Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna
28و بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم و فرو فرستنده (آن) نبوديم.
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna
29(عذاب آنان) جز يك بانگ (مرگبار) نبود، پس ناگهان آنان خاموش (و بى جان) شدند.
Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
30اى افسوس بر بندگان كه هيچ فرستادهاى به سراغ آنان نيامد، مگر اينكه همواره او را ريشخند مىكردند!
'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna
31آيا اطلاع نيافتهاند كه پيش از آنان چه بسيار گروههايى را هلاك كرديم كه آنان به سوى ايشان باز نمىگردند؟!
Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
32هيچ كس نيست مگر اينكه همگى نزد ما احضار شدهاند.
Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna
33و براى آنان نشانه (خدا) است، در زمين مردهاى كه آن را زنده كرديم و دانه از آن بر آورديم و از آن مىخورند.
Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni
34و در آن بوستانهايى از درختان خرما و انگورها قرار داديم، و چشمه ساران را در آن شكافتيم (و روان ساختيم)،
Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna
35تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دستانشان آن را نساخته است؛ پس آيا سپاسگزارى نمىكنند؟!
Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna
36منزه است كسى كه همه آن زوجها را آفريد، از آنچه زمين مىروياند، و از خودشان و از آنچه نمىدانند.
Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna
37و براى آنان نشانه (خدا) است در شب، كه روز را از آن برمىكنيم، و ناگهان آنان در تاريكى فرو روند؛
Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi
38و خورشيد كه تا قرارگاهش روان است؛ اين اندازهگيرى (خداى) شكستناپذير داناست.
Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi
39و ماه را برايش منزلگاههايى قرار داديم، تا اينكه همچون شاخك ديرينه [قوسى شكل زرد رنگ] برگردد.
Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna
40نه خورشيد برايش سزاوار است كه ماه را دريابد، و نه شب بر روز پيشى گيرنده است؛ در حالى كه هر يك در مدارى شناورند.
Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
41و براى آنان نشانه (خدا) است كه ما نسل آنان را در كشتى انباشته (از بارها) حمل كرديم.
Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna
42و براى آنان همانند آن چيزى آفريديم كه (بر آن) سوار مىشوند.
Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna
43و اگر بخواهيم آنان را غرق مىكنيم پس هيچ فريادرسى براى شان نيست، و (نيز) آنان نجات داده نمىشوند.
'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin
44مگر رحمتى از جانب ما، و بهرهاى (از دنيا) تا مدتى (معين شامل حالشان شود).
Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna
45و هنگامى كه به آن (مشرك) ان گفته شود:« [خودتان را] از آنچه [از عذاب] در پيشرويتان و آنچه در پشت سرتان است حفظ كنيد، باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد (روى بر مىتابند.) »
Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna
46و هيچ نشانهاى از نشانههاى پروردگارشان براى آنان نمىآيد، مگر اينكه از آن روى گردانند.
Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin
47و هنگامى كه به آنان گفته شود:« از آنچه خدا به شما روزى داده [در راه خدا] مصرف كنيد. »كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آوردند، مىگويند:« آيا كسى را غذا دهيم، كه اگر (بر فرض) خدا مىخواست او را غذا مىداد؟! شما جز در گمراهى آشكارى نيستيد. »
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna
48(كافران) مىگويند:« اگر راست گوييد، اين وعده (قيامت) چه وقت است؟! »
Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna
49جز يك بانگ (مرگبار) را انتظار نمىكشند، كه آنان را فرو گيرد در حالى كه آنان [با يكديگر] كشمكش مىكنند.
Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna
50پس نه مىتوانند سفارش (و وصيتى) كنند، و نه به سوى خانوادهشان باز مىگردند.
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna
51و (بار ديگر) در شيپور دميده مىشود، پس ناگهان آنان از قبرها به سوى پروردگارشان به سرعت سرازير مىشوند.
Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna
52مىگويند:« اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان بر انگيخت؟! اين چيزى است كه (خداى) گستردهمهر وعده داده است. و فرستادگان (او) راست گفتند. »
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
53(اين) جز يك بانگ (بزرگ) نبود، و [لى] ناگهان آنان همگى در نزد ما احضار شدهاند.
Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
54پس امروز چيزى بر كسى ستم نمىشود و جز (بر طبق) آنچه همواره انجام مىداديد، جزا داده نمىشويد.
'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna
55مسلما امروز اهل بهشت به شادمانى مشغولند؛
Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna
56آنان و همسرانشان در سايهها بر تختها تكيه كردهاند؛
Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna
57براى آنان در آنجا ميوهاى است؛ و آنچه فرا خوانند برايشان (آماده) است.
Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin
58سلام (بر شما، اين) سخنى از جانب پرودرگار مهرورز است.
Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna
59و (ندا آيد:) اى خلافكاران امروز جدا شويد.
'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun
60اى فرزندان آدم! آيا با شما پيمان نبستم كه شيطان را نپرستيد، [چرا] كه او دشمن آشكارى براى شماست؟!
Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun
61و اينكه مرا بپرستيد كه اين راه راست است؟
Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna
62و بيقين گروه زيادى از شما را گمراه كرد، و آيا خردورزى نكردهايد؟!
Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna
63اين جهنمى است كه همواره (بدان) وعده داده مىشديد؛
Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna
64امروز به سبب كفر ورزيدنتان وارد آن شويد (و مىسوزيد).
Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna
65امروز بر دهانهايشان مهر مىنهيم، و دستهايشان با ما سخن مىگويند و پاهايشان به آنچه همواره كسب مىكردند گواهى مىدهند!
Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna
66و اگر (بر فرض) بخواهيم حتما چشمانشان را محو مىكنيم؛ و به (سوى) راه بر يكديگر پيشى گيرند، و [لى] چگونه مىبينند؟!
Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna
67و اگر (بر فرض) بخواهيم، حتما آنان را بر جايشان مسخ (و زمينگير) مىكنيم، پس توان رفتن ندارند و بر نمىگردند.
Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna
68و هر كس را عمر درازش دهيم، وى را در آفرينش (وجود) نگون سار مىسازيم؛ و آيا خردورزى نمىكنند؟!
Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun
69شعر به او [پيامبر] نياموختيم، و شايسته او نيست؛ اين (سخن) جز ياد آورى و قرآن روشنگر نيست.
Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna
70تا هر كس را كه زنده (دل) است هشدار دهد؛ و گفتار (سنت گونه و وعده عذاب) بر كافران تحقق يابد.
'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna
71و آيا نظر نكردهاند كه از آنچه دستان (قدرت) ما بر ساخته است، دامهايى براى آنان آفريديم و آنان مالك آنها هستند؟!
Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna
72و آنها را براىشان فروتن (و رام) ساختيم، پس [وسيله] سوارىشان از برخى آنهاست و از برخى آنها مىخورند؛
Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna
73و براى آنان در آنها سودها و و نوشيدنىهاست؛ پس آيا سپاسگزارى نمىكنند؟!
Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna
74غير از خدا معبودانى (براى پرستش) گزيدهاند، باشد كه آنان يارى شوند؛
Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna
75(ولى آنها) نمىتوانند آنان را يارى رسانند، و آنان براى آن (بت) ان لشكرى احضار شدهاند.
Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna
76پس سخن آن (مشرك) ان تو را اندوهگين نسازد؛ كه ما آنچه را پنهان مىكنند و آنچه را آشكار مىسازند مىدانيم.
'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun
77و آيا انسان نظر نكرده كه ما او را از آب اندك سيال آفريديم؟! و بناگاه وى دشمنى آشكار است.
Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun
78و براى ما مثلى زد و آفرينش خود را فراموش كرده و گفت:« چه كسى اين استخوان را در حالى كه آن پوسيده است زنده مىسازد؟! »
Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun
79بگو:« كسى آن را زنده مىكند، كه نخستين بار وى را پديد آورد؛ و او به هر آفرينشى داناست؛
Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna
80(همان) كسى كه براى شما از درخت سبز، آتشى قرار داد، و شما در هنگام (نياز) از آن (آتش) مىافروزيد. »
'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
81و آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريد، نمىتواند كه همانند آن (مردگ) ان را بيافريند؟! آرى (مىتواند)، و او فراوان آفرين داناست.
'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu
82هنگامى كه چيزى را بخواهد، فرمان او فقط اين است كه به آن مىگويد:« باش! »پس [فورا موجود] مىشود.
Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna
83پس منزه است كسى كه فرمانروايى مطلق همه چيز تنها به دست اوست؛ و فقط به سوى او بازگردانده مىشويد.
سوره الصافات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به صف كشيدگان صف بسته،
Fālzzājirāti Zajrāan
2و به بازدارندگان منع كننده،
Fālttāliyāti Dhikrāan
3و به خوانندگان (آيات) يادآور،
'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun
4قطعا معبود شما يگانه است.
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi
5(همان) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه بين آن دو است، و پروردگار خاوران.
'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib
6در حقيقت ما آسمان نزديك را با زيور سيارات آراستيم؛
Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin
7و آن را از هر شيطان سركش حفظ كرديم؛
Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin
8نمى توانند به جمع (فرشتگان عالم) بالاتر گوش فرا دهند و از هر جانب به آنان (تير) افكنده مىشود؛
Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun
9(آنان) رانده شدهاند، و برايشان عذابى پايدار است!
'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā
10مگر كسى كه (اسرار را) يكباره بربايد، و شهاب درخشان شكافندهاى او را تعقيب كند.
Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin
11از آنان پرسش كن:« آيا آفرينش آنان سختتر است يا كسانى كه ما آفريديم؟! »كه ما آنان را از گل چسبندهاى آفريديم.
Bal `Ajibta Wa Yaskharūna
12بلكه (از انكارشان) تعجب مى كنى، و (آنان) ريشخند مىكنند.
Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna
13و هنگامى كه تذكر داده شوند، يادآور نمىشوند.
Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna
14و هنگامى كه نشانهاى (معجزه آسا) ببينند به ريشخند مىگيرند.
Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun
15و مىگويند:« اين جز سحرى آشكار نيست.
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna
16آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوانهايى (پوسيده) شديم، آيا حتما ما برانگيخته خواهيم شد؟!
'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna
17و آيا نياكان نخستين ما (زنده مىشوند)؟! »
Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna
18بگو:« آرى، در حالى كه شما خوار هستيد.
Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna
19و آن فقط يك خروش است و ناگهان آنان (زنده مىشوند و) نگاه مى كنند؛
Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni
20و مىگويند: اى واى بر ما، اين روز جزاست! »
Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna
21(ندا مى آيد:) اين روز جدايى است كه همواره آن را دروغ مى انگاشتيد.
Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna
22كسانى را كه ستم كردهاند و همسانان ايشان و آنچه را جز خدا همواره مىپرستيدند،
Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi
23گردآورى كنيد و آنان را به سوى راه دوزخ رهنمون شويد.
Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna
24و آنان را نگاه داريد، [چرا] كه آنان مورد بازپرسى قرار مىگيرند.
Mā Lakum Lā Tanāşarūna
25شما را چه شده كه يكديگر را يارى نمى كنيد؟!
Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna
26بلكه امروز آنان در پى تسليماند.
Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
27و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مىپرسند؛
Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni
28(پيروان به رهبران) گويند:« مسلما شما همواره از در راستى با ما در مى آمديد! »
Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna
29(رهبران در پاسخ) گويند:« بلكه (خودتان) مؤمن نبوديد.
Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna
30و براى ما هيچ تسلطى بر شما نبود، بلكه (شما) گروهى طغيانگر بوديد.
Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna
31پس سخن (سنت گونه) پروردگارمان در مورد (مجازات) ما تحقق يافت، قطعا ما چشنده (عذاب) هستيم!
Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna
32و شما را گمراه كرديم، [چرا] كه ما گمراه بوديم. »
Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna
33و در واقع آنان در آن روز در عذاب شريكند.
'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna
34در حقيقت ما با خلافكاران اينچنين مى كنيم.
'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna
35[چرا] كه آنان هنگامى كه به ايشان گفته مىشد:« هيچ معبودى جز خدا نيست. »همواره تكبر مىورزيدند؛
Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin
36و مىگفتند:« آيا واقعا ما معبودانمان را بخاطر شاعرى ديوانه رهاكنيم؟! »
Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna
37(چنين نيست،) بلكه حق را آورده و فرستادگان (الهى) را تاييد كردهاست.
'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi
38قطعا شما عذاب دردناكى را خواهيد چشيد!
Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
39و جز به آنچه همواره انجام مىداديد مجازات نخواهيد شد.
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
40جز بندگان خالص شده خدا؛
'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun
41آنان برايشان« روزى »معينى است،
Fawākihu Wa Hum Mukramūna
42(از انواع) ميوههاست، و آنان گرامى داشته شدهاند؛
Fī Jannāti An-Na`īmi
43در حالى كه در بوستانهاى پر نعمت (بهشت)،
`Alá Sururin Mutaqābilīna
44برتخت هايى روياروى همند،
Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin
45جامى از (شراب) لبريز برگردشان چرخانده مىشود،
Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna
46(شرابى) سپيد (و درخشان) كه براى نوشندگان لذت بخش است؛
Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna
47نه در آن تباهى (خرد) است، و نه آنان از آن مست مىشوند.
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun
48و نزد آنان (همسرانى) چشم فروهشته [و] فراخ ديده باشند؛
Ka'annahunna Bayđun Maknūnun
49(از شدت سفيدى) چنانكهگويى آنان تخم مرغ هاى (زير پر) پنهان مانده اند.
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
50و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مىپرسند،
Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun
51گويندهاى از آنان مىگويد:« راستى من همنشينى (در دنيا) داشتم.
Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna
52كه مىگفت: آيا قطعا تو از تأييد كنندگان (معاد) هستى؟
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna
53آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوانهايى (پوسيده) شديم آيا واقعا ما جزاداده مىشويم؟! »
Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna
54گويد:« آيا شما (از جاى او) آگاهيد؟ »
Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi
55پس آگاه شود و او را در ميان دوزخ ببيند؛
Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni
56گويد:« به خدا سوگند واقعا نزديك بود [مرا] به هلاكت اندازى.
Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna
57و اگر نعمت پروردگارم نبود، حتما از احضار شدگان (در دوزخ) بودم!
'Afamā Naĥnu Bimayyitīna
58پس آيا ما جز به (همان) مرگ اولمان (ديگر) نمىميريم.
'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
59و ما عذاب نخواهيم شد؟!
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
60قطعا تنها اين كاميابى بزرگ است! »
Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna
61پس بايد براى مثل اين (پاداش) كوشندگان عمل كنند.
'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi
62آيا اين (نعمتهاى بهشتى بعنوان نخستين) پذيرايى بهتر است، يا درخت (نفرتانگيز) زقوم؟!
'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna
63كه ما آن را آزمايش (و عذاب) براى ستمكاران قرار داديم.
'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi
64كه آن درختى است كه از بن دوزخ بيرون مى آيد؛
Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni
65شكوفه آن (درخت، از زشتى) چنانكهگويى همانند سرهاى شيطانهاست!
Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna
66و قطعا آن (ستمكار) ان از آن مى خورند و شكمها را از آن پرمىكنند.
Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin
67سپس قطعا آنان بر روى آن (غذا)، آب سوزان آلوده مى نوشند!
Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi
68سپس قطعا بازگشت آنان به سوى دوزخ است.
'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna
69[چرا] كه آنان پدرانشان را گمراه يافتند،
Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna
70و آنان بدنبال آن (پدر) ان مىشتابند.
Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna
71و بيقين قبل از آنان بيشتر پيشينيان گمراه شدند.
Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna
72و بيقين در [ميان] آنان هشدارگرانى فرستاديم.
Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna
73پس بنگر كه فرجام هشدارداده شدگان چگونه شد؟!
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
74مگر بندگان خالص شده خدا (كه نجات يافتند.)
Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna
75و بيقين نوح، ما را نداداد، و چه خوب پاسخ دهندهاى بوديم.
Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
76و وى و خانواده اش را از اندوه بزرگ نجات داديم؛
Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna
77و تنها نسل اورا باقى گذاشتيم.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
78و (نام نيك) او را در (ميان ملتهاى) پسين برجاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna
79در ميان جهانيان سلام بر نوح [باد]؛
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
80كه ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
81[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
82سپس ديگران (مشركان) را غرق كرديم.
Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma
83و قطعا ابراهيم از پيروان او بود؛
'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin
84آنگاه كه با دلى سالم به پيشگاه پروردگارش آمد؛
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna
85هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه مى پرستيد؟!
'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna
86آيا دروغ بزرگ (كه همان پرستش) معبودانى جز خداست را مى خواهيد؟!
Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna
87پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟! »
Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi
88پس با نگاهى به ستارگان در نگريست،
Faqāla 'Innī Saqīmun
89و گفت:« در حقيقت من بيمارم. »
Fatawallawā `Anhu Mudbirīna
90پس (مشركان) پشت كرده، از او روى برتافتند.
Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna
91پس به سوى معبودانشان روى كرد و گفت:« آيا [غذا] نمى خوريد؟!
Mā Lakum Lā Tanţiqūna
92شما را چه شده كه سخن نمىگوييد؟! »
Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni
93پس با ضربه (قدرتمند دست) راست، به سوى آن (معبود) ان روى آورد،
Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna
94و (مشركان) شتابان به سوى او آمدند.
Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna
95(ابراهيم) گفت:« آيا آنچه را مى تراشيد مى پرستيد؟!
Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna
96و حال آنكه خدا شما و آنچه را مى سازيد، آفريده است! »
Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi
97(بت پرستان) گفتند:« ساختمان (آتشكدها) ى براى او بسازيد و وى را در آن دوزخ بيفكنيد! »
Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna
98و خواستند براى او نقشهاى بكشند (و نابودش كنند)، و [لى] آنان را فروترين (و خوارترين مردم) گردانيديم.
Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni
99و (ابراهيم) گفت:« در حقيقت من به سوى پروردگارم رهسپارم، كه بزودى [مرا] رهنمون شود.
Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna
100پروردگارا! به من از (فرزندان) شايسته ببخش! »
Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin
101پس او را به پسرى بردبار مژده داديم.
Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna
102و هنگامى كه (پسر) به حد [كار و] كوشش با او رسيد، گفت:« اى پسركم! در حقيقت من در خواب مىبينم كه من تورا سر مىبرم! پس بنگر چه به نظرت مىرسد؟ » (اسماعيل) گفت:« اى پدرم! آنچه را مأموريت دارى انجام ده، اگر خدا بخواهد بزودى مرا از شكيبايان خواهى يافت. »
Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni
103و هنگامى كه هر دو تسليم شدند و او را به پيشانى بر خاك نهاد،
Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu
104و او را ندا داديم كه:« اى ابراهيم!
Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
105بيقين آن خواب را تأييد كردى (و تحقق بخشيدى). »در واقع اينگونه، نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu
106قطعا اين تنها آزمايش روشنگر بود؛
Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin
107و قربانى بزرگى را تاوان او داديم.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
108و (نام نيك) اورا در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá 'Ibrāhīma
109سلام بر ابراهيم!
Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
110اينگونه، نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
111[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.
Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna
112و او را به اسحاق در حالى كه پيامبرى از شايستگان بود بشارت داديم.
Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun
113و به او و به اسحاق بركت داديم؛ و از نسل آن دو (برخى) نيكوكارند و (برخى) ستمكارى آشكار، برخويشتنند.
Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna
114و بيقين به موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت بزرگى بخشيديم].
Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
115و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم؛
Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna
116و آنان را يارى كرديم، پس فقط (آنان) بر دشمنان پيروز شدند.
Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna
117و به آن دو، كتاب روشنگر داديم؛
Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma
118و آن دو را به راه راست راهنمايى كرديم.
Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna
119و (نام نيك) آن دو را در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna
120سلام بر موسى و هارون!
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
121كه اينگونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
122[چرا] كه آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.
Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna
123و قطعا الياس از [جمله] فرستادگان (خدا) بود؛
'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna
124آنگاه كه به قومش گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى كنيد؟!
'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna
125آيا بت« بعل »را مى خوانيد (و مى پرستيد) و نيكوترين آفرينندگان را رها مى سازيد؟!
Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
126(همان) خدا كه پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست! »
Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna
127پس او را تكذيب كردند؛ و قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند!
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
128مگر بندگان خالص شده خدا.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
129و (نام نيك) او را در (ميان امتهاى) پسين برجاى گذارديم.
Salāmun `Alá Ilyāsin
130سلام بر الياسين!
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
131مسلما ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
132[چرا] كه او از بندگان مؤمن ماست.
Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna
133و قطعا لوط از فرستاده شدگان (خدا) بود،
'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
134آنگاه كه او و خانوادهاش همگى را نجات داديم،
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
135مگر پيرزنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
136سپس ديگران را درهم كوبيديم!
Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna
137و قطعا شما صبحگاهان و شبانگاه برآنان مىگذريد،
Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna
138پس آيا خردورزى نمىكنيد؟!
Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna
139و قطعا يونس از فرستادگان (خدا) بود.
'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni
140آنگاه كه به سوى كشتى انباشته (از كالا و مردم) بگريخت؛
Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna
141ا آنان قرعه افكند و (قرعه به نام او افتاد و) از ساقط شدگان (به دريا) شد.
Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun
142و ماهى (بزرگى) او را بلعيد، در حالى كه او سزاوار سرزنش بود؛
Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna
143و اگر او از تسبيح كنندگان نبود،
Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna
144حتما تا روزى كه (مردم) برانگيخته مىشوند در شكم آن (ماهى) درنگ مىكرد!
Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun
145پس اورا به كرانه خشكى افكنديم در حالى كه او بيمار بود؛
Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin
146و بر فراز او گياهى از (نوع) كدو برويانديم.
Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna
147و او را به سوى صد هزار (نفر) يا بيشتر فرستاديم؛
Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin
148و ايمان آوردند، و تا زمان (مرگ) بهرهمندشان ساختيم.
Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna
149و از آن (مشرك) ان بپرس:« آيا فقط دختران براى پروردگار توست و فقط پسران براى آنان است؟!
'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna
150يا فرشتگان را ماده آفريديم در حالى كه آنان گواه بودند؟! »
'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna
151آگاه باشيد كه آنان قطعا براثر دروغ بزرگشان مىگويند:
Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna
152« خدا فرزند آورده. »در حالى كه آنان مسلما دروغگويند.
'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna
153آيا دختران را بر پسران برگزيده است؟!
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
154شما را چه شده؟! چگونه داورى مى كنيد؟!
'Afalā Tadhakkarūn
155آيا (غافليد) و متذكر نمىشويد؟!
'Am Lakum Sulţānun Mubīnun
156بلكه آيا دليل آشكارى براى شماست؟
Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna
157پس كتابتان را بياوريد اگر راست گوييد!
Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna
158و (مشركان) بين او (خدا) و بين جنها نسبت (خويشاوندى) قراردادند، و بيقين جنها مىدانند كه قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند.
Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna
159منزه است خدا از آنچه (اورا) وصف مى كنند،
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
160مگر بندگان خالص شده خدا.
Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna
161و شما و آنچه را پرستش مى كنيد،
Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna
162شما براساس آن گمراه كننده (كسى) نيستيد،
'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi
163مگر كسى كه او در دوزخ وارد شود (و بسوزد).
Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun
164و هيچ يك از ما نيست جز آنكه جايگاه معينى دارد؛
Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna
165و قطعا فقط ما (براى اطاعت) صف كشيدهايم؛
Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna
166و فقط ما تسبيح گوييم.
Wa 'In Kānū Layaqūlūna
167و مسلما همواره مىگفتند:
Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna
168« اگر (بر فرض) يادى (از كتابهاى) پيشينيان نزد ما بود،
Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
169بيقين، ما بندگان خالص شده خدا بوديم. »
Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna
170و [لى] بدان كفر ورزيدند، و در آينده خواهند دانست.
Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn
171و بيقين سخن (سنت گونه) ما در مورد بندگان فرستاده شده ما از پيش (مقرر شده) است.
'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna
172كه قطعا تنها آنان يارى شدگانند،
Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna
173و مسلما فقط لشكر ما پيروزند.
Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
174پس تا زمان [معينى] از آنان روى برتاب.
Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna
175و آنان را بنگر پس در آينده خواهند ديد!
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
176و آيا آنان به عذاب ما شتاب مىورزند؟!
Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna
177و [لى] هنگامى كه (عذاب) در آستانه (خانهها) يشان فرود آيد، پس صبحگاه هشدار دادهشدگان، بد است!
Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
178و تا زمان [معينى] از آنان روى برتاب.
Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna
179و بنگر پس در آينده خواهند ديد.
Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna
180پروردگار تو، (همان) پروردگار شكست ناپذير، منزه است از آنچه (مشركان) وصف مىكنند.
Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna
181و سلام بر فرستاده شدگان (خدا)!
Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
182و ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است.
سوره ص
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ صاد، سوگند به قرآن صاحب ياد (كه تو برحقى)!
Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin
2بلكه كسانى كه كفر ورزيدند در نخوت و ستيز [و جدايى] هستند.
Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin
3چه بسيار گروههايى را پيش از آنان هلاك كرديم؛ و (به هنگام عذاب، ما را) ندا دادند، در حالى كه زمان پناهجويى نبود.
Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun
4و (مشركان) به شگفت آمدند كه (پيامبرى) هشدارگر از ميان آنان به سراغشان آمد؛ و كافران گفتند:« اين ساحر بسيار دروغگويى است.
Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun
5آيا معبودان (متعدد) را معبود يگانه گردانيده است؟! قطعا اين چيزى بسيار شگفتآور است! »
Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu
6و اشراف آنان باشتاب به راه افتادند (و گفتند:) برويد و بر (پرستش) معبودانتان شكيبا باشيد، قطعا اين چيزى است كه خواسته شده است.
Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun
7اين (مطالب پيامبر) را در آيين بازپسين نشنيدهايم؛ اين (ادعا) جز دروغى بربافته نيست.
A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi
8آيا از ميان ما، آگاه كننده [قرآن] بر او [محمد] فروفرستاده شده است؟! بلكه آنان از (وحى) يادآور من، در شكاند، بلكه هنوز عذاب [من] را نچشيدهاند.
'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi
9يا منابع رحمت پروردگار شكست ناپذير [و] بسيار بخشنده تو نزد آنان است؟!
'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi
10يا فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان اين دو است از آن آنان است؟! (اگر چنين است) پس با وسايلى به (آسمان) بالا روند.
Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi
11(آنان) لشكركى از حزبها هستند كه در آنجا شكست خوردهاند.
Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi
12پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب ميخها، (پيامبران ما را) تكذيب كردند.
Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu
13و (نيز) ثمود و قوم لوط و اهل ايكه (سرزمين پردرخت قوم شعيب) آنان حزبهايى بودند (كه پيامبران را تكذيب كردند).
'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi
14هيچ كدام نبودند مگر اينكه فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند و كيفر [من برآنان] تحقق يافت.
Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin
15اينان جز يك بانگ (مرگبار) را انتظار نمىكشند، كه هيچ بازگشتى براى آن وجود ندارد!
Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi
16و (مشركان) گفتند:« [اى] پروردگار ما! قبل از روز حساب در دادن سهم ما (از عذاب، بر ايمان) شتاب كن. »
Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun
17برآنچه مىگويند شكيبا باش: و يادكن بنده ما داود را كه صاحب دستان (قدرتمندى) بود، كه او توبه كار بود.
'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi
18در حقيقت ما (منافع) كوهها را مسخر (او) ساختيم كه هر عصرگاه و بامداد با او تسبيح مىگفتند.
Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun
19و پرندگان را (رام او ساختيم) در حالى كه گردآمده [و] همه به سوى او بازگشت مىكردند.
Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi
20و فرمانروايى او را محكم ساختيم؛ و به او فرزانگى و سخنى فيصله بخش داديم.
Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba
21و آيا خبر بزرگ دعواگران به تو رسيد هنگامى كه از محراب (داود) بالا رفتند؟!
'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi
22(همان) هنگام كه بر داود وارد شدند و از آنان وحشت كرد؛ گفتند:« نترس، (ما) دو، دعواگريم كه برخى از ما بر برخى [ديگر] ستم كرده، پس ميان ما بحق داورى كن و گزاف مگوى و ما را به راه درست راهنمايى كن.
'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi
23در واقع اين برادر من است، او نود و نه ميش دارد و من يك ميش دارم، و [لى] گفته است كه مرا سرپرست آن (يك ميش نيز) بنما؛ و در سخن بر من غلبه كرده است. »
Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba
24(داود) گفت:« بيقين با درخواست ميش تو براى افزودن به ميشهايش، برتو ستم نموده؛ و قطعا بسيارى از شريكان (و دوستان) برخى آنان بر برخى [ديگر] ستم مىكنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام داده اند؛ و [لى] آنان اندكند. »و داود دانست كه اورا آزمايش كردهايم، پس از پروردگارش طلب آمرزش نمود و ركوع كنان (بر زمين) افتاد و (با توبه به سوى خدا) بازگشت.
Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
25و ما آن (كار) را بر او آمرزيديم، و قطعا براى او نزد ما (مقامى) نزديك و بازگشتى نيكوست.
Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi
26اى داود! در واقع ما تو را جانشين [نماينده خود] در زمين قرار داديم؛ پس بين مردم بحق داورى كن، و از هوس پيروى مكن كه تورا از راه خدا گمراه مى سازد؛ در حقيقت كسانى كه از راه خدا گمراه شوند، بخاطر فراموش كردن روز حساب، عذاب شديدى براى آنان است!
Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri
27و آسمان و زمين و آنچه را ميان آن دو است بيهوده نيافريديم؛ اين گمان كسانى است كه كفر ورزيدند؛ پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند از آتش (دوزخ).
'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri
28بلكه آيا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند همچون فسادگران در زمين قرار مىدهيم، يا پارسايان (خود نگهدار) را همچون بدكاران قرار مىدهيم؟!
Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi
29(اين) كتابى خجسته است كه آن را به سوى تو فرو فرستاديم، تا در آيات آن تدبركنند و تا خردمندان متذكر شوند.
Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
30و سليمان را به داود بخشيديم؛ چه بنده نيكويى بود! [چرا] كه او توبه كار بود.
'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu
31(يادكن) هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابك تندرو بر او عرضه شد،
Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi
32و گفت:« در حقيقت من (اسبان) نيكو را بخاطر ياد پروردگارم دوست دارم. » (و به آنها نگاه كرد) تا اينكه در (پشت) مانعى پنهان شدند.
Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi
33(و گفت:) آنها را نزد من بازگردانيد. پس شروع كرد كه بر ساقها و گردنهاى آنها دست كشد.
Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba
34و بيقين سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى افكنديم؛ سپس (با توبه به سوى خدا) بازگشت.
Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu
35گفت:« پروردگارا! مرا بيامرز و حكومتى به من ببخش كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، [چرا] كه تنها تو بسيار بخشندهاى. »
Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba
36و باد را رام او ساختيم، در حالى كه به فرمانش بنرمى به هر كجا خواست روان مىشد.
Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin
37و شيطان ها را (از) هر بنا و غواص (رام او ساختيم).
Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi
38و (گروه) ديگر را كه نزديك به همديگر در زنجيرها [بسته شده] اند (تحت سلطه او قرار داديم).
Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin
39(و به او گفتيم:) اين بخشش ماست؛ پس بىشمار [و بدون محاسبه] ببخش يا نگاهدار.
Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
40و قطعا براى او [سليمان]، نزد ما (مقامى) نزديك و بازگشتى نيكوست.
Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin
41و يادكن بنده ما ايوب را، هنگامى كه پروردگارش را ندا داد: كه شيطان به من رنج و عذابى رساند!
Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun
42(به او گفتيم:) پاى خود را (بر زمين) بكوب؛ اين (چشمه) آبى سرد و نوشيدنى است.
Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi
43و خانوادهاش و همانند آنان را همراهشان به او بخشيديم، تا رحمتى از جانب ما و تذكرى براى خردمندان باشد.
Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
44(و به او گفتيم:) دسته اى (گياه) به دست گير و با آن بزن و سوگند خود را مشكن. كه ما او را شكيبا يافتيم؛ چه بنده نيكويى بود [چرا] كه او توبهكار بود.
Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri
45و يادكن بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را، كه صاحبان دستان (نيرومند) و چشمان (با بصيرت) بودند.
'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri
46در حقيقت ما آنان را با خلوص [ويژه اى] خالص كرديم، كه (همان) يادآورى سرا (ى آخرت) بود.
Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri
47و قطعا آنان نزد ما از برگزيدگان نيكند.
Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri
48و يادكن اسماعيل و يسع و ذو الكفل را، و همه از نيكانند.
Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin
49اين يادمان است؛ و قطعا براى پارسايان (خودنگهدار) بازگشتى نيكوست.
Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu
50(همان) بوستانهاى ماندگار (بهشتى) در حالى كه درها برايشان گشوده شده است؛
Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin
51در آنجا (برتختها) تكيه كرده اند، [و] در آنجا ميوههاى فراوان و نوشيدنى فرا مىخوانند.
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun
52و نزد آنان (همسران) چشم فرو هشته همسالند.
Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi
53اين چيزى است كه براى روز حساب (بدان) وعده داده مىشويد.
'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin
54قطعا اين« روزى »ماست در حالى كه هيچ پايانى براى آن نيست.
Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin
55اين (پاداش پارسايان است)، و قطعا براى طغيانگران بدترين بازگشت است.
Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu
56(همان) جهنمى كه در آن وارد مىشوند (و مىسوزند)؛ پس چه بستر بدى است!
Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun
57اين آب سوزان و چركاب است، و بايد از آن بچشند!
Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun
58و انواع ديگر از (عذاب) همانند آن دارند.
Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri
59(طغيانگران مىگويند:) اين گروهى است كه همراه شما با مشقت وارد (دوزخ) مىشوند؛ وسعت (و خوشامد) برآنان مباد، [چرا] كه ايشان وارد آتش مىشوند (و مىسوزند)!
Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru
60(پيروان به سران خود) گويند:« بلكه شما وسعت (و خوشامد) برايتان مباد، كه شما آن (عذاب) را فرا پيش ما نهاديد، و چه بد قرارگاهى است! »
Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri
61گويند:« [اى] پروردگار ما! هر كس اين (عذاب) را فراپيش ما نهاد، پس عذابى دو برابر در آتش برايش بيفزا! »
Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār
62و گويند:« ما را چه شده در حالى كه مردانى را كه همواره آنان را از اشرار مىشمرديم، (در آتش) نمى بينيم؟!
Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru
63آيا آنان را به ريشخند گرفتهايم يا چشمان از آنان منحرف شده است؟! »
'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri
64قطعا اين (گفتگوها) حق، [و] كشمكش اهل آتش است.
Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
65بگو:« من فقط هشدار دهندهام؛ و هيچ معبودى جز خداى يگانه چيره نيست،
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
66پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو، شكستناپذير بسيار آمرزنده است. »
Qul Huwa Naba'un `Ažīmun
67بگو:« آن خبرى بسيار بزرگ است،
'Antum `Anhu Mu`riđūna
68كه شما از آن رويگردانيد!
Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna
69براى من هيچ علمى به جمع (عالم) بالاترنيست، هنگامى كه كشمكش مىكنند.
'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun
70به سوى من وحى نمىشود جز اينكه من هشدارگرى روشنگرم. »
'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin
71(يادكن) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت:« در واقع من آفريننده بشرى از گل هستم؛
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
72و هنگامى كه اورا مرتب نمودم و از روح خود در او دميدم، پس براى او سجدهكنان درافتيد. »
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
73و فرشتگان همه آنها، دستجمعى سجده كردند،
'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna
74جز ابليس كه تكبر ورزيد، در حالى كه از كافران بود.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna
75(خدا) گفت:« اى ابليس! چه چيز تو را بازداشت كه بر چيزى كه با دستان (قدرت) م آفريدم، سجده كنى؟! آيا تكبر ورزيدى يا از برترى جويان بودى؟! »
Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin
76گفت:« من از او بهترم؛ مرا از آتش آفريدى و او را از گل آفريدى. »
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
77(خدا) فرمود:« از آن [مقام فرشتگان] بيرون شو، چرا كه تو رانده شدهاى.
Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
78و در واقع تا روز جزا لعنت من برتوست! »
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
79(ابليس) گفت:« پروردگارا، پس مرا تا روزى كه (مردم) برانگيخته خواهند شد مهلت ده. »
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
80(خدا) فرمود:« پس در واقع تو از مهلت داده شدگانى،
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
81تا روز زمان معلوم. »
Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
82(ابليس) گفت:« پس به عزتت سوگند، كه حتما همه آنان را مى فريبم!
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
83مگر بندگان خالص شده تو، از ميان آنان. »
Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu
84(خدا) فرمود:« پس حق (از من است) و فقط حق مىگويم.
La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna
85حتما جهنم را از تو و همه كسانى از آنان كه از تو پيروى كند پر مى كنم! »
Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna
86(اى پيامبر!) بگو:« از شما هيچ پاداشى بر اين (قرآن و رسالت) نمى طلبم، و من از ظاهر سازان (رياكار) نيستم. »
'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
87اين (قرآن) جز ياد آورى براى جهانيان نيست؛
Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin
88و قطعا خبر بزرگ آن را بعد از مدتى خواهيد دانست.
سوره الزمر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ فروفرستادن كتاب (قرآن)، از جانب خداى شكست ناپذير فرزانه است.
'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Fā`budi Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
2در حقيقت ما اين كتاب را بحق به سوى تو فروفرستاديم. پس خدا را در حالى كه دين خود را براى او خالص كردهاى، پرستش كن.
'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun
3آگاه باشيد كه دين خالص فقط از آن خداست، و كسانى كه جز او سرپرستانى بر مىگزينند، (و مىگويند:) آنان را نمىپرستيم مگر بخاطر اينكه ما را به خدا كاملا نزديك سازند. در حقيقت خدا بين آنان در مورد آنچه در باره آن اختلاف كنند داورى مىكند؛ در واقع خدا كسى را كه وى دروغگو و بسيار ناسپاس است راهنمايى نمىكند.
Law 'Arāda Allāhu 'An Yattakhidha Waladāan Lāşţafá Mimmā Yakhluqu Mā Yashā'u Subĥānahu Huwa Allāhu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
4اگر (بر فرض) خدا مى خواست فرزندى برگزيند، حتما از آنچه مى آفريند، آنچه را مىخواست بر مىگزيد؛ او منزه است (از اينكه فرزندى داشته باشد)! او خداى يگانه چيره است.
Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī Li'jalin Musamman 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
5آسمانها و زمين را به حق آفريد؛ شب را بر روز مى پيچد و روز را بر شب مىپيچد؛ و خورشيد و ماه را مسخر كرد، كه هر كدام تا سرآمد معينى روانند؛ آگاه باشيد كه او شكستناپذير بسيار آمرزنده است.
Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Thumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`ām Thamāniyata 'Azwājin Yakhluqukum Fī Buţūni 'Ummahātikum Khalqāan Min Ba`di Khalqin Fī Žulumātin Thalāthin Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa'anná Tuşrafūna
6شما را از يك شخص آفريد، سپس از او همسرش را آفريد؛ و براى شما هشت زوج از دامها (پديد آورد و) فروفرستاد، شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى بعد از آفرينش [ديگر]، در ميان تاريكىهاى (لايههاى) سه گانه، آفريد؛ اين خدا، پروردگار شماست؛ فرمانروايى تنها از آن اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ پس چگونه (از حق) روى گردانيده مىشويد؟!
'In Takfurū Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ankum Wa Lā Yarđá Li`ibādihi Al-Kufra Wa 'In Tashkurū Yarđahu Lakum Wa Lā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá Thumma 'Ilá Rabbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
7اگر ناسپاسى كنيد، پس در واقع خدا از شما بى نياز است، و ناسپاسى را براى بندگانش نمى پسندد؛ و اگر سپاسگزارى كنيد آن را براى شما مى پسندد. و هيچ بار بردارى بار سنگين (گناه) ديگرى را بر نمىدارد. سپس بازگشت شما فقط به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه همواره انجام مىداديد با خبر مى سازد؛ [چرا] كه او به (اسرار) درون سينهها داناست.
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi Min Qablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri
8و هنگامى كه انسان را زيان (و رنج) ى رسد، پروردگارش را مىخواند در حالى كه بازگشت كننده به سوى اوست؛ سپس هنگامى كه نعمتى از خود به او عطا كند، آنچه را همواره بخاطر آن قبلا (خدا را) مىخواند، فراموش مىكند و براى خدا همانند هايى (معبود گونه) قرار مىدهد تا (مردم را) از راه او گمراه سازد؛ بگو:« اندكى از كفر خويش بهرهمند باش كه در حقيقت تو از همراهان آتشى. »
'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi
9آيا (چنين كسى با ارزش است)، يا كسى كه او شبانگاهان سجده كنان و ايستاده فرمانبردارى فروتن است؛ [و] از آخرت بيمناك است و به رحمت پروردگارش اميدواراست؟! بگو:« آيا كسانى كه مىدانند با كسانى كه نمىدانند يكسانند؟! فقط خردمندان متذكر مىشوند. »
Qul Yā `Ibādi Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Rabbakum Lilladhīna 'Aĥsanū Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatun Wa 'Arđu Allāhi Wāsi`atun 'Innamā Yuwaffá Aş-Şābirūna 'Ajrahum Bighayri Ĥisābin
10بگو:« اى بندگان [من] كه ايمان آوردهايد! [خودتان را] از [عذاب] پروردگارتان حفظ كنيد؛ براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كرده اند نيكى است؛ و زمين خدا وسيع است، فقط شكيبايان پاداششان را بى شمار [و بدون محاسبه] بطور كامل دريافت مىكنند. »
Qul 'Innī 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
11بگو:« درواقع من فرمان داده شدهام كه خدا را پرستش كنم در حالى كه دين (خود) را براى او خالص كرده مسلمان باشم.
Wa 'Umirtu Li'n 'Akūna 'Awwala Al-Muslimīna
12و فرمان داده شدهام كه نخستين مسلمان باشم. »
Qul 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin
13بگو:« در حقيقت اگر من پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روز بزرگ (قيامت) مىترسم! »
Quli Allāha 'A`budu Mukhlişāan Lahu Dīni
14بگو:« فقط خدا را مى پرستم در حالى كه دينم را براى او خالص مى كنم.
Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu
15و (شما) جز او هر چه را مى خواهيد بپرستيد. »بگو:« در واقع زيانكاران كسانى هستند كه به خودشان و خانواده هايشان در روز رستاخيز زيان رساندهاند؛ آگاه باشيد كه اين فقط زيان آشكار است! »
Lahum Min Fawqihim Žulalun Mina An-Nāri Wa Min Taĥtihim Žulalun Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu Yā `Ibādi Fa Attaqūni
16براى آنان از بالاى سرشان سايبانهايى از آتش است، و (نيز) از زير (پاي) شان سايبانهاى (آتش) است؛ اين (چيزى است) كه خدا با آن بندگانش را مىترساند، اى بندگان [من]! پس [خودتان را از عذاب من] حفظ كنيد.
Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá Fabashshir `Ibādi
17و كسانى كه از طغيانگر، كه آن را مى پرستيدند دورى كردند و به سوى خدا بازگشتند، تنها براى آنان مژده است، پس بندگان [من] را مژده ده؛
Al-Ladhīna Yastami`ūna Al-Qawla Fayattabi`ūna 'Aĥsanahu 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Hadāhumu Allāhu Wa 'Ūlā'ika Hum 'Ūlū Al-'Albābi
18(همان) كسانى كه به سخن (ها) گوش فرامىدهند و از نيكوترين آن پيروى مى كنند؛ آنان كسانى هستند كه خدا راهنمايىشان كرده و فقط آنان خردمندانند.
'Afaman Ĥaqqa `Alayhi Kalimatu Al-`Adhābi 'Afa'anta Tunqidhu Man Fī An-Nāri
19و آيا كسى كه سخن (و وعده) عذاب بر او محقق مىشود (قابل نجات است،) و آيا تو كسى را كه در آتش است نجات مىدهى؟!
Lakini Al-Ladhīna Attaqawā Rabbahum Lahum Ghurafun Min Fawqihā Ghurafun Mabnīyatun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Al-Mī`ād
20ولى كسانى كه [خودشان را] از [عذاب] پروردگارشان حفظ كردند، براى آنان جايگاههاى (بلند بهشتى) است كه بر فراز آنها جايگاههايى ساخته شده است، در حالى كه از زير آنها نهرها روان است؛ (اين) وعده خداست، كه خدا از وعده (خود) تخلف نمىكند.
'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasalakahu Yanābī`a Fī Al-'Arđi Thumma Yukhriju Bihi Zar`āan Mukhtalifāan 'Alwānuhu Thumma Yahīju Fatarāhu Muşfarrāan Thumma Yaj`aluhu Ĥuţāmāan 'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Li'wlī Al-'Albābi
21آيا نظر نكردهاى كه خدا از آسمان آبى فروفرستاد و آن را به چشمههايى كه در زمين است وارد نمود، سپس بوسيله آن زراعتى را با رنگهاى متفاوتش بيرون مى آورد؛ سپس خشك مىگردد، پس آن را زرد مى بينى؛ سپس آن را درهم شكسته مىگرداند؟! قطعا در اين (مطلب) تذكرى براى خردمندان است.
'Afaman Sharaĥa Allāhu Şadrahu Lil'islāmi Fahuwa `Alá Nūrin Min Rabbihi Fawaylun Lilqāsiyati Qulūbuhum Min Dhikri Allāhi 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin
22و آيا كسى كه خدا سينهاش را براى (پذيرش) اسلام گشاده است و او برفراز نورى از جانب پروردگارش است (همانند سخت دلان است؟!) پس واى بر آنان كه در برابر يادخدا سخت دلند! آنان در گمراهى آشكارى هستند.
Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Thumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
23خدا نيكوترين سخن را فروفرستاده است، كتابى همگون (كه آياتش) مكرر است. پوستهاى (بدن) كسانى كه از پروردگارشان هراس دارند، از (شنيدن آيات) ش به لرزه در مىآيد؛ سپس پوستهايشان و دلهايشان به يادخدا نرم مىشود. اين رهنمود خداست كه هر كس را بخواهد (و شايسته بداند)، با آن راهنمايى مى كند؛ و هر كس را خدا (بخاطر اعمالش) در گمراهى وانهد، پس هيچ راهنمايى براى او نيست.
'Afaman Yattaqī Biwajhihi Sū'a Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati Wa Qīla Lilžžālimīna Dhūqū Mā Kuntum Taksibūna
24و آيا كسى كه از عذاب بد روز رستاخيز با صورتش خودنگهدارى مى كند، (همانند كسى است كه آتش دوزخ به او نمى رسد)؟! و به ستمكاران گفته مىشود:« بچشيد آنچه را همواره كسب مى كرديد! »
Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fa'atāhumu Al-`Adhābu Min Ĥaythu Lā Yash`urūna
25كسانى كه پيش از آنان بودند (نيز آيات الهى را) دروغ انگاشتند، و عذاب از جايى كه (با درك حسى) متوجه نمىشدند به سراغشان آمد.
Fa'adhāqahumu Allāhu Al-Khizya Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
26پس خدا رسوايى را در زندگى پست (دنيا) به آنان چشانيد، و حتما عذاب آخرت بزرگتر است اگر (بر فرض) مىدانستند!
Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin La`allahum Yatadhakkarūna
27و بيقين براى مردم در اين قرآن از هر (گونه) مثالى زديم، باشد كه آنان متذكر شوند.
Qur'ānāan `Arabīyan Ghayra Dhī `Iwajin La`allahum Yattaqūna
28(قرآن را فروفرستاديم) در حالى كه خواندنى، عربى (واضح و) بدون انحراف است؛ باشد كه آنان خودنگهدار (و پارسا) شوند.
Đaraba Allāhu Mathalāan Rajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna
29خدا مثلى زده است: مردى كه ستيزه جويان در او شريكند، و مردى كه تسليم (يك) مرد است؛ آيا (اين دو) در مثال يكسانند؟! ستايش مخصوص خداست، بلكه بيشتر آنان نمىدانند.
'Innaka Mayyitun Wa 'Innahum Mayyitūna
30مسلما تو مىميرى و حتما آنان (نيز) مىميرند.
Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati `Inda Rabbikum Takhtaşimūna
31سپس در حقيقت شما روز رستاخيز نزد پروردگارتان كشمكش مى كنيد.