قرآن عثمان طه

Wa Al-Muĥşanātu Mina An-Nisā' 'Illā Mā Malakat 'Aymānukum Kitāba Allāhi `Alaykum Wa 'Uĥilla Lakum Mā Warā'a Dhalikum 'An Tabtaghū Bi'amwālikum Muĥşinīna Ghayra Musāfiĥīna Famā Astamta`tum Bihi Minhunna Fa'ātūhunna 'Ujūrahunna Farīđatan Wa Lā Junāĥa `Alaykum Fīmā Tarāđaytum Bihi Min Ba`di Al-Farīđati 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

24

و زنان شوهردار (نيز بر شما حرام است؛) مگر آنچه (از كنيزان) كه مالك شده‌ايد. (اين احكامى است كه) خدا بر شما مقرر داشته است. و غير از اين (زنان نامبرده)، براى شما حلال است، كه با اموالتان آنان را طلب كنيد؛ در حالى كه پاكدامنان غير زشتكار (غير زناكار) باشيد. و كسانى از زنان را كه (با متعه و ازدواج موقت) از او بهره مى‌بريد، پس مهرشان را، در حالى كه واجب شده، به آنان بدهيد. و هيچ گناهى بر شما نيست در آنچه، بعد از وجوب (مهر)، با يكديگر در موردش توافق كرديد؛ براستى كه خدا، داناى فرزانه است.


Wa Man Lam Yastaţi` Minkum Ţawlāan 'An Yankiĥa Al-Muĥşanāti Al-Mu'umināti Famin Mā Malakat 'Aymānukum Min Fatayātikumu Al-Mu'umināti Wa Allāhu 'A`lamu Bi'īmānikum Ba`đukum Min Ba`đin Fānkiĥūhunna Bi'idhni 'Ahlihinna Wa 'Ātūhunna 'Ujūrahunna Bil-Ma`rūfi Muĥşanātin Ghayra Musāfiĥātin Wa Lā Muttakhidhāti 'Akhdānin Fa'idhā 'Uĥşinna Fa'in 'Atayna Bifāĥishatin Fa`alayhinna Nişfu Mā `Alá Al-Muĥşanāti Mina Al-`Adhābi Dhālika Liman Khashiya Al-`Anata Minkum Wa 'An Taşbirū Khayrun Lakum Wa Allāhu Ghafūrun Raĥīmun

25

و هر كس از شما كه از نظر مالى توانايى ندارد كه با زنان پاكدامن [آزاد] مؤمن ازدواج كند، پس از دختران جوانسال مؤمنتان كه مالك شده‌ايد، (به ازدواج خويش در آورد.)- و خدا به ايمان شما آگاه‌تر است- برخى از شما از برخى [ديگر] يد، پس آنان را با رخصت خانواده‌شان به همسرى در آوريد، و مهرشان را به طور پسنديده (طبق عرف، به خود) ايشان بدهيد؛ (به شرط آنكه) پاكدامنان غير زشتكار (غير زناكار) باشند، و دوستان پنهانى نگيرند. و هنگامى كه شوهردار شدند، پس اگر مرتكب [كار] زشت (زنا) شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب (و مجازاتى) است كه بر زنان پاكدامن (آزاد) است. اين (ازدواج با كنيزان)، براى كسى از شماست كه از به زحمت افتادن (و گناه كردن خويش) هراسناك باشد. و [لى‌] شكيبايى كردن براى شما بهتر است؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


Yurīdu Allāhu Liyubayyina Lakum Wa Yahdiyakum Sunana Al-Ladhīna Min Qablikum Wa Yatūba `Alaykum Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun

26

خدا مى‌خواهد (اين قوانين را) براى شما روشن بيان كند، و شما را به روش‌هاى (صحيح) كسانى كه پيش از شما بودند، رهنمون شود؛ و توبه شما را بپذيرد؛ و خدا داناى فرزانه است.


Wa Allāhu Yurīdu 'An Yatūba `Alaykum Wa Yurīdu Al-Ladhīna Yattabi`ūna Ash-Shahawāti 'An Tamīlū Maylāan `Ažīmāan

27

خدا مى‌خواهد توبه شما را بپذيرد؛ و [لى‌] كسانى كه پيرو شهواتند، مى‌خواهند كه [شما] با انحرافى بزرگ منحرف شويد.


Yurīdu Allāhu 'An Yukhaffifa `Ankum Wa Khuliqa Al-'Insānu Đa`īfāan

28

خدا مى‌خواهد كه به شما تخفيف دهد، و (اين بدان سبب است كه) انسان، كم‌توان آفريده شده است.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Ta'kulū 'Amwālakum Baynakum Bil-Bāţili 'Illā 'An Takūna Tijāratan `An Tarāđin Minkum Wa Lā Taqtulū 'Anfusakum 'Inna Allāha Kāna Bikum Raĥīmāan

29

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اموالتان را در ميان خودتان به ناحق مخوريد؛ مگر اينكه داد و ستدى با رضايت [طرفين‌] شما (انجام گرفته) باشد. و خودتان را نكشيد؛ [چرا] كه خدا نسبت به شما مهرورز است.


Wa Man Yaf`al Dhālika `Udwānāan Wa Žulmāan Fasawfa Nuşlīhi Nārāan Wa Kāna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrāan

30

و هر كس اين [اعمال‌] را از روى تجاوز و ستم انجام دهد، پس بزودى او را در آتشى وارد خواهيم ساخت (و مى‌سوزانيم)؛ و اين [كار] بر خدا آسان است.


'In Tajtanibū Kabā'ira Mā Tunhawna `Anhu Nukaffir `Ankum Sayyi'ātikum Wa Nudkhilkum Mudkhalāan Karīmāan

31

اگر از گناهان بزرگى كه از آن [ها] منع مى‌شويد، دورى كنيد، بدى‌هايتان را از شما مى‌زداييم، و شما را در جايگاه ارجمندى وارد مى‌سازيم.


Wa Lā Tatamannawā Mā Fađđala Allāhu Bihi Ba`đakum `Alá Ba`đin Lilrrijāli Naşībun Mimmā Aktasabū Wa Lilnnisā'i Naşībun Mimmā Aktasabna Wa As'alū Allaha Min Fađlihi 'Inna Allāha Kāna Bikulli Shay'in `Alīmāan

32

و آنچه را خدا به سبب آن، برخى از شما را بر برخى [ديگر]، برترى داده، آرزو مكنيد. براى مردان از آنچه كسب كرده‌اند، بهره‌اى است. و براى زنان [نيز] از آنچه كسب كرده‌اند، بهره‌اى است؛ و خدا را از (ناحيه بخشش و) فضلش درخواست كنيد، كه خدا به هر چيزى داناست.


Wa Likullin Ja`alnā Mawāliya Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Wa Al-Ladhīna `Aqadat 'Aymānukum Fa'ātūhum Naşībahum 'Inna Allāha Kāna `Alá Kulli Shay'in Shahīdāan

33

و از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان، و كسانى كه شما (با آنان) پيمان بسته‌ايد، بر جاى گذاشته‌اند، براى هر يك (از مردان و زنان) وارثانى قرار داديم، پس سهمشان را به ايشان بپردازيد؛ [چرا] كه خدا بر هر چيزى گواه است.


Ar-Rijālu Qawwāmūna `Alá An-Nisā' Bimā Fađđala Allāhu Ba`đahum `Alá Ba`đin Wa Bimā 'Anfaqū Min 'Amwālihim Fālşşāliĥātu Qānitātun Ĥāfižātun Lilghaybi Bimā Ĥafiža Allāhu Wa Al-Lātī Takhāfūna Nushūzahunna Fa`ižūhunna Wa Ahjurūhunna Fī Al-Mađāji`i Wa Ađribūhunna Fa'in 'Aţa`nakum Falā Tabghū `Alayhinna Sabīlāan 'Inna Allāha Kāna `Alīyan Kabīrāan

34

مردان، [مايه‌] پايدارى زنانند؛ بخاطر آنكه خدا برخى آنان را بر برخى [ديگر] برترى داد، و بخاطر آنچه از اموالشان (در مورد زنان) هزينه مى‌كنند. و زنان شايسته فرمانبردارانى فروتنند، كه به پاس آنچه خدا [براى آنان‌] حفظ كرده، در غياب (همسر خود، اسرار و حقوق او را،) نگهبانند. و زنانى را كه از نافرمانى شان ترس داريد، پس پندشان دهيد؛ و (اگر مؤثر واقع نشد،) در خوابگاه‌ها از ايشان دورى گزينيد؛ و (اگر هيچ راهى نبود، به آهستگى و به قصد تأديب) آنان را بزنيد. و اگر از شما اطاعت كردند، پس هيچ راهى بر (اى تعدى به) آنان مجوييد؛ كه خدا بلند مرتبه‌اى بزرگ است.


Wa 'In Khiftum Shiqāqa Baynihimā Fāb`athū Ĥakamāan Min 'Ahlihi Wa Ĥakamāan Min 'Ahlihā 'In Yurīdā 'Işlāĥāan Yuwaffiqi Allāhu Baynahumā 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Khabīrāan

35

و اگر از جدايى ميان آن دو (همسر) مى‌ترسيد، پس داورى از خانواده آن (شوهر)، و داورى از خانواده آن (زن تعيين كنيد و) بفرستيد؛ اگر اين دو [داور]، تصميم به اصلاح داشته باشند، خدا ميان آن دو سازگارى خواهد داد؛ براستى كه خدا، داناى آگاه است.


