قرآن عثمان طه

'Ilayhi Yuraddu `Ilmu As-Sā`ati Wa Mā Takhruju Min Thamarātin Min 'Akmāmihā Wa Mā Taĥmilu Min 'Unthá Wa Lā Tađa`u 'Illā Bi`ilmihi Wa Yawma Yunādīhim 'Ayna Shurakā'ī Qālū 'Ādhannāka Mā Minnā Min Shahīdin

47

علم به قيامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمى‌گردد؛ هيچ ميوه‌اى از غلاف خود خارج نمى‌شود، و هيچ زنى باردار نمى‌گردد و وضع حمل نمى‌كند مگر به علم او؛ و آن روز كه آنها را ندا مى‌دهد (و مى‌گويد:) كجايند شريكانى كه براى من مى‌پنداشتيد؟! مى‌گويند: « (پروردگارا!) ما عرضه داشتيم كه هيچ گواهى بر گفته خود نداريم!»


Wa Đalla `Anhum Mā Kānū Yad`ūna Min Qablu Wa Žannū Mā Lahum Min Maĥīşin

48

و همه معبودانى را كه قبلا مى‌خواندند محو و گم مى‌شوند؛ و مى‌دانند هيچ گريزگاهى ندارند!


Lā Yas'amu Al-'Insānu Min Du`ā'i Al-Khayri Wa 'In Massahu Ash-Sharru Faya'ūsun Qanūţun

49

انسان هرگز از تقاضاى نيكى (و نعمت) خسته نمى‌شود؛ و هر گاه شر و بدى به او رسد، بسيار مأيوس و نوميد مى‌گردد!


Wa La'in 'Adhaqnāhu Raĥmatan Minnā Min Ba`di Đarrā'a Massat/hu Layaqūlanna Hādhā Lī Wa Mā 'Ažunnu As-Sā`ata Qā'imatan Wa La'in Ruji`tu 'Ilá Rabbī 'Inna Lī `Indahu Lalĥusná Falanunabbi'anna Al-Ladhīna Kafarū Bimā `Amilū Wa Lanudhīqannahum Min `Adhābin Ghalīžin

50

و هر گاه او را رحمتى از سوى خود بعد از ناراحتى كه به او رسيده بچشانيم مى‌گويد: «اين بخاطر شايستگى و استحقاق من بوده، و گمان نمى‌كنم قيامت برپا شود؛ و (بفرض كه قيامتى باشد،) هر گاه بسوى پروردگارم بازگردانده شوم، براى من نزد او پاداشهاى نيك است. ما كافران را از اعمالى كه انجام داده‌اند (بزودى) آگاه خواهيم كرد و از عذاب شديد به آنها مى‌چشانيم.


Wa 'Idhā 'An`amnā `Alá Al-'Insāni 'A`rađa Wa Na'á Bijānibihi Wa 'Idhā Massahu Ash-Sharru Fadhū Du`ā'in `Arīđin

51

و هر گاه به انسان (غافل و بى‌خبر) نعمت دهيم، روى مى‌گرداند و به حال تكبر از حق دور مى‌شود؛ ولى هر گاه مختصر ناراحتى به او رسد، تقاضاى فراوان و مستمر (براى بر طرف شدن آن) دارد!


Qul 'Ara'aytum 'In Kāna Min `Indi Allāhi Thumma Kafartum Bihi Man 'Ađallu Mimman Huwa Fī Shiqāqin Ba`īdin

52

بگو: «به من خبر دهيد اگر اين قرآن از سوى خداوند باشد و شما به آن كافر شويد، چه كسى گمراهتر خواهد بود از كسى كه در مخالفت شديدى قرار دارد؟!


Sanurīhim 'Āyātinā Fī Al-'Āfāqi Wa Fī 'Anfusihim Ĥattá Yatabayyana Lahum 'Annahu Al-Ĥaqqu 'Awalam Yakfi Birabbika 'Annahu `Alá Kulli Shay'in Shahīdun

53

به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان مى‌دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است؛ آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است؟!


'Alā 'Innahum Fī Miryatin Min Liqā'i Rabbihim 'Alā 'Innahu Bikulli Shay'in Muĥīţun

54

آگاه باشيد كه آنها از لقاى پروردگارشان در شك و ترديدند؛ و آگاه باشيد كه خداوند به همه چيز احاطه دارد!


سوره الشوری

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم.


`Ayn-Sin-Qāf

2

عسق.


Kadhālika Yūĥī 'Ilayka Wa 'Ilá Al-Ladhīna Min Qablika Allāhu Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

3

اين گونه خداوند عزيز و حكيم به تو و پيامبرانى كه پيش از تو بودند وحى مى‌كند.


Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Huwa Al-`Alīyu Al-`Ažīmu

4

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست؛ و او بلندمرتبه و بزرگ است!


Takādu As-Samāwātu Yatafaţţarna Min Fawqihinna Wa Al-Malā'ikatu Yusabbiĥūna Biĥamdi Rabbihim Wa Yastaghfirūna Liman Fī Al-'Arđi 'Alā 'Inna Allāha Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

5

نزديك است آسمانها (بخاطر نسبتهاى نارواى مشركان) از بالا متلاشى شوند و فرشتگان پيوسته تسبيح و حمد پروردگارشان را بجا مى‌آورند و براى كسانى كه در زمين هستند استغفار مى‌كنند؛ آگاه باشيد خداوند آمرزنده و مهربان است.


Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Allāhu Ĥafīžun `Alayhim Wa Mā 'Anta `Alayhim Biwakīlin

6

كسانى كه غير خدا را ولى خود انتخاب كردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه مى‌دارد؛ و تو مأمور نيستى كه آنان را مجبور به قبول حق كنى!


Wa Kadhalika 'Awĥaynā 'Ilayka Qur'ānāan `Arabīyan Litundhira 'Umma Al-Qurá Wa Man Ĥawlahā Wa Tundhira Yawma Al-Jam`i Lā Rayba Fīhi Farīqun Fī Al-Jannati Wa Farīqun Fī As-Sa`īri

7

و اين گونه قرآنى عربى [فصيح و گويا] را بر تو وحى كرديم تا «أم القرى» [مكه‌] و مردم پيرامون آن را انذار كنى و آنها را از روزى كه همه خلايق در آن روز جمع مى‌شوند و شك و ترديد در آن نيست بترسانى؛ گروهى در بهشتند و گروهى در آتش سوزان!


Wa Law Shā'a Allāhu Laja`alahum 'Ummatan Wāĥidatan Wa Lakin Yudkhilu Man Yashā'u Fī Raĥmatihi Wa Až-Žālimūna Mā Lahum Min Walīyin Wa Lā Naşīrin

8

و اگر خدا مى‌خواست همه آنها را امت واحدى قرار مى‌داد (و به زور هدايت مى‌كرد، ولى هدايت اجبارى سودى ندارد)؛ اما خداوند هر كس را بخواهد در رحمتش وارد مى‌كند، و براى ظالمان ولى و ياورى نيست.


'Am Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Fa-Allāhu Huwa Al-Walīyu Wa Huwa Yuĥyī Al-Mawtá Wa Huwa `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

9

آيا آنها غير از خدا را ولى خود برگزيدند؟! در حالى كه «ولى» فقط خداوند است و اوست كه مردگان را زنده مى‌كند، و اوست كه بر هر چيزى تواناست!


Wa Mā Akhtalaftum Fīhi Min Shay'in Faĥukmuhu 'Ilá Allāhi Dhalikumu Allāhu Rabbī `Alayhi Tawakkaltu Wa 'Ilayhi 'Unību

10

در هر چيز اختلاف كنيد، داوريش با خداست؛ اين است خداوند، پروردگار من، بر او توكل كرده‌ام و به سوى او بازمى‌گردم!


Fāţiru As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Ja`ala Lakum Min 'Anfusikum 'Azwājāan Wa Mina Al-'An`ām 'Azwājāan Yadhra'uukum Fīhi Laysa Kamithlihi Shay'un Wa Huwa As-Samī`u Al-Başīru

11

او آفريننده آسمانها و زمين است و از جنس شما همسرانى براى شما قرار داد و جفتهايى از چهارپايان آفريد؛ و شما را به اين وسيله [بوسيله همسران‌] زياد مى كند؛ هيچ چيز همانند او نيست و او شنوا و بيناست!


Lahu Maqālīdu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Wa Yaqdiru 'Innahu Bikulli Shay'in `Alīmun

12

كليدهاى آسمانها و زمين از آن اوست؛ روزى را براى هر كس بخواهد گسترش مى دهد يا محدود مى‌سازد؛ او به همه چيز داناست.


Shara`a Lakum Mina Ad-Dīni Mā Waşşá Bihi Nūĥāan Wa Al-Ladhī 'Awĥaynā 'Ilayka Wa Mā Waşşaynā Bihi 'Ibrāhīma Wa Mūsá Wa `Īsá 'An 'Aqīmū Ad-Dīna Wa Lā Tatafarraqū Fīhi Kabura `Alá Al-Mushrikīna Mā Tad`ūhum 'Ilayhi Allāhu Yajtabī 'Ilayhi Man Yashā'u Wa Yahdī 'Ilayhi Man Yunību

13

آيينى را براى شما تشريع كرد كه به نوح توصيه كرده بود؛ و آنچه را بر تو وحى فرستاديم و به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش كرديم اين بود كه: دين را برپا داريد و در آن تفرقه ايجاد نكنيد! و بر مشركان گران است آنچه شما آنان را به سويش دعوت مى كنيد! خداوند هر كس را بخواهد برمى‌گزيند، و كسى را كه به سوى او بازگردد هدايت مى‌كند.


Wa Mā Tafarraqū 'Illā Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-`Ilmu Baghyan Baynahum Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika 'Ilá 'Ajalin Musamman Laquđiya Baynahum Wa 'Inna Al-Ladhīna 'Ūrithū Al-Kitāba Min Ba`dihim Lafī Shakkin Minhu Murībin

14

آنان پراكنده نشدند مگر بعد از آنكه علم و آگاهى به سراغشان آمد؛ و اين تفرقه جويى بخاطر انحراف از حق (و عداوت و حسد) بود؛ و اگر فرمانى از سوى پروردگارت صادر نشده بود كه تا سرآمد معينى (زنده و آزاد) باشند، در ميان آنها داورى مى‌شد؛ و كسانى كه بعد از آنها وارثان كتاب شدند نسبت به آن در شك و ترديدند، شكى همراه با بدبينى!


Falidhalika Fād`u Wa Astaqim Kamā 'Umirta Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum Wa Qul 'Āmantu Bimā 'Anzala Allāhu Min Kitābin Wa 'Umirtu Li'`dila Baynakumu Allāhu Rabbunā Wa Rabbukum Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum Lā Ĥujjata Baynanā Wa Baynakumu Allāhu Yajma`u Baynanā Wa 'Ilayhi Al-Maşīru

15

پس به همين خاطر تو نيز آنان را به سوى اين آيين واحد الهى دعوت كن و آن چنان كه مأمور شده‌اى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پيروى مكن، و بگو: «به هر كتابى كه خدا نازل كرده ايمان آورده‌ام و مأمورم در ميان شما عدالت كنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتيجه اعمال ما از آن ما است و نتيجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصى در ميان ما نيست؛ و خداوند ما و شما را در يك جا جمع مى‌كند، و بازگشت (همه) به سوى اوست!»


Wa Al-Ladhīna Yuĥājjūna Fī Al-Lahi Min Ba`di Mā Astujība Lahu Ĥujjatuhum Dāĥiđatun `Inda Rabbihim Wa `Alayhim Ghađabun Wa Lahum `Adhābun Shadīdun

16

كسانى كه (از روى لجاجت) درباره خدا بعد از پذيرفتن (و ايمان به) او، محاجه مى كنند، دليلشان نزد پروردگارشان باطل و بى‌پايه است؛ و غضب بر آنهاست و عذابى شديد دارند.


Al-Lahu Al-Ladhī 'Anzala Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Wa Al-Mīzāna Wa Mā Yudrīka La`alla As-Sā`ata Qarībun

17

خداوند كسى است كه كتاب را بحق نازل كرد و ميزان (سنجش حق و باطل و خبر قيامت) را نيز؛ تو چه مى‌دانى شايد ساعت (قيام قيامت) نزديك باشد!


Yasta`jilu Bihā Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bihā Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Mushfiqūna Minhā Wa Ya`lamūna 'Annahā Al-Ĥaqqu 'Alā 'Inna Al-Ladhīna Yumārūna Fī As-Sā`ati Lafī Đalālin Ba`īdin

18

كسانى كه به قيامت ايمان ندارند درباره آن شتاب مى‌كنند؛ ولى آنها كه ايمان آورده‌اند پيوسته از آن هراسانند، و مى‌دانند آن حق است؛ آگاه باشيد كسانى كه در قيامت ترديد مى‌كنند، در گمراهى عميقى هستند.


Al-Lahu Laţīfun Bi`ibādihi Yarzuqu Man Yashā'u Wa Huwa Al-Qawīyu Al-`Azīzu

19

خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهى) دارد؛ هر كس را بخواهد روزى مى‌دهد و او قوى و شكست‌ناپذير است!


Man Kāna Yurīdu Ĥartha Al-'Ākhirati Nazid Lahu Fī Ĥarthihi Wa Man Kāna Yurīdu Ĥartha Ad-Dunyā Nu'utihi Minhā Wa Mā Lahu Fī Al-'Ākhirati Min Naşībin

20

كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، به كشت او بركت و افزايش مى‌دهيم و بر محصولش مى‌افزاييم؛ و كسى كه فقط كشت دنيا را بطلبد، كمى از آن به او مى‌دهيم اما در آخرت هيچ بهره‌اى ندارد!


'Am Lahum Shurakā'u Shara`ū Lahum Mina Ad-Dīni Mā Lam Ya'dhan Bihi Allāhu Wa Lawlā Kalimatu Al-Faşli Laquđiya Baynahum Wa 'Inna Až-Žālimīna Lahum `Adhābun 'Alīmun

21

آيا معبودانى دارند كه بى‌اذن خداوند آيينى براى آنها ساخته‌اند؟! اگر مهلت معينى براى آنها نبود، در ميانشان داورى مى‌شد (و دستور عذاب صادر مى‌گشت) و براى ظالمان عذاب دردناكى است!


Tará Až-Žālimīna Mushfiqīna Mimmā Kasabū Wa Huwa Wāqi`un Bihim Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fī Rawđāti Al-Jannāti Lahum Mā Yashā'ūna `Inda Rabbihim Dhālika Huwa Al-Fađlu Al-Kabīru

22

(در آن روز) ستمگران را مى‌بينى كه از اعمالى كه انجام داده‌اند سخت بيمناكند، ولى آنها را فرامى‌گيرد! اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند در باغهاى بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنها فراهم است؛ اين است فضل (و بخشش) بزرگ!


Dhālika Al-Ladhī Yubashshiru Allāhu `Ibādahu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Qul Lā 'As'alukum `Alayhi 'Ajrāan 'Illā Al-Mawaddata Fī Al-Qurbá Wa Man Yaqtarif Ĥasanatan Nazid Lahu Fīhā Ĥusnāan 'Inna Allāha Ghafūrun Shakūrun

23

اين همان چيزى است كه خداوند بندگانش را كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نويد مى‌دهد! بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‌كنم جز دوست‌داشتن نزديكانم [اهل بيتم‌]؛ و هر كس كار نيكى انجام دهد، بر نيكى‌اش مى‌افزاييم؛ چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.


'Am Yaqūlūna Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan Fa'in Yasha'i Allāhu Yakhtim `Alá Qalbika Wa Yamĥu Allāhu Al-Bāţila Wa Yuĥiqqu Al-Ĥaqqa Bikalimātihi 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

24

آيا مى‌گويند: «او بر خدا دروغ بسته است»؟! در حالى كه اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مى‌نهد (و اگر خلاف بگويى قدرت اظهار اين آيات را از تو مى‌گيرد) و باطل را محو مى‌كند و حق را بفرمانش پابرجا مى‌سازد؛ چرا كه او از آنچه درون سينه‌هاست آگاه است.


Wa Huwa Al-Ladhī Yaqbalu At-Tawbat `An `Ibādihi Wa Ya`fū `Ani As-Sayyi'āti Wa Ya`lamu Mā Taf`alūna

25

او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‌پذيرد و بديها را مى‌بخشد، و آنچه را انجام مى‌دهيد مى‌داند.


Wa Yastajību Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Yazīduhum Min Fađlihi Wa Al-Kāfirūna Lahum `Adhābun Shadīdun

26

و درخواست كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى نيك انجام داده‌اند مى‌پذيرد و از فضل خود بر آنها مى‌افزايد؛ اما براى كافران عذاب شديدى است!


Wa Law Basaţa Allāhu Ar-Rizqa Li`ibādihi Labaghawā Fī Al-'Arđi Wa Lakin Yunazzilu Biqadarin Mā Yashā'u 'Innahu Bi`ibādihi Khabīrun Başīrun

27

هر گاه خداوند روزى را براى بندگانش وسعت بخشد، در زمين طغيان و ستم مى‌كنند؛ از اين رو بمقدارى كه مى‌خواهد (و مصلحت مى‌داند) نازل مى‌كند، كه نسبه به بندگانش آگاه و بيناست!


Wa Huwa Al-Ladhī Yunazzilu Al-Ghaytha Min Ba`di Mā Qanaţū Wa Yanshuru Raĥmatahu Wa Huwa Al-Walīyu Al-Ĥamīdu

28

او كسى است كه باران سودمند را پس از آنكه مأيوس شدند نازل مى‌كند و رحمت خويش را مى‌گستراند؛ و او ولى و (سرپرست) و ستوده است!


Wa Min 'Āyātihi Khalqu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baththa Fīhimā Min Dābbatin Wa Huwa `Alá Jam`ihim 'Idhā Yashā'u Qadīrun

29

و از آيات اوست آفرينش آسمانها و زمين و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده؛ و او هر گاه بخواهد بر جمع آنها تواناست!


Wa Mā 'Aşābakum Min Muşībatin Fabimā Kasabat 'Aydīkum Wa Ya`fū `An Kathīrin

30

هر مصيبتى به شما رسد بخاطر اعمالى است كه انجام داده‌ايد، و بسيارى را نيز عفو مى‌كند!


Wa Mā 'Antum Bimu`jizīna Fī Al-'Arđi Wa Mā Lakum Min Dūni Allāhi Min Walīyin Wa Lā Naşīrin

31

و شما هرگز نمى‌توانيد در زمين از قدرت خداوند فرار كنيد؛ و غير از خدا هيچ ولى و ياورى براى شما نيست.


Wa Min 'Āyātihi Al-Jawāri Fī Al-Baĥri Kāl'a`lāmi

32

از نشانه‌هاى او كشتيهايى است كه در دريا همچون كوه‌ها به نظر مى‌رسند!


'In Yasha' Yuskini Ar-Rīĥa Fayažlalna Rawākida `Alá Žahrihi 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Likulli Şabbārin Shakūrin

33

اگر او اراده كند، باد را ساكن مى‌سازد تا آنها بر پشت دريا بى‌حركت بمانند؛ در اين نشانه‌هايى است براى هر صبركننده شكرگزار!


'Aw Yūbiqhunna Bimā Kasabū Wa Ya`fu `An Kathīrin

34

يا اگر بخواهد آنها را بخاطر اعمالى كه سرنشينانش مرتكب شده‌اند نابود مى‌سازد؛ و در عين حال بسيارى را مى‌بخشد.


Wa Ya`lama Al-Ladhīna Yujādilūna Fī 'Āyātinā Mā Lahum Min Maĥīşin

35

كسانى كه در آيات ما مجادله مى‌كنند بدانند هيچ گريزگاهى ندارند!


Famā 'Ūtītum Min Shay'in Famatā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Mā `Inda Allāhi Khayrun Wa 'Abqá Lilladhīna 'Āmanū Wa `Alá Rabbihim Yatawakkalūna

36

آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگى دنياست، و آنچه نزد خداست براى كسانى كه ايمان آورده و بر پروردگارشان توكل مى‌كنند بهتر و پايدارتر است.


Wa Al-Ladhīna Yajtanibūna Kabā'ira Al-'Ithmi Wa Al-Fawāĥisha Wa 'Idhā Mā Ghađibū Hum Yaghfirūna

37

همان كسانى كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مى‌ورزند، و هنگامى كه خشمگين شوند عفو مى‌كنند.


Wa Al-Ladhīna Astajābū Lirabbihim Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'Amruhum Shūrá Baynahum Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna

38

و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مى‌دارند و كارهايشان به صورت مشورت در ميان آنهاست و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند،


Wa Al-Ladhīna 'Idhā 'Aşābahumu Al-Baghyu Hum Yantaşirūna

39

و كسانى كه هر گاه ستمى به آنها رسد، (تسليم ظلم نمى‌شوند و) يارى مى‌طلبند!


Wa Jazā'u Sayyi'atin Sayyi'atun Mithluhā Faman `Afā Wa 'Aşlaĥa Fa'ajruhu `Alá Allāhi 'Innahu Lā Yuĥibbu Až-Žālimīna

40

كيفر بدى، مجازاتى است همانند آن؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد!


Wa Lamani Antaşara Ba`da Žulmihi Fa'ūlā'ika Mā `Alayhim Min Sabīlin

41

و كسى كه بعد از مظلوم شدن يارى طلبد، ايرادى بر او نيست؛


'Innamā As-Sabīlu `Alá Al-Ladhīna Yažlimūna An-Nāsa Wa Yabghūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun 'Alīmun

42

ايراد و مجازات بر كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و در زمين بناحق ظلم روا مى‌دارند؛ براى آنان عذاب دردناكى است!


Wa Laman Şabara Wa Ghafara 'Inna Dhālika Lamin `Azmi Al-'Umūri

43

اما كسانى كه شكيبايى و عفو كنند، اين از كارهاى پرارزش است!


Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Walīyin Min Ba`dihi Wa Tará Až-Žālimīna Lammā Ra'awā Al-`Adhāba Yaqūlūna Hal 'Ilá Maraddin Min Sabīlin

44

كسى را كه خدا گمراه كند، ولى و ياورى جز او نخواهد داشت؛ و ظالمان را (روز قيامت) مى‌بينى هنگامى كه عذاب الهى را مشاهده مى‌كنند ميگويند: «آيا راهى به سوى بازگشت (و جبران) وجود دارد؟!»


Wa Tarāhum Yu`rađūna `Alayhā Khāshi`īna Mina Adh-Dhulli Yanžurūna Min Ţarfin Khafīyin Wa Qāla Al-Ladhīna 'Āmanū 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā 'Inna Až-Žālimīna Fī `Adhābin Muqīmin

45

و آنها را مى‌بينى كه بر آتش عرضه مى‌شوند در حالى كه از شدت مذلت خاشعند و زير چشمى (به آن) نگاه مى‌كنند؛ و كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: «زيانكاران واقعى آنانند كه خود و خانواده خويش را روز قيامت از دست داده‌اند؛ آگاه باشيد كه ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند!»


Wa Mā Kāna Lahum Min 'Awliyā'a Yanşurūnahum Min Dūni Allāhi Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Sabīlin

46

آنها جز خدا اوليا و ياورانى ندارند كه ياريشان كنند؛ و هر كس را خدا گمراه سازد، هيچ راه نجاتى براى او نيست!


Astajībū Lirabbikum Min Qabli 'An Ya'tiya Yawmun Lā Maradda Lahu Mina Allāhi Mā Lakum Min Malja'iin Yawma'idhin Wa Mā Lakum Min Nakīrin

47

اجابت كنيد دعوت پروردگار خود را پيش از آنكه روزى فرا رسد كه بازگشتى براى آن در برابر اراده خدا نيست؛ و در آن روز، نه پناهگاهى داريد و نه مدافعى!


Fa'in 'A`rađū Famā 'Arsalnāka `Alayhim Ĥafīžāan 'In `Alayka 'Illā Al-Balāghu Wa 'Innā 'Idhā 'Adhaqnā Al-'Insāna Minnā Raĥmatan Fariĥa Bihā Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Bimā Qaddamat 'Aydīhim Fa'inna Al-'Insāna Kafūrun

48

و اگر روى‌گردان شوند (غمگين مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار نداده‌ايم؛ وظيفه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامى كه ما رحمتى از سوى خود به انسان بچشانيم به آن دلخوش مى‌شود، و اگر بلايى بخاطر اعمالى كه انجام داده‌اند به آنها رسد (به كفران مى‌پردازند)، چرا كه انسان بسيار كفران‌كننده است!


Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Yakhluqu Mā Yashā'u Yahabu Liman Yashā'u 'Ināthāan Wa Yahabu Liman Yashā'u Adh-Dhukūra

49

مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين از آن خداست؛ هر چه را بخواهد مى‌آفريند؛ به هر كس اراده كند دختر مى‌بخشد و به هر كس بخواهد پسر،


'Aw Yuzawwijuhum Dhukrānāan Wa 'Ināthāan Wa Yaj`alu Man Yashā'u `Aqīmāan 'Innahu `Alīmun Qadīrun

50

يا (اگر بخواهد) پسر و دختر- هر دو- را براى آنان جمع ميكند و هر كس را بخواهد عقيم مى‌گذارد؛ زيرا كه او دانا و قادر است.


Wa Mā Kāna Libasharin 'An Yukallimahu Allāhu 'Illā Waĥyan 'Aw Min Warā'i Ĥijābin 'Aw Yursila Rasūlāan Fayūĥiya Bi'idhnihi Mā Yashā'u 'Innahu `Alīyun Ĥakīmun

51

و شايسته هيچ انسانى نيست كه خدا با او سخن گويد، مگر از راه وحى يا از پشت حجاب، يا رسولى مى‌فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحى مى‌كند؛ چرا كه او بلندمقام و حكيم است!


Wa Kadhalika 'Awĥaynā 'Ilayka Rūĥāan Min 'Amrinā Mā Kunta Tadrī Mā Al-Kitābu Wa Lā Al-'Īmānu Wa Lakin Ja`alnāhu Nūrāan Nahdī Bihi Man Nashā'u Min `Ibādinā Wa 'Innaka Latahdī 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin

52

همان گونه (كه بر پيامبران پيشين وحى فرستاديم) بر تو نيز روحى را بفرمان خود وحى كرديم؛ تو پيش از اين نمى‌دانستى كتاب و ايمان چيست (و از محتواى قرآن آگاه نبودى)؛ ولى ما آن را نورى قرار داديم كه بوسيله آن هر كس از بندگان خويش را بخواهيم هدايت مى‌كنيم؛ و تو مسلما به سوى راه راست هدايت مى‌كنى.


Şirāţi Allāhi Al-Ladhī Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi 'Alā 'Ilá Allāhi Taşīru Al-'Umūru

53

راه خداوندى كه تمامى آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست؛ آگاه باشيد كه همه كارها تنها بسوى خدا بازمى‌گردد!


سوره الزخرف

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم.


Wa Al-Kitābi Al-Mubīni

2

سوگند به كتاب مبين (و روشنگر)،


'Innā Ja`alnāhu Qur'ānāan `Arabīyan La`allakum Ta`qilūna

3

كه ما آن را قرآنى فصيح و عربى قرار داديم، شايد شما (آن را) درك كنيد!


Wa 'Innahu Fī 'Ummi Al-Kitābi Ladaynā La`alīyun Ĥakīmun

4

و آن در «أم الكتاب» [لوح محفوظ] نزد ما بلندپايه و استوار است!


'Afanađribu `Ankumu Adh-Dhikra Şafĥāan 'An Kuntum Qawmāan Musrifīna

5

آيا اين ذكر [قرآن‌] را از شما بازگيريم بخاطر اينكه قومى اسرافكاريد؟!


Wa Kam 'Arsalnā Min Nabīyin Fī Al-'Awwalīna

6

چه بسيار پيامبرانى كه (براى هدايت) در ميان اقوام پيشين فرستاديم؛


Wa Mā Ya'tīhim Min Nabīyin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

7

ولى هيچ پيامبرى به سوى آنها نمى‌آمد مگر اينكه او را استهزا مى‌كردند.


Fa'ahlaknā 'Ashadda Minhum Baţshāan Wa Mađá Mathalu Al-'Awwalīna

8

ولى ما كسانى را كه نيرومندتر از آنها بودند هلاك كرديم، و داستان پيشينيان گذشت.


Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Layaqūlunna Khalaqahunna Al-`Azīzu Al-`Alīmu

9

هر گاه از آنان بپرسى: «چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟» مسلما مى‌گويند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفريده است»!


Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Mahdāan Wa Ja`ala Lakum Fīhā Subulāan La`allakum Tahtadūna

10

همان كسى كه زمين را محل آرامش شما قرار داد، و براى شما در آن راه‌هايى آفريد باشد، كه هدايت شويد (و به مقصد برسيد)!


Wa Al-Ladhī Nazzala Mina As-Samā'i Mā'an Biqadarin Fa'ansharnā Bihi Baldatan Maytāan Kadhālika Tukhrajūna

11

همان كسى كه از آسمان آبى فرستاد بمقدار معين، و بوسيله آن سرزمين مرده را حيات بخشيديم؛ همين گونه (در قيامت از قبرها) شما را خارج مى‌سازند!


Wa Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Wa Ja`ala Lakum Mina Al-Fulki Wa Al-'An`ām Mā Tarkabūna

12

و همان كسى كه همه زوجها را آفريد، و براى شما از كشتيها و چهارپايان مركبهايى قرارداد كه بر آن سوار مى‌شويد،


Litastawū `Alá Žuhūrihi Thumma Tadhkurū Ni`mata Rabbikum 'Idhā Astawaytum `Alayhi Wa Taqūlū Subĥāna Al-Ladhī Sakhkhara Lanā Hādhā Wa Mā Kunnā Lahu Muqrinīna

13

تا بر پشت آنها بخوبى قرار گيريد؛ سپس هنگامى كه بر آنها سوار شديد، نعمت پروردگارتان را متذكر شويد و بگوييد: «پاك و منزه است كسى كه اين را مسخر ما ساخت، و گر نه ما توانايى تسخير آن را نداشتيم؛


Wa 'Innā 'Ilá Rabbinā Lamunqalibūna

14

و ما به سوى پروردگارمان بازمى‌گرديم!»


Wa Ja`alū Lahu Min `Ibādihi Juz'āan 'Inna Al-'Insāna Lakafūrun Mubīnun

15

آنها براى خداوند از ميان بندگانش جزئى قرار دادند (و ملائكه را دختران خدا خواندند)؛ انسان كفران‌كننده آشكارى است!


'Am Attakhadha Mimmā Yakhluqu Banātin Wa 'Aşfākum Bil-Banīna

16

آيا از ميان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب كرده و پسران را براى شما برگزيده است؟!


Wa 'Idhā Bushshira 'Aĥaduhum Bimā Đaraba Lilrraĥmani Mathalāan Žalla Wajhuhu Muswaddāan Wa Huwa Kažīmun

17

در حالى كه هر گاه يكى از آنها را به همان چيزى كه براى خداوند رحمان شبيه قرار داده [به تولد دختر] بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتى) سياه مى‌شود و خشمگين مى‌گردد!


'Awaman Yunashsha'u Fī Al-Ĥilyati Wa Huwa Fī Al-Khişāmi Ghayru Mubīnin

18

آيا كسى را كه در لابلاى زينتها پرورش مى‌يابد و به هنگام جدال قادر به تبيين مقصود خود نيست (فرزند خدا مى‌خوانيد)؟!


Wa Ja`alū Al-Malā'ikata Al-Ladhīna Hum `Ibādu Ar-Raĥmani 'Ināthāan 'Ashahidū Khalqahum Satuktabu Shahādatuhum Wa Yus'alūna

19

آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند؛ آيا شاهد آفرينش آنها بوده اند؟! گواهى آنان نوشته مى‌شود و (از آن) بازخواست خواهند شد!


Wa Qālū Law Shā'a Ar-Raĥmānu Mā `Abadnāhum Mā Lahum Bidhālika Min `Ilmin 'In Hum 'Illā Yakhruşūna

20

آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان مى‌خواست ما آنها را پرستش نمى‌كرديم!» ولى به اين امر هيچ گونه علم و يقين ندارند و جز دروغ چيزى نمى‌گويند!


'Am 'Ātaynāhum Kitābāan Min Qablihi Fahum Bihi Mustamsikūna

21

يا اينكه ما كتابى پيش از اين به آنان داده‌ايم و آنها به آن تمسك مى‌جويند؟!


Bal Qālū 'Innā Wajadnā 'Ābā'anā `Alá 'Ummatin Wa 'Innā `Alá 'Āthārihim Muhtadūna

22

بلكه آنها مى‌گويند: «ما نياكان خود را بر آئينى يافتيم، و ما نيز به پيروى آنان هدايت يافته‌ايم.»


Wa Kadhalika Mā 'Arsalnā Min Qablika Fī Qaryatin Min Nadhīrin 'Illā Qāla Mutrafūhā 'Innā Wajadnā 'Ābā'anā `Alá 'Ummatin Wa 'Innā `Alá 'Āthārihim Muqtadūna

23

و اين گونه در هيچ شهر و ديارى پيش از تو پيامبر انذاركننده‌اى نفرستاديم مگر اينكه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئينى يافتيم و به آثار آنان اقتدا مى‌كنيم.»


Qāla 'Awalaw Ji'tukum Bi'ahdá Mimmā Wajadtum `Alayhi 'Ābā'akum Qālū 'Innā Bimā 'Ursiltum Bihi Kāfirūna

24

(پيامبرشان) گفت: «آيا اگر من آيينى هدايت‌بخش‌تر از آنچه پدرانتان را بر آن يافتيد آورده باشم (باز هم انكار مى‌كنيد)؟!» گفتند: « (آرى،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌ايد كافريم!»


Fāntaqamnā Minhum Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mukadhdhibīna

25

به همين جهت از آنها انتقام گرفتيم؛ بنگر پايان كار تكذيب‌كنندگان چگونه بود!


Wa 'Idh Qāla 'Ibrāhīmu Li'abīhi Wa Qawmihi 'Innanī Barā'un Mimmā Ta`budūna

26

و به خاطر بياور هنگامى را كه ابراهيم به پدرش [عمويش آزر] و قومش گفت: «من از آنچه شما مى‌پرستيد بيزارم.


'Illā Al-Ladhī Faţaranī Fa'innahu Sayahdīni

27

مگر آن كسى كه مرا آفريده، كه او هدايتم خواهد كرد!»


Wa Ja`alahā Kalimatan Bāqiyatan Fī `Aqibihi La`allahum Yarji`ūna

28

او كلمه توحيد را كلمه پاينده‌اى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شايد به سوى خدا باز گردند!


Bal Matta`tu Hā'uulā' Wa 'Ābā'ahum Ĥattá Jā'ahumu Al-Ĥaqqu Wa Rasūlun Mubīnun

29

ولى من اين گروه و پدرانشان را از مواهب دنيا بهره‌مند ساختم تا حق و فرستاده آشكار (الهى) به سراغشان آمد؛


Wa Lammā Jā'ahumu Al-Ĥaqqu Qālū Hādhā Siĥrun Wa 'Innā Bihi Kāfirūna

30

هنگامى كه حق به سراغشان آمد؛ گفتند: «اين سحر است، و ما نسبت به آن كافريم»!


Wa Qālū Lawlā Nuzzila Hādhā Al-Qur'ānu `Alá Rajulin Mina Al-Qaryatayni `Ažīmin

31

و گفتند: «چرا اين قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندى) از اين دو شهر (مكه و طائف) ناز ل نشده است؟!»


'Ahum Yaqsimūna Raĥmata Rabbika Naĥnu Qasamnā Baynahum Ma`īshatahum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Rafa`nā Ba`đahum Fawqa Ba`đin Darajātin Liyattakhidha Ba`đuhum Ba`đāan Sukhrīyan Wa Raĥmatu Rabbika Khayrun Mimmā Yajma`ūna

32

آيا آنان رحمت پروردگارت را تقسيم مى‌كنند؟! ما معيشت آنها را در حيات دنيا در ميانشان تقسيم كرديم و بعضى را بر بعضى برترى داديم تا يكديگر را مسخر كرده (و با هم تعاون نمايند)؛ و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع‌آورى مى‌كنند بهتر است!


Wa Lawlā 'An Yakūna An-Nāsu 'Ummatan Wāĥidatan Laja`alnā Liman Yakfuru Bir-Raĥmani Libuyūtihim Suqufāan Min Fađđatin Wa Ma`ārija `Alayhā Yažharūna

33

اگر (تمكن كفار از مواهب مادى) سبب نمى‌شد كه همه مردم امت واحد (گمراهى) شوند، ما براى كسانى كه به (خداوند) رحمان كافر مى‌شدند خانه‌هايى قرار مى‌داديم با سقفهايى از نقره و نردبانهايى كه از آن بالا روند،


Wa Libuyūtihim 'Abwābāan Wa Sururāan `Alayhā Yattaki'ūna

34

و براى خانه‌هايشان درها و تختهايى (زيبا و نقره‌اى) قرار مى‌داديم كه بر آن تكيه كنند؛


Wa Zukhrufāan Wa 'In Kullu Dhālika Lammā Matā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhiratu `Inda Rabbika Lilmuttaqīna

35

و انواع زيورها؛ ولى تمام اينها بهره زندگى دنياست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است!


Wa Man Ya`shu `An Dhikri Ar-Raĥmani Nuqayyiđ Lahu Shayţānāan Fahuwa Lahu Qarīnun

36

و هر كس از ياد خدا روى‌گردان شود شيطان را به سراغ او ميفرستيم پس همواره قرين اوست!


Wa 'Innahum Layaşuddūnahum `Ani As-Sabīli Wa Yaĥsabūna 'Annahum Muhtadūna

37

و آنها [شياطين‌] اين گروه را از راه خدا بازمى‌دارند، در حالى كه گمان مى‌كنند هدايت‌يافتگان حقيقى آنها هستند!


Ĥattá 'Idhā Jā'anā Qāla Yā Layta Baynī Wa Baynaka Bu`da Al-Mashriqayni Fabi'sa Al-Qarīnu

38

تا زمانى كه (در قيامت) نزد ما حاضر شود مى‌گويد: اى كاش ميان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود؛ چه بد همنشينى بودى!


Wa Lan Yanfa`akumu Al-Yawma 'Idh Žalamtum 'Annakum Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna

39

(ولى به آنها مى‌گوييم:) هرگز اين گفتگوها امروز به حال شما سودى ندارد، چرا كه ظلم كرديد؛ و همه در عذاب مشتركيد!


'Afa'anta Tusmi`u Aş-Şumma 'Aw Tahdī Al-`Umya Wa Man Kāna Fī Đalālin Mubīnin

40

(اى پيامبر!) آيا تو مى‌توانى سخن خود را به گوش كران برسانى، يا كوران و كسانى را كه در گمراهى آشكارى هستند هدايت كنى؟!


Fa'immā Nadh/habanna Bika Fa'innā Minhum Muntaqimūna

41

و هر گاه تو را از ميان آنها ببريم، حتما از آنان انتقام خواهيم گرفت؛


'Aw Nuriyannaka Al-Ladhī Wa`adnāhum Fa'innā `Alayhim Muqtadirūna

42

يا اگر (زنده بمانى و) و آنچه را (از عذاب) به آنان وعده داده‌ايم به تو نشان دهيم، باز ما بر آنها مسلطيم!


Fāstamsik Bial-Ladhī 'Ūĥiya 'Ilayka 'Innaka `Alá Şirāţin Mustaqīmin

43

آنچه را بر تو وحى شده محكم بگير كه تو بر صراط مستقيمى.


Wa 'Innahu Ladhikrun Laka Wa Liqawmika Wa Sawfa Tus'alūna

44

و اين مايه يادآورى (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودى سؤال خواهيد شد.


Wa As'al Man 'Arsalnā Min Qablika Min Rusulinā 'Aja`alnā Min Dūni Ar-Raĥmani 'Ālihatan Yu`badūna

45

از رسولانى كه پيش از تو فرستاديم بپرس: آيا غير از خداوند رحمان معبودانى براى پرستش قرار داديم؟!


Wa Laqad 'Arsalnā Mūsá Bi'āyātinā 'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Faqāla 'Innī Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna

46

ما موسى را با آيات خود به سوى فرعون و درباريان او فرستاديم؛ (موسى به آنها) گفت: «من فرستاده پروردگار جهانيانم»


Falammā Jā'ahum Bi'āyātinā 'Idhā Hum Minhā Yađĥakūna

47

ولى هنگامى كه او آيات ما را براى آنها آورد، به آن مى‌خنديدند!


Wa Mā Nurīhim Min 'Āyatin 'Illā Hiya 'Akbaru Min 'Ukhtihā Wa 'Akhadhnāhum Bil-`Adhābi La`allahum Yarji`ūna

48

ما هيچ آيه (و معجزه‌اى) به آنان نشان نمى‌داديم مگر اينكه از ديگرى بزرگتر (و مهمتر) بود؛ و آنها را به (انواع) عذاب گرفتار كرديم شايد بازگردند!


Wa Qālū Yā 'Ayyuhā As-Sāĥiru Ad`u Lanā Rabbaka Bimā `Ahida `Indaka 'Innanā Lamuhtadūn

49

(وقتى گرفتار بلا مى‌شدند مى) گفتند: «اى ساحر! پروردگارت را به عهدى كه با تو كرده بخوان (تا ما را از اين بلا برهاند) كه ما هدايت خواهيم يافت (و ايمان مى‌آوريم)!»


Falammā Kashafnā `Anhumu Al-`Adhāba 'Idhā Hum Yankuthūna

50

اما هنگامى كه عذاب را از آنها برطرف مى‌ساختيم پيمان خود را مى‌شكستند!


Wa Nādá Fir`awnu Fī Qawmihi Qāla Yā Qawmi 'Alaysa Lī Mulku Mişra Wa Hadhihi Al-'Anhāru Tajrī Min Taĥtī 'Afalā Tubşirūna

51

فرعون در ميان قوم خود ندا داد و گفت: «اى قوم من! آيا حكومت مصر از آن من نيست، و اين نهرها تحت فرمان من جريان ندارد؟ آيا نمى‌بينيد؟


'Am 'Anā Khayrun Min Hādhā Al-Ladhī Huwa Mahīnun Wa Lā Yakādu Yubīnu

52

مگر نه اين است كه من از اين مردى كه از خانواده و طبقه پستى است و هرگز نمى‌تواند فصيح سخن بگويد برترم؟


Falawlā 'Ulqiya `Alayhi 'Aswiratun Min Dhahabin 'Aw Jā'a Ma`ahu Al-Malā'ikatu Muqtarinīna

53

(اگر راست مى‌گويد) چرا دستبندهاى طلا به او داده نشده، يا اينكه چرا فرشتگان دوشادوش او نيامده‌اند (تا گفتارش را تأييد كنند)؟!


Fāstakhaffa Qawmahu Fa'aţā`ūhu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna

54

(فرعون) قوم خود را سبك شمرد، در نتيجه از او اطاعت كردند؛ آنان قومى فاسق بودند!


Falammā 'Āsafūnā Antaqamnā Minhum Fa'aghraqnāhum 'Ajma`īna

55

اما هنگامى كه ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتيم و همه را غرق كرديم.


Faja`alnāhum Salafāan Wa Mathalāan Lil'ākhirīna

56

و آنها را پيشگامان (در عذاب) و عبرتى براى ديگران قرار داديم.


Wa Lammā Đuriba Abnu Maryama Mathalāan 'Idhā Qawmuka Minhu Yaşiddūna

57

و هنگامى كه درباره فرزند مريم مثلى زده شد، ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فرياد راه انداختند.


Wa Qālū 'A'ālihatunā Khayrun 'Am Huwa Mā Đarabūhu Laka 'Illā Jadalāan Bal Hum Qawmun Khaşimūna

58

و گفتند: «آيا خدايان ما بهترند يا او [مسيح‌]؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسيح نيز در دوزخ است، چرا كه معبود واقع شده)!» ولى آنها اين مثل را جز از طريق جدال (و لجاج) براى تو نزدند؛ آنان گروهى كينه‌توز و پرخاشگرند!


'In Huwa 'Illā `Abdun 'An`amnā `Alayhi Wa Ja`alnāhu Mathalāan Libanī 'Isrā'īla

59

مسيح فقط بنده‌اى بود كه ما نعمت به او بخشيديم و او را نمونه و الگويى براى بنى اسرائيل قرار داديم.


Wa Law Nashā'u Laja`alnā Minkum Malā'ikatan Fī Al-'Arđi Yakhlufūna

60

و هر گاه بخواهيم به جاى شما در زمين فرشتگانى قرار مى‌دهيم كه جانشين (شما) گردند!


Wa 'Innahu La`ilmun Lilssā`ati Falā Tamtarunna Bihā Wa Attabi`ūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun

61

و او [مسيح‌] سبب آگاهى بر روز قيامت است. (زيرا نزول عيسى گواه نزديكى رستاخيز است)؛ هرگز در آن ترديد نكنيد؛ و از من پيروى كنيد كه اين راه مستقيم است!


Wa Lā Yaşuddannakumu Ash-Shayţānu 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun

62

و شيطان شما را (از راه خدا) باز ندارد، كه او دشمن آشكار شماست!


Wa Lammā Jā'a `Īsá Bil-Bayyināti Qāla Qad Ji'tukum Bil-Ĥikmati Wa Li'abayyina Lakum Ba`đa Al-Ladhī Takhtalifūna Fīhi Fa Attaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

63

و هنگامى كه عيسى دلايل روشن (براى آنها) آورد گفت: «من براى شما حكمت آورده‌ام، و آمده‌ام تا برخى از آنچه را كه در آن اختلاف داريد روشن كنم؛ پس تقواى الهى پيشه كنيد و از من اطاعت نماييد!


'Inna Allāha Huwa Rabbī Wa Rabbukum Fā`budūhu Hādhā Şirāţun Mustaqīmun

64

خداوند پروردگار من و پروردگار شماست؛ (تنها) او را پرستش كنيد كه راه راست همين است!»


Fākhtalafa Al-'Aĥzābu Min Baynihim Fawaylun Lilladhīna Žalamū Min `Adhābi Yawmin 'Alīmin

65

ولى گروه‌هايى از ميان آنها (درباره مسيح) اختلاف كردند (و بعضى او را خدا پنداشتند)؛ واى بر كسانى كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك!


Hal Yanžurūna 'Illā As-Sā`ata 'An Ta'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

66

آيا جز اين انتظار دارند كه قيامت ناگهان به سراغشان آيد در حالى كه نمى‌فهمند؟


Al-'Akhillā'u Yawma'idhin Ba`đuhum Liba`đin `Adūwun 'Illā Al-Muttaqīna

67

دوستان در آن روز دشمن يكديگرند، مگر پرهيزگاران!


Yā `Ibādi Lā Khawfun `Alaykumu Al-Yawma Wa Lā 'Antum Taĥzanūna

68

اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگين مى‌شويد!


Al-Ladhīna 'Āmanū Bi'āyātinā Wa Kānū Muslimīna

69

همان كسانى كه به آيات ما ايمان آوردند و تسليم بودند.


Adkhulū Al-Jannata 'Antum Wa 'Azwājukum Tuĥbarūna

70

(به آنها خطاب مى‌شود:) شما و همسرانتان در نهايت شادمانى وارد بهشت شويد!


Yuţāfu `Alayhim Bişiĥāfin Min Dhahabin Wa 'Akwābin Wa Fīhā Mā Tashtahīhi Al-'Anfusu Wa Taladhdhu Al-'A`yunu Wa 'Antum Fīhā Khālidūna

71

(اين در حالى است كه) ظرفها (ى غذا) و جامهاى طلايى (شراب طهور) را گرداگرد آنها مى‌گردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها مى‌خواهد و چشمها از آن لذت مى‌برد موجود است؛ و شما هميشه در آن خواهيد ماند!


Wa Tilka Al-Jannatu Allatī 'Ūrithtumūhā Bimā Kuntum Ta`malūna

72

اين بهشتى است كه شما وارث آن مى‌شويد بخاطر اعمالى كه انجام مى‌داديد!


Lakum Fīhā Fākihatun Kathīratun Minhā Ta'kulūna

73

و در آن براى شما ميوه‌هاى فراوان است كه از آن مى‌خوريد.


'Inna Al-Mujrimīna Fī `Adhābi Jahannama Khālidūn

74

(ولى) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مى‌مانند.


Lā Yufattaru `Anhum Wa Hum Fīhi Mublisūna

75

هرگز عذاب آنان تخفيف نمى‌يابد، و در آنجا از همه چيز مأيوسند.


Wa Mā Žalamnāhum Wa Lakin Kānū Humu Až-Žālimīna

76

ما به آنها ستم نكرديم، آنان خود ستمكار بودند!


Wa Nādawā Yā Māliku Liyaqđi `Alaynā Rabbuka Qāla 'Innakum Mākithūna

77

آنها فرياد مى‌كشند: «اى مالك دوزخ! (اى كاش) پروردگارت ما را بميراند (تا آسوده شويم)!» مى‌گويد: «شما در اين جا ماندنى هستيد!»


Laqad Ji'nākum Bil-Ĥaqqi Wa Lakinna 'Aktharakum Lilĥaqqi Kārihūna

78

ما حق را براى شما آورديم؛ ولى بيشتر شما از حق كراهت داشتيد!


'Am 'Abramū 'Amrāan Fa'innā Mubrimūna

79

بلكه آنها تصميم محكم بر توطئه گرفتند؛ ما نيز اراده محكمى (درباره آنها) داريم!


'Am Yaĥsabūna 'Annā Lā Nasma`u Sirrahum Wa Najwāhum Balá Wa Rusulunā Ladayhim Yaktubūna

80

آيا آنان مى‌پندارند كه ما اسرار نهانى و سخنان درگوشى آنان را نمى‌شنويم؟ آرى، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و مى‌نويسند!


Qul 'In Kāna Lilrraĥmani Waladun Fa'anā 'Awwalu Al-`Ābidīna

81

بگو: «اگر براى خداوند فرزندى بود، من نخستين پرستنده او بودم!»


Subĥāna Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Rabbi Al-`Arshi `Ammā Yaşifūna

82

منزه است پروردگار آسمانها و زمين، پروردگار عرش، از توصيفى كه آنها مى‌كنند!


Fadharhum Yakhūđū Wa Yal`abū Ĥattá Yulāqū Yawmahumu Al-Ladhī Yū`adūna

83

آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطه‌ور باشند و سرگرم بازى شوند تا روزى را كه به آنها وعده داده شده است ملاقات كنند (و نتيجه كار خود را ببينند)!


Wa Huwa Al-Ladhī Fī As-Samā'i 'Ilahun Wa Fī Al-'Arđi 'Ilahun Wa Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu

84

او كسى است كه در آسمان معبود است و در زمين معبود؛ و او حكيم و عليم است!


Wa Tabāraka Al-Ladhī Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa `Indahu `Ilmu As-Sā`ati Wa 'Ilayhi Turja`ūna

85

پر بركت و پايدار است كسى كه حكومت آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است از آن اوست؛ و آگاهى از قيام قيامت نزد اوست و به سوى او بازگردانده مى‌شويد!


Wa Lā Yamliku Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūnihi Ash-Shafā`ata 'Illā Man Shahida Bil-Ĥaqqi Wa Hum Ya`lamūna

86

كسانى را كه غير از او مى‌خوانند قادر بر شفاعت نيستند؛ مگر آنها كه شهادت به حق داده‌اند و بخوبى آگاهند!


Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqahum Layaqūlunna Allāhu Fa'anná Yu'ufakūna

87

و اگر از آنها بپرسى چه كسى آنان را آفريده، قطعا مى‌گويند: خدا؛ پس چگونه از عبادت او منحرف مى‌شوند؟!


Wa Qīlihi Yā Rabbi 'Inna Hā'uulā' Qawmun Lā Yu'uminūna

88

آنها چگونه از شكايت پيامبر كه مى‌گويد: «پروردگارا! اينها قومى هستند كه ايمان نمى آورند» (غافل مى‌شوند؟!)


Fāşfaĥ `Anhum Wa Qul Salāmun Fasawfa Ya`lamūna

89

پس (اكنون كه چنين است) از آنان روى برگردان و بگو: «سلام بر شما»، اما بزودى خواهند دانست!


سوره الدخان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم


Wa Al-Kitābi Al-Mubīni

2

سوگند به اين كتاب روشنگر،


'Innā 'Anzalnāhu Fī Laylatin Mubārakatin 'Innā Kunnā Mundhirīna

3

كه ما آن را در شبى پر بركت نازل كرديم؛ ما همواره انذاركننده بوده‌ايم!


Fīhā Yufraqu Kullu 'Amrin Ĥakīmin

4

در آن شب هر امرى بر اساس حكمت (الهى) تدبير و جدا مى‌گردد.


'Amrāan Min `Indinā 'Innā Kunnā Mursilīna

5

(آرى، نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستاديم!


Raĥmatan Min Rabbika 'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

6

اينها همه بخاطر رحمتى است از سوى پروردگارت، كه شنونده و داناست!


Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna

7

(همان) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل يقين هستيد!


Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Yuĥyī Wa Yumītu Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

8

هيچ معبودى جز او نيست؛ زنده مى‌كند و مى‌ميراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست!


Bal Hum Fī Shakkin Yal`abūna

9

ولى آنها در شكند و (با حقايق) بازى مى‌كنند.


Fārtaqib Yawma Ta'tī As-Samā'u Bidukhānin Mubīnin

10

پس منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پديد آورد ...


Yaghshá An-Nāsa Hādhā `Adhābun 'Alīmun

11

كه همه مردم را فرامى‌گيرد؛ اين عذاب دردناكى است!


Rabbanā Akshif `Annā Al-`Adhāba 'Innā Mu'uminūna

12

(مى‌گويند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان مى‌آوريم.


'Anná Lahumu Adh-Dhikrá Wa Qad Jā'ahum Rasūlun Mubīnun

13

چگونه: و از كجا متذكر مى‌شوند با اينكه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!


Thumma Tawallawā `Anhu Wa Qālū Mu`allamun Majnūnun

14

سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعليم يافته‌اى ديوانه است!»


'Innā Kāshifū Al-`Adhābi Qalīlāan 'Innakum `Ā'idūna

15

ما عذاب را كمى برطرف مى‌سازيم، ولى باز به كارهاى خود بازمى‌گرديد!


Yawma Nabţishu Al-Baţshata Al-Kubrá 'Innā Muntaqimūna

16

(ما از آنها انتقام مى‌گيريم) در آن روز كه آنها را با قدرت خواهيم گرفت؛ آرى ما انتقام گيرنده‌ايم!


Wa Laqad Fatannā Qablahum Qawma Fir`awna Wa Jā'ahum Rasūlun Karīmun

17

ما پيش از اينها قوم فرعون را آزموديم و رسول بزرگوارى به سراغشان آمد،


'An 'Addū 'Ilayya `Ibāda Allāhi 'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

18

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذاريد كه من فرستاده امينى براى شما هستم!


Wa 'An Lā Ta`lū `Alá Allāhi 'Innī 'Ātīkum Bisulţānin Mubīnin

19

و در برابر خداوند تكبر نورزيد كه من براى شما دليل روشنى آورده‌ام!


Wa 'Innī `Udhtu Birabbī Wa Rabbikum 'An Tarjumūni

20

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا متهم كنيد!


Wa 'In Lam Tu'uminū Lī Fā`tazilūni

21

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، از من كناره‌گيرى كنيد (و مانع ايمان آوردن مردم نشويد)!


Fada`ā Rabbahu 'Anna Hā'uulā' Qawmun Mujrimūna

22

(آنها هيچ يك از اين پندها را نپذيرفتند، و موسى) به پيشگاه پروردگارش عرضه داشت: اينها قومى مجرمند!


Fa'asri Bi`ibādī Laylāan 'Innakum Muttaba`ūna

23

(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حركت ده كه شما تعقيب مى‌شويد!


Wa Atruki Al-Baĥra Rahwan 'Innahum Jundun Mughraqūna

24

(هنگامى كه از دريا گذشتيد) دريا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) كه آنها لشكرى غرق‌شده خواهند بود!


Kam Tarakū Min Jannātin Wa `Uyūnin

25

(سرانجام همگى نابود شدند و) چه بسيار باغها و چشمه‌ها كه از خود به جاى گذاشتند،


Wa Zurū`in Wa Maqāmin Karīmin

26

و زراعتها و قصرهاى زيبا و گرانقيمت،


Wa Na`matin Kānū Fīhā Fākihīna

27

و نعمتهاى فراوان ديگر كه در آن (غرق) بودند!


Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Qawmāan 'Ākharīna

28

اينچنين بود ماجراى آنان! و ما (اموال و حكومت) اينها را ميراث براى اقوام ديگرى قرار داديم!


Famā Bakat `Alayhimu As-Samā'u Wa Al-'Arđu Wa Mā Kānū Munžarīna

29

نه آسمان بر آنان گريست و نه زمين، و نه به آنها مهلتى داده شد!


Wa Laqad Najjaynā Banī 'Isrā'īla Mina Al-`Adhābi Al-Muhīni

30

ما بنى اسرائيل را از عذاب ذلت‌بار رهايى بخشيديم؛


Min Fir`awna 'Innahu Kāna `Ālīāan Mina Al-Musrifīna

31

از فرعون كه مردى متكبر و از اسرافكاران بود!


Wa Laqadi Akhtarnāhum `Alá `Ilmin `Alá Al-`Ālamīna

32

ما آنها را با علم (خويش) بر جهانيان برگزيديم و برترى داديم،


Wa 'Ātaynāhum Mina Al-'Āyāti Mā Fīhi Balā'un Mubīnun

33

و آياتى (از قدرت خويش) را به آنها داديم كه آزمايش آشكارى در آن بود (ولى آنان كفران كردند و مجازات شدند)!


'Inna Hā'uulā' Layaqūlūna

34

اينها [مشركان‌] مى‌گويند:


'In Hiya 'Illā Mawtatunā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimunsharīna

35

«مرگ ما جز همان مرگ اول نيست و هرگز برانگيخته نخواهيم شد!


Fa'tū Bi'ābā'inā 'In Kuntum Şādiqīna

36

اگر راست مى‌گوييد پدران ما را (زنده كنيد و) بياوريد (تا گواهى دهند)!»


'Ahum Khayrun 'Am Qawmu Tubba`in Wa Al-Ladhīna Min Qablihim 'Ahlaknāhum 'Innahum Kānū Mujrimīna

37

آيا آنان بهترند يا قوم «تبع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاك كرديم، چرا كه مجرم بودند!


Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Lā`ibīna

38

ما آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان اين دو است به بازى (و بى‌هدف) نيافريديم!


Mā Khalaqnāhumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna

39

ما آن دو را جز بحق نيافريديم؛ ولى بيشتر آنان نمى‌دانند!


'Inna Yawma Al-Faşli Mīqātuhum 'Ajma`īna

40

روز جدايى (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست!


Yawma Lā Yughnī Mawlan `An Mawlan Shay'āan Wa Lā Hum Yunşarūna

41

روزى كه هيچ دوستى كمترين كمكى به دوستش نمى‌كند، و از هيچ سو يارى نمى‌شوند؛


'Illā Man Raĥima Allāhu 'Innahu Huwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

42

مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا كه او عزيز و رحيم است!


'Inna Shajarata Az-Zaqqūmi

43

مسلما درخت زقوم ...


Ţa`āmu Al-'Athīmi

44

غذاى گنهكاران است،


Kālmuhli Yaghlī Fī Al-Buţūni

45

همانند فلز گداخته در شكمها مى‌جوشد؛


Kaghalyi Al-Ĥamīmi

46

جوششى همچون آب سوزان!


Khudhūhu Fā`tilūhu 'Ilá Sawā'i Al-Jaĥīmi

47

(آن گاه به مأموران دوزخ خطاب مى‌شود:) اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد!


Thumma Şubbū Fawqa Ra'sihi Min `Adhābi Al-Ĥamīmi

48

سپس بر سر او از عذاب جوشان بريزيد!


Dhuq 'Innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Karīmu

49

(به او گفته مى‌شود:) بچش كه (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودى!


'Inna Hādhā Mā Kuntum Bihi Tamtarūna

50

اين همان چيزى است كه پيوسته در آن ترديد مى‌كرديد!


'Inna Al-Muttaqīna Fī Maqāmin 'Amīnin

51

(ولى) پرهيزگاران در جايگاه امنى قرار دارند،


Fī Jannātin Wa `Uyūnin

52

در ميان باغها و چشمه‌ها؛


Yalbasūna Min Sundusin Wa 'Istabraqin Mutaqābilīna

53

آنها لباسهايى از حرير نازك و ضخيم مى‌پوشند و در مقابل يكديگر مى‌نشينند؛


Kadhālika Wa Zawwajnāhum Biĥūrin `Īnin

54

اينچنين‌اند بهشتيان؛ و آنها را با «حور العين» تزويج مى‌كنيم!


Yad`ūna Fīhā Bikulli Fākihatin 'Āminīna

55

آنها در آنجا هر نوع ميوه‌اى را بخواهند در اختيارشان قرار مى‌گيرد، و در نهايت امنيت به سر مى‌برند!


Lā Yadhūqūna Fīhā Al-Mawta 'Illā Al-Mawtata Al-'Ūlá Wa Waqāhum `Adhāba Al-Jaĥīmi

56

هرگز مرگى جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده‌اند) نخواهند چشيد، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ مى‌كند؛


Fađlāan Min Rabbika Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

57

اين فضل و بخششى است از سوى پروردگارت، اين همان رستگارى بزرگ است!


Fa'innamā Yassarnāhu Bilisānika La`allahum Yatadhakkarūna

58

ما آن [قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختيم، شايد آنان متذكر شوند!


Fārtaqib 'Innahum Murtaqibūna

59

(اما اگر نپذيرفتند) منتظر باش، آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزى الهى و آنها منتظر عذاب و شكست)!


سوره الجاثیة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم


Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi

2

اين كتاب از سوى خداوند عزيز و حكيم نازل شده است!


'Inna Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi La'āyātin Lilmu'uminīna

3

بى‌شك در آسمانها و زمين نشانه‌هاى (فراوانى) براى مؤمنان وجود دارد؛


Wa Fī Khalqikum Wa Mā Yabuththu Min Dābbatin 'Āyātun Liqawmin Yūqinūna

4

و نيز در آفرينش شما و جنبندگانى كه (در سراسر زمين) پراكنده ساخته، نشانه‌هايى است براى جمعيتى كه اهل يقينند.


Wa Akhtilāfi Al-Layli Wa An-Nahāri Wa Mā 'Anzala Allāhu Mina As-Samā'i Min Rizqin Fa'aĥyā Bihi Al-'Arđa Ba`da Mawtihā Wa Taşrīfi Ar-Riyāĥi 'Āyātun Liqawmin Ya`qilūna

5

و نيز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانى) كه خداوند از آسمان نازل كرده و بوسيله آن زمين را بعد از مردنش حيات بخشيده و همچنين در وزش بادها، نشانه‌هاى روشنى است براى گروهى كه اهل تفكرند!


Tilka 'Āyātu Allāhi Natlūhā `Alayka Bil-Ĥaqqi Fabi'ayyi Ĥadīthin Ba`da Allāhi Wa 'Āyātihi Yu'uminūna

6

اينها آيات خداوند است كه ما آن را بحق بر تو تلاوت مى‌كنيم؛ اگر آنها به اين آيات ايمان نياورند، به كدام سخن بعد از سخن خدا و آياتش ايمان مى‌آورند؟!


Waylun Likulli 'Affākin 'Athīmin

7

واى بر هر دروغگوى گنهكار ...


Yasma`u 'Āyāti Allāhi Tutlá `Alayhi Thumma Yuşirru Mustakbirāan Ka'an Lam Yasma`hā Fabashshirhu Bi`adhābin 'Alīmin

8

كه پيوسته آيات خدا را مى‌شنود كه بر او تلاوت مى‌شود، اما از روى تكبر اصرار بر مخالفت دارد؛ گويى اصلا آن را هيچ نشنيده است؛ چنين كسى را به عذابى دردناك بشارت ده!


Wa 'Idhā `Alima Min 'Āyātinā Shay'āan Attakhadhahā Huzūan 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun Muhīnun

9

و هر گاه از بعضى آيات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مى‌گيرد؛ براى آنان عذاب خواركننده‌اى است!


Min Warā'ihim Jahannamu Wa Lā Yughnī `Anhum Mā Kasabū Shay'āan Wa Lā Mā Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Awliyā'a Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun

10

و پشت سرشان دوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آورده‌اند آنها را (از عذاب الهى) رهايى نمى‌بخشد، و نه اوليايى كه غير از خدا براى خود برگزيدند (مايه نجاتشان خواهند بود)؛ و عذاب بزرگى براى آنهاست!


Hādhā Hudan Wa Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyāti Rabbihim Lahum `Adhābun Min Rijzin 'Alīmun

11

اين (قرآن) مايه هدايت است، و كسانى كه به آيات پروردگارشان كافر شدند، عذابى سخت و دردناك دارند!


Al-Lahu Al-Ladhī Sakhkhara Lakumu Al-Baĥra Litajriya Al-Fulku Fīhi Bi'amrihi Wa Litabtaghū Min Fađlihi Wa La`allakum Tashkurūna

12

خداوند همان كسى است كه دريا را مسخر شما كرد تا كشتيها بفرمانش در آن حركت كنند و بتوانند از فضل او بهره گيريد، و شايد شكر نعمتهايش را بجا آوريد!


Wa Sakhkhara Lakum Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Minhu 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yatafakkarūna

13

او آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخته؛ در اين نشانه‌هاى (مهمى) است براى كسانى كه انديشه مى‌كنند!


Qul Lilladhīna 'Āmanū Yaghfirū Lilladhīna Lā Yarjūna 'Ayyāma Allāhi Liyajziya Qawmāan Bimā Kānū Yaksibūna

14

به مؤمنان بگو: «كسانى را كه اميد به ايام الله [روز رستاخيز] ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‌دادند جزا دهد»!


Man `Amila Şāliĥāan Falinafsihi Wa Man 'Asā'a Fa`alayhā Thumma 'Ilá Rabbikum Turja`ūna

15

هر كس كار شايسته‌اى بجا آورد، براى خود بجا آورده است؛ و كسى كه كار بد مى‌كند، به زيان خود اوست؛ سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازگردانده مى‌شويد!


Wa Laqad 'Ātaynā Banī 'Isrā'īla Al-Kitāba Wa Al-Ĥukma Wa An-Nubūwata Wa Razaqnāhum Mina Aţ-Ţayyibāti Wa Fađđalnāhum `Alá Al-`Ālamīna

16

ما بنى اسرائيل را كتاب (آسمانى) و حكومت و نبوت بخشيديم و از روزيهاى پاكيزه به آنها عطا كرديم و آنان را بر جهانيان (و مردم عصر خويش) برترى بخشيديم؛


Wa 'Ātaynāhum Bayyinātin Mina Al-'Amri Famā Akhtalafū 'Illā Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-`Ilmu Baghyan Baynahum 'Inna Rabbaka Yaqđī Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna

17

و دلايل روشنى از امر نبوت و شريعت در اختيارشان قرار داديم؛ آنها اختلاف نكردند مگر بعد از علم و آگاهى؛ و اين اختلاف بخاطر ستم و برترى‌جويى آنان بود؛ اما پروردگارت روز قيامت در ميان آنها در آنچه اختلاف داشتند داورى مى‌كند.


Thumma Ja`alnāka `Alá Sharī`atin Mina Al-'Amri Fa Attabi`hā Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'a Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna

18

سپس تو را بر شريعت و آيين حقى قرار داديم؛ از آن پيروى كن و از هوسهاى كسانى كه آگاهى ندارند پيروى مكن!


'Innahum Lan Yughnū `Anka Mina Allāhi Shay'āan Wa 'Inna Až-Žālimīna Ba`đuhum 'Awliyā'u Ba`đin Wa Allāhu Walīyu Al-Muttaqīna

19

آنها هرگز نمى‌توانند تو را در برابر خداوند بى‌نياز كنند (و از عذابش برهانند)؛ و ظالمان يار و ياور يكديگرند، اما خداوند يار و ياور پرهيزگاران است!


Hādhā Başā'iru Lilnnāsi Wa Hudan Wa Raĥmatun Liqawmin Yūqinūna

20

اين (قرآن و شريعت آسمانى) وسايل بينايى و مايه هدايت و رحمت است براى مردمى كه (به آن) يقين دارند!


'Am Ĥasiba Al-Ladhīna Ajtaraĥū As-Sayyi'āti 'An Naj`alahum Kālladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sawā'an Maĥyāhum Wa Mamātuhum Sā'a Mā Yaĥkumūna

21

آيا كسانى كه مرتكب بديها و گناهان شدند گمان كردند كه ما آنها را همچون كسانى قرار مى‌دهيم كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند كه حيات و مرگشان يكسان باشد؟! چه بد داورى مى‌كنند!


Wa Khalaqa Allāhu As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Wa Litujzá Kullu Nafsin Bimā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamūna

22

و خداوند آسمانها و زمين را بحق آفريده است تا هر كس در برابر اعمالى كه انجام داده است جزا داده شود؛ و به آنها ستمى نخواهد شد!


'Afara'ayta Mani Attakhadha 'Ilahahu Hawāhu Wa 'Ađallahu Allāhu `Alá `Ilmin Wa Khatama `Alá Sam`ihi Wa Qalbihi Wa Ja`ala `Alá Başarihi Ghishāwatan Faman Yahdīhi Min Ba`di Allāhi 'Afalā Tadhakkarūna

23

آيا ديدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خويش قرار داده و خداوند او را با آگاهى (بر اينكه شايسته هدايت نيست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده‌اى افكنده است؟! با اين حال چه كسى مى‌تواند غير از خدا او را هدايت كند؟! آيا متذكر نمى‌شويد؟!


Wa Qālū Mā Hiya 'Illā Ĥayātunā Ad-Dunyā Namūtu Wa Naĥyā Wa Mā Yuhlikunā 'Illā Ad-Dahru Wa Mā Lahum Bidhālika Min `Ilmin 'In Hum 'Illā Yažunnūna

24

آنها گفتند: «چيزى جز همين زندگى دنياى ما در كار نيست؛ گروهى از ما مى‌ميرند و گروهى جاى آنها را مى‌گيرند؛ و جز طبيعت و روزگار ما را هلاك نمى‌كند!» آنان به اين سخن كه مى‌گويند علمى ندارند، بلكه تنها حدس مى‌زنند (و گمانى بى‌پايه دارند)!


Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin Mā Kāna Ĥujjatahum 'Illā 'An Qālū A'tū Bi'ābā'inā 'In Kuntum Şādiqīna

25

و هنگامى كه آيات روشن ما بر آنها خوانده مى‌شود، دليلى در برابر آن ندارند جز اينكه مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد پدران ما را (زنده كنيد) و بياوريد (تا گواهى دهند)!»


Quli Allāhu Yuĥyīkum Thumma Yumītukum Thumma Yajma`ukum 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Lā Rayba Fīhi Wa Lakinna 'Akthara An-Nāsi Lā Ya`lamūna

26

بگو: «خداوند شما را زنده مى‌كند، سپس مى‌ميراند، بار ديگر در روز قيامت كه در آن ترديدى نيست گردآورى مى‌كند؛ ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.»


Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Yawma Taqūmu As-Sā`atu Yawma'idhin Yakhsaru Al-Mubţilūna

27

مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين براى خداست؛ و آن روز كه قيامت برپا شود اهل باطل زيان مى‌بينند!


Wa Tará Kulla 'Ummatin Jāthiyatan Kullu 'Ummatin Tud`á 'Ilá Kitābihā Al-Yawma Tujzawna Mā Kuntum Ta`malūna

28

در آن روز هر امتى را مى‌بينى (كه از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته؛ هر امتى بسوى كتابش خوانده مى‌شود، و (به آنها مى‌گويند:) امروز جزاى آنچه را انجام مى‌داديد به شما مى‌دهند!


Hādhā Kitābunā Yanţiqu `Alaykum Bil-Ĥaqqi 'Innā Kunnā Nastansikhu Mā Kuntum Ta`malūna

29

اين كتاب ما است كه بحق با شما سخن مى‌گويد (و اعمال شما را بازگو مى‌كند)؛ ما آنچه را انجام مى‌داديد مى‌نوشتيم!


Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fayudkhiluhum Rabbuhum Fī Raĥmatihi Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-Mubīnu

30

اما كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد مى‌كند؛ اين همان پيروزى بزرگ است!


Wa 'Ammā Al-Ladhīna Kafarū 'Afalam Takun 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fāstakbartum Wa Kuntum Qawmāan Mujrimīna

31

اما كسانى كه كافر شدند (به آنها گفته مى‌شود:) مگر آيات من بر شما خوانده نمى‌شد و شما استكبار كرديد و قوم مجرمى بوديد؟!


Wa 'Idhā Qīla 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Wa As-Sā`atu Lā Rayba Fīhā Qultum Mā Nadrī Mā As-Sā`atu 'In Nažunnu 'Illā Žannāan Wa Mā Naĥnu Bimustayqinīna

32

و هنگامى كه گفته مى‌شد: «وعده خداوند حق است، و در قيامت هيچ شكى نيست»، شما مى‌گفتيد: «ما نمى‌دانيم قيامت چيست؟ ما تنها گمانى در اين باره داريم، و به هيچ وجه يقين نداريم!»


جزء قبل

جزء 25 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان