همه طعامها بر بنى اسرائيل پيش از نزول تورات حلال بود، مگر آنچه اسرائيل بر خود حرام كرده بود، بگو اگر راست مىگوئيد تورات را بياوريد و بخوانيد.
هر كه پس از اين بر خدا دروغ بندد، چنين كسانى فقط ظالمانند.
بگو: خدا راست گفته، پس تابع دين ابراهيم باشيد كه حق پرست بود و از مشركان نبود.
اولين خانهاى كه براى مردم بنا شده همان است كه در بكه است با بركت و هدايت براى جهانيان است.
در آن آيات روشن هست، مقام ابراهيم، هر كه بآن داخل شود ايمن مىشود، زيارت اين خانه براى خدا بعهده مردم است هر كه قدرت رفتن داشته باشد او هر كه آن را ترك كند خدا از جهانيان بىنياز است.
بگو: اى اهل كتاب چرا آيات خدا را انكار مىكنيد، خدا بر آنچه مىكنيد گواه است؟.
بگو اى اهل كتاب چرا كسى را كه ايمان آورده از راه خدا باز مىداريد؟ براى راه خدا انحراف جستجو مىكنيد؟ حال آنكه مىدانيد (مطلب از چه قرار است) خدا از آنچه مىكنيد غافل نيست.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد اگر از گروهى از اهل كتاب اطاعت كنيد شما را بعد از ايمانتان در حالى كه كافريد (بطرف خود) مىگردانند.
چگونه كافر مىشويد حال آنكه آيات خدا بر شما تلاوت مىشود و پيامبر او در ميان شماست، هر كه به خدا چنگ زند حقا كه به راه راست هدايت شده است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد از خدا بترسيد چنان كه شايسته ترسيدن از او است، و نمىميريد مگر آنكه مسلمان باشيد.
همگى بريسمان (دين) خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و موهبت خدا را بر خودتان ياد آوريد كه دشمنان هم بوديد و او ميان قلوب شما الفت داد و بر لب گودالى از آتش بوديد كه شما را از آن برهانيد. بدين سان خدا آيات خويش را به شما بيان مىكند تا هدايت بپذيريد.
گروهى از شما باشند كه به نيكى دعوت كنند و به معروف دستور دهند و از منكر باز دارند و آنها حتما راستگارانند.
نباشيد مانند آنان كه پراكنده شده و در دين، پس از آمدن دلائل اختلاف كردند و براى آنهاست عذابى بزرگ.
(در) روزى كه بعضى از چهرهها سفيد و بعضى از چهرهها سياه مىشود، اما كسانى كه رويشان سياه شده (بآنها گويند) آيا پس از ايمان كافر شديد؟! پس بچشيد عذاب را در اثر كفرتان.
و اما آنان كه رويشان سفيد شده در رحمت خدا هستند و در آن جاويدان مىباشند.
اينها آيههاى خداست كه به حق بر تو مىخوانيم و خدا براى اهل جهان ستم نمىخواهد.
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست مال خداست و كارها بسوى خدا باز گشت داده مىشود.
بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديد آمده، به معروف امر مىكنيد و از منكر باز مىداريد و به خدا ايمان مىآوريد، اگر اهل كتاب ايمان مىآوردند بر ايشان بهتر بود، بعضى از آنها مؤمن و اكثرشان فاسقند.
به شما ضرر نمىرسانند مگر آزار كمى و اگر با شما بجنگند به شما پشت خواهند كرد و سپس پيروز نخواهند شد.
ذلت بر آنها حتمى شده هر جا كه يافت شوند، مگر با وسيلهاى از خدا و وسيلهاى از مردم، قرين خشم خدا شدهاند و مسكنت بر آنها مقرر شده، زيرا كه آيات خدا را انكار مىكردند و پيامبران را بناحق مىكشتند، زيرا كه نافرمان بودند و (بديگران) تجاوز مىكردند.
آنها همه يكسان نيستند، از اهل كتاب گروهى هستند كه آيات خدا را در ساعات شب مىخوانند و خدا را سجده (عبادت) مىكنند.
به خدا و روز آخرت ايمان مىآورند، امر به معروف و نهى از منكر مىكنند، و در نيكيها سخت مىكوشند و آنها از صالحانند.
آنچه از اعمال نيك انجام مىدهند هرگز مورد كفران (بىاجر) نخواهد بوده، خدا پرهيزكاران را مىشناسد.
آنها كه كافر شدهاند اموال و اولادشان در قبال خدا چيزى (عذابى) از آنها دفع نمىكند، آنها اهل آتشند و در آن جاودانانند.
حكايت آنچه در اين زندگى دنيا انفاق مىكنند، مانند حكايت باديست كه در آن سرماى شديدى است بكشت قومى كه ظالمند رسيده و آن را نابود كرده است، خدا بآنها ستم نكرده بلكه بخودشان ستم مىكنند.
اى اهل ايمان از غير خودتان محرم اسرار نگيريد، كه در تباهى شما كوتاهى نكنند، دوست دارند كه شما در مشقت باشيد، دشمنى از گفتارشان آشكار است، آنچه سينههايشان نهان مىدارد بزرگتر است، اين آيهها را براى شما بيان كرديم اگر تعقل بكنيد.
بدانيد شما كسانى هستيد كه آنها را دوست مىداريد و آنها شما را دوست نمىدارند، شما به همه كتابها ايمان داريد، چون شما را به بينند گويند ايمان آورديم و چون خلوت كنند از خشم بر شما سر انگشتان خويش به گزند، بگو از خشم خويش بميريد كه خدا از مكنونات سينهها آگاه است.
اگر به شما نيكى برسد غمگينشان مىكند و اگر شما را بدى برسد از آن شادمان مىشوند، و اگر استقامت ورزيد و تقوا كنيد، حيله آنها ضررى به شما نمىزند خدا بآنچه مىكنند احاطه دارد.
و چون بامداد از نزد خانواده خود خارج شده براى مؤمنان مواضع جنگ آماده مىكردى خدا (به گفتهها و افكار همگان) شنوا و دانا است.
آن گاه كه دو گروه از شما خواستند از تصميم خود برگردند حال آنكه خدا يارشان بود، مؤمنان تنها به خدا توكل كنند.
خدا شما را در «بدر» يارى كرد با آنكه ضعيف بوديد پس از خدا به ترسيد تا شكر گزار باشيد.
آن گاه كه به مؤمنان مىگفتى آيا شما را كافى نيست كه پروردگارتان با سه هزار فرشته به زمين فرود آمده ياريتان كند.
آرى، اگر استقامت كنيد و تقوى نمائيد و دشمن با اين هيجان كه دارد به طرف شما آيد، پروردگارتان شما را با پنجهزار فرشته نشاندار مدد مىكند.
خدا آن مدد را فقط بشارت قرار داده تا قلوبتان با آن مطمئن شود (و گرنه) يارى جز او نزد خداى توانا و حكيم نيست.
(نصرتتان داد) تا ناحيهاى و قسمتى از كفار را قطع كند يا آنها را خوار گرداند تا نوميد باز گردند.
تو را چيزى از اين كار نيست، يا بر آنها بر گردد و يا عذابشان نمايد كه ستمكارانند.
هر چه در آسمانها و زمين هست از آن خداست هر كه را بخواهد مىآمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مىكند خدا آمرزنده مهربان است.
اى آنان كه ايمان آوردهايد ربا را كه چند برابر و افزون شده است، نخوريد و از خدا بترسيد تا رستگار شويد.
و بترسيد از آتشى كه براى كافران مهيا شده است.
از خدا و رسول اطاعت كنيد تا مشمول رحمت شويد.
به آمرزش پروردگارتان بشتابيد (و نيز) به بهشتى كه وسعت آن (چون) آسمانها و زمين است (بشتابيد) كه از براى پرهيزكاران آماده شده است.
همانها كه در شادى و پريشانى انفاق مىكنند و فرو برندگان خشم و عفو كننده از مردم مىباشند، خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
و آنها كه چون كار قبيحى كرده و يا بخود ستم نمودند، خدا را ياد كرده و براى گناهانشان مغفرت مىخواهند، و جز خدا كيست كه گناهان را بيامرزد و گناهى كه كردهاند دانسته تكرار نمىكنند.
آنها پاداششان آمرزش پروردگار و بهشتهايى است كه از زير آنها نهرها جاريست، در آن جاودانانند، پاداش اهل عمل پاداش خوبى است.
پيش از شما سنتهايى گذشته، در زمين بگرديد و به بينيد عاقبت تكذيب كنندگان (پيامبران) چگونه بود.
اين بيان بليغ و هدايتى است براى مردم و پندى است براى پرهيزكاران.
سستى نگيريد و غمگين نشويد شما برترانيد اگر اهل ايمان باشيد.
اگر به شما زخمى و شكستى رسيد بآن قوم نيز زخمى مثل آن رسيد. اين روزها را ميان مردم مىگردانيم و تا خدا آشكار كند آنها را كه ايمان آوردهاند و از شما شهيدان بگيرد، خدا ظالمان را دوست ندارد.
و تا خدا خالص گرداند آنها را كه ايمان آوردهاند و كافران را بتدريج زايل گرداند.
آيا گمان داريد داخل بهشت شويد؟! حال آنكه خدا هنوز كسانى از شما را كه جهاد كردهاند معلوم نكرده و استقامت كنندگان را معلوم ننموده است.
شما پيش از آنكه مرگ را ملاقات كنيد آن را آرزو مىكرديد پس آن را ديديد و بآن تماشا مىكرديد (چرا فرار كرديد يا چرا اعتراض مىكنيد)!!
محمد جز يك پيامبر نيست كه پيش از او پيامبران آمده و در گذشتهاند، پس اگر او بميرد يا كشته شود شما عقبگرد مىكنيد، هر كه عقبگرد كند ضررى به خدا نمىزند خدا بزودى شاكران را پاداش مىدهد.
بر هيچ كس نيست كه بميرد جز باذن خدا نوشتهاى است مدت دار، هر كه پاداش دنيا بخواهد او را از آن مىدهيم و هر كه پاداش آخرت بخواهد او را نيز از آن مىدهيم و حتما شكر گزاران را پاداش مىدهيم.
چه بسا پيامبرانى كه بسيارى از مردان خدا همراه او (با دشمن) جنگيدند، در برابر صدمهاى كه در راه خدا بآنها رسيد، سستى نگرفتند، از جهاد ناتوان نگشتند، بدشمن تذلل ننمودند، خدا صابران را دوست مىدارد.
سخنشان جز اين نبود كه گفتند: پروردگارا از گناهانمان و از اسرافمان در امر جهاد در گذر، قدمهاى ما را استوار گردان و ما را بر كفار پيروز فرما.
در نتيجه خدا بآنها پاداش دنيا و پاداش نيك آخرت را داد، خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد اگر از كفار فرمان ببريد شما را بگذشتههايتان (كفر) باز مىگردانند و زيانكار باز مىگرديد.
(از آنها فرمان نبريد) كه خدا يار شماست و او بهترين يارى كنندگان است.
بزودى در دل كسانى كه كافر شدهاند هراس مىافكنيم زيرا چيزى را كه خدا بر آن دليل نفرستاده به خدا شريك كردهاند، جايشان آتش است و جايگاه ستمكاران بد جايگاهى است.
خدا وعده خويش را (درباره نصرت) به شما راست كرد آن دم كه باذن وى آنها را مىكشتيد، تا وقتى كه از تصميم خود دست كشيديد و اختلاف كرديد و نافرمان شديد بعد از آنكه خدا چيزى را كه دوست داشتيد به شما نشان داد بعضى از شما دنيا را مىخواست و بعضى آخرت را مىخواست، سپس شما را از كشتن آنها باز داشت تا امتحانتان كند و از شما گذشت خدا بر مؤمنان احسانگر است.
آن دم كه پراكنده مىشديد و به كسى اعتنا نمىكرديد، پيغمبر در گروه آخر مانده شما را مىخواند، پس غمى را بجاى غمى به شما رسانيد تا بر غلبهاى كه از شما فوت شد و بر مصيبتى كه رسيد محزون نباشيد، خدا بآنچه مىكنيد داناست.
عاقبت بعد از آن غم آرامشى بر شما نازل كرد، خوابى كه گروهى از شما را مىگرفت، و گروهى كه فكر خود محزونشان كرده بود، درباره خدا گمان ناحق، گمان جاهليت مىكردند، مىگفتند: آيا چيزى از غلبه براى ما هست؟ بگو: همه كارها با خداست، در ضمير خود چيزى را پنهان مىكنند كه بر تو اظهار نمىكنند، مىگويند: اگر چيزى از يارى خدا با ما بود در اينجا كشته نمىشديم، بگو اگر در خانههاى خويش بوديد (باز) كسانى كه بر آنها قتل مقرر شده بود به قتلگاه خود مىآمدند، و تا خدا آنچه را در سينه داريد امتحان كند و آنچه در قلب داريد خالص گرداند، خدا بآنچه (مكنونات) در سينهها هست داناست.
آنان كه از شما روز تلاقى دو گروه، برگشتند شيطان آنها را در اثر بعضى گناهان كه كرده بودند، لغزانيد، خدا از گناه آنها در گذشت، كه خدا آمرزنده و بردبار است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد شما مانند آن كسان نباشيد كه كافر شدند و درباره هم قبيلههاى خود كه سفر مىكنند يا جنگجويان مىشوند، مىگويند: اگر پيش ما بودند نه مىمردند و نه كشته مىشدند، تا خدا اين را در دل آنها حسرتى كند خداست كه زنده مىكند و مىميراند و خدا بآنچه مىكنيد داناست.
راستى، اگر در راه خدا كشته شويد يا بميريد آمرزش و رحمت خدا از آنچه مردم جمع مىكنند (براى شما) بهتر است.
و راستى اگر بميريد يا كشته شويد بسوى خدا محشور مىشويد.
در اثر رحمت خدا بآنها ملايم (مهربان) شدى اگر بد خلق و سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده مىشدند، آنها را ببخش و بر ايشان آمرزش بخواه و در كارها با آنها مشورت كن و چون تصميم گرفتى بر خدا اعتماد و توكل كن كه خدا متوكلان را دوست مىدارد.
اگر خدا ياريتان كند كسى بر شما پيروز نخواهد شد و اگر شما را رها سازد (خوار كند) كيست كه پس از او ياريتان كند پس مؤمنان بر خدا توكل كنند.
هيچ پيامبر را نرسد كه خيانت كند، هر كه خيانت كند، خيانت شده را با خود در روز قيامت مىآورد، سپس بهر كس آنچه كرده تماما داده مىشود و آنها مظلوم نمىشوند
آيا پس آن كس كه پيرو رضاى خداست مانند كسى است كه قرين سخت خدا شده و جايگاهش آتش و بد سرانجامى است؟!
براى آنهاست درجاتى در نزد خدا و خدا بآنچه مىكنند بيناست.
خدا بر مؤمنان تفضل فرمود آن گاه كه در ميان آنها پيامبرى از خودشان مبعوث كرد كه آيات خدا را بر آنها مىخواند و پاكشان مىكند و كتاب و حكمت تعليمشان مىدهد و حقا كه پيش از آن در گمراهى آشكار بودند.
آيا و چون مصيبتى به شما رسيد، حال آنكه دو برابر آن را به كفار رساندهايد، گفتيد: اين از كجاست؟ بگو: آن از جانب خودتان است، خدا بر همه چيز تواناست.
آنچه به شما روزى كه دو گروه تلاقى كردند، رسيد باذن خدا بود و تا مؤمنان را شناخته كند.
و تا معلوم كند آنها را كه منافق شدهاند، بآنها گفته شد: بيائيد در راه خدا بجنگيد و يا از حريم خود دفاع كنيد، گفتند: اگر (اينكار را) جنگى مىدانستيم از شما پيروى مىكرديم، آنها در آن روز به كفر از ايمان نزديكتر بودند، به زبانهاى خويش چيزى را مىگفتند كه در دلشان نبود، خدا بآنچه نهان مىدارند داناتر است.
آنها كه خود از جهاد تخلف كردند، در خصوص برادرانشان گفتند: اگر از ما اطاعت مىكردند كشته نمىشدند، بگو: اگر راستگو هستيد مرگ را از خود كنار كنيد.
كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مپندار مردگانند بلكه زندههايى هستند كه در نزد پروردگار خويش روزى داده مىشوند.
بآنچه خدا از فضلش بآنها داده شاد و مسرور و درباره كسانى كه پشت سرشان بوده و هنوز بآنها نپيوستهاند خوشدل مىباشند كه ترس و غمى بر آنها نيست.
به نعمت و كرم مخصوص خدا و اينكه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمىكند خرسند هستند.
كسانى كه دعوت خدا و رسول را پس از رسيدن شكست، قبول كردند براى نيكوكاران و تقوى پيشگان آنها پاداش بزرگى هست.
كسانى كه مردم بآنها گفتند: دشمنان، خود را براى حمله به شما جمع كردهاند از آنها بترسيد (اين خبر) ايمانشان را افزود و گفتند: خدا ما را بس و نيكو وكيل است.
با نعمت و كرم خدا باز گشتند با آنكه بدى بآنها نرسيد، و از رضاى خدا پيروى كردند، خدا صاحب احسان بزرگى است.
آن (باز دارنده) شيطان است كه شما را از دوستانش مىترساند از آنها نترسيد و از من بترسيد اگر مؤمن هستيد.
كسانى كه در كفر شتاب مىكنند محزونت نكنند كه آنها به خدا ضررى نمىزنند، خدا مىخواهد براى آنها بهرهاى در آخرت قرار ندهد و براى آنها است عذابى بزرگ.
كسانى كه كفر را بايمان خريدند هرگز به خدا ضررى نرسانند و براى آنها است عذابى دردناك.
كسانى كه كافر شدند گمان نكنند مهلتى كه بآنها مىدهيم بصلاحشان است، فقط مهلت مىدهيم كه گناه بيافزايند و آنها راست عذابى خوار كننده.
كار خدا آن نيست كه مؤمنان را در اينحال كه شما قرار داريد واگذارد تا پليد را از پاك جدا كند و كار خدا آن نيست كه شما را از غيب مطلع كند، (و بر اينكار) از فرستادگان خويش آنكه را بخواهد مىگزيند، به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد اگر ايمان آورديد و تقوا داشتيد براى شماست پاداش بزرگ.
كسانى كه بر آنچه كه خدا از فضل خود داده، بخل مىورزند، گمان نكنند كه بخل به نفع آنهاست، بلكه به ضرر آنهاست، آنچه بخل كردند روز قيامت طوق گردنشان خواهد بود، ميراث آسمانها و زمين براى خداست، خدا بآنچه مىكنيد داناست.
خدا گفتار كسانى را كه گفتند: خدا فقير است و ما توانگرانيم شنيد، آنچه را كه گفتند و اينكه پيغمبران را بنا حق كشتند ثبت خواهيم كرد و خواهيم گفت: بچشيد (مزه) عذاب سوزان را.
اين براى كارهايى است كه دستهاى شما از پيش فرستاده و خدا به بندگان ستمگر نيست.
كسانى كه گفتند: خدا بما توصيه كرده به هيچ پيامبرى ايمان نياوريم تا براى ما قربانيى بياورد كه آتش آن را بخورد. بگو: پيش از من پيامبرانى به شما معجزات و چيزى را كه گفتيد، آوردند اگر راستگو هستيد چرا آنها را كشتيد؟!
پس اگر تو را تكذيب كنند پيش از تو پيغمبرانى تكذيب شدند كه معجزات، زبورها و كتاب روشنى بخش آوردند.
همه كس چشنده مرگ است، اجرهايتان را در روز قيامت تمام داده مىشويد، هر كه از آتش كنار شده و داخل جنت شود حقا كه نجات يافته، زندگى اين جهان جز متاع فريبنده نيست.
در مالها و جانهاى خود امتحان خواهيد شد و از اهل كتاب و مشركان ناهنجار بسيار خواهيد شنيد و اگر استقامت ورزيد و تقوى كنيد، آن دو از كارهاى مطلوب مىباشند.
و چون خدا از آنها كه كتاب داده شدهاند، پيمان گرفت كه حتما كتاب را به مردم بيان كنيد و آن را نهان نكنيد، آنها پيمان را به پشت سر انداختهاند و آن را به بهايى اندك فروختند پس چه بد است آنچه (با پيمان) عوض مىكنند.
گمان مكن در نجات هستند كسانى كه بآنچه (اذعان) كردهاند شادمانند و خوش دارند براى آنچه نكردهاند ستوده شوند، مپندارشان كه از عذاب در نجات باشند براى آنهاست عذابى دردناك.
حكومت آسمانها و زمين براى خداست و خدا بهر چيز تواناست.
در آفرينش آسمانها و زمين و پى در پى بودن شب و روز نشانههايى است (از توحيد و هدف آفرينش) براى صاحبان خرد.
(آنها) كسانى هستند كه خدا را ايستاده و نشسته و خوابيده ياد مىكنند و در خلقت آسمانها و زمين مىانديشند (و مىگويند) پروردگارا اينها را بيهوده نيافريدهاى پاكى تو، ما را از عذاب آتش نگاهدار.
پروردگارا، هر كه را به آتش داخل كنى وى را خوار كردهاى و ستمكاران را يارانى وجود ندارد.
پروردگارا، ما ندا كنندهاى را شنيديم كه (مردم را) بايمان مىخواند (و مىگفت) به پروردگارتان ايمان بياوريد، ما نيز ايمان آورديم، پروردگارا گناهانمان را بيامرز، و بديهايمان را بپوشان و ما را با نيكان بميران.
پروردگارا آنچه بوسيله پيامبرانت وعده داده اى بما عطا كن و ما را روز قيامت زبون مگردان براستى تو كه در وعده تخلف نمىكنى.
پروردگارشان دعايشان را پذيرفت (و گفت) كه من عمل هيچ عمل كنندهاى از شما را ضايع نمىكنم مرد باشد يا زن، بعض شما را از بعض ديگريد، كسانى كه مهاجرت كرده و از ديارشان اخراج شده و در راه من آزار ديده و كارزار كرده و كشته شدهاند، حتما گناهانشان را مىپوشانم و به جناتى كه جويها از زير آنها روان است داخلشان مىكنم، ثوابى است از جانب خدا و پاداش خوب نزد خداست.
جولان كافران در شهرها تو را فريب ندهد.
تمتعى ناچيز است، سپس جايگاهشان جهنم است و چه بد آماده شده است.
اما كسانى كه از عذاب پروردگارشان پرهيز كردهاند آنان را بهشتهايى است كه از زير آنها نهرها روان است پذيرايى است از خدا، آنچه نزد خدا هست براى نيكان بهتر است.
از اهل كتاب كسانى هستند كه به خدا و بآنچه كه بر شما نازل شده و بر آنها نازل شده ايمان مىآورند، به خدا متواضع هستند، آيات خدا را به بهاء اندكى نمىفروشند اجر آنها پيش خداست، حساب خدا سريع است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، استقامت كنيد و ثبات ورزيد و همبستگى پيدا كنيد و از خدا بترسيد تا رستگار شويد.
سوره النساء
بنام خداى رحمان رحيم؛ اى مردم از پروردگارتان به ترسيد، كه شما را از يك تن آفريد و همسر او را از جنس او آفريد و از آن دو مردان و زنان بسيار بوجود آورد، به ترسيد از خدايى كه از همديگر به نام او تقاضا مىكنيد و (به ترسيد) از خويشاونديها كه خدا مواظب و ناظر اعمال شماست.
اموال يتيمان را به آنها بدهيد و بد را با خوب عوض نكنيد و اموال آنها را با اموال خودتان مخوريد كه آن گناه بزرگى است.
اگر بترسيد از اينكه در كار يتيمان عدالت نكنيد، از زنان ديگر كه خوش داريد بگيريد، دو تا دو تا، سه تا سه تا، چهار تا چهار تا و اگر بترسيد (كه ميان آنها) عدالت نكنيد فقط يك زن بگيريد و يا به كنيزى كه مالك آن هستيد اكتفاء كنيد اين مناسبتر است كه ستم نكنيد.
مهرى زنان را بعنوان عطيه بدهيد: اگر چيزى از آن را برضاى خاطر به شما واگذاشتند، بى زحمت و گوارا بخوريد.
اموال خويش را كه خدا وسيله قوام زندگى شما كرده است، به سفيهان ندهيد، و از آن به آنها روزى دهيد و لباس به پوشانيد و با آنها سخن پسنديده گوئيد.
يتيمان را بيازمائيد تا وقتى كه به سن بلوغ رسيدند اگر در آنها رشدى ديديد، اموالشان را به آنها بدهيد و آن را به افراط و عجله كه مبادا بزرگ شوند (و بدانند) مخوريد، هر كه توانگر است (از برداشتن حق الزحمه) خوددارى كند و هر كه فقير است بطرز شايسته (مطابق زحمتش) بخورد و چون اموالشان را به آنها داديد بر آنها شاهد گيريد، و خدا در حسابگرى كافى است.
براى مردان از آنچه پدر و مادر و خويشان گذاشتهاند سهمى هست براى زنان از آنچه پدر و مادر و خويشان باقى گذاشتهاند سهمى هست (از آنچه گذاشته شده) كم باشد يا زياد، سهمى معين.
و چون خويشان ميت و يتيمان و فقرا در وقت تقسيم حضور يافتند، چيزى از مال بآنها بدهيد و با آنها سخن شايسته بگوئيد.
بترسند از ظلم بر يتيم كسانى كه اگر از پس خويش فرزندان ناتوان مىگذراند و بر آنها بيمناك مىشوند، پس از خدا بترسند و سخنى درست بگوئيد (كه به حال يتيمان مفيد باشد).
كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم مىخورند، فقط در شكمشان آتش فرو مىبرند و حتما بآتش افروخته داخل خواهند شد.
خدا به شما درباره فرزندان توصيه مىكند كه پسر را مانند سهم دو دختر است. و اگر فرزندان شما دختر باشند بيش از دو تن، دو سوم آن، مال آنهاست. و اگر يك دختر باشد نصف مال از آن اوست، و براى پدر و مادر ميت هر كدام يك ششم است اگر ميت را فرزندى باشد. و اگر او را فرزندى نباشد و (فقط) پدر و مادر از او ارث برند، يك سوم براى مادر او است. و اگر ميت برادرانى داشته باشد يك ششم از آن مادر او است. (اينها) پس از انجام وصيتى است كه كرده يا بعد از اداى وامى كه داشته، نمىدانيد پدران و پسران كداميك به شما سودمندترند، اين از جانب خدا مقرر است، خدا دانا و حكيم است.
نصف آنچه زنان شما باقى گذاشتهاند براى شماست اگر آنها را فرزندى نباشد و اگر فرزندى داشته باشند يك چهارم از آن شماست. پس از انجام وصيتى كه كردهاند يا پس از اداى وامى كه دارند براى زنان يك چهارم ميراث شماست اگر فرزند نداشته باشيد و اگر فرزند داشته باشيد يك هشتم براى آنهاست بعد از انجام وصيتى كه مىكنيد يا اداى وامى كه داريد و اگر مرد يا زنى باشد كه كلاله (برادر، خواهر) از او ارث مىبرد و برادر يا خواهرى دارد براى هر كدام يك ششم است و اگر بيشتر از يك نفر باشند در يك سوم شريك هستند. بعد از انجام وصيت يا ااى قرضى كه بدون ضرر زدن است، اين سفارش خداست و خدا دانا و حليم است.
اينها حدود خداست هر كه به خدا و رسولش اطاعت كند او را به بهشتهايى داخل مىكند كه نهرها از زيرا آنها روان است، در آنها جاودانانند و اين رستگارى بزرگى است.
و هر كه خدا و رسولش را نافرمانى كند و از حدود تجاوز نمايد او را به آتشى كه در آن پيوسته باشد، داخل مىكند و براى او است عذابى خوار كننده.
كسانى كه از زنان شما كار زشت مىكنند بر آنها چهار نفر از خودتان شاهد بگيريد، اگر شهادت دادند، آنها را در خانهها نگاه داريد تا مرگشان برسد يا خدا راهى براى آنها پديد آورد.
آن دو نفر از شما كه كار زشت مىكنند آزارشان كنيد اگر توبه كردند و خود را اصلاح نمودند از آنها دست برداريد كه خدا توبه پذير و مهربان است.
قبول توبه از جانب خدا فقط براى كسانى است كه كار بد را از روى بىاعتنايى مرتكب مىشوند، سپس به زودى توبه مىكنند خدا بر آنها باز مىگردد (قبول توبه مىكنند) كه خدا دانا و حكمت كردار است.
توبه و بازگشت خدا براى كسانى نيست كه كارهاى بد را مىكنند تا چون مرگ يكى فرا رسيد بگويد: من اكنون توبه كردم و نه براى كسانى است كه كافر بميرند، براى چنين كسانى عذابى دردناك آماده كردهايم.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد بر شما حلال نيست كه از زنان باجبار ارث ببريد و آنها را در فشار نگذاريد تا قسمتى از آنچه را به آنها دادهايد ببريد (به شما بذل كنند) مگر آنكه به كار قبيح آشكار مرتكب شوند. با آنها بطور شايسته رفتار كنيد و اگر آنها را مكروه داريد شايد چيزى را مكروه بداريد ولى خدا در آن فائده بسيارى قرار بدهد.
و اگر خواستيد زنى را بجاى زنى ديگر بگيريد و به اولى مال زيادى مهريه دادهايد از آن چيزى نگيريد آيا آن را به حال بهتان بستن و گناه آشكار مىگيريد؟!!
چطور آن را مىگيريد حال آن كه بعضى از شما به بعض ديگر رسيده (همزيستى كرده) و زنان از شما پيمانى استوار گرفتهاند.
زنانى را كه پدران شما گرفته، مگريد، مگر آنچه در گذشته اتفاق افتاده كه اين كارى زشت و نفرت انگيز و طريقه بدى است.
بر شما حرام شده مادران، دختران، خواهران، عمهها، خالهها، دختران برادر، دختران خواهر، مادرانى كه به شما شير دادهاند، خواهران رضاعى شما، مادران زنانتان، دختران همسرانتان كه در كنار شما هستند از زنانى كه به آنها دخول كردهايد، اگر دخول نكرده باشيد گناهى در ازدواج آنها نيست، و زنان پسرانى كه از نسل شما هستند و جمع كردن ميان دو خواهر مگر آنچه گذشته است، خداوند آمرزنده و مهربان است.