Wa A`budū Allaha Wa Lā Tushrikū Bihi Shay'āan Wa Bil-Wālidayni 'Iĥsānāan Wa Bidhī Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīni Wa Al-Jāri Dhī Al-Qurbá Wa Al-Jāri Al-Junubi Wa Aş-Şāĥibi Bil-Janbi Wa Abni As-Sabīli Wa Mā Malakat 'Aymānukum 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Man Kāna Mukhtālāan Fakhūrāan

36

و خدا را بپرستيد؛ و هيچ چيز را با او شريك مگردانيد؛ و نيكى كنيد به پدر و مادر، و به نزديكان و يتيمان و بينوايان، و همسايه نزديك، و همسايه دور، و دوست [و همنشين‌]، و در راه مانده و آنچه (از بردگان) كه شما مالك هستيد؛ كه خدا كسى را كه متكبر خيال‌پرداز [و] فخر فروش است، دوست نمى‌دارد.


Al-Ladhīna Yabkhalūna Wa Ya'murūna An-Nāsa Bil-Bukhli Wa Yaktumūna Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Wa 'A`tadnā Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan

37

[همان‌] كسانى كه بخل مى‌ورزند، و مردم را به بخل فرمان مى‌دهند، و آنچه را خدا از بخشش خود به آنان داده، پنهان مى‌كنند. و براى كافران، عذابى خوار كننده آماده كرده‌ايم.


Wa Al-Ladhīna Yunfiqūna 'Amwālahum Ri'ā'a An-Nāsi Wa Lā Yu'uminūna Billāhi Wa Lā Bil-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Man Yakuni Ash-Shayţānu Lahu Qarīnāan Fasā'a Qarīnāan

38

و [همان‌] كسانى كه اموالشان را براى نشان دادن به مردم انفاق مى‌كنند، و به خدا و روز بازپسين ايمان نمى‌آورند. و هر كس شيطان همنشين او باشد، پس (شيطان) همنشين بدى است.


Wa Mādhā `Alayhim Law 'Āmanū Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa 'Anfaqū Mimmā Razaqahumu Allāhu Wa Kāna Allāhu Bihim `Alīmāan

39

و چه [زيانى‌] براى شان داشت، اگر (بر فرض) به خدا و روز بازپسين ايمان مى‌آوردند، و از آنچه خدا روزيشان داده، (در راه او) مصرف مى‌كردند؟! و خدا به (احوال) آنان داناست.


'Inna Allāha Lā Yažlimu Mithqāla Dharratin Wa 'In Taku Ĥasanatan Yuđā`ifhā Wa Yu'uti Min Ladunhu 'Ajrāan `Ažīmāan

40

براستى كه خدا (به اندازه) سنگينى ذره‌اى ستم نمى‌كند؛ و اگر (آن ذره) كار نيكى باشد، آن را دو [يا چند] برابر مى‌كند؛ و از نزد خويش، پاداشى بزرگ مى‌دهد.


Fakayfa 'Idhā Ji'nā Min Kulli 'Ummatin Bishahīdin Wa Ji'nā Bika `Alá Hā'uulā' Shahīdāan

41

و [حال آنان‌] چگونه است آنگاه كه از هر امتى، گواهى مى‌آوريم، و تو را [نيز] بر آنان گواه آوريم؟!


Yawma'idhin Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Wa `Aşaw Ar-Rasūla Law Tusawwá Bihimu Al-'Arđu Wa Lā Yaktumūna Allāha Ĥadīthāan

42

در آن روز، كسانى كه كفر ورزيده‌اند، و فرستاده (خدا) را نا فرمانى كرده‌اند، آرزو مى‌كنند، كه آنان با (خاك) زمين يكسان مى‌شدند؛ و (با آن همه گواهان،) هيچ سخنى را از خدا پوشيده نمى‌دارند.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqrabū Aş-Şalāata Wa 'Antum Sukārá Ĥattá Ta`lamū Mā Taqūlūna Wa Lā Junubāan 'Illā `Ābirī Sabīlin Ĥattá Taghtasilū Wa 'In Kuntum Marđá 'Aw `Alá Safarin 'Aw Jā'a 'Aĥadun Minkum Mina Al-Ghā'iţi 'Aw Lāmastumu An-Nisā' Falam Tajidū Mā'an Fatayammamū Şa`īdāan Ţayyibāan Fāmsaĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum 'Inna Allāha Kāna `Afūwan Ghafūrāan

43

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در حالى كه شما مست هستيد، به (مسجد و) نماز نزديك نشويد، تا بدانيد چه مى‌گوييد؛ و (همچنين) در حال جنابت (به نماز و مسجد وارد نشويد.) تا غسل كنيد- مگر اينكه (مسافر و) رهگذر باشيد- و اگر بيماريد، يا در مسافرتيد، [و] يا يكى از شما، از مكان پست (دستشويى) آمد، و يا با زنان تماس (جنسى) داشتيد، و آبى (براى وضو يا غسل) نيافتيد، پس بر زمين پاك (نيكو) تيمم كنيد؛ و بر چهره‌هايتان و دست‌هايتان بكشيد؛ براستى خدا، بسيار بخشنده [و] بسيار آمرزنده است.


'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yashtarūna Ađ-Đalālata Wa Yurīdūna 'An Tađillū As-Sabīla

44

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه بهره‌اى از كتاب [خدا] به آنان داده شده است؟ در حالى كه گمراهى را مى‌خرند، و مى‌خواهند كه [شما نيز] راه را گم كنيد.


Wa Allāhu 'A`lamu Bi'a`dā'ikum Wa Kafá Billāhi Walīyan Wa Kafá Billāhi Naşīrāan

45

و خدا به [حال‌] دشمنان شما داناتر است؛ و سرپرستى خدا (براى شما) كافى است؛ و ياورى خدا (شما را) كفايت مى‌كند.


Mina Al-Ladhīna Hādū Yuĥarrifūna Al-Kalima `An Mawāđi`ihi Wa Yaqūlūna Sami`nā Wa `Aşaynā Wa Asma` Ghayra Musma`in Wa Rā`inā Layyan Bi'alsinatihim Wa Ţa`nāan Fī Ad-Dīni Wa Law 'Annahum Qālū Sami`nā Wa 'Aţa`nā Wa Asma` Wa Anžurnā Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Aqwama Wa Lakin La`anahumu Allāhu Bikufrihim Falā Yu'uminūna 'Illā Qalīlāan

46

برخى از آنان كه يهودى‌اند، سخنان را از جايگاه‌هايش مى‌گردانند، و در حالى كه زبانشان را مى‌پيچانند، و به دين (اسلام) طعنه مى‌زنند، مى‌گويند:« شنيديم و نافرمانى كرديم. و (نيز مى‌گويند:) بشنو، در حالى كه غير شنونده‌اى! و (به قصد توهين مى‌گويند:) راعنا (كه به معناى« ما را احمق كن »است.) »و اگر (بر فرض) آنان مى‌گفتند:« شنيديم و اطاعت كرديم؛ و (سخنان ما را) بشنو و به ما مهلت بده (تا حقايق را درك كنيم.) »حتما برايشان بهتر و پايدارتر بود. و ليكن خدا، آنان را بخاطر كفرشان، از رحمت خود دور ساخته است؛ از اين رو جز اندكى ايمان نمى‌آورند.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba 'Āminū Bimā Nazzalnā Muşaddiqāan Limā Ma`akum Min Qabli 'An Naţmisa Wujūhāan Fanaruddahā `Alá 'Adbārihā 'Aw Nal`anahum Kamā La`annā 'Aşĥāba As-Sabti Wa Kāna 'Amru Allāhi Maf`ūlāan

47

اى كسانى كه كتاب [خدا] به شما داده شده است! به آنچه فرو فرستاديم، در حالى كه مؤيد (همان) چيزى است كه با شماست، ايمان آوريد، پيش از آنكه چهره‌هايى را محو كنيم، و آنها را به قهقرا باز گردانيم، يا آنها را از رحمت خود دور سازيم، همان گونه كه« اصحاب سبت » (گروهى از يهود كه در روز شنبه نافرمانى كردند) را از رحمت خود دور ساختيم؛ و فرمان خدا انجام يافته است.


'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u Wa Man Yushrik Billāhi Faqadi Aftará 'Ithmāan `Ažīmāan

48

مسلما خدا شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد؛ و [گناهان‌] پايين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌آمرزد؛ و هر كس به خدا شرك ورزد، پس بيقين گناه بزرگى را بر بافته است.


'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yuzakkūna 'Anfusahum Bali Allāhu Yuzakkī Man Yashā'u Wa Lā Yužlamūna Fatīlāan

49

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه خودشان را (پاك و) رشد يافته مى‌شمارند (و خودستايى مى‌كنند)؟! بلكه خدا هر كس را بخواهد، رشد مى‌دهد (و پاك مى‌گرداند)؛ و كمترين ستمى بر آنان نخواهد شد.


'Anžur Kayfa Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Kafá Bihi 'Ithmāan Mubīnāan

50

بنگر چگونه بر خدا دروغ مى‌بندند! و اين گناه آشكار (دروغ‌پردازى، براى مجازات آنان) كافى است.


'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yu'uminūna Bil-Jibti Wa Aţ-Ţāghūti Wa Yaqūlūna Lilladhīna Kafarū Hā'uulā' 'Ahdá Mina Al-Ladhīna 'Āmanū Sabīlāan

51

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه بهره‌اى از كتاب [خدا] به آنان داده شده، در حالى كه به معبود (ان بت گونه) و (بت پرستان) طغيانگر ايمان مى‌آورند، و در باره كسانى كه كفر ورزيدند، مى‌گويند:« آنان، از كسانى كه ايمان آورده‌اند، راهى هدايت يافته‌تر دارند »؟!


