قرآن عثمان طه

Wa Badā Lahum Sayyi'ātu Mā `Amilū Wa Ĥāqa Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

33

و بدى‌هاى آنچه انجام دادند برايشان آشكار شود، و آنچه كه همواره آن را ريشخند مى‌كردند آنان را فروگيرد.


Wa Qīla Al-Yawma Nansākum Kamā Nasītum Liqā'a Yawmikum Hādhā Wa Ma'wkumu An-Nāru Wa Mā Lakum Min Nāşirīna

34

و گفته شود:« امروز شما را به فراموشى سپرديم همانطورى كه ملاقات اين روزتان را فراموش كرديد؛ و مقصد شما آتش است و هيچ ياورى براى شما نيست!


Dhalikum Bi'annakum Attakhadhtum 'Āyāti Allāhi Huzūan Wa Gharratkumu Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā Fālyawma Lā Yukhrajūna Minhā Wa Lā Hum Yusta`tabūna

35

اين (عذاب) بخاطر آن است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد، و زندگى پست (دنيا) شما را فريب داد. »و امروز از آن (دوزخ) بيرون آورده نمى‌شوند و از آنان تقاضاى عذرخواهى نمى‌شود (تا مورد رضايت قرار گيرند).


Falillāhi Al-Ĥamdu Rabbi As-Samāwāti Wa Rabbi Al-'Arđi Rabbi Al-`Ālamīna

36

و ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمين است، (همان) پروردگار جهانيان.


Wa Lahu Al-Kibriyā'u Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

37

و بزرگى (و رياست) در آسمان‌ها و زمين، فقط از آن خداست؛ و او شكست‌ناپذير [و] فرزانه است.


سوره الاحقاف

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ حاميم.


Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi

2

فرو فرستادن كتاب (قرآن) از جانب خداى شكست‌ناپذير فرزانه است.


Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Ajalin Musamman Wa Al-Ladhīna Kafarū `Ammā 'Undhirū Mu`riđūna

3

آسمان‌ها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز به حق و (تا) سرآمد معين نيافريديم، و كسانى كه كفر ورزيدند از آنچه هشدار داده شدند روى گردانند.


Qul 'Ara'aytum Mā Tad`ūna Min Dūni Allāhi 'Arūnī Mādhā Khalaqū Mina Al-'Arđi 'Am Lahum Shirkun Fī As-Samāwāti Ai'tūnī Bikitābin Min Qabli Hādhā 'Aw 'Athāratin Min `Ilmin 'In Kuntum Şādiqīna

4

بگو:« به من بنمايانيد، آيا به نظر شما آنچه را غير از خدا مى‌خوانيد (و مى‌پرستيد) چه چيزى از زمين را آفريده‌اند، بلكه آيا آنان شركتى در (آفرينش) آسمان‌ها داشته‌اند؟! اگر راستگوييد، براى من كتابى (الهى) پيش از اين (قرآن) يا اثر علمى (از گذشتگان) بياوريد. »


Wa Man 'Ađallu Mimman Yad`ū Min Dūni Allāhi Man Lā Yastajību Lahu 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Wa Hum `An Du`ā'ihim Ghāfilūna

5

و كيست گمراه‌تر از كسى كه غير از خدا، كسى را مى‌خواند كه تا روز رستاخيز (دعاى) او را نمى‌پذيرد، و آنها از خواندن (و پرستش) ايشان غافلند.


Wa 'Idhā Ĥushira An-Nāsu Kānū Lahum 'A`dā'an Wa Kānū Bi`ibādatihim Kāfirīna

6

و هنگامى كه مردم گردآورى شوند، (معبودان)، دشمنان آن (مشرك) ان مى‌شوند؛ و منكر پرستش آنان مى‌گردند.


Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilĥaqqi Lammā Jā'ahum Hādhā Siĥrun Mubīnun

7

و هنگامى كه آيات ما در حالى كه روشن است بر آنان خوانده مى‌شود، كسانى كه كفر ورزيدند، درباره حق، هنگامى كه به سراغشان آمد، مى‌گويند:« اين (قرآن) سحرى آشكار است. »


'Am Yaqūlūna Aftarāhu Qul 'Ini Aftaraytuhu Falā Tamlikūna Lī Mina Allāhi Shay'āan Huwa 'A`lamu Bimā Tufīđūna Fīhi Kafá Bihi Shahīdāan Baynī Wa Baynakum Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

8

آيا (مشركان) مى‌گويند:« (او) به دروغ آن را (به خدا) نسبت داده است؟! »بگو:« اگر من آن را به دروغ نسبت دهم پس (مجازات خواهم شد و) از طرف خدا براى (دفاع از) من، هيچ چيزى را مالك نيستيد. او به آنچه در آن وارد مى‌شويد داناتر است؛ گواهى او بين من و بين شما كافى است؛ و او بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


Qul Mā Kuntu Bid`āan Mina Ar-Rusuli Wa Mā 'Adrī Mā Yuf`alu Bī Wa Lā Bikum 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilayya Wa Mā 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun

9

بگو:« (من) نو آمدى از فرستادگان (خدا) نيستم؛ و نمى‌دانم كه با من و با شما چه خواهد شد، جز آنچه به سوى من وحى مى‌شود پيروى نمى‌كنم؛ من جز هشدارگرى روشنگر نيستم. »


Qul 'Ara'aytum 'In Kāna Min `Indi Allāhi Wa Kafartum Bihi Wa Shahida Shāhidun Min Banī 'Isrā'īla `Alá Mithlihi Fa'āmana Wa Astakbartum 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna

10

بگو:« آيا به نظر شما اگر (قرآن) از نزد خدا باشد و بدان كفر ورزيد، و شاهدى از بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) بر مثل آن گواهى دهد، و ايمان آورد و (شما) تكبر ورزيد (آيا ستمگر نيستيد؟!) در حقيقت خدا گروه ستمكاران را راهنمايى نمى‌كند. »


Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū Law Kāna Khayrāan Mā Sabaqūnā 'Ilayhi Wa 'Idh Lam Yahtadū Bihi Fasayaqūlūna Hādhā 'Ifkun Qadīmun

11

و كسانى كه كفر ورزيدند درباره كسانى كه ايمان آوردند، گفتند:« اگر (بر فرض ايمان)، خوب بود (آنان) به سوى آن بر ما پيشى نمى‌گرفتند. »و چون بدان (قرآن) رهنمون نشدند، پس بزودى مى‌گويند:« اين دروغ بزرگ ديرينه‌اى است. »


Wa Min Qablihi Kitābu Mūsá 'Imāmāan Wa Raĥmatan Wa Hadhā Kitābun Muşaddiqun Lisānāan `Arabīyan Liyundhira Al-Ladhīna Žalamū Wa Bushrá Lilmuĥsinīna

12

و كتاب موسى در حالى كه پيشوا و رحمتى بود، پيش از آن (قرآن فرود آمده) است، و اين كتابى است به زبان عربى، كه مؤيد (تورات) است، تا كسانى را كه ستم كردند هشدار دهد و مژده‌اى براى نيكوكاران باشد.


'Inna Al-Ladhīna Qālū Rabbunā Al-Lahu Thumma Astaqāmū Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

13

در واقع كسانى كه گفتند:« پرودگار ما خداست. »سپس پايدارى كردند، پس هيچ ترسى بر آنان نيست و نه آنان اندوهگين مى‌شوند.


'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati Khālidīna Fīhā Jazā'an Bimā Kānū Ya`malūna

14

آنان اهل بهشتند در حالى كه در آنجا ماندگارند، به پاداش آنچه همواره انجام مى‌دادند.


Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi 'Iĥsānāan Ĥamalat/hu 'Ummuhu Kurhāan Wa Wađa`at/hu Kurhāan Wa Ĥamluhu Wa Fişāluhu Thalāthūna Shahrāan Ĥattá 'Idhā Balagha 'Ashuddahu Wa Balagha 'Arba`īna Sanatan Qāla Rabbi 'Awzi`nī 'An 'Ashkura Ni`mataka Allatī 'An`amta `Alayya Wa `Alá Walidayya Wa 'An 'A`mala Şāliĥāan Tarđāhu Wa 'Aşliĥ Lī Fī Dhurrīyatī 'Innī Tubtu 'Ilayka Wa 'Innī Mina Al-Muslimīna

15

و به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند؛ مادرش با ناگوارى او را باردارى كرد و با ناگوارى او را بزاد، و باردارى او و از شير باز گرفتنش سى ماه است؛ تا اينكه به حد رشدش برسد و به چهل سالگى رسد، گويد:« پروردگارا! به من الهام كن، كه نعمتت را كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى، سپاسگزارى كنم، و اينكه [كار] شايسته‌اى، كه آن را مى‌پسندى، انجام دهم؛ و براى من در نسلم شايستگى پديد آور؛ در واقع من به سوى تو بازگشتم و در حقيقت من از تسليم شدگان هستم. »


'Ūlā'ika Al-Ladhīna Nataqabbalu `Anhum 'Aĥsana Mā `Amilū Wa Natajāwazu `An Sayyi'ātihim Fī 'Aşĥābi Al-Jannati Wa`da Aş-Şidqi Al-Ladhī Kānū Yū`adūna

16

آنان كسانى هستند كه بهترين اعمالشان را از آنان مى‌پذيريم و از بدى‌هايشان در اهل بهشت مى‌گذريم؛ (اين) وعده راستى است كه همواره (بدان) وعده داده مى‌شدند.


Wa Al-Ladhī Qāla Liwālidayhi 'Uffin Lakumā 'Ata`idāninī 'An 'Ukhraja Wa Qad Khalati Al-Qurūnu Min Qablī Wa Humā Yastaghīthāni Allāha Waylaka 'Āmin 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Fayaqūlu Mā Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna

17

و كسى كه به پدر و مادرش گفت:« اف (كوچك‌ترين سخن اهانت آميز) بر شما باد، آيا به من وعده مى‌دهيد كه (من از قبر) بيرون آورده مى‌شوم؟! در حالى كه گروه‌ها (و نسل‌ها) يى پيش از من در گذشتند (و كسى زنده نشد.) »و آن دو از خدا يارى خواهند (و گويند:) واى بر تو! ايمان بياور كه وعده خدا حق است. و [لى آن فرزند] گويد:« اين جز افسانه‌هاى پيشينيان نيست. »


'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ĥaqqa `Alayhimu Al-Qawlu Fī 'Umamin Qad Khalat Min Qablihim Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi 'Innahum Kānū Khāsirīna

18

آنان كسانى هستند كه گفتار (وعده عذاب) بر آنان تحقق يافت، در امت‌هايى از جن و انسان كه پيش از آنان در گذشتند؛ [چرا] كه آنان زيانكار بودند.


Wa Likullin Darajātun Mimmā `Amilū Wa Liyuwaffiyahum 'A`mālahum Wa Hum Lā Yužlamūna

19

و براى هر يك (از اين گروه‌ها) رتبه‌هايى است كه (ناشى مى‌شود) از آنچه انجام دادند، و تا (خدا) كارهايشان را بطور كامل به آنان بدهد؛ در حالى كه آنان مورد ستم واقع نمى‌شوند.


Wa Yawma Yu`rađu Al-Ladhīna Kafarū `Alá An-Nāri 'Adh/habtum Ţayyibātikum Fī Ĥayātikumu Ad-Dunyā Wa Astamta`tum Bihā Fālyawma Tujzawna `Adhāba Al-Hūni Bimā Kuntum Tastakbirūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Wa Bimā Kuntum Tafsuqūna

20

و روزى كه كسانى كه كفر ورزيدند بر آتش عرضه شوند (به آنان گفته شود: لذت چيزهاى) پاكيزه‌تان را در زندگى پست (دنياي) تان برديد و از آنها بهره‌مند شديد؛ پس امروز به (سزاى) آنچه همواره در زمين به ناحق تكبر مى‌ورزيديد و به (سزاى) آنچه پيوسته نافرمانى مى‌كرديد، به عذابى خواركننده مجازات خواهيد شد!


Wa Adhkur 'Akhā `Ādin 'Idh 'Andhara Qawmahu Bil-'Aĥqāfi Wa Qad Khalati An-Nudhuru Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi 'Allā Ta`budū 'Illā Al-Laha 'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin

21

و برادر (قوم) عاد (هود) را ياد كن هنگامى كه قومش را در ريگستان (احقاف) هشدار داد، در حالى كه هشدار گرانى (از پيامبران) پيش از او و پس از وى در گذشتند؛ (و گفت:) كه جز خدا را نپرستيد، [چرا] كه من از عذاب روزى بزرگ بر شما مى‌ترسم.


Qālū 'Aji'tanā Lita'fikanā `An 'Ālihatinā Fa'tinā Bimā Ta`idunā 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

22

(قوم عاد) گفتند:« آيا نزد ما آمدى تا ما را از معبودانمان بازگردانى؟! پس اگر از راستگويانى، آنچه را (از عذاب) به ما وعده مى‌دهى براى ما بياور! »


Qāla 'Innamā Al-`Ilmu `Inda Allāhi Wa 'Uballighukum Mā 'Ursiltu Bihi Wa Lakinnī 'Arākum Qawmāan Tajhalūna

23

(هود) گفت:« علم (به زمان عذاب) فقط نزد خداست، و آنچه را كه بدان فرستاده شده‌ام به شما ابلاغ مى‌كنم، و ليكن من شما را گروهى مى‌بينم كه نادانى مى‌كنيد. »


Falammā Ra'awhu `Āriđāan Mustaqbila 'Awdiyatihim Qālū Hādhā `Āriđun Mumţirunā Bal Huwa Mā Asta`jaltum Bihi Rīĥun Fīhā `Adhābun 'Alīmun

24

و هنگامى آن (عذاب) را ديدند در حالى كه ابرى روى آورنده به دره‌هايشان بود، گفتند:« اين ابرى است كه بر ما مى‌بارد! »بلكه آن چيزى است كه بدان شتاب مى‌ورزيديد، (همان) بادى كه در آن عذابى دردناك است!


Tudammiru Kulla Shay'in Bi'amri Rabbihā Fa'aşbaĥū Lā Yurá 'Illā Masākinuhum Kadhālika Najzī Al-Qawma Al-Mujrimīna

25

كه همه چيز را به فرمان پروردگارش در هم مى‌كوبيد، پس صبح كردند در حالى كه جز خانه‌هايشان ديده نمى‌شد؛ اينگونه گروه خلافكاران را كيفر مى‌دهيم.


Wa Laqad Makkannāhum Fīmā 'In Makkannākum Fīhi Wa Ja`alnā Lahum Sam`āan Wa 'Abşārāan Wa 'Af'idatan Famā 'Aghná `Anhum Sam`uhum Wa Lā 'Abşāruhum Wa Lā 'Af'idatuhum Min Shay'in 'Idh Kānū Yajĥadūna Bi'āyāti Allāhi Wa Ĥāqa Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

26

و بيقين به آنان در مورد چيزى امكانات داديم كه به شما در آن (مورد) امكانات نداديم، و براى آنان گوش و چشمان و دل‌هاى [سوزان‌] قرار داديم و [لى‌] گوش آنان و چشمانشان و دل‌هاى (سوزان) آنان چيزى (از عذاب) را از آنان دفع نكرد، چون همواره نشانه‌هاى (اعجاز آميز) خدا را انكار مى‌كردند و آنچه را همواره آن را به ريشخند مى‌گرفتند آنان را فرو گرفت.


Wa Laqad 'Ahlaknā Mā Ĥawlakum Mina Al-Qurá Wa Şarrafnā Al-'Āyāti La`allahum Yarji`ūna

27

و بيقين آنچه از آبادى‌ها در اطراف شما بودند نابود كرديم، و نشانه‌هاى (خود) را به گونه‌هاى مختلف بيان كرديم، تا شايد آنان باز گردند.


Falawlā Naşarahumu Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūni Allāhi Qurbānāan 'Ālihatan Bal Đallū `Anhum Wa Dhalika 'Ifkuhum Wa Mā Kānū Yaftarūna

28

و چرا كسانى كه معبودانى غير از خدا را (براى) نزديكى (به او) برگزيدند آنان را يارى نكردند؟! بلكه از (نظر) آنان گم شدند! و آن (نتيجه) دروغ بزرگشان و آنچه را همواره (بر خدا شريك) مى‌بستند، بود.


Wa 'Idh Şarafnā 'Ilayka Nafarāan Mina Al-Jinni Yastami`ūna Al-Qur'āna Falammā Ĥađarūhu Qālū 'Anşitū Falammā Quđiya Wallawā 'Ilá Qawmihim Mundhirīna

29

و (ياد كن) هنگامى را كه نفراتى از جن را به سوى تو باز گردانديم در حالى كه قرآن را مى‌شنيدند، و هنگامى كه نزدش حاضر شدند گفتند:« [هنگام شنيدن‌] ساكت باشيد. »و هنگامى كه (خواندن قرآن) پايان گرفت، به سوى قومشان بازگشتند در حالى كه هشدار دهنده بودند.


Qālū Yā Qawmanā 'Innā Sami`nā Kitābāan 'Unzila Min Ba`di Mūsá Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi Wa 'Ilá Ţarīqin Mustaqīmin

30

گفتند:« اى قوم ما! در حقيقت ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى فرو فرستاده شده است، در حالى كه مؤيد (كتاب‌هاى) پيشين است (و) به سوى حق و به سوى راهى راست، راهنمايى مى‌كند.


Yā Qawmanā 'Ajībū Dā`iya Allāhi Wa 'Āminū Bihi Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yujirkum Min `Adhābin 'Alīmin

31

اى قوم ما! فرا خواننده خدا را پاسخ دهيد و به او ايمان آوريد تا برخى از پيامدهاى (گناهان) تان را براى شما بيامرزد، و شما را از عذابى دردناك پناه دهد.


Wa Man Lā Yujib Dā`iya Allāhi Falaysa Bimu`jizin Fī Al-'Arđi Wa Laysa Lahu Min Dūnihi 'Awliyā'u 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin

32

و هر كس فراخواننده خدا را پاسخ ندهد، پس عاجز كننده (خدا) در زمين نيست، و غير از او هيچ دوستان (و ياورانى) برايش نيست، آنان در گمراهى آشكارند.


'Awalam Yarawā 'Anna Allāha Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Lam Ya`ya Bikhalqihinna Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá Balá 'Innahu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

33

و آيا اطلاع نيافته‌اند كه خدايى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده و از آفرينش آنها درمانده نشده است، بر زنده كردن مردگان تواناست؟! آرى، [چرا] كه او بر هر چيزى تواناست.


Wa Yawma Yu`rađu Al-Ladhīna Kafarū `Alá An-Nāri 'Alaysa Hādhā Bil-Ĥaqqi Qālū Balá Wa Rabbinā Qāla Fadhūqū Al-`Adhāba Bimā Kuntum Takfurūna

34

و روزى كه كسانى كه كفر ورزيدند بر آتش عرضه مى‌شوند (و به آنها گفته مى‌شود:) آيا اين حق نيست؟! مى‌گويند:« آرى، سوگند به پروردگار ما (كه حق است!) »گويد:« پس بخاطر اينكه همواره كفر مى‌ورزيديد عذاب را بچشيد! »


Fāşbir Kamā Şabara 'Ūlū Al-`Azmi Mina Ar-Rusuli Wa Lā Tasta`jil Lahum Ka'annahum Yawma Yarawna Mā Yū`adūna Lam Yalbathū 'Illā Sā`atan Min Nahārin Balāghun Fahal Yuhlaku 'Illā Al-Qawmu Al-Fāsiqūna

35

پس شكيبا باش همانگونه كه (پيامبران) اولو العزم (صاحبان تصميم استوار) از فرستادگان شكيبايى كردند، و براى (عذاب) آنان شتاب مورز، (زيرا) روزى كه آنچه را وعده داده شده‌اند مى‌بينند، كه گويى جز ساعتى از روز، (در دنيا) درنگ نكرده‌اند؛ (اين) رساندن [پيام است‌] و آيا جز گروه نافرمانبردار هلاك مى‌شوند؟!


سوره محمد

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi 'Ađalla 'A`mālahum

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، (خدا) اعمالشان را گم كرده است.


Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa 'Āmanū Bimā Nuzzila `Alá Muĥammadin Wa Huwa Al-Ĥaqqu Min Rabbihim Kaffara `Anhum Sayyi'ātihim Wa 'Aşlaĥa Bālahum

2

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند و به آنچه بر محمد صلى الله عليه و آله فرو فرستاده شده ايمان آوردند، در حالى كه آن حقى از جانب پروردگارشان بود، (خدا) بدى‌هايشان را از آنان زدود و حالشان را اصلاح كرد.


Dhālika Bi'anna Al-Ladhīna Kafarū Attaba`ū Al-Bāţila Wa 'Anna Al-Ladhīna 'Āmanū Attaba`ū Al-Ĥaqqa Min Rabbihim Kadhālika Yađribu Allāhu Lilnnāsi 'Amthālahum

3

اين بخاطر آن است كه كسانى كه كفر ورزيدند از باطل پيروى كردند، و اينكه كسانى كه ايمان آوردند از حقى كه از جانب پروردگارشان بود پيروى كردند؛ اينگونه خدا براى مردم مثل‌هايشان را مى‌زند.


Fa'idhā Laqītumu Al-Ladhīna Kafarū Fađarba Ar-Riqābi Ĥattá 'Idhā 'Athkhantumūhum Fashuddū Al-Wathāqa Fa'immā Mannāan Ba`du Wa 'Immā Fidā'an Ĥattá Tađa`a Al-Ĥarbu 'Awzārahā Dhālika Wa Law Yashā'u Allāhu Lāntaşara Minhum Wa Lakin Liyabluwa Ba`đakum Biba`đin Wa Al-Ladhīna Qutilū Fī Sabīli Allāhi Falan Yuđilla 'A`mālahum

4

و هنگامى كه با كسانى كه كفر ورزيدند روبرو شديد، پس گردن‌ها (يشان) را بزنيد، تا هنگامى كه كاملا بر آنان مسلط شويد پس (اسيران را) محكم به بند كشيد؛ پس يا بعد (از آن) منت گذاريد (و آزادشان كنيد) يا (در برابر آزادى آنان) تاوان بگيريد، تا اينكه جنگ بارهاى سنگينش را (بر زمين) نهد، اين (فرمان خداست). و اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست حتما از آنان انتقام مى‌گرفت، و ليكن (مى‌خواهد) تا برخى از شما را با برخى [ديگر] بيازمايد. و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، پس (خدا) اعمالشان را گم نمى‌كند؛


Sayahdīhim Wa Yuşliĥu Bālahum

5

بزودى آنان را راهنمايى مى‌كند و حالشان را اصلاح مى‌كند؛


Wa Yudkhiluhumu Al-Jannata `Arrafahā Lahum

6

و آنان را وارد بهشت مى‌كند، در حالى كه آن را به آنان شناسانده بود.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Tanşurū Allaha Yanşurkum Wa Yuthabbit 'Aqdāmakum

7

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر (دين) خدا را يارى كنيد، شما را يارى مى‌كند؛ و گام‌هايتان را استوار مى‌دارد.


Wa Al-Ladhīna Kafarū Fata`sāan Lahum Wa 'Ađalla 'A`mālahum

8

و كسانى كه كفر ورزيدند، نگونسارى [و مرگ‌] بر آنان باد! و اعمالشان گم‌باد.


Dhālika Bi'annahum Karihū Mā 'Anzala Allāhu Fa'aĥbaţa 'A`mālahum

9

اين بخاطر آن است كه آنان از آنچه خدا فرو فرستاده ناخشنود بودند، پس خدا اعمالشان را تباه كرد.


'Afalam Yasīrū Fī Al-'Arđi Fayanžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Ladhīna Min Qablihim Dammara Allāhu `Alayhim Wa Lilkāfirīna 'Amthāluhā

10

و آيا در زمين گردش نكردند تا بنگرند چگونه بوده است فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند، خدا آنان را در هم كوبيد؛ و براى كافران همانند آن است!


Dhālika Bi'anna Allāha Mawlá Al-Ladhīna 'Āmanū Wa 'Anna Al-Kāfirīna Lā Mawlá Lahum

11

اين بخاطر آن است كه خدا سرپرست كسانى است كه ايمان آوردند؛ و (بخاطر) اينكه كافران هيچ سرپرستى براى آنان نيست.


'Inna Allāha Yudkhilu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa Al-Ladhīna Kafarū Yatamatta`ūna Wa Ya'kulūna Kamā Ta'kulu Al-'An`ām Wa An-Nāru Mathwan Lahum

12

در حقيقت خدا كسانى را كه ايمان آوردند و (كارهاى) شايسته انجام دادند، در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كند كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است؛ و كسانى كه كفر ورزيدند (از دنيا) بهره مى‌گيرند و مى‌خورند، همانطور كه دام‌ها مى‌خورند، و آتش جايگاهى براى آنان است.


Wa Ka'ayyin Min Qaryatin Hiya 'Ashaddu Qūwatan Min Qaryatika Allatī 'Akhrajatka 'Ahlaknāhum Falā Nāşira Lahum

13

و چه بسيار [مردم‌] آبادى كه هلاكشان كرديم كه آن (ها) از [مردم‌] آبادى‌ات (مكه) كه تو را (از آنجا) بيرون كردند، نيرومندتر بودند، و هيچ ياورى براى آنان نبود.


'Afaman Kāna `Alá Bayyinatin Min Rabbihi Kaman Zuyyina Lahu Sū'u `Amalihi Wa Attaba`ū 'Ahwā'ahum

14

و آيا كسى كه از طرف پروردگارش بر دليلى روشن باشد همانند كسى است كه بدى كردارش براى او آراسته شده است و از هوس‌هايشان پيروى كردند؟!


Mathalu Al-Jannati Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna Fīhā 'Anhārun Min Mā'in Ghayri 'Āsinin Wa 'Anhārun Min Labanin Lam Yataghayyar Ţa`muhu Wa 'Anhārun Min Khamrin Ladhdhatin Lilshshāribīna Wa 'Anhārun Min `Asalin Muşaffan Wa Lahum Fīhā Min Kulli Ath-Thamarāti Wa Maghfiratun Min Rabbihim Kaman Huwa Khālidun Fī An-Nāri Wa Suqū Mā'an Ĥamīmāan Faqaţţa`a 'Am`ā'ahum

15

مثال بهشتى كه پارسايان [خود نگهدار، بدان‌] وعده داده شده‌اند (همانند بوستانى است كه) در آن نهرهايى از آب تغييرناپذير، و نهرهايى از شيرى كه مزه‌اش تغيير نكرده، و نهرهايى از شرابى كه براى نوشندگان لذت بخش، و نهرهايى از عسل ناب است، و براى آنها در آن (بوستان) از همه محصولات (گونه‌اى) است؛ و (نيز) آمرزشى از سوى پروردگارشان است! (آيا اينها) همانند كسانى هستند كه در آتش ماندگارند، و از آب سوزان نوشانده مى‌شوند، و روده‌هايشان را پاره پاره مى‌كند؟!


Wa Minhum Man Yastami`u 'Ilayka Ĥattá 'Idhā Kharajū Min `Indika Qālū Lilladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Mādhā Qāla 'Ānifāan 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ţaba`a Allāhu `Alá Qulūbihim Wa Attaba`ū 'Ahwā'ahum

16

و برخى از آنان، كسانى هستند به (سخنان) تو گوش فرا مى‌دهند، تا هنگامى از نزد تو خارج مى‌شوند، به كسانى كه دانش داده شدند، مى‌گويند:« هم اكنون چه مى‌گفت؟! »آنان كسانى هستند كه خدا بر دل‌هايشان مهر نهاده و از هوس هايشان پيروى كردند.


Wa Al-Ladhīna Ahtadawā Zādahum Hudan Wa 'Ātāhum Taqwhum

17

و كسانى كه ره يافته‌اند (خدا) بر هدايت آنان افزود، و (توفيق) پارسايى‌شان را به آنان داد.


Fahal Yanžurūna 'Illā As-Sā`ata 'An Ta'tiyahum Baghtatan Faqad Jā'a 'Ashrāţuhā Fa'anná Lahum 'Idhā Jā'at/hum Dhikrāhum

18

و آيا انتظارى جز (آمدن) ساعت (رستاخيز) دارند كه ناگهان به سراغشان مى‌آيد، پس بيقين نشانه‌هاى آن آمده است؛ هنگامى كه (قيامت) به سراغ آنان آيد پس كجا يادآورى‌شان براى آنان (سود) دارد؟


Fā`lam 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Wa Astaghfir Lidhanbika Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Allāhu Ya`lamu Mutaqallabakum Wa Mathwākum

19

پس بدان كه هيچ معبودى جز خدا نيست؛ و براى پيامد (كارهاى) خود و براى مردان مؤمن و زنان مؤمن آمرزش طلب؛ و خدا رفت و آمد و جايگاه شما را مى‌داند.


Wa Yaqūlu Al-Ladhīna 'Āmanū Lawlā Nuzzilat Sūratun Fa'idhā 'Unzilat Sūratun Muĥkamatun Wa Dhukira Fīhā Al-Qitālu Ra'ayta Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Yanžurūna 'Ilayka Nažara Al-Maghshīyi `Alayhi Mina Al-Mawti Fa'awlá Lahum

20

و كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند:« چرا سوره‌اى فرو فرستاده نشد؟! »و هنگامى كه سوره‌اى محكم فرو فرستاده شود و در آن از جنگ ياد شود، كسانى را كه در دل‌هايشان (نوعى) بيمارى است مى‌بينى كه همچون نگاه كسى كه مرگ او را فرا گرفته باشد به سوى تو مى‌نگرند؛ پس (مرگ) براى آنان سزاوارتر است!


Ţā`atun Wa Qawlun Ma`rūfun Fa'idhā `Azama Al-'Amru Falaw Şadaqū Allaha Lakāna Khayrāan Lahum

21

(ولى دستور ما) اطاعت و گفتارى پسنديده است، و هنگامى كه تصميم كار (جهاد) گرفته شد، پس اگر (بر فرض) با خدا راست مى‌گفتند حتما براى آنان بهتر بود.


Fahal `Asaytum 'In Tawallaytum 'An Tufsidū Fī Al-'Arđi Wa Tuqaţţi`ū 'Arĥāmakum

22

و اگر (از دستور خدا) روى برتابيد آيا اميد داريد كه در زمين فساد كنيد، و پيوند خويشاوندانتان را بگسليد؟!


'Ūlā'ika Al-Ladhīna La`anahumu Allāhu Fa'aşammahum Wa 'A`má 'Abşārahum

23

آنها كسانى هستند كه خدا آنان را از رحمت خود دور ساخته است، و آنان را ناشنوا گردانده و چشمانشان را نابينا كرده است.


'Afalā Yatadabbarūna Al-Qur'āna 'Am `Alá Qulūbin 'Aqfāluhā

24

و آيا در قرآن تدبر نمى‌كنند يا بر دل‌هاى (آنان) قفل‌هاى (مخصوص) آن نهاده شده است؟!


'Inna Al-Ladhīna Artaddū `Alá 'Adbārihim Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Hudá Ash-Shayţānu Sawwala Lahum Wa 'Amlá Lahum

25

در حقيقت كسانى كه بعد از روشن شدن هدايت براى آنان، با عقبگردشان بازگشتند، شيطان (اعمال زشت را) براى آنان آراست، و آنان را به آرزوهاى دراز انداخت.


Dhālika Bi'annahum Qālū Lilladhīna Karihū Mā Nazzala Allāhu Sanuţī`ukum Fī Ba`đi Al-'Amri Wa Allāhu Ya`lamu 'Isrārahum

26

اين بخاطر آن است كه آنان به كسانى كه آنچه را خدا فروفرستاده ناخوش داشتند، گفتند:« بزودى در برخى از كارها از شما اطاعت مى‌كنيم. »در حالى كه خدا رازگويى آنان را مى‌داند.


Fakayfa 'Idhā Tawaffat/humu Al-Malā'ikatu Yađribūna Wujūhahum Wa 'Adbārahum

27

(حال آنان) چگونه است هنگامى كه فرشتگان (جان‌هاى) آنان را بطور كامل مى‌گيرند، در حالى كه بر صورت‌هايشان و پشت‌هايشان مى‌زنند؟!


Dhālika Bi'annahumu Attaba`ū Mā 'Askhaţa Allāha Wa Karihū Riđwānahu Fa'aĥbaţa 'A`mālahum

28

اين بخاطر آن است كه آنان از آنچه خدا را به خشم آورد، پيروى كردند. و خشنودى او را ناخوش داشتند؛ پس (خدا) اعمالشان را تباه كرد.


'Am Ĥasiba Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun 'An Lan Yukhrija Allāhu 'Ađghānahum

29

بلكه كسانى كه در دل‌هايشان [نوعى‌] بيمارى است پنداشتند كه خدا كينه‌هايشان را (آشكارا) بيرون نمى‌آورد؟!


Wa Law Nashā'u La'araynākahum Fala`araftahum Bisīmāhum Wa Lata`rifannahum Fī Laĥni Al-Qawli Wa Allāhu Ya`lamu 'A`mālakum

30

و اگر (بر فرض) مى‌خواستيم حتما آنان را به تو مى‌نمايانديم، پس آنان را با چهره‌شان مى‌شناختى، و قطعا آنان را از كنايه سخن (شان) مى‌شناسى؛ و خدا اعمال شما را مى‌داند.


Wa Lanabluwannakum Ĥattá Na`lama Al-Mujāhidīna Minkum Wa Aş-Şābirīna Wa Nabluwa 'Akhbārakum

31

و قطعا شما را آزمايش مى‌كنيم تا اينكه از ميان شما مجاهدان و شكيبايان را معلوم داريم، و خبرهايتان را بيازماييم.


'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Wa Shāqqū Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Hudá Lan Yađurrū Allaha Shay'āan Wa Sayuĥbiţu 'A`mālahum

32

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند و بعد از روشن شدن هدايت براى آنان با فرستاده (خدا) مخالفت ورزيدند، به خدا هيچ چيزى زيان نمى‌رسانند؛ و بزودى اعمالشان را تباه مى‌كند.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa Lā Tubţilū 'A`mālakum

33

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا اطاعت كنيد و از فرستاده (اش، نيز) اطاعت كنيد، و اعمالتان را باطل نسازيد.


'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Thumma Mātū Wa Hum Kuffārun Falan Yaghfira Allāhu Lahum

34

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند سپس در حالى كه آنان كافر بودند مردند، پس خدا آنان را نمى‌آمرزد.


Falā Tahinū Wa Tad`ū 'Ilá As-Salmi Wa 'Antumu Al-'A`lawna Wa Allāhu Ma`akum Wa Lan Yatirakum 'A`mālakum

35

پس سستى نكنيد و به سوى صلح فراخوانيد در حالى كه شما برتريد، و خدا با شماست و از اعمال شما نمى‌كاهد.


'Innamā Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā La`ibun Wa Lahwun Wa 'In Tu'uminū Wa Tattaqū Yu'utikum 'Ujūrakum Wa Lā Yas'alkum 'Amwālakum

36

زندگى پست (دنيا) فقط بازى و سرگرمى است؛ و اگر ايمان آوريد و خود نگهدارى كنيد، پاداشتان را به شما مى‌دهد و اموال شما را از شما نمى‌خواهد.


'In Yas'alkumūhā Fayuĥfikum Tabkhalū Wa Yukhrij 'Ađghānakum

37

اگر از شما آن (اموال) را بخواهد و به شما اصرار كند، بخل مى‌ورزيد؛ و كينه‌هايتان را (آشكارا) بيرون مى‌آورد.


Hā'antum Hā'uulā' Tud`awna Litunfiqū Fī Sabīli Allāhi Faminkum Man Yabkhalu Wa Man Yabkhal Fa'innamā Yabkhalu `An Nafsihi Wa Allāhu Al-Ghanīyu Wa 'Antumu Al-Fuqarā'u Wa 'In Tatawallawā Yastabdil Qawmāan Ghayrakum Thumma Lā Yakūnū 'Amthālakum

38

آگاه باشيد، شما (هم) آنيد كه فراخوانده مى‌شويد تا در راه خدا (اموالتان را) مصرف كنيد، پس برخى از شما كسى است كه بخل مى‌ورزد و هر كس بخل ورزد، پس فقط نسبت به خودش بخل كرده است؛ و خدا توانگر است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد گروهى غير از شما را جايگزين (شما) مى‌كند، سپس (آنان) همانند شما نخواهند بود.


سوره الفتح

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Innā Fataĥnā Laka Fatĥāan Mubīnāan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ در حقيقت ما با پيروزى آشكارى تو را پيروز كرديم؛


Liyaghfira Laka Allāhu Mā Taqaddama Min Dhanbika Wa Mā Ta'akhkhara Wa Yutimma Ni`matahu `Alayka Wa Yahdiyaka Şirāţāan Mustaqīmāan

2

تا خدا آنچه از پيامد (كار) تو مقدم شده و آنچه مؤخر شده را برايت بيامرزد، و نعمتش را برتو تمام كند و تو را به راهى راست رهنمون شود؛


Wa Yanşuraka Allāhu Naşrāan `Azīzāan

3

و خدا با پيروزى شكست ناپذيرى تورا يارى كند.


Huwa Al-Ladhī 'Anzala As-Sakīnata Fī Qulūbi Al-Mu'uminīna Liyazdādū 'Īmānāan Ma`a 'Īmānihim Wa Lillāh Junūdu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

4

او كسى است كه آرامش را در دل‌هاى مؤمنان فروفرستاد تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايند؛ و لشكريان آسمان‌ها و زمين فقط از آن خداست، و خدا دانايى فرزانه است.


Liyudkhila Al-Mu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Wa Yukaffira `Anhum Sayyi'ātihim Wa Kāna Dhālika `Inda Allāhi Fawzāan `Ažīmāan

5

تا مردان مؤمن و زنان مؤمن را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد كند كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است در حالى كه در آن ماندگارند و بدى هايشان را از آنان مى‌زدايد؛ و آن نزد خدا كاميابى بزرگى است.


Wa Yu`adhdhiba Al-Munāfiqīna Wa Al-Munāfiqāti Wa Al-Mushrikīna Wa Al-Mushrikāti Až-Žānnīna Billāhi Žanna As-Saw'i `Alayhim Dā'iratu As-Saw'i Wa Ghađiba Allāhu `Alayhim Wa La`anahum Wa 'A`adda Lahum Jahannama Wa Sā'at Maşīrāan

6

و مردان منافق و زنان منافق و مردان مشرك و زنان مشرك كه با گمان بدى به خدا گمان برند را (خدا) عذاب مى‌كند، كه حادثه بد فقط بر (خود) آنان است، و خدا برآنان خشم گرفته و آنان را از رحمتش دور كرده، و جهنم را براى آنان آماده ساخته است، و [اين‌] بد فرجامى است!


Wa Lillāh Junūdu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu `Azīzāan Ĥakīmāan

7

لشكريان آسمان‌ها و زمين فقط از آن خداست؛ و خدا شكست‌ناپذيرى فرزانه است.


'Innā 'Arsalnāka Shāhidāan Wa Mubashshirāan Wa Nadhīrāan

8

در حقيقت ما تو را گواه و مژده آور و هشدار گر فرستاديم،


Litu'uminū Billāhi Wa Rasūlihi Wa Tu`azzirūhu Wa Tuwaqqirūhu Wa Tusabbiĥūhu Bukratan Wa 'Aşīlāan

9

تابه خدا و فرستاده‌اش ايمان آوريد، و اورا گرامى داريد (و دشمنانش را از او باز داريد)، و بزرگش شماريد، و صبحگاهان و عصرگاهان (و شب هنگام) او را تسبيح گوييد.


'Inna Al-Ladhīna Yubāyi`ūnaka 'Innamā Yubāyi`ūna Allāha Yadu Allāhi Fawqa 'Aydīhim Faman Nakatha Fa'innamā Yankuthu `Alá Nafsihi Wa Man 'Awfá Bimā `Āhada `Alayhu Allāha Fasayu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan

10

در حقيقت كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند فقط با خدا بيعت مى‌كنند، كه دست (قدرت) خدا برفراز دستان آنان است؛ و هر كس پيمان شكنى كند پس فقط بر زيان خودش پيمان مى‌شكند؛ و هر كه بدانچه بر آن با خدا پيمان بسته است وفاكند، پس بزودى پاداشى بزرگ به او خواهد داد.


Sayaqūlu Laka Al-Mukhallafūna Mina Al-'A`rābi Shaghalatnā 'Amwālunā Wa 'Ahlūnā Fāstaghfir Lanā Yaqūlūna Bi'alsinatihim Mā Laysa Fī Qulūbihim Qul Faman Yamliku Lakum Mina Allāhi Shay'āan 'In 'Arāda Bikum Đarrāan 'Aw 'Arāda Bikum Naf`āan Bal Kāna Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrāan

11

بزودى واپس ماندگان از عرب‌هاى (صحرانشين) به تو مى‌گويند:« اموال ما و خانواده‌هايمان، ما را (به خود) مشغول داشت، پس براى ما طلب آمرزش كن! »با زبان‌هايشان چيزى را مى‌گويند كه در دل‌هايشان نيست بگو:« اگر (خدا) زيانى براى شما بخواهد، يا سودى براى شما بخواهد، پس چه كسى از طرف خدا براى شما صاحب اختيار چيزى است؟ (تا مانع او شود!) بلكه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.


Bal Žanantum 'An Lan Yanqaliba Ar-Rasūlu Wa Al-Mu'uminūna 'Ilá 'Ahlīhim 'Abadāan Wa Zuyyina Dhālika Fī Qulūbikum Wa Žanantum Žanna As-Saw'i Wa Kuntum Qawmāan Būrāan

12

بلكه يقين كرديد كه فرستاده (خدا) و مؤمنان به سوى خانواده‌هايشان هرگز بازنخواهند گشت؛ و اين در دل‌هاى شما آراسته شده بود و باگمان بدى گمان برديد، و گروهى هلاك شده بوديد. »


Wa Man Lam Yu'umin Billāhi Wa Rasūlihi Fa'innā 'A`tadnā Lilkāfirīna Sa`īrāan

13

و هر كس كه به خدا و فرستاده‌اش ايمان نياورد پس (سرنوشتش دوزخ است، چرا) كه ما براى كافران شعله فروزان (آتش) آماده كرده‌ايم!


Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Yaghfiru Liman Yashā'u Wa Yu`adhdhibu Man Yashā'u Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

14

و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين فقط از آن خداست؛ هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) مى‌آمرزد؛ و هر كس را بخواهد (و مستحق باشد) عذاب مى‌كند؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


Sayaqūlu Al-Mukhallafūna 'Idhā Anţalaqtum 'Ilá Maghānima Lita'khudhūhā Dharūnā Nattabi`kum Yurīdūna 'An Yubaddilū Kalāma Allāhi Qul Lan Tattabi`ūnā Kadhalikum Qāla Allāhu Min Qablu Fasayaqūlūna Bal Taĥsudūnanā Bal Kānū Lā Yafqahūna 'Illā Qalīlāan

15

هنگامى كه باشتاب به سوى غنيمت‌ها به راه مى‌افتيد تا آنها را بگيريد، واپس ماندگان بزودى مى‌گويند:« ما را واگذاريد تا بدنبال شما بياييم. »در حالى كه مى‌خواهند كلام خدا را تغيير دهند؛ بگو:« بدنبال ما نياييد، اينگونه خدا پيش از (اين) گفت. »پس بزودى مى‌گويند:« بلكه به ما حسد مى‌ورزيد. »بلكه (آنان) هرگز جز اندكى بطور عميق نمى‌فهميدند.


Qul Lilmukhallafīna Mina Al-'A`rābi Satud`awna 'Ilá Qawmin 'Ūlī Ba'sin Shadīdin Tuqātilūnahum 'Aw Yuslimūna Fa'in Tuţī`ū Yu'utikumu Allāhu 'Ajrāan Ĥasanāan Wa 'In Tatawallawā Kamā Tawallaytum Min Qablu Yu`adhdhibkum `Adhābāan 'Alīmāan

16

به واپس ماندگان از عرب‌هاى (صحرانشين) بگو:« بزودى به سوى گروهى سخت نيرومند (و جنگ آور) فراخوانده مى‌شويد كه با آنان بجنگيد يا اسلام آورند؛ و اگر اطاعت كنيد، خدا پاداش نيكى به شما مى‌دهد؛ و اگر روى برتابيد همان گونه كه پيش از (اين) روى برتافتيد، شما را با عذاب دردناكى عذاب مى‌كند! »


Laysa `Alá Al-'A`má Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-'A`raji Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-Marīđi Ĥarajun Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Yudkhilhu Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa Man Yatawalla Yu`adhdhibhu `Adhābāan 'Alīmāan

17

هيچ تنگى (و تكليفى) بر نابينا نيست و (نيز) هيچ تنگى (و تكليفى) بر لنگ نيست، و (نيز) بر بيمار هيچ تنگى (و تكليفى) نيست؛ و هر كس از خدا و فرستاده‌اش اطاعت كند او را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كند كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است؛ و هر كس روى برتابد باعذاب دردناكى او را عذاب مى‌كند!


Laqad Rađiya Allāhu `Ani Al-Mu'uminīna 'Idh Yubāyi`ūnaka Taĥta Ash-Shajarati Fa`alima Mā Fī Qulūbihim Fa'anzala As-Sakīnata `Alayhim Wa 'Athābahum Fatĥāan Qarībāan

18

بيقين خدا از مؤمنان خشنود شد هنگامى كه زير درخت با تو بيعت كردند و (خدا) آنچه را در دل‌هايشان بود دانست؛ پس آرامش را بر دل‌هايشان فروفرستاد، و پيروزى نزديكى به آنان پاداش داد؛


Wa Maghānima Kathīratan Ya'khudhūnahā Wa Kāna Allāhu `Azīzāan Ĥakīmāan

19

و (نيز) غنيمت‌هاى فراوانى كه آنها را مى‌گيرند، و خدا شكست ناپذيرى فرزانه است.


Wa`adakumu Allāhu Maghānima Kathīratan Ta'khudhūnahā Fa`ajjala Lakum Hadhihi Wa Kaffa 'Aydiya An-Nāsi `Ankum Wa Litakūna 'Āyatan Lilmu'uminīna Wa Yahdiyakum Şirāţāan Mustaqīmāan

20

خدا غنيمت‌هاى فراوانى به شما وعده داده بود كه آنها را مى‌گيريد، پس اين (غنائم) را به شما شتابان داد و دستان (تجاوزگر) مردم را از شما كوتاه كرد، و تا نشانه‌اى براى مؤمنان باشد، و شما را به راهى راست رهنمون شود.


Wa 'Ukhrá Lam Taqdirū `Alayhā Qad 'Aĥāţa Allāhu Bihā Wa Kāna Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrāan

21

و (نيز غنائم) ديگرى كه شما توانايى (بدست آوردن) آنها را نداريد، كه بيقين خدا بر آنها احاطه دارد؛ و خدا بر همه چيز تواناست.


Wa Law Qātalakumu Al-Ladhīna Kafarū Lawallawā Al-'Adbāra Thumma Lā Yajidūna Walīyan Wa Lā Naşīrāan

22

و اگر (بر فرض) كسانى كه كفر ورزيدند با شما مى‌جنگيدند، حتما با عقبگرد روى بر مى‌تافتند (و شكست مى‌خوردند)؛ سپس هيچ سرپرست و ياورى نمى‌يافتند


Sunnata Allāhi Allatī Qad Khalat Min Qablu Wa Lan Tajida Lisunnati Allāhi Tabdīlāan

23

(اين) روش خداست كه پيش از (اين) گذشت، و هيچ تغييرى براى روش (و قانون) خدا نخواهى يافت.


Wa Huwa Al-Ladhī Kaffa 'Aydiyahum `Ankum Wa 'Aydiyakum `Anhum Bibaţni Makkata Min Ba`di 'An 'Ažfarakum `Alayhim Wa Kāna Allāhu Bimā Ta`malūna Başīrāan

24

و او كسى است كه دستان (تجاوزگر) آنان را از شما و دستان شما را از آنان در دل مكه كوتاه كرد، بعد از آنكه شما را بر آنان پيروز ساخت؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست.


Humu Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddūkum `Ani Al-Masjidi Al-Ĥarāmi Wa Al-Hadya Ma`kūfāan 'An Yablugha Maĥillahu Wa Lawlā Rijālun Mu'uminūna Wa Nisā'un Mu'uminātun Lam Ta`lamūhum 'An Taţa'ūhum Fatuşībakum Minhum Ma`arratun Bighayri `Ilmin Liyudkhila Allāhu Fī Raĥmatihi Man Yashā'u Law Tazayyalū La`adhdhabnā Al-Ladhīna Kafarū Minhum `Adhābāan 'Alīmāan

25

آنان كسانى هستند كه كفر ورزيدند و شما را از مسجد الحرام بازداشتند، و (نيز) قربانى بازداشت شده را از رسيدن به قربانگاهش (منع كردند). و اگر نبودند مردان مؤمن و زنان مؤمنى كه آنان را نمى‌شناختيد، كه پايمالشان مى‌كرديد، پس از آنان عيبى بدون هيچ دانشى به شما مى‌رسيد، (خدا هرگز مانع اين جنگ نمى‌شد؛ ليكن شما را از حمله بازداشت) تا خدا هر كس را (شايسته ببيند و) بخواهد در رحمتش وارد كند؛ اگر (بر فرض مؤمنان و كافران از هم) جدا مى‌شدند، حتما كسانى از آنان را كه كفر ورزيدند با عذاب دردناكى عذاب مى‌كرديم!


'Idh Ja`ala Al-Ladhīna Kafarū Fī Qulūbihimu Al-Ĥamīyata Ĥamīyata Al-Jāhilīyati Fa'anzala Allāhu Sakīnatahu `Alá Rasūlihi Wa `Alá Al-Mu'uminīna Wa 'Alzamahum Kalimata At-Taqwá Wa Kānū 'Aĥaqqa Bihā Wa 'Ahlahā Wa Kāna Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmāan

26

(ياد كن) هنگامى را كه كسانى كه كفر ورزيدند، در دل‌هايشان تعصب خشم آلود (كه همان) تعصب خشم آلود (دوران) جاهليت بود، قرار دادند؛ پس خدا آرامش خود را بر فرستاده‌اش و بر مؤمنان فرو فرستاد و آنان را به گفتار (و برنامه) پارسايى (و خود نگهدارى) ملزم ساخت، و (آنان) سزاوارتر بدان و اهل آن بودند؛ و خدا به هر چيزى داناست.


Laqad Şadaqa Allāhu Rasūlahu Ar-Ru'uyā Bil-Ĥaqqi Latadkhulunna Al-Masjida Al-Ĥarāma 'In Shā'a Allāhu 'Āminīna Muĥalliqīna Ru'ūsakum Wa Muqaşşirīna Lā Takhāfūna Fa`alima Mā Lam Ta`lamū Faja`ala Min Dūni Dhālika Fatĥāan Qarībāan

27

بيقين خدا به فرستاده‌اش درخواب بحق راست گفت كه اگر خدا بخواهد قطعا با امنيت وارد مسجد الحرام مى‌شويد در حالى كه سرهايتان را تراشيده و (يا) كوتاه كرده‌ايد (و از كسى) نمى‌ترسيد؛ و (خدا) مى‌دانست آنچه كه نمى‌دانستيد؛ و جز اين، پيروزى نزديكى (براى شما) قرارداده است.


Huwa Al-Ladhī 'Arsala Rasūlahu Bil-Hudá Wa Dīni Al-Ĥaqqi Liyužhirahu `Alá Ad-Dīni Kullihi Wa Kafá Billāhi Shahīdāan

28

او كسى است كه فرستاده‌اش را با هدايت و دين حق فرستاده تا آن را بر همه دين [ها] پيروز گرداند؛ و گواهى خدا كافى است.


Muĥammadun Rasūlu Allāhi Wa Al-Ladhīna Ma`ahu 'Ashiddā'u `Alá Al-Kuffāri Ruĥamā'u Baynahum Tarāhum Rukka`āan Sujjadāan Yabtaghūna Fađlāan Mina Allāhi Wa Riđwānāan Sīmāhum Fī Wujūhihim Min 'Athari As-Sujūdi Dhālika Mathaluhum Fī At-Tawrāati Wa Mathaluhum Fī Al-'Injīli Kazar`in 'Akhraja Shaţ'ahu Fa'āzarahu Fāstaghlaža Fāstawá `Alá Sūqihi Yu`jibu Az-Zurrā`a Liyaghīža Bihimu Al-Kuffāra Wa`ada Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Minhum Maghfiratan Wa 'Ajrāan `Ažīmāan

29

محمد صلى الله عليه و آله فرستاده خداست؛ و كسانى كه با او هستند بر كافران سخت‌گير (و) در ميان خود مهرورزند؛ آنان را ركوع كنان [و] سجده كنان مى‌بينى، در حالى كه بخشش و خشنودى‌اى از خدا مى‌جويند؛ نشانه آنان در چهره‌هايشان از اثر سجده [نمايان‌] است؛ اين مثال آنان در تورات است و مثال آنان در انجيل است، همانند زراعتى كه جوانه‌اش را بيرون آورده، پس آن را تقويت كرده و محكم گرداند، پس بر ساقه‌هاى خود راست قرارگيرد، در حالى كه كشاورزان را شگفت زده كند؛ تا كافران را بخاطر آنان به خشم آورد! خدا به كسانى از آنان كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، آمرزش و پاداش بزرگى را وعده داده است.


سوره الحجرات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tuqaddimū Bayna Yadayi Allāhi Wa Rasūlihi Wa Attaqū Allaha 'Inna Allāha Samī`un `Alīmun

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! فرا پيش خدا و فرستاده‌اش (چيزى را) مقدم نداريد، (و بر آنان پيشى مگيريد.) و [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد؛ كه خدا شنواى داناست.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tarfa`ū 'Aşwātakum Fawqa Şawti An-Nabīyi Wa Lā Tajharū Lahu Bil-Qawli Kajahri Ba`đikum Liba`đin 'An Taĥbaţa 'A`mālukum Wa 'Antum Lā Tash`urūna

2

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! صداهايتان را فراتر از صداى پيامبر بلند مكنيد، و در سخن گفتن بر او بانگ نزنيد، همچون بانگ زدن برخى از شما بر برخى [ديگر]؛ مبادا اعمال شما تباه شود در حالى كه شما (با درك حسى) متوجه نمى‌شويد.


'Inna Al-Ladhīna Yaghuđđūna 'Aşwātahum `Inda Rasūli Allāhi 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Amtaĥana Allāhu Qulūbahum Lilttaqwá Lahum Maghfiratun Wa 'Ajrun `Ažīmun

3

در حقيقت كسانى كه صداهايشان را نزد فرستاده خدا فرو مى‌كشند، آنان كسانى هستند كه خدا دل‌هايشان را براى پارسايى (و خود نگهدارى آزموده و) خالص نموده است؛ [و] براى آنان آمرزش و پاداش بزرگى است.


'Inna Al-Ladhīna Yunādūnaka Min Warā'i Al-Ĥujurāti 'Aktharuhum Lā Ya`qilūna

4

درواقع كسانى كه تو را از پشت اتاق‌ها فرامى‌خوانند، اكثر آنان خردورزى نمى‌كنند.


Wa Law 'Annahum Şabarū Ĥattá Takhruja 'Ilayhim Lakāna Khayrāan Lahum Wa Allāhu Ghafūrun Raĥīmun

5

و اگر (بر فرض) آنان شكيبايى مى‌كردند تا به سوى آنان در آيى، حتما براى آنان بهتر بود؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Jā'akum Fāsiqun Binaba'iin Fatabayyanū 'An Tuşībū Qawmāan Bijahālatin Fatuşbiĥū `Alá Mā Fa`altum Nādimīna

6

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر نافرمانبردارى، براى شما خبر بزرگى آورد، پس (در باره آن) تحقيق كنيد، (مبادا) نادانسته با گروهى برخورد كنيد، و از آنچه انجام داده‌ايد، پشيمان گرديد.


Wa A`lamū 'Anna Fīkum Rasūla Allāhi Law Yuţī`ukum Fī Kathīrin Mina Al-'Amri La`anittum Wa Lakinna Allāha Ĥabbaba 'Ilaykumu Al-'Īmāna Wa Zayyanahu Fī Qulūbikum Wa Karraha 'Ilaykumu Al-Kufra Wa Al-Fusūqa Wa Al-`Işyāna 'Ūlā'ika Humu Ar-Rāshidūna

7

و بدانيد كه فرستاده خدا در ميان شماست؛ اگر (بر فرض) در بسيارى از كارها از شما اطاعت كند، حتما به زحمت مى‌افتيد؛ و ليكن خدا ايمان را براى شما دوست داشتنى گردانيد، و آن را در دل‌هايتان بياراست، و كفر و نافرمانى و گناه را براى شما ناخوشايند ساخت؛ تنها آنان (كه اينگونه‌اند) هدايت يافتگانند.


Fađlāan Mina Allāhi Wa Ni`matan Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun

8

(و اين بخاطر) بخششى و نعمتى از خداست؛ و خدا داناى فرزانه است.


Wa 'In Ţā'ifatāni Mina Al-Mu'uminīna Aqtatalū Fa'aşliĥū Baynahumā Fa'in Baghat 'Iĥdāhumā `Alá Al-'Ukhrá Faqātilū Allatī Tabghī Ĥattá Tafī'a 'Ilá 'Amri Allāhi Fa'in Fā'at Fa'aşliĥū Baynahumā Bil-`Adli Wa 'Aqsiţū 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Muqsiţīna

9

و اگر دو گروه از مؤمنان با هم به جنگ (و نزاع) پرداختند، پس ميان آن دو صلح برقرار كنيد؛ و اگر يكى از آن دو بر ديگرى ستم (و تجاوز) كند، پس با آنكه ستم مى‌كند، بجنگيد، تا به فرمان خدا باز گردد؛ و اگر بازگشت، پس در ميان آن دو عادلانه صلح برقرار سازيد، و دادگرى كنيد؛ [چرا] كه خدا دادگران را دوست مى‌دارد.


'Innamā Al-Mu'uminūna 'Ikhwatun Fa'aşliĥū Bayna 'Akhawaykum Wa Attaqū Allaha La`allakum Turĥamūna

10

مؤمنان فقط برادران يكديگرند؛ پس ميان دو برادرتان (هنگامى كه اختلاف كردند) صلح برقرار كنيد؛ و [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد، باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Yaskhar Qawmun Min Qawmin `Asá 'An Yakūnū Khayrāan Minhum Wa Lā Nisā'un Min Nisā'in `Asá 'An Yakunna Khayrāan Minhunna Wa Lā Talmizū 'Anfusakum Wa Lā Tanābazū Bil-'Alqābi Bi'sa Al-Aismu Al-Fusūqu Ba`da Al-'Īmāni Wa Man Lam Yatub Fa'ūlā'ika Humu Až-Žālimūna

11

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! گروهى [از مردان‌]، گروهى [ديگر] را ريشخند نكنند، شايد [آنان‌] از اينها بهتر باشند؛ و زنانى، زنان [ديگر] را (ريشخند نكنند)، شايد [آنان‌] از اينها بهتر باشند؛ و (شما) از خودتان عيبجويى نكنيد، و يكديگر را با لقب‌ها [ى زشت‌] نخوانيد؛ بد است بعد از ايمان آوردن، نام فاسق (بر كسى نهادن)! و كسانى كه توبه نكنند، پس تنها آنان ستمكارانند.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Ajtanibū Kathīrāan Mina Až-Žanni 'Inna Ba`đa Až-Žanni 'Ithmun Wa Lā Tajassasū Wa Lā Yaghtab Ba`đukum Ba`đāan 'Ayuĥibbu 'Aĥadukum 'An Ya'kula Laĥma 'Akhīhi Maytāan Fakarihtumūhu Wa Attaqū Allaha 'Inna Allāha Tawwābun Raĥīmun

12

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از بسيارى از گمان‌ها بپرهيزيد، [چرا] كه برخى از گمان‌ها گناه است؛ و (در كارهاى شخصى ديگران) تجسس نكنيد؛ و برخى از شما برخى [ديگر] را غيبت نكند، آيا يكى از شما دوست دارد كه گوشت برادرش را در حالى كه مرده است، بخورد؟! پس آن را ناخوش مى‌داريد؛ و [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد، كه خدا بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز است.


Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'Innā Khalaqnākum Min Dhakarin Wa 'Unthá Wa Ja`alnākum Shu`ūbāan Wa Qabā'ila Lita`ārafū 'Inna 'Akramakum `Inda Allāhi 'Atqākum 'Inna Allāha `Alīmun Khabīrun

13

اى مردم! در واقع ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را نژادها و قبيله‌هايى قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا خودنگهدارترين (و پارساترين) شماست؛ براستى كه خدا داناى آگاه است.


Qālati Al-'A`rābu 'Āmannā Qul Lam Tu'uminū Wa Lakin Qūlū 'Aslamnā Wa Lammā Yadkhuli Al-'Īmānu Fī Qulūbikum Wa 'In Tuţī`ū Allaha Wa Rasūlahu Lā Yalitkum Min 'A`mālikum Shay'āan 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun

14

عرب‌هاى [صحرانشين‌] گفتند:« ايمان آورديم. » (اى پيامبر) بگو:« ايمان نياورده‌ايد، و ليكن بگوييد اسلام آورديم، و حال آنكه هنوز ايمان وارد دل‌هايتان نشده است؛ و اگر از خدا و فرستاده‌اش اطاعت كنيد، هيچ چيز از (پاداش) كارهايتان را از شما كم نمى‌كند؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است. »


'Innamā Al-Mu'uminūna Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa Rasūlihi Thumma Lam Yartābū Wa Jāhadū Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim Fī Sabīli Allāhi 'Ūlā'ika Humu Aş-Şādiqūna

15

مؤمنان تنها كسانى هستند كه به خدا و فرستاده‌اش ايمان آورده‌اند، سپس ترديد نكرده‌اند، و با اموالشان و جان‌هايشان در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ تنها آنان راستگويانند.


Qul 'Atu`allimūna Allāha Bidīnikum Wa Allāhu Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun

16

بگو:« آيا خدا را از دين (داري) تان با خبر مى‌سازيد؟! در حالى كه خدا آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است، مى‌داند؛ و خدا به هر چيزى داناست. »


Yamunnūna `Alayka 'An 'Aslamū Qul Lā Tamunnū `Alayya 'Islāmakum Bali Allāhu Yamunnu `Alaykum 'An Hadākum Lil'īmāni 'In Kuntum Şādiqīna

17

بر تو منت مى‌نهند كه اسلام آورده‌اند؛ (اى پيامبر) بگو:« اسلام آوردنتان را بر من منت منهيد، بلكه خدا بر شما منت مى‌نهد كه شما را به ايمان رهنمون شد، اگر (در ايمان خود) راستگو هستيد؛


'Inna Allāha Ya`lamu Ghayba As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Allāhu Başīrun Bimā Ta`malūna

18

براستى خدا نهان آسمان‌ها و زمين را مى‌داند و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، بيناست. »


سوره ق

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qāf Wa Al-Qur'āni Al-Majīdi

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ قاف، سوگند به قرآن با عظمت (كه نبوت تو و معاد حق است)!


Bal `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Faqāla Al-Kāfirūna Hādhā Shay'un `Ajībun

2

بلكه تعجب كردند كه (پيامبرى) هشدارگر از ميان آنان به سراغشان آمد، و كافران گفتند:« اين چيز شگفت‌آورى است!


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Dhālika Raj`un Ba`īdun

3

آيا هنگامى كه مرديم و خاك شديم (باز هم زنده مى‌شويم) اين بازگشتى بعيد است! »


Qad `Alimnā Mā Tanquşu Al-'Arđu Minhum Wa `Indanā Kitābun Ĥafīžun

4

بيقين مى‌دانيم، آنچه را كه زمين از (بدن) آنان مى‌كاهد در حالى كه نزد ما كتابى نگاهدارنده (حساب همه چيز) است.


Bal Kadhdhabū Bil-Ĥaqqi Lammā Jā'ahum Fahum Fī 'Amrin Marījin

5

بلكه هنگامى كه حق به سراغشان آمد دروغ انگاشتند؛ پس آنان در كارى آشفته‌اند.


'Afalam Yanžurū 'Ilá As-Samā'i Fawqahum Kayfa Banaynāhā Wa Zayyannāhā Wa Mā Lahā Min Furūjin

6

و آيا به سوى آسمانى كه بر فرازشان است نظر نكرده‌اند كه چگونه آن را ساختيم، و آن را (باستارگان) بياراستيم، در حالى كه در آن هيچ شكافى نيست؟!


Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Bahījin

7

و زمين را گسترانيديم. و در آن [كوه‌هاى‌] استوارى افكنديم، و از هر نوع [گياه‌] زيبا در آن رويانديم،


Tabşiratan Wa Dhikrá Likulli `Abdin Munībin

8

تا بينش و يادآورى براى هر بنده بازگشت كننده (به سوى خدا) باشد.


Wa Nazzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Mubārakāan Fa'anbatnā Bihi Jannātin Wa Ĥabba Al-Ĥaşīdi

9

و از آسمان، آبى پر بركت فرو فرستاديم، پس بوسيله آن بوستان‌ها و دانه‌هاى درو كردنى رويانديم،


Wa An-Nakhla Bāsiqātin Lahā Ţal`un Nađīdun

10

و درخت خرماى بلند كه برايش شكوفه‌هاى لايه لايه است؛


Rizqāan Lil`ibādi Wa 'Aĥyaynā Bihi Baldatan Maytāan Kadhālika Al-Khurūju

11

تا« روزى »براى بندگان باشد و بوسيله آن (باران) سرزمين مرده را زنده كرديم؛ بيرون آمدن (مردگان از گور نيز) همينگونه است.


Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa 'Aşĥābu Ar-Rassi Wa Thamūdu

12

پيش از آنان قوم نوح و اصحاب الرس (ياران چاه و پرستندگان صنوبر) و (قوم) ثمود (پيامبرانشان را) تكذيب كردند،


Wa `Ādun Wa Fir`awnu Wa 'Ikhwānu Lūţin

13

و (نيز قوم) عاد و فرعون و برادران لوط،


Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati Wa Qawmu Tubba`in Kullun Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa Wa`īdi

14

و اهل ايكه (سرزمين پردرخت قوم شعيب) و قوم تبع، همه (اينان) فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند، پس تهديد (عذاب من درباره آنان) تحقق يافت!


Afa`ayīnā Bil-Khalqi Al-'Awwali Bal Hum Fī Labsin Min Khalqin Jadīdin

15

و آيا ما از آفرينش نخستين وامانديم (تا از باز آفرينش رستاخيز در مانده باشيم)؟! بلكه آنان در مورد آفرينش جديد در اشتباهند.


Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Wa Na`lamu Mā Tuwaswisu Bihi Nafsuhu Wa Naĥnu 'Aqrabu 'Ilayhi Min Ĥabli Al-Warīdi

16

و بيقين انسان را آفريديم و آنچه را نفسش بدان وسوسه مى‌كند مى‌دانيم، و ما از رگ گردن به او نزديك تريم.


'Idh Yatalaqqá Al-Mutalaqqiyāni `Ani Al-Yamīni Wa `Ani Ash-Shimāli Qa`īdun

17

(يادكن) هنگامى را كه دو (فرشته) دريافت كننده كه از (طرف) راست و از (طرف) چپ در حالى كه (در كمين) نشسته‌اند، (اعمال انسان را) دريافت مى‌دارند؛


Mā Yalfižu Min Qawlin 'Illā Ladayhi Raqībun `Atīdun

18

(انسان) هيچ سخنى تلفظ نمى‌كند مگر آنكه نزد او (فرشته‌اى) نگهبان آماده (ثبت) است.


Wa Jā'at Sakratu Al-Mawti Bil-Ĥaqqi Dhālika Mā Kunta Minhu Taĥīdu

19

و مستى مرگ به حق مى‌آيد، (و به انسان گفته مى‌شود:) اين چيزى است كه تو همواره از آن مى‌گريختى!


Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Dhālika Yawmu Al-Wa`īdi

20

و در شيپور (رستاخيز) دميده مى‌شود؛ آن روز تهديد (عذاب) است!


Wa Jā'at Kullu Nafsin Ma`ahā Sā'iqun Wa Shahīdun

21

و هر شخصى مى‌آيد در حالى كه همراه او (فرشته) راننده و گواهى دهنده است.


Laqad Kunta Fī Ghaflatin Min Hādhā Fakashafnā `Anka Ghiţā'aka Fabaşaruka Al-Yawma Ĥadīdun

22

(به او گفته مى‌شود:) بيقين از اين (رستاخيز) در غفلت بودى، پس پرده‌ات را از (چشمان) تو برطرف كرديم، و امروز چشمت تيز بين است.


Wa Qāla Qarīnuhu Hādhā Mā Ladayya `Atīdun

23

و (فرشته) همنشين او گويد:« اين (نامه اعمال) چيزى است كه نزد من آماده است. »


'Alqiyā Fī Jahannama Kulla Kaffārin `Anīdin

24

(به آن دو مأمور گفته مى‌شود:) هر بسيار ناسپاس ستيزگر را در جهنم افكنيد!


Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin Murībin

25

(همان) بسيار بازدارنده از نيكى، كه تجاوزگرى ترديدگر است.


Al-Ladhī Ja`ala Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fa'alqiyāhu Fī Al-`Adhābi Ash-Shadīdi

26

(همان) كسى كه معبود ديگرى با خدا قرارداده، پس او را در عذاب شديد بيفكنيد!


Qāla Qarīnuhu Rabbanā Mā 'Aţghaytuhu Wa Lakin Kāna Fī Đalālin Ba`īdin

27

(شيطان) همنشين او گويد:« اى پروردگار ما! (من) او را به طغيان وا نداشتم، و ليكن (خودش) در گمراهى دورى بود. »


Qāla Lā Takhtaşimū Ladayya Wa Qad Qaddamtu 'Ilaykum Bil-Wa`īdi

28

(خدا) گويد:« نزد من كشمكش نكنيد در حالى كه تهديد (عذاب) را براى شما از پيش فرستادم.


Mā Yubaddalu Al-Qawlu Ladayya Wa Mā 'Anā Bižallāmin Lil`abīdi

29

در نزد من سخن تغيير داده نمى‌شود، و من هرگز نسبت به بندگان بيدادگر نيستم. »


Yawma Naqūlu Lijahannama Hal Amtala'ti Wa Taqūlu Hal Min Mazīdin

30

روزى كه به جهنم مى‌گوييم:« آيا پرشده‌اى؟! »و (در جواب) مى‌گويد:« آيا افزون (بر اين) هست؟! »


Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna Ghayra Ba`īdin

31

و بهشت به پارسايان (خود نگهدار) نزديك شده است در حالى كه دور نيست.


Hādhā Mā Tū`adūna Likulli 'Awwābin Ĥafīžin

32

اين چيزى است كه (بدان) وعده داده مى‌شويد، براى هر توبه كار (خود) نگهدار.


Man Khashiya Ar-Raĥmana Bil-Ghaybi Wa Jā'a Biqalbin Munībin

33

(همان) كسى كه از (خداى) گسترده‌مهر در نهان هراسيد، و با دلى بازگشت كننده (به سوى خدا) آمد.


Adkhulūhā Bisalāmin Dhālika Yawmu Al-Khulūdi

34

(به آنان گفته مى‌شود:) در حال سلامت وارد آنجا شويد، اين روز ماندگارى است.


Lahum Mā Yashā'ūna Fīhā Wa Ladaynā Mazīdun

35

تنها براى آنان آنچه را كه بخواهند در آنجا (آماده) است، و نزد ما افزون (بر آن موجود) است.


Wa Kam 'Ahlaknā Qablahum Min Qarnin Hum 'Ashaddu Minhum Baţshāan Fanaqqabū Fī Al-Bilādi Hal Min Maĥīşin

36

و چه بسيار گروه‌هايى را كه پيش از آنان هلاك كرديم، كه ايشان از آنان سخت‌تر بودند و شهرها را گشودند؛ آيا هيچ راه فرارى (براى آنان از عذاب) بود؟!


'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Liman Kāna Lahu Qalbun 'Aw 'Alqá As-Sam`a Wa Huwa Shahīdun

37

قطعا در اين (مطلب) تذكرى است براى كسى كه او دل (و عقل) دارد، يا گوش فرا دهد، در حالى كه گواهى، (متوجه) باشد.


Wa Laqad Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Wa Mā Massanā Min Lughūbin

38

و بيقين آسمان‌ها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست در شش روز (و دوره) آفريديم، و هيچ خستگى به ما نرسيد.


Fāşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Al-Ghurūbi

39

پس بر آنچه مى‌گويند، شكيبا باش؛ و پيش از طلوع خورشيد و قبل از غروب، با ستايش پروردگارت تسبيح گوى.


Wa Mina Al-Layli Fasabbiĥhu Wa 'Adbāra As-Sujūdi

40

بخشى از شب (را بپاخيز) و او را تسبيح گوى. و از پى سجده‌ها (نيز تسبيح گوى).


Wa Astami` Yawma Yunādi Al-Munādi Min Makānin Qarībin

41

و گوش فرا ده روزى كه دعوت گر از مكانى نزديك ندا مى‌دهد،


Yawma Yasma`ūna Aş-Şayĥata Bil-Ĥaqqi Dhālika Yawmu Al-Khurūji

42

(همان) روزى كه بانگ (بزرگ رستاخيز) را به حق مى‌شنوند؛ آن روز خروج (از قبرها) است.


'Innā Naĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa 'Ilaynā Al-Maşīru

43

در حقيقت فقط ما زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم، و فرجام (همه) تنها به سوى ماست.


Yawma Tashaqqaqu Al-'Arđu `Anhum Sirā`āan Dhālika Ĥashrun `Alaynā Yasīrun

44

روزى كه زمين برآنان بشكافد، بسرعت (از آن بيرون مى‌آيند)؛ اين گرد آورى است كه براى ما آسان است.


Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna Wa Mā 'Anta `Alayhim Bijabbārin Fadhakkir Bil-Qur'āni Man Yakhāfu Wa`īdi

45

ما به آنچه مى‌گويند داناتريم، و تو برآنان زورگوى نيستى؛ پس كسانى را كه از تهديد (عذاب من) مى‌ترسند به قرآن متذكر ساز!


سوره الذاریات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به بادهايى كه (ابرها را) كاملا پراكنده مى‌كنند!


Fālĥāmilāti Wiqrāan

2

و (سوگند به ابرهاى) حمل كننده (بار) سنگين!


Fāljāriyāti Yusrāan

3

و (سوگند به كشتى‌هايى كه) به آسانى روانند!


Fālmuqassimāti 'Amrāan

4

و (سوگند به فرشتگانى كه) تقسيم كننده كار [ها] يند!


'Innamā Tū`adūna Laşādiqun

5

قطعا آنچه (بدان) وعده داده مى‌شويد راست است؛


Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un

6

و مسلما جزاى (اعمال) واقع شدنى است.


Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki

7

سوگند به آسمان كه داراى راه‌هاى (پرچين زيبا) ست!


'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin

8

قطعا شما در گفتارى متفاوتيد.


Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika

9

كسى كه (از ايمان) روى گردانيده شده، (از حق) روى گردانده مى‌شود.


Qutila Al-Kharrāşūna

10

كشته باد، حدس زنندگان (دروغ پرداز)!


Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna

11

(همان) كسانى كه در گرداب جهل غافلند،


Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni

12

مى‌پرسند:« روز جزا چه زمانى است؟! »


Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna

13

روزى است كه آنان بر آتش كيفر داده مى‌شوند!


Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna

14

(و به آنان گفته مى‌شود:) بچشيد كيفرتان را، اين همان چيزى است كه به (آمدن) آن همواره شتاب مى‌كرديد!


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

15

در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستان‌ها [ى بهشتى‌] و چشمه سارانند.


Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna

16

گيرندگانند آنچه را پروردگارشان به آنان دهد، [چرا] كه آنان پيش از آن [از] نيكوكاران بودند.


Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna

17

همواره اندكى از شب را مى‌خوابيدند؛


Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna

18

و آنان در سحرگاهان طلب آمرزش مى‌كردند؛


Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi

19

و در اموال آنان حقى براى گدا و محروم بود.


Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna

20

و در زمين نشانه‌هايى براى اهل يقين است.


Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna

21

و (نيز) در خودتان، پس آيا (حقايق را) نمى‌بينيد؟!


Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna

22

و« روزى »شما و آنچه وعده داده مى‌شويد در آسمان است.


Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna

23

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين قطعا آن (مطالب) حق است همان گونه كه شما سخن مى‌گوييد!


Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna

24

آيا خبر ميهمان‌هاى گرامى داشته شده ابراهيم به تو رسيده است؟!


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna

25

هنگامى كه بر او وارد شدند پس گفتند:« سلام! » (ابراهيم) گفت:« سلام! (شما) گروهى ناشناخته (ايد.) »


Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin

26

پس به سوى خانواده‌اش روى كرد و گوساله فربه (بريان شده‌اى) آورد،


Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna

27

و آن را به ايشان نزديك كرد، (و) گفت:« آيا (غذا) نمى‌خوريد؟! »


Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin

28

پس از آنان (در دل) احساس ترس كرد، (فرشتگان) گفتند:« نترس! »و اورا به پسرى دانا مژده دادند.


Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun

29

و زنش در حالى كه فرياد مى‌كشيد روى آورد و به صورتش زد و گفت:« (چگونه من مى‌زايم در حالى كه) پيرزنى نازا هستم؟! »


Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu

30

(فرشتگان) گفتند:« پروردگارت چنين گفته است، [چرا] كه او خود فرزانه [و] داناست. »


جزء قبل

جزء 26 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان