قرآن عثمان طه

سوره المجادلة

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ حقا كه خدا سخن زنى را كه در باره شوهرش با تو مجادله مى‌كرد و به خدا شكايت مى‌نمود شنيد، خدا گفتگوى شما دو نفر را مى‌شنود كه خدا شنوا و بيناست.


2

كسانى كه با زنان خويش ظهار مى‌كنند آنها مادرانشان نيستند، مادرانشان فقط زنانى هستند كه آنها را زائيده‌اند و آنها سخن ناشناخته و باطل مى‌گويند خدا بسيار عفو كننده و چاره ساز است.


3

آنان كه با زنان خويش ظهار مى‌كنند سپس به آنچه گفته‌اند بر مى‌گردند، آنها راست آزاد كردن برده‌اى پيش از مقاربت با اين دستور موعظه مى‌شويد، خدا از آنچه مى‌كنيد با خبر است.


4

هر كس برده پيدا نكند، براى اوست دو ماه پى در پى روزه پيش از مقاربت هر كس قدرت نداشته باشد براى اوست اطعام شصت نفر فقير، اين براى آنست كه به خدا و رسولش ايمان بياوريد حدود خدا اينهاست، كافران را عذاب دردناكى است.


5

آنان كه با خدا و رسولش دشمنى مى‌كنند ذليل شده‌اند، چنان كه پيشينيان ذليل گرديدند، ما آيات روشن نازل كرده‌ايم كافران را عذاب خوار كننده‌اى هست.


6

در روزى كه خدا همه‌شان را زنده مى‌كند، از آنچه كرده‌اند خبرشان مى‌دهد خدا همه آنها را شمارش كرده ولى آنها فراموش نموده‌اند، خدا بر هر چيز شاهد است.


7

آيا ندانسته‌اى كه خدا مى‌داند آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است؟ نجواى هيچ سه نفر نمى‌شود مگر اينكه خدا چهارم آنهاست و نه پنج نفر مگر آنكه خدا ششم آنهاست نه كمتر و نه زيادتر مگر آنكه خدا با آنهاست هر جا كه باشند، سپس روز قيامت از عملى كه كرده‌اند خبرشان مى‌دهد، خدا به هر چيز داناست.


8

آيا نگاه نكردى به آنان كه از نجوى نهى شده‌اند، سپس به آنچه نهى شده‌اند بر مى‌گردند جلسه مى‌كنند با آنچه گناه و تجاوز و مخالفت پيامبر است و چون پيش تو آيند تو را تحيت گويند به طريقى كه خدا تحيت نگفته است، و در ضمير خويش مى‌گويند: چرا خدا به گفته‌مان عذابمان نمى‌كند، جهنم براى آنها كافى است ...


9

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون جلسه سرى مى‌كنيد با چيزى كه در آن گناه و تجاوز و مخالفت پيامبر است نجوى نكنيد، نجوى كنيد با آنچه در آن نيكويى و تقوى هست ...


10

نجواى منافقان از شيطان است تا اهل ايمان را محزون كند ولى هيچ چيز ضررشان نمى‌زند، مگر به اذن خدا، مؤمنان بر خدا توكل كنند.


11

اى اهل ايمان چون به شما گفته شود: در مجالس جا باز كنيد، جا باز كنيد، تا خدا به شما وسعت دهد، و چون گفته شد برخيزيد، برخيزيد، خدا آنان را از شما كه ايمان آورده و علم داده شده‌اند درجاتى بالا مى‌برد، خدا به آنچه مى‌كنيد داناست.


12

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد چون با پيامبر خلوت كرديد پيش از خلوت صدقه‌اى بدهيد اين براى شما بهتر و پاكيزه‌تر است و اگر توانايى نداشتيد، خدا آمرزنده و مهربان است.


13

آيا ترسيديد از اينكه پيش از خلوتتان صدقات بدهيد، پس چون عمل نكرديد و خدا بشما برگشت، پس نماز را بر پا داريد و زكاة را بدهيد، خدا و رسولش را اطاعت كنيد، خدا بآنچه مى‌كنيد داناست.


