Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna
28پس از [شهادت] وى هيچ سپاهى از آسمان بر قومش فرود نياورديم و [پيش از اين هم] فروفرستنده نبوديم.
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna
29تنها يك فرياد بود و بس. و بناگاه [همه] آنها سرد بر جاى فسردند.
Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
30دريغا بر اين بندگان! هيچ فرستادهاى بر آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند مىكردند.
'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna
31مگر نديدهاند كه چه بسيار نسلها را پيش از آنان هلاك گردانيديم كه ديگر آنها به سويشان بازنمىگردند؟
Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
32و قطعاً همه آنان در پيشگاه ما احضار خواهند شد.
Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna
33و زمين مرده، برهانى است براى ايشان، كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مىخورند.
Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni
34و در آن [زمين] باغهايى از درختان خرما و تاك قرار داديم و چشمهها در آن روان كرديم.
Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna
35تا از ميوه آن و [از] كاركردِ دستهاىِ خودشان بخورند، آيا باز [هم] سپاس نمىگزارند؟
Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna
36پاك [خدايى] كه از آنچه زمين مىروياند و [نيز] از خودشان و از آنچه نمىدانند، همه را نر و ماده گردانيده است.
Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna
37و نشانهاى [ديگر] براى آنها شب است كه روز را [مانند پوست] از آن برمىكنيم و بناگاه آنان در تاريكى فرو مىروند.
Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi
38و خورشيد به [سوى] قرارگاه ويژه خود روان است. تقديرِ آن عزيز دانا اين است.
Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi
39و براى ماه منزلهايى معين كردهايم، تا چون شاخكِ خشكِ خوشه خرما برگردد.
Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna
40نه خورشيد را سِزَد كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى جويد، و هر كدام در سپهرى شناورند.
Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
41و نشانهاى [ديگر] براى آنان اينكه: ما نياكانشان را در كشتىِ انباشته، سوار كرديم.
Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna
42و مانند آن براى ايشان مركوبها [ى ديگرى] خلق كرديم.
Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna
43و اگر بخواهيم غرقشان مىكنيم و هيچ فريادرسى نمىيابند و روىِ نجات نمىبينند.
'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin
44مگر رحمتى از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندى [آنها را] برخوردار سازيم.
Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna
45و چون به ايشان گفته شود: «از آنچه در پيش رو و پشت سر داريد بترسيد، اميد كه مورد رحمت قرار گيريد» [نمىشنوند].
Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna
46و هيچ نشانهاى از نشانههاى پروردگارشان بر آنان نيامد، جز اينكه از آن رويگردان شدند.
Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin
47و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق كنيد»، كسانى كه كافر شدهاند، به آنان كه ايمان آوردهاند، مىگويند: «آيا كسى را بخورانيم كه اگر خدا مىخواست [خودش] وى را مىخورانيد؟ شما جز در گمراهىِ آشكارى [بيش] نيستيد.»
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna
48و مىگويند: «اگر راست مىگوييد، پس اين وعده [عذاب] كى خواهد بود؟»
Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna
49جز يك فرياد [مرگبار] را انتظار نخواهند كشيد كه هنگامى كه سرگرم جدالند غافلگيرشان كند.
Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna
50آن گاه نه توانايى وصيّتى دارند و نه مىتوانند به سوى كسان خود برگردند.
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna
51و در صور دميده خواهد شد، پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوىِ پروردگار خويش مىآيند.
Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna
52مىگويند: «اى واى بر ما، چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است همان وعده خداى رحمان، و پيامبران راست مىگفتند.»
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna
53[باز هم] يك فرياد است و بس و بناگاه همه در پيشگاه ما حاضر آيند.
Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
54امروز بر كسى هيچ ستم نمىرود، جز در برابر آنچه كردهايد پاداشى نخواهيد يافت.
'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna
55در اين روز، اهل بهشت كار و بارى خوش در پيش دارند.
Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna
56آنها با همسرانشان در زير سايهها بر تختها تكيه مىزنند.
Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna
57در آنجا براى آنها [هر گونه] ميوه است و هر چه دلشان بخواهد.
Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin
58از جانب پروردگار [ى] مهربان [به آنان] سلام گفته مىشود.
Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna
59و اى گناهكاران، امروز [از بىگناهان] جدا شويد.
'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun
60اى فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد، زيرا وى دشمن آشكار شماست؟
Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun
61و اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست!
Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna
62و [او] گروهى انبوه از ميان شما را سخت گمراه كرد آيا تعقّل نمىكرديد؟
Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna
63اين است جهنّمى كه به شما وعده داده مىشد!
Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna
64به [جُرم] آنكه كفر مىورزيديد، اكنون در آن درآييد.
Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna
65امروز بر دهانهاى آنان مُهر مىنهيم، و دستهايشان با ما سخن مىگويند، و پاهايشان بدانچه فراهم مىساختند گواهى مىدهند.
Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna
66و اگر بخواهيم، هرآينه فروغ از ديدگانشان مىگيريم تا در راه [كج] بر هم پيشى جويند ولى [راه راست را] از كجا مىتوانند ببينند؟
Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna
67و اگر بخواهيم، هرآينه ايشان را در جاى خود مسخ مىكنيم [به گونهاى] كه نه بتوانند بروند و نه برگردند.
Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna
68و هر كه را عمر دراز دهيم، او را در خلقت دچار افْت مىكنيم آيا نمىانديشند؟
Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun
69و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست اين [سخن] جز اندرز و قرآنى روشن نيست.
Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna
70تا هر كه را [دلى] زنده است بيم دهد، و گفتار [خدا] در باره كافران محقّق گردد.
'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna
71آيا نديدهاند كه ما به قدرت خويش براى ايشان چهارپايانى آفريدهايم تا آنان مالك آنها باشند؟
Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna
72و آنها را براى ايشان رام گردانيديم. از برخىشان سوارى مىگيرند و از بعضى مىخورند.
Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna
73و از آنها سودها و نوشيدنيها دارند. پس چرا شكرگزار نيستيد؟
Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna
74و غير از خدا [ىِ يگانه] خدايانى به پرستش گرفتند، تا مگر يارى شوند.
Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna
75[ولى بتان] نمىتوانند آنان را يارى كنند و آنانند كه براى [بتان] چون سپاهى احضار شدهاند.
Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna
76پس، گفتار آنان تو را غمگين نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مىكنند، مىدانيم.
'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun
77مگر آدمى ندانسته است كه ما او را از نطفهاى آفريدهايم، پس بناگاه وى ستيزهجويى آشكار شده است.
Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun
78و براى ما مَثَلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد گفت: «چه كسى اين استخوانها را كه چنين پوسيده است زندگى مىبخشد؟»
Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun
79بگو: «همان كسى كه نخستينبار آن را پديد آورد و اوست كه به هر [گونه] آفرينشى داناست.»
Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna
80همو كه برايتان در درخت سبزفام اخگر نهاد كه از آن [چون نيازتان افتد] آتش مىافروزيد.
'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
81آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده توانا نيست كه [باز] مانند آنها را بيافريند؟ آرى، اوست آفريننده دانا.
'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu
82چون به چيزى اراده فرمايد، كارش اين بس كه مىگويد: «باش» پس [بىدرنگ] موجود مىشود.
Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna
83پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست، و به سوى اوست كه بازگردانيده مىشويد.
سوره الصافات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به صفبستگان- كه صفى [با شكوه] بستهاند-
Fālzzājirāti Zajrāan
2و به زجركنندگان- كه به سختى زجر مىكنند-
Fālttāliyāti Dhikrāan
3و به تلاوتكنندگان [آيات الهى]،
'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun
4كه قطعاً معبود شما يگانه است.
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi
5پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، و پروردگار خاورها.
'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib
6ما آسمان اين دنيا را به زيور اختران آراستيم.
Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin
7و [آن را] از هر شيطان سركشى نگاه داشتيم.
Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin
8[به طورى كه] نمىتوانند به انبوه [فرشتگانِ] عالَم بالا گوش فرادهند، و از هر سوى پرتاب مىشوند.
Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun
9با شدّت به دور رانده مىشوند، و برايشان عذابى دايم است.
'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā
10مگر كسى كه [از سخن بالاييان] يكباره استراق سمع كند، كه شهابى شكافنده از پى او مىتازد.
Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin
11پس، [از كافران] بپرس: آيا ايشان از نظر آفرينش سختترند يا كسانى كه [در آسمانها] خلق كرديم؟ ما آنان را از گِلى چسبنده پديد آورديم.
Bal `Ajibta Wa Yaskharūna
12بلكه عجب مىدارى و [آنها] ريشخند مىكنند.
Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna
13و چون پند داده شوند عبرت نمىگيرند.
Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna
14و چون آيتى ببينند به ريشخند مىپردازند.
Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun
15و مىگويند: «اين جز سحرى آشكار نيست.»
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna
16«آيا چون مُرديم و خاك و استخوانهاى [خُرد] گرديديم، آيا راستى برانگيخته مىشويم؟
'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna
17و همين طور پدران اوّليه ما؟!»
Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna
18بگو: «آرى! در حالى كه شما خواريد.»
Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna
19و آن تنها يك فرياد است و بس! و بناگاه آنان به تماشا خيزند.
Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni
20و مىگويند: «اى واى بر ما! اين است روز جزا.»
Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna
21اين است همان روز داورى كه آن را تكذيب مىكرديد.
Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna
22كسانى را كه ستم كردهاند، با همرديفانشان و آنچه غير از خدا مىپرستيدهاند،
Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi
23گرد آوريد و به سوى راه جهنّم رهبرىشان كنيد.
Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna
24و بازداشتشان نماييد كه آنها مسئولند.
Mā Lakum Lā Tanāşarūna
25شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمىكنيد؟!
Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna
26[نه!] بلكه امروز آنان از دَرِ تسليم درآمدگانند.
Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
27و بعضى روى به بعضى ديگر مىآورند [و] از يكديگر مىپرسند.
Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni
28[و] مىگويند: «شما [ظاهراً] از درِ راستى با ما درمىآمديد [و خود را حق به جانب مىنموديد].»
Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna
29[متّهمَان] مىگويند: « [نه!] بلكه با ايمان نبوديد.
Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna
30و ما را بر شما هيچ تسلّطى نبود، بلكه خودتان سركش بوديد.
Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna
31پس فرمان پروردگارمان بر ما سزاوار آمد ما واقعاً بايد [عذاب را] بچشيم.
Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna
32و شما را گمراه كرديم، زيرا خودمان گمراه بوديم.»
Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna
33پس، در حقيقت، آنان در آن روز در عذاب شريك يكديگرند.
'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna
34[آرى،] ما با مجرمان چنين رفتار مىكنيم.
'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna
35چرا كه آنان بودند كه وقتى به ايشان گفته مىشد: «خدايى جز خداى يگانه نيست»، تكبّر مىورزيدند.
Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin
36و مىگفتند: «آيا ما براى شاعرى ديوانه دست از خدايانمان برداريم؟!»
Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna
37ولى نه! [او] حقيقت را آورده و فرستادگان را تصديق كرده است.
'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi
38در واقع، شما عذاب پردرد را خواهيد چشيد.
Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna
39و جز آنچه مىكرديد جزا نمىيابيد.
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
40مگر بندگان پاكدل خدا.
'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun
41آنان روزىِ معيّن خواهند داشت.
Fawākihu Wa Hum Mukramūna
42[انواع] ميوهها و آنان مورد احترام خواهند بود.
Fī Jannāti An-Na`īmi
43در باغهاى پر نعمت.
`Alá Sururin Mutaqābilīna
44بر سريرها در برابر همديگر [مىنشينند].
Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin
45با جامى از باده ناب پيرامونشان به گردش درمىآيند
Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna
46[بادهاى] سخت سپيد كه نوشندگان را لذّتى [خاص] مىدهد
Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna
47نه در آن فساد عقل است و نه ايشان از آن به بدمستى [و فرسودگى] مىافتند.
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun
48و نزدشان [دلبرانى] فروهشتهنگاه و فراخديده باشند.
Ka'annahunna Bayđun Maknūnun
49[از شدّت سپيدى] گويى تخم شتر مرغ [زير پَر] ند.
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna
50پس برخىشان به برخى روى نموده و از همديگر پرسوجو مىكنند.
Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun
51گويندهاى از آنان مىگويد: «راستى من [در دنيا] همنشينى داشتم،
Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna
52[كه به من] مىگفت: «آيا واقعاً تو از باوردارندگانى؟
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna
53آيا وقتى مرديم و خاك و [مشتى] استخوان شديم، آيا واقعاً جزا مىيابيم؟»
Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna
54[مؤمن] مىپرسد: «آيا شما اطلاع داريد [كجاست]؟»
Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi
55پس اطّلاع حاصل مىكند، و او را در ميان آتش مىبيند.
Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni
56[و] مىگويد: «به خدا سوگند، چيزى نمانده بود كه تو مرا به هلاكت اندازى.
Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna
57و اگر رحمت پروردگارم نبود، هرآينه من [نيز] از احضارشدگان بودم.»
'Afamā Naĥnu Bimayyitīna
58[و از روى شوق مىگويد:] «آيا ديگر روى مرگ نمىبينيم،
'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
59جز همان مرگ نخستين خود؟ و ما هرگز عذاب نخواهيم شد؟!
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
60راستى كه اين همان كاميابى بزرگ است.»
Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna
61براى چنين [پاداشى] بايد كوشندگان بكوشند.
'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi
62آيا از نظر پذيرايى اين بهتر است يا درخت زقّوم؟!
'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna
63در حقيقت، ما آن را براى ستمگران [مايه آزمايش و] عذابى گردانيديم.
'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi
64آن، درختى است كه از قعر آتش سوزان مىرويد،
Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni
65ميوهاش گويى چون كلّههاى شياطين است،
Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna
66پس [دوزخيان] حتماً از آن مىخورند و شكمها را از آن پر مىكنند،
Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin
67سپس ايشان را بر سر آن، آميغى از آب جوشان است
Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi
68آن گاه بازگشتشان بىگمان به سوى دوزخ است.
'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna
69آنها پدران خود را گمراه يافتند،
Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna
70پس ايشان به دنبال آنها مىشتابند.
Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna
71و قطعاً پيش از آنها بيشتر پيشينيان به گمراهى افتادند.
Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna
72و حال آنكه مسلّماً در ميانشان هشداردهندگانى فرستاديم.
Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna
73پس ببين فرجام هشداردادهشدگان چگونه بود.
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
74به استثناى بندگان پاكدل خدا.
Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna
75و نوح، ما را ندا داد، و چه نيك اجابتكننده بوديم.
Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
76و او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم.
Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna
77و [تنها] نسل او را باقى گذاشتيم.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
78و در ميان آيندگان [آوازه نيك] او را بر جاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna
79درود بر نوح در ميان جهانيان.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
80ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
81به راستى او از بندگان مؤمن ما بود.
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
82سپس ديگران را غرق كرديم.
Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma
83و بىگمان، ابراهيم از پيروان اوست.
'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin
84آن گاه كه با دلى پاك به [پيشگاهِ] پروردگارش آمد.
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna
85چون به پدر [خوانده] و قوم خود گفت: «چه مىپرستيد؟
'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna
86آيا غير از خدا، به دروغ، خدايانى [ديگر] مىخواهيد؟!
Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna
87پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟»
Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi
88پس نظرى به ستارگان افكند،
Faqāla 'Innī Saqīmun
89و گفت: «من كسالت دارم.»
Fatawallawā `Anhu Mudbirīna
90پس پشتكنان از او روى برتافتند.
Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna
91تا نهانى به سوى خدايانشان رفت و [به ريشخند] گفت: «آيا غذا نمىخوريد؟
Mā Lakum Lā Tanţiqūna
92شما را چه شده كه سخن نمىگوييد؟!»
Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni
93پس با دست راست، بر سر آنها زدن گرفت.
Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna
94تا دوان دوان سوى او روىآور شدند.
Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna
95[ابراهيم] گفت: «آيا آنچه را مىتراشيد، مىپرستيد؟
Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna
96با اينكه خدا شما و آنچه را كه برمىسازيد آفريده است.»
Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi
97گفتند: «برايش [كوره] خانهاى بسازيد و در آتشش بيندازيد.»
Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna
98پس خواستند به از نيرنگى زنند و [لى] ما آنان را پَست گردانيديم.
Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni
99و [ابراهيم] گفت: «من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا كه مرا راه نمايد.»
Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna
100«اى پروردگار من! مرا [فرزندى] از شايستگان بخش.»
Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin
101پس او را به پسرى بردبار مژده داديم.
Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna
102و وقتى با او به جايگاه «سَعْى» رسيد، گفت: «اى پسرك من! من در خواب [چنين] مىبينم كه تو را سر مىبُرَم، پس ببين چه به نظرت مىآيد؟» گفت: «اى پدر من! آنچه را مأمورى بكن. ان شاء اللَّه مرا از شكيبايان خواهى يافت.»
Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni
103پس وقتى هر دو تن دردادند [و همديگر را بدرود گفتند] و [پسر] را به پيشانى بر خاك افكند،
Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu
104او را ندا داديم كه اى ابراهيم!
Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
105رؤيا [ى خود] را حقيقت بخشيدى. ما نيكوكاران را چنين پاداش مىدهيم.
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu
106راستى كه اين همان آزمايش آشكار بود.
Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin
107و او را در ازاى قربانىِ بزرگى باز رهانيديم.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
108و در [ميان] آيندگان براى او [آوازه نيك] به جاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá 'Ibrāhīma
109درود بر ابراهيم.
Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
110نيكوكاران را چنين پاداش مىدهيم.
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
111در حقيقت، او از بندگان با ايمان ما بود.
Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna
112و او را به اسحاق كه پيامبرى از [جمله] شايستگان است مژده داديم.
Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun
113و به او و به اسحاق بركت داديم، و از نسل آن دو برخى نيكوكار و [برخى] آشكارا به خود ستمكار بودند.
Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna
114و در حقيقت، بر موسى و هارون منّت نهاديم.
Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
115و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ رهانيديم.
Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna
116و آنان را يارى داديم تا ايشان غالب آمدند.
Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna
117و آن دو را كتاب روشن داديم.
Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma
118و هر دو را به راه راست هدايت كرديم.
Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna
119و براى آن دو در [ميان] آيندگان [نام نيك] به جاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna
120درود بر موسى و هارون.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
121ما نيكوكاران را چنين پاداش مىدهيم،
'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
122زيرا آن دو از بندگان با ايمان ما بودند.
Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna
123و به راستى الياس از فرستادگان [ما] بود.
'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna
124چون به قوم خود گفت: «آيا پروا نمىداريد؟
'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna
125آيا «بعل» را مىپرستيد و بهترين آفرينندگان را وامىگذاريد؟!
Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
126[يعنى:] خدا را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست؟!»
Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna
127پس او را دروغگو شمردند، و قطعاً آنها [در آتش] احضار خواهند شد،
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
128مگر بندگان پاكدين خدا.
Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna
129و براى او در [ميان] آيندگان [آوازه نيك] به جاى گذاشتيم.
Salāmun `Alá Ilyāsin
130درود بر پيروان الياس.
'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna
131ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مىدهيم،
'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna
132زيرا او از بندگان با ايمان ما بود.
Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna
133و در حقيقت، لوط از زمره فرستادگان بود.
'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
134آن گاه كه او و همه كسانش را رهانيديم،
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
135جز پير زنى كه در ميان باقىماندگان [و خاكسترشدگان] بود.
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
136سپس ديگران را هلاك كرديم.
Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna
137و در حقيقت، شما بر آنان صبحگاهان،
Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna
138و شامگاهان مىگذريد. آيا به فكر فرو نمىرويد؟!
Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna
139و در حقيقت، يونس از زمره فرستادگان بود.
'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni
140آن گاه كه به سوى كشتى پُر، بگريخت.
Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna
141پس [يونس سرنشينان كشتى] قرعه انداخت و خود از بازندگان شد!
Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun
142[او را به دريا افكندند] و عنبرماهى او را بلعيد در حالى كه او نكوهشگر خويش بود.
Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna
143و اگر او از زمره تسبيحكنندگان نبود،
Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna
144قطعاً تا روزى كه برانگيخته مىشوند، در شكم آن [ماهى] مىماند.
Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun
145پس او را در حالى كه ناخوش بود به زمين خشكى افكنديم.
Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin
146و بر بالاى [سَرِ] او درختى از [نوع] كدوبُن رويانيديم.
Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna
147و او را به سوى يكصد هزار [نفر از ساكنان نينوا] يا بيشتر روانه كرديم.
Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin
148پس ايمان آوردند و تا چندى برخوردارشان كرديم.
Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna
149پس، از مشركان جويا شو: آيا پروردگارت را دختران و آنان را پسران است؟!
'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna
150يا فرشتگان را مادينه آفريديم و آنان شاهد بودند؟
'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna
151هشدار كه اينان از دروغ پردازى خود قطعاً خواهند گفت:
Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna
152«خدا فرزند آورده.» در حالى كه آنها قطعاً دروغگويانند.
'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna
153آيا [خدا] دختران را بر پسران برگزيده است؟
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
154شما را چه شده؟ چگونه داورى مىكنيد؟
'Afalā Tadhakkarūn
155آيا سَرِ پندگرفتن نداريد؟!
'Am Lakum Sulţānun Mubīnun
156يا دليلى آشكار [در دست] داريد؟
Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna
157پس اگر راست مىگوييد كتابتان را بياوريد.
Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna
158و ميان خدا و جنّها پيوندى انگاشتند و حال آنكه جنّيان نيك دانستهاند كه [براى حساب پسدادن،] خودشان احضار خواهند شد.
Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna
159خدا منزّه است از آنچه در وصف مىآورند.
'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
160به استثناى بندگان پاكدل خدا.
Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna
161در حقيقت، شما و آنچه [كه شما آن را] مىپرستيد،
Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna
162بر ضدّ او گمراهگر نيستيد،
'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi
163مگر كسى را كه به دوزخ رفتنى است.
Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun
164و هيچ يك از ما [فرشتگان] نيست مگر [اينكه] براى او [مقام و] مرتبهاى معيّن است.
Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna
165و در حقيقت، ماييم كه [براى انجام فرمان خدا] صف بستهايم.
Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna
166و ماييم كه خود تسبيحگويانيم.
Wa 'In Kānū Layaqūlūna
167و [مشركان] به تأكيد مىگفتند:
Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna
168«اگر پند [نامها] ى از پيشينيان نزد ما بود،
Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna
169قطعاً از بندگان خالص خدا مىشديم.»
Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna
170ولى [وقتى قرآن آمد] به آن كافر شدند، و زودا كه بدانند.
Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn
171و قطعاً فرمان ما درباره بندگان فرستاده ما از پيش [چنين] رفته است:
'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna
172كه آنان [بر دشمنان خودشان] حتماً پيروز خواهند شد.
Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna
173و سپاه ما هرآينه غالبآيندگانند.
Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
174پس تا مدّتى [معيّن] از آنان روى برتاب.
Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna
175و آنان را بنگر كه خواهند ديد.
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
176آيا عذاب ما را شتابزده خواستارند؟
Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna
177پس هشداردادهشدگان را آن گاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است.
Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin
178و از ايشان تا مدّتى [معيّن] روى برتاب.
Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna
179و بنگر كه خواهند ديد.
Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna
180منزّه است پروردگار تو، پروردگار شكوهمند، از آنچه وصف مىكنند.
Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna
181و درود بر فرستادگان.
Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
182و ستايش، ويژه خدا، پروردگار جهانيانست.
سوره ص
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ صاد. سوگند به قرآن پراندرز.
Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin
2آرى، آنان كه كفر ورزيدند در سركشى و ستيزهاند.
Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin
3چه بسيار نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم كه [ما را] به فرياد خواندند، و [لى] ديگر مجال گريز نبود.
Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun
4و از اينكه هشداردهندهاى از خودشان برايشان آمده درشگفتند، و كافران مى گويند: «اين، ساحرى شيّاد است.
Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun
5آيا خدايان [متعدّد] را خداى واحدى قرار داده؟ اين واقعاً چيز عجيبى است.»
Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu
6و بزرگانشان روان شدند [و گفتند:] «برويد و بر خدايان خود ايستادگى نماييد كه اين امر قطعاً هدف [ما] ست.
Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun
7[از طرفى] اين [مطلب] را در آيين اخير [عيسوى هم] نشنيدهايم اين [ادّعا] جز دروغبافى نيست.
A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi
8آيا از ميان ما قرآن بر او نازل شده است؟» [نه!] بلكه آنان در باره قرآنِ من دودلند. [نه،] بلكه هنوز عذاب [مرا] نچشيدهاند.
'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi
9آيا گنجينههاى رحمت پروردگار ارجمندِ بسيار بخشنده تو نزد ايشان است؟
'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi
10آيا فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ ايشان است؟ [اگر چنين است] پس [با چنگ زدن] در آن اسباب به بالا روند.
Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi
11اين سپاهكِ دستههاى دشمن در آنجا [بَدْر] درهم شكستنىاند.
Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi
12پيش از ايشان قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب [عمارت و] خرگاهها تكذيب كردند.
Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu
13و ثمود و قوم لوط و اصحاب ايْكَه [نيز به تكذيب پرداختند] آنها دستههاى مخالف بودند.
'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi
14هيچ كدام نبودند كه پيامبران [ما] را تكذيب نكنند، پس عقوبت [من بر آنان] سزاوار آمد.
Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin
15و اينان جز يك فرياد را انتظار نمىبرند كه هيچ [مجال] سر خاراندنى در آن نيست.
Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi
16و گفتند: «پروردگارا، پيش از [رسيدنِ] روز حساب، بهره ما را [از عذاب] به شتاب به ما بده.»
Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun
17بر آنچه مىگويند صبر كن، و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات [متعدّد] بود به ياد آور آرى، او بسيار بازگشتكننده [به سوى خدا] بود.
'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi
18ما كوهها را با او مسخّر ساختيم [كه] شامگاهان و بامدادان خداوند را نيايش مىكردند.
Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun
19و پرندگان را از هر سو [بر او] گرد [آورديم] همگى [به نواى دلنوازش] به سوى او بازگشتكننده [و خدا را ستايشگر] بودند.
Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi
20و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلامِ فيصلهدهنده عطا كرديم.
Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba
21و آيا خَبرِ دادخواهان- چون از نمازخانه [او] بالا رفتند- به تو رسيد؟
'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi
22وقتى [به طور ناگهانى] بر داوود درآمدند، و او از آنان به هراس افتاد، گفتند: «مترس، [ما] دو مدّعى [هستيم] كه يكى از ما بر ديگرى تجاوز كرده، پس ميان ما به حقّ داورى كن، و از حق دور مشو، و ما را به راه راست راهبر باش.»
'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi
23«اين [شخص] برادر من است. او را نود و نه ميش، و مرا يك ميش است، و مىگويد: آن را به من بسپار، و در سخنورى بر من غالب آمده است.»
Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba
24[داوود] گفت: «قطعاً او در مطالبه ميش تو [اضافه] بر ميشهاى خودش، بر تو ستم كرده، و در حقيقت بسيارى از شريكان به همديگر ستم روا مىدارند، به استثناى كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، و اينها بس اندكند، و داوود دانست كه ما او را آزمايش كردهايم. پس، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو درافتاد و توبه كرد.
Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
25و بر او اين [ماجرا] را بخشوديم و در حقيقت براى او پيش ما تقرّب و فرجامى خوش خواهد بود.
Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi
26اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين] گردانيديم پس ميان مردم به حقّ داورى كن، و زنهار از هوس پيروى مكن كه تو را از راه خدا به دركند. در حقيقت كسانى كه از راه خدا به در مىروند، به [سزاى] آنكه روز حساب را فراموش كردهاند عذابى سخت خواهند داشت.
Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri
27و آسمان و زمين و آنچه را كه ميان اين دو است به باطل نيافريديم، اين گمان كسانى است كه كافر شده [و حقپوشى كرده] اند، پس واى از آتش بر كسانى كه كافر شدهاند.
'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri
28يا [مگر] كسانى را كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند، چون مفسدانِ در زمين مىگردانيم، يا پرهيزگاران را چون پليدكاران قرار مىدهيم؟
Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi
29[اين] كتابى مبارك است كه آن را به سوى تو نازل كردهايم تا در [باره] آيات آن بينديشند، و خردمندان پند گيرند.
Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
30و سليمان را به داوود بخشيديم. چه نيكو بندهاى! به راستى او توبهكار [و ستايشگر] بود.
'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu
31هنگامى كه [طرف] غروب، اسبهاى اصيل را بر او عرضه كردند،
Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi
32[سليمان] گفت: «واقعاً من دوستىِ اسبان را بر ياد پروردگارم ترجيح دادم تا [هنگام نماز گذشت و خورشيد] در پس حجابِ ظلمت شد.»
Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi
33[گفت: «اسبها] را نزد من بازآوريد.» پس شروع كرد به دست كشيدن بر ساقها و گردن آنها [و سرانجام وقف كردن آنها در راه خدا].
Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba
34و قطعاً سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى بيفكنديم پس به توبه باز آمد.
Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu
35گفت: «پروردگارا، مرا ببخش و مُلكى به من ارزانى دار كه هيچ كس را پس از من سزاوار نباشد، در حقيقت، تويى كه خود بسيار بخشندهاى.»
Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba
36پس باد را در اختيار او قرار داديم كه هر جا تصميم مىگرفت، به فرمان او نرم، روان مىشد.
Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin
37و شيطانها را [از] بنّا و غوّاص،
Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi
38تا [وحشيان] ديگر را كه جفت جفت با زنجيرها به هم بسته بودند [تحت فرمانش درآورديم].
Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin
39[گفتيم:] «اين بخشش ماست، [آن را] بىشمار ببخش يا نگاه دار.»
Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin
40و قطعاً براى او در پيشگاه ما تقرّب و فرجام نيكوست.
Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin
41و بنده ما ايّوب را به ياد آور، آن گاه كه پروردگارش را ندا داد كه: «شيطان مرا به رنج و عذاب مبتلا كرد.»
Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun
42[به او گفتيم:] «با پاى خود [به زمين] بكوب، اينك اين چشمهسارى است سرد و آشاميدنى.»
Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi
43و [مجدّداً] كسانش را و نظايرِ آنها را همراه آنها به او بخشيديم، تا رحمتى از جانب ما و عبرتى براى خردمندان باشد.
Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun
44[و به او گفتيم:] «يك بسته تركه به دستت برگير و [همسرت را] با آن بزن و سوگند مشكن.» ما او را شكيبا يافتيم. چه نيكوبندهاى! به راستى او توبهكار بود.
Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri
45و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه نيرومند و ديدهور بودند به يادآور.
'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri
46ما آنان را با موهبت ويژهاى- كه يادآورىِ آن سراى بود- خالص گردانيديم.
Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri
47و آنان در پيشگاه ما جدّا از برگزيدگان نيكانند.
Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri
48و اسماعيل و يَسَع و ذو الكِفل را به ياد آور [كه] همه از نيكانند.
Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin
49اين يادكردى است، و قطعاً براى پرهيزگاران فرجامى نيك است.
Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu
50باغهاى هميشگى در حالى كه درهاى [آنها] برايشان گشوده است.
Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin
51در آنجا تكيه مىزنند [و] ميوههاى فراوان و نوشيدنى در آنجا طلب مىكنند.
Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun
52و نزدشان [دلبرانِ] فروهشتهنگاهِ همسال است.
Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi
53اين است آنچه براى روز حساب به شما وعده داده مىشد.
'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin
54[مىگويند:] «در حقيقت، اين روزىِ ماست و آن را پايانى نيست.»
Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin
55اين است [حالِ بهشتيان] و [امّا] براى طغيانگران واقعاً بد فرجامى است.
Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu
56به جهنّم درمىآيند، و چه بد آرامگاهى است.
Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun
57اين جوشاب و چركاب است، بايد آن را بچشند.
Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun
58و از همين گونه، انواع ديگر [عذابها].
Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri
59اينها گروهىاند كه با شما به اجبار [در آتش] درمىآيند. بدا به حال آنها، زيرا آنان داخل آتش مىشوند.
Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru
60[به رؤساى خود] مىگويند: «بلكه بر خود شما خوش مباد! اين [عذاب] را شما خود براى ما از پيش فراهم آورديد، و چه بد قرارگاهى است.»
Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri
61مىگويند: «پروردگارا، هر كس اين [عذاب] را از پيش براى ما فراهم آورده، عذاب او را در آتش دو چندان كن.»
Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār
62و مىگويند: «ما را چه شده است كه مردانى را كه ما آنان را از [زمره] اشرار مىشمرديم نمىبينيم؟
Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru
63آيا آنان را [در دنيا] به ريشخند مىگرفتيم يا چشمها [ى ما] بر آنها نمىافتد؟»
'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri
64اين مجادله اهل آتش قطعاً راست است.
Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
65بگو: «من فقط هشداردهندهاى هستم، و جز خداى يگانه قهّار معبودى ديگر نيست.
Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
66پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، همان شكستناپذير آمرزنده.
Qul Huwa Naba'un `Ažīmun
67بگو: «اين خبرى بزرگ است،
'Antum `Anhu Mu`riđūna
68[كه] شما از آن روى برمىتابيد.
Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna
69مرا در باره ملإِ اعلى هيچ دانشى نبود آن گاه كه مجادله مىكردند.
'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun
70به من هيچ [چيز] وحى نمىشود، جز اينكه من هشداردهندهاى آشكارم.
'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin
71آن گاه كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گِل خواهم آفريد.
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
72پس چون او را [كاملًا] درست كردم و از روح خويش در آن دميدم، سجدهكنان براى او [به خاك] بيفتيد.»
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
73پس همه فرشتگان يكسره سجده كردند.
'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna
74مگر ابليس [كه] تكبّر نمود و از كافران شد.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna
75فرمود: «اى ابليس، چه چيز تو را مانع شد كه براى چيزى كه به دستان قدرت خويش خلق كردم سجده آورى؟ آيا تكبّر نمودى يا از [جمله] برترىجويانى؟»
Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin
76گفت: «من از او بهترم مرا از آتش آفريدهاى و او را از گِل آفريدهاى.»
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
77فرمود: «پس، از آن [مقام] بيرون شو، كه تو راندهاى.
Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
78و تا روز جزا لعنت من بر تو باد.»
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
79گفت: «پروردگارا، پس مرا تا روزى كه برانگيخته مىشوند مهلت ده.»