'Ūlā'ika Al-Ladhīna La`anahumu Allāhu Wa Man Yal`ani Allāhu Falan Tajida Lahu Naşīrāan

52

آنان كسانى هستند كه خدا، از رحمت خود دورشان ساخته است؛ و خدا هر كس را از رحمت خود دور سازد، پس هيچ ياورى براى او نخواهى يافت.


'Am Lahum Naşībun Mina Al-Mulki Fa'idhāan Lā Yu'utūna An-Nāsa Naqīrāan

53

آيا آن (يهودي) ان سهمى از فرمانروايى [و قضاوت‌] دارند؟ (اگر چنين بود) پس در آن صورت كمترين چيزى به مردم نمى‌دادند.


'Am Yaĥsudūna An-Nāsa `Alá Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Faqad 'Ātaynā 'Āla 'Ibrāhīma Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa 'Ātaynāhum Mulkāan `Ažīmāan

54

يا اينكه نسبت به مردم [پيامبر و اهل بيتش‌]، بر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا كرده، رشك مى‌ورزند؟! و بيقين [ما] به خاندان ابراهيم، (كه يهود از آنها هستند نيز،) كتاب [الهى‌] و حكمت داديم؛ و فرمانروايى بزرگى به آنان عطا كرديم.


Faminhum Man 'Āmana Bihi Wa Minhum Man Şadda `Anhu Wa Kafá Bijahannama Sa`īrāan

55

و [لى‌] برخى از آنان كسانى هستند كه به آن ايمان آوردند، و برخى از آنان كسانى هستند كه (راه مردم را) بر آن بستند؛ و (براى مجازات آنها) شعله فروزان (آتش) جهنم كافى است!


'Inna Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyātinā Sawfa Nuşlīhim Nārāan Kullamā Nađijat Julūduhum Baddalnāhum Julūdāan Ghayrahā Liyadhūqū Al-`Adhāba 'Inna Allāha Kāna `Azīzāan Ĥakīmāan

56

براستى كسانى كه به آيات ما كفر ورزيدند، آنان را در آينده به آتشى وارد مى‌كنيم (و مى‌سوزانيم) كه هر گاه پوست‌هايشان (در آن) بريان گردد (و بسوزد)، پوست‌هايى غير از آنها بر جايش نهيم، تا عذاب (الهى) را بچشند؛ بدرستى كه خدا، شكست‌ناپذيرى فرزانه است.


Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Lahum Fīhā 'Azwājun Muţahharatun Wa Nudkhiluhum Žillā Žalīlāan

57

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، بزودى آنان را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كنيم كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است؛ در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ [و] در آنجا همسرانى پاكيزه برايشان خواهد بود؛ و آنان را در سايه‌اى پايدار (و فرح بخش) وارد مى‌كنيم.


'Inna Allāha Ya'murukum 'An Tu'uaddū Al-'Amānāti 'Ilá 'Ahlihā Wa 'Idhā Ĥakamtum Bayna An-Nāsi 'An Taĥkumū Bil-`Adli 'Inna Allāha Ni`immā Ya`ižukum Bihi 'Inna Allāha Kāna Samī`āan Başīrāan

58

براستى خدا به شما فرمان مى‌دهد كه امانت‌ها را به اهلش رد كنيد؛ و هنگامى كه ميان مردم داورى مى‌كنيد، به عدالت داورى كنيد. در حقيقت نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مى‌دهد؛ بدرستى كه خدا، شنواى بيناست.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa 'Ūlī Al-'Amri Minkum Fa'in Tanāza`tum Fī Shay'in Faruddūhu 'Ilá Allāhi Wa Ar-Rasūli 'In Kuntum Tu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Dhālika Khayrun Wa 'Aĥsanu Ta'wīlāan

59

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را اطاعت كنيد؛ و فرستاده [خدا] و صاحبان امر (خود) تان را اطاعت نماييد. و اگر در چيزى با همديگر اختلاف كرديد، پس آن را به خدا و فرستاده (اش) ارجاع دهيد (و از آنها داورى بطلبيد) اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، اين (كار) بهتر و فرجام (ش) نيكوتر است.


'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yaz`umūna 'Annahum 'Āmanū Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila Min Qablika Yurīdūna 'An Yataĥākamū 'Ilá Aţ-Ţāghūti Wa Qad 'Umirū 'An Yakfurū Bihi Wa Yurīdu Ash-Shayţānu 'An Yuđillahum Đalālāan Ba`īdāan

60

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه گمان مى‌كنند، كه آنان به آنچه بر تو فرو فرستاده شده و آنچه پيش از تو فرود آمده، ايمان آورده‌اند، (و با اين حال) مى‌خواهند كه داورى ميان خود را به سوى (حاكمان) طغيانگر برند؟! با اينكه يقينا به آنان فرمان داده شده، كه به او كفر ورزند. و [لى‌] شيطان مى‌خواهد به گمراهى دور دستى، گمراهشان سازد.


Wa 'Idhā Qīla Lahum Ta`ālawā 'Ilá Mā 'Anzala Allāhu Wa 'Ilá Ar-Rasūli Ra'ayta Al-Munāfiqīna Yaşuddūna `Anka Şudūdāan

61

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« به سوى آنچه خدا فرود آورده، و به سوى فرستاده (اش) بياييد. »منافقان را مى‌بينى كه كاملا از تو روى بر مى‌تابند.


Fakayfa 'Idhā 'Aşābat/hum Muşībatun Bimā Qaddamat 'Aydīhim Thumma Jā'ūka Yaĥlifūna Billāhi 'In 'Aradnā 'Illā 'Iĥsānāan Wa Tawfīqāan

62

پس چگونه، وقتى به خاطر دستاورد پيشين‌شان، مصيبتى به آنان در رسد، پس از مدتى نزد تو مى‌آيند، در حالى كه به خدا سوگند ياد مى‌كنند، كه ما جز نيكى كردن و توافق (ميان طرفين نزاع،) اراده‌اى نداشتيم؟!


'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ya`lamu Allāhu Mā Fī Qulūbihim Fa'a`riđ `Anhum Wa `Ižhum Wa Qul Lahum Fī 'Anfusihim Qawlāan Balīghāan

63

آنان كسانى هستند كه خدا، آنچه را در دل‌هايشان دارند، مى‌داند، پس از (مجازات) آنان روى گردان؛ و پندشان ده؛ و با آنان سخنى رسا، (و مؤثر) در دل‌هايشان، بگوى.


Wa Mā 'Arsalnā Min Rasūlin 'Illā Liyuţā`a Bi'idhni Allāhi Wa Law 'Annahum 'Idh Žalamū 'Anfusahum Jā'ūka Fāstaghfarū Allaha Wa Astaghfara Lahumu Ar-Rasūlu Lawajadū Allaha Tawwābāan Raĥīmāan

64

و ما هيچ فرستاده‌اى را نفرستاديم، مگر براى اينكه به رخصت خدا، اطاعت شود. و اگر (بر فرض) آن (منافق) ان هنگامى كه به خودشان ستم كردند، نزد تو مى‌آمدند، و از خدا آمرزش مى‌خواستند، و فرستاده [ما نيز] براى آنان طلب آمرزش مى‌كرد، حتما خدا را بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز مى‌يافتند.


Falā Wa Rabbika Lā Yu'uminūna Ĥattá Yuĥakkimūka Fīmā Shajara Baynahum Thumma Lā Yajidū Fī 'Anfusihim Ĥarajāan Mimmā Qađayta Wa Yusallimū Taslīmāan

65

و [لى چنين‌] نيست، به پروردگارت سوگند! كه آنها ايمان (حقيقى) نخواهند آورد، تا اينكه در مورد آنچه در ميانشان اختلاف كردند، تو را داور گردانند؛ سپس از داورى تو در جانشان هيچ (دل) تنگى نيابند، و كاملا تسليم شوند.


Wa Law 'Annā Katabnā `Alayhim 'Ani Aqtulū 'Anfusakum 'Aw Akhrujū Min Diyārikum Mā Fa`alūhu 'Illā Qalīlun Minhum Wa Law 'Annahum Fa`alū Mā Yū`ažūna Bihi Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Ashadda Tathbītāan

66

و اگر (بر فرض) ما بر آنان مقرر مى‌كرديم كه:« خودتان را بكشيد. »يا« از خانه‌هايتان بيرون رويد. »جز اندكى از آنان بدان عمل نمى‌كردند. و اگر (بر فرض) آنان آنچه را كه بدان پند داده مى‌شدند، انجام مى‌دادند، حتما برايشان بهتر و با ثبات‌تر بود.


Wa 'Idhāan La'ātaynāhum Min Ladunnā 'Ajrāan `Ažīmāan

67

و در اين صورت، حتما از نزد خودمان پاداش بزرگى به آنان مى‌داديم.


Wa Lahadaynāhum Şirāţāan Mustaqīmāan

68

و مسلما آنان را به راهى راست، راهنمايى مى‌كرديم.


Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Ar-Rasūla Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Ladhīna 'An`ama Allāhu `Alayhim Mina An-Nabīyīna Wa Aş-Şiddīqīna Wa Ash-Shuhadā'i Wa Aş-Şāliĥīna Wa Ĥasuna 'Ūlā'ika Rafīqāan

69

و كسانى كه خدا و فرستاده [اش‌] را اطاعت كنند، پس ايشان با كسانى، كه خدا به آنان نعمت داده، از پيامبران و راستگويان و شهيدان و شايستگان (همنشين) خواهند بود؛ و آنان چه نيكو رفيقانى هستند.


Dhālika Al-Fađlu Mina Allāhi Wa Kafá Billāhi `Alīmāan

70

اين بخشش از [جانب‌] خداست؛ و آگاهى خدا (از حال بندگان) كافى است.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Khudhū Ĥidhrakum Fānfirū Thubātin 'Aw Anfirū Jamī`āan

71

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آمادگى‌تان را (در برابر دشمن حفظ كنيد و اسلحه‌تان را) بر گيريد، و گروه گروه (براى جهاد) بسيج شويد، يا دستجمعى (براى كارزار) بسيج شويد.


Wa 'Inna Minkum Laman Layubaţţi'anna Fa'in 'Aşābatkum Muşībatun Qāla Qad 'An`ama Allāhu `Alayya 'Idh Lam 'Akun Ma`ahum Shahīdāan

72

و قطعا در ميان شما، فردى (منافق) است كه كندى به خرج مى‌دهد، و اگر مصيبتى به شما رسد، گويد:« بيقين خدا به من نعمت داد كه با آنان شهيد نشدم.


Wa La'in 'Aşābakum Fađlun Mina Allāhi Layaqūlanna Ka'an Lam Takun Baynakum Wa Baynahu Mawaddatun Yā Laytanī Kuntu Ma`ahum Fa'afūza Fawzāan `Ažīmāan

73

و اگر بخشش (و غنيمت) ى از جانب خدا به شما رسد، بيقين مى‌گويند:« اى كاش من با آنان بودم، و به كاميابى بزرگى نائل مى‌شدم! »گويا بين شما و بين او هيچ دوستى‌اى نبوده است.


Falyuqātil Fī Sabīli Allāhi Al-Ladhīna Yashrūna Al-Ĥayāata Ad-Dunyā Bil-'Ākhirati Wa Man Yuqātil Fī Sabīli Allāhi Fayuqtal 'Aw Yaghlib Fasawfa Nu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan

74

و كسانى كه زندگى پست (دنيا) را با آخرت مبادله كرده‌اند، بايد در راه خدا بجنگند. و هر كس كه در راه خدا بجنگد، و كشته [و شهيد] شود يا پيروز گردد، پس در آينده پاداش بزرگى به او خواهيم داد.


Wa Mā Lakum Lā Tuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Wa Al-Mustađ`afīna Mina Ar-Rijāli Wa An-Nisā' Wa Al-Wildāni Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā 'Akhrijnā Min Hadhihi Al-Qaryati Až-Žālimi 'Ahluhā Wa 'Aj`al Lanā Min Ladunka Walīyan Wa 'Aj`al Lanā Min Ladunka Naşīrāan

75

و شما را چه شده، كه در راه خدا، و [در راه نجات‌] مردان و زنان و كودكانى كه (به دست ستمگران) تضعيف شده‌اند، جنگ نمى‌كنيد؟! [همان‌] كسانى كه مى‌گويند:« [اى‌] پروردگار ما! از اين آبادى (مكه)، كه مردمش ستمگرند، ما را بيرون ببر؛ و از طرف خويش، براى ما سرپرست (و رهبر) ى تعيين فرما؛ و از جانب خويش، ياورى براى ما قرار ده. »


Al-Ladhīna 'Āmanū Yuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Wa Al-Ladhīna Kafarū Yuqātilūna Fī Sabīli Aţ-Ţāghūti Faqātilū 'Awliyā'a Ash-Shayţāni 'Inna Kayda Ash-Shayţāni Kāna Đa`īfāan

76

كسانى كه ايمان آورده‌اند، در راه خدا جنگ مى‌كنند؛ و آنان كه كفر ورزيدند، در راه طغيانگر (ان و بت‌ها) پيكار مى‌كنند. پس با ياران شيطان، پيكار كنيد؛ [چرا] كه نيرنگ شيطان، ضعيف است.


'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Qīla Lahum Kuffū 'Aydiyakum Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Falammā Kutiba `Alayhimu Al-Qitālu 'Idhā Farīqun Minhum Yakhshawna An-Nāsa Kakhashyati Allāhi 'Aw 'Ashadda Khashyatan Wa Qālū Rabbanā Lima Katabta `Alaynā Al-Qitāla Lawlā 'Akhkhartanā 'Ilá 'Ajalin Qarībin Qul Matā`u Ad-Dunyā Qalīlun Wa Al-'Ākhiratu Khayrun Limani Attaqá Wa Lā Tužlamūna Fatīlāan

77

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه (در مكه) به آنان گفته شد:« (فعلا از جهاد) دست نگهداريد؛ و نماز را به پا داريد؛ و [ماليات‌] زكات بپردازيد. »و [لى‌] هنگامى كه (در مدينه) جنگ (و جهاد) بر آنان مقرر شد، بناگاه دسته‌اى از آنان، از مردم مى‌هراسيدند، همانند هراسيدن از خدا يا هراسيدن شديدتر. و گفتند:« [اى‌] پروردگار ما! چرا جنگ (و جهاد) را بر ما مقرر داشتى؟! چرا (اين فرمان را از) ما تا سرآمد نزديكى تأخير نينداختى؟! » (به آنها) بگو:« كالاى دنيا، اندك است؛ و براى كسى كه خودنگهدار باشد (نعمت‌هاى) آخرت، بهتر است؛ و كمترين ستمى، به شما نخواهد شد. »


'Aynamā Takūnū Yudrikkumu Al-Mawtu Wa Law Kuntum Fī Burūjin Mushayyadatin Wa 'In Tuşibhum Ĥasanatun Yaqūlū Hadhihi Min `Indi Allāhi Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Yaqūlū Hadhihi Min `Indika Qul Kullun Min `Indi Allāhi Famāli Hā'uulā' Al-Qawmi Lā Yakādūna Yafqahūna Ĥadīthāan

78

هر كجا باشيد، مرگ شما را در مى‌يابد؛ و اگر چه در برج‌هاى استوار [و مرتفع‌] باشيد. و اگر (پيشامد) خوبى به آن (ساده دلان يا منافق) ان در رسد، مى‌گويند:« اين، از طرف خداست. »و اگر (حادثه) بدى به آنان در رسد، مى‌گويند:« اين از جانب توست. »بگو:« همه [اينها] از طرف خداست. »و اين گروه را چه شده است كه به فهم عميق سخن نزديك نيستند؟!


Mā 'Aşābaka Min Ĥasanatin Famina Allāhi Wa Mā 'Aşābaka Min Sayyi'atin Famin Nafsika Wa 'Arsalnāka Lilnnāsi Rasūlāan Wa Kafá Billāhi Shahīdāan

79

هر چه از خوبى به تو مى‌رسد، پس از خداست؛ و هر چه از بدى به تو مى‌رسد، پس از خود توست. و تو را به رسالت براى مردم فرستاديم؛ و گواهى خدا (در اين باره) كافى است.


Man Yuţi`i Ar-Rasūla Faqad 'Aţā`a Allāha Wa Man Tawallá Famā 'Arsalnāka `Alayhim Ĥafīžāan

80

هر كه از فرستاده [خدا] اطاعت كند، پس بيقين خدا را فرمان برده است. و هر كس روى برتابد، پس تو را (به عنوان) نگهبان [مستمر] برايشان نفرستاديم.


Wa Yaqūlūna Ţā`atun Fa'idhā Barazū Min `Indika Bayyata Ţā'ifatun Minhum Ghayra Al-Ladhī Taqūlu Wa Allāhu Yaktubu Mā Yubayyitūna Fa'a`riđ `Anhum Wa Tawakkal `Alá Allāhi Wa Kafá Billāhi WaKīlāan

81

و (منافقان) مى‌گويند:« فرمانبردار [يم‌]؛ » [ولى‌] هنگامى كه از نزد تو بيرون مى‌روند، گروهى از آنان شبانه، بر خلاف آنچه تو مى‌گويى تدبير مى‌كنند، و خدا آنچه را شبانه تدبير مى‌كنند، مى‌نگارد. پس از آنان روى گردان، و بر خدا توكل كن؛ و كارسازى خدا كافى است.


'Afalā Yatadabbarūna Al-Qur'āna Wa Law Kāna Min `Indi Ghayri Allāhi Lawajadū Fīhi Akhtilāfāan Kathīrāan

82

و آيا در قرآن تدبر نمى‌كنند؟ و اگر (بر فرض) از طرف غير خدا بود، حتما در آن اختلاف فراوانى مى‌يافتند.


Wa 'Idhā Jā'ahum 'Amrun Mina Al-'Amni 'Awi Al-Khawfi 'Adhā`ū Bihi Wa Law Raddūhu 'Ilá Ar-Rasūli Wa 'Ilá 'Ūlī Al-'Amri Minhum La`alimahu Al-Ladhīna Yastanbiţūnahu Minhum Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Lāttaba`tumu Ash-Shayţāna 'Illā Qalīlāan

83

و هنگامى كه خبرى (حاكى) از ايمنى يا ترس به آن [منافق‌] ان برسد، منتشرش سازند، و [لى‌] اگر (بر فرض) آن را به فرستاده [خدا] و به اولياى امر از بينشان، ارجاع دهند، از ميان آنان كسانى كه آن را استنباط مى‌كنند، حتما به (درستى و نادرستى) آن آگاهى دارند. و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود، مسلما جز اندكى (از شما، همگى) از شيطان پيروى مى‌كرديد.


Faqātil Fī Sabīli Allāhi Lā Tukallafu 'Illā Nafsaka Wa Ĥarriđi Al-Mu'uminīna `Asá Allāhu 'An Yakuffa Ba'sa Al-Ladhīna Kafarū Wa Allāhu 'Ashaddu Ba'sāan Wa 'Ashaddu Tankīlāan

84

پس (اى پيامبر) در راه خدا جنگ كن! و جز خودت مكلف نيستى. و [لى‌] مؤمنان را (بر جهاد) برانگيز؛ اميد است خدا از قدرت كسانى كه كفر ورزيدند، جلوگيرى كند. و خدا قدرت بيشتر، و مجازات شديدترى دارد.


Man Yashfa` Shafā`atan Ĥasanatan Yakun Lahu Naşībun Minhā Wa Man Yashfa` Shafā`atan Sayyi'atan Yakun Lahu Kiflun Minhā Wa Kāna Allāhu `Alá Kulli Shay'in Muqītāan

85

هر كس به صورت وساطت نيكويى (در كار خير) واسطه شود، بهره‌اى از آن برايش خواهد بود؛ و هر كس به صورت وساطت بدى (در كارى) واسطه شود، برايش سهمى از آن خواهد بود؛ و خدا بر هر چيزى، نگهدار و حسابگر است.


Wa 'Idhā Ĥuyyītum Bitaĥīyatin Faĥayyū Bi'aĥsana Minhā 'Aw Ruddūhā 'Inna Allāha Kāna `Alá Kulli Shay'in Ĥasībāan

86

و هر گاه با زنده بادى به شما زنده باد گفته شود (و به شما سلام يا اظهار محبت نمايند،) پس بهتر از آن، زنده باد گوييد (و پاسخ بهترى به محبت‌ها دهيد)، و يا (همانند) آن را پاسخ دهيد، كه خدا بر هر چيزى حسابگر است.


Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Layajma`annakum 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Lā Rayba Fīhi Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Ĥadīthāan

87

خدا، هيچ معبودى جز او نيست؛ بيقين، در روز رستاخيز- كه هيچ ترديدى در آن نيست- شما را جمع خواهد كرد. و چه كسى از خدا، در سخن راستگوتر است؟!


Famā Lakum Fī Al-Munāfiqīna Fi'atayni Wa Allāhu 'Arkasahum Bimā Kasabū 'Aturīdūna 'An Tahdū Man 'Ađalla Allāhu Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan

88

و شما را چه شده، كه در مورد (جنگ با) منافقين دو دسته شده‌ايد؟! و حال آنكه خدا آنان را بخاطر دستاوردشان سرنگون كرده است. آيا مى‌خواهيد كسى را كه خدا در گمراهى [اش، وا] نهاده است، راهنمايى كنيد؟! و هر كه را خدا در گمراهى (اش، وا) نهاد، پس هيچ راهى براى (هدايت) او نخواهى يافت.


Waddū Law Takfurūna Kamā Kafarū Fatakūnūna Sawā'an Falā Tattakhidhū Minhum 'Awliyā'a Ĥattá Yuhājirū Fī Sabīli Allāhi Fa'in Tawallawā Fakhudhūhum Wāqtulūhum Ĥaythu Wajadtumūhum Wa Lā Tattakhidhū Minhum Walīyan Wa Lā Naşīrāan

89

[منافقان‌] آرزو دارند، كه [شما] كافر شويد، همانگونه كه [خود] كفر ورزيدند، و مساوى يكديگر شويد. بنابراين، از ميان آنان دوستانى مگيريد، تا اينكه در راه خدا هجرت نمايند. و اگر (از هجرت) روى برتافتند، پس هر كجا آنان را يافتيد، ايشان را (به اسارت) بگيريد، (و در صورت ضرورت) آنان را بكشيد. و از بين آنان، هيچ دوست و ياورى مگيريد.


'Illā Al-Ladhīna Yaşilūna 'Ilá Qawmin Baynakum Wa Baynahum Mīthāqun 'Aw Jā'ūkum Ĥaşirat Şudūruhum 'An Yuqātilūkum 'Aw Yuqātilū Qawmahum Wa Law Shā'a Allāhu Lasallaţahum `Alaykum Falaqātalūkum Fa'ini A`tazalūkum Falam Yuqātilūkum Wa 'Alqawā 'Ilaykumu As-Salama Famā Ja`ala Allāhu Lakum `Alayhim Sabīlāan

90

مگر كسانى كه بپيوندند به گروهى، كه ميان شما و ميان آنان پيمان محكمى است، يا نزد شما بيايند، در حالى كه [بيقين‌] سينه‌هاى آنان از پيكار با شما يا پيكار با قومشان، به تنگ آمده است. و اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست، قطعا آنان را بر شما مسلط مى‌كرد، و حتما با شما پيكار مى‌كردند. پس اگر از شما كناره‌گيرى كرده و با شما پيكار ننموده‌اند، و با شما طرح صلح افكندند، پس خدا هيچ راهى براى (تعدى) شما بر آنان قرار نداده است.


Satajidūna 'Ākharīna Yurīdūna 'An Ya'manūkum Wa Ya'manū Qawmahum KullaMā Ruddū 'Ilá Al-Fitnati 'Urkisū Fīhā Fa'in Lam Ya`tazilūkum Wa Yulqū 'Ilaykumu As-Salama Wa Yakuffū 'Aydiyahum Fakhudhūhum Wāqtulūhum Ĥaythu Thaqiftumūhum Wa 'Ūla'ikum Ja`alnā Lakum `Alayhim Sulţānāan Mubīnāan

91

بزودى (گروه) ديگرى را خواهيد يافت، كه مى‌خواهند از شما آسوده خاطر شوند و از قومشان (نيز) ايمن باشند. (ولى) هر گاه به سوى فتنه (و بت پرستى) بازگردانده شوند، در آن سرنگون مى‌شوند. پس اگر از (درگيرى با) شما كناره‌گيرى نكرده و با شما طرح صلح نيفكنده و دست از شما نكشيده‌اند، پس آنان را هر كجا يافتيد، ايشان را (به اسارت) بگيريد و بكشيدشان. و آنانند كه براى شما، تسلطى آشكار، بر آنان قرار داديم.


Wa Mā Kāna Limu'uminin 'An Yaqtula Mu'umināan 'Illā Khaţa'an Wa Man Qatala Mu'umināan Khaţa'an Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Wa Diyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi 'Illā 'An Yaşşaddaqū Fa'in Kāna Min Qawmin `Adūwin Lakum Wa Huwa Mu'uminun Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Wa 'In Kāna Min Qawmin Baynakum Wa Baynahum Mīthāqun Fadiyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi Wa Taĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Faman Lam Yajid Faşiyāmu Shahrayni Mutatābi`ayni Tawbatan Mina Allāhi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

92

و براى هيچ مؤمنى سزاوار نيست كه مؤمنى را بكشد، مگر اشتباهى (رخ دهد؛) و هر كس مؤمنى را به اشتباه بكشد، پس آزاد كردن بنده مؤمنى (واجب است)، و خونبهايى به خانواده‌اش پرداخته شود؛ مگر اينكه [آنان خونبها را] ببخشند. و اگر [مقتول‌]، از گروهى باشد كه دشمن شماست، در حالى كه وى مؤمن بوده، پس آزاد كردن بنده مؤمنى (واجب است)؛ و اگر [مقتول‌] از گروهى باشد كه بين شما و بين آنان پيمان محكمى است، پس [بايد] خونبهايى به خانواده‌اش پرداخت، و بنده مؤمنى آزاد كند؛ و هر كس (بنده مؤمنى) نيافت، پس روزه دو ماه پياپى بر او واجب است. (اين نوعى تخفيف و) توبه پذيرى خداست؛ و خدا، داناى فرزانه است.


Wa Man Yaqtul Mu'umināan Muta`ammidāan Fajazā'uuhu Jahannamu Khālidāan Fīhā Wa Ghađiba Allāhu `Alayhi Wa La`anahu Wa 'A`adda Lahu `Adhābāan `Ažīmāan

93

و هر كس، عمدا مؤمنى را بكشد، پس كيفرش (آتش) جهنم است، در حالى كه در آنجا ماندگار است؛ و خدا بر او خشم مى‌گيرد؛ و او را از رحمتش دور مى‌سازد؛ و عذابى بزرگ برايش آماده ساخته است.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Đarabtum Fī Sabīli Allāhi Fatabayyanū Wa Lā Taqūlū Liman 'Alqá 'Ilaykumu As-Salāma Lasta Mu'umināan Tabtaghūna `Arađa Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Fa`inda Allāhi Maghānimu Kathīratun Kadhālika Kuntum Min Qablu Famanna Allāhu `Alaykum Fatabayyanū 'Inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

94

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه (براى جهاد) در راه خدا سفر مى‌كنيد، پس تحقيق كنيد؛ و به كسى كه (اظهار اسلام مى‌كند و) با شما طرح صلح مى‌افكند، نگوييد:« مؤمن نيستى. »در حالى كه زندگى ناپايدار پست (دنيا و غنائمش) را مى‌جوييد، چرا كه غنيمت‌هاى فراوانى (براى شما) نزد خداست. شما (نيز) قبلا همين گونه بوديد، و خدا بر شما منت نهاد. پس، (خوب) تحقيق كنيد؛ براستى كه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است.


Lā Yastawī Al-Qā`idūna Mina Al-Mu'uminīna Ghayru 'Ūlī Ađ-Đarari Wa Al-Mujāhidūna Fī Sabīli Allāhi Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim `Alá Al-Qā`idīna Darajatan Wa Kullāan Wa`ada Allāhu Al-Ĥusná Wa Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna `Alá Al-Qā`idīna 'Ajrāan `Ažīmāan

95

مؤمنان فرو نشسته (از جهاد)، كه بدون ضرر (و بيمارى) اند، با مجاهدانى كه در راه خدا با اموالشان و جان‌هايشان [جهاد نمودند] مساوى نيستند؛ خدا مجاهدانى را كه با اموالشان و جان‌هايشان [جهاد كردند]، بر فرو نشستگان (از جهاد) به رتبه‌اى برترى بخشيده است؛ و خدا همگان را وعده [پاداش‌] نيك داده است، و [لى‌] خدا مجاهدان را بر فرو نشستگان (از جهاد)، به پاداشى بزرگ، برترى بخشيده است.