14

آيا نگاه نكردى به كسانى كه دوست داشته‌اند قومى غضب شده را، آنها نه از شما هستند و نه از آنها و قسم مى‌خورند بر دروغ با آنكه مى‌دانند.


15

خدا براى آنها عذابى سخت آماده كرده بد است آنچه مى‌كنند.


16

سوگندهاى خويش را سپر قرار داده‌اند و از راه خدا اعراض نموده‌اند، آنها راست عذابى دردناك.


17

اموال و اولادشان هرگز از عذاب خدا كفايتشان نمى‌كند، آنها اهل آتشند و در آن پيوسته خواهند بود.


18

در روزى كه خدا همه‌شان را زنده مى‌كند براى خدا سوگند مى‌خورند چنان كه براى شما مى‌خورند و گمان مى‌كنند كه بر چيزى هستند.


19

شيطان بر آنها چيره شده و ياد خدا را فراموششان كرده است، آنها حزب شيطانند، بدانيد كه حزب شيطان جز زيانكار نيستند.


20

آنهايى كه با خدا و رسولش دشمنى مى‌كنند در رديف ذليلترين خلق مى‌باشند.


21

خدا حتمى كرده كه من و رسولانم حتما غلبه خواهيم كرد، خدا قومى و داناست.


22

پيدا نخواهى كرد قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت مى‌آورند، دوست بدارند دشمنان خدا و رسولش را هر چند كه پدران يا پسران يا برادران و يا عشيره‌شان باشند، خدا در قلب آنها ايمان را ثبت كرده و با روحى از جانب خويش تأييدشان فرموده است داخلشان مى‌كند به جناتى كه از زير آنها نهرها روان است، در آنها پيوسته‌اند ...


سوره الحشر

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ تنزيه مى‌كند خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و اوست توانا و حكيم.


2

او كسى است كه اهل كتاب كافر را براى نخستين راندن از ديارشان بيرون كرد، گمان‌ نمى‌كردند كه خارج شوند و فكر مى‌كردند كه قلعه‌هايشان از اراده خدا مانع مى‌شود، خدا از محلى بر آنها آمد كه گمان نمى‌كردند و بر دلهايشان واهمه انداخت خانه‌هاى خويش را با دست خود و دست مسلمين خراب مى‌كردند.


3

اگر خدا بر آنها بيرون رفتن نمى‌نوشت حتما در دنيا عذابشان مى‌كرد، آنها را در آخرت عذاب آتش هست.


4

اين بدان جهت است كه آنها و رسولش را دشمن داشتند، هر كه خدا را دشمن دارد، عذاب خدا سخت است.


5

هر نخله‌اى كه قطع كرديد و يا بر ريشه‌هاى آن باقى گذاشتيد به اذن خدا بود و تا فاسقان را خوار گرداند.


6

آنچه خدا از بنو نضير بر پيامبرش بر گردانيد چيزى است كه بر آن اسبى و شترى نتاختيد ليكن خدا پيامبرانش را بر هر كس خواست مسلط مى‌كند، خدا بر هر چيزى تواناست.


7

آنچه خدا از اهل قرى بر پيامبرش برگردانيد مال خدا و مال رسول و مال قرابت رسول‌ و يتيمان و مساكين و درمانده است، تا فى‌ء مالى نباشد كه در دست اغنيا گردش مى‌كند، آنچه پيامبر به شما داد بگيريد و آنچه را كه از آن نهى كرد ترك كنيد، از خدا بترسيد كه عذاب خدا سخت است.


8

(في سبيل الله) براى فقراء مهاجرين است كه از ديار و اموالشان خارج شده‌اند، از خدا تفضل و رضايت مى‌خواهند، خدا و رسولش را يارى مى‌كنند، آنها راستگويانند.


9

و براى كسانى است كه مدينه و ايمان را پيش از مهاجران آماده كرده‌اند، دوست مى‌دارند كسانى را به سوى آنها هجرت مى‌كنند، و در دل خود از آنچه به آنها داده شده حاجتى نمى‌يابند هر چند كه خود محتاج باشند، هر كه از بخل نفس نگهدارى شود، آنها اهل فلاحند.


10

و براى كسانى كه بعد از آنها آمده‌اند مى‌گويند: پروردگارا بيامرز ما را و برادرانمان را كه پيش از ما به ايمان سبقت كرده‌اند، و در دل ما به اهل ايمان كينه‌اى به وجود نياور، خدايا تو رءوف و رحيم هستى.


11

آيا نگاه نكردى به آنان كه منافق شده‌اند به برادران كافر خود از اهل كتاب مى‌گويند: اگر اخراج شويد حتما با شما خارج خواهيم شد و اصلا درباره شما به حرف كسى گوش نخواهيم داد و اگر جنگ كرده شويد حتما شما را يارى خواهيم كرد خدا گواه است كه دروغ مى‌گويند.


12

اگر اخراج شوند با آنها خارج نمى‌شوند و اگر مورد جنگ واقع شوند كمكشان‌ نمى‌كنند و اگر هم كمكشان كنند، فرار كرده سپس مورد نصرت واقع نمى‌شوند.


13

شما مؤمنان در سينه آنها از خدا پرمهابت‌تر هستيد زيرا كه آنها قومى نافهم هستند.


14

به طور جمعى با شما نمى‌جنگند مگر در قريه‌هاى قلعه‌دار يا از پس ديوارها ترسشان ميانشان شديد است، آنها را متحد، فكر مى‌كنى ولى دلهايشان پراكنده است چون قومى نافهم هستند.


15

مثل آنها مثل يهود ديگر است كه در اين نزديكى سزاى عمل خويش را ديدند ...


16

مثل منافقان مثل شيطان است كه به انسان گويد: كافر باش و چون كافر شود گويد: از تو بيزارم ...


17

عاقبتشان آنست كه هر دو در آتش پيوسته خواهند بود، جزاى ظالمان همين است.


18

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد بترسيد از خدا و بنگرد هر كس براى فردا چه فرستاده است، از خدا بترسيد كه خدا به آنچه مى‌كنيد مطلع است.


19

نباشيد مانند كسانى كه خدا را فراموش كرده‌اند، خدا نيز خودشان را از ياد آنها برده است، آنها فاسقانند.


20

مساوى نيست اهل آتش و اهل بهشت، اهل بهشت فقط آنها هستند نجات يابندگان.


21

اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مى‌كرديم حتما مى‌ديدى آن را كه متذلل و شكافته‌ مى‌شود از مهابت خدا، اين مثلها را براى مردم مى‌زنيم تا فكر كنند.


22

اوست خدايى كه جز او معبودى نيست داناى نهان و آشكار است، فقط اوست رحمان رحيم.


23

اوست خدايى كه جز او معبودى نيست مدبر، منزه بى‌آزار، ايمنى بخش مراقب، غالب، مصلح و با عظمت است، منزه است خدا از آنچه شريك قرار مى‌دهند.


24

اوست خداى آفريننده امتياز دهنده و صورت آفرين، همه نامهاى خوب براى اوست آنچه در آسمانها و زمين هست او را تسبيح مى‌كند.


سوره الممتحنة

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، دشمنان من و دشمنان خودتان را دوستان مگيريد، مودت خويش را به سوى آنها مى‌افكنديد، انكار مى‌كنند حقى را كه به شما آمده، پيامبر و شما را مجبور به خروج مى‌كنند به علت ايمان به خدا كه پروردگار شماست. اگر از مكه براى جهاد در راه من و براى طلب رضاى من هجرت‌ كرده‌ايد؟ پنهانى به آنها اظهار محبت مى‌كنيد، من داناترم ...


2

اگر شما را به چنگ آورند بر شما دشمن مى‌شوند و دست و زبان خويش را به بدى به سوى شما باز مى‌كنند ...


3

ارحام و اولادتان روز قيامت هرگز به شما نفع ندهند، خدا ميان آنها و شما جدايى مى‌اندازد ...


4

براى شما سرمشق خوبى هست در ابراهيم و آنان كه با او بودند، وقتى كه به قوم خويش گفتند: ما از شما و از آنچه جز خدا مى‌پرستيد بيزاريم، به دين شما كافر شديم، ميان ما و شما دشمنى و كينه دائمى به وجود آمد تا وقتى كه به خداى واحد ايمان بياوريد، (علاقه‌اى ميان آنها نماند) مگر سخن ابراهيم كه به پدرش گفت: براى تو مغفرت خواهم خواست، چيزى از خدا بر تو مالك نيستم، پروردگارا بر تو توكل كرديم و به تو باز گشتيم بازگشت به سوى توست.


5

پروردگارا ما را براى كفار مايه امتحان قرار مده، ما را بيامرز فقط تو هستى توانا و حكمت كردار.


6

براى شما در آنها سرمشق خوبى هست براى آن كس كه خدا و روز قيامت را اميد دارد هر كه برگردد، خدا بى‌نياز و ستوده است.


7

اميد است خدا ميان شما و آنان كه دشمن داشته‌ايد محبت قرار بدهد، خدا تواناست، خدا آمرزنده و مهربان است.


8

خدا شما را نهى نمى‌كند از كسانى كه با شما در باره دين نجنگيده و شما را از ديارتان خارج نكرده‌اند، اينكه به آنها نيكى كنيد، و با آنها عدالت نمائيد كه خدا عادلان را دوست دارد.


9

فقط شما را نهى مى‌كند از كسانى كه با شما در باره دين جنگيده و از ديارتان بيرون كرده و بر اخراج شما به يكديگر كمك نموده‌اند، اينكه آنها را دوست بداريد هر كه آنها را دوست بدارد ظالم است.


10

اى اهل ايمان چون زنان مؤمن به عنوان مهاجر پيش شما آيند امتحانشان كنيد خدا به ايمانشان داناتر است، اگر آنها را مؤمن يافتيد به سوى كفار بر نگردانيد آنها به كفار و كفار به آنها حلال نيستند، مهريه‌اى كه كفار داده‌اند بدهيد مانعى‌ نيست كه آنها را نكاح كنيد، وقتى كه مهريه‌شان را بدهيد، زنان كافر را در قيد زوجيت نگاه نداريد، آنچه داده‌ايد بخواهيد، آنچه داده‌اند بخواهند اين حكم خداست ...


11

اگر كسى از زنان شما به طرف كفار رفت و غنيمت به دست آورديد به آنان كه زنانشان رفته‌اند به قدر آنچه داده‌اند بدهيد از خدايى كه به او ايمان داريد بترسيد.


12

اى پيامبر چون زنان مؤمن پيش تو آيند كه بيعت كنند، بر اينكه به خدا چيزى شريك نكنند، دزدى ننمايند، اولادشان را نكشند، زنازاده را به شوهران خويش نسبت ندهند و در هيچ كار خوبى تو را مخالفت نكنند، با آنها بيعت كن و از خدا بر ايشان آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده و مهربان است.


13

اى اهل ايمان دوست نداريد قومى را كه خدا به آنها غضب كرده است آنها از ثواب آخرت نوميد شده‌اند، چنان كه كفار از دفن شدگان مأيوس گشته‌اند.


سوره الصف

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ تسبيح مى‌كند خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و فقط اوست توانا و حكيم.


2

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد چرا مى‌گوئيد آنچه را كه نمى‌كنيد؟!


3

بزرگ است در نزد خدا از حيث مبغوض بودن اينكه بگوئيد آنچه را كه نمى‌كنيد.


4

خدا دوست دارد كسانى را كه در راه او صف‌كشان جهاد مى‌كنند، گويى كه بناى استوار مى‌باشند.


5

و چون موسى به قوم خويش گفت: اى قوم من، چرا مرا اذيت مى‌كنيد با آنكه مى‌دانيد من رسول خدا هستم به شما، و چون در عمل منحرف شدند خدا قلوبشان را منحرف كرد زيرا كه خدا فاسقان را هدايت نمى‌كند.


6

ياد آر كه عيسى بن مريم گفت: اى بنى اسرائيل من رسول خدايم به شما، تصديق مى‌كنم توراتى را كه در پيش من است و بشارت مى‌دهم به پيامبرى كه بعد از من مى‌آيد نام او احمد است، چون احمد آيات روشن را آورد گفتند: اين سحر آشكارى است.


7

كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ بندد با آنكه به اسلام دعوت مى‌شود، خدا قوم ظالم را هدايت نمى‌كند.


8

مى‌خواهند نور خدا را با دهانهايشان خاموش كنند، خدا نور خويش را تكميل خواهد كرد هر چند كافران ناخوش دارند.


9

خدا كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان پيروز گرداند، هر چند كه مشركان مكروه دارند.


10

اى اهل ايمان آيا دلالت كنم شما را به تجارتى كه از عذاب بزرگ و دردناكى شما را نجات بدهد.


11

(اينكه) ايمان آوريد به خدا و رسول او و جهاد كنيد در راه خدا با اموال و جانهاى خود، آن براى شما بهتر است اگر بدانيد.


12

تا گناهان شما را بيامرزد و به بهشتهايى كه از زير آنها نهرها روان است داخلتان كند و بمسكنهاى دلچسب در بهشتهاى جاودان، آنست نجات بزرگ.


13

و نعمت ديگرى كه دوست مى‌داريد و آن يارى خدا و پيروزى نزديك است بشارت ده مؤمنان را.


14

اى اهل ايمان ياران خدا باشيد چنان كه عيسى بن مريم به خواص خود گفت: ياران من در رفتن به طرف خدا كيست؟ حواريون گفتند: مائيم ياران خدا در نتيجه‌ گروهى از بنى اسرائيل ايمان آورده و طائفه‌اى كافر شدند، اهل ايمان را بر دشمنشان پيروز كرديم، غالب شدند.


سوره الجمعة

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ تسبيح مى‌كند خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، خدايى كه مدبر، پاك، غالب و حكيم است.


2

اوست كه در ميان درس ناخوانده‌ها پيامبرى مبعوث كرد كه آيات خدا را براى آنها مى‌خواند و پاكشان مى‌كند و به آنها كتاب و حكمت مى‌آموزد، آنها از پيش در گمراهى آشكار بودند.


3

و مبعوث كرد در ميان ديگران از آنها، كه هنوز به آنها ملحق نشده‌اند، خدا عزيز و حكيم است.


4

آن فضل خداست كه به هر كه خواهد بدهد خداى صاحب فضل بزرگ است.


5

حكايت آنان كه تورات به آنها تعليم شد ولى نكردند، مانند حكايت الاغ است كه كتابها را حمل مى‌كند بد است حكايت قومى كه آيات خدا را تكذيب كرده‌اند خدا قوم ظالم را هدايت نمى‌كند.


6

بگو: اى كسانى كه يهودى شده‌ايد اگر گمان داريد كه دوستان خدا هستيد پس آرزوى مرگ كنيد اگر راستگوييد.


7

و هرگز مرگ را آرزو نخواهند، به علت آنچه از پيش فرستاده‌اند، خدا به ظالمان آگاه است.


8

بگو: مرگى كه از آن فرار مى‌كنيد، حتما به شما خواهد رسيد، سپس به سوى خدايى كه داناى نهان و آشكار است بر مى‌گرديد، از آنچه كرده‌ايد به شما خبر خواهد داد.


9

اى اهل ايمان چون در روز جمعه براى نماز اذان گفته شد، به نماز جمعه شتاب كنيد و خريد و فروش را ترك نمائيد، اين براى شما بهتر است اگر بدانيد.


10

پس چون نماز تمام شد، در زمين پراكنده شويد، و از فضل خدا بطلبيد و خدا را بسيار ياد كنيد تا رستگار گرديد.


11

و چون آوازى يا تجارتى ديدند به سوى آن پراكنده مى‌شوند و تو را ايستاده مى‌گذارند بگو: ثواب خدا از آواز و از تجارت بهتر است، خدا بهترين رازقين مى‌باشد.


سوره المنافقون

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ چون منافقان پيش تو آيند گويند: گواهى مى‌دهيم كه تو رسول خدايى، خدا مى‌داند كه تو رسول او هستى خدا گواهى مى‌دهد كه منافقان دروغگويانند.


2

سوگندهاى خود را سپر قرار داده و از راه خدا اعراض نموده‌اند، بد است آنچه مى‌كنند.


3

اين بدانجهت است كه آنها ايمان آورده و سپس كافر شده‌اند، بر قلبشان مهر زده شده و نمى‌فهمند.


4

چون آنها را به بينى بدنهايشان تو را به شگفت آورد و اگر سخن گويند گوش مى‌دهى (ولى) گويى چوبهاى تكيه داده‌اند، هر صدا را بر عليه خود گمان مى‌كنند، آنها جز دشمن نيستند از آنها حذر كن، خدا آنها را بكشد كجا بر مى‌گردند.


5

و چون به آنها گفته شود: بيائيد تا رسول خدا برايتان استغفار كند سرشان را (به مسخره) تكان مى‌دهند، مى‌بينى كه معرض و متكبرند.


6

يكسان است بر آنها استغفار كنى يا نكنى، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشود، خدا قوم فاسق را هدايت نمى‌كند.


7

آنها بودند كه گفتند به آنان كه با رسول خدا هستند انفاق نكنيد تا متفرق شوند خزائن آسمانها و زمين خاص خداست ليكن منافقان نمى‌فهمند.


8

مى‌گويند چون به مدينه برگشتيم عزيزتر ذليلتر را از آن خارج خواهد كرد، عزت خاص خدا و رسولش و مؤمنين است ليكن منافقان نمى‌فهمند.


9

اى اهل ايمان اموال و اولادتان شما را از ياد خدا مشغول نكند، هر كس چنين كند، آنها فقط زيانكارانند.


10

انفاق كنيد از آنچه روزيتان داده‌ايم پيش از آنكه براى يكى از شما مرگ بيايد و بگويد: خدايا چرا مرا تا مدت نزديكى به تأخير نيانداختى تا انفاق كنم و از نيكو كاران باشم.


11

چون مرگ كسى بيايد خدا هرگز مرگ آن را به تأخير نمى‌اندازد خدا به آنچه مى‌كنيد داناست.


سوره التغابن

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ تسبيح مى‌گويد: خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست. حكومت و ستايش خاص اوست و او بر هر چيز تواناست.


2

اوست كه شما را آفريده بعضى از شما كافر و بعضى مؤمن هستيد، خدا به آنچه مى‌كنيد بيناست.


3

آسمان و زمين را به حق آفريده و شما را شكل داده و شكلتان را نيكو كرده و بازگشت به سوى اوست.


4

مى‌داند آنچه را كه در آسمانها و زمين هست و مى‌داند آنچه را كه پنهان مى‌داريد و آنچه را كه آشكار مى‌كنيد و خدا به مكنونات سينه‌ها داناست.


5

آيا به شما نرسيده سرگذشت آنان كه پيش از اين كافر شدند، سزاى عمل خويش را چشيدند و آنها راست عذابى دردناك.


6

اين عذاب بدانجهت بود كه پيامبرانشان آيات روشن را به آنها مى‌آوردند، گفتند: آيا بشرهايى ما را هدايت مى‌كنند؟!! كافر شدند، اعراض كردند، خدا اظهار بى نيازى كرد، خدا بى‌نياز و ستوده است.


7

كفار گمان كردند كه هرگز برانگيخته نمى‌شوند بگو: آرى قسم به پروردگارم كه حتما برانيگخته مى‌شويد و از آنچه كرده‌ايد خبر داده مى‌شويد اين بر خدا آسان است.


8

پس به خدا و رسولش و به قرآنى كه نازل كرده‌ايم ايمان بياوريد، خدا به آنچه مى‌كنيد داناست.


9

روزى كه شما را براى روز جمع شدن جمع مى‌كند، آن روز مغبون شدن است، هر كس به خدا ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد او را به بهشتهايى داخل مى‌كند كه از زير آنها نهرها جارى است، در آن جاودانند آنست نجات بزرگ.


10

و آنان كه كافر شده و آيات ما را تكذيب كرده‌اند، آنها اهل آتشند و در آن جاودانند، آن بد جايگاهى است.


11

هيچ مصيبتى نمى‌رسد مگر به اذن خدا، هر كه به خدا ايمان آورد قلبش را هدايت كند خدا به هر چيز داناست.


12

اطاعت كنيد خدا را، اطاعت كنيد رسول را، اگر اعراض كرديد، بر عهده پيامبر ما فقط تبليغ آشكار است.


13

خدا جز او معبودى نيست، مؤمنان بر خدا توكل كنند.


14

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد بعضى از همسران و فرزندان شما دشمن شما هستند از آنها حذر كنيد، و اگر عفو كنيد و ملامت ننمائيد و ببخشيد، خدا آمرزنده و مهربان است.


15

اموال و اولاد شما مايه امتحان است و در نزد خداست پاداشى بزرگ.


16

آنچه بتوانيد خدا را تقوى كنيد و بشنويد و اطاعت نمائيد هر كه از بخل نفسش نگهدارى شود، آنها رستگارانند.


17

اگر قرض دهيد خدا را، قرض نيكويى آن را براى شما زياد مى‌كند و شما را مى‌آمرزد خدا پاداش دهنده و بردبار است.


18

داناى نهان و آشكار و توانا و حكيم است.


سوره الطلاق

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ اى پيامبر چون خواستيد زنان را طلاق دهيد، در زمان عده طلاق دهيد وعده را تا آخر بشماريد، از خدا بترسيد آنها را از خانه‌هايشان خارج نكنيد و خود نيز خارج نشوند، مگر آنكه گناه آشكارى بياورند، اينها حدود خدايند، هر كس از حدود خدا تجاوز كند به خود ظلم كرده است، نمى‌دانى شايد خدا بعد از آن، كارى به وجود آورد.


2

چون به آخر مدت رسيدند به خوبى نگاه داريد و يا به نيكويى جدا شويد، دو شاهد عادل از خود بگيريد، شهادت را براى خدا اقامه كنيد، با اين سخن موعظه مى‌شود آن كس كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هر كس به خدا تقوى كند، خدا براى او راه نجاتى قرار مى‌دهد.


3

و به او روزى مى‌دهد از جايى كه گمان ندارد و هر كس بر خدا توكل كند خدا براى او بس است خدا كار او را به مرادش مى‌رساند، خدا براى هر چيز اندازه‌اى معين كرده است.


4

زنانى كه از حيض يائسه شده‌اند اگر درباره آنها شك كرديد، عده آنها سه ماه است و نيز عده آنهايى كه حيض نديده‌اند، و زنان حامله مدت عده‌شان آنست كه وضع حمل كنند، هر كس به خدا تقوى كند از كارش به او آسانى قرار مى‌دهد.


5

اينها امر خداست كه به شما نازل كرده هر كس از خدا بترسد گناهانش را مى‌آمرزد و اجرش را بزرگ مى‌كند.


6

زنان را اسكان دهيد در بعضى از خانه‌هايى كه از توانايى خود ساكن شده‌ايد، به آنها ضرر نرسانيد تا بر آنها تنگ گيريد و اگر حامله بودند، بر آنها انفاق كنيد تا حملشان را وضع كنند، پس اگر براى شما (به فرزند شما) شير دادند اجرتشان‌ را بدهيد، در ميان خود به نيكى مشورت كنيد، اگر يكديگر را به حسرت وا داشتيد زن ديگرى به او شير مى‌دهد.


7

تا انسان صاحب وسعت از وسعت خويش انفاق كند و هر كه رزقش بر او تنگ شده انفاق كند از آنچه خدا داده است، خدا هيچ كس را تكليف نمى‌كند مگر به قدر آنچه به او داده است خدا به زودى بعد از تنگى آسانى قرار مى‌دهد.


8

اى بسا شهرى كه از فرمان خدا و پيامبرانش سرپيچى كرد حساب كشيديم، از آن حساب شديدى و عذابش نموديم عذابى بى‌مانند.


9

سزاى طغيانش را چشيد و عاقبت امرش خسران بود.


10

خدا براى آنها عذاب سختى آماده كرده است اى خردمندان از خدا بترسيد كه ايمان آورده‌ايد خدا به شما ذكر نازل كرده است.


11

رسولى كه بر شما آيات روشن خدا را مى‌خواند تا اهل ايمان و عمل صالح را از تاريكيها به طرف نور خارج كند هر كس به خدا ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد، خدا او را به بهشتهايى كه از زير آنها نهرها جارى است داخل مى‌كند كه‌ در آن ابدى هستند خدا روزيش را بهتر كرده است.


12

خدا همانست كه هفت آسمان را آفريده و از زمين مثل آنها را، امر خدا ميان آنها به تدريج نازل مى‌شود، تا بدانيد كه خدا بر هر چيز تواناست و علم خدا به هر چيز احاطه دارد.


سوره التحریم

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ اى پيامبر چرا بر خود حرام مى‌كنى آنچه را كه خدا بر تو حلال كرده؟ و در اينكار رضايت زنانت را مى‌خواهى؟! خدا غفور و رحيم است.


2

خدا از بين بردن قسمها را بر شما تشريع كرده، خدا سرپرست شما و دانا و حكيم است.


3

ياد آر كه پيامبر به بعضى از زنانش حديثى را به طور مخفى گفت، چون زن آن را به ديگرى خبر داد خدا آن را بر پيامبر آشكار نمود، پيامبر بعضى را به آن زن گفت و بعضى را نگفت، زنش گفت: كى تو را خبر داد؟! فرمود: خداى عليم و خبير


4

اگر به خدا توبه كنيد مناسب است كه قلوب شما از حق منحرف شده و اگر بر عليه پيامبر همكارى كنيد، (بدانيد كه) خدا حامى اوست و جبرئيل و نكو كار مؤمنان و ملائكه بعد از آنها كمك او هستند.


5

اگر پيامبر شما را طلاق بدهد شايد خدايش بهتر از شما را به او عوض بدهد زنان مسلمان، زنان مؤمن زنان هميشه مطيع زنان توبه كار زنان عابده زنان روزه دارد زنان شوهر ديده و زنان باكره.


6

اى اهل ايمان خود و خانواده‌تان را حفظ كنيد از آتشى كه هيزم آن انسانها و سنگهاست بر آن موكلند ملائكه سختگير و محكم كه خدا را در آنچه امر فرموده مخالفت نكرده و آنچه امر شوند مى‌كنند.


7

اى آنان كه كافر شده‌ايد امروز اعتذار نكنيد فقط آنچه را كه مى‌كرديد مجازات مى‌شويد.


8

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد توبه كنيد به خدا توبه نصوح شايد پروردگارتان گناهان شما را بيامرزد و داخل كند شما را به بهشتهايى كه از زير آنها نهرها جارى است روزى كه خدا پيامبر را خوار نمى‌كند، و كسانى كه با او به خدا ايمان آورده‌اند نورشان در پيشاپيش و طرف راستشان مى‌دود، گويند: پروردگارا نور ما را كامل گردان و ما را بيامرز كه تو بر هر چيز توانايى.


9

اى پيامبر با كفار و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت‌گير، جايگاه آنها آتش است و بد جايگاهى است.


10

خدا براى بيان حال كافران مثل زده، زن نوح و زن لوط را كه تحت نكاح دو نفر از بندگان صالح ما بودند، به آن دو خيانت كردند، آن دو پيامبر چيزى از عذاب خدا را از آن دو زن كفايت نكردند، به آن دو گفته شد داخل آتش شويد با داخل شوندگان.


11

و خدا براى بيان حال اهل ايمان مثل زده زن فرعون را كه گفت: پروردگارا براى من خانه‌اى در نزد خود در بهشت بنا كن و مرا از فرعون و از عملش نجات بده، و از قوم ظالم نيز نجاتم عطا كن.


12

و مثل زده، مريم دختر عمران را كه دامن خويش حفظ كرد و از روح خود در آن دميديم و كلمات خدا و كتابهاى او را تصديق كرد و از اهل طاعت دائم بود.


جزء قبل

جزء 28 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان