قرآن عثمان طه

Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna

28

و ما بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم، و هرگز سنت ما بر اين نبود؛


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna

29

(بلكه) فقط يك صيحه آسمانى بود، ناگهان همگى خاموش شدند!


Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

30

افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى براى هدايت آنان نيامد مگر اينكه او را استهزا مى‌كردند!


'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna

31

آيا نديدند چقدر از اقوام پيش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاك كرديم، آنها هرگز به سوى ايشان بازنمى‌گردند (و زنده نمى‌شوند)!


Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

32

و همه آنان (روز قيامت) نزد ما احضار مى‌شوند!


Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna

33

زمين مرده براى آنها آيتى است، ما آن را زنده كرديم و دانه‌هاى (غذايى) از آن خارج ساختيم كه از آن مى‌خورند؛


Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni

34

و در آن باغهايى از نخلها و انگورها قرار داديم و چشمه‌هايى از آن جارى ساختيم،


Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna

35

تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دست آنان هيچ دخالتى در ساختن آن نداشته است! آيا شكر خدا را بجا نمى‌آورند؟!


Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna

36

منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى‌روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى‌دانند!


Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna

37

شب (نيز) براى آنها نشانه‌اى است (از عظمت خدا)؛ ما روز را از آن برمى‌گيريم، ناگهان تاريكى آنان را فرا مى‌گيرد!


Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi

38

و خورشيد (نيز براى آنها آيتى است) كه پيوسته بسوى قرارگاهش در حركت است؛ اين تقدير خداوند قادر و داناست.


Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi

39

و براى ماه منزلگاه‌هايى قرار داديم، (و هنگامى كه اين منازل را طى كرد) سرانجام بصورت «شاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما» در مى‌آيد.


Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna

40

نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى مى‌گيرد؛ و هر كدام در مسير خود شناورند.


Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni

41

نشانه‌اى (ديگر از عظمت پروردگار) براى آنان است كه ما فرزندانشان را در كشتيهايى پر (از وسايل و بارها) حمل كرديم.


Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna

42

و براى آنها مركبهاى ديگرى همانند آن آفريديم.


Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna

43

و اگر بخواهيم آنها را غرق مى‌كنيم بطورى كه نه فريادرسى داشته باشند و نه نجات داده شوند!


'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin

44

مگر اينكه رحمت ما شامل حال آنان شود، و تا زمان معينى از اين زندگى بهره گيرند!


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna

45

و هر گاه به آنها گفته شود: «از آنچه پيش رو و پشت سر شماست [از عذابهاى الهى‌] بترسيد تا مشمول رحمت الهى شويد!» (اعتنا نمى‌كنند).


Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna

46

و هيچ آيه‌اى از آيات پروردگارشان براى آنها نمى‌آيد مگر اينكه از آن روى‌گردان مى شوند.


Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin

47

و هنگامى كه به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى كرده انفاق كنيد!»، كافران به مؤمنان مى‌گويند: «آيا ما كسى را اطعام كنيم كه اگر خدا مى‌خواست او را اطعام مى‌كرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهى آشكاريد»!


Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna

48

آنها مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، اين وعده (قيامت) كى خواهد بود؟!


Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna

49

(اما) جز اين انتظار نمى‌كشند كه يك صيحه عظيم (آسمانى) آنها را فراگيرد، در حالى كه مشغول جدال (در امور دنيا) هستند.


Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna

50

(چنان غافلگير مى‌شوند كه حتى) نمى‌توانند وصيتى كنند يا به سوى خانواده خود بازگردند!


Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna

51

(بار ديگر) در «صور» دميده مى‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوى (دادگاه) پروردگارشان مى‌روند!


Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna

52

مى‌گويند: «اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟! (آرى) اين همان است كه خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!»


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

53

صيحه واحدى بيش نيست، (فريادى عظيم برمى‌خيزد) ناگهان همگى نزد ما احضار مى‌شوند!


Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

54

(و به آنها گفته مى‌شود:) امروز به هيچ كس ذره‌اى ستم نمى‌شود، و جز آنچه را عمل مى‌كرديد جزا داده نمى‌شويد!


'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna

55

بهشتيان، امروز به نعمتهاى خدا مشغول و مسرورند.


Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna

56

آنها و همسرانشان در سايه‌هاى (قصرها و درختان بهشتى) بر تختها تكيه زده‌اند.


Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna

57

براى آنها در بهشت ميوه بسيار لذت‌بخشى است، و هر چه بخواهند در اختيار آنان خواهد بود!


Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin

58

بر آنها سلام (و درود الهى) است؛ اين سخنى است از سوى پروردگارى مهربان!


Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna

59

(و به آنها مى‌گويند:) جدا شويد امروز اى گنهكاران!


'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun

60

آيا با شما عهد نكردم اى فرزندان آدم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟!


Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun

61

و اينكه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است؟!


Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna

62

او گروه زيادى از شما را گمراه كرد، آيا انديشه نكرديد؟!


Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna

63

اين همان دوزخى است كه به شما وعده داده مى‌شد!


Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna

64

امروز وارد آن شويد و به خاطر كفرى كه داشتيد به آتش آن بسوزيد!


Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna

65

امروز بر دهانشان مهر مى‌نهيم، و دستهايشان با ما سخن مى‌گويند و پاهايشان كارهايى را كه انجام مى‌دادند شهادت مى‌دهند!


Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna

66

و اگر بخواهيم چشمانشان را محو كنيم؛ سپس براى عبور از راه، مى‌خواهند بر يكديگر پيشى بگيرند، اما چگونه مى‌توانند ببينند؟!


Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna

67

و اگر بخواهيم آنها را در جاى خود مسخ مى‌كنيم (و به مجسمه‌هايى بى‌روح مبدل مى‌سازيم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند يا به عقب برگردند!


Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna

68

هر كس را طول عمر دهيم، در آفرينش واژگونه‌اش مى‌كنيم (و به ناتوانى كودكى باز مى‌گردانيم)؛ آيا انديشه نمى‌كنند؟!


Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun

69

ما هرگز شعر به او [پيامبر] نياموختيم، و شايسته او نيست (شاعر باشد)؛ اين (كتاب آسمانى) فقط ذكر و قرآن مبين است!


Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna

70

تا افرادى را كه زنده‌اند بيم دهد (و بر كافران اتمام حجت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلم گردد!