Darajātin Minhu Wa Maghfiratan Wa Raĥmatan Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

96

رتبه‌هايى و آمرزشى و رحمتى، از جانب خدا (نصيب آنان مى‌گردد)؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


'Inna Al-Ladhīna Tawaffāhumu Al-Malā'ikatu Žālimī 'Anfusihim Qālū Fīma Kuntum Qālū Kunnā Mustađ`afīna Fī Al-'Arđi Qālū 'Alam Takun 'Arđu Allāhi Wāsi`atan Fatuhājirū Fīhā Fa'ūlā'ika Ma'whum Jahannamu Wa Sā'at Maşīrāan

97

در واقع كسانى كه فرشتگان، [جان‌هاى‌] ايشان را بطور كامل گرفتند، در حالى كه به خويشتن ستمكار بودند، (فرشتگان به آنان) گفتند:« در چه [حالى‌] بوديد؟ » (در پاسخ) گفتند:« ما در زمين، مستضعف بوديم. » (فرشتگان) گفتند:« آيا زمين خدا، وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟! »پس آنان مقصدشان جهنم است، و بد فرجامى است؛


'Illā Al-Mustađ`afīna Mina Ar-Rijāli Wa An-Nisā' Wa Al-Wildāni Lā Yastaţī`ūna Ĥīlatan Wa Lā Yahtadūna Sabīlāan

98

مگر مستضعفانى از مردان و زنان و كودكان، كه توان چاره جويى ندارند، و به هيچ راهى رهنمون نمى‌شوند.


Fa'ūlā'ika `Asá Allāhu 'An Ya`fuwa `Anhum Wa Kāna Allāhu `Afūwan Ghafūrāan

99

و آنانند كه اميد است خدا آنها را ببخشد، و خدا بسيار بخشاينده آمرزنده است.


Wa Man Yuhājir Fī Sabīli Allāhi Yajid Fī Al-'Arđi Murāghamāan Kathīrāan Wa Sa`atan Wa Man Yakhruj Min Baytihi Muhājirāan 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Thumma Yudrik/hu Al-Mawtu Faqad Waqa`a 'Ajruhu `Alá Allāhi Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

100

و هر كس كه در راه خدا هجرت كند، در زمين مكان‌هاى [امن‌] فراوان و گشايشى خواهد يافت؛ و هر كس [بعنوان‌] مهاجرت به سوى خدا و فرستاده او، از خانه‌اش بدر آيد، سپس مرگ او را فرا گيرد، پس بيقين پاداشش بر خداست؛ و خدا، بسيار آمرزنده مهرورز است.


Wa 'Idhā Đarabtum Fī Al-'Arđi Falaysa `Alaykum Junāĥun 'An Taqşurū Mina Aş-Şalāati 'In Khiftum 'An Yaftinakumu Al-Ladhīna Kafarū 'Inna Al-Kāfirīna Kānū Lakum `Adūwan Mubīnāan

101

و هنگامى كه در زمين سفر مى‌كنيد، اگر از آشوبگرى كسانى كه كفر ورزيدند، (در مورد خود) تان مى‌ترسيد؛ پس هيچ گناهى بر شما نيست كه از نماز كم كنيد (و نمازهاى چهار ركعتى را دو ركعت بخوانيد)؛ [چرا] كه كافران، براى شما دشمنى آشكارند.


Wa 'Idhā Kunta Fīhim Fa'aqamta Lahumu Aş-Şalāata Faltaqum Ţā'ifatun Minhum Ma`aka Wa Lya'khudhū 'Asliĥatahum Fa'idhā Sajadū Falyakūnū Min Warā'ikum Wa Lta'ti Ţā'ifatun 'Ukhrá Lam Yuşallū Falyuşallū Ma`aka Wa Lya'khudhū Ĥidhrahum Wa 'Asliĥatahum Wadda Al-Ladhīna Kafarū Law Taghfulūna `An 'Asliĥatikum Wa 'Amti`atikum Fayamīlūna `Alaykum Maylatan Wāĥidatan Wa Lā Junāĥa `Alaykum 'In Kāna Bikum 'Adhan Min Maţarin 'Aw Kuntum Marđá 'An Tađa`ū 'Asliĥatakum Wa Khudhū Ĥidhrakum 'Inna Allāha 'A`adda Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan

102

و هر گاه در ميان آنان باشى، و (در ميدان جنگ) برايشان نماز را به پا داشتى، پس بايد دسته‌اى از آنان با تو (به نماز) ايستند، و بايد سلاح هايشان را بر گيرند؛ و هنگامى كه سجده كردند (و نماز را به پايان رساندند)، پس بايد پشت سر شما (در ميدان نبرد) قرار گيرند، و دسته ديگرى كه نماز نگزارده‌اند (و در ميدان نبرد بودند)، بايد بيايند و با تو نماز گزارند؛ و بايد آمادگيشان را (حفظ كنند) و سلاح هايشان را (در حال نماز) بر گيرند؛ (زيرا) كسانى كه كفر ورزيدند، آرزو مى‌كنند كه از سلاح هايتان و وسايلتان غافل شويد، و با يك شبيخون (ناگهانى) به شما يورش آورند. و اگر شما از باران ناراحتيد، و يا بيمار (و مجروح) هستيد، هيچ گناهى بر شما نيست كه سلاح هايتان را [بر زمين‌] بگذاريد؛ و [لى‌] آمادگيتان را (حفظ كنيد و وسايل دفاعى را) بر گيريد. براستى كه خدا براى كافران، عذاب خوار كننده‌اى آماده ساخته است.


Fa'idhā Qađaytumu Aş-Şalāata Fādhkurū Allaha Qiyāmāan Wa Qu`ūdāan Wa `Alá Junūbikum Fa'idhā Aţma'nantum Fa'aqīmū Aş-Şalāata 'Inna Aş-Şalāata Kānat `Alá Al-Mu'uminīna Kitābāan Mawqūtāan

103

و هنگامى كه نماز را به پايان رسانديد، پس در حال ايستاده، و نشسته، و بر پهلوهايتان [آرميده‌]، خدا را ياد كنيد. و هر گاه آرامش يافتيد، پس نماز را (بطور معمول) بر پا داريد، [چرا] كه نماز، بر مؤمنان در اوقات معين [واجب و] مقرر شده است.


Wa Lā Tahinū Fī Abtighā'i Al-Qawmi 'In Takūnū Ta'lamūna Fa'innahum Ya'lamūna Kamā Ta'lamūna Wa Tarjūna Mina Allāhi Mā Lā Yarjūna Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

104

و در جستجوى گروه [دشمن‌] سستى نورزيد؛ (زيرا) اگر شما همواره درد مى‌كشيد، پس آنان (نيز) همان‌گونه كه شما درد مى‌كشيد، درد مى‌كشند؛ و [لى‌] شما چيزى از خدا اميد داريد كه [آنان بدان‌] اميد ندارند؛ و خدا، داناى فرزانه است.


'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Litaĥkuma Bayna An-Nāsi Bimā 'Arāka Allāhu Wa Lā Takun Lilkhā'inīna Khaşīmāan

105

در واقع ما اين كتاب را بحق به سوى تو فرو فرستاديم؛ تا با آنچه خدا به تو نمايانده (و آموخته)، در ميان مردم داورى كنى؛ و به نفع خائنان، دشمن (بى گناهان) مباش.


Wa Astaghfiri Allāha 'Inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

106

و از خدا آمرزش بخواه؛ [چرا] كه خدا، بسيار آمرزنده مهرورز است.


Wa Lā Tujādil `Ani Al-Ladhīna Yakhtānūna 'Anfusahum 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Man Kāna Khawwānāan 'Athīmāan

107

و از كسانى كه به خودشان خيانت كردند، دفاع مكن؛ [چرا] كه خدا هر كسى را كه خيانت پيشه گنهكار باشد، دوست ندارد.


Yastakhfūna Mina An-Nāsi Wa Lā Yastakhfūna Mina Allāhi Wa Huwa Ma`ahum 'Idh Yubayyitūna Mā Lā Yarđá Mina Al-Qawli Wa Kāna Allāhu Bimā Ya`malūna Muĥīţāan

108

(خيانتكاران، زشتكارى خود را) از مردم پنهان مى‌دارند، و [لى‌] از خدا پنهان نمى‌دارند؛ در حالى كه او (خدا) با آنان بود، وقتى كه شبانه تدبير مى‌كردند (در مورد) سخنى كه [خدا بدان‌] راضى نبود؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهند، احاطه دارد.


Hā'antum Hā'uulā' Jādaltum `Anhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Faman Yujādilu Allāha `Anhum Yawma Al-Qiyāmati 'Am Man Yakūnu `Alayhim Wakīlāan

109

هان، شما همان‌ها هستيد، كه در زندگى پست (دنيا)، از آنان دفاع كرديد؛ پس چه كسى روز رستاخيز [در برابر] خدا از آنان دفاع خواهد كرد؟! بلكه چه كسى حمايتگر آنان خواهد بود؟!


Wa Man Ya`mal Sū'āan 'Aw Yažlim Nafsahu Thumma Yastaghfiri Allāha Yajidi Allāha Ghafūrāan Raĥīmāan

110

و هر كس [كار] بدى انجام دهد، يا بر خويشتن ستم كند، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را بسيار آمرزنده مهرورز خواهد يافت.


Wa Man Yaksib 'Ithmāan Fa'innamā Yaksibuhu `Alá Nafsihi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

111

و هر كس كه گناهى كسب كند، پس فقط آن را به زيان خودش كسب كرده است؛ و خدا داناى فرزانه است.


Wa Man Yaksib Khaţī'atan 'Aw 'Ithmāan Thumma Yarmi Bihi Barī'āan Faqadi Aĥtamala Buhtānāan Wa 'Ithmāan Mubīnāan

112

و هر كس خطا يا گناهى فراهم آورد سپس آن را، به بى‌گناهى نسبت دهد، پس بيقين [بار] تهمت و گناه آشكارى بر دوش گرفته است.


Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alayka Wa Raĥmatuhu Lahammat Ţā'ifatun Minhum 'An Yuđillūka Wa Mā Yuđillūna 'Illā 'Anfusahum Wa Mā Yađurrūnaka Min Shay'in Wa 'Anzala Allāhu `Alayka Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa `Allamaka Mā Lam Takun Ta`lamu Wa Kāna Fađlu Allāhi `Alayka `Ažīmāan

113

اگر بخشش خدا و رحمتش بر تو نبود، حتما دسته‌اى از آن (خيانتكاران يا منافق) ان آهنگ داشتند، كه تو را گمراه كنند؛ و [لى‌] جز خودشان را گمراه نمى‌كنند؛ و هيچ گونه زيانى به تو نمى‌رسانند. و خدا، كتاب و حكمت بر تو فرو فرستاد، و آنچه را نمى‌دانسته‌اى به تو آموخت، و بخشش خدا بر تو بزرگ بوده است.


Lā Khayra Fī Kathīrin Min Najwāhum 'Illā Man 'Amara Bişadaqatin 'Aw Ma`rūfin 'Aw 'Işlāĥin Bayna An-Nāsi Wa Man Yaf`al Dhālika Abtighā'a Marđāati Allāhi Fasawfa Nu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan

114

در بسيارى از رازگويى‌ها [و جلسات محرمانه‌] ايشان، هيچ خيرى نيست؛ مگر كسى كه (بدين وسيله،) به بخشش خالصانه‌اى، يا [كار] پسنديده‌اى، يا سازشى ميان مردم فرمان دهد؛ و هر كس براى طلب خشنودى خدا چنين كند، پس در آينده پاداش بزرگى به او خواهيم داد.


Wa Man Yushāqiqi Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahu Al-Hudá Wa Yattabi` Ghayra Sabīli Al-Mu'uminīna Nuwallihi Mā Tawallá Wa Nuşlihi Jahannama Wa Sā'at Maşīrāan

115

و هر كس بعد از آنكه [راه‌] هدايت برايش آشكار شد، با فرستاده [خدا] مخالفت كند، و (راهى) غير راه مؤمنان پيروى نمايد، او را تحت سرپرستى (معبودهايى) كه به عنوان سرپرست انتخاب كرده، قرار مى‌دهيم؛ و او را در جهنم داخل مى‌كنيم (و مى‌سوزانيم)؛ و [اين‌] بد فرجامى است.


'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u Wa Man Yushrik Billāhi Faqad Đalla Đalālāan Ba`īdāan

116

در واقع خدا شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد، و [گناهان‌] پايين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌آمرزد. و هر كس به خدا شرك ورزد، پس بيقين به گمراهى دورى گمراه شده است.


'In Yad`ūna Min Dūnihi 'Illā 'Ināthāan Wa 'In Yad`ūna 'Illā Shayţānāan Marīdāan

117

[مشركان‌] غير از او (خدا)، جز [بت‌هاى‌] مؤنث را (بعنوان پرستش) نمى‌خوانند، و جز شيطان سركش را نمى‌خوانند.


La`anahu Allāhu Wa Qāla La'attakhidhanna Min `Ibādika Naşībāan Mafrūđāan

118

خدا او را از رحمت خويش دور ساخت؛ و [شيطان‌] گفت:« حتما از بندگانت سهم معينى خواهم گرفت؛


Wa La'uđillannahum Wa La'umanniyannahum Wa La'āmurannahum Falayubattikunna 'Ādhāna Al-'An`ām Wa La'āmurannahum Falayughayyirunna Khalqa Allāhi Wa Man Yattakhidhi Ash-Shayţāna Walīyan Min Dūni Allāhi Faqad Khasira Khusrānāan Mubīnāan

119

و حتما آنان را گمراه مى‌كنم؛ و قطعا آرزومندشان مى‌سازم؛ و البته آنان را (به اعمال خرافى) فرمان مى‌دهم، پس حتما گوشهاى دام‌ها را مى‌شكافند، و البته به آنان فرمان مى‌دهم، پس قطعا آفرينش خدا را تغيير مى‌دهند. »و هر كس جز خدا، شيطان را به سرپرستى برگزيند پس بيقين، با ضرر آشكارى زيان ديده است.


Ya`iduhum Wa Yumannīhim Wa Mā Ya`iduhumu Ash-Shayţānu 'Illā Ghurūrāan

120

[شيطان‌] به آنان وعده مى‌دهد؛ و آرزومندشان مى‌سازد؛ در حالى كه شيطان جز فريب، به آنان وعده نمى‌دهد.


'Ūlā'ika Ma'whum Jahannamu Wa Lā Yajidūna `Anhā Maĥīşāan

121

آن [پيروان شيط] ان مقصدشان جهنم است؛ و هيچ راه فرارى از آنجا نمى‌يابند.


Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Wa`da Allāhi Ĥaqqāan Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Qīlāan

122

و كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده‌اند، بزودى آنان را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كنيم كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است، در حالى كه در آنجا هميشه ماندگارند؛ (اين) وعده حق خداست، و چه كسى در گفتار (و وعده)، از خدا راستگوتر است؟!


Laysa Bi'amānīyikum Wa Lā 'Amānīyi 'Ahli Al-Kitābi Man Ya`mal Sū'āan Yujza Bihi Wa Lā Yajid Lahu Min Dūni Allāhi Walīyan Wa Lā Naşīrāan

123

(برترى و پاداش يا كيفر دادن افراد) بر طبق آرزوهاى شما و آروزهاى اهل كتاب نيست؛ هر كس (عمل) بدى انجام دهد، بر طبق آن كيفر داده مى‌شود؛ و جز خدا، براى خود، هيچ سرپرست و ياورى نمى‌يابد.


Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Min Dhakarin 'Aw 'Unthá Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā'ika Yadkhulūna Al-Jannata Wa Lā Yužlamūna Naqīrāan

124

و هر كس از مرد يا زن، (چيزى) از (اعمال) شايسته انجام دهد در حالى كه او مؤمن باشد، پس آنان داخل بهشت مى‌شوند؛ و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.


Wa Man 'Aĥsanu Dīnāan Mimman 'Aslama Wajhahu Lillāh Wa Huwa Muĥsinun Wa Attaba`a Millata 'Ibrāhīma Ĥanīfāan Wa Attakhadha Allāhu 'Ibrāhīma Khalīlāan

125

و دين چه كسى بهتر است، از آن كس كه چهره [وجود] ش را براى خدا تسليم كند؛ در حالى كه او نيكوكار است، و از آيين ابراهيم حق‌گرا پيروى كند؟! و خدا ابراهيم را به دوستى گرفت.


Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu Bikulli Shay'in Muĥīţāan

126

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و خدا به هر چيزى احاطه دارد.


Wa Yastaftūnaka Fī An-Nisā' Quli Allāhu Yuftīkum Fīhinna Wa Mā Yutlá `Alaykum Fī Al-Kitābi Fī Yatāmá An-Nisā' Al-Lātī Lā Tu'utūnahunna Mā Kutiba Lahunna Wa Targhabūna 'An Tankiĥūhunna Wa Al-Mustađ`afīna Mina Al-Wildāni Wa 'An Taqūmū Lilyatāmá Bil-Qisţi Wa Mā Taf`alū Min Khayrin Fa'inna Allāha Kāna Bihi `Alīmāan

127

و (اى پيامبر) از تو در باره زنان پرسش مى‌كنند، بگو:« خدا در مورد آنان به شما پاسخ مى‌دهد و (نيز) آنچه در كتاب [قرآن‌] بر شما خوانده مى‌شود، درباره دختران يتيم كه آنچه برايشان مقرر شده، به آنان نمى‌دهيد، و تمايل به ازدواجشان داريد، و (درباره) كودكان مستضعف، و (درباره) اينكه براى (اجراى) دادگرى در مورد يتيمان بپاخيزيد (پاسخگوى شماست)؛ و آنچه از نيكى انجام مى‌دهيد، پس در حقيقت خدا، بدان داناست. »


Wa 'Ini Amra'atun Khāfat Min Ba`lihā Nushūzāan 'Aw 'I`rāđāan Falā Junāĥa `Alayhimā 'An Yuşliĥā Baynahumā Şulĥāan Wa Aş-Şulĥu Khayrun Wa 'Uĥđirati Al-'Anfusu Ash-Shuĥĥa Wa 'In Tuĥsinū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

128

و اگر زنى، از سركشى يا رويگردانى شوهرش، ترس داشته باشد، پس هيچ گناهى بر آن دو نيست در اينكه با آشتى، در ميانشان صلح بر قرار كنند؛ و صلح، بهتر است؛ و (گر چه در اين موارد) جان‌ها در معرض آزمندى است. و اگر نيكى كنيد و خود نگهدار باشيد، پس در واقع خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است.


Wa Lan Tastaţī`ū 'An Ta`dilū Bayna An-Nisā' Wa Law Ĥaraştum Falā Tamīlū Kulla Al-Mayli Fatadharūhā Kālmu`allaqati Wa 'In Tuşliĥū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

129

و نمى‌توانيد (از نظر محبت قلبى) در ميان زنان، عدالت برقرار كنيد، و اگر چه (بر عدالت) حريص باشيد؛ پس با تمام ميل (به يك طرف) مايل نشويد، تا آن (ديگرى) را مثل زن بى شوهر رها كنيد؛ و اگر اصلاح (و سازش) كنيد و خود نگهدار باشيد، پس يقينا خدا بسيار آمرزنده مهرورز است.


Wa 'In Yatafarraqā Yughni Allāhu Kullā Min Sa`atihi Wa Kāna Allāhu Wāsi`āan Ĥakīmāan

130

و اگر (به طلاق) جدا شوند، خدا هر كدام [از آن دو] را از گشايشش، بى‌نياز مى‌كند؛ و خدا گشايشگرى فرزانه است.


Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Laqad Waşşaynā Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Min Qablikum Wa 'Īyākum 'Ani Attaqū Allaha Wa 'In Takfurū Fa'inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu Ghanīyan Ĥamīdāan

131

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و بيقين كسانى را كه پيش از شما به آنان، كتاب [الهى‌] داده شده، و شما را، سفارش كرديم، كه [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد؛ و اگر كفر ورزيد، پس (به خدا زيانى نمى‌رسد، چرا) كه آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است فقط براى خداست؛ و خدا توانگرى ستوده است.


Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kafá Billāhi Wakīlāan

132

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و كار سازى خدا كافى است.


'In Yasha' Yudh/hibkum 'Ayyuhā An-Nāsu Wa Ya'ti Bi'ākharīna Wa Kāna Allāhu `Alá Dhālika Qadīrāan

133

اى مردم! اگر [خدا] بخواهد، شما را [از ميان‌] مى‌برد و ديگران را (به جاى شما) مى‌آورد؛ و خدا بر اين [كار] تواناست.


Man Kāna Yurīdu Thawāba Ad-Dunyā Fa`inda Allāhi Thawābu Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Kāna Allāhu Samī`āan Başīrāan

134

هر كه پاداش دنيا را بخواهد، پس پاداش دنيا و آخرت فقط نزد خداست؛ و خدا، شنواى بيناست.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Kūnū Qawwāmīna Bil-Qisţi Shuhadā'a Lillāh Wa Law `Alá 'Anfusikum 'Awi Al-Wālidayni Wa Al-'Aqrabīna 'In Yakun Ghanīyan 'Aw Faqīrāan Fa-Allāhu 'Awlá Bihimā Falā Tattabi`ū Al-Hawá 'An Ta`dilū Wa 'In Talwū 'Aw Tu`riđū Fa'inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

135

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! برپادارندگان دادگرى باشيد؛ [و] براى خدا گواهى دهيد، و گر چه (اين گواهى) به زيان خودتان، يا پدر و مادر و نزديكان (شما) باشد؛ اگر (يكى از آنها) توانگر يا نيازمند باشد، پس (در گواهى شما تأثير نگذارد، چرا كه) خدا سزاوارتر به (حمايت از) آن دو است. و از هوى [و هوس‌] پيروى نكنيد؛ كه منحرف مى‌شويد. و اگر (حق را) تحريف كنيد، يا (از آن) روى گردانيد، پس در حقيقت خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Āminū Billāhi Wa Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī Nazzala `Alá Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī 'Anzala Min Qablu Wa Man Yakfur Billāhi Wa Malā'ikatihi Wa Kutubihi Wa Rusulihi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Faqad Đalla Đalālāan Ba`īdāan

136

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خدا و فرستاده او، و كتابى كه بر فرستاده‌اش فرود آورد، و كتاب [هاى الهى‌] كه قبلا فرو فرستاد، ايمان (واقعى) آوريد؛ و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتاب‌هايش و فرستادگان او و روز واپسين كفر ورزد، پس بيقين به گمراهى دورى، گمراه شده است.


'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Thumma Kafarū Thumma 'Āmanū Thumma Kafarū Thumma Azdādū Kufrāan Lam Yakuni Allāhu Liyaghfira Lahum Wa Lā Liyahdiyahum Sabīlāan

137

براستى كسانى كه ايمان آوردند، سپس كفر ورزيدند، و باز هم ايمان آوردند، و دگر بار كفر ورزيدند، سپس بر كفر (خود) افزودند، خدا آنان را نمى‌آمرزد؛ و آنان را به هيچ راهى، راهنمايى نمى‌كند.


Bashshiri Al-Munāfiqīna Bi'anna Lahum `Adhābāan 'Alīmāan

138

به منافقان مژده ده، كه عذابى دردناك براى شان (آماده) است!


Al-Ladhīna Yattakhidhūna Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna 'Ayabtaghūna `Indahumu Al-`Izzata Fa'inna Al-`Izzata Lillāh Jamī`āan

139

(همان) كسانى كه به جاى مؤمنان، كافران را دوستان [خود] مى‌گيرند؛ آيا عزت را نزد آنان مى‌جويند؟ پس (اين خيالى خام است) چرا كه عزت، همه از آن خداست.


Wa Qad Nazzala `Alaykum Fī Al-Kitābi 'An 'Idhā Sami`tum 'Āyāti Allāhi Yukfaru Bihā Wa Yustahza'u Bihā Falā Taq`udū Ma`ahum Ĥattá Yakhūđū Fī Ĥadīthin Ghayrihi 'Innakum 'Idhāan Mithluhum 'Inna Allāha Jāmi`u Al-Munāfiqīna Wa Al-Kāfirīna Fī Jahannama Jamī`āan

140

و بيقين در كتاب [قرآن، خدا اين حكم را] بر شما فرو فرستاده كه: هر گاه آيات خدا را بشنويد، در حالى كه آنها مورد انكار قرار گيرد، و آنها ريشخند شود، پس با آن (انكاركنندگان و ريشخند كنندگ) ان ننشينيد، تا به سخنى غير آن در آيند، چرا كه شما در اين هنگام، مثل آنانيد؛ بدرستى كه خدا جمع كننده همه منافقان و كافران در جهنم است.


Al-Ladhīna Yatarabbaşūna Bikum Fa'in Kāna Lakum Fatĥun Mina Allāhi Qālū 'Alam Nakun Ma`akum Wa 'In Kāna Lilkāfirīna Naşībun Qālū 'Alam Nastaĥwidh `Alaykum Wa Namna`kum Mina Al-Mu'uminīna Fa-Allāhu Yaĥkumu Baynakum Yawma Al-Qiyāmati Wa Lan Yaj`ala Allāhu Lilkāfirīna `Alá Al-Mu'uminīna Sabīlāan

141

(همان) كسانى كه در كمين شما هستند، و اگر پيروزى‌اى از جانب خدا به شما برسد، مى‌گويند:« آيا [ما] با شما نبوديم؟ »و اگر بهره‌اى براى كافران باشد، مى‌گويند:« آيا [ما] بر شما مسلط نبوديم، و شما را (از ورود به جمع) مؤمنان باز نمى‌داشتيم؟ »پس خدا در روز رستاخيز، ميان شما داورى مى‌كند؛ و خدا هيچ راهى براى (تسلط) كافران بر مؤمنان قرار نداده است.


'Inna Al-Munāfiqīna Yukhādi`ūna Allāha Wa Huwa Khādi`uhum Wa 'Idhā Qāmū 'Ilá Aş-Şalāati Qāmū Kusālá Yurā'ūna An-Nāsa Wa Lā Yadhkurūna Allāha 'Illā Qalīlāan

142

براستى كه منافقان با خدا نيرنگ مى‌بازند؛ در حالى كه او به آنان ترفند مى‌زند؛ و هنگامى كه به نماز بر مى‌خيزند، با كسالت بر مى‌خيزند؛ در حالى كه (در برابر) مردم ريا كارى مى‌كنند؛ و جز اندكى به ياد خدا نيستند.


Mudhabdhabīna Bayna Dhālika Lā 'Ilá Hā'uulā' Wa Lā 'Ilá Hā'uulā' Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan

143

ميان آن (كفر و ايمان) سرگشتگانند، نه سوى اينها، و نه سوى آنهايند؛ و هر كه را خدا در گمراهى وا نهد، پس هيچ راهى براى (نجات) او نخواهى يافت.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna 'Aturīdūna 'An Taj`alū Lillāh `Alaykum Sulţānāan Mubīnāan

144

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! غير از مؤمنان، كافران را دوست (و سرپرست) مگيريد؛ آيا مى‌خواهيد، عليه خود دليلى روشن، براى خدا قرار دهيد؟!


'Inna Al-Munāfiqīna Fī Ad-Darki Al-'Asfali Mina An-Nāri Wa Lan Tajida Lahum Naşīrāan

145

براستى كه منافقان در فروترين طبقات آتش (دوزخ) قرار دارند؛ و هيچ ياورى برايشان نخواهى يافت؛


'Illā Al-Ladhīna Tābū Wa 'Aşlaĥū Wa A`taşamū Billāhi Wa 'Akhlaşū Dīnahum Lillāh Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Mu'uminīna Wa Sawfa Yu'uti Allāhu Al-Mu'uminīna 'Ajrāan `Ažīmāan

146

مگر كسانى كه بازگشت كردند و اصلاح نمودند و به خدا تمسك جستند، و دينشان را براى خدا خالص گردانيدند؛ پس آنان با مؤمنانند؛ و خدا در آينده مؤمنان را، پاداش بزرگى خواهد داد.


Mā Yaf`alu Allāhu Bi`adhābikum 'In Shakartum Wa 'Āmantum Wa Kāna Allāhu Shākirāan `Alīmāan

147

اگر سپاسگزارى كنيد و ايمان آوريد، خدا مى‌خواهد با عذاب شما چه كند؟ و خدا سپاسگزارى داناست.


جزء قبل

جزء 5 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان