلاك شدند] جز بندگان خالص شده خدا،
Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna
75و نوح ما را ندا كرد [و ما ندايش را اجابت كرديم] پس ما به راستى نيكو اجابت كننده‌اى هستيم،
Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
76و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت داديم.
Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna
77و تنها ذريه او را [در زمين] باقى گذاشتيم،
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
78و در ميان آيندگان براى او نام نيك به جا گذاشتيم؛
Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna
79سلام بر نوح در ميان جهانيان.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
80به راستى ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى‌دهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
81بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود.
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
82سپس ديگران را غرق كرديم؛
Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma
83و به راستى ابراهيم از پيروان نوح بود،
'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin
84هنگامى كه با دلى پاك به سوى پروردگارش آمد.
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna
85[ياد كن] هنگامى را كه به پدر و قومش گفت: چيست آنچه مى‌پرستيد؟
'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna
86آيا به جاى خدا معبودان دروغين را مى‌خواهيد.
Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna
87پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟ [كه غير او را مى‌پرستيد،]
Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi
88[چون از او دعوت كردند كه شبانه به مراسم عيدشان برود] نگاهى به ستارگان انداخت،
Faqāla 'Innī Saqīmun
89و گفت: به راستى من بيمارم.
Fatawallawā `Anhu Mudbirīna
90پس پشت‌كنان از او روى گرداندند.
Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna
91او هم مخفيانه به سوى بت هايشان رفت و [از روى ريشخند] گفت: آيا غذا نمى‌خوريد؟
Mā Lakum Lā Tanţiqūna
92شما را چه شده كه سخن نمى‌گوييد؟
Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni
93پس [به آنها روى آورد و] با دست راست ضربه‌اى كارى بر آنها كوبيد [و خردشان كرد.]
Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna
94مردم با شتاب به سوى او آمدند.
Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna
95[به آنان] گفت: آيا آنچه را [با دست خود] مى‌تراشيد، مى‌پرستيد؟!
Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna
96در حالى كه خدا شما را و آنچه را مى‌سازيد، آفريده است.
Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi
97گفتند: براى او بنايى بسازيد [كه گنجايش آتش فراوانى داشته باشد] پس او را در آتش شعله‌ور بيندازيد.
Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna
98پس خواستند به او نيرنگى زنند، ولى ما آن را پست و شكست خورده كرديم.
Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni
99و [وقتى از اين مهلكه جان سالم به در برد] گفت: به راستى من به سوى پروردگارم مى‌روم، و [او] به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد.
Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna
100پروردگارا! مرا فرزندى كه از صالحان باشد عطا كن.
Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin
101پس ما او را به پسرى بردبار مژده داديم.
Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna
102هنگامى كه با او به [مقام] سعى رسيد، گفت: پسرم! همانا من در خواب مى‌بينم كه تو را ذبح مى‌كنم، پس با تأمل بنگر رأى تو چيست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌اى انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شكيبايان خواهى يافت.
Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni
103پس هنگامى كه آن دو تسليم [خواسته خدا] شدند و ابراهيم، جبين او را به زمين نهاد [تا ذبحش كند]
Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu
104و او را ندا داديم كه: اى ابراهيم!
Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
105خوابت را تحقق دادى [و فرمان پروردگارت را اجرا كردى]، به راستى ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم [كه نيت پاك و خالصشان را به جاى عمل مى‌پذيريم.]
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu
106به يقين اين همان آزمايش روشن بود.
Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin
107و ما اسماعيل را در برابر قربانى بزرگى [از ذبح شدن] رهانيديم،
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
108و در ميان آيندگان براى او [نام نيك] به جا گذاشتيم.
Salāmun `Alá 'Ibrāhīma
109سلام بر ابراهيم.
Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
110[ما] نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
111بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود،
Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna
112و ما او را به اسحاق كه پيامبرى از شايستگان بود مژده داديم،
Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun
113و بر او و بر اسحاق بركت داديم، و از دودمان آن دو برخى نيكوكارند و برخى آشكارا ستمكار بر خويشند،
Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna
114و به راستى ما به موسى و هارون نعمت داديم،
Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
115و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشيديم،
Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna
116و آنان را يارى داديم در نتيجه پيروز شدند،
Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna
117و هر دو را كتاب بسيار روشنگر عطا كرديم،
Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma
118وبه راه راست هدايتشان نموديم،
Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna
119و در ميان آيندگان براى هر دو نفر نام نيك به جا گذاشتيم.
Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna
120سلام بر موسى و هارون.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
121ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.
'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
122بى‌ترديد هر دو از بندگان مؤمن ما بودند،
Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna
123و بى‌ترديد الياس از پيامبران بود.
'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna
124[ياد كن] هنگامى را كه به قومش گفت: آيا [از شرك وطغيان] نمى‌پرهيزيد؟
'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna
125آيا بت «بعل» را مى‌پرستيد و بهترين آفرينندگان را رها مى‌كنيد؟!
Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
126خدا را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست.
Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna
127پس او را انكار كردند، يقينا آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود،
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
128بندگان خالص شده خدا [كه از هر كيفرى در امانند،]
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
129و در ميان آيندگان براى او نام نيك به جا گذاشتيم.
Salāmun `Alá Ilyāsin
130سلام بر آل ياسين.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
131ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
132بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود.
Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna
133و بى‌ترديد لوط از پيامبران بود.
'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
134[ياد كن] هنگامى را كه او و همه اهلش را نجات داديم،
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
135مگر پيرزنى را كه در ميان باقى‌ماندگان [در شهر] بود.
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
136سپس ديگران را هلاك كرديم،
Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna
137و شما همواره صبحگاهان [در مسير سفرهايتان از كنار ويرانه‌هاى شهر] آنان گذر مى‌كنيد،
Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna
138و نيز شبانگاهان، آيا تعقل نمى‌كنيد؟
Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna
139و يونس از پيامبران بود.
'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni
140[ياد كن] هنگامى را كه به سوى آن كشتى پر [از جمعيت و بار] گريخت،
Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna
141و با سرنشينان كشتى قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دريا انداختند.]
Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun
142پس آن ماهى بزرگ او را بلعيد، در حالى كه سزاوار سرزنش بود.
Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna
143[و در شكم ماهى به تسبيح خدا مشغول شد كه] اگر او از تسبيح‌كنندگان نبود،
Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna
144بى‌ترديد تا روزى كه مردم برانگيخته مى‌شوند در شكم ماهى مى‌ماند.
Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun
145پس او را در حالى كه بيمار بود به زمينى خشك و بى‌گياه افكنديم.
Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin
146و بر او بوته گياهى از نوعى كدوبن رويانديم،
Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna
147و او را به سوى [قومى] يكصد هزار نفر [ى] يا بيشتر فرستاديم.
Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin
148پس ايمان آوردند در نتيجه آنان را تا پايان عمرشان [از نعمت ها و مواهب خود] بهره‌مند كرديم.
Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna
149[مشركان سبك مغز مى‌گويند: فرشتگان، دختران خدايند] پس از آنان بپرس كه: آيا دختران براى پروردگار تو هستند و پسران براى ايشان؟!
'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna
150يا اينكه ما فرشتگان را دختر آفريديم و آنان شاهد بودند؟!
'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna
151آگاه باش! كه آنان از بافته‌هاى دروغ خود مى‌گويند
Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna
152كه: خدا فرزند آورده! و بى‌ترديد آنان دروغگويند.
'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna
153آيا دختران را بر پسران ترجيح داده است؟
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
154شما را چه شده، چگونه حكم مى‌كنيد؟
'Afalā Tadhakkarūn
155پس آيا متذكر [حقايق] نمى‌شويد؟
'Am Lakum Sulţānun Mubīnun
156يا شما [بر اين ادعاى خود] دليل روشنى داريد؟
Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna
157پس اگر راستگوييد، كتابتان را [كه اين سخنان را با تكيه بر آن مى‌گوييد به ميان] آوريد.
Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna
158ميان خدا و جن، نسب و خويشى قرار دادند، در صورتى كه جنيان به خوبى مى‌دانند كه [روز قيامت براى حساب و پاداش] احضار خواهند شد.
Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna
159خدا از آنچه او را به آن توصيف مى‌كنند، منزه است.
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
160مگر بندگان خالص شده خدا [كه او را به آنچه توصيف مى‌كنند شايسته مقام قدس اوست.]
Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna
161و بى‌ترديد شما و آنچه را مى‌پرستيد،
Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna
162نمى‌توانيد [مردم را] بر ضد خدا گمراه كنيد.
'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi
163مگر كسانى را كه [به اختيار خود به خاطر پذيرفتن وسوسه و اغواگرى شما] به دوزخ درآيند،
Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun
164و هيچ يك از ما فرشتگان نيست مگر اينكه براى او مقامى معين است.
Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna
165و همانا ما [براى اجراى فرمان خدا] صف بستگانيم.
Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna
166و ما خود تسبيح كنندگانيم.
Wa 'In Kānū Layaqūlūna
167و مشركان [پيش از بعثت پيامبر] قاطعانه مى‌گفتند:
Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna
168اگر نزد ما كتابى چون كتاب‌هاى آسمانى پيامبران پيشين بود،
Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
169بى‌ترديد از بندگان خالص شده خدا مى‌شديم.
Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna
170ولى [هنگامى كه قرآن را براى هدايت آنان نازل كرديم] به آن كافر شدند و به زودى [و زر و وبال كفرشان را] خواهند دانست.
Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn
171و وعده قطعى ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده از پيش محقق و ثابت گشته است،
'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna
172كه بى‌ترديد آنان [در همه زمينه‌ها] يارى شدگانند،
Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna
173و مسلما سپاه ما پيروزند.
Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
174پس تا مدتى از آنان روى بگردان.
Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna
175و آنان را بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
176آيا شتاب در آمدن عذاب ما را مى‌خواهند؟!
Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna
177پس هنگامى كه [عذاب ما] به آستانه خانه‌هايشان نازل شود، بيم شدگان روزگار بدى خواهند داشت،
Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
178و تا مدتى از آنان روى بگردان،
Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna
179و [آنان را] بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.
Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna
180پروردگارت كه داراى عزت است از آنچه او را به آن توصيف مى‌كنند، منزه است.
Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna
181و سلام بر پيامبران
Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
182و همه ستايش‌ها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است.
سوره ص
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ ص، سوگند به قرآن كه مشتمل بر ذكر [حقايق، معارف، مطالب اخلاقى و اجتماعى و احكام حلال و حرام] است.
Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin
2[اينكه قرآن را نمى‌پذيرند، براى اين نيست كه زمينه‌اى براى پذيرش آن وجود ندارد] بلكه كافران [غرق] در تكبر [و سركشى و عداوت] و دشمنى‌اند.
Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin
3چه بسيار اقوامى كه پيش از آنان هلاك كرديم كه [وقت نزول عذاب] فرياد كمك خواهى سر دادند، در حالى كه وقت گريز و يافتن پناه‌گاه نبود؛
Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun
4و از اينكه بيم دهنده‌اى از جنس خودشان به سوى آنان آمده است تعجب كردند، و كافران گفتند: اين جادوگرى بسيار دروغگوست.
Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun
5آيا [محمد] معبودان [گوناگون] را معبودى يگانه قرار داده است؟ به راستى [كه منحصر كردن معبودان در يك معبود] چيزى بسيار شگفت است.
Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu
6سران و اشرافشان روان شدند [و فرياد برداشتند] كه: برويد و بر پرستش معبودانتان ايستادگى كنيد كه [از دعوتش به سوى معبود يگانه] اين [رياست و آقايى بر ما مردم] اراده شده است.
Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun
7ما اين [پرستش معبود يگانه] را در آخرين آيين [كه پدرانمان بر آن بودند] نشنيده‌ايم؛ اين جز دروغى ساخته شده نيست.
A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi
8آيا از ميان ما [كه داراى ثروت فراوان و مقام و قدرتيم] قرآن، فقط بر او [كه فقيرى يتيم بيش نيست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغى ساخته شده نيست] بلكه اينان درباره قرآن من در شك هستند، بلكه هنوز عذاب را نچشيده‌اند [تا از بيمارى شك درآيند و به حقانيت آن اقرار كنند و زبان از گستاخى و جسارت ببندند.]
'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi
9مگر خزانه‌هاى رحمت پروردگار تواناى شكست‌ناپذير و بخشنده‌ات نزد آنان است [كه منصب نبوت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟]
'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi
10يا مگر مالكيت و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنهاست، در اختيار آنان است؟ [اگر چنين است] پس [بيايند] از نردبان‌ها [ى رساننده به اين مالكيت و فرمانروايى] بالا روند [و امور را به دست گيرند و مانع نزول وحى بر محمد شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحى كنند.]
Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi
11اينان لشكرى ناچيز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه ميدان جنگ بدر است] شكست خوردنى هستند.
Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi
12پيش از اينان نيز قوم نوح و عاد و فرعون كه از تمام ابزار حاكميت برخوردار بودند [پيامبران را] انكار كردند؛
Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu
13و نيز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ايكه همان احزاب كفر و شرك‌اند،
'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi
14كه هر يك از اينان پيامبران را انكار كردند، پس عقوبت [من بر آنان] محقق و ثابت شد،
Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin
15و اينان [كه تو را انكار مى‌كنند] جز يك فرياد مرگبار را كه هيچ تأخيرى در آن نيست، انتظار نمى‌كشند،
Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi
16و [اينان از روى مسخره] گفتند: پروردگارا! پيش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده.
Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun
17بر آنچه مى‌گويند شكيبا باش، و بنده ما داود را كه داراى نيرومندى [در دانش و حكومت] بود ياد كن. او بسيار رجوع كننده [به سوى خدا] بود.
'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi
18همانا ما كوه‌ها را مسخر و رام كرديم كه با او در شبان‌گاه و هنگام برآمدن آفتاب تسبيح مى‌گفتند،
Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun
19و پرندگان را [نيز] به طور دسته‌جمعى [مسخر و رام كرديم كه با او تسبيح مى‌گفتند]، و همه رجوع‌كننده به سوى خدا بودند،
Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi
20و حكومتش را محكم و استوار ساختيم و به او حكمت و منصب داورى عطا كرديم،
Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba
21و آيا خبر مهم آن دادخواهان هنگامى كه از ديوار بلند نمازخانه او بالا رفتند به تو رسيده است؟
'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi
22زمانى كه [به طور ناگهانى] بر داود وارد شدند، و او از آنان هراسان شد، گفتند: نترس [ما] دو گروه دادخواه و شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى ستم كرده است؛ بنابراين ميان ما به حق داورى كن و [در داوريت] ستم روا مدار، و ما را به راه راست راهنمايى كن.
'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi
23اين برادر من است، نود و نه ميش دارد و من يك ميش دارم، گفته است: اين يكى را هم به من واگذار. و در گفتگو مرا مغلوب ساخت.
Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba
24گفت: يقينا او با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعا بسيارى از معاشران و شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند، به جز كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و اينان اندك‌اند. و داود دانست كه ما او را [در اين حادثه] آزموده‌ايم، در نتيجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بى‌درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت.
Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
25و ما او را در اين [داورى] آمرزيديم، بى‌ترديد او نزد ما تقرب و منزلتى بلند و سرانجامى نيكو دارد.
Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi
26[و گفتيم:] اى داود! همانا تو را در زمين جانشين [و نماينده خود] قرار داديم؛ پس ميان مردم به حق داورى كن و از هواى نفس پيروى مكن كه تو را از راه خدا منحرف مى‌كند. بى‌ترديد كسانى كه از راه خدا منحرف مى‌شوند، چون روز حساب را فراموش كرده‌اند، عذابى سخت دارند.
Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri
27و ما آسمان و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست، بيهوده نيافريده‌ايم، اين پندار كافران است، پس واى بر آنان كه كافراند از آتش دوزخ.
'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri
28آيا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند مانند مفسدان در زمين قرار مى‌دهيم يا پرهيزكاران را چون بدكاران؟!
Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi
29اين كتاب پربركتى است كه آن را بر تو نازل كرده‌ايم تا آياتش را تدبر كنند و خردمندان متذكر شوند.
Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
30و سليمان را به داود بخشيديم، چه نيكو بنده‌اى بود به راستى او بسيار رجوع كننده [به خدا] بود.
'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu
31[ياد كن] هنگامى را كه در پايان روز اسب‌هاى چابك و تيزرو بر او عرضه كردند.
Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi
32پس گفت: من دوستى اسبان را بر ياد پروردگارم [كه نماز مستحب پايان روز است] اختيار كردم [زيرا مى‌خواهم از آنان در جهاد با دشمن استفاده كنم و همواره به آنها نظر مى‌كرد] تا [خورشيد] پشت پرده افق پنهان شد.
Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi
33[اسب‌ها چنان توجه او را جلب كرده بودند كه گفت:] آنها را به من بازگردانيد. پس [براى نوازش آنها] به دست كشيدن به ساق‌ها و گردن‌هاى آنها پرداخت؛
Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba
34و به راستى سليمان را [درباره فرزندش] آزموديم، و [آزمون اين بود كه] بر تختش جسدى [بى‌جان از فرزندش] افكنديم [فرزندى كه سليمان به زنده بودن او بسيار اميد داشت]، آن گاه به درگاه خدا رجوع كرد [و همه امورش را به خدا واگذاشت.]
Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu
35گفت: پروردگارا! مرا بيامرز و حكومتى به من ببخش كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد؛ يقينا تو بسيار بخشنده‌اى.
Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba
36پس باد را براى او مسخر و رام كرديم كه به فرمان او هر جا كه مى‌خواست نرم و آرام روان مى‌شد.
Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin
37و هر بنا و غواصى از شياطين را [مسخر و رام او نموديم،]
Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi
38و ديگر شياطين را كه با غل و زنجير به هم بسته بودند [در سلطه او درآورديم تا نتوانند در حكومت او فتنه و آشوب برپا كنند.]
Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin
39[و به او گفتيم:] اين عطاى بى‌حساب ماست، [به هر كس خواهى] بى‌حساب ببخش و [از هر كس خواهى] دريغ كن.
Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
40بى‌ترديد او نزد ما تقرب و منزلتى بلند و سرانجامى نيكو دارد.
Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin
41و بنده ما ايوب را ياد كن، هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه شيطان [به سبب رنج و شكنجه‌اى كه دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت مى‌كند [تا از رحمت تو دلسردم كند.]
Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun
42[به او گفتيم:] با پايت به زمين بكوب، اين آبى است براى شسشتو، آبى سرد و آشاميدنى.
Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi
43و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشيديم تا رحمتى از سوى ما و تذكرى براى خردمندان باشد.
Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
44و [به او گفتيم: چون سوگند خورده‌اى كه همسرت را براى اينكه تو را در امور معنوى ناراحت كرده بود، صد تازيانه بزنى] با دستت بسته‌اى تركه خشك برگير و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشكن. بى‌ترديد ما او را شكيبا يافتيم. چه نيكو بنده‌اى! يقينا بسيار رجوع كننده به سوى ما بود.
Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri
45و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را ياد كن كه داراى قدرت و بصيرت بودند.
'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri
46ما آنان را با [صفت بسيار پرارزش] ياد كردن سراى آخرت با اخلاصى ويژه خالص ساختيم.
Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri
47به يقين آنان در پيشگاه ما از برگزيدگان و نيكان‌اند.
Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri
48و اسماعيل واليسع وذوالكفل را ياد كن و همه از نيكان‌اند.
Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin
49اين [سرگذشت‌هاى سازنده] يادآورى و پند است؛ و بى‌ترديد براى پرهيزكاران بازگشتگاه نيكويى خواهد بود.
Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu
50بهشت‌هاى جاودانه‌اى كه درهايش را به روى آنان گشوده‌اند،
Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin
51در حالى كه در آنجا بر تخت‌ها تكيه مى‌زنند و ميوه‌هاى فراوان و نوشيدنى مورد دلخواهشان را در آنجا مى‌طلبند،
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun
52و نزد آنان زنانى است كه فقط به شوهرانشان عشق مى‌ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال‌اند.
Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi
53[به آنان گويند:] اين است آنچه شما را براى روز حساب وعده مى‌دادند.
'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin
54اين بى‌ترديد عطاى ماست كه براى آن پايانى نيست.
Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin
55اين [همه براى پرهيزكاران است]، و مسلما براى سركشان، بدترين بازگشتگاه خواهد بود.
Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu
56دوزخ كه در آن وارد مى‌شوند و چه بد آرامگاهى است!
Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun
57اين آب جوشان و مايع چركين متعفن است كه بايد آن را بچشند،
Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun
58و [جز اينها] عذاب‌هاى ديگرى مانند آن دارند.
Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri
59[چون پيشوايان كفر به دوزخ درآيند، و پيروانشان را نيز راهى دوزخ كنند ندا رسد:] اين گروهى [از پيروان شما] هستند كه با فشار و زور با شما وارد دوزخ مى‌شوند. [پيشوايان كفر در پاسخ ندا دهنده گويند:] خوش‌آمد و گشايشى بر آنان [كه پيروان ما بودند] مباد، بى‌ترديد آنان به آتش خواهند سوخت.
Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru
60[پيروان به پيشوايان] گويند: بلكه بر شما خوش‌آمد و گشايشى مباد، شما اين عذاب را از پيش براى ما فراهم كرديد، و چه بد قرارگاهى است.
Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri
61مى‌گويند: پروردگارا! هر كس اين عذاب را از پيش براى ما فراهم آورده است، براى او در آتش عذابى دو چندان بيفزا.
Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār
62و مى‌گويند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شايسته] اى كه از اشرارشان مى‌شمرديم، نمى‌بينيم.
Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru
63آيا ما آنان را به ناحق به مسخره گرفتيم [و اكنون در بهشت جاى دارند] يا [در دوزخ‌اند و] ديدگان ما به آنان نمى‌افتد؟!
'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri
64اين گفتگو و مجادله اهل آتش حتمى و واقع‌شدنى است.
Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
65بگو: من فقط بيم‌دهنده‌ام، و هيچ معبودى جز خداى يگانه قهار نيست.
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
66پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنهاست، تواناى شكست‌ناپذير و بسيار آمرزنده است.
Qul Huwa Naba'un `Ažīmun
67بگو: اين [قرآن من] خبرى بزرگ است،
'Antum `Anhu Mu`riđūna
68كه شما از آن روى مى‌گردانيد.
Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna
69من از ملا اعلى هنگامى كه [درباره آفرينش آدم] مجادله مى‌كردند، هيچ خبرى ندارم.
'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun
70به من وحى نمى‌شود جز براى اينكه بيم‌دهنده‌اى آشكارم.
'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin
71[ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشرى از گل خواهم آفريد.
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
72پس زمانى كه اندامش را درست و نيكو نمودم و از روح خود در او دميدم، براى او سجده كنيد.
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
73پس فرشتگان همه با هم سجده كردند؛
'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna
74مگر ابليس كه تكبر ورزيد و از كافران شد.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna
75[خدا] فرمود: اى ابليس! تو را چه چيزى از سجده كردن بر آنچه كه با دستان قدرت خود آفريدم، بازداشت؟ آيا تكبر كردى يا از بلند مرتبه‌گانى؟
Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin
76گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدى و او را از گل ساختى.
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
77[خدا] گفت: از آن [جايگاه] بيرون رو كه بى‌ترديد تو رانده شده‌اى؛
Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
78و حتما لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
79گفت: پروردگارا! مرا تا روزى كه مردم برانگيخته مى‌شوند، مهلت ده.
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
80[خدا] گفت: تو از مهلت يافتگانى،
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
81تا زمانى معين و معلوم.
Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
82گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه مى‌كنم،
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
83مگر بندگان خالص شده‌ات را.
Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu
84[خدا] گفت: سوگند به حق و فقط حق را مى‌گويم
La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna
85كه: بى‌ترديد دوزخ را از تو و آنان كه از تو پيروى كنند، از همگى پر خواهم كرد
Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna
86بگو: من براى ابلاغ دين هيچ پاداشى از شما نمى‌خواهم و از كسانى كه چيزى را از نزد خود مى‌سازند [و ادعاى باطل مى‌كنند] نيستم.
'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
87آن [قرآن را كه بر شما مى‌خوانم] جز مايه تذكر و پندى براى جهانيان نيست.
Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin
88و بى‌ترديد پس از مدتى خبر [صدق حقانيت و ظهور عينى آيات و وعده‌هاى] آن را خواهيد دانست.
سوره الزمر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ [اين] كتاب نازل شده از سوى خداى تواناى شكست‌ناپذير و حكيم است.
'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Fā`budi Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
2بى‌ترديد ما اين كتاب را به حق و درستى به سوى تو نازل كرديم، پس خدا را در حالى كه اعتقاد و ايمان را براى او [از هرگونه شركى] خالص مى‌كنى، بپرست.
'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun
3آگاه باشيد! كه دين خالص ويژه خداست، و آنان كه به جاى خدا سرپرستان و معبودانى برگزيده‌اند [و مى‌گويند:] ما آنان را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك كنند، نمى‌پرستيم. بى‌ترديد خدا ميان آنان [و مؤمنان] درباره آنچه كه اختلاف مى‌كنند [و آن آيين توحيد و شرك است] داورى خواهد كرد؛ قطعا خدا آن كس را كه دروغگو و بسيار ناسپاس است، هدايت نمى‌كند.
Law 'Arāda Allāhu 'An Yattakhidha Waladāan Lāşţafá Mimmā Yakhluqu Mā Yashā'u Subĥānahu Huwa Allāhu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
4اگر [بر فرض محال] خدا مى‌خواست براى خود فرزندى بگيرد، همانا از ميان آفريده‌هايش آنچه را خودش مى‌خواست برمى‌گزيد [نه اينكه شما براى او انتخاب كنيد]؛ منزه است او [از آنكه براى او فرزندى باشد] اوست خداى يگانه و قهار.
Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī Li'jalin Musamman 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
5آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد. شب را به روز درمى‌پيچيد، و روز را به شب درمى‌پيچيد، و خورشيد و ماه را [براى بندگانش] مسخر و رام كرد. هر كدام تا سرآمدى معين روانند. آگاه باشيد! او تواناى شكست‌ناپذير و بسيار آمرزنده است.
Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Thumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`ām Thamāniyata 'Azwājin Yakhluqukum Fī Buţūni 'Ummahātikum Khalqāan Min Ba`di Khalqin Fī Žulumātin Thalāthin Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa'anná Tuşrafūna
6شما را از يك تن آفريد، سپس همسرش را از او پديد آورد، و از چهارپايان [شتر و گاو و گوسفند و بز به اعتبار يك نر و يك ماده] هشت زوج آفريد، شما را در شكم‌هاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى ديگر در ميان تاريكى‌هاى سه گانه [شكم و رحم و مشيمه] به وجود آورد. اين است خدا پروردگار شما كه فرمانروايى [مطلق بر همه هستى] ويژه اوست، معبودى جز او نيست، پس چگونه شما را از حق بازمى‌گردانند؟
'In Takfurū Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ankum Wa Lā Yarđá Li`ibādihi Al-Kufra Wa 'In Tashkurū Yarđahu Lakum Wa Lā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá Thumma 'Ilá Rabbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
7اگر كافر شويد [زيانى به خدا نمى‌رسانيد؛ زيرا] خدا از شما بى‌نياز است، و كفر را براى بندگانش نمى‌پسندد؛ و اگر سپاس گزارى كنيد، آن را براى شما مى‌پسندد. و هيچ سنگين بارى، بار [گناه] ديگرى را برنمى‌دارد. سپس بازگشت شما به سوى پروردگارتان خواهد بود، و شما را به آنچه انجام مى‌داديد، آگاه خواهد كرد؛ زيرا او به نيات و اسرار سينه‌ها داناست.
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi Min Qablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri
8و چون به انسان آسيبى رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوى او [براى برطرف شدن آسيبش] مى‌خواند، سپس چون او را [براى رهايى از آن آسيب] نعمتى از جانب خود عطا كند، آن آسيب را كه پيش‌تر براى برطرف شدنش دعا مى‌كرد، فراموش مى‌كند و دوباره براى خدا همتايانى قرار مى‌دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه كند. بگو: اندك زمانى از كفر خود برخوردار باش، بى‌ترديد تو از اهل آتشى.
'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi
9[آيا چنين انسان كفران‌كننده‌اى بهتر است] يا كسى كه در ساعات شب به سجده و قيام و عبادتى خالصانه مشغول است، از آخرت مى‌ترسد و به رحمت پروردگارش اميد دارد؟ بگو: آيا كسانى كه معرفت و دانش دارند و كسانى كه بى‌بهره از معرفت و دانش‌اند، يكسانند؟ فقط خردمندان متذكر مى‌شوند.
Qul Yā `Ibādi Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Rabbakum Lilladhīna 'Aĥsanū Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatun Wa 'Arđu Allāhi Wāsi`atun 'Innamā Yuwaffá Aş-Şābirūna 'Ajrahum Bighayri Ĥisābin
10بگو: اى بندگان مؤمنم! از پروردگارتان پروا كنيد. براى كسانى كه در اين دنيا اعمال شايسته انجام داده‌اند، پاداش نيكى است و زمين خدا گسترده است [بر شماست از سرزمينى كه دچار مضيقه دينى هستيد به سرزمينى ديگر مهاجرت كنيد]. فقط شكيبايان پاداششان را كامل و بدون حساب دريافت خواهند كرد.
Qul 'Innī 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
11بگو: من مأمورم كه خدا را در حالى كه ايمان و عبادت را براى او [از هر گونه شركى] خالص مى‌كنم، بپرستم.
Wa 'Umirtu Li'n 'Akūna 'Awwala Al-Muslimīna
12و مأمورم كه [در اين آيين از] نخستين تسليم شدگان [به فرمان‌ها و احكام] او باشم.
Qul 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin
13بگو: اگر پروردگارم را نافرمانى كنم از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.
Quli Allāha 'A`budu Mukhlişāan Lahu Dīni
14بگو: فقط خدا را در حالى كه ايمان و عبادتم را براى او [از هر گونه شركى] خالص مى‌كنم، مى‌پرستم.
Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu
15پس شما هم آنچه را مى‌خواهيد، به جاى او بپرستيد. بگو: بى‌ترديد زيانكاران [واقعى] كسانى هستند كه روز قيامت سرمايه وجودشان و كسانشان را به تباهى داده باشند؛ آگاه باشيد! كه آن همان زيان آشكار است.
Lahum Min Fawqihim Žulalun Mina An-Nāri Wa Min Taĥtihim Žulalun Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu Yā `Ibādi Fa Attaqūni
16براى آنان از بالاى سرشان و از زير پايشان سايبان‌هايى از آتش است، اين عذابى است كه خدا بندگانش را به آن بيم مى‌دهد. اى بندگانم! از من پروا كنيد
Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá Fabashshir `Ibādi
17و كسانى كه از پرستيدن طاغوت [يعنى بت‌ها، اربابان كفر و شيطان‌هاى سركش] دورى كردند و به سوى خدا بازگشتند، بر آنان مژده باد؛ پس به بندگانم مژده ده.
Al-Ladhīna Yastami`ūna Al-Qawla Fayattabi`ūna 'Aĥsanahu 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Hadāhumu Allāhu Wa 'Ūlā'ika Hum 'Ūlū Al-'Albābi
18آنان كه سخن را مى‌شنوند و از بهترينش پيروى مى‌كنند، اينانند كسانى كه خدا هدايتشان كرده، و اينان همان خردمندانند.
'Afaman Ĥaqqa `Alayhi Kalimatu Al-`Adhābi 'Afa'anta Tunqidhu Man Fī An-Nāri
19آيا كسى كه فرمان عذاب بر او محقق و ثابت شده [راه گريزى از آن دارد؟] آيا كسى را كه در آتش است، تو نجات مى‌دهى؟
Lakini Al-Ladhīna Attaqawā Rabbahum Lahum Ghurafun Min Fawqihā Ghurafun Mabnīyatun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Al-Mī`ād
20ولى كسانى كه از پروردگارشان پروا داشتند، براى آنان غرفه‌هايى است كه از فراز آنها غرفه‌هايى ديگر بنا شده و از زير آنها نهرها جارى است. خدا اين وعده را داده است؛ خدا وعده خلافى نمى‌كند.
'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasalakahu Yanābī`a Fī Al-'Arđi Thumma Yukhriju Bihi Zar`āan Mukhtalifāan 'Alwānuhu Thumma Yahīju Fatarāhu Muşfarrāan Thumma Yaj`aluhu Ĥuţāmāan 'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Li'wlī Al-'Albābi
21آيا ندانسته‌اى كه خدا از آسمان آبى نازل كرد، پس آن را به صورت چشمه‌هايى در زمين درآورد، آن گاه به وسيله آن زراعتى را كه رنگ‌هايش گوناگون است، بيرون مى‌آورد، سپس [آن زراعت] خشك مى‌شود، در نتيجه آن را به رنگ زرد بينى، پس آن را ريز ريز و در هم شكسته مى‌كند؛ بى‌ترديد در اين [دگرگونى‌ها] براى خردمندان هشدار و عبرتى است.
'Afaman Sharaĥa Allāhu Şadrahu Lil'islāmi Fahuwa `Alá Nūrin Min Rabbihi Fawaylun Lilqāsiyati Qulūbuhum Min Dhikri Allāhi 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin
22آيا كسى كه خدا سينه‌اش را براى [پذيرفتن] اسلام گشاده است، و بهره مند از نورى از سوى پروردگار خويش است [مانند كسى است كه سينه‌اش از پذيرفتن اسلام تنگ است؟] پس واى بر آنان كه دل‌هايشان از ياد كردن خدا سخت است، اينان در گمراهى آشكار هستند.
Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Thumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
23خدا نيكوترين سخن را نازل كرد، كتابى كه [آياتش در نظم، زيبايى، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبيه يكديگر است، مشتمل بر داستان‌هاى پندآموز [و امر، نهى، وعده، وعيد، حلال و حرام] است؛ از شنيدن آياتش پوست كسانى كه از پروردگارشان مى‌هراسند به هم جمع مى‌شود، آن گاه پوستشان و دلشان به ياد خدا نرم مى‌گردد و آرامش مى‌يابد. اين هدايت خداست كه هر كه را بخواهد به آن راهنمايى مى‌كند؛ و هر كه را خدا [به كيفر كفر و عنادش] گمراه كند، او را هيچ هدايت‌كننده‌اى نخواهد بود.
'Afaman Yattaqī Biwajhihi Sū'a Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati Wa Qīla Lilžžālimīna Dhūqū Mā Kuntum Taksibūna
24آيا كسى كه روز قيامت [به خاطر بسته بودن دست‌هايش مى‌كوشد كه] با صورت خود گزند عذاب را دفع كند [مانند كسى است كه ايمن از عذاب است؟] به ستمكاران گويند: آنچه را همواره مرتكب مى‌شديد، بچشيد.
Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fa'atāhumu Al-`Adhābu Min Ĥaythu Lā Yash`urūna
25كسانى [هم] كه پيش از آنان بودند [آيات خدا را] تكذيب كردند، پس از آنجا كه گمان نمى‌كردند، عذاب به سويشان آمد.
Fa'adhāqahumu Allāhu Al-Khizya Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
26پس خدا در زندگى دنيا خوارى و رسوايى را به آنان چشانيد؛ و اگر معرفت و آگاهى داشتند [توجه مى‌كردند كه] عذاب آخرت بزرگ‌تر است.
Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin La`allahum Yatadhakkarūna
27و ما براى مردم در اين قرآن از هر گونه مثل و سرگذشت عبرت‌آموزى بيان كرده‌ايم، باشد كه متذكر شوند.
Qur'ānāan `Arabīyan Ghayra Dhī `Iwajin La`allahum Yattaqūna
28قرآنى است گويا و روشن بدون هر گونه انحراف و كژى، براى اينكه [در سايه تعاليمش از شرك، عصيان و فساد] بپرهيزند.
Đaraba Allāhu Mathalāan Rajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna
29خدا [براى فهماندن حقيقت توحيد و شرك] مثلى زده است: مردى را كه اربابانى ناسازگار و بداخلاق در [مالكيت] او شريك‌اند، و مردى كه فقط برده يك مالك است، آيا اين دو برده از جهت فرمان گرفتن و فرمان بردن با هم يكسانند؟ [موحدان كه بنده خداى يكتا هستند، داراى زندگى منظم و پاك و آخرتى آبادند، و مشركان كه فرمان‌بران اربابان گوناگونند، داراى زندگى پريشان و آخرتى خراب‌اند.] همه ستايش‌ها ويژه خداست. بلكه بيشترشان [به آثار و منافع بندگى خدا] معرفت و آگاهى ندارند.
'Innaka Mayyitun Wa 'Innahum Mayyitūna
30بى‌ترديد تو مى‌ميرى و قطعا آنان هم مى‌ميرند.
Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati `Inda Rabbikum Takhtaşimūna
31سپس شما روز قيامت نزد پروردگارتان [در امر دين] مجادله خواهيد كرد [كه ما موحدان در دنيا حقانيت توحيد را ثابت كرديم و بطلان بت‌پرستى را روشن نموديم، ولى كبر شما مانع از هدايت شما شد.]