'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna

71

آيا نديدند كه از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ايم چهارپايانى براى آنان آفريديم كه آنان مالك آن هستند؟!


Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna

72

و آنها را رام ايشان ساختيم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذيه مى‌كنند؛


Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna

73

و براى آنان بهره‌هاى ديگرى در آن (حيوانات) است و نوشيدنيهايى گوارا؛ آيا با اين حال شكرگزارى نمى‌كنند؟!


Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna

74

آنان غير از خدا معبودانى براى خويش برگزيدند به اين اميد كه يارى شوند!


Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna

75

ولى آنها قادر به يارى ايشان نيستند، و اين (عبادت‌كنندگان در قيامت) لشكرى براى آنها خواهند بود كه در آتش دوزخ احضار مى‌شوند!


Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna

76

پس سخنانشان تو را غمگين نسازد، ما آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‌دانيم!


'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun

77

آيا انسان نمى‌داند كه ما او را از نطفه‌اى بى‌ارزش آفريديم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه) به مخاصمه آشكار (با ما) برخاست!


Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun

78

و براى ما مثالى زد و آفرينش خود را فراموش كرد و گفت: «چه كسى اين استخوانها را زنده مى‌كند در حالى كه پوسيده است؟!»


Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun

79

بگو: «همان كسى آن را زنده مى‌كند كه نخستين بار آن را آفريد؛ و او به هر مخلوقى داناست!


Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna

80

همان كسى كه براى شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما بوسيله آن، آتش مى‌افروزيد!»


'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

81

آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريد، نمى‌تواند همانند آنان [انسانهاى خاك شده‌] را بيافريند؟! آرى (مى‌تواند)، و او آفريدگار داناست!


'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu

82

فرمان او چنين است كه هر گاه چيزى را اراده كند، تنها به آن مى‌گويد: «موجود باش!»، آن نيز بى‌درنگ موجود مى‌شود!


Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna

83

پس منزه است خداوندى كه مالكيت و حاكميت همه چيز در دست اوست؛ و شما را به سوى او بازمى‌گردانند!


سوره الصافات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به (فرشتگان) صف‌كشيده (و منظم)


Fālzzājirāti Zajrāan

2

و به نهى كنندگان و (بازدارندگان)


Fālttāliyāti Dhikrāan

3

و تلاوت‌كنندگان پياپى آيات الهى ...


'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun

4

كه معبود شما يگانه است؛


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi

5

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست، و پروردگار مشرقها!


'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib

6

ما آسمان نزديك [پايين‌] را با ستارگان آراستيم،


Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin

7

تا آن را از هر شيطان خبيثى حفظ كنيم!


Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin

8

آنها نمى‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هر گاه چنين كنند) از هر سو هدف قرار مى‌گيرند!


Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun

9

آنها به شدت به عقب رانده مى‌شوند؛ و براى آنان مجازاتى دائم است!


'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā

10

مگر آنها كه در لحظه‌اى كوتاه براى استراق سمع به آسمان نزديك شوند، كه «شهاب ثاقب» آنها را تعقيب مى‌كند!


Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin

11

از آنان بپرس: «آيا آفرينش (و معاد) آنان سخت‌تر است يا آفرينش فرشتگان (و آسمانها و زمين)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌اى آفريديم!


Bal `Ajibta Wa Yaskharūna

12

تو از انكارشان تعجب مى‌كنى، ولى آنها مسخره مى‌كنند!


Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna

13

و هنگامى كه به آنان تذكر داده شود، هرگز متذكر نمى‌شوند!


Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna

14

و هنگامى كه معجزه‌اى را ببينند، ديگران را نيز به استهزا دعوت مى‌كنند!


Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun

15

و مى‌گويند: «اين فقط سحرى آشكار است!


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna

16

آيا هنگامى كه ما مرديم و به خاك و استخوان مبدل شديم، بار ديگر برانگيخته خواهيم شد؟!


'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna

17

يا پدران نخستين ما (بازمى‌گردند)؟!»


Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna

18

بگو: «آرى، همه شما زنده مى‌شويد در حالى كه خوار و كوچك خواهيد بود!


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna

19

تنها يك صيحه عظيم واقع مى‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمى‌خيزند و) نگاه مى‌كنند!


Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni

20

و مى‌گويند: «اى واى بر ما، اين روز جزاست!»


Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

21

(آرى) اين همان روز جدايى (حق از باطل) است كه شما آن را تكذيب مى‌كرديد!


Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna

22

(در اين هنگام به فرشتگان دستور داده مى‌شود:) ظالمان و همرديفانشان و آنچه را مى‌پرستيدند ...


Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi

23

(آرى آنچه را) جز خدا مى‌پرستيدند جمع كنيد و بسوى راه دوزخ هدايتشان كنيد!


Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna

24

آنها را نگهداريد كه بايد بازپرسى شوند!


Mā Lakum Lā Tanāşarūna

25

شما را چه شده كه از هم يارى نمى‌طلبيد؟!


Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna

26

ولى آنان در آن روز تسليم قدرت خداوندند!


Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

27

(و در اين حال) رو به يكديگر كرده و از هم مى‌پرسند ...


Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni

28

گروهى (مى‌گويند: «شما رهبران گمراهى بوديد كه به ظاهر) از طريق خيرخواهى و نيكى وارد شديد اما جز فريب چيزى در كارتان نبود)!»


Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna

29

(آنها در جواب) مى‌گويند: «شما خودتان اهل ايمان نبوديد (تقصير ما چيست)؟!


Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna

30

ما هيچ گونه سلطه‌اى بر شما نداشتيم، بلكه شما خود قومى طغيانگر بوديد!


Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna

31

اكنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلم شده، و همگى از عذاب او مى‌چشيم!


Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna

32

ما شما را گمراه كرديم، همان گونه كه خود گمراه بوديم!


Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna

33

(آرى) همه آنها [پيشوايان و پيروان گمراه‌] در آن روز در عذاب الهى مشتركند!


'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna

34

ما اين گونه با مجرمان رفتار مى‌كنيم!


'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna

35

چرا كه وقتى به آنها گفته مى‌شد: «معبودى جز خدا وجود ندارد»، تكبر و سركشى مى‌كردند ...


Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin

36

و پيوسته مى‌گفتند: «آيا ما معبودان خود را بخاطر شاعرى ديوانه رها كنيم؟!»


Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna

37

چنين نيست، او حق را آورده و پيامبران پيشين را تصديق كرده است!


'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi

38

اما شما (مستكبران كوردل) بطور مسلم عذاب دردناك (الهى) را خواهيد چشيد!


Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

39

و جز به آنچه انجام مى‌داديد كيفر داده نمى‌شويد،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

40

جز بندگان مخلص خدا (كه از اين كيفرها بركنارند)!


'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun

41

براى آنان [بندگان مخلص‌] روزى معين و ويژه‌اى است،


Fawākihu Wa Hum Mukramūna

42

ميوه‌ها (ى گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامى داشته مى‌شوند ...


Fī Jannāti An-Na`īmi

43

در باغهاى پر نعمت بهشت؛


`Alá Sururin Mutaqābilīna

44

در حالى كه بر تختها رو به روى يكديگر تكيه زده‌اند،


Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin

45

و گرداگردشان قدحهاى لبريز از شراب طهور را مى‌گردانند؛


Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna

46

شرابى سفيد و درخشنده، و لذتبخش براى نوشندگان؛


Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna

47

شرابى كه نه در آن مايه تباهى عقل است و نه از آن مست مى‌شوند!


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun

48

و نزد آنها همسرانى زيبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمى‌ورزند.


Ka'annahunna Bayđun Maknūnun

49

گويى از (لطافت و سفيدى) همچون تخم‌مرغهايى هستند كه (در زير بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانى هرگز آن را لمس نكرده است)!


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

50

(در حالى كه آنها غرق گفتگو هستند) بعضى رو به بعضى ديگر كرده مى‌پرسند ...


Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun

51

كسى از آنها مى‌گويد: «من همنشينى داشتم ...


Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna

52

كه پيوسته مى‌گفت: آيا (به راستى) تو اين سخن را باور كرده‌اى ...


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna

53

كه وقتى ما مرديم و به خاك و استخوان مبدل شديم، (بار ديگر) زنده مى‌شويم و جزا داده خواهيم شد؟!»


Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna

54

(سپس) مى‌گويد: «آيا شما مى‌توانيد از او خبرى بگيريد؟»


Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi

55

اينجاست كه نگاهى مى‌كند، ناگهان او را در ميان دوزخ مى‌بيند.


Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni

56

مى‌گويد: «به خدا سوگند نزديك بود مرا (نيز) به هلاكت بكشانى!


Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna

57

و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نيز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!


'Afamā Naĥnu Bimayyitīna

58

(سپس به ياران خود مى‌گويد: اى دوستان!) آيا ما هرگز نمى‌ميريم (و در بهشت جاودانه خواهيم بود)،


'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

59

و جز همان مرگ اول، مرگى به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهيم شد.


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

60

راستى اين همان پيروزى بزرگ است!


Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna

61

آرى، براى مثل اين، بايد عمل‌كنندگان عمل كنند!


'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi

62

آيا اين (نعمتهاى جاويدان بهشتى) بهتر است يا درخت (نفرت‌انگيز) زقوم؟!


'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna

63

ما آن را مايه درد و رنج ظالمان قرار داديم!


'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi

64

آن درختى است كه از قعر جهنم مى‌رويد!


Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni

65

شكوفه آن مانند سرهاى شياطين است!


Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna

66

آنها [مجرمان‌] از آن مى‌خورند و شكمها را از آن پر مى‌كنند!


Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin

67

سپس روى آن آب داغ متعفنى مى‌نوشند!


Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi

68

سپس بازگشت آنها به سوى جهنم است!


'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna

69

چرا كه آنها پدران خود را گمراه يافتند،


Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna

70

با اين حال به سرعت بدنبال آنان كشانده مى‌شوند!


Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna

71

و قبل از آنها بيشتر پيشينيان (نيز) گمراه شدند!


Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna

72

ما در ميان آنها انذاركنندگانى فرستاديم،


Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna

73

ولى بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

74

مگر بندگان مخلص خدا!


Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna

75

و نوح، ما را خواند (و ما دعاى او را اجابت كرديم)؛ و چه خوب اجابت كننده‌اى هستيم!


Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

76

و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهايى بخشيديم،


Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna

77

و فرزندانش را همان بازماندگان (روى زمين) قرار داديم،


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

78

و نام نيك او را در ميان امتهاى بعد باقى نهاديم.


Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna

79

سلام بر نوح در ميان جهانيان باد!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

80

ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم!


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

81

چرا كه او از بندگان باايمان ما بود!


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

82

سپس ديگران [دشمنان او] را غرق كرديم!


Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma

83

و از پيروان او ابراهيم بود؛


'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin

84

(به خاطر بياور) هنگامى را كه با قلب سليم به پيشگاه پروردگارش آمد؛


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna

85

هنگامى كه به پدر و قومش گفت: «اينها چيست كه مى‌پرستيد؟!


'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna

86

آيا غير از خدا به سراغ اين معبودان دروغين مى‌رويد؟!


Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna

87

شما درباره پروردگار عالميان چه گمان مى‌بريد؟!


Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi

88

(سپس) نگاهى به ستارگان افكند ...


Faqāla 'Innī Saqīmun

89

و گفت: «من بيمارم (و با شما به مراسم جشن نمى‌آيم)!»


Fatawallawā `Anhu Mudbirīna

90

آنها از او روى برتافته و به او پشت كردند (و بسرعت دور شدند.)


Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna

91

(او وارد بتخانه شد) مخفيانه نگاهى به معبودانشان كرد و از روى تمسخر گفت: «چرا (از اين غذاها) نمى‌خوريد؟!


Mā Lakum Lā Tanţiqūna

92

(اصلا) چرا سخن نمى‌گوييد؟!»


Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni

93

سپس بسوى آنها رفت و ضربه‌اى محكم با دست راست بر پيكر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شكست).


Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna

94

آنها با سرعت به او روى آوردند.


Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna

95

گفت: «آيا چيزى را مى‌پرستيد كه با دست خود مى‌تراشيد؟!


Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna

96

با اينكه خداوند هم شما را آفريده و هم بتهايى كه مى‌سازيد!»


Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi

97

(بت‌پرستان) گفتند: «بناى مرتفعى براى او بسازيد و او را در جهنمى از آتش بيفكنيد!»


Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna

98

آنها طرحى براى نابودى ابراهيم ريخته بودند، ولى ما آنان را پست و مغلوب ساختيم!


Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni

99

(او از اين مهلكه بسلامت بيرون آمد) و گفت: «من به سوى پروردگارم مى‌روم، او مرا هدايت خواهد كرد!


Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna

100

پروردگارا! به من از صالحان [فرزندان صالح‌] ببخش!»


Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin

101

ما او [ابراهيم‌] را به نوجوانى بردبار و صبور بشارت داديم!


Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna

102

هنگامى كه با او به مقام سعى و كوشش رسيد، گفت: «پسرم! من در خواب ديدم كه تو را ذبح مى‌كنم، نظر تو چيست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور دارى اجرا كن، به خواست خدا مرا از صابران خواهى يافت!»


Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni

103

هنگامى كه هر دو تسليم شدند و ابراهيم جبين او را بر خاك نهاد ...


Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu

104

او را ندا داديم كه: «اى ابراهيم!


Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

105

آن رؤيا را تحقق بخشيدى (و به مأموريت خود عمل كردى)!» ما اين گونه، نيكوكاران را جزا مى‌دهيم!


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu

106

اين مسلما همان امتحان آشكار است!


Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin

107

ما ذبح عظيمى را فداى او كرديم،


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

108

و نام نيك او را در امتهاى بعد باقى نهاديم!


Salāmun `Alá 'Ibrāhīma

109

سلام بر ابراهيم!


Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

110

اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم!


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

111

او از بندگان باايمان ما است!


Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna

112

ما او را به اسحاق- پيامبرى از شايستگان- بشارت داديم!


Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun

113

ما به او و اسحاق بركت داديم؛ و از دودمان آن دو، افرادى بودند نيكوكار و افرادى آشكارا به خود ستم كردند!


Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna

114

ما به موسى و هارون نعمت بخشيديم!


Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

115

و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم!


Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna

116

و آنها را يارى كرديم تا بر دشمنان خود پيروز شدند!


Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna

117

ما به آن دو، كتاب روشنگر داديم،


Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

118

و آن دو را به راه راست هدايت نموديم!


Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna

119

و نام نيكشان را در اقوام بعد باقى گذارديم!


Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna

120

سلام بر موسى و هارون!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

121

ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم!


'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

122

آن دو از بندگان مؤمن ما بودند!


Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna

123

و الياس از رسولان (ما) بود!


'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna

124

به خاطر بياور هنگامى را كه به قومش گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!


'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna

125

آيا بت «بعل» را مى‌خوانيد و بهترين آفريدگارها را رها مى‌سازيد؟!


Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

126

خدايى كه پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست!»


Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna

127

اما آنها او را تكذيب كردند؛ ولى به يقين همگى (در دادگاه عدل الهى) احضار مى‌شوند!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

128

مگر بندگان مخلص خدا!


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

129

ما نام نيك او را در ميان امتهاى بعد باقى گذارديم!


Salāmun `Alá Ilyāsin

130

سلام بر الياسين!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

131

ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم!


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

132

او از بندگان مؤمن ما است!


Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna

133

و لوط از رسولان (ما) است!


'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

134

و به خاطر بياور زمانى را كه او و خاندانش را همگى نجات داديم،


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

135

مگر پير زنى كه از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)!


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

136

سپس بقيه را نابود كرديم!


Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna

137

و شما پيوسته صبحگاهان از كنار (ويرانه‌هاى شهرهاى) آنها مى‌گذريد ...


Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna

138

و (همچنين) شبانگاه؛ آيا نمى‌انديشيد؟!


Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna

139

و يونس از رسولان (ما) است!


'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni

140

به خاطر بياور زمانى را كه به سوى كشتى پر (از جمعيت و بار) فرار كرد.


Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna

141

ا آنها قرعه افكند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد!


Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun

142

(او را به دريا افكندند) و ماهى عظيمى او را بلعيد، در حالى كه مستحق سرزنش بود!


Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna

143

و اگر او از تسبيح‌كنندگان نبود ...


Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna

144

تا روز قيامت در شكم ماهى مى‌ماند!


Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun

145

(به هر حال ما او را رهايى بخشيديم و) او را در يك سرزمين خشك خالى از گياه افكنديم در حالى كه بيمار بود!


Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin

146

و بوته كدويى بر او رويانديم (تا در سايه برگهاى پهن و مرطوبش آرامش يابد)!


Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna

147

و او را به سوى جمعيت يكصد هزار نفرى- يا بيشتر- فرستاديم!


Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin

148

آنها ايمان آوردند، از اين رو تا مدت معلومى آنان را از مواهب زندگى بهره‌مند ساختيم!


Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna

149

از آنان بپرس: آيا پروردگارت دخترانى دارد و پسران از آن آنهاست؟!


'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna

150

آيا ما فرشتگان را مؤنث آفريديم و آنها ناظر بودند؟!


'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna

151

دانيد آنها با اين تهمت بزرگشان مى‌گويند:


Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna

152

«خداوند فرزند آورده!» ولى آنها به يقين دروغ مى‌گويند!


'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna

153

آيا دختران را بر پسران ترجيح داده است؟!


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

154

شما را چه شده است؟! چگونه حكم مى‌كنيد؟! (هيچ مى‌فهميد چه مى‌گوييد؟!)


'Afalā Tadhakkarūn

155

آيا متذكر نمى‌شويد؟!


'Am Lakum Sulţānun Mubīnun

156

يا شما دليل روشنى در اين باره داريد؟


Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna

157

كتابتان را بياوريد اگر راست مى‌گوييد!


Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna

158

آنها [مشركان‌] ميان او [خداوند] و جن، (خويشاوندى و) نسبتى قائل شدند؛ در حالى كه جنيان بخوبى مى‌دانند كه اين بت‌پرستان در دادگاه الهى احضار مى‌شوند!


Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna

159

منزه است خداوند از آنچه توصيف مى‌كنند،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

160

مگر بندگان مخلص خدا!


Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna

161

شما و آنچه را پرستش مى‌كنيد،


Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna

162

هرگز نمى‌توانيد كسى را (با آن) فريب دهيد،


'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi

163

مگر آنها كه در آتش دوزخ وارد مى‌شوند!


Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun

164

و هيچ يك از ما نيست جز آنكه مقام معلومى دارد؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna

165

و ما همگى (براى اطاعت فرمان خداوند) به صف ايستاده‌ايم؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna

166

و ما همه تسبيح‌گوى او هستيم!


Wa 'In Kānū Layaqūlūna

167

آنها پيوسته مى‌گفتند:


Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna

168

«اگر يكى از كتابهاى پيشينيان نزد ما بود،


Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

169

به يقين، ما بندگان مخلص خدا بوديم!»


Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna

170

(اما هنگامى كه اين كتاب بزرگ آسمانى بر آنها نازل شد،) به آن كافر شدند؛ ولى بزودى (نتيجه كار خود را) خواهند دانست!


Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn

171

وعده قطعى ما براى بندگان فرستاده ما از پيش مسلم شده ...


'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna

172

كه آنان يارى شدگانند،


Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna

173

و لشكر ما پيروزند!


Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

174

از آنها [كافران‌] روى بگردان تا زمان معينى (كه فرمان جهاد فرارسد)!


Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna

175

و وضع آنها را بنگر (چه بى‌محتواست) اما بزودى (نتيجه اعمال خود را) مى‌بينند!


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

176

آيا آنها براى عذاب ما شتاب مى‌كنند؟!


Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna

177

اما هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانه‌هايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!


Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

178

از آنان روى بگردان تا زمان معينى!


Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna

179

و وضع كارشان را ببين؛ آنها نيز به زودى (نتيجه اعمال خود را) مى‌بينند!


Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna

180

منزه است پروردگار تو، پروردگار عزت (و قدرت) از آنچه آنان توصيف مى‌كنند.


Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna

181

و سلام بر رسولان!


Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

182

حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است!


سوره ص

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ ص، سوگند به قرآنى كه داراى ذكر است (كه اين كتاب، معجزه الهى است).


Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin

2

ولى كافران گرفتار غرور اختلافند!


Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin

3

چه بسيار اقوامى را كه پيش از آنها هلاك كرديم؛ و به هنگام نزول عذاب فرياد مى‌زدند (و كمك مى‌خواستند) ولى وقت نجات گذشته بود!


Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun

4

آنها تعجب كردند كه پيامبر بيم‌دهنده‌اى از ميان آنان به سويشان آمده؛ و كافران گفتند: اين ساحر بسيار دروغگويى است!


Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun

5

آيا او بجاى اينهمه خدايان، خداى واحدى قرار داده؟! اين براستى چيز عجيبى است!»


Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu

6

سركردگان آنها بيرون آمدند و گفتند: «برويد و خدايانتان را محكم بچسبيد، اين چيزى است كه خواسته‌اند (شما را گمراه كنند)!


Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun

7

ما هرگز چنين چيزى در آيين ديگرى نشنيده‌ايم؛ اين تنها يك آئين ساختگى است!


A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi

8

آيا از ميان همه ما، قرآن تنها بر او [محمد] نازل شده؟!» آنها در حقيقت در اصل وحى من ترديد دارند، بلكه آنان هنوز عذاب الهى را نچشيده‌اند (كه اين چنين گستاخانه سخن مى‌گويند)!


'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi

9

مگر خزاين رحمت پروردگار توانا و بخشنده‌ات نزد آنهاست (تا به هر كس ميل دارند بدهند)؟!


'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi

10

يا اينكه مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين و آنچه ميان اين دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنين است) با هر وسيله ممكن به آسمانها بروند (و جلو نزول وحى را بر قلب پاك محمد بگيرند)!


Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi

11

(آرى) اينها لشكر كوچك شكست‌خورده‌اى از احزابند!


Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi

12

پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پيامبران ما را) تكذيب كردند!


Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu

13

و (نيز) قوم ثمود و لوط و اصحاب الأيكه [قوم شعيب‌]، اينها احزابى بودند (كه به تكذيب پيامبران برخاستند)!


'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi

14

هر يك (از اين گروه‌ها) رسولان را تكذيب كردند، و عذاب الهى درباره آنان تحقق يافت!


Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin

15

اينها (با اين اعمالشان) جز يك صيحه آسمانى را انتظار نمى‌كشند كه هيچ مهلت و بازگشتى براى آن وجود ندارد (و همگى را نابود مى‌سازد)!


Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi

16

آنها (از روى خيره‌سرى) گفتند: «پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!»


Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun

17

در برابر آنچه مى‌گويند شكيبا باش، و به خاطر بياور بنده ما داوود صاحب قدرت را، كه او بسيار توبه‌كننده بود!


'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi

18

ما كوه‌ها را مسخر او ساختيم كه هر شامگاه و صبحگاه با او تسبيح مى‌گفتند!


Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun

19

پرندگان را نيز دسته جمعى مسخر او كرديم (تا همراه او تسبيح خدا گويند)؛ و همه اينها بازگشت‌كننده به سوى او بودند!


Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi

20

و حكومت او را استحكام بخشيديم، (هم) دانش به او داديم و (هم) داورى عادلانه!


Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba

21

آيا داستان شاكيان هنگامى كه از محراب (داوود) بالا رفتند به تو رسيده است؟!


'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi

22

در آن هنگام كه (بى‌مقدمه) بر او وارد شدند و او از ديدن آنها وحشت كرد؛ گفتند: «نترس، دو نفر شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى ستم كرده؛ اكنون در ميان ما بحق داورى كن و ستم روا مدار و ما را به راه راست هدايت كن!


'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi

23

اين برادر من است؛ و او نود و نه ميش دارد و من يكى بيش ندارم اما او اصرار مى‌كند كه: اين يكى را هم به من واگذار؛ و در سخن بر من غلبه كرده است!»


Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba

24

(داوود) گفت: «مسلما او با درخواست يك ميش تو براى افزودن آن به ميشهايش، بر تو ستم نموده؛ و بسيارى از شريكان (و دوستان) به يكديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند؛ اما عده آنان كم است!» داوود دانست كه ما او را (با اين ماجرا) آزموده‌ايم، از اين رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه كرد.


Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

25

ما اين عمل را بر او بخشيديم؛ و او نزد ما داراى مقامى والا و سرانجامى نيكوست!


Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi

26

اى داوود! ما تو را خليفه و (نماينده خود) در زمين قرار داديم؛ پس در ميان مردم بحق داورى كن، و از هواى نفس پيروى مكن كه تو را از راه خدا منحرف سازد؛ كسانى كه از راه خدا گمراه شوند، عذاب شديدى بخاطر فراموش كردن روز حساب دارند!


Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri

27

ما آسمان و زمين و آنچه را ميان آنهاست بيهوده نيافريديم؛ اين گمان كافران است؛ واى بر كافران از آتش (دوزخ)!


'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri

28

آيا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمين قرار مى‌دهيم، يا پرهيزگاران را همچون فاجران؟!


Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi

29

اين كتابى است پربركت كه بر تو نازل كرده‌ايم تا در آيات آن تدبر كنند و خردمندان متذكر شوند!


Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

30

ما سليمان را به داوود بخشيديم؛ چه بنده خوبى! زيرا همواره به سوى خدا بازگشت مى‌كرد (و به ياد او بود)!


'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu

31

به خاطر بياور هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابك تندرو را بر او عرضه داشتند،


Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi

32

گفت: «من اين اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم (و مى‌خواهم از آنها در جهاد استفاده كنم»، او هم چنان به آنها نگاه مى‌كرد) تا از ديدگانش پنهان شدند.


Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi

33

(آنها به قدرى جالب بودند كه گفت:) بار ديگر آنها را نزد من بازگردانيد! و دست به ساقها و گردنهاى آنها كشيد (و آنها را نوازش داد).


Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba

34

ما سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى افكنديم؛ سپس او به درگاه خداوند توبه كرد.


Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu

35

گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‌اى!


Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba

36

پس ما باد را مسخر او ساختيم تا به فرمانش بنرمى حركت كند و به هر جا او مى‌خواهد برود!


Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin

37

و شياطين را مسخر او كرديم، هر بنا و غواصى از آنها را!


Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi

38

و گروه ديگرى (از شياطين) را در غل و زنجير (تحت سلطه او) قرار داديم،


Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin

39

(و به او گفتيم:) اين عطاى ما است، به هر كس مى‌خواهى (و صلاح مى‌بينى) ببخش، و از هر كس مى‌خواهى امساك كن، و حسابى بر تو نيست (تو امين هستى)!


Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

40

و براى او [سليمان‌] نزد ما مقامى ارجمند و سرانجامى نيكوست!


Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin

41

و به خاطر بياور بنده ما ايوب را، هنگامى كه پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده است.


Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun

42

(به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بكوب! اين چشمه آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است!


Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi

43

و خانواده‌اش را به او بخشيديم، و همانند آنها را بر آنان افزوديم، تا رحمتى از سوى ما باشد و تذكرى براى انديشمندان.


Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

44

(و به او گفتيم:) بسته‌اى از ساقه‌هاى گندم (يا مانند آن) را برگير و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشكن! ما او را شكيبا يافتيم؛ چه بنده خوبى كه بسيار بازگشت‌كننده (به سوى خدا) بود!


Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri

45

و به خاطر بياور بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را، صاحبان دستها (ى نيرومند) و چشمها (ى بينا)!


'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri

46

ما آنها را با خلوص ويژه‌اى خالص كرديم، و آن يادآورى سراى آخرت بود!


Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri

47

و آنها نزد ما از برگزيدگان و نيكانند!


Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri

48

و به خاطر بياور «اسماعيل» و «اليسع» و «ذا الكفل» را كه همه از نيكان بودند!


Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin

49

اين يك يادآورى است، و براى پرهيزكاران فرجام نيكويى است:


Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu

50

باغهاى جاويدان بهشتى كه درهايش به روى آنان گشوده است،


Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin

51

در حالى كه در آن بر تختها تكيه كرده‌اند و ميوه‌هاى بسيار و نوشيدنيها در اختيار آنان است!


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun

52

و نزد آنان همسرانى است كه تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند، و همسن و سالند!


Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi

53

اين همان است كه براى روز حساب به شما وعده داده مى‌شود (وعده‌اى تخلف ناپذير)!


'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin

54

اين روزى ما است كه هرگز آن را پايانى نيست!


Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin

55

اين (پاداش پرهيزگاران است)، و براى طغيانگران بدترين محل بازگشت است:


Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu

56

دوزخ، كه در آن وارد مى‌شوند؛ و چه بستر بدى است!


Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun

57

اين نوشابه «حميم» و «غساق» است [دو مايع سوزان و تيره رنگ‌] كه بايد از آن بچشند!


Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun

58

و جز اينها كيفرهاى ديگرى همانند آن دارند!


Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri

59

(به آنان گفته مى‌شود:) اين گروهى است كه همراه شما وارد دوزخ مى‌شوند (اينها همان سران گمراهيند)؛ خوشامد بر آنها مباد، همگى در آتش خواهند سوخت!


Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru

60

آنها (به رؤساى خود) مى‌گويند: «بلكه خوشامد بر شما مباد كه اين عذاب را شما براى ما فراهم ساختيد! چه بد قرارگاهى است اينجا!»


Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri

61

(سپس) مى‌گويند: «پروردگارا! هر كس اين عذاب را براى ما فراهم ساخته، عذابى مضاعف در آتش بر او بيفزا!»


Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār

62

آنها مى‌گويند: «چرا مردانى را كه ما از اشرار مى‌شمرديم (در اينجا، در آتش دوزخ) نمى‌بينيم؟!


Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru

63

آيا ما آنان را به مسخره گرفتيم يا (به اندازه‌اى حقيرند كه) چشمها آنها را نمى‌بيند؟!


'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri

64

اين يك واقعيت است گفتگوهاى خصمانه دوزخيان!


Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru

65

بگو: «من تنها يك بيم‌دهنده‌ام؛ و هيچ معبودى جز خداوند يگانه قهار نيست!


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru

66

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، پروردگار عزيز و غفار!»


Qul Huwa Naba'un `Ažīmun

67

بگو: «اين خبرى بزرگ است،


'Antum `Anhu Mu`riđūna

68

كه شما از آن روى‌گردانيد!


Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna

69

من از ملأ اعلى (و فرشتگان عالم بالا) به هنگامى كه (درباره آفرينش آدم) مخاصمه مى‌كردند خبر ندارم!


'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

70

تنها چيزى كه به من وحى مى‌شود اين است كه من انذاركننده آشكارى هستم!»


'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin

71

و به خاطر بياور هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گل مى‌آفرينم!


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

72

هنگامى كه آن را نظام بخشيدم و از روح خود در آن دميدم، براى او به سجده افتيد!»


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

73

در آن هنگام همه فرشتگان سجده كردند،


'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna

74

جز ابليس كه تكبر ورزيد و از كافران بود!


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna

75

گفت: «اى ابليس! چه چيز مانع تو شد كه بر مخلوقى كه با قدرت خود او را آفريدم سجده كنى؟! آيا تكبر كردى يا از برترينها بودى؟! (برتر از اينكه فرمان سجود به تو داده شود!)»


Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin

76

گفت: «من از او بهترم؛ مرا از آتش آفريده‌اى و او را از گل!»


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

77

فرمود: «از آسمانها (و صفوف ملائكه) خارج شو، كه تو رانده درگاه منى!


Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

78

و مسلما لعنت من بر تو تا روز قيامت خواهد بود!


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

79

گفت: «پروردگارا! مرا تا روزى كه انسانها برانگيخته مى‌شوند مهلت ده!»


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

80

فرمود: «تو از مهلت داده‌شدگانى،


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

81

ولى تا روز و زمان معين!»


Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

82

گفت: «به عزتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم كرد،


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

83

مگر بندگان خالص تو، از ميان آنها!»


Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu

84

فرمود: «به حق سوگند، و حق مى‌گويم،


La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna

85

كه جهنم را از تو و هر كدام از آنان كه از تو پيروى كند، پر خواهم كرد!»


Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna

86

(اى پيامبر!) بگو: «من براى دعوت نبوت هيچ پاداشى از شما نمى‌طلبم، و من از متكلفين نيستم! (سخنانم روشن و همراه با دليل است!)»


'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

87

اين (قرآن) تذكرى براى همه جهانيان است؛


Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin

88

و خبر آن را بعد از مدتى مى‌شنويد!


سوره الزمر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ اين كتابى است كه از سوى خداوند عزيز و حكيم نازل شده است.


'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Fā`budi Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna

2

ما اين كتاب را بحق بر تو نازل كرديم؛ پس خدا را پرستش كن و دين خود را براى او خالص گردان!


'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun

3

آگاه باشيد كه دين خالص از آن خداست، و آنها كه غير خدا را اولياى خود قرار دادند و دليلشان اين بود كه: «اينها را نمى‌پرستيم مگر بخاطر اينكه ما را به خداوند نزديك كنند»، خداوند روز قيامت ميان آنان در آنچه اختلاف داشتند داورى مى‌كند؛ خداوند آن كس را كه دروغگو و كفران‌كننده است هرگز هدايت نمى‌كند!


Law 'Arāda Allāhu 'An Yattakhidha Waladāan Lāşţafá Mimmā Yakhluqu Mā Yashā'u Subĥānahu Huwa Allāhu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru

4

اگر (بفرض محال) خدا مى‌خواست فرزندى انتخاب كند، از ميان مخلوقاتش آنچه را مى‌خواست برميگزيد؛ منزه است (از اينكه فرزندى داشته باشد)! او خداوند يكتاى پيروز است!


Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī Li'jalin Musamman 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru

5

آسمانها و زمين را بحق آفريد؛ شب را بر روز مى‌پيچد و روز را بر شب؛ و خورشيد و ماه را مسخر فرمان خويش قرار داد؛ هر كدام تا سرآمد معينى به حركت خود ادامه مى‌دهند؛ آگاه باشيد كه او قادر و آمرزنده است!


Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Thumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`ām Thamāniyata 'Azwājin Yakhluqukum Fī Buţūni 'Ummahātikum Khalqāan Min Ba`di Khalqin Fī Žulumātin Thalāthin Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa'anná Tuşrafūna

6

او شما را از يك نفس آفريد، و همسرش را از (باقيمانده گل) او خلق كرد؛ و براى شما هشت زوج از چهارپايان ايجاد كرد؛ او شما را در شكم مادرانتان آفرينشى بعد از آفرينش ديگر، در ميان تاريكيهاى سه گانه، مى‌بخشد! اين است خداوند، پروردگار شما كه حكومت (عالم هستى) از آن اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ پس چگونه از راه حق منحرف مى‌شويد؟!


'In Takfurū Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ankum Wa Lā Yarđá Li`ibādihi Al-Kufra Wa 'In Tashkurū Yarđahu Lakum Wa Lā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá Thumma 'Ilá Rabbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

7

اگر كفران كنيد، خداوند از شما بى‌نياز است و هرگز كفران را براى بندگانش نمى پسندد؛ و اگر شكر او را بجا آوريد آن را براى شما مى‌پسندد! و هيچ گنهكارى گناه ديگرى را بر دوش نمى‌كشد! سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام مى‌داديد آگاه مى‌سازد؛ چرا كه او به آنچه در سينه‌هاست آگاه است!


Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi Min Qablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri

8

هنگامى كه انسان را زيانى رسد، پروردگار خود را مى‌خواند و بسوى او باز مى گردد؛ اما هنگامى كه نعمتى از خود به او عطا كند، آنچه را به خاطر آن قبلا خدا را مى خواند از ياد مى‌برد و براى خداوند همتايانى قرار مى‌دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد؛ بگو: «چند روزى از كفرت بهره‌گير كه از دوزخيانى!»


'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi

9

(آيا چنين كسى با ارزش است) يا كسى كه در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قيام، از عذاب آخرت مى‌ترسد و به رحمت پروردگارش اميدوار است؟! بگو: «آيا كسانى كه مى‌دانند با كسانى كه نمى‌دانند يكسانند؟! تنها خردمندان متذكر مى‌شوند!»


Qul Yā `Ibādi Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Rabbakum Lilladhīna 'Aĥsanū Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatun Wa 'Arđu Allāhi Wāsi`atun 'Innamā Yuwaffá Aş-Şābirūna 'Ajrahum Bighayri Ĥisābin

10

بگو: «اى بندگان من كه ايمان آورده‌ايد! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد! براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كرده‌اند پاداش نيكى است! و زمين خدا وسيع است، (اگر تحت فشار سران كفر بوديد مهاجرت كنيد) كه صابران اجر و پاداش خود را بى‌حساب دريافت مى‌دارند!


Qul 'Innī 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna

11

بگو: «من مأمورم كه خدا را پرستش كنم در حالى كه دينم را براى او خالص كرده باشم،


Wa 'Umirtu Li'n 'Akūna 'Awwala Al-Muslimīna

12

و مأمورم كه نخستين مسلمان باشم!


Qul 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin

13

بگو: «من اگر نافرمانى پروردگارم كنم، از عذاب روز بزرگ (قيامت) مى‌ترسم!»


Quli Allāha 'A`budu Mukhlişāan Lahu Dīni

14

بگو: «من تنها خدا را مى‌پرستم در حالى كه دينم را براى او خالص مى‌كنم.


Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu

15

شما هر چه را جز او مى‌خواهيد بپرستيد!» بگو: «زيانكاران واقعى آنانند كه سرمايه وجود خويش و بستگانشان را در روز قيامت از دست داده‌اند! آگاه باشيد زيان آشكار همين است!»


Lahum Min Fawqihim Žulalun Mina An-Nāri Wa Min Taĥtihim Žulalun Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu Yā `Ibādi Fa Attaqūni

16

براى آنان از بالاى سرشان سايبانهايى از آتش، و در زير پايشان نيز سايبانهايى از آتش است؛ اين چيزى است كه خداوند با آن بندگانش را مى‌ترساند! اى بندگان من! از نافرمانى من بپرهيزيد!


Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá Fabashshir `Ibādi

17

و كسانى كه از عبادت طاغوت پرهيز كردند و به سوى خداوند بازگشتند، بشارت از آن آنهاست؛ پس بندگان مرا بشارت ده!


Al-Ladhīna Yastami`ūna Al-Qawla Fayattabi`ūna 'Aĥsanahu 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Hadāhumu Allāhu Wa 'Ūlā'ika Hum 'Ūlū Al-'Albābi

18

همان كسانى كه سخنان را مى‌شنوند و از نيكوترين آنها پيروى مى‌كنند؛ آنان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آنها خردمندانند.


'Afaman Ĥaqqa `Alayhi Kalimatu Al-`Adhābi 'Afa'anta Tunqidhu Man Fī An-Nāri

19

آيا تو مى‌توانى كسى را كه فرمان عذاب درباره او قطعى شده رهايى بخشى؟! آيا تو ميتوانى كسى را كه در درون آتش است برگيرى و نجات دهى؟!


Lakini Al-Ladhīna Attaqawā Rabbahum Lahum Ghurafun Min Fawqihā Ghurafun Mabnīyatun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Al-Mī`ād

20

ولى آنها كه تقواى الهى پيشه كردند، غرفه‌هايى در بهشت دارند كه بر فراز آنها غرفه‌هاى ديگرى بنا شده و از زير آنها نهرها جارى است اين وعده الهى است، و خداوند در وعده خود تخلف نمى‌كند!


'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasalakahu Yanābī`a Fī Al-'Arđi Thumma Yukhriju Bihi Zar`āan Mukhtalifāan 'Alwānuhu Thumma Yahīju Fatarāhu Muşfarrāan Thumma Yaj`aluhu Ĥuţāmāan 'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Li'wlī Al-'Albābi

21

آيا نديدى كه خداوند از آسمان آبى فرستاد و آن را بصورت چشمه‌هايى در زمين وارد نمود، سپس با آن زراعتى را خارج مى‌سازد كه رنگهاى مختلف دارد؛ بعد آن گياه خشك مى‌شود، بگونه‌اى كه آن را زرد و بى‌روح مى‌بينى؛ سپس آن را در هم مى‌شكند و خرد مى‌كند؛ در اين مثال تذكرى است براى خردمندان (از ناپايدارى دنيا)!


'Afaman Sharaĥa Allāhu Şadrahu Lil'islāmi Fahuwa `Alá Nūrin Min Rabbihi Fawaylun Lilqāsiyati Qulūbuhum Min Dhikri Allāhi 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin

22

آيا كسى كه خدا سينه‌اش را براى اسلام گشاده است و بر فراز مركبى از نور الهى قرار گرفته (همچون كوردلان گمراه است؟!) واى بر آنان كه قلبهايى سخت در برابر ذكر خدا دارند! آنها در گمراهى آشكارى هستند!


Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Thumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin

23

خداوند بهترين سخن را نازل كرده، كتابى كه آياتش (در لطف و زيبايى و عمق و محتوا) همانند يكديگر است؛ آياتى مكرر دارد (با تكرارى شوق‌انگيز) كه از شنيدن آياتش لرزه بر اندام كسانى كه از پروردگارشان مى‌ترسند مى‌افتد؛ سپس برون و درونشان نرم و متوجه ذكر خدا مى‌شود؛ اين هدايت الهى است كه هر كس را بخواهد با آن راهنمايى مى‌كند؛ و هر كس را خداوند گمراه سازد، راهنمايى براى او نخواهد بود!


'Afaman Yattaqī Biwajhihi Sū'a Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati Wa Qīla Lilžžālimīna Dhūqū Mā Kuntum Taksibūna

24

آيا كسى كه با صورت خود عذاب دردناك (الهى) را در روز قيامت دور مى‌سازد (همانند كسى است كه هرگز آتش دوزخ به او نمى‌رسد)؟! و به ظالمان گفته مى شود: «بچشيد آنچه را به دست مى‌آورديد (و انجام مى‌داديد)!»


Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fa'atāhumu Al-`Adhābu Min Ĥaythu Lā Yash`urūna

25

كسانى كه قبل از آنها بودند نيز (آيات ما را) تكذيب نمودند، و عذاب (الهى) از جايى كه فكر نمى‌كردند به سراغشان آمد!


Fa'adhāqahumu Allāhu Al-Khizya Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna

26

پس خداوند خوارى را در زندگى اين دنيا به آنها چشانيد، و عذاب آخرت شديدتر است اگر مى‌دانستند.


Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin La`allahum Yatadhakkarūna

27

ما براى مردم در اين قرآن از هر نوع مثلى زديم، شايد متذكر شوند.


Qur'ānāan `Arabīyan Ghayra Dhī `Iwajin La`allahum Yattaqūna

28

قرآنى است فصيح و خالى از هر گونه كجى و نادرستى، شايد آنان پرهيزگارى پيشه كنند!


Đaraba Allāhu Mathalāan Rajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna

29

خداوند مثالى زده است: مردى را كه مملوك شريكانى است كه درباره او پيوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردى كه تنها تسليم يك نفر است؛ آيا اين دو يكسانند؟! حمد، مخصوص خداست، ولى بيشتر آنان نمى‌دانند.


'Innaka Mayyitun Wa 'Innahum Mayyitūna

30

تو مى‌ميرى و آنها نيز خواهند مرد!


Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati `Inda Rabbikum Takhtaşimūna

31

سپس شما روز قيامت نزد پروردگارتان مخاصمه مى‌كنيد.


جزء قبل

جزء 23 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان