و (بر شما حرام است) زنان شوهردار مگر زنى كه مالك آن شدهايد، بدستور خدا اهميت بدهيد. و براى شما حلال است غير اينها، كه به اموال خود (زنى) پيدا كنيد در حالى كه مىخواهيد پاكدامنان باشيد نه زناكاران. پس هر كس از زنان كه از او لذت بردهايد مهر مقررشان را بدهيد و بر شما گناهى نيست در آنچه پس از مقرر شدن توافق كردهايد خدا دانا و حكمت كردار است.
هر كس از شما از جهت مكنت نتواند زنان عفيف آزاد مؤمن را نكاح كند، از آنچه از كنيزان مؤمن مالك شدهايد، زن گيرد. خدا بايمان شما داناتر است. همه يكى هستيد. آنها را با اجازه مالكشان نكاح كنيد، مهرشان را بطور شايسته بدهيد، بشرط آنكه پاكدامن باشند نه زناكار و رفيقگير و چون شوهر دار شدند اگر زنا دهند بر آنها نصف مجازات زنان آزاد است. اين براى كسانى از شماست كه از مشقت مىترسد و اگر صبر كنيد براى شما بهتر است، خدا چاره ساز و مهربان است.
خدا مىخواهد شريعت را بر شما بيان كند و بروشهاى كسانى كه پيش از شما بودند هدايتتان نمايد و بر شما عنايت كند، خدا دانا و حكمت كردار است.
خدا مىخواهد بر شما توجه كند ولى آنان كه پيرو خواستهاى نفسند مىخواهند كه منحرف شويد انحرافى بزرگ.
خدا مىخواهد تكليف شما را سبك كند كه انسان ناتوان آفريده شده است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد اموالتان را ميان خود به باطل مخوريد مگر اينكه تجارتى باشد با رضايت طرفين. و يكديگر را نكشيد كه خدا به شما مهربان است.
هر كه از روى تجاوز و ستم ان عمل را انجام دهد به زودى او را به آتشى بزرگ مىكشيم و اين كار بر خدا آسان است.
اگر از كبيرههاى گناهانى كه نهى شدهايد اجتناب كنيد بديها (يا گناهان كوچك) شما را مىپوشانيم و شما را به جايگاه خوبى وارد مىكنيم.
آنچه را كه خدا بعضى از شما را بر بعضى برترى داده، آرزو نكنيد، مردان را از آنچه كردهاند بهرهاى هست و (نيز) زنان را از آنچه كردهاند بهرهاى هست، خدا را از كرمش مسئلت كنيد خدا به همه چيز داناست.
براى هر يك از انسانها وارثانى قرار دادهايم از آنچه پدران و مادران و نزديكان و همسران گذاشتهاند، پس نصيب هر يك را بدهيد كه خدا بر هر چيز شاهد و ناظر است.
مردان سرپرست زنانند بخاطر برتريتى كه خدا بعضى را بر بعضى قرار داده است و به خاطر آنچه از اموال خود (در تأمين زنان) خرج كردهاند، پس زنان شايسته آنهايى هستند كه فربانبر و حافظ غياب شوهر باشند در مقابل حقوقى كه خدا براى آنها حفظ كرده، زنانى كه از عصيان آنها مىترسيد پندشان دهيد و در خوابگاهها از آنها جدايى كنيد و آنها را بزنيد و اگر اطاعت كردند بر آنها بهانه مجوئيد كه خدا والا و بزرگ است.
و اگر از جدايى ميان آن دو بيم داشتيد داورى از كسان مرد و داورى از كسان زن انتخاب كنيد اگر خواهان صلح باشند خدا ميان آنها سازش آورد، خدا دانا و آگاه است.
به خدا عبادت كنيد و هيچ چيز را با او شريك نكنيد و با پدر و مادر نيكويى كنيد (و نيز) با خويشان، يتيمان، تنگدستان، همسايهاى كه خويشاوند است، همسايهاى كه غير خويشاوند است، درماندگان، و آنچه مالك آن شدهايد نكويى كنيد كه خدا كسى را كه متكبر و فخر فروش باشد دوست نمىدارد.
همان كسانى كه بخل مىورزند و مردم را ببخل وادار مىكنند و آنچه را خدا از فضل خود بآنها داده نهان مىدارند. براى كافران عذابى ذلت آور آماده كردهايم.
و كسانى كه اموال خود را براى تظاهر بمردم انفاق مىكنند و به خدا و بروز جزا ايمان نمىآورند و هر كه شيطان همدم او باشد همدم بدى است.
چه شده بر آنها؟! اى كاش كه به خدا و روز جزا تسليم مىشدند و از آنچه خدا داده انفاق مىكردند!! و خدا بآنها داناست.
خدا هموزن ذرهاى ستم نمىكند و اگر عمل، عمل نيك باشد آن را افزون مىكند و از جانب خود پاداشى بزرگ مىدهد.
چگونه باشد (حالشان) آن وقتى كه از هر امت گواهى مىآوريم و تو را بر اين امت گواه قرار مىدهيم.
آن روز كسانى كه كافر شده و به پيامبر نافرمانى كردهاند دوست مىدارند كه اى كاش زمين با آنها يكسان مىبود و هيچ واقعهاى را نمىتوانند از خدا پنهان كنند.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد در حال مستى تا وقتى كه بدانيد چه مىگوئيد، نماز نخوانيد و نيز در حال جنابت نماز نخوانيد تا غسل بكنيد مگر آنكه مسافر باشيد و اگر بيمار يا در سفر بوديد و يا يكى از شما از محل خلوت آمد يا با زنان آميزش كرديد و آب نيافتيد خاك پاكى را قصد كنيد (و بآن دست بزنيد) سپس صورت و دستهاى خود را مسح كنيد كه خدا آمرزنده و چاره ساز است.
آيا نديدى كسانى را كه مقدارى از كتاب به آنها داده شده، گمراهى را مىخرند و مىخواهند شما نيز گمراه شويد.
خدا به دشمنان شما آگاهتر است. خدا سرپرست كافى و كمك كافى است.
آنها از كسانى هستند كه يهوديت اختيار كرده و كلمهها را، از معانى خود منحرف مىكنند، مىگويند: شنيديم و نافرمانى كرديم، بشنو شنوا نباشى و مىگويند: راعنا تا زبان خويش را در ناحق بگردانند و بدين طعنه زنند، اگر آنها مىگفتند شنيديم و فرمان برديم بشنو و بما مهلت ده (تا حقائق را درك كنيم) بر ايشان بهتر و استوارتر بود ولى خدا در اثر كفرشان لعنتشان كرده، جز تعداد اندكى ايمان نمىآورند.
اى كسانى كه به شما كتاب داده شده، به آنچه نازل كردهايم و دين شما را تصديق مىكند ايمان آوريد، پيش از آنكه صورتهايى را محو كنيم و به قفا برگردانيم يا به آنها لعنت كنيم چنان كه به اصحاب سبت لعنت كرديم و امر خدا شدنى (و حتمى) است.
خدا نمىبخشد كه بدو شرك آورند، و جز اين را براى هر كسى كه بخواهد مىبخشد و هر كس به خدا شرك آورد حقا گناه بزرگى را مرتكب شده است.
آيا نديدى آنها را كه خود را مدح مىكنند، بلكه خدا هر كه را بخواهد مدح مىكند و بقدر نخ وسط هسته خرما ستم نمىشوند.
ببين چطور به خدا دروغ مىبندند و همى بس كه آن گناه آشكار است.
آيا نديدى كسانى را كه بهرهاى از كتاب بآنها داده شده كه به مكتب باطل و طغيانگر ايمان مىآورند و درباره كافران مىگويند كه اينها از مؤمنان بهدايت نزديكتر است.
همان كسانند كه خدا لعنتشان كرده و هر كه خدا لعنتش كند هرگز يارى براى او نخواهى يافت.
يا براى آنها در حكومت جهان بهرهاى هست؟! (اگر چنين بود) به مردم چيزى نمىدادند.
يا بر مردم (خاندان نبوت) در برابر آنچه خدا از كرمش بآنها داده حسد مىبرند؟! ما به آل ابراهيم شريعت و حكمت داديم و حكومت بزرگى عطا كرديم.
بعضى بآن ايمان آورد و بعضى از آن اعراض نمود جهنم كه آتشى افروخته است براى آنها بس است.
براستى كسانى كه به آيات ما كافر شدند بزودى بآتش مهيب داخلشان مىكنيم هر وقت پوستهايشان سوخت و بيحس شد پوستهاى ديگرى بر آنها عوض مىگيريم تا عذاب را بچشند، خدا عزيز و حكيم است.
كسانى كه ايمان آورده و عمل شايسته انجام دادند، آنها را به بهشتهايى داخل مىكنيم كه از زير آنها نهرها روان است و در آنها جاودانانند براى آنها در آن بهشتها زنان پاكى هست و آنها را بزندگى سعادتبخش داخل مىكنيم.
خدا بشما فرمان ميدهد كه امانتها را به صاحبانشان برگردانيد و چون ميان مردم داورى مىكنيد به عدل داورى كنيد، خدا با اين سخن پند خوبى به شما مىدهد خدا شنوا و بيناست.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول خدا و صاحبان امر را كه از شما هستند، و اگر در چيزى نزاع كرديد آن را به خدا و رسول ارجاع دهيد اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، اين خود خوب و عاقبتش خوبتر است.
آيا نديدى آنان را كه مىگويند به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پيش از تو نازل شده ايمان دارند (ولى) مىخواهند محاكمه پيش طاغوت ببرند با آنكه مأمور هستند كه به طاغوت كفر ورزند، شيطان مىخواهد آنها را به گمراهى افكند، گمراهى دور.
چون به آنها گفته شود. بيائيد به سوى آنچه خدا نازل كرده (و بيائيد) به طرف اين پيامبر، مىبينى كه منافقان از تو اعراض مىكنند اعراض جدى.
چگونه خواهد بود حالشان وقتى كه در اثر عملشان مصيبتى به آنها رسد سپس بيايند پيش تو و قسم خورند كه در اين كار جز نيكى به تو و الفت در ميان دو خصم نظرى نداشتهايم.
آنها كسانى هستند كه خدا آنچه را كه در دل دارند مىداند از آنها دورى كن، پندشان ده، و به آنها سخنى رسا بگو كه در وجودشان اثر كند.
هيچ پيامبرى نفرستاديم مگر آنكه به فرمان خدا از وى اطاعت شود، اگر آنها وقتى كه بخود ستم كردند پيش تو آمده و از خدا آمرزش خواسته بودند و پيامبر (هم) بر آنها آمرزش خواسته بود خدا را توبه پذير و مهربان مىيافتند.
پس قسم به پروردگار تو مؤمن نمىشوند تا اينكه تو را در اختلافى كه پيش آمده حاكم كنند، سپس در دلهاى خويش از آنچه حكم كردهاى ملالى نيابند و كاملا تسليم باشند (كار را بى چون و چرا به حكم تو واگذار كنند).
اگر ما به آنها دستور داده بوديم كه خودتان را بكشيد يا از ديار خويش بيرون شويد. جز عده كمى چنين نمىكردند و اگر پندهايى را كه به آنها داده مىشود عمل مىكردند براى آنها بهتر و در تقويتشان محكمتر بود.
و آن گاه از جانب خويش به آنها پاداش بزرگى مىداديم.
و براهى راست هدايتشان مىكرديم.
هر كس خدا و رسول را اطاعت كند آنها همراه كسانى هستند كه خدا نعمتشان داده از پيامبران، صدق پيشگان، گواهان اعمال و شايستگان و آنها نيكو رفيقانند.
آن كرامت از خداست و همين بس كه خدا داناست.
اى كسانى ايمان آوردهايد، سلاحتان را برگيريد گروه گروه به جنگ بيرون شويد يا همگى بيرون شويد.
بعضى از شماست كه از رفتن تأخير مىكند، پس از مصيبتى كه به شما رسيد مىگويد: خدا به من كرم كرد كه با آنها حاضر نبودم.
و اگر بشما از خدا فضلى (غنيمت) رسيد مىگويد، گويى ميان شما و او دوستى نبوده: اى كاش با آنها بودم بكاميابى بزرگى مىرسيدم.
بايد بجنگد در راه خدا كسانى كه اين دنيا را بآخرت مىفروشند، هر كه در راه خدا بجنگد، كشته شود يا غلبه يابد بزودى باو پاداشى بزرگ مىدهيم.
چه شده كه در راه خدا و مستضعفين از مردن و زنان و كودكان نمىجنگيد، آنان كه مىگويند: پروردگارا ما را از اين شهرى كه اهلش ستمگر است خارج كن و ما را از نزد خودت سرپرستى و از نزد خودت ياورى قرار ده.
آنها كه ايمان دارند در راه خدا مىجنگند، آنها كه كافر هستند در راه طاغوت مىجنگند، با پيروان شيطان به جنگيد كه حيله شيطان ناتوان است.
آيا نديدى كسانى را كه بآنها گفته شد: دست از جهاد باز داريد، نماز بخوانيد و زكاة بدهيد، چون براى آنها جنگ نوشته شد آن گاه گروهى از آنها از مردم مىترسند هم چنان كه از خدا مىترسند يا بيشتر از آن، و مىگويند: پروردگارا چرا بر ما جنگ مقرر كردى؟ چرا تا مدت نزديكى ما را بتأخير نيانداختى؟ بگو متاع دنيا اندكى است، آخرت براى متقى بهتر است در آنجا حتى مقدار اندكى هم مظلوم نمىشويد.
هر كجا كه باشيد مرگ شما را در مىيابد، گر چه در كاخهاى مستحكم باشيد، اگر بآنها خوبى رسيد گويند: اين از جانب خداست و اگر بآنها بدى رسد گويند: اين از جانب تو است. بگو همه از جانب خداست اين گروه را چه شده كه نمىخواهند هيچ سخنى را بفهمند.
هر خوبى بتو رسد از جانب خداست و هر بدى كه بتو رسد از جانب خود تو است و ما تو را براى مردم پيغمبر فرستاديم و همين بس كه خدا گواه (اين مطلب) است.
هر كه پيغمبر را اطاعت كند محققا خدا را اطاعت كرده و هر كه (از طاعت او) سر بر تابد ما تو را بآنها نگهبان نفرستادهايم.
مىگويند: كار ما اطاعت است (ولى) چون از نزد تو خارج مىشوند، گروهى از آنها شب هنگام جز آنچه تو گفتهاى مىكنند، خدا آنچه شب هنگام مىكنند مىنويسد، از آنها اعراض كن و بر خدا اعتماد نما خدا در كار ساز بودن كافى است.
آيا در اين قرآن تفكر نمىكنند اگر از پيش غير خدا بود در آن اختلاف زيادى مىيافتند.
و چون خبرى از امن يا بيم به آنها رسد انتشارش مىدهند، اگر آن را به پيغمبر و سرپرستان خويش رجوع مىكردند، استنباط كنندگان آن را مىدانستند، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، از شيطان پيروى كرده بوديد مگر اندكى از شما
در راه خدا پيكار كن، جز بر نفس خود مكلف نيستى مؤمنان را به پيكار ترغيب كن، شايد خدا شر كافران را باز دارد كه صلابت خدا محكمتر و عقوبتش سختتر است.
هر كس وساطت كند وساطت نيكو، وى را از آن بهرهاى باشد و هر كه وساطت كند وساطت بد وى را از آن بهرهاى باشد، خدا نگهدار همه چيز است.
چون سلامى به شما گفتند، بهتر از آن سلام كنيد يا همان را باز گردانيد كه خدا بر هر چيز حسابگر است.
خدا جز او معبودى نيست قطعا تا روز قيامت كه در آن شكى نيست شما را جمع مىكند كيست كه راستگوتر از خدا باشد.
چرا درباره منافقان دو گروه شدهايد با آنكه خدا آنها را در اثر عملشان سرنگون كرده است آيا مىخواهيد آنكه را كه خدا گمراه كرده هدايت كنيد، هر كه را خدا گمراه كند هرگز راهى به هدايت او نخواهى يافت.
دوست دارند كه شما نيز مانند آنها كافر شويد و با آنها برابر باشيد، از آنها دوست مگيريد تا در راه خدا مهاجرت كنند و اگر اعراض كردند، آنها را بگيريد و بكشيد هر جا كه پيدا كرديد و از آنها دوستى و يارى مگيريد.
مگر آنان كه به قومى مىپيوندند كه ميان شما و آنها پيمانى هست يا پيش شما آمدهاند و سينه آنها تنگ شده از اينكه با شما و يا در معيت شما با قوم خويش بجنگند، و اگر خدا مىخواست آنها را بر شما مسلط مىكرد و با شما مىجنگيدند، پس اگر از شما كنار شدند و جنگ نكردند و اطاعت عرضه نمودند خدا براى شما راهى بر عليه آنها قرار نداده است.
بزودى قوم ديگرى مىيابيد كه مىخواهند از شما و از قوم خود ايمن باشند و چون بفتنه و شرك رانده شوند در آن سرنگون شوند، پس اگر از شما كناره نگرفتند
در خور شأن هيچ مؤمن نيست كه مؤمنى را بكشد مگر از روى اشتباه، هر كه مؤمنى را به خطا بكشد بر اوست كه بنده مؤمنى آزاد كند و خونبهايى يكسان او تسليم نمايد مگر آنكه ببخشند و اگر از قومى است كه دشمن شماست و او مؤمن است، وظيفه آزاد كردن بنده است، و اگر مقتول از گروهى است كه ميان شما و آنها پيمانى هست خونبهايى يكسان او تسليم شود و بندهاى آزاد گردد، و هر كه نتواند دو ماه پى در پى روزه بگيرد، اين توبهاى از جانب خداست، خدا دانا و حكمت كردار است.
و هر كه مؤمنى را از روى عمد بكشد، جزاى او جهنم است كه پيوسته در آن باشد. خدا بر او غضب و لعنت مىكند و براى او عذاب بزرگى آماده كرده است.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد چون در راه خدا (جهاد) سفر مىكنيد تحقيق كنيد به كسى كه به شما سلام مىكند نگوئيد مؤمن نيستى كه در اينكار متاع دنيا را مىجوئيد غنيمتهاى بسيار در نزد خداست، شما پيش از اين چنين بوديد و خدا بر شما منت نهاد، پس بتحقيق بپردازيد كه خدا بآنچه مىكنيد داناست.
مؤمنان نشسته از جهاد كه نقصى ندارند با مجاهدين كه با مالها و جانهاى خويش در راه خدا جهاد مىكنند، يكسان نيستند خدا مجاهدين با اموال و جانهاى خويش را بر نشستگان به مرتبه برترى داده و همه را وعده نيكو داده و مجاهدان را بر قاعدان به پاداش بزرگ فضيلت داده است.
(آن اجر) مرتبهها و آمرزش و رحمت است و خدا آمرزنده و مهربان است.
كسانى در حال ظالم بودن بنفس خود، ملائكه جانشان را بگرفتند گفتند: در چه وضع بوديد؟ گفتند: مادر زمين بيچاره شدهها بوديم، گفتند: آيا زمين خدا وسعت نداشت كه در آن مهاجرت كنيد، آنها جايشان جهنم است و بد سرانجامى است.
مگر بيچاره شدگانى از مردان و زنان و كودكان كه چارهاى نتوانند و راهى (براى فرار) نمىيابند.
آنها شايد خدا عفوشان كند، كه خدا بسيار عفو كننده و چاره ساز است.
هر كه در راه خدا مهاجرت كند در زمين جولانگاه بسيار و وسعت مىيابد و هر كه از خانهاش هجرتكنان به سوى خدا و رسول خارج شود سپس مرگ او را دريابد پاداش وى بعهده خدا بوده خدا آمرزنده و مهربان است.
و چون در زمين سفر كنيد براى شما گناهى نيست كه از نماز كوتاه كنيد اگر بترسيد كه كفار شما را غافلگير كند زيرا كافران دشمن آشكار شما هستند.
و چون در ميان مجاهدين باشى و بخواهى براى آنها نماز بپا كنى، گروهى از آنها با تو به نماز برخيزند و اسلحه خود را برگيريد و چون نماز خواندند در پشت سر شما (روبروى دشمن) باشند، و طائفه ديگر كه نماز نخوانده است بيايند و با تو نماز بخوانند و احتياط بدارند و اسلحه خويش را برگيرند كفار خوش دارند كه اى كاش از سلاحهاى خود و كالاهاى خويش غافل شويد تا يكباره به شما حمله كنند و بر شما گناهى نيست اگر از باران زحمتى داشتيد يا بيمار بوديد، اين كه سلاحهاى خويش را بزمين گذاريد ولى احتياط خود را بداريد كه خدا براى كفار عذابى خوار كننده آماده كرده است.
و چون نماز را تمام كرديد خدا را ايستاده، نشسته و خوابيده ياد كنيد و چون ايمن شديد نماز را (بطور معمول) بپا داريد كه نماز براى مؤمنان نوشته وقتدارى است.
در تعقيب كردن آن گروه سستى مكنيد اگر شما رنج مىبريد آنها نيز چنان كه شما رنج مىبريد، رنج مىبرند و شما از خدا چيزى اميد داريد كه آنها ندارند و خدا دانا و حكمت كردار است.
ما اين كتاب حق را بتو نازل كرديم كه طبق آنچه خدا بتو فهمانده ميان مردم داورى كنى، (پس داورى كن) و طرفگير خائنان مباش.
و از خدا آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده است و مهربان است.
و از آنها كه بخويشتن خيانت مىكنند دفاع مكن كه خدا كسى را كه خيانتگر و گناه پيشه است دوست نمىدارد.
از مردم شرم مىكنند اما از خدا شرم نمىكنند با آنكه خدا هنگامى كه سخنى در شب به خلاف رضاى او مىسازند، با آنهاست و به آنچه مىكنند احاطه دارد (و ميداند).
بدانيد شما اشخاصى هستيد كه در زندگى دنيا از آنها دفاع كرديد اما روز قيامت چه كسى از آنها دفاع مىكند يا چه كسى وكيل و كار ساز آنها مىشود؟
هر كس بدى كند و يا به خويشتن ستم كند، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده و مهربان مىيابد.
و هر كس گناهى كند بضرر خويش مىكند، خدا دانا و حكمت كردار است.
و هر كس خطا يا گناهى كند سپس آن را بگردن بيگناهى اندازد بهتانى و گناهى آشكار را بدوش گرفته است.
اگر كرم و رحمت خدا نبود گروهى از آنها مىخواستند تو را گمراه كنند ولى جز خويشتن را گمراه نمىكنند و بتو هيچ ضررى نمىزنند و خدا اين كتاب و حكمت را بر تو فرستاده و آنچه را كه ندانسته بودى آموخته و كرم خدا بر تو بزرگ است.
در بيشتر سخنان سرى آنها فائدهاى نيست مگر آنكه بصدقه دادنى، يا بكار نيكى و يا باصلاحى ميان مردم فرمان دهد، هر كه اينها را براى رضاى خدا انجام دهد، بزودى باو پاداش بزرگى مىدهيم.
و هر كه بعد از روشن شدن حق، با اين پيامبر مخالفت كند و بغير طريقه مؤمنان رود، او را بآنچه دوست مىدارد وا مىگذاريم و به جهنم وارد مىكنيم كه سرانجام بدى است.
خدا نمىبخشد كه به او شرك آورند، جز اين براى آنكه بخواهد مىبخشد و هر كه به خدا شرك آورد گمراه شده، گمراهى دور.
نمىخوانند جز خدا مگر منفعلها را، و نمىخوانند مگر شيطان بيفائده را.
خدا او را لعنت كرده و او گفته كه از بندگانت سهم معينى خواهم گرفت.
حتما گمراهشان مىكنم و حتما آرزومندشان مىكنم و حتما وادارشان مىكنم كه گوش چهار پايان را بشكافند و وادارشان مىكنم تا دين خدا را تغيير دهند، و هر كس جز خدا شيطان را مطاع گيرد زيان كرده است زيانى آشكار.
شيطان آنها را وعده مى دهد و آرزومند مىكند شيطان جز فريب به آنها وعده نمى دهد.
آنها جايشان جهنم است و از آن فرارگاهى نمىيابند.
آنهايى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند حتما آنها را به بهشتهايى كه از زير آنها نهرها روان است داخل مىكنيم، در آنها جاودانانند، وعده خدا حق است و كيست كه از خدا راستگوتر باشد.
نه به آرزوهاى شماست و نه به آرزوهاى اهل كتاب، هر كه كار بدى كند مجازات بيند و جز خدا برى خود دوست و يارى نمىيابد.
و هر كس از كارهاى شايسته كند، مرد باشد يا زن حال آنكه مؤمن است، آنها داخل بهشت مىشوند و به قدر جاى منقارى مظلوم نمىشوند.
كيست بهتر باشد در دين از آنكه به خدا تسليم شده، نيكو كار است، پيرو دين ابراهيم و موحد است، خدا ابراهيم را بدوستى گرفته است.
آنچه در آسمانها و زمين هست مال خداست و خدا به همه چيز احاطه دارد.
از تو درباره زنان فتوى مىخواهند، بگو خدا درباره آنها شما را فتوى مىدهد، و نيز فتوى ميدهد در آنچه بر شما در خصوص دختران يتيم كه حقوقشان را نمىدهيد و از نكاحشان اعراض مىكنيد و كودكان بيچاره، در قرآن تلاوت مىشود و نيز فتوى مىدهد كه درباره يتيمان به عدالت رفتار كنيد، و آنچه از نيكى مىكنيد خدا به آن دانا است.
اگر زنى از عصيان يا بى ميلى شوهرش بيم دارد، مانعى نيست كه ميان خود سازش كنند، سازش كردن خوب است، جانها در تنگ چشمى حاضراند و اگر نكويى كنيد و از اعراض پرهيز جوييد خدا به آنچه مىكنيد داناست.
هرگز نمىتوانيد ميان زنها به عدالت (واقعى) رفتار كنيد هر چند به اينكار حريص هم باشيد پس از زن تمام اعراض نكنيد كه او را بلا تكليف بگذاريد و اگر سازش كنيد و از بلا تكليف گذاشتن به پرهيزيد خدا آمرزنده و مهربان است.
و اگر از هم جدا شوند خدا هر دو را از گشايش خود بىنياز گرداند كه خدا وسعت بخش و حكمت كردار است.
آنچه در آسمانها و زمين هست، مال خداست، به شما و پيش از شما به اهل كتاب سفارش كردهايم كه از خدا بترسيد و اگر كافر شويد هر چه در آسمانها و زمين هست مال خداست و خدا بىنياز و پسنديده است.
مال خداست آنچه در آسمانها و زمين هست و وكيل بودن خدا كافى است.
اگر بخواهد شما را مىبرد اى مردم، و ديگران را مىآورد و خدا بر اينكار تواناست.
هر كه ثواب دنيا را مىخواهد، ثواب دنيا و آخرت نزد خداست و خدا شنوا و بيناست.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، قائم به عدالت و گواهان براى خدا باشيد هر چند به ضرر خود يا پدر و مادر و خويشان باشد، اگر مشهود له توانگر يا فقير باشد خدا به آن دو سزاوارتر است، پيرو هوس مباشيد كه از عدالت اعراض كنيد، اگر گواهى را تبديل كنيد يا از آن اعراض نمائيد خدا به آنچه مىكنيد داناست
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، ايمان بياوريد به خدا و پيغمبرش و به اين كتاب كه به پيمبرش نازل كرده و به آن كتابى كه از پيش فرستاده، هر كه به خدا و فرشتگان و كتابها و پيامبران او و روز قيامت منكر شود در ضلال افتاده ضلالى دور.
كسانى كه ايمان آوردند سپس كافر شدند، سپس ايمان آوردند سپس كافر شدند سپس بر كفر افزودند، در سنت خدا نبوده كه آنها را بيامرزد و نه براهى هدايت كند
مژده بده منافقان را كه براى آنهاست عذابى دردناك.
كسانى كه كفار را به جاى مؤمنان دوست مىگيرند، آيا در نزد كفار عزت مىجويند؟! عزت همه از آن خداست.
بر شما در كتاب نازل كرده كه چون شنيديد كه آيات مورد انكار و مسخره قرار مىگيرد، با آنها ننشينيد تا در حديث ديگرى وارد شوند، شما آن وقت مثل آنها هستيد، خدا همه منافقان و كفار را در جهنم جمع مىكند.
كسانى كه درباره شما انتظار مىكشند اگر براى شما فتحى از خدا باشد گويند: آيا با شما نبوديم؟ و اگر براى كافران بهرهاى از پيروزى باشد گويند: آيا بر شما غلبه نكرديم؟ آيا از مؤمنان منعتان نكرديم؟ خدا ميان شما روز قيامت داورى مىكند و خدا هرگز براى كافران بر ضد مؤمنان راهى قرار نمىدهد.
منافقان با خدا حيله مىكنند، خدا با آنها حيله مىكند و چون به نماز برخيزند كسل و سنگين برخيزند در مقابل مردم در نماز ريا و تظاهر مىكنند، خدا را جز اندكى ياد نمىكنند.
مردد هستند ميان كفر و ايمان نه بسوى مؤمنان نه به سوى كفار، هر كس خدا گمراهش كند هرگز براى او راهى پيدا نمىكند.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد كفار را به جاى مؤمنان دوست مگيريد آيا مىخواهيد براى خدا بر ضرر خودتان حجت آشكارى قرار دهيد؟!
حقا كه منافقان در پائينترين طبقه آتشند و هرگز براى آنان ياور و حامى پيدا نمىكنى.
مگر آنان كه توبه كرده و خود را اصلاح نموده و به خدا چنگ زده و عبادت خود را براى خدا خالص كردهاند آنها با مؤمنانند، خدا بزودى به مؤمنان پاداش بزرگ خواهد داد.
اگر شكر نعمت كرديد و ايمان آورديد خدا با معذب كردن شما مىخواهد چه بكند؟ با آنكه خدا پاداش دهنده و دانا به اعمال است.