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
80فرمود: «در حقيقت، تو از مهلتيافتگانى،
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
81تا روز معيّنِ معلوم.»
Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
82[شيطان] گفت: «پس به عزّت تو سوگند كه همگى را جدّا از راه به در مىبرم،
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
83مگر آن بندگان پاكدل تو را.»
Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu
84فرمود: «حقّ [از من] است و حق را مىگويم:
La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna
85هرآينه جهنّم را از تو و از هر كس از آنان كه تو را پيروى كند، از همگىشان، خواهم انباشت.»
Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna
86بگو: «مزدى بر اين [رسالت] از شما طلب نمىكنم و من از كسانى نيستم كه چيزى از خود بسازم [و به خدا نسبت دهم].
'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
87اين [قرآن] جز پندى براى جهانيان نيست.
Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin
88و قطعاً پس از چندى خبر آن را خواهيد دانست.»
سوره الزمر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ نازل شدن [اين كتاب] از جانب خداىِ شكستناپذيرِ سنجيدهكار است.
'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Fā`budi Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
2ما [اين] كتاب را به حقّ به سوى تو فرود آورديم، پس خدا را- در حالى كه اعتقاد [خود] را براى او خالصكنندهاى- عبادت كن.
'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun
3آگاه باشيد: آيينِ پاك از آنِ خداست، و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند [به اين بهانه كه:] ما آنها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند، نمىپرستيم، البتّه خدا ميان آنان در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند، داورى خواهد كرد. در حقيقت، خدا آن كسى را كه دروغپردازِ ناسپاس است هدايت نمىكند.
Law 'Arāda Allāhu 'An Yattakhidha Waladāan Lāşţafá Mimmā Yakhluqu Mā Yashā'u Subĥānahu Huwa Allāhu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru
4اگر خدا مىخواست براى خود فرزندى بگيرد، قطعاً از [ميان] آنچه خلق مىكند، آنچه را مىخواست برمىگزيد. منزّه است او، اوست خداى يگانه قهار.
Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī Li'jalin Musamman 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
5آسمانها و زمين را به حقّ آفريد. شب را به روز درمىپيچد، و روز را به شب درمىپيچد و آفتاب و ماه را تسخير كرد. هر كدام تا مدّتى معيّن روانند. آگاه باش كه او همان شكستناپذير آمرزنده است.
Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Thumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`ām Thamāniyata 'Azwājin Yakhluqukum Fī Buţūni 'Ummahātikum Khalqāan Min Ba`di Khalqin Fī Žulumātin Thalāthin Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa'anná Tuşrafūna
6شما را از نفسى واحد آفريد، سپس جفتش را از آن قرار داد، و براى شما از دامها هشت قسم پديد آورد. شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى [ديگر] در تاريكيهاى سه گانه [: مشيمه و رحم و شكم] خلق كرد. اين است خدا، پروردگار شما، فرمانروايى [و حكومت مطلق] از آنِ اوست. خدايى جز او نيست، پس چگونه [و كجا از حقّ] برگردانيده مىشويد؟
'In Takfurū Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ankum Wa Lā Yarđá Li`ibādihi Al-Kufra Wa 'In Tashkurū Yarđahu Lakum Wa Lā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá Thumma 'Ilá Rabbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
7اگر كفر ورزيد، خدا از شما سخت بىنياز است و براى بندگانش كفران را خوش نمىدارد، و اگر سپاس داريد آن را براى شما مىپسندد، و هيچ بردارندهاى بارِ [گناهِ] ديگرى را برنمىدارد، آن گاه بازگشت شما به سوى پروردگارتان است، و شما را به آنچه مىكرديد خبر خواهد داد، كه او به راز دلها داناست.
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi Min Qablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri
8و چون به انسان آسيبى رسد، پروردگارش را- در حالى كه به سوى او بازگشتكننده است- مىخواند سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند، آن [مصيبتى] را كه در رفعِ آن پيشتر به درگاه او دعا مىكرد، فراموش مىنمايد و براى خدا همتايانى قرار مىدهد تا [خود و ديگران را] از راه او گمراه گرداند. بگو: «به كفرت اندكى برخوردار شو كه تو از اهل آتشى.»
'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi
9[آيا چنين كسى بهتر است] يا آن كسى كه او در طول شب در سجده و قيام اطاعت [خدا] مىكند [و] از آخرت مىترسد و رحمت پروردگارش را اميد دارد؟ بگو: «آيا كسانى كه مىدانند و كسانى كه نمىدانند يكسانند؟» تنها خردمندانند كه پندپذيرند.
Qul Yā `Ibādi Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Rabbakum Lilladhīna 'Aĥsanū Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatun Wa 'Arđu Allāhi Wāsi`atun 'Innamā Yuwaffá Aş-Şābirūna 'Ajrahum Bighayri Ĥisābin
10بگو: «اى بندگان من كه ايمان آوردهايد، از پروردگارتان پروا بداريد. براى كسانى كه در اين دنيا خوبى كردهاند، نيكى خواهد بود، و زمين خدا فراخ است. بىترديد، شكيبايان پاداش خود را بىحساب [و] به تمام خواهند يافت.»
Qul 'Innī 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna
11بگو: «من مأمورم كه خدا را- در حالى كه آيينم را براى او خالص گردانيدهام- بپرستم.
Wa 'Umirtu Li'n 'Akūna 'Awwala Al-Muslimīna
12و مأمورم كه نخستينِ مسلمانان باشم.»
Qul 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin
13بگو: «من اگر به پروردگارم عصيان ورزم، از عذاب روزى هولناك مىترسم.»
Quli Allāha 'A`budu Mukhlişāan Lahu Dīni
14بگو: «خدا را مىپرستم در حالى كه دينم را براى او بىآلايش مىگردانم.
Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu
15پس هر چه را غير از او مىخواهيد، بپرستيد « [ولى به آنان] بگو:» زيانكاران در حقيقت كسانىاند كه به خود و كسانشان در روز قيامت زيان رساندهاند آرى، اين همان خسران آشكار است.»
Lahum Min Fawqihim Žulalun Mina An-Nāri Wa Min Taĥtihim Žulalun Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu Yā `Ibādi Fa Attaqūni
16آنها از بالاى سرشان چترهايى از آتش خواهند داشت و از زير پايشان [نيز] طَبَقهايى [آتشين است]، اين [كيفرى] است كه خدا بندگانش را به آن بيم مىدهد. اى بندگان من، از من بترسيد.
Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá Fabashshir `Ibādi
17و [لى] آنان كه خود را از طاغوت به دور مىدارند تا مبادا او را بپرستند و به سوى خدا بازگشتهاند آنان را مژده باد، پس بشارت ده به آن بندگان من كه:
Al-Ladhīna Yastami`ūna Al-Qawla Fayattabi`ūna 'Aĥsanahu 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Hadāhumu Allāhu Wa 'Ūlā'ika Hum 'Ūlū Al-'Albābi
18به سخن گوش فرامىدهند و بهترين آن را پيروى مىكنند اينانند كه خدايشان راه نموده و اينانند همان خردمندان.
'Afaman Ĥaqqa `Alayhi Kalimatu Al-`Adhābi 'Afa'anta Tunqidhu Man Fī An-Nāri
19پس آيا كسى كه فرمان عذاب بر او واجب آمده [كجا روى رهايى دارد]؟ آيا تو كسى را كه در آتش است مىرهانى؟
Lakini Al-Ladhīna Attaqawā Rabbahum Lahum Ghurafun Min Fawqihā Ghurafun Mabnīyatun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Al-Mī`ād
20ليكن كسانى كه از پروردگارشان پروا داشتند، براى ايشان غرفههايى است كه بالاى آنها غرفههايى [ديگر] بنا شده است نهرها از زير آن روان است. وعده خداست خدا خلاف وعده نمىكند.
'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasalakahu Yanābī`a Fī Al-'Arđi Thumma Yukhriju Bihi Zar`āan Mukhtalifāan 'Alwānuhu Thumma Yahīju Fatarāhu Muşfarrāan Thumma Yaj`aluhu Ĥuţāmāan 'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Li'wlī Al-'Albābi
21مگر نديدهاى كه خدا از آسمان، آبى فرود آورد پس آن را به چشمههايى كه در [طبقات زيرينِ] زمين است راه داد، آن گاه به وسيله آن كشتزارى را كه رنگهاى آن گوناگون است بيرون مىآورد، سپس خشك مىگردد، آن گاه آن را زرد مىبينى، سپس خاشاكش مىگرداند. قطعاً در اين [دگرگونيها] براى صاحبان خرد عبرتى است.
'Afaman Sharaĥa Allāhu Şadrahu Lil'islāmi Fahuwa `Alá Nūrin Min Rabbihi Fawaylun Lilqāsiyati Qulūbuhum Min Dhikri Allāhi 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin
22پس آيا كسى كه خدا سينهاش را براى [پذيرش] اسلام گشاده، و [در نتيجه] برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مىباشد [همانند فرد تاريكدل است]؟ پس واى بر آنان كه از سختدلى ياد خدا نمىكنند اينانند كه در گمراهى آشكارند.
Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Thumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
23خدا زيباترين سخن را [به صورت] كتابى متشابه، متضمّن وعده و وعيد، نازل كرده است. آنان كه از پروردگارشان مىهراسند، پوست بدنشان از آن به لرزه مىافتد، سپس پوستشان و دلشان به ياد خدا نرم مىگردد. اين است هدايت خدا، هر كه را بخواهد، به آن راه نمايد، و هر كه را خدا گمراه كند او را راهبرى نيست.
'Afaman Yattaqī Biwajhihi Sū'a Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati Wa Qīla Lilžžālimīna Dhūqū Mā Kuntum Taksibūna
24پس آيا آن كس كه [به جاى دستها] با چهره خود، گزند عذاب را روز قيامت دفع مىكند [مانند كسى است كه از عذاب ايمن است]؟ و به ستمگران گفته مىشود: «آنچه را كه دستاوردتان بوده است بچشيد.»
Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fa'atāhumu Al-`Adhābu Min Ĥaythu Lā Yash`urūna
25كسانى [هم] كه پيش از آنان بودند به تكذيب پرداختند، و از آنجا كه حدس نمىزدند عذاب برايشان آمد.
Fa'adhāqahumu Allāhu Al-Khizya Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
26پس خدا در زندگى دنيا رسوايى را به آنان چشانيد، و اگر مىدانستند، قطعاً عذاب آخرت بزرگتر است.
Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin La`allahum Yatadhakkarūna
27و در اين قرآن از هر گونه مَثَلى براى مردم آورديم، باشد كه آنان پندگيرند.
Qur'ānāan `Arabīyan Ghayra Dhī `Iwajin La`allahum Yattaqūna
28قرآنى عربى، بىهيچ كژى باشد كه آنان راه تقوا پويند.
Đaraba Allāhu Mathalāan Rajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna
29خدا مَثَلى زده است: مردى است كه چند خواجه ناسازگار در [مالكيّت] او شركت دارند [و هر يك او را به كارى مىگمارند] و مردى است كه تنها فرمانبر يك مرد است. آيا اين دو در مَثَل يكسانند؟ سپاس خداى را. [نه،] بلكه بيشترشان نمىدانند.
'Innaka Mayyitun Wa 'Innahum Mayyitūna
30قطعاً تو خواهى مُرد، و آنان [نيز] خواهند مُرد
Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati `Inda Rabbikum Takhtaşimūna
31سپس شما روز قيامت پيش پروردگارتان مجادله خواهيد كرد.