كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ گويد و كلام راست را تكذيب كند، آيا در جهنم كافران را اقامتگاه نيست؟
آنكه كلام راست را آورده و آن را تصديق كرده، آنها متقيان مىباشند.
براى آنهاست نزد پروردگارشان آنچه مىخواهند، پاداش نيكوكاران چنين است
تا خدا بدترين عملى را كه كردهاند از آنها تكفير كند، و اجرشان را در مقابل بهترين كارى كه مىكردند عطا فرمايد.
آيا خدا به بندهاش كفايت كننده نيست؟ تو را با كسانى جز خدا مىترسانند، هر كه خدا اضلالش كند، هدايت كنندهاى ندارد.
و هر كه خدا هدايتش نمايد گمراه كنندهاى ندارد، آيا خدا، توانا و صاحب انتقام نيست؟
و اگر از آنها بپرسى آسمانها و زمين را كدام كسى آفريده است، حتما و يقينا خواهند گفت: الله. بگو: خبرم دهيد از آنچه جز خدا مىخوانيد، اگر خدا بر من ضررى بخواهد آيا آنها زايل كننده ضرر خدا هستند؟ يا اگر رحمتى برايم اراده كند آيا آنها باز دارنده رحمت خدا هستند؟ بگو: خدا مرا كافى است توكل كنندگان بر او توكل مىكنند.
بگو: اى قوم آنچه توان داريد بكنيد، من نيز عمل مىكنم، به زودى مىدانيد.
كيست كه عذاب به او مىآيد و خوارش مىكند و عذاب دائم بر او وارد مىشود.
ما بر تو اين كتاب حق را براى مردم نازل كرديم، هر كه هدايت بپذيرد به نفع خودش است و هر كه گمراه شود بر عليه خود مىشود، تو بر آنها وكيل نيستى.
خدا ارواح را به وقت مردن ابدان، تحويل مىگيرد، و آنكه بدنش نمرده به وقت خواب تحويل مىگيرد، آن را كه مرگش را خواسته است، نگاه مىدارد، ديگرى را تا اجل معين رها مىكند، در اين، نشانههايى است براى قومى كه تفكر مىكنند.
بلكه جز خدا شفيعانى گرفتهاند، بگو و هر چند كه چيزى را مالك نيستند و شعورى ندارند؟
بگو: واسطه قرار دادن همهاش خاص خداست، حكومت آسمانها و زمين براى اوست سپس به سوى او بر مىگرديد.
چون خدا بتنهايى ياد شود دلهاى كسانى كه به آخرت عقيده ندارند، تنگ مىشود و چون اصنام ياد شوند، آن وقت مسرور مىگردند.
بگو: اى الله اى آفريننده آسمانها و زمين، اى داناى نهان و آشكار، تو ميان بندگانت در آنچه اختلاف مىكنند داورى مىكنى.
اگر آنچه در زمين است و مثل آن براى ظالمان بود، حتما در مقابل (رهايى) از عذاب بد در روز قيامت عوض مىدادند، و آشكار مىشود بر ايشان از جانب خدا آنچه گمان نمىكنند.
و آشكار مىشود براى آنها و بالهاى آنچه كردهاند و عذابى كه استهزاء مىكردند آنها را احاطه مىنمايد.
چون به انسان بد حالى رسد، ما را مىخواند، آن گاه چون نعمتى به او عطا كرديم گويد: فقط روى علمى كه دارم داده شدهام بلكه آن امتحانى است، ليكن اكثر مردم نمىدانند.
اين سخن را گذشتگان نيز گفتند ولى آنچه مىكردند كفايتشان نكرد.
و بالهاى اعمالشان به آنها رسيد، و بالهاى اعمال اهل مكه نيز به آنها مىرسد، آنها عاجز كننده خدا نيستند.
آيا ندانستهاند كه خدا روزى را به هر كه خواهد بسط مىدهد و تنگ مىگيرد در آنچه گفته شد نشانههايى است براى قومى كه ايمان مىآورند.
بگو: اى بندگان من كه بر نفس خود اسراف كردهايد از رحمت خدا نااميد نباشيد، خدا همه گناهان را مىآمرزد كه او آمرزنده و مهربان است.
توبه كنيد به پروردگارتان و به او مطيع شويد، پيش از آنكه عذاب بطرف شما آيد كه ديگر يارى كرده نمىشويد.
پيروى كنيد بهترين چيزى را كه از جانب خدايتان نازل شده، پيش از آنكه عذاب به ناگهان آيد حال آنكه نمىدانيد.
(مبادا كه بعد از رسيدن عذاب) كسى بگويد: اى تأسف بر آنچه در طاعت خدا كوتاهى كرده و از مسخره گران شدم.
يا بگويد: اگر خدا هدايتم مىكرد از اهل تقوى مىبودم.
يا چون عذاب را به بيند بگويد: اى كاش برگشتى داشتم و از نيكوكاران مىشدم.
بلى آيات من به طرف تو آمد، آنها را تكذيب كردى و تكبر نمودى و از كافران شدى.
روز قيامت خواهى ديد كه چهرههاى آنان كه به خدا دروغ بستهاند، سياه است، آيا در جهنم متكبران را اقامتگاه نيست؟
(ولى) خدا اهل تقوى را به سبب فوزشان نجات مىدهد، عذابى به آنها نمىرسد محزون نمىشوند.
خدا آفريننده همه اشياء و او بر هر چيز وكيل است.
خزائن آسمانها و زمين خاص اوست، آنان كه به آيات خدا كافر شدهاند، جز زيانكار نيستند.
بگو اى نادانها آيا فرمان مىدهيد كه جز خدا را بندگى كنم؟!!
بر تو و بر پيامبران پيش از تو وحى شده هر آينه اگر شرك آورى يقينا عملت باطل شده و حتما از زيانكاران مىشوى.
بلكه خدا را بندگى كن و از شكرگذاران باش.
خدا را لايق شناختناش نشناختند با آنكه زمين همهاش روز قيامت تحت تسلط خداست آسمانها با قدرت او پيچيده مىشوند.
در صور دميده مىشود، هر كه در آسمانها و زمين هستند مىميرند، مگر كسى كه خدا خواهد، آن گاه دميدن ديگر دميده مىشود كه همه ايستاده و نگاه مىكنند.
زمين با نور پروردگارش روشن مىگردد، نامه عمل در ميان گذاشته مىشود، پيامبران و گواهان آورده مىشوند و ميان مردم به حق، داورى مىگردد، مردم مظلوم نمىگردند.
به هر كس آنچه كرده است به طور كامل داده مىشود خدا به آنچه مردم مىكنند داناست.
كافران فوج فوج به طرف جهنم سوق مىشوند چون به كنار جهنم رسيدند درهاى آن باز مىشود مأموران آن گويند آيا پيامبرانى از شما به سوى شما نيامدند؟ كه آيات خدا را بر شما تلاوت مىكردند و از ملاقات اين روزتان انذار مىنمودند؟ گويند: آرى، ليكن وعده عذاب بر كافران حتمى شد.
گفته شود: داخل درهاى جهنم شويد، در آن پيوسته خواهيد بود، جايگاه متكبران بد است.
و اهل تقوى فوج فوج به طرف بهشت سوق شوند، چون به كنار بهشت رسند در حالى كه درهاى آن باز شده و مأموران آن گويند: سلام شما راست. پاك شديد، به طور جاودان داخل شويد.
گويند: حمد خدا راست كه وعده خويش را بر ما راست كرد، زمين جنت را به ارثمان گذاشت از هر كجا خواهيم مكان مىگيريم، پاداش اهل عمل خوب است.
مىبينى ملائكه را كه در اطراف عرش، آن را احاطه كردهاند، تسبيح و حمد مىكنند، ميان مردم به حق داورى مىشود، گفته شود: حمد خدا راست كه رب العالمين است.
سوره غافر
بنام خداى رحمان رحيم؛ حاء ميم.
اين كتاب از جانب خداى توانا و دانا نازل شده است.
(خدايى كه) آمرزنده گناه و پذيرنده توبه، سخت عذاب، صاحب نعمت طولانى است جز او معبودى نيست، بازگشت به سوى اوست.
در آيات خدا مجادله نميكند مگر آنان كه حق را انكار كردهاند، تصرفشان (در كارها) در ديارشان تو را نفريبد.
پيش از اهل مكه، قوم نوح و بعد از آنها، احزاب شرك، آيات خدا را تكذيب كردند و هر امت قصد كرد تا پيامبرش را بگيرد، با باطل مجادله كردند تا حق را با آن ساقط كنند آنها را گرفتم، عقاب من چگونه بود؟
اين چنين عذاب پروردگارت بر كافران قطعى شد كه آنها اهل آتش هستند.
ملائكهاى كه عرش را حمل مىكنند و ملائكهاى كه در اطراف آنند، خدا را تسبيح و حمد مىگويند و باو ايمان مىآورند و براى اهل ايمان آمرزش مىخواهند كه خدايا به هر چيز با رحمت و علم احاطه كردهاى، بيامرز كسانى را كه به سوى تو برگشته و تابع راه تو شدهاند و آنها را از عذاب جحيم حفظ كن.
پروردگارا داخلشان كن به بهشتهاى جاويدان و كسانى را كه صلاحيت دارند از پدران و همسران و فرزندان آنان، كه فقط تو، توانا و حكيمى.
آنها را از وبالها حفظ كن، هر كه را كه در آن روز از عذابها حفظ كنى مورد رحمت قرار دادهاى، فوز عظيم همانست.
آنان كه كافر شدهاند، روز قيامت ندا مىشوند كه غضب خدا بزرگتر است از غضبتان به خودتان، وقتى كه به ايمان دعوت مىشديد و انكار مىكرديد.
گويند. پروردگارا ما را دو دفعه ميراندى و دو بار زنده كردى، به گناهانمان اقرار كرديم، آيا براى خروج از آتش راهى هست؟
اين عذاب براى آنست كه چون خدا به تنهايى ياد مىشد كافر مىشديد و چون به خدا شرك آورده مىشد قبول مىكرديد، پس حكم درباره شما خاص خداى والا و بزرگ است.
او كسى است كه آيات خويش را به شما نشان مىدهد و از آسمان براى شما آب نازل مىكند، (با اين گفتهها) پند نمىگيرد مگر آنكه به خدا انابه مىكند.
پس خدا را بخوانيد در حالى كه عبادت را خاص او كردهايد هر چند كافران را خوش نيايد.
او داراى درجات بالا رفته و صاحب حكومت است روحى را كه از كار اوست القاء مىكند بر آنكه از بندگانش مىخواهد تا بيم دهد از روز لقاء الله.
روزى كه مردم آشكار هستند، چيزى از آنها بر خدا پوشيده نمىماند، امروز حكومت خاص كيست؟ خاص خداى يگانه و غالب است.
امروز هر كس با آنچه كرده مجازات مىشود امروز ظلمى نيست، خدا سريع الحساب است.
انذار كن مردم را از روز نزديك، وقتى كه دلها كنار حنجرههاست، ظالمان را دوستى و شفاعتگر مقبول القولى نيست.
خدا خيانت چشمها را و آنچه را كه سينهها پنهان مىدارد، مىداند.
خدا به حق داورى مىكند، كسانى كه جز خدا هستند هيچ داورى نتوانند، خدا فقط او شنوا و بيناست.
آيا در زمين سفر نكردهاند تا بنگرند، چطور شد عاقبت آنان كه پيش از آنها بودند، از اهل مكه در نيرو و آثار قويتر بودند، خدا آنها را با گناهانشان گرفت، نگهدارندهاى از عذاب خدا براى آنها نبود.
اين عذاب بدان جهت بود كه پيامبرانشان براى آنها معجزات آوردند، ولى آنها انكار كردند، پس خدا با گناهانشان گرفت، كه خدا توانا و سخت عذاب است.
موسى را با آيات خويش و حجت آشكار فرستاديم.
به سوى فرعون و هامان و قارون، گفتند: او جادوگر دروغگويى است.
چون حق از سوى ما به آنها آمد، گفتند: بكشيد كسانى را كه به او ايمان آوردهاند و دخترانشان را زنده نگاه داريد، جمله كافران در تباهى است.
فرعون گفت: بگذاريد موسى را بكشم، و خدايش را بخواند، من بيم دارم كه دين شما را تغيير دهد و يا در اين زمين شورش بپا دارد.
موسى گفت: من پناه مىبرم به پروردگار خودم و خداى شما از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمىآورد.
مردى مؤمن از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت آيا مىكشيد مردى را به علت آنكه مىگويد: الله رب من است و به شما معجزات آورده؟ اگر دروغگو باشد دروغش او را بس است و اگر راستگو باشد بعضى از آنچه وعده مىدهد به شما خواهد رسيد ...
اى قوم امروز حكومت در زمين به طور غلبه، شمار است، چه كسى ما را از عذاب خدا يارى مىكند اگر بيايد؟ فرعون گفت: شما را اشاره نمىكنم مگر به آنكه صواب مىبينم ...
آنكه ايمان آورده بود گفت: اى قوم من، بر شما از عذابى مانند روز احزاب بيم دارم.
مانند جريان قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى كه بعد از آنها بودند، خدا بر بندگان ظلم نمىخواهد.
واى قوم، من مىترسم بر شما از روز قيامت.
روزى كه پشتكنان بر مىگرديد، از عذاب خدا نگهدارندهاى نداريد، هر كه خدا اضلالش كند، هدايت كنندهاى ندارد.
پيش از موسى، يوسف براى شما معجزات آورد، پيوسته در نبوت او شك كرديد، چون از دنيا رفت گفتيد: ديگر خدا پيامبرى مبعوث نخواهد كرد، بدينسان خدا هر متجاوز شكاك را گمراه مىكند.
كسانى كه در آيات خدا بدون دليل مجادله مىكنند، آن مجادله پيش خدا و مؤمنان بسيار مبغوض است، اين چنين خدا بر قلب هر متكبر ستمگر مهر مىزند.
فرعون گفت: اى هامان براى من عمارت بلندى بساز تا به راهها برسم
راههاى آسمانها تا به معبود موسى مطلع شوم، من او را دروغگو گمان دارم، اين چنين كار بدش به فرعون مزين گرديد و از راه حق باز داشته شد، حيله فرعون جز در خسران نيست.
آنكه ايمان آورده بود، گفت: اى قوم من، از من تبعيت كنيد تا به راه كمال هدايتتان كنم.
اى قوم من: اين زندگى دنيا متاع اندكى است، (اما) آخرت همو خانه پايدار است.
هر كه عمل بد كند، مجازات نمىشود مگر به قدر آن و هر كه عمل خوب انجام دهد مرد باشد يا زن در حالى كه مؤمن است، آنها داخل بهشت مىشوند و بىحساب پاداش داده مىشوند
و اى قوم من، مرا چه شده كه شما را به نجات مىخوانم و شما مرا به آتش مىخوانيد.
مرا مىخوانيد كه به خدا كافر شوم و به او شريك قرار دهم چيزى را كه به آن دليلى ندارم و من شما را به سوى خداى توانا و آمرزنده مىخوانم.
ناچار آنچه مرا بدان مىخوانيد دعوتى در دنيا و آخرت ندارد، بازگشت ما به سوى خداست اهل اسراف فقط اهل آتشند.
به زودى آنچه را كه مىگويم ياد مىآوريد، من كارم را به خدا واگذار مىكنم كه خدا به بندگان بيناست.
خدا او را از بديهاى مكرشان نگاه داشت و عذاب بد، آل فرعون را احاطه نمود
(آن عذاب) آتشى است كه بامداد و شامگاه به آن نشان داده شوند و روزى كه قيامت بر پا مىشود و آل فرعون را به اشد عذاب داخل كنيد.
يادآور كه در آتش با هم محاجه كنند، ضعفاء به مستكبران گويند: ما به شما تابع بوديم آيا مقدارى از آتش را از ما كفايت مىكنيد؟
مستكبران گويند: ما همه در آتش هستيم خدا ميان بندگان حكم كرده است.
آنان كه در آتشند به خازنان جهنم گويند: پروردگارتان را بخوانيد تا روزى مقدارى از آتش را از ما تخفيف دهد.
گويند: آيا پيامبرانتان آيات روشن را براى شما نياوردند؟ گويند آرى، ملائكه گويند: پس بخوانيد، دعاى كافران جز در ضلال نخواهد بود.
ما پيامبران و اهل ايمان را در زندگى دنيا و روزى كه گواهان بر مىخيزند يارى مىكنيم
روزى كه ظالمان را معذرتشان سودى ندهد، آنها راست لعنت خدا و آنها راست خانه بد.
به موسى هدايت داديم و كتاب را بر بنى اسرائيل ارث گذاشتيم.
هدايت و تذكر است براى خردمندان.
صبر كن كه وعده خدا حق است، براى گناه خود مغفرت بخواه، پروردگارت را تسبيح و حمد كن در عصر و بامداد.
كسانى كه درباره آيات خدا مجادله مىكنند بىآنكه دليلى از جانب خدا آمده باشد، در سينهشان جز تكبر نيست، آنها بخواسته خود نمىرسند، به خدا پناه بر كه او شنوا و بيناست.
خلقت آسمانها و زمين از خلقت انسان بزرگتر است، ليكن بيشتر مردم نمىدانند.
نابينا و بينا برابر نيستند و برابر نيستند آنان كه ايمان آورده و عمل صالح انجام دادهاند و گناهكاران، بسيار كم متذكر مىشويد.
حقا كه قيامت آمدنى است، شكى در آن نيست ليكن بيشتر مردم ايمان نمىآورند.
پروردگارتان گفت. مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم، آنان كه از عبادت من تكبر مىكنند حتما ذليلانه داخل آتش مىشوند.
خدا اوست كه شب را قرار داده تا در آن آرام گيريد، روز را روشن قرار داده است، خدا بر مردم صاحب كرم است ليكن بسيارى از مردم شكر نمىكنند.
آن الله پروردگار شماست، آفريننده همه اشياء است پس به كجا برگردانده مىشويد.
اين چنين از حق برگردانده مىشوند، آنان كه دانسته آيات خدا را انكار مىكنند.
خدا همانست كه زمين را براى شما قرارگاه گردانيد و آسمان را بنائى كرد، شما را شكل داد، شكلتان را بهتر گردانيد و از پاكيزهها به شما روزى داد آن الله پروردگار شما و دائم الخير است ...
فقط اوست زنده واقعى، جز او معبودى نيست، او را بخوانيد در حالى كه بندگى را مخصوص او كردهايد، حمد خداى رب العالمين راست.
بگو: من نهى شدهام از اينكه عبادت كنم آنان را كه جز خدا مىخوانيد، چون بينات از خدايم به من آمد، و مأمورم كه تسليم رب العالمين باشم.
خدا همانست كه شما را از خاكى سپس از آب صافى، سپس از خونى منعقد آفريد، سپس بصورت طفلان از شكم مادران خارج مىكند، سپس بزرگ ميكند تا به جوانى برسيد و سپس پيران باشيد، بعضى از شما از پيش مىميرند.
اوست كه زنده ميكند و ميميراند، پس چون چيزى را اراده فرمايد به او مىگويد: باش، مىشود.
آيا نمىبينى كسانى را كه در آيات خدا مجادله مىكنند چطور از حق برگردانده مىشوند؟!
كسانى كه قرآن و آنچه را كه پيامبران خود را با آن نازل كردهايم تكذيب مىكنند به زودى عاقبت امر خود را مىدانند.
وقتى كه غلها و زنجيرها در گردنهاى آنها باشد، كشيده مىشوند.
در آب جوشان، سپس در آتش سرخ كرده شوند.
سپس گفته شود، كجاست آنچه شريك قرار مىداديد.
غير خدا را؟ گويند: از ما گم شدند، بلكه از پيش چيزى نمىخوانديم. اين چنين خدا كافران را گمراه مىكند.
اين عذاب براى آنست كه در زمين بدون حق شادى كرده و به علت آنچه تكبر مىكرديد.
داخل طبقات جهنم شويد، در آنها پيوستهايد بد است جايگاه متكبران.
صبر كن، كه وعده خدا حق است، پس اگر بعضى آنچه را از عذاب وعدهشان مىدهيم، به تو بنمايانيم يا تو را بميرانيم به سوى ما برگشته مىشوند.
پيش از تو پيامبرانى فرستاديم، بعضى از آنها را بر تو حكايت كرديم و بعضى را بر تو حكايت نكرديم، هيچ پيامبرى را نيست كه آيهاى بياورد مگر به اذن خدا و چون امر خدا آيد، با حق قضاوت مىشود و اهل باطل به خسران مىافتند.
خدا آنست كه چهار پايان را براى شما قرار داد تا بعضى را سوار و از بعضى بخوريد.
شما را در آنها منافع ديگرى است و تا بر آنها به قصدى كه در ضمير داريد برسيد و بر آنها و بر كشتى حمل مىشويد.
آيات خويش را بر شما مىنماياند، پس كدام آيهاى از آيات خدا را انكار مىكنيد؟!
آيا در زمين مسافرت نكردهاند تا به بينند عاقبت گذشتگان چه شد؟ آنها از اهل مكه زيادتر و نيرومندتر و پراثرتر بودند، ولى امكاناتشان از عذاب كفايتشان نكرد.
چون پيامبرانشان آيات روشن را براى آنها آوردند، به آنچه از علم نزد خود داشتند شاد شدند، عذابى را كه مسخره مىكردند آنها را گرفت.
چون عذاب ما را ديدند گفتند: به خدا به تنهايى ايمان آورديم و به آنچه شريك مىآورديم كافر شديم.
ايمانشان به وقت ديدن عذاب نفع رساننده نبود، سنت خدا همين است كه در بندگانش گذشته است، آنجا كافران به خسران افتادند.
سوره فصّلت
بنام خداى رحمان رحيم؛ حا، ميم،
اين نامه از جانب خداى رحمن و رحيم نازل شده است.
كتابى است كه آيات آن به صورت قرآن روشن، بيان گرديده براى قومى كه مىفهمند.
اين كتاب بشير و نذير است، اما اكثر مشركان اعراض كرده و گوش نمىدهند.
گفتند: دلهاى ما از آنچه ما را بدان مىخوانى در غلافى است، در گوشهايمان سنگينى هست ميان ما و تو حجابى وجود دارد، تلاش كن كه ما نيز تلاش خواهيم كرد.
بگو: من مثل شما بشرى هستم، به من وحى مىشود كه معبود شما، معبود واحدى است به گفته او استوار باشيد، و از او آمرزش بخواهيد، واى بر مشركان.
كه زكاة را نميدهند و به آخرت كافرند.
كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته كردهاند براى آنهاست پاداش تمام ناشدنى.
بگو: آيا شما كافر مىشويد به خدايى كه زمين را در دو روز آفريده و براى او شريكان قرار مىدهيد با آنكه او رب العالمين است؟!
در زمين از بالاى آن، كوههاى ثابت قرار داد و در آن فائده مداوم نهاد، و اقوات آن را، در چهار روز برابر با نيازمندان، تقدير نمود.
سپس به آسمان پرداخت كه به شكل دود بود، به آن و به زمين گفت: به كار افتيد با ميل يا اجبار، گفتند: آمديم با رغبت.
آنها را هفت آسمان كرد و در هر آسمان كار مخصوص آن را تفهيم نمود، آسمان نزديك را با چراغها زينت داديم، و حفظ كرديم اين است ساخته خداى توانا و دانا.
پس اگر اعراض كردند، بگو شما را مىترسانم از عذابى مانند عذاب قوم عاد و ثمود.
ياد آر كه پيامبران از پيش و پس آنها آمدند، كه بندگى نكنيد جز خدا را، گفتند: اگر خدا مىخواست پيامبر بفرستد، ملائكه مىفرستاد ما به آنچه فرستاده شدهايد كافريم.
اما عاد، در زمين تكبر كردند و گفتند: كيست نيرومندتر از ما؟ آيا ندانسته بودند خدايى كه خلقشان كرده از آنها نيرومندتر است؟ آيات ما را دانسته انكار مىكردند.
بر آنها بادى پر صدا در روزهاى شوم. فرستاديم تا عذاب ذليل كننده را در دنيا به آنها بچشانيم، عذاب آخرت ذليل كنندهتر است و يارى كرده نمىشوند.
اما ثمود هدايتشان كرديم، كورى را بر هدايت برگزيدند، عذاب خوار كننده آنها را گرفت به جهت آنچه مىكردند.
(ولى) كسانى را كه ايمان آورده و تقوى مىكردند نجات داديم.
يا دآر روزى را كه دشمنان خدا به طرف آتش جمع گرديده و از تفرق باز داشته شوند.
تا چون به كنار آتش آمدند، گوشهايشان و چشمهايشان و پوستهايشان به آنچه مىكردهاند گواهى دهند.
به پوستهاى خود گويند: چرا بر عليه ما گواهى داديد؟ گويند خدايى كه همه اشياء را به سخن در آورده ما را به سخن در آورد.
نبوديد خودتان را مستور كنيد از اينكه گوشها و چشمها و پوستهايتان بر شما شهادت دهند، ليكن گمان مىكرديد كه خدا بسيارى از آنچه را كه مىكنيد نمىداند.
اين گمانى كه به خدايتان كرديد، هلاكتان كرد تا از زيانكاران شديد.
اگر صبر كنند، آتش جايگاه آنهاست و اگر خوشنودى خواهند مقبول العذر نخواهند بود
براى آنها قرينانى عوض گرفتيم كه اعمال حال و گذشتهشان را خوب جلوه دادند، وعده عذاب بر آنها حتمى شد، در امتهايى كه پيش از آنها گذشتهاند از جن و انس، آنها زيانكاران بودند.
كافران گفتند: به اين قرآن گوش ندهيد و در آن لغو داخل كنيد تا غالب شويد.
يقينا به آنان كه كافر شدهاند عذاب شديدى را مىچشانيم و يقينا در مقابل بدترين كارشان مجازاتشان مىكنيم.
اين است كيفر دشمنان خدا كه آتش است، آنها را در آتش خانه ابدى است، مجازاتى است در مقابل انكارشان آيات ما را.
كفار در آخرت گويند: پروردگارا آن دو از جن و انس را كه ما را گمراه كردند نشانمان بده تا آن دو را زير پا بگذاريم تا از پائينترها گردند.
آنان كه گفتهاند: پروردگار ما الله است و سپس در آن استوار ماندهاند، ملائكه بر آنها نازل مىشود كه نترسيد و محزون نباشيد و مژده باد شما را به بهشتى كه وعده مىشديد.
ما اولياء شما هستيم در دنيا و آخرت شما را در آخرت هر آنچه دلتان مىخواهد هست و شما راست هر آنچه مىخواهيد.
آماده شدهاى است از جانب آمرزنده مهربان
كيست نيكو گفتارتر از آنكه به سوى خدا مىخواند و كار نيك مىكند و مىگويد: من از مسلمانانم؟
خصلت خوب با خصلت بد برابر نيست با خصلت خوب خصلت بد را دفع كن آن گاه آنكه ميان او و تو عداوت هست گويى دوست مهربان است.
اين صفت داده نمىشود مگر صابران را و داده نمىشود مگر آنكه بهره كافى از عقل دارد.
اگر وسوسهكنندهاى از شيطان تو را وسوسه كند، به خدا پناه ببر كه او شنوا و داناست.
از آيات خداست شب و روز و آفتاب و ماه، عبادت نكنيد آفتاب و ماه را عبادت كنيد خداى را كه آنها را آفريده است اگر مىخواهيد معبود واقعى را بندگى كنيد.
اگر بزرگى كردند، آنان كه نزد پروردگار تو هستند، شب و روز او را تسبيح مىكنند و ملول نمىشوند.
از آيات خداست كه مىبينى زمين آرام و بيحركت است و چون آبى بر آن نازل كرديم تكان مىخورد و بالا مىآيد، خدايى كه آن را زنده كرده زنده كننده مردههاست و او بر هر چيز قادر است.
كسانى كه در آيات ما انحراف وارد مىكنند بر ما مخفى نمىمانند، آيا آنكه به آتش انداخته مىشود با آنكه در روز قيامت ايمن مىآيد يكى است؟ بگو هر چه مىخواهيد بكنيد، خدا به آنچه مىكنيد بيناست.
كسانى كه به قرآن كافر شدهاند (در آتشند) قرآن كتاب توانايى است.
باطل به او راه نمىيابد در حال حاضر و نه در آينده، نازل شده است از جانب خداى حكيم و پسنديده.
به تو گفته نمىشود مگر آنچه به پيامبران پيش از تو گفته شده است، پروردگار تو صاحب آمرزش و صاحب عذاب دردناك است.
اگر قرآن را غير فصيح قرار مىداديم، مىگفتند چرا آياتش تبيين نشده است؟ آيا كتاب غير فصيح و مردم فصيح؟! بگو: آن براى آنان كه ايمان مىآورند هدايت و شفاست و، آنان كه تسليم نمىشوند قرآن براى آنها كورى است، آنها از جاى دور صدا مىشوند.
به موسى تورات را داديم در آن اختلاف شد اگر وعده مهلت از خدا نگذشته بود، ميان آنها حكم به هلاك مىشد، يهود از تورات در شك بزرگى هستند.
هر كه كار نيك كند براى خودش است و هر كه بد كند بر عليه خود مىباشد، خداى تو به بندگان ظالم نيست.
