قرآن عثمان طه

سوره الملک

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tabāraka Al-Ladhī Biyadihi Al-Mulku Wa Huwa `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر،؛ پر بركت است خدايى كه ملك به دست اوست و او بر هر چيزى توانا است.


Al-Ladhī Khalaqa Al-Mawta Wa Al-Ĥayāata Liyabluwakum 'Ayyukum 'Aĥsanu `Amalāan Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ghafūru

2

كسى كه موت و حيات را آفريده تا شما را بيازمايد كه كدامتان خوش‌رفتارتريد و او عزيزى آمرزنده است.


Al-Ladhī Khalaqa Sab`a Samāwātin Ţibāqāan Mā Tará Fī Khalqi Ar-Raĥmani Min Tafāwutin Fārji`i Al-Başara Hal Tará Min Fuţūrin

3

آن خدايى كه هفت طبقه آسمان را آفريد تو در خلق رحمان هيچ تفاوتى نمى‌بينى به دقت نظر كن آيا هيچ فطور و اختلالى در نظام عالم به چشمت مى‌خورد؟.


Thumma Arji`i Al-Başara Karratayni Yanqalib 'Ilayka Al-Başaru Khāsi'āan Wa Huwa Ĥasīrun

4

نه، مسلما اگر دوباره هم نظر بيندازى پلك چشمت از خستگى مى‌افتد و اختلالى نخواهى يافت.


Wa Laqad Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bimaşābīĥa Wa Ja`alnāhā Rujūmāan Lilshshayāţīni Wa 'A`tadnā Lahum `Adhāba As-Sa`īri

5

ما آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم و آنها را وسيله رجم شيطانها قرار داديم (تا براى شنيدن اخبار غيبى به آسمان نزديك نشوند) و براى آن شيطانها عذابى دردناك تهيه كرده‌ايم.


Wa Lilladhīna Kafarū Birabbihim `Adhābu Jahannama Wa Bi'sa Al-Maşīru

6

و كسانى هم كه به پروردگار خود كافر شدند عذاب جهنم دارند و چه بد بازگشت گاهى است.


'Idhā 'Ulqū Fīhā Sami`ū Lahā Shahīqāan Wa Hiya Tafūru

7

زمانى كه در آتش افكنده مى‌شوند از آتش صداى نفسى مى‌شنوند كه با همان نفس ايشان را چون هوا به داخل خود مى‌كشد در حالى كه فوران مى‌كند.


Takādu Tamayyazu Mina Al-Ghayži Kullamā 'Ulqiya Fīhā Fawjun Sa'alahum Khazanatuhā 'Alam Ya'tikum Nadhīrun

8

گويى از شدت غضب مى‌خواهد متلاشى شود هر فوجى كه داخل آن مى‌شود خازنان آتش مى‌پرسند مگر پيامبرى بيم‌رسان برايتان نيامد؟.


Qālū Balá Qad Jā'anā Nadhīrun Fakadhdhabnā Wa Qulnā Mā Nazzala Allāhu Min Shay'in 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Kabīrin

9

مى‌گويند چرا آمد ولى ما تكذيب كرديم و گفتيم خدا هيچ پيامى نازل نكرده و شما با سايرين هيچ فرقى نداريد جز اينكه در ضلالتى بزرگ هستيد.


Wa Qālū Law Kunnā Nasma`u 'Aw Na`qilu Mā Kunnā Fī 'Aşĥābi As-Sa`īri

10

و نيز مى‌گويند (وا حسرتا) اگر گوش داده بوديم و تعقل مى‌كرديم از دوزخيان نمى‌بوديم.


Fā`tarafū Bidhanbihim Fasuĥqāan Li'şĥābi As-Sa`īri

11

و در آخر به گناه خود اعتراف مى‌كنند، پس خرد و نابود باد ياران دوزخ.


'Inna Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Bil-Ghaybi Lahum Maghfiratun Wa 'Ajrun Kabīrun

12

محققا كسانى كه از پروردگار خود با اينكه او را نديده‌اند حساب مى‌برند و نگرانى دارند آمرزش و اجرى كبير دارند.


Wa 'Asirrū Qawlakum 'Aw Ajharū Bihi 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

13

و شما سخن خود را چه فاش بگوييد و چه پنهان بداريد، او داناى به اسرار نهفته در سينه‌ها است.


'Alā Ya`lamu Man Khalaqa Wa Huwa Al-Laţīfu Al-Khabīru

14

آيا كسى كه موجودات را آفريده از حال آنها آگاه نيست؟ در حالى كه او از اسرار دقيق با خبر و نسبت به همه چيز عالم است.


Huwa Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Dhalūlāan Fāmshū Fī Manākibihā Wa Kulū Min Rizqihi Wa 'Ilayhi An-Nushūru

15

او است آن كسى كه زمين را براى شما رام كرده پس در اقطار آن آمد و شد كنيد و از رزق آن بخوريد و بدانيد كه زنده شدن بار ديگر شما به سوى او است.


'A'amintum Man Fī As-Samā'i 'An Yakhsifa Bikumu Al-'Arđa Fa'idhā Hiya Tamūru

16

چگونه خاطرتان جمع و ايمن از اين است كه فرشتگان آسمان، زمين را در زير پايتان بشكافند يا اينكه اگر چنين كنند زمين چون گهواره درمى‌آيد؟.


'Am 'Amintum Man Fī As-Samā'i 'An Yursila `Alaykum Ĥāşibāan Fasata`lamūna Kayfa Nadhīri

17

و آيا ايمن هستيد از اينكه آنان كه در آسمانند سنگ پاره‌ها را بر سرتان ببارند اگر اينطور است پس به زودى خواهيد فهميد كه تهديد چيست.


Wa Laqad Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fakayfa Kāna Nakīri

18

اين غفلت تنها از شما نيست كسانى هم كه قبل از شما بودند پيامبران را تكذيب كردند و نمى‌دانند كه به چه عقوبتى گرفتار شدند.


'Awalam Yarawā 'Ilá Aţ-Ţayri Fawqahum Şāffātin Wa Yaqbiđna Mā Yumsikuhunna 'Illā Ar-Raĥmānu 'Innahu Bikulli Shay'in Başīrun

19

مگر پرواز مرغان بر بالاى سر خود را نديدند كه چگونه پر و بال خود را باز و بسته مى‌كنند و جز رحمان كسى آنها را در فضا نگه نمى‌دارد. آرى او به هر چيزى بينا است.


'Amman Hādhā Al-Ladhī Huwa Jundun Lakum Yanşurukum Min Dūni Ar-Raĥmani 'Ini Al-Kāfirūna 'Illā Fī Ghurūrin

20

آيا چه كسى است آن كسى كه شما او را به جاى رحمان ياور و لشكر خود مى‌پنداريد تا شما را يارى كند؟ نه، كافران هيچ يك از آنچه گفتيم ندارند تنها سرمايه آنان غرور است و بس.


'Amman Hādhā Al-Ladhī Yarzuqukum 'In 'Amsaka Rizqahu Bal Lajjū Fī `Utūwin Wa Nufūrin

21

و يا كسى را كه خدا مى‌دانيد اگر الله به شما رزق ندهد او مى‌دهد؟ نه، هرگز، بلكه اين كفار با روشن شدن حق از آن دورى مى‌كنند و در گريز از آن لجاجت مى‌ورزند.


'Afaman Yamshī Mukibbāan `Alá Wajhihi 'Ahdá 'Amman Yamshī Sawīyan `Alá Şirāţin Mustaqīmin

22

پس آيا كسى كه با صورت روى زمين مى‌خزد هدايت يافته‌تر است و يا آن كس كه استوار و راست قامت در صراط مستقيم گام برمى‌دارد؟.


Qul Huwa Al-Ladhī 'Ansha'akum Wa Ja`ala Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna

23

بگو او همان كسى است كه شما را هستى داد و برايتان گوش و چشم و دل قرار داد ولى شكر شما اندك است.


Qul Huwa Al-Ladhī Dhara'akum Fī Al-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsharūna

24

بگو او همان كسى است كه شما خاكيان را در زمين خلق كرد و به سوى او محشور مى‌شويد.


Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna

25

و (به خاطر همان عتو و نفور و ناسپاسيشان) مى‌گويند اين وعده‌اى كه مى‌دهيد چه وقت انجام مى‌شود اگر راست مى‌گوييد؟.


Qul 'Innamā Al-`Ilmu `Inda Allāhi Wa 'Innamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

26

بگو علم آن تنها و تنها نزد خداست و اما من فقط بيم‌رسانى روشنگرم.


Falammā Ra'awhu Zulfatan Sī'at Wujūhu Al-Ladhīna Kafarū Wa Qīla Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tadda`ūna

27

همين كه آن وعده را نزديك ببينند اثر نوميدى و خسران در چهره كفار نمايان مى‌شود و به ايشان گفته مى‌شود اين است آنچه قبلا وعده‌اش را به شما دادند (و شما مى‌پرسيديد پس كى مى‌رسد).


Qul 'Ara'aytum 'In 'Ahlakaniya Allāhu Wa Man Ma`iya 'Aw Raĥimanā Faman Yujīru Al-Kāfirīna Min `Adhābin 'Alīmin

28

بگو به من خبر دهيد اگر (فرضا) خدا، من و پيروان مرا هلاك كند و يا بر ما رحم كند (چه دخالتى در سرنوشت شما كفار دارد و) كافران را چه كسى از عذاب دردناك پناه مى‌دهد.


Qul Huwa Ar-Raĥmānu 'Āmannā Bihi Wa `Alayhi Tawakkalnā Fasata`lamūna Man Huwa Fī Đalālin Mubīnin

29

بگو آن كس همان رحمان است كه ما به وى ايمان آورديم و بر او توكل كرديم پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در ضلالت آشكار است.


Qul 'Ara'aytum 'In 'Aşbaĥa Mā'uukum Ghawrāan Faman Ya'tīkum Bimā'in Ma`īnin

30

بگو اگر آبى كه شما به وسيله آن زنده‌ايد در طبقات زمين فرو برود چه كسى است كه آبى گوارا برايتان بياورد؟.


سوره القلم

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna

1

به نام خدا كه در دنيا رحمتى براى عموم و در آخرت رحمتى بيكران براى خواص از بندگان دارد.؛ ن، سوگند به قلم و آنچه با قلم مى‌نويسند.


Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin

2

كه تو به خاطر لطفى كه پروردگارت به تو كرده ديوانه نيستى.


Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin

3

و اينكه براى تو اجرى است غير مقطوع.


Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin

4

و اينكه تو ملكات اخلاقى بس بزرگى دارى كه بر آن مسلطى.


Fasatubşiru Wa Yubşirūna

5

پس به زودى خواهى ديد و آنها نيز خواهند ديد.


Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu

6

كه كدامتان مبتلا به جنونيد.


'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna

7

محققا پروردگارت داناتر است به اينكه چه كسى از راه او دور و چه كسانى راه يافتگانند.


Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna

8

پس تكذيب‌گران را اطاعت مكن.


Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna

9

آنان همين را مى‌خواهند كه تو سازش كنى و آنها هم با تو بسازند.


Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin

10

و نيز هر فرومايه عيب‌جو كه براى هر حق و باطلى سوگند مى‌خورد اطاعت مكن.


Hammāzin Mashshā'in Binamīmin

11

و كسى را كه در بين مردم سخن چينى و افساد مى‌كند.


Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin

12

و كسى را كه مانع رسيدن خير به خلق مى‌شود و تجاوزگر و گناهكار است.


`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin

13

كسى كه علاوه بر همه آن عيب‌ها، بد دهن و خشن است و مردم پدرى برايش نمى‌شناسند.


'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna

14

كسى كه تنها مايه غرورش اين است كه صاحب مال و فرزندان است.


'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna

15

هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود مى‌گويد افسانه‌هاى قديمى است.


Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi

16

ما در برابر غرورش به نهايت درجه، خوارش مى‌سازيم.


'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna

17

آرى ما ايشان را مى‌آزماييم هم چنان كه صاحبان آن باغ را آزموديم كه قسم خوردند و به هم قول دادند فردا ميوه باغ را بچينند.


Wa Lā Yastathnūna

18

بدون اينكه ان شاء الله بگويند (و يا بدون اينكه از آن استثنا كنند).


Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna

19

در نتيجه بلايى فراگير از ناحيه پروردگارت باغ را دور زد در حالى كه ايشان در خواب بودند.


Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi

20

و در نتيجه باغ سوخت و چون شب سياه شد.


Fatanādaw Muşbiĥīna

21

صبح زود (قبل از بيدار شدن فقرا) يكديگر را صدا زدند.


'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna

22

كه اگر به وعده ديشبتان پاى بنديد برخيزيد و به سوى زراعت خود برويد.


Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna

23

اين را آهسته مى‌گفتند و آهسته به سوى باغ روانه شدند.


'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun

24

تا در آن روز هيچ مسكينى داخل باغشان نشود.


Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna

25

به قصد نيامدن فقرا و زياد شدن درآمد سحرگاهان بيرون شدند.


Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna

26

تا به باغ رسيدند، همين كه وضع باغ را ديدند گفتند: محققا راه را عوضى آمده‌ايم.


Bal Naĥnu Maĥrūmūna

27

يكى از آن ميان گفت: نه، بلكه محروم شده‌ايم.


Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna

28

آنكه ميانه‌روتر از همه بود گفت مگر به شما نگفتم (چرا باغ را رازق خود مى‌دانيد و) خدا را از داشتن شريك در رزاقيت منزه نمى‌داريد؟.


Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna

29

گفتند منزه است پروردگار ما كه به راستى ما ستمكارانى بوديم.


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna

30

آن گاه رو به يكديگر كرده گناه را به گردن يكديگر نهادند.


Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna

31

گفتند: واى بر ما كه به راستى مردمى طغيانگر بوديم.


`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna

32

اميد است پروردگارمان باغى بهتر از آن به ما بدهد، كه ما دل به سوى پروردگارمان نهاديم.


Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna

33

آرى عذاب چنين است و البته عذاب آخرت بزرگتر است اگر مردم بناى فهميدن داشته باشند.


'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi

34

محققا براى مردم پرهيزكار در نزد پروردگارشان بهشت‌ها و باغهاى پر از نعمت است.


'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna

35

آيا ما با مسلمانان چون مجرمان رفتار مى‌كنيم؟.


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

36

شما را چه مى‌شود و اين چه حكمى است كه مى‌كنيد؟.


'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna

37

آيا كتابى داريد كه از آن درس مى‌خوانيد؟.


'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna

38

كه آنچه را شما انتخاب مى‌كنيد از آن شما است؟.


'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna

39

و يا ما سوگندهاى مؤكد به نفع شما و عليه خود خورده‌ايم كه تا روز قيامت مى‌توانيد هر حكمى برانيد؟.


Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun

40

اى پيامبر از ايشان بپرس كه اين كتاب بر كدامشان نازل شده؟.


'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna

41

نكند شركايى دارند كه در قيامت با شفاعت آنها داراى سرنوشتى مساوى با مسلمين مى‌شوند اگر چنين است پس شركايشان را معرفى كنند اگر راست مى‌گويند.


Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna

42

روزى كه شدت به نهايت مى‌رسد و خلق به سجده دعوت مى‌شوند ولى اينان نمى‌توانند سجده كنند (چون كبر و نخوت ملكه ايشان شده است).


Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna

43

در حالى كه سيماى ذلت از چشم‌هايشان و از سراپايشان هويدا مى‌شود و اين بدان جهت است كه در دنيا كه سالم بودند دعوت به سجده مى‌شدند و اجابت نمى‌كردند.


Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna

44

پس كيفر كسانى كه به اين قرآن تكذيب مى‌كنند به خود من واگذار، ما به زودى از راهى كه خودشان نفهمند تدريجا به سوى عذاب پيش مى‌بريم.


Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun

45

و من به ايشان مهلت مى‌دهم كه كيد من سخت ماهرانه است.


'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna

46

نكند تو از ايشان مزدى خواسته‌اى و ايشان در اين بدهكارى گرانبار شده‌اند؟.


'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna

47

و يا از عالم غيب اختيار دار و نويسنده قضا و قدر شده‌اند؟.


Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun

48

پس تو در برابر حكم پروردگارت صبر كن و چون يونس صاحب داستان ماهى مباش كه دلگير و خشمين ندا كرد.


Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun

49

و اگر نعمتى از ناحيه پروردگارش او را در نمى‌يافت هر آينه با حالتى نكوهيده در بيابان بى‌سقف مى‌افتاد.


Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna

50

ولى پروردگارش او را برگزيد و از صالحينش كرد.


Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun

51

و محققا نزديك است كسانى كه كافر شده‌اند بعد از شنيدن قرآن تو را با چشم زخم خود سرنگون كنند و مى‌گويند او مجنون است.


Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

52

در حالى كه قرآن نيست مگر تذكر براى عالميان.


سوره الحاقة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Al-Ĥāqqahu

1

به نام الله كه هم رحمان است‌؛ و هم رحيم آن روزى كه مسلما واقع مى‌شود.


Mā Al-Ĥāqqahu

2

چه روز واقع شدنى است؟.


Wa Mā 'Adrāka Mā Al-Ĥāqqahu

3

تو خبر ندارى كه آن روز تحقق يابنده چيست.


Kadhdhabat Thamūdu Wa `Ādun Bil-Qāri`ahi

4

قوم ثمود و عاد قيامت كبرى و عذاب كوبنده را تكذيب كردند.


Fa'ammā Thamūdu Fa'uhlikū Biţ-Ţāghiyahi

5

اما قوم ثمود به وسيله صيحه (و يا زلزله) يا صاعقه هلاك شدند.


Wa 'Ammā `Ādun Fa'uhlikū Birīĥin Şarşarin `Ātiyahin

6

و اما قوم عاد به وسيله بادى بسيار سرد و تند و طغيان‌گر و ويران ساز به هلاكت رسيدند.


Sakhkharahā `Alayhim Sab`a Layālin Wa Thamāniyata 'Ayyāmin Ĥusūmāan Fatará Al-Qawma Fīhā Şar`á Ka'annahum 'A`jāzu Nakhlin Khāwiyahin

7

خداوند آن را هفت شب و هشت روز بر آنان مسلط كرد تو (اگر آنجا بودى) آن مردم را مى‌ديدى كه مانند كنده‌هاى درخت خرما سرنگون شده‌اند.


Fahal Tará Lahum Min Bāqiyahin

8

آن وقت مى‌پرسيدى آيا احدى از اين قوم باقى ماند؟.


Wa Jā'a Fir`awnu Wa Man Qablahu Wa Al-Mu'utafikātu Bil-Khāţi'ahi

9

فرعون و ياغيان قبل از او و قراء قوم لوط هم از راه عبوديت خطا رفتند.


Fa`aşawā Rasūla Rabbihim Fa'akhadhahum 'Akhdhatan Rābiyahan

10

در نتيجه فرستاده پروردگارشان را نافرمانى نمودند پس خداى تعالى ايشان را به عقوبتى بس شديد بگرفت.


'Innā Lammā Ţaghá Al-Mā'u Ĥamalnākum Fī Al-Jāriyahi

11

(در داستان نوح اين ما بوديم كه) شما را در هنگامى كه آب طغيان كرد بر كشتى نشانديم.


Linaj`alahā Lakum Tadhkiratan Wa Ta`iyahā 'Udhunun Wā`iyahun

12

تا آن را براى شما مايه تذكر و براى آيندگان عبرت‌گير مايه عبرت قرار دهيم.


Fa'idhā Nufikha Fī Aş-Şūri Nafkhatun Wāĥidahun

13

پس زمانى كه نفخه واحده‌اى در صور دميده شود.


Wa Ĥumilati Al-'Arđu Wa Al-Jibālu Fadukkatā Dakkatan Wāĥidahan

14

و قدرت الهى بر زمين و كوه‌ها احاطه يافته آن را در يك لحظه متلاشى و زير و رو كند.


Fayawma'idhin Waqa`ati Al-Wāqi`ahu

15

آن وقت است كه واقعه قيامت رخ مى‌دهد!.


Wa Anshaqqati As-Samā'u Fahiya Yawma'idhin Wāhiyahun

16

و آسمان مى‌شكافد كه در چنين روزى صولت و رفعتش مبدل به ضعف مى‌گردد.


Wa Al-Malaku `Alá 'Arjā'ihā Wa Yaĥmilu `Arsha Rabbika Fawqahum Yawma'idhin Thamāniyahun

17

و فرشتگان در پيرامون آن ايستاده عرش پروردگارت را آن روز هشت نفر حمل مى‌كند.


Yawma'idhin Tu`rađūna Lā Takhfá Minkum Khāfiyahun

18

آن روز همگى شما بر خدا عرضه مى‌شويد و از شما هيچ سر پنهانى بر خدا مخفى نمى‌ماند.


Fa'ammā Man 'Ūtiya Kitābahu Biyamīnihi Fayaqūlu Hā'uum Aqra'ū Kitābī

19

اما كسى كه نامه عملش را به دست راستش داده باشند از خوشحالى فرياد مى‌زند بياييد نامه‌ام را بخوانيد كه به سعادتم حكم مى‌كند.


'Innī Žanantu 'Annī Mulāqin Ĥisābiyah

20

من در دنيا يقين داشتم كه روزى حسابم را مى‌بينم.


Fahuwa Fī `Īshatin Rāđiyahin

21

پس او در عيشى است كه از آن خشنود است.


Fī Jannatin `Āliyahin

22

در بهشتى است داراى مرتبتى بلند.


Quţūfuhā Dāniyahun

23

ميوه‌هاى رسيده‌اش نزديك.


Kulū Wa Ashrabū Hanī'āan Bimā 'Aslaftum Fī Al-'Ayyāmi Al-Khāliyahi

24

بخوريد و بنوشيد كه گوارايتان باد به خاطر آن اعمال نيكى كه در ايام گذشته كرده بوديد.


Wa 'Ammā Man 'Ūtiya Kitābahu Bishimālihi Fayaqūlu Yā Laytanī Lam 'Ūta Kitābīh

25

و اما كسى كه نامه عملش را به دست چپش داده باشند مى‌گويد اى كاش نامه‌ام را به من نداده بودند.


Wa Lam 'Adri Mā Ĥisābīh

26

و حسابم را نمى‌ديدم كه چيست.


Yā Laytahā Kānati Al-Qāđiyaha

27

اى كاش همان مرگ اولى نابودم كرده بود.


Mā 'Aghná `Annī Mālīh

28

نه مالم امروز به دردم خورد.


Halaka `Annī Sulţānīh

29

نه قدرتم بجاى ماند.


Khudhūhu Faghullūhu

30

(پس خطاب مى‌رسد) بگيريد او را و دست و پايش را ببنديد.


Thumma Al-Jaĥīma Şallūhu

31

و سپس در آتشش افكنيد.


Thumma Fī Silsilatin Dhar`uhā Sab`ūna Dhirā`āan Fāslukūhu

32

و آن گاه او را به زنجيرى كه طولش هفتاد ذراع است ببنديد.


'Innahu Kāna Lā Yu'uminu Billāhi Al-`Ažīmi

33

كه او در دنيا به خداى عظيم ايمان نمى‌آورد.


Wa Lā Yaĥuđđu `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni

34

و بر اطعام مسكين تشويق نمى‌كرد.


Falaysa Lahu Al-Yawma Hāhunā Ĥamīmun

35

در نتيجه امروز در اينجا هيچ دوستى حمايت كننده ندارد.


Wa Lā Ţa`āmun 'Illā Min Ghislīnin

36

و به جز چرك و خون دوزخيان هيچ طعامى ندارد.


Lā Ya'kuluhu 'Illā Al-Khāţi'ūna

37

چرك و خونى كه خوراك خطاكاران است و بس.


Falā 'Uqsimu Bimā Tubşirūna

38

(هر چند حاجتى به سوگند نيست با اينحال) سوگند به همه آنچه كه شما مى‌بينيد.


Wa Mā Lā Tubşirūna

39

و آنچه نمى‌بينيد.


'Innahu Laqawlu Rasūlin Karīmin

40

كه قرآن سخن رسول بزرگوارى است.


Wa Mā Huwa Biqawli Shā`irin Qalīlāan Mā Tu'uminūna

41

و هرگز سخن يك شاعر نيست راستى چرا كم هستند ايمان آورندگان شما.


Wa Lā Biqawli Kāhinin Qalīlāan Mā Tadhakkarūna

42

سخن كاهن هم نيست و چه اندك هستند تذكر پذيران شما.


Tanzīlun Min Rabbi Al-`Ālamīna

43

بلكه نازل شده از ناحيه پروردگار عالم است.


Wa Law Taqawwala `Alaynā Ba`đa Al-'Aqāwīli

44

و اگر پيامبر حتى يك كلمه از پيش خود جعل كند و به ما نسبت دهد.


La'akhadhnā Minhu Bil-Yamīni

45

با دست تواناى خود او را مى‌گيريم.


Thumma Laqaţa`nā Minhu Al-Watīna

46

و سپس او را هلاك مى‌كنيم.


Famā Minkum Min 'Aĥadin `Anhu Ĥājizīna

47

آن وقت كسى از شما نمى‌تواند جلو ما را از او بگيرد.


Wa 'Innahu Latadhkiratun Lilmuttaqīna

48

و باز سوگند مى‌خورم كه قرآن مايه تذكر مردم با تقوى است.


Wa 'Innā Lana`lamu 'Anna Minkum Mukadhdhibīna

49

و ما مى‌دانيم كه بعضى از شما تكذيب‌كننده‌ايد.


Wa 'Innahu Laĥasratun `Alá Al-Kāfirīna

50

و همين قرآن مايه حسرت كافران است.


Wa 'Innahu Laĥaqqu Al-Yaqīni

51

و محققا حق اليقين است.


Fasabbiĥ Biāsmi Rabbika Al-`Ažīmi

52

پس به نام پروردگار عظيمت تسبيح گوى و نام او را منزه بدار.


سوره المعارج

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Sa'ala Sā'ilun Bi`adhābin Wāqi`in

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ سائلى از كفار درخواست عذابى كرد كه لا محاله واقع مى‌شد.


Lilkāfiryna Laysa Lahu Dāfi`un

2

و كافران دافعى براى آن نداشتند.


Mina Allāhi Dhī Al-Ma`āriji

3

عذابى از ناحيه خدايى كه در درگاهش براى فرشتگان درجاتى دارد.


Ta`ruju Al-Malā'ikatu Wa Ar-Rūĥu 'Ilayhi Fī Yawmin Kāna Miqdāruhu Khamsīna 'Alfa Sanahin

4

ملائكه و روح در روزى كه مقدار آن پنجاه هزار سال است (يعنى در روز قيامت) به سوى او عروج مى‌كنند.


Fāşbir Şabrāan Jamīlāan

5

پس تو كه مورد چنين درخواستى از آنان قرار گرفته‌اى به خوبى صبر كن.


'Innahum Yarawnahu Ba`īdāan

6

كفار آن روز را دور مى‌پندارند.


Wa Narāhu Qarībāan

7

ولى ما نزديكش مى‌بينيم.


Yawma Takūnu As-Samā'u Kālmuhli

8

روزى است كه آسمان چون مس ذوب شده مى‌شود.


Wa Takūnu Al-Jibālu Kāl`ihni

9

و كوه‌ها چون پشم حلاجى شده مى‌گردند.


Wa Lā Yas'alu Ĥamīmun Ĥamīmāan

10

و هيچ حامى و دوستى سراغ دوستش را نمى‌گيرد.


Yubaşşarūnahum Yawaddu Al-Mujrimu Law Yaftadī Min `Adhābi Yawmi'idhin Bibanīhi

11

با اينكه دوستان را به دوستان نشان مى‌دهند، مجرم آرزو مى‌كند اى كاش مى‌شد فرزندان را در برابر عذاب آن روز فدا كرد.


Wa Şāĥibatihi Wa 'Akhīhi

12

و دوستان و برادر را.


Wa Faşīlatihi Allatī Tu'uwyhi

13

و خويشاوندانى كه او را از خود مى‌دانستند.


Wa Man Fī Al-'Arđi Jamī`āan Thumma Yunjīhi

14

و بلكه همه مردم روى زمين را تا خودش از عذاب نجات پيدا كند.


Kallā 'Innahā Lažá

15

اما هيهات چه آرزوى خامى كه آتش دوزخ شعله‌ور است.


Nazzā`atan Lilshshawá

16

و در هم شكننده اعضاى بدن است.


Tad`ū Man 'Adbara Wa Tawallá

17

او هر روگردان از حق و مستكبرى را به سوى خود مى‌خواند.


Wa Jama`a Fa'aw`á

18

و همه آنهايى را كه اموال را جمع و ذخيره كردند در خود جاى مى‌دهد.


'Inna Al-'Insāna Khuliqa Halū`āan

19

آرى انسان به منظور رسيدنش به كمال حريص خلق شده.


'Idhā Massahu Ash-Sharru Jazū`āan

20

و نيز اينطور خلق شده كه در برابر شر به جزع در مى‌آيد.


Wa 'Idhā Massahu Al-Khayru Manū`āan

21

و از رساندن خير به ديگران دريغ مى‌نمايد.


'Illā Al-Muşallīna

22

مگر نمازگزاران.


Al-Ladhīna Hum `Alá Şalātihim Dā'imūna

23

كه بر اين كار خود مداومت دارند.


Wa Al-Ladhīna Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Ma`lūmun

24

(و حرص خود را در راه بندگى خدا به كار مى‌برند) و كسانى كه در اموالشان حقى معلوم است.


Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi

25

براى سائل و محروم.


Wa Al-Ladhīna Yuşaddiqūna Biyawmi Ad-Dīni

26

و كسانى روز جزا را همواره تصديق مى‌كنند.


Wa Al-Ladhīna Hum Min `Adhābi Rabbihim Mushfiqūna

27

و كسانى كه از عذاب پروردگارشان نگران هستند.


'Inna `Adhāba Rabbihim Ghayru Ma'mūnin

28

چون هيچ كس از عذاب پروردگارش ايمن نيست.


Wa Al-Ladhīna Hum Lifurūjihim Ĥāfižūna

29

و كسانى كه شهوت خود را حفظ مى‌كنند.


'Illā `Alá 'Azwājihim 'Aw Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'innahum Ghayru Malūmīna

30

مگر در مورد همسران و كنيزان خود كه به خاطر به كار بردن نيروى شهوت در آن موارد ملامت نمى‌شوند.


Famani Abtaghá Warā'a Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-`Ādūna

31

پس اگر كسى براى اطفاى شهوت به دنبال غير آنچه ياد شد باشد چنين كسانى تجاوزگرند.


Wa Al-Ladhīna Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ūna

32

و كسانى كه امانت‌ها و پيمان خود را محترم مى‌شمارند.


Wa Al-Ladhīna Hum Bishahādātihim Qā'imūna

33

و كسانى كه پاى شهادت‌هاى خود مى‌ايستند.


Wa Al-Ladhīna Hum `Alá Şalātihim Yuĥāfižūna

34

و كسانى كه بر نماز خود محافظت دارند.


'Ūlā'ika Fī Jannātin Mukramūna

35

چنين كسانند كه در باغهاى بهشت مورد احترامند.


Famāli Al-Ladhīna Kafarū Qibalaka Muhţi`īna

36

(با اينكه خداى تعالى مقدر فرمود كه كفار را با بهشت خود گرامى ندارد) اين كفار را كه در پيرامون تواند چه مى‌شود كه چشم از تو بر نمى‌دارند.


`Ani Al-Yamīni Wa `Ani Ash-Shimāli `Izīna

37

(و در عين اينكه با همند) از چپ و راستت متفرق مى‌شوند.


'Ayaţma`u Kullu Amri'in Minhum 'An Yudkhala Jannata Na`īmin

38

آيا هر يك از آنها طمع آن دارند كه تقدير الهى را بر هم زده داخل بهشت نعيم شوند؟.


Kallā 'Innā Khalaqnāhum Mimmā Ya`lamūna

39

نه، حاشا كه كوچكتر از اينند و خود مى‌دانند كه ما از چه چيز خلقشان كرده‌ايم.


Falā 'Uqsimu Birabbi Al-Mashāriqi Wa Al-Maghāribi 'Innā Laqādirūna

40

پس (گو اينكه قسم لازم ندارد ولى) به پروردگار همه مشرقها و مغربها سوگند كه ما قادريم.


`Alá 'An Nubaddila Khayrāan Minhum Wa Mā Naĥnu Bimasbūqīna

41

بر اينكه اينان را منقرض نموده خلقى بهتر از ايشان بيافرينيم و كسى نيست كه با اراده خود اراده ما را از كار بيندازد.


Fadharhum Yakhūđū Wa Yal`abū Ĥattá Yulāqū Yawmahumu Al-Ladhī Yū`adūna

42

بنا بر اين تو هم اى پيامبر رهاشان كن در لجن فرو روند و سرگرم بازى باشند تا ناگهان و تهى دست به روزى برخورند كه وعده‌اش را از پيش به ايشان داده بودند.


Yawma Yakhrujūna Mina Al-'Ajdāthi Sirā`āan Ka'annahum 'Ilá Nuşubin Yūfiđūna

43

روزى كه به سرعت از قبرها در آيند و همه به سوى يك نقطه به سرعت به راه افتند گويى در آنجا به سوى علامتى روان مى‌شوند.


Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Dhālika Al-Yawmu Al-Ladhī Kānū Yū`adūna

44

اما در حالتى كه چشمهايشان از شدت شرمندگى به پايين افتاده ذلت از سراپايشان مى‌بارد و به ايشان گفته مى‌شود اين است همان روزى كه وعده‌اش را مى‌دادند.


سوره نوح

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Innā 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi 'An 'Andhir Qawmaka Min Qabli 'An Ya'tiyahum `Adhābun 'Alīmun

1

به نام خدايى كه رحمتى عام و خاص و محدود و نامحدود دارد.؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم و گفتيم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردناك فراشان گيرد انذار كن.


Qāla Yā Qawmi 'Innī Lakum Nadhīrun Mubīnun

2

او به قوم خود گفت: اى مردم من براى شما بيم‌رسانى روشنگرم.


'Ani A`budū Allaha Wa Attaqūhu Wa 'Aţī`ūni

3

و دعوتم اين است كه الله را بپرستيد و از عذابش پروا نموده مرا اطاعت كنيد.


Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yu'uakhkhirkum 'Ilá 'Ajalin Musamman 'Inna 'Ajala Allāhi 'Idhā Jā'a Lā Yu'uakhkharu Law Kuntum Ta`lamūna

4

تا گناهانى از شما را بيامرزد و تا اجلى كه برايتان مقدر كرده مهلت دهد، كه اگر چنين نكنيد قبل از رسيدن به اجل حتمى دچار اجل ديگر مى‌شويد آرى اگر بناى فهميدن داشته باشيد مى‌دانيد كه اجل خدايى وقتى برسد تاخير نمى‌پذيرد.


Qāla Rabbi 'Innī Da`awtu Qawmī Laylāan Wa Nahārāan

5

(اما هر چه بيشتر تذكر داد كمتر به نتيجه رسيد تا به كلى از هدايت قومش مايوس شد) گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز دعوت كردم.


Falam Yazid/hum Du`ā'ī 'Illā Firārāan

6

ولى دعوتم جز زيادتر شدن فرارشان فايده‌اى نداد.


Wa 'Innī Kullamā Da`awtuhum Litaghfira Lahum Ja`alū 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Wa Astaghshawā Thiyābahum Wa 'Aşarrū Wa Astakbarū Astikbārāan

7

و من هر چه دعوتشان كردم تا تو ايشان را بيامرزى انگشت‌ها به گوش نهاده جامه به سر كشيدند و بر عناد خود اصرار و به وجهى ناگفتنى استكبار ورزيدند.


Thumma 'Innī Da`awtuhum Jihārāan

8

اين بار به بانگ بلند دعوتشان كردم.


Thumma 'Innī 'A`lantu Lahum Wa 'Asrartu Lahum 'Isrārāan

9

و نوبتى علنى و گاهى سرى آن هم به چه زبانى دعوت نمودم.


Faqultu Astaghfirū Rabbakum 'Innahu Kāna Ghaffārāan

10

(مثلا به ايشان اينطور گفتم) كه از پروردگارتان طلب مغفرت كنيد كه او بسيار آمرزنده است.


Yursili As-Samā'a `Alaykum Midrārāan

11

كه اگر چنين كنيد ابر آسمان را مرتب بر شما مى‌باراند.


Wa Yumdidkum Bi'amwālin Wa Banīna Wa Yaj`al Lakum Jannātin Wa Yaj`al Lakum 'Anhārāan

12

و به وسيله اموال و فرزندان ياريتان مى‌كند و برايتان باغها رويانيده و نهرها جارى مى‌سازد.


Mā Lakum Lā Tarjūna Lillāh Waqārāan

13

راستى شما را چه مى‌شود كه براى خدا عظمتى قائل نيستيد.


Wa Qad Khalaqakum 'Aţwārāan

14

با اينكه اوست كه شما را به اشكال و احوالى مختلف آفريد.


'Alam Tarawā Kayfa Khalaqa Allāhu Sab`a Samāwātin Ţibāqāan

15

آيا نديديد كه چگونه خدا هفت طبقه آسمان را خلق كرد.


Wa Ja`ala Al-Qamara Fīhinna Nūrāan Wa Ja`ala Ash-Shamsa Sirājāan

16

و ماه را در آنها نور و خورشيد را چراغ فروزنده قرار داد.


Wa Allāhu 'Anbatakum Mina Al-'Arđi Nabātāan

17

آرى و خدا بود كه شما را چون گياه از زمين به نحوى ناگفتنى رويانيد.


Thumma Yu`īdukum Fīhā Wa Yukhrijukum 'Ikhrājāan

18

و سپس او است كه شما را به زمين برگردانيده و باز به نحوى ناگفتنى از زمين خارج مى‌كند.


Wa Allāhu Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Bisāţāan

19

و خدا است كه زمين را برايتان گسترد.


Litaslukū Minhā Subulāan Fijājāan

20

تا بعضى از قسمت‌هاى آن را با راه‌هاى باريك و فراخ و يا كوهى و دشتى طى كنيد.


Qāla Nūĥun Rabbi 'Innahum `Aşawnī Wa Attaba`ū Man Lam Yazid/hu Māluhu Wa Waladuhu 'Illā Khasārāan

21

نوح سپس اضافه كرد پروردگارا! ايشان نافرمانيم كردند و فرمان كسانى را بردند كه مال و اولاد به جز خسارت برايشان بار نياورد.


Wa Makarū Makrāan Kubbārāan

22

(بار الها) نيرنگى عظيم كردند.


Wa Qālū Lā Tadharunna 'Ālihatakum Wa Lā Tadharunna Waddāan Wa Lā Suwā`āan Wa Lā Yaghūtha Wa Ya`ūqa Wa Nasrāan

23

و به مردم گفتند آلهه خود را ترك مى‌گوييد مخصوصا بت ود و سواع و يغوث و يعوق و نسر را.


Wa Qad 'Ađallū Kathīrāan Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Đalālāan

24

و آنها گروه بسيارى را گمراه كردند، خداوندا! ستمگران را جز ضلالت بيشتر سزا مده.


Mimmā Khaţī'ātihim 'Ughriqū Fa'udkhilū Nārāan Falam Yajidū Lahum Min Dūni Allāhi 'Anşārāan

25

و آن قوم از كثرت كفر و گناه، عاقبت غرق شدند و به آتش دوزخ در افتادند و جز خدا براى خود هيچ يار و ياورى نيافتند.


Wa Qāla Nūĥun Rabbi Lā Tadhar `Alá Al-'Arđi Mina Al-Kāfirīna Dayyārāan

26

و نوح عرض كرد پروردگارا (اينك كه قوم از كفر و عناد دست نمى‌كشند) تو هم اين كافران را هلاك كن و از آنها ديارى بر روى زمين باقى مگذار.


'Innaka 'In Tadharhum Yuđillū `Ibādaka Wa Lā Yalidū 'Illā Fājirāan Kaffārāan

27

كه اگر از آنها هر كه را باقى گذارى بندگان پاك با ايمانت را گمراه مى‌كنند و فرزندى هم جز بدكار و كافر از آنان به ظهور نمى‌رسد.


Rabbi Aghfir Lī Wa Liwālidayya Wa Liman Dakhala Baytiya Mu'umināan Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Tabārāan

28

(آن گاه به درگاه خدا دعا كرد كه) بار الها! مرا و پدر و مادر من و هر كه با ايمان به خانه (يا بكشتى) من داخل شود و همه مردان و زنان با ايمان عالم را ببخش و بيامرز و ستمكاران را جز بر هلاك و عذابشان ميفزاى.


سوره الجن

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qul 'Ūĥiya 'Ilayya 'Annahu Astama`a Nafarun Mina Al-Jinni Faqālū 'Innā Sami`nā Qur'ānāan `Ajabāan

1

به نام خدا كه هم رحمان است و هم رحيم.؛ (تو اى پيامبر) بگو از راه وحى به من چنين رسيده كه‌ چند نفر از طايفه جن قرآن را شنيده و سپس به بقيه گفته‌اند: ما قرآنى عجيب شنيديم.


Yahdī 'Ilá Ar-Rushdi Fa'āmannā Bihi Wa Lan Nushrika Birabbinā 'Aĥadāan

2

قرآنى كه به سوى رشد هدايت مى‌كند و به همين جهت بدان ايمان آورديم و هرگز احدى را شريك پروردگار خود نخواهيم گرفت.


Wa 'Annahu Ta`ālá Jaddu Rabbinā Mā Attakhadha Şāĥibatan Wa Lā Waladāan

3

و اينكه خداى تعالى پروردگار عظيم ما است نه همسرى گرفته و نه فرزندى.


Wa 'Annahu Kāna Yaqūlu Safīhunā `Alá Allāhi Shaţaţāan

4

و اينكه آنچه سفيه و نادانى از ما در باره خدا مى‌گفت از حق دور بود.


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Taqūla Al-'Insu Wa Al-Jinnu `Alá Allāhi Kadhibāan

5

ما (كه تا كنون مشرك بوده‌ايم فريب خورده‌ايم چون) احتمال نمى‌داديم انس و جن به خدا دروغ ببندند ولى اينك كه قرآن به گوشمان خورد فهميديم دروغ بسته بودند.


Wa 'Annahu Kāna Rijālun Mina Al-'Insi Ya`ūdhūna Birijālin Mina Al-Jinni Fazādūhum Rahaqāan

6

و اينكه مردمى از انس به مردمى از جن پناه مى‌بردند و همانها باعث بيشتر شدن بدبختى انسيان مى‌شدند.


Wa 'Annahum Žannū Kamā Žanantum 'An Lan Yab`atha Allāhu 'Aĥadāan

7

آنها هم مثل شما پنداشتند كه خدا احدى را مبعوث نمى‌كند.


Wa 'Annā Lamasnā As-Samā'a Fawajadnāhā Muli'at Ĥarasāan Shadīdāan Wa Shuhubāan

8

و ما با آسمان تماس گرفتيم ديديم پر شده است از نگهبانان قوى و شهابها.


Wa 'Annā Kunnā Naq`udu Minhā Maqā`ida Lilssam`i Faman Yastami`i Al-'Āna Yajid Lahu Shihābāan Raşadāan

9

با اينكه ما قبلا به راحتى در آسمان بگوش مى‌نشستيم ولى امروز هر كس بخواهد چيزى بشنود شهابها را در كمين مى‌بيند.


Wa 'Annā Lā Nadrī 'Asharrun 'Urīda Biman Fī Al-'Arđi 'Am 'Arāda Bihim Rabbuhum Rashadāan

10

و ديگر نمى‌توانيم بفهميم كه پروردگار زمينيان شر آنان را خواسته و يا رشد ايشان را خواسته است.


Wa 'Annā Minnā Aş-Şāliĥūna Wa Minnā Dūna Dhālika Kunnā Ţarā'iqa Qidadāan

11

و اينكه ما نيز دو قسم هستيم بعضى براى ايمان آوردن صلاحيت دارند و بعضى ندارند و هميشه اين اختلاف در بين ما هم بوده است.


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Nu`jiza Allāha Fī Al-'Arđi Wa Lan Nu`jizahu Harabāan

12

و اينكه ما يقين كرديم كه هيچ كس از ما نمى‌تواند خدا را در زمين عاجز كند و يا از زمين بگريزد به طورى كه خدا از گرفتن و عقوبت او عاجز شود.


Wa 'Annā Lammā Sami`nā Al-Hudá 'Āmannā Bihi Faman Yu'umin Birabbihi Falā Yakhāfu Bakhsāan Wa Lā Rahaqāan

13

و اينكه وقتى ما اين هدايت را شنيديم بدان ايمان آورديم، اينك به همه شما جنيان مى‌گوييم هر كس به پروردگار خود ايمان بياورد ترسى ندارد از اينكه چيزى به ظلم از او ناقص شود و نه از اينكه ناملايمات بيچاره‌اش كند.


Wa 'Annā Minnā Al-Muslimūna Wa Minnā Al-Qāsiţūna Faman 'Aslama Fa'ūlā'ika Taĥarrawā Rashadāan

14

و اينكه ما نيز دو طايفه‌ايم بعضى از ما مسلمانند و بعضى منحرف پس هر كس تسليم خدا گردد راه رشد را پيش گرفته است.


Wa 'Ammā Al-Qāsiţūna Fakānū Lijahannama Ĥaţabāan

15

و اما منحرفين براى دوزخ هيزم خواهند بود.


Wa 'Allawi Astaqāmū `Alá Aţ-Ţarīqati L'asqaynāhum Mā'an Ghadaqāan

16

و اينكه اگر جن و انس بر راه رشد استقامت بورزند ما ايشان را آبى گوارا و زياد مى‌چشانيم.


Linaftinahum Fīhi Wa Man Yu`riđ `An Dhikri Rabbihi Yasluk/hu `Adhābāan Şa`adāan

17

تا در آن آزمايششان كنيم و كسى كه از ياد پروردگارش اعراض كند خدا او را به راه عذابى دشوار مى‌اندازد.


Wa 'Anna Al-Masājida Lillāh Falā Tad`ū Ma`a Allāhi 'Aĥadāan

18

و اينكه مساجد از آن خداست پس با خدا احدى را مخوانيد.


Wa 'Annahu Lammā Qāma `Abdu Allāhi Yad`ūhu Kādū Yakūnūna `Alayhi Libadāan

19

و اينكه وقتى بنده خدا (محمد) برخاست تا او را عبادت كند جمعيت بسيارى دورش جمع شدند.


Qul 'Innamā 'Ad`ū Rabbī Wa Lā 'Ushriku Bihi 'Aĥadāan

20

(اى محمد) بگو من تنها پروردگارم را مى‌خوانم و احدى را در عبادتم شريك او نمى‌سازم.


Qul 'Innī Lā 'Amliku Lakum Đarrāan Wa Lā Rashadāan

21

بگو من به خودى خودم هيچ نفع و ضررى و هيچ رشد و هدايتى را براى شما مالك نيستم.


Qul 'Innī Lan Yujīranī Mina Allāhi 'Aĥadun Wa Lan 'Ajida Min Dūnihi Multaĥadāan

22

بگو احدى نيست كه مرا از عذاب خدا پناه دهد و من به جز او هيچ پناهگاهى ندارم.


'Illā Balāghāan Mina Allāhi Wa Risālātihi Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Fa'inna Lahu Nāra Jahannama Khālidīna Fīhā 'Abadāan

23

تنها وظيفه من رساندن رسالت‌هاى او به مردم است و كسى كه خدا و رسولش را نافرمانى كند آتش جهنم براى ابد نصيبش خواهد شد.


Ĥattá 'Idhā Ra'awā Mā Yū`adūna Fasaya`lamūna Man 'Ađ`afu Nāşirāan Wa 'Aqallu `Adadāan

24

كفار هم چنان رسول خدا را ضعيف و خوار مى‌شمارند تا روزى كه ببينند آنچه را كه وعده داده شده بودند، پس به زودى به دست خواهند آورد كه ياور چه كسى ناتوان و اندك است.


Qul 'In 'Adrī 'Aqarībun Mā Tū`adūna 'Am Yaj`alu Lahu Rabbī 'Amadāan

25

بگو من خود نمى‌دانم كه آن عذابى كه وعده‌اش را به شما داده‌اند نزديك است و يا پروردگارم مدتى براى آن مقرر فرموده.


`Ālimu Al-Ghaybi Falā Yužhiru `Alá Ghaybihi 'Aĥadāan

26

عالم به غيب اوست پس جز او كسى غيب نمى‌داند چون او كسى را بر غيب خود مسلط نمى‌كند.


'Illā Mani Artađá Min Rasūlin Fa'innahu Yasluku Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi Raşadāan

27

مگر كسى از رسولان را كه شايسته و مرضى اين كار بداند كه خدا براى چنين كسانى از پيش رو و پشت سر حافظانى در كمين مى‌گمارد.


Liya`lama 'An Qad 'Ablaghū Risālāti Rabbihim Wa 'Aĥāţa Bimā Ladayhim Wa 'Aĥşá Kulla Shay'in `Adadāan

28

تا معلوم كند آيا رسالات پروردگار خود را ابلاغ كردند يا نه و او بدانچه در نفس رسولان است نيز احاطه دارد و عدد هر چيزى را شمرده دارد.


سوره المزمل

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muzzammilu

1

به نام خداوند بخشايشگر و مهربان‌؛ هان اى جامه به خود پيچيده!.


Qumi Al-Layla 'Illā Qalīlāan

2

پاره‌اى از شب به جز اندكى از آن را بر خيز و زنده بدار.


Nişfahu 'Aw Anquş Minhu Qalīlāan

3

يا نصف آن را و يا كمى كمتر از نصف را.


'Aw Zid `Alayhi Wa Rattili Al-Qur'āna Tartīlāan

4

و يا اندكى بر نصف بيفزا و قرآن را شمرده شمرده بخوان.


'Innā Sanulqī `Alayka Qawlāan Thaqīlāan

5

آماده باش كه به زودى كلامى سنگين بر تو نازل مى‌كنيم.


'Inna Nāshi'ata Al-Layli Hiya 'Ashaddu Waţ'āan Wa 'Aqwamu Qīlāan

6

(كلامى كه قبلا بايد خود را براى تحملش آماده كرده باشى) و بهترين وسيله براى صفاى نفس و سخن با حضور قلب گفتن هنگام شب است كه خدا آن را پديد آورده.


'Inna Laka Fī Aalnnahāri Sabĥāan Ţawīlāan

7

چون تو در روز دوندگى و مشاغل بسيار دارى.


Wa Adhkur Asma Rabbika Wa Tabattal 'Ilayhi Tabtīlāan

8

و ذكر خدا را بگو و دست حاجت به سويش دراز كن.


Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa Attakhidh/hu Wakīlāan

9

همان پروردگار مشرقها و مغربهاى عالم كه بجز او معبودى نيست پس او را وكيل خود بگير.


Wa Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Ahjurhum Hajrāan Jamīlāan

10

و در برابر زخم زبانهاى مشركين صبر كن و اگر هم قهر مى‌كنى قهرى ملايم و خوشايند و سازنده بكن.


Wa Dharnī Wa Al-Mukadhdhibīna 'Ūlī An-Na`mati Wa Mahhilhum Qalīlāan

11

و اما تكذيب‌گران كه بجز داشتن نعمت من انگيزه‌اى براى تكذيب آيات من ندارند امرشان را به خود من واگذار كن و اندكى مهلتشان ده.


'Inna Ladaynā 'Ankālāan Wa Jaĥīmāan

12

كه نزد ما انواع شكنجه‌ها و در آخر عذاب دوزخ هست.


Wa Ţa`āmāan Dhā Ghuşşatin Wa `Adhābāan 'Alīmāan

13

و طعامى گلوگير و عذابى دردناك است.


Yawma Tarjufu Al-'Arđu Wa Al-Jibālu Wa Kānati Al-Jibālu Kathībāan Mahīlāan

14

در روزى كه زمين و كوه‌ها به لرزه در آيند و كوه‌ها چون تلى از ماسه شوند.


'Innā 'Arsalnā 'Ilaykum Rasūlāan Shāhidāan `Alaykum Kamā 'Arsalnā 'Ilá Fir`awna Rasūlāan

15

هان اى انسانها! ما رسولى به سوى شما گسيل داشتيم كه شاهد بر شما نيز هست همانطور كه رسولى به سوى فرعون فرستاديم.


Fa`aşá Fir`awnu Ar-Rasūla Fa'akhadhnāhu 'Akhdhāan Wabīlāan

16

ولى فرعون از اطاعتش سر برتافت پس او را به عذابى سخت بگرفتيم.


Fakayfa Tattaqūna 'In Kafartum Yawmāan Yaj`alu Al-Wildāna Shībāan

17

شما اگر كفر بورزيد چگونه مى‌توانيد از عذاب قيامت خود را كنار بكشيد روزى كه كودكان را پير مى‌كند.


As-Samā'u Munfaţirun Bihi Kāna Wa`duhu Maf`ūlāan

18

و آسمان به وسيله تحول آن روز شكافته مى‌شود و وعده خدا شدنى است.


'Inna Hadhihi Tadhkiratun Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Sabīlāan

19

و اين محققا تذكر است پس اگر كسى خواست مى‌تواند راهى به سوى پروردگارش اتخاذ كند.


'Inna Rabbaka Ya`lamu 'Annaka Taqūmu 'Adná Min Thuluthayi Al-Layli Wa Nişfahu Wa Thuluthahu Wa Ţā'ifatun Mina Al-Ladhīna Ma`aka Wa Allāhu Yuqaddiru Al-Layla Wa An-Nahāra `Alima 'An Lan Tuĥşūhu Fatāba `Alaykum Fāqra'ū Mā Tayassara Mina Al-Qur'āni `Alima 'An Sayakūnu Minkum Marđá Wa 'Ākharūna Yađribūna Fī Al-'Arđi Yabtaghūna Min Fađli Allāhi Wa 'Ākharūna Yuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Fāqra'ū Mā Tayassara Minhu Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa 'Aqriđū Allaha Qarđāan Ĥasanāan Wa Mā Tuqaddimū Li'nfusikum Min Khayrin Tajidūhu `Inda Allāhi Huwa Khayrāan Wa 'A`žama 'Ajrāan Wa Astaghfirū Allaha 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun

20

پروردگار تو مى‌داند كه تو و گروهى از مؤمنين كه با تو هستند نزديك از دو ثلث شب و گاهى نصف آن و گاهى ثلث آن را زنده مى‌داريد و خدا كه تقدير كننده شب و روز است (و در فصول چهارگانه آن را بلند و كوتاه مى‌كند) مى‌داند كه تشخيص دو ثلث و نصف و ثلث در فصول مختلف براى شما ممكن نيست به همين جهت بر شما بخشود از اين پس هر مقدار كه برايتان ميسر است از قرآن بخوانيد. و نيز مى‌داند كه براى شما بيمارى پيش مى‌آيد عده‌اى به سفر مى‌روند تا از رزق خدا به دست آورند جمعى ديگر در راه خدا جنگ مى‌كنند در چنين احوال نيز هر مقدار كه مى‌توانيد از قرآن بخوانيد و نماز بپا بداريد و زكات بدهيد. و به خدا وام دهيد وامى نيكو و بدانيد آنچه از كارهاى خير مى‌كنيد و از پيش براى خود مى‌فرستيد نزد خدايش مى‌يابيد، اما بهتر از آنچه كه كرديد و با أجرى عظيم‌تر. و از خدا طلب مغفرت كنيد كه خدا آمرزنده و رحيم است.


سوره المدثر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru

1

به نام خداوندى كه در دنيا رحمتى عام براى همه و در آخرت رحمتى خاص براى مؤمنين دارد.؛ هان اى روپوش به خود پيچيده.


Qum Fa'andhir

2

برخيز و انذار كن.


Wa Rabbaka Fakabbir

3

و پروردگارت را تكبير گوى.


Wa Thiyābaka Faţahhir

4

و جامه‌ات را از هر آلودگى پاك بدار.


Wa Ar-Rujza Fāhjur

5

و از پليديها دورى نما.


Wa Lā Tamnun Tastakthiru

6

و در برابر احسانت نه منت بگذار و نه آن را بسيار و بزرگ بدان.


Wa Lirabbika Fāşbir

7

و به خاطر پروردگارت صبر كن.


Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri

8

وقتى فرمان كوبنده حق صادر مى‌شود (و در صور دميده مى‌شود و مردگان زنده مى‌گردند).


Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun

9

آن روز كه روز بازگشت خلائق به سوى خدا است روزى است سخت.


`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin

10

و بر كافران روزى ناهموار است.


Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan

11

مرا با آن كسى كه در خلقتش از كسى كمك نگرفتم واگذار.


Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan

12

همان كسى كه براى او اموالى عريض و طويل قرار دادم.


Wa Banīna Shuhūdāan

13

و فرزندانى كه همه برايش مانده‌اند.


Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan

14

و همه وسائل را برايش فراهم و منظم كردم.


Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda

15

و او تازه از من طمع دارد كه بيشترش دهم.


Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan

16

ولى نه، بيشتر كه نمى‌دهم هيچ، بلكه به زودى از هر سو دچار گرفتاريش مى‌كنم، چون او نسبت به آيات ما عناد ورزيد.


Sa'urhiquhu Şa`ūdāan

17

به زودى او را مجبور مى‌كنم كه از قله زندگى بالا رود (سپس او را به زير مى‌افكنم).


'Innahu Fakkara Wa Qaddara

18

(وقتى همفكرانش در باره قرآن از او داورى خواستند) فكرى كرد و اندازه‌اى گرفت.


Faqutila Kayfa Qaddara

19

مرگ بر او باد با آن اندازه‌اى كه گرفت.


Thumma Qutila Kayfa Qaddara

20

و باز هم مرگ بر او باد با آن اندازه‌گيريش.


Thumma Nažara

21

آن گاه نظرى كرد.


Thumma `Abasa Wa Basara

22

و سپس چهره در هم كشيد و رويى ترش نمود.


Thumma 'Adbara Wa Astakbara

23

پس پشت كرد و كبر ورزيد.


Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu

24

و در آخر گفت اين قرآن نمى‌تواند چيزى به جز سحرهاى قديمى باشد.


'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari

25

اين نيست مگر سخن بشر.


Sa'uşlīhi Saqara

26

و من به زودى او را به دوزخ در مى‌آورم.


Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru

27

و تو چه مى‌دانى كه دوزخ چيست.


Lā Tubqī Wa Lā Tadharu

28

نه چيزى باقى مى‌گذارد و نه فردى را از قلم مى‌اندازد.


Lawwāĥatun Lilbashari

29

سياه كننده بشره پوست است.


`Alayhā Tis`ata `Ashara

30

و نوزده فرشته بر آن موكل است.


Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari

31

و خازنان آتش را جز ملائكه قرار نداده و عدد آنها را جز به منظور آزمايش كفار نياورديم تا كسانى كه اهل كتابند به يقين در آيند و آنها كه ايمان دارند با ايمان آوردن اهل كتاب ايمانشان بيشتر شود و اهل كتاب و مؤمنين شكى برايشان باقى نماند، و كفار و بيماردلان بگويند منظور خدا از توصيف (عدد نوزده) چيست. آرى خدا اين چنين گمراه مى‌كند هر كه را بخواهد و هدايت مى‌كند هر كه را بخواهد و عدد جنود پروردگار تو را كسى جز خود او نمى‌داند و اين جز براى تذكر بشر نيست.


Kallā Wa Al-Qamari

32

چنين نيست قسم به ماه (تابان).


Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara

33

و قسم به شب تار چون (به سحر كه وقت راز و نماز مشتاقان خداست) باز گردد.


Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara

34

و قسم به صبح چون جهان را روشن سازد.


'Innahā La'iĥdá Al-Kubari

35

كه اين قرآن يكى از بزرگترين آيات (خدا) است.


Nadhīrāan Lilbashari

36

پند و اندرز آدميانست.


Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara

37

تا از شما آدميان هر كه بخواهد (در مقام ايمان و طاعت و سعادت) پيش افتد يا باز ماند.


Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun

38

هر كسى در گرو عملى است كه انجام داده است.


'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni

39

مگر اهل يمين (كه به يمن و سعادت نيكوكار شدند).


Fī Jannātin Yatasā'alūna

40

آنان در باغهاى بهشت متنعمند و سؤال مى‌كنند.


`Ani Al-Mujrimīna

41

از احوال دوزخيان گنهكار.


Mā Salakakum Fī Saqara

42

كه شما را چه عملى به عذاب دوزخ در افكند؟.


Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna

43

آنان جواب دهند كه ما از نمازگزاران نبوديم.


Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna

44

و به مستمند طعام (و صدقه‌اى) نمى‌داديم.


Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna

45

و ما با اهل باطل همنشين و همصدا بوديم.


Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni

46

و ما روز جزا را تكذيب مى‌كرديم.


Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu

47

تا آنكه (با مرگ) يقين به قيامت يافتيم.


Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna

48

پس در آن روز شفاعت شفيعان (از انبيا و اوليا) در حق آنان هيچ پذيرفته نشود.


Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna

49

اينك چرا از ياد آن روز سخت خود (و از ذكر قرآن) اعراض مى‌كنند؟.


Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun

50

گويى گورخران گريزانى هستند.


Farrat Min Qaswarahin

51

كه از شير درنده مى‌گريزند.


Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan

52

بلكه هر يك از آنها مى‌خواهند كه برايشان صحيفه وحى آسمانى باز آيد (تا ايمان آرند).


Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha

53

هرگز اين نخواهد شد (كه همه مقام رسالت يابند) چنين نيست كه پنداشتند بلكه از عذاب آخرت نمى‌ترسند.


Kallā 'Innahu Tadhkirahun

54

چنين نيست كه آنها پنداشتند، قرآن محققا همه پند و اندرز است.


Faman Shā'a Dhakarahu

55

تا هر كه خواهد متذكر حق شود.


Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi

56

و هيچ كس پند نمى‌گيرد جز آنكه خدا بخواهد (يعنى بدون مشيت الهى كسى بهشتى و سعادتمند نخواهد شد) او اهل تقوى و اهل آمرزش و مغفرت است.


سوره القیامة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ چنين نيست (كه كافران پنداشتند)، قسم به روز (بزرگ) قيامت.


Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi

2

و قسم به نفس بسيار ملامت كننده.


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu

3

آيا آدمى پندارد كه ما ديگر ابدا استخوانهاى (پوسيده) او را باز جمع نمى‌كنيم؟.


Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu

4

بلى ما قادريم كه سرانگشتان او را هم درست گردانيم.


Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu

5

بلكه انسان مى‌خواهد ما دام العمر گناه كند.


Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi

6

(كه دايم با شك و انكار) مى‌پرسد كى روز قيامت (و حساب) خواهد بود؟.


Fa'idhā Bariqa Al-Başaru

7

(بگو) روزى كه چشمها از وحشت و هول خيره بماند.


Wa Khasafa Al-Qamaru

8

و ماه (تابان) تاريك شود.


Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru

9

و ميان خورشيد و ماه جمع گردد.


Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru

10

و در آن روز انسان (زشت كار) گويد: (اى واى از سختى عذاب) كجا مفر و پناهى خواهد بود؟.


Kallā Lā Wazara

11

هرگز مفرى نيست.


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru

12

آن روز جز درگاه خدا هيچ آرامگاهى نيست.


Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara

13

آن روز آدمى به هر نيك و بدى كه در مقدم و مؤخر عمر كرده از نتيجه همه آگاه خواهد شد.


Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun

14

بلكه انسان خود بر نيك و بد خويش به خوبى آگاهست.


Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu

15

و هر چند (پرده‌هاى) عذر بر (چشم بصيرت) خود بيفكند.


Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi

16

(اى رسول!) با شتاب و عجله زبان به قرائت (قرآن) مگشاى.


'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu

17

كه ما خود آن را مجموع و محفوظ داشته و بر تو فراخوانيم.


Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu

18

و آن گاه كه آن را خوانديم تو از آن پيروى كن (و به تعليم امت بكوش).


Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu

19

پس از آن بر ماست كه حقايق آن را بر تو بيان كنيم (و احكام آن را بر قلبت مشروح سازيم).


Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha

20

هرگز چنين نيست كه شما مى‌پنداريد (و دلايل معاد را مخفى شماريد) بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد.


Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha

21

و به كلى كار آخرت و نشانه قيامت را رها مى‌كنيد.


Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun

22

آن روز رخسار طايفه‌اى از شادى برافروخته و نورانى است.


'Ilá Rabbihā Nāžirahun

23

و با چشم قلب جمال حق را مشاهده مى‌كنند.


Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun

24

و رخسار گروهى ديگر عبوس و غمگين است.


Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun

25

كه مى‌دانند حادثه ناگوارى در پيش است كه پشت آنها را مى‌شكند.


Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī

26

چنين نيست كه منكران قيامت پنداشتند، باش تا جانشان به گلو رسد.


Wa Qīla Man Rāqin

27

و (اهلش) گويند كيست كه درد اين بيمار را علاج كند (و او را از مرگ نجات دهد)؟.


Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu

28

و بيمار خود يقين به مفارقت از دنيا كند (كه ملك الموت را به چشم ببيند).


Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi

29

و ساقهاى پا (از شدت غم عقبى و حسرت دنيا) به هم در پيچد.


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu

30

در آن روز خلق را به سوى خدا خواهند كشيد.


Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá

31

(آن روز واى بر آنكه چون ابو جهل) حق را تصديق نكرد و نماز و طاعتش را بجا نياورد.


Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá

32

بلكه خدا را تكذيب كرد و از حكمش رو بگردانيد.


Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá

33

و آن گاه با تكبر و نخوت به سوى اهل خويش روى آورد.


'Awlá Laka Fa'awlá

34

عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر.


Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá

35

سپس عذاب الهى بر تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر.


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan

36

آيا آدمى پندارد كه او را مهمل از تكليف و ثواب و عقاب گذارند (و غرضى در خلقتش منظور ندارند).


'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná

37

آيا در اول، قطره آب منى نبود؟.


Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá

38

و پس از آن، خون بسته و آن گاه (به اين صورت زيباى حيرت انگيز) آفريده و آراسته گرديد.


Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

39

پس آن گاه از او دو صنف نر و ماده پديد آورد.


'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá

40

آيا چنين خداى با قدرت و حكمت (كه اول او را از قطره آبى آفريده) دگر بار نمى‌تواند پس از مرگش زنده‌اش گرداند؟.


سوره الانسان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Hal 'Atá `Alá Al-'Insāni Ĥīnun Mina Ad-Dahri Lam Yakun Shay'āan Madhkūrāan

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ آيا بر انسان روزگارانى بگذشت كه چيزى قابل ذكر نبود؟.


'Innā Khalaqnā Al-'Insāna Min Nuţfatin 'Amshājin Nabtalīhi Faja`alnāhu Samī`āan Başīrāan

2

ما او را از آب نطفه مختلط (بى‌حس و شعور) خلق كرديم و داراى قواى چشم و گوش (و مشاعر و عقل و هوش) گردانيديم.


'Innā Hadaynāhu As-Sabīla 'Immā Shākirāan Wa 'Immā Kafūrāan

3

ما به حقيقت راه (حق و باطل) را به انسان نموديم (و با تمام حجت بر او رسول فرستاديم) حالا خواهد هدايت پذيرد و شكر اين نعمت گويد و خواهد آن نعمت را كفران كند.


'Innā 'A`tadnā Lilkāfirīna Salāsilāan Wa 'Aghlālāan Wa Sa`īrāan

4

ما براى كيفر كافران غل و زنجيرها و آتش سوزان مهيا ساخته‌ايم.


'Inna Al-'Abrāra Yashrabūna Min Ka'sin Kāna Mizājuhā Kāfūrāan

5

و نيكوكاران عالم (كه حضرت على و فاطمه و حسن و حسين ع و شيعيانشان به اجماع خاصه و اخبار عامه مقصودند) در بهشت از شرابى نوشند كه طبعش (در لطف و رنگ و بوى) كافور است.


`Aynāan Yashrabu Bihā `Ibādu Allāhi Yufajjirūnahā Tafjīrāan

6

از سرچشمه گوارايى آن بندگان خاص خدا مى‌نوشند كه به اختيارشان هر كجا خواهند جارى مى‌شود.


Yūfūna Bin-Nadhri Wa Yakhāfūna Yawmāan Kāna Sharruhu Mustaţīrāan

7

كه آن بندگان، نيكو به عهد و نذر خود وفا مى‌كنند و از قهر خدا در روزى كه شر و سختيش همه اهل محشر را فرا گيرد مى‌ترسند.


Wa Yuţ`imūna Aţ-Ţa`āma `Alá Ĥubbihi Miskīnāan Wa Yatīmāan Wa 'Asīrāan

8

و بر دوستى خدا به فقير و اسير و طفل يتيم طعام مى‌دهند.


'Innamā Nuţ`imukum Liwajhi Allāhi Lā Nurīdu Minkum Jazā'an Wa Lā Shukūrāan

9

و (گويند) ما فقط براى رضاى خدا به شما طعام مى‌دهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسى هم نمى‌طلبيم.


'Innā Nakhāfu Min Rabbinā Yawmāan `Abūsāan Qamţarīrāan

10

ما از قهر پروردگار خود به روزى كه از رنج و سختى آن رخسار خلق درهم و غمگين است مى‌ترسيم.


Fawaqāhumu Allāhu Sharra Dhālika Al-Yawmi Wa Laqqāhum Nađratan Wa Surūrāan

11

خدا هم از شر و فتنه آن روز آنان را محفوظ داشت و به آنها روى خندان و دل شادمان عطا نمود.


Wa Jazāhum Bimā Şabarū Jannatan Wa Ĥarīrāan

12

و خداوند پاداش آن صبر كامل (بر ايثار) شان را باغ بهشت و لباس حرير بهشتى لطف فرمود.


Muttaki'īna Fīhā `Alá Al-'Arā'iki Lā Yarawna Fīhā Shamsāan Wa Lā Zamharīrāan

13

كه در آن بهشت بر تختها (ى عزت) تكيه زنند و آنجا نه آفتابى (سوزان) بينند و نه سرماى زمهرير.


Wa Dāniyatan `Alayhim Žilāluhā Wa Dhullilat Quţūfuhā Tadhlīlāan

14

و سايه درختان بهشتى بر سر آنها و ميوه‌هايش در دسترس و به اختيار آنهاست.


Wa Yuţāfu `Alayhim Bi'āniyatin Min Fiđđatin Wa 'Akwābin Kānat Qawārīra

15

و (ساقيان زيباى حور و غلمان) با جامهاى سيمين و كوزه‌هاى بلورين بر آنها دور زنند.


Qawārīra Min Fiđđatin Qaddarūhā Taqdīrāan

16

كه آن كوزه‌هاى بلورين نقره‌اى به اندازه و تناسب (اهلش) اندازه‌گيرى شده‌اند.


Wa Yusqawna Fīhā Ka'sāan Kāna Mizājuhā Zanjabīlāan

17

و آنجا شرابى كه طبعش مانند زنجبيل گرم و عطرآگين است به آنها بنوشانند.


`Aynāan Fīhā Tusammá Salsabīlāan

18

در آنجا چشمه‌اى است كه سلسبيلش نامند (و شرابش از خوبى از حد وصف بيرون است).


Wa Yaţūfu `Alayhim Wildānun Mukhalladūna 'Idhā Ra'aytahum Ĥasibtahum Lu'ulu'uāan Manthūrāan

19

و دور آن بهشتيان، پسرانى زيبا كه تا ابد نوجوانند و خوش سيما به خدمت مى‌گروند كه وقتى در آنها بنگرى (از فرط صفا) گمان برى كه لؤلؤ پراكنده‌اند.


Wa 'Idhā Ra'ayta Thamma Ra'ayta Na`īmāan Wa Mulkāan Kabīrāan

20

و چون آن جايگاه نيكو را مشاهده كنى عالمى پر نعمت و كشورى بى‌نهايت بزرگ خواهى ديد.


`Āliyahum Thiyābu Sundusin Khuđrun Wa 'Istabraqun Wa Ĥullū 'Asāwira Min Fiđđatin Wa Saqāhum Rabbuhum Sharābāan Ţahūrāan

21

بر اندام بهشتيان لباسهايى است از حرير نازك سبز رنگ و از ديباى ضخيم، و با دستبندهايى از نقره تزيين شده‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مى‌نوشاند.


'Inna Hādhā Kāna Lakum Jazā'an Wa Kāna Sa`yukum Mashkūrāan

22

اين بهشت بدين نعمت و عظمت به حقيقت پاداش اعمال شماست و سعيتان (در راه طاعت حق) مشكور و مقبول است.


'Innā Naĥnu Nazzalnā `Alayka Al-Qur'āna Tanzīlāan

23

(اى رسول!) محققا ما اين قرآن عظيم الشان را بر تو فرستاديم.


Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Tuţi` Minhum 'Āthimāan 'Aw Kafūrāan

24

به شكرانه آن بر اطاعت حكم پروردگار صبور و شكيبا باش و هيچ از مردم بدكار و كفر پيشه از آنان اطاعت مكن.


Wa Adhkur Asma Rabbika Bukratan Wa 'Aşīlāan

25

و نام خدا را صبح و شام (به عظمت) ياد كن.


Wa Mina Al-Layli Fāsjud Lahu Wa Sabbiĥhu Laylāan Ţawīlāan

26

و در شبانگاه به سجده خدا پرداز و مقدارى طولانى از شب را به تسبيح و ستايش او صبح گردان.


'Inna Hā'uulā' Yuĥibbūna Al-`Ājilata Wa Yadharūna Warā'ahum Yawmāan Thaqīlāan

27

اين مردم (كافر غافل) زندگى زودگذر دنيا را دوست مى‌دارند و آن روز (قيامت) سخت سنگين را به كلى از ياد مى‌برند.


Naĥnu Khalaqnāhum Wa Shadadnā 'Asrahum Wa 'Idhā Shi'nā Baddalnā 'Amthālahum Tabdīlāan

28

ما اينان را آفريديم و محكم بنيان ساختيم و هر گاه بخواهيم همه را فانى ساخته و مانندشان قومى ديگر خلق مى‌كنيم.


'Inna Hadhihi Tadhkiratun Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Sabīlāan

29

اين آيات، پند و تذكرى است تا هر كه بخواهد راهى به سوى خداى خود پيش گيرد.


Wa Mā Tashā'ūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

30

و شما (اولياى حق) چيزى جز آنچه خدا بخواهد نمى‌خواهيد (و كار را به او تفويض مى‌كنيد كه) البته خدا به احوال خلق دانا و به صلاح بندگان آگاهست.


Yudkhilu Man Yashā'u Fī Raĥmatihi Wa Až-Žālimīna 'A`adda Lahum `Adhābāan 'Alīmāan

31

خدا هر كه را بخواهد در (بهشت) رحمت خود داخل مى‌كند، و براى ستمكاران عالم عذابى دردناك مهيا ساخته است.


سوره المرسلات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Mursalāti `Urfāan

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ قسم به رسولانى كه از پى هم (بر خير و سعادت خلق) فرستاده شدند.


Fāl`āşifāti `Aşfāan

2

قسم به فرشتگانى كه به سرعت تندباد به انجام حكم حق مى‌شتابند.


Wa An-Nāshirāti Nashrāan

3

قسم به آنان كه (وحى حق و شرع الهى را) نيكو نشر مى‌دهند.


Fālfāriqāti Farqāan

4

و به آنان كه (بين حق و باطل را) كاملا جدا مى‌كنند.


Fālmulqiyāti Dhikrāan

5

و به آنان كه ذكر (خدا و كتاب الهى) را به انبيا وحى مى‌كنند.


`Udhrāan 'Aw Nudhrāan

6

تا عذر نيكان و بيم و تهديد كافران بدان شود.


'Innamā Tū`adūna Lawāqi`un

7

قسم به همه اينان كه آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دادند البته واقع خواهد شد.


Fa'idhā An-Nujūmu Ţumisat

8

وقتى كه ستارگان همه بى‌نور و محو شوند.


Wa 'Idhā As-Samā'u Furijat

9

و آسمان شكافته شود.


Wa 'Idhā Al-Jibālu Nusifat

10

و كوه‌ها (چون خاك بر دم باد) پراكنده شوند.


Wa 'Idhā Ar-Rusulu 'Uqqitat

11

و در آن هنگام كه براى پيامبران (به منظور اداى شهادت) تعيين وقت شود.


L'ayyi Yawmin 'Ujjilat

12

براى چه وقت معين مى‌شود؟.


Liyawmi Al-Faşli

13

براى روز قيامت كه بين حق و باطل و سعيد و شقى جدايى افتد.


Wa Mā 'Adrāka Mā Yawmu Al-Faşli

14

و تو چگونه توانى عظمت آن روز جدايى را تصور كنى؟.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

15

واى در آن روز (به حال منكران خدا و قيامت) و تكذيب كنندگان (كتاب و رسالت).


'Alam Nuhliki Al-'Awwalīna

16

آيا ما پيشينيان را (به كيفر كفر) هلاك نكرديم؟.


Thumma Nutbi`uhumu Al-'Ākhirīna

17

از پى آنان هم قومى ديگر را (كه منكران قرآن باشند) نيز هلاك مى‌كنيم.


Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna

18

ما بدكاران عالم را همين گونه هلاك مى‌سازيم.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

19

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند!.


'Alam Nakhluqkum Min Mā'in Mahīnin

20

آيا ما شما آدميان را از آبى پست و ناچيز بدين زيبايى نيافريديم؟.


Faja`alnāhu Fī Qarārin Makīnin

21

سپس آن را (از صلب پدر) به قرارگاه رحم منتقل ساختيم.


'Ilá Qadarin Ma`lūmin

22

تا مدتى معين و معلوم (در رحم بماند).


Faqadarnā Fani`ma Al-Qādirūna

23

و ما تقدير مدت رحم (و تعيين سرنوشت او تا ابد) را كرديم، كه نيكو مقدر حكيمى هستيم.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

24

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


'Alam Naj`ali Al-'Arđa Kifātāan

25

آيا ما زمين را محل اجتماع بشر قرار نداديم؟.


'Aĥyā'an Wa 'Amwātāan

26

تا زندگان روى زمين تعيش كنند و مردگان درونش پنهان شوند.


Wa Ja`alnā Fīhā Rawāsiya Shāmikhātin Wa 'Asqaynākum Mā'an Furātāan

27

و در زمين كوه‌هاى بلند برافراشتيم و از ابر و باران به شما آب زلال گوارا نوشانديم.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

28

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Anţaliqū 'Ilá Mā Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

29

خطاب رسد اى منكران! شما امروز به سوى آن دوزخى كه تكذيب كرديد برويد.


Anţaliqū 'Ilá Žillin Dhī Thalāthi Shu`abin

30

برويد زير سايه دودهاى آتش دوزخ كه داراى سه شعبه است.


Lā Žalīlin Wa Lā Yughnī Mina Al-Lahabi

31

نه آنجا سايه‌اى خواهد بود و نه از شرار آتش هيچ نجاتى دارند.


'Innahā Tarmī Bishararin Kālqaşri

32

آن آتش هر شرارى بيفكند مانند قصرى است.


Ka'annahu Jimālatun Şufrun

33

گويى آن شراره (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد موى است.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

34

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Hādhā Yawmu Lā Yanţiqūna

35

اين روزى است كه كافران (براى نجات خود) سخنى نتوانند گفت.


Wa Lā Yu'udhanu Lahum Faya`tadhirūna

36

و به آنها رخصت عذرخواهى نيز نخواهند داد.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

37

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Hādhā Yawmu Al-Faşli Jama`nākum Wa Al-'Awwalīna

38

اين روز فصل (حكم و جدايى نيك و بد) است كه شما را با همه در گذشتگان پيشين به عرصه محشر جمع گردانيم.


Fa'in Kāna Lakum Kaydun Fakīdūni

39

پس اگر چاره‌اى بر نجات خود مى‌توانيد انجام دهيد كنيد.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

40

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


'Inna Al-Muttaqīna Fī Žilālin Wa `Uyūnin

41

آن روز سخت بندگان با تقوا در سايه درختان بهشت و كنار نهرهاى جارى متنعمند.


Wa Fawākiha Mimmā Yashtahūna

42

و از هر نوع ميوه كه مايل باشند فراهم است.


Kulū Wa Ashrabū Hanī'āan Bimā Kuntum Ta`malūna

43

به آنها خطاب شود كه از هر طعام و شراب بخواهيد بخوريد و بياشاميد كه شما را گوارا باد پاداش اعمال نيكى كه در دنيا بجا آورديد.


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

44

ما البته نيكوكاران عالم را چنين پاداش مى‌دهيم.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

45

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Kulū Wa Tamatta`ū Qalīlāan 'Innakum Mujrimūna

46

اى كافران شما هم بخوريد و تمتع بريد به عمر كوتاه دنيا كه شما بسيار بدكاريد.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

47

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Arka`ū Lā Yarka`ūna

48

و هر گاه به آنها گفته شد كه نماز و طاعت خدا را به جاى آريد اطاعت نكردند.


Waylun Yawma'idhin Lilmukadhdhibīna

49

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


Fabi'ayyi Ĥadīthin Ba`dahu Yu'uminūna

50

شما پس از آيات خدا (كه آن را تكذيب كرديد) باز به كدامين حديث ايمان مى‌آوريد؟!.


جزء قبل

جزء 29 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان