Qāla Al-Mala'u Al-Ladhīna Astakbarū Min Qawmihi Lanukhrijannaka Yā Shu`aybu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Ma`aka Min Qaryatinā 'Aw Lata`ūdunna Fī Millatinā Qāla 'Awalaw Kunnā Kārihīna

از ميان قومش اشرافى كه تكبر مى‌ورزيدند، گفتند:« اى شعيب! بيقين، تو و كسانى را كه با تو ايمان آورده‌اند، از آبادى‌مان بيرون خواهيم كرد، يا حتما به آيين ما بازگرديد. » (شعيب) گفت:« آيا (مى‌خواهيد ما را بازگردانيد) و گر چه ناگوارمان باشد.

Qadi Aftaraynā `Alá Allāhi Kadhibāan 'In `Udnā Fī Millatikum Ba`da 'Idh Najjānā Al-Lahu Minhā Wa Mā Yakūnu Lanā 'An Na`ūda Fīhā 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Rabbunā Wasi`a Rabbunā Kulla Shay'in `Ilmāan `Alá Allāhi Tawakkalnā Rabbanā Aftaĥ Baynanā Wa Bayna Qawminā Bil-Ĥaqqi Wa 'Anta Khayru Al-Fātiĥīna

اگر بعد از آنكه خدا ما را از آن نجات بخشيده، به آيين شما بازگرديم، در حقيقت، به خدا دروغ بسته‌ايم؛ و براى ما شايسته نيست كه به آن بازگرديم، مگر آنكه خدايى كه پروردگار ماست، بخواهد؛ علم پروردگار ما، بر همه چيز گسترده است. تنها بر خدا توكل كرده‌ايم. [اى‌] پروردگار ما! بين ما و بين قوم ما به حق (داورى كن و مشكل كار ما را) بگشا، و تو بهترين (داوران و) گشايندگانى. »

Wa Qāla Al-Mala'u Al-Ladhīna Kafarū Min Qawmihi La'ini Attaba`tum Shu`aybāan 'Innakum 'Idhāan Lakhāsirūna

و از ميان قومش اشرافى كه كفر ورزيدند، گفتند:« اگر از شعيب پيروى كنيد، در اين صورت حتما شما زيانكاريد. »

Fa'akhadhat/humu Ar-Rajfatu Fa'aşbaĥū Fī Dārihim Jāthimīna

پس زلزله آنان را فرو گرفت؛ و در خانه‌هايشان از پا در آمدند.

Al-Ladhīna Kadhdhabū Shu`aybāan Ka'an Lam Yaghnawā Fīhā Al-Ladhīna Kadhdhabū Shu`aybāan Kānū Humu Al-Khāsirīna

كسانى كه شعيب را تكذيب كردند، (آنچنان نابود شدند كه) گويا در آن (شهر) سكونت نداشتند! كسانى كه شعيب را تكذيب كردند، تنها (آنان) زيانكار بودند.

Fatawallá `Anhum Wa Qāla Yā Qawmi Laqad 'Ablaghtukum Risālāti Rabbī Wa Naşaĥtu Lakum Fakayfa 'Āsá `Alá Qawmin Kāfirīna

و (شعيب) از آنان روى برتافت و گفت:« اى قوم [من‌]! براستى من رسالت‌هاى پروردگارم را به شما ابلاغ كردم، و براى شما خيرخواهى نمودم؛ پس چگونه بر (حال) گروهى كافر اندوهگين شوم؟! »

Wa Mā 'Arsalnā Fī Qaryatin Min Nabīyin 'Illā 'Akhadhnā 'Ahlahā Bil-Ba'sā'i Wa Ađ-Đarrā'i La`allahum Yađđarra`ūna

و ما هيچ پيامبرى را در هيچ آبادى نفرستاديم، مگر اينكه مردمش را به سختى (زندگى) و زيان (جسمى و روحى) گرفتار ساختيم؛ تا شايد (فروتن و) تسليم گردند.

Thumma Baddalnā Makāna As-Sayyi'ati Al-Ĥasanata Ĥattá `Afaw Wa Qālū Qad Massa 'Ābā'anā Ađ-Đarrā'u Wa As-Sarrā'u Fa'akhadhnāhum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

سپس نيكى (و نعمت) را به جاى بدى (و سختى) قرار داديم؛ تا آنكه فزونى گرفتند، و گفتند:« در واقع به پدران ما (نيز) سختى و را حتى رسيده است. »پس ناگهان آنان را گرفتار (مجازات) ساختيم، و حال آنكه آنان (با درك حسى) متوجه نبودند.

Wa Law 'Anna 'Ahla Al-Qurá 'Āmanū Wa Attaqawā Lafataĥnā `Alayhim Barakātin Mina As-Samā'i Wa Al-'Arđi Wa Lakin Kadhdhabū Fa'akhadhnāhum Bimā Kānū Yaksibūna

و اگر (بر فرض) اهل آبادى‌ها ايمان مى‌آوردند و خودنگهدارى (و پارسايى) مى‌كردند، حتما بركاتى از آسمان و زمين بر آنان مى‌گشوديم؛ و ليكن (آنان حق را) تكذيب كردند؛ پس بخاطر آنچه همواره كسب مى‌كردند، گرفتارشان كرديم.

'Afa'amina 'Ahlu Al-Qurá 'An Ya'tiyahum Ba'sunā Bayātāan Wa Hum Nā'imūna

و آيا اهل اين آبادى‌ها ايمن شده‌اند، از اينكه سختى (مجازات) ما شبانگاه به آنان در رسد، در حالى كه آنان خواب باشند؟!

'Awa 'Amina 'Ahlu Al-Qurá 'An Ya'tiyahum Ba'sunā Đuĥan Wa Hum Yal`abūna

و آيا اهل اين آبادى‌ها ايمن شده‌اند، از اينكه سختى (مجازات) ما، نيمروز به آنان در رسد، در حالى كه آنان بازى مى‌كنند؟!

'Afa'aminū Makra Allāhi Falā Ya'manu Makra Allāhi 'Illā Al-Qawmu Al-Khāsirūna

و آيا (آنان) از ترفند خدا ايمن شده‌اند و [حال آنكه‌] جز گروه زيانكاران از ترفند خدا ايمن نمى‌باشند؟!

'Awalam Yahdi Lilladhīna Yarithūna Al-'Arđa Min Ba`di 'Ahlihā 'An Law Nashā'u 'Aşabnāhum Bidhunūbihim Wa Naţba`u `Alá Qulūbihim Fahum Lā Yasma`ūna

و آيا (حوادث پيشينيان) براى كسانى كه زمين را پس از اهلش به ارث مى‌برند، رهنمون نشد، به اينكه اگر (بر فرض) بخواهيم، آنان را به (سزاى) پيامدهاى (گناهان) شان مى‌رسانيم، و بر دل‌هايشان مهر مى‌نهيم؛ و آنان (صداى حق را) نمى‌شنوند؟!

Tilka Al-Qurá Naquşşu `Alayka Min 'Anbā'ihā Wa Laqad Jā'at/hum Rusuluhum Bil-Bayyināti Famā Kānū Liyu'uminū Bimā Kadhdhabū Min Qablu Kadhālika Yaţba`u Allāhu `Alá Qulūbi Al-Kāfirīna

اين‌ها شهرهايى است كه از اخبار بزرگ آنها براى تو حكايت مى‌كنيم؛ و در حقيقت فرستادگانشان دلايل (معجزه‌آسا) براى آنان آوردند؛ و [لى آنان‌] به آنچه قبلا تكذيب كرده بودند، هرگز ايمان نمى‌آوردند؛ اين گونه خدا بر دل‌هاى كافران مهر مى‌نهد.

Wa Mā Wajadnā Li'ktharihim Min `Ahdin Wa 'In Wajadnā 'Aktharahum Lafāsiqīna

و براى بيشتر آنان هيچ پيمان (استوارى) نيافتيم؛ و بيقين اكثر آنان را نافرمانبردار يافتيم.

Thumma Ba`athnā Min Ba`dihim Mūsá Bi'āyātinā 'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Fažalamū Bihā Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mufsidīna

آنگاه، پس از آن (پيامبر) ان، موسى را با نشانه‌هاى (معجزه‌آساي) مان به سوى فرعون و اشراف او فرستاديم؛ و [لى‌] به آن (نشانه‌هاى معجزه‌آسا) ستم كردند؛ پس بنگر فرجام فسادگران چگونه بوده است!

Wa Qāla Mūsá Yā Fir`awnu 'Innī Rasūlun Min Rabbi Al-`Ālamīna

و موسى گفت:« اى فرعون! به درستى كه من فرستاده‌اى از طرف پروردگار جهانيانم.

Ĥaqīqun `Alá 'An Lā 'Aqūla `Alá Allāhi 'Illā Al-Ĥaqqa Qad Ji'tukum Bibayyinatin Min Rabbikum Fa'arsil Ma`ī Banī 'Isrā'īla

شايسته است كه بر خدا جز (سخن) حق نگويم. در واقع دليلى (معجزه‌آسا) از طرف پروردگارتان براى شما آورده‌ام؛ پس بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را به همراه من بفرست. »

Qāla 'In Kunta Ji'ta Bi'āyatin Fa'ti Bihā 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

(فرعون) گفت:« اگر نشانه‌اى آورده‌اى، پس بياورش، اگر از راستگويان هستى. »

Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun

و (موسى) عصايش را افكند، پس به ناگاه آن اژدهايى آشكار شد.

Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna

و دستش را (از گريبان) بيرون آورد، پس به ناگاه، آن براى بينندگان سفيد (و درخشان) شد.

Qāla Al-Mala'u Min Qawmi Fir`awna 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun

اشراف قوم فرعون گفتند:« بى‌شك، اين ساحرى داناست.

Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Famādhā Ta'murūna

(اشراف گفتند: موسى) مى‌خواهد كه شما را از سرزمينتان بيرون كند؛ پس چه دستور مى‌دهيد؟ »

Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa 'Arsil Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna

(اشراف به فرعون) گفتند:« (كار) او و برادرش را به تأخير انداز، و گردآورندگانى را به شهرها بفرست،

Ya'tūka Bikulli Sāĥirin `Alīmin

(تا) هر ساحر دانايى را نزد تو آورند. »

Wa Jā'a As-Saĥaratu Fir`awna Qālū 'Inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna

و ساحران نزد فرعون آمدند [و] گفتند:« اگر فقط (ما) پيروز گرديم، حتما براى ما پاداش [مهمى‌] است؟! »

Qāla Na`am Wa 'Innakum Lamina Al-Muqarrabīna

[فرعون‌] گفت:« آرى، و مسلما شما از نزديكان (من) خواهيد شد. »

Qālū Yā Mūsá 'Immā 'An Tulqiya Wa 'Immā 'An Nakūna Naĥnu Al-Mulqīna

(به هنگام مبارزه، ساحران) گفتند:« اى موسى! يا اينكه تو (عصايت را) مى‌افكنى، و يا اينكه فقط ما (وسايل سحر را) مى‌افكنيم. »

Qāla 'Alqū Falammā 'Alqawā Saĥarū 'A`yuna An-Nāsi Wa Astarhabūhum Wa Jā'ū Bisiĥrin `Ažīmin

[موسى‌] گفت:« بيفكنيد! »و هنگامى كه (ساحران وسايل خود را) افكندند، ديدگان مردم را افسون كردند و آنان را هراسان كردند و سحرى بزرگ (پديد) آوردند!

Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Alqi `Aşāka Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna

و به موسى وحى كرديم كه:« عصايت را بيفكن. »و ناگهان آن (عصا اژدها شد و آن) چه را به دروغ مى‌ساختند، بلعيد!

Fawaqa`a Al-Ĥaqqu Wa Baţala Mā Kānū Ya`malūna

پس حق آشكار شد؛ و آنچه را همواره انجام مى‌دادند، باطل گشت.

Faghulibū Hunālika Wa Anqalabū Şāghirīna

و در آنجا شكست خورده و كوچك شده گشتند.

Wa 'Ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna

و ساحران سجده‌كنان (به زمين) در افتاده،

Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna

گفتند:« به پروردگار جهانيان ايمان آورديم؛

Rabbi Mūsá Wa Hārūna

(همان) پروردگار موسى و هارون. »

Qāla Fir`awnu 'Āmantum Bihi Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Inna Hādhā Lamakrun Makartumūhu Fī Al-Madīnati Litukhrijū Minhā 'Ahlahā Fasawfa Ta`lamūna

فرعون گفت:« [آيا] پيش از آنكه به شما رخصت دهم، به او ايمان آورديد؟! حتما اين فريبى است كه در اين شهر (نقشه) آن را (كشيده‌ايد و) فريبكارى كرديد، تا مردمش را از آن بيرون كنيد؛ پس در آينده خواهيد دانست!

La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Thumma La'uşallibannakum 'Ajma`īna

قطعا دست‌هايتان و پاهاى شما را بر خلاف (يكديگر يعنى يكى از راست و يكى از چپ) قطع مى‌كنم، سپس حتما همگى شما را به دار مى‌آويزم! »

Qālū 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna

[ساحران‌] گفتند:« در حقيقت ما فقط به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

Wa Mā Tanqimu Minnā 'Illā 'An 'Āmannā Bi'āyāti Rabbinā Lammā Jā'atnā Rabbanā 'Afrigh `Alaynā Şabrāan Wa Tawaffanā Muslimīna

و (تو) از ما انتقام نمى‌گيرى، جز بخاطر اينكه وقتى نشانه‌هاى پروردگارمان براى ما آمد، ايمان آورديم. [اى‌] پروردگار ما! [پيمانه‌] شكيبايى را بر ما فرو ريز، و ما را مسلمان بميران! »

Wa Qāla Al-Mala'u Min Qawmi Fir`awna 'Atadharu Mūsá Wa Qawmahu Liyufsidū Fī Al-'Arđi Wa Yadharaka Wa 'Ālihataka Qāla Sanuqattilu 'Abnā'ahum Wa Nastaĥyī Nisā'ahum Wa 'Innā Fawqahum Qāhirūna

و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند:« آيا موسى و قومش را رها مى‌كنى تا در زمين فساد كنند، و تو و معبودانت را رها سازد؟! »گفت:« بزودى پسرانشان را مى‌كشيم، و زنانشان را زنده نگه مى‌داريم و در واقع ما بر آنان مسلطيم. »

Qāla Mūsá Liqawmihi Asta`īnū Billāhi Wa Aşbirū 'Inna Al-'Arđa Lillāh Yūrithuhā Man Yashā'u Min `Ibādihi Wa Al-`Āqibatu Lilmuttaqīna

موسى به قومش گفت:« از خدا يارى جوييد، و شكيبايى كنيد، كه زمين از آن خداست، در حالى كه آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد به ارث مى‌دهد؛ و فرجام (نيك) براى پارسايان (خود نگهدار) است. »

Qālū 'Ūdhīnā Min Qabli 'An Ta'tiyanā Wa Min Ba`di Mā Ji'tanā Qāla `Asá Rabbukum 'An Yuhlika `Adūwakum Wa Yastakhlifakum Fī Al-'Arđi Fayanžura Kayfa Ta`malūna

(قوم موسى) گفتند:« پيش از آنكه به سوى ما بيايى و پس از آمدنت نزد ما، آزار ديديم! » (موسى) گفت:« اميد است پروردگارتان دشمن شما را هلاك كند، و شما را در زمين جانشين آنان سازد، و بنگرد كه چگونه عمل مى‌كنيد. »

Wa Laqad 'Akhadhnā 'Āla Fir`awna Bis-Sinīna Wa Naqşin Mina Ath-Thamarāti La`allahum Yadhdhakkarūna

و در حقيقت فرعونيان را بواسطه خشكسالى و كاهشى در محصولات گرفتار كرديم، تا شايد آنان متذكر گردند.

Fa'idhā Jā'at/humu Al-Ĥasanatu Qālū Lanā Hadhihi Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Yaţţayyarū Bimūsá Wa Man Ma`ahu 'Alā 'Innamā Ţā'iruhum `Inda Allāhi Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna

و [لى‌] هنگامى كه نيكى (و نعمت) به آنان روى مى‌آورد، مى‌گفتند:« اين فقط براى (شايستگى) ماست. »و اگر بدى (و بلاها) به آنان مى‌رسيد، به موسى و كسانى كه با او بودند، فال بد مى‌زدند. آگاه باشيد فال (نيك و بد) شان تنها نزد خداست؛ و ليكن بيشترشان نمى‌دانند.

Wa Qālū Mahmā Ta'tinā Bihi Min 'Āyatin Litasĥaranā Bihā Famā Naĥnu Laka Bimu'uminīna

و گفتند:« اگر هر گونه نشانه (معجزه‌آسايى) كه آن را براى ما بياورى تا ما را بدان سحر كنى، پس ما تصديق كننده تو نيستيم.

Fa'arsalnā `Alayhimu Aţ-Ţūfāna Wa Al-Jarāda Wa Al-Qummala Wa Ađ-Đafādi`a Wa Ad-Dama 'Āyātin Mufaşşalātin Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan Mujrimīna

و بر آنان سيلاب و ملخ و كنه و قورباغه‌ها و خون را فرستاديم، در حالى كه نشانه‌هايى از هم جدا بودند؛ و [لى‌] تكبر ورزيدند، و گروهى خلافكار شدند.

Wa Lammā Waqa`a `Alayhimu Ar-Rijzu Qālū Yā Mūsá Ad`u Lanā Rabbaka Bimā `Ahida `Indaka La'in Kashafta `Annā Ar-Rijza Lanu'uminanna Laka Wa Lanursilanna Ma`aka Banī 'Isrā'īla

و هنگامى كه (عذاب) اضطراب‌آور بر آنان واقع شد، گفتند:« اى موسى! از پروردگارت به عهدى كه نزد تو دارد، براى ما بخواه، كه اگر اين (عذاب) اضطراب‌آور را از ما برطرف سازى، قطعا به تو ايمان مى‌آوريم، و حتما بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را با تو روانه مى‌كنيم. »

Falammā Kashafnā `Anhumu Ar-Rijza 'Ilá 'Ajalin Hum Bālighūhu 'Idhā Hum Yankuthūna

و هنگامى كه (عذاب) اضطراب‌آور را تا سرآمدى كه آنان بدان مى‌رسيدند، از آنان برطرف مى‌ساختيم، ناگهان آنان پيمان مى‌شكستند.

Fāntaqamnā Minhum Fa'aghraqnāhum Fī Al-Yammi Bi'annahum Kadhdhabū Bi'āyātinā Wa Kānū `Anhā Ghāfilīna

پس، از آنان انتقام گرفتيم، و آنان را در دريا غرق كرديم؛ چرا كه آنان نشانه‌هاى ما را دروغ انگاشتند، و از آن [ها] غافل بودند.

Wa 'Awrathnā Al-Qawma Al-Ladhīna Kānū Yustađ`afūna Mashāriqa Al-'Arđi Wa Maghāribahā Allatī Bāraknā Fīhā Wa Tammat Kalimatu Rabbika Al-Ĥusná `Alá Banī 'Isrā'īla Bimā Şabarū Wa Dammarnā Mā Kāna Yaşna`u Fir`awnu Wa Qawmuhu Wa Mā Kānū Ya`rishūna

و به گروهى كه همواره تضعيف مى‌شدند، خاوران زمين (فلسطين) و باخترانش را، كه آن را پربركت كرده بوديم، به ارث داديم؛ و بخاطر شكيبايى‌شان، سخن نيك پروردگارت (در مورد وعده) به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب، تحقق) تمام يافت؛ و آنچه (از كاخ‌ها،) فرعون و قومش پيوسته با زيركى مى‌ساختند، و آنچه را (از باغ‌هاى داربست‌دار) همواره برافراشته بودند، درهم كوبيديم.

Wa Jāwaznā Bibanī 'Isrā'īla Al-Baĥra Fa'atawā `Alá Qawmin Ya`kufūna `Alá 'Aşnāmin Lahum Qālū Yā Mūsá 'Aj`al Lanā 'Ilahāan Kamā Lahum 'Ālihatun Qāla 'Innakum Qawmun Tajhalūna

و بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را از دريا عبور داديم؛ و (در راه خود) به گروهى رسيدند كه مجاور بت‌هايشان (در حال پرستش) بودند. (در اين هنگام بنى اسرائيل) به موسى گفتند:« (تو هم) براى ما معبودى قرار ده، همان گونه كه براى آنان معبودانى است. » (موسى) گفت:« در واقع شما گروهى هستيد كه نادانى مى‌كنيد!

'Inna Hā'uulā' Mutabbarun Mā Hum Fīhi Wa Bāţilun Mā Kānū Ya`malūna

(موسى گفت:) در حقيقت، آنچه آنان در آنند، نابود است؛ و آنچه همواره انجام مى‌دادند، باطل است! »

Qāla 'Aghayra Allāhi 'Abghīkum 'Ilahāan Wa Huwa Fađđalakum `Alá Al-`Ālamīna

(موسى) گفت:« آيا غير از خدا، معبودى براى شما بجويم؟! و حال آنكه او شما را بر جهانيان (روزگارتان) برترى داد. »

Wa 'Idh 'Anjaynākum Min 'Āli Fir`awna Yasūmūnakum Sū'a Al-`Adhābi Yuqattilūna 'Abnā'akum Wa Yastaĥyūna Nisā'akum Wa Fī Dhalikum Balā'un Min Rabbikum `Ažīmun

و (ياد كن) آنگاه كه شما را از [چنگ‌] فرعونيان نجات بخشيديم، در حالى كه شما را (با شكنجه و) عذاب بدى مى‌آزردند، پسران شما را مى‌كشتند، و زنانتان را زنده نگه مى‌داشتند؛ و در اين [ها] آزمايش بزرگى از [جانب‌] پروردگارتان بود.

Wa Wā`adnā Mūsá Thalāthīna Laylatan Wa 'Atmamnāhā Bi`ashrin Fatamma Mīqātu Rabbihi 'Arba`īna Laylatan Wa Qāla Mūsá Li'khīhi Hārūna Akhlufnī Fī Qawmī Wa 'Aşliĥ Wa Lā Tattabi` Sabīla Al-Mufsidīna

و با موسى، سى شب وعده گذاشتيم؛ و آن را با ده شب (ديگر) تكميل نموديم؛ پس ميعادگاه پروردگارش (با او)، چهل شب تمام شد. و (در هنگام رفتن،) موسى به برادرش هارون گفت:« جانشين من در ميان قومم باش؛ و (امورشان را) اصلاح كن؛ و راه فسادگران را پيروى مكن. »

Wa Lammā Jā'a Mūsá Limīqātinā Wa Kallamahu Rabbuhu Qāla Rabbi 'Arinī 'Anžur 'Ilayka Qāla Lan Tarānī Wa Lakini 'Anžur 'Ilá Al-Jabali Fa'ini Astaqarra Makānahu Fasawfa Tarānī Falammā Tajallá Rabbuhu Liljabali Ja`alahu Dakkāan Wa Kharra Mūsá Şa`iqāan Falammā 'Afāqa Qāla Subĥānaka Tubtu 'Ilayka Wa 'Anā 'Awwalu Al-Mu'uminīna

و هنگامى كه موسى به ميعادگاه ما آمد، و پروردگارش با او سخن گفت، عرض كرد:« پروردگارا! خودت را بر من بنماى، [تا] بر تو بنگرم. » (خدا) گفت:« [هرگز] مرا نخواهى ديد؛ و ليكن به كوه بنگر، و اگر در جايش ثابت ماند، پس در آينده مرا خواهى ديد. »و هنگامى كه پروردگارش بر كوه جلوه نمود، آن را همسان خاك قرار داد؛ و موسى مدهوش (به زمين) افتاد؛ و هنگامى كه به هوش آمد، گفت:« منزهى تو (از اينكه با چشم ديده شوى)! به سوى تو بازگشتم؛ و من نخستين مؤمنانم. »

Qāla Yā Mūsá 'Innī Aşţafaytuka `Alá An-Nāsi Birisālātī Wa Bikalāmī Fakhudh Mā 'Ātaytuka Wa Kun Mina Ash-Shākirīna

(خدا) فرمود:« اى موسى! براستى كه من تو را با رسالت‌هاى خويش، و با سخن گفتنم (با تو)، بر مردم (برترى دادم و) برگزيدم؛ پس آنچه را به تو داده‌ام بگير، و از سپاسگزاران باش. »

Wa Katabnā Lahu Fī Al-'Alwāĥi Min Kulli Shay'in Maw`ižatan Wa Tafşīlāan Likulli Shay'in Fakhudh/hā Biqūwatin Wa 'Mur Qawmaka Ya'khudhū Bi'aĥsanihā Sa'urīkum Dāra Al-Fāsiqīna

و براى او در صفحه‌هاى (تورات) پندى از هر چيزى و شرحى براى هر چيزى نگاشتيم؛ و [گفتيم:] آن را با توانمندى بگير؛ و به قومت فرمان بده، كه:« نيكوترينش را (فرا) گيرند. (و عمل كنند. و به مخالفان هشدار ده كه) بزودى سراى نافرمانبرداران را به شما مى‌نمايانم. »

Sa'aşrifu `An 'Āyātiya Al-Ladhīna Yatakabbarūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Wa 'In Yarawā Kulla 'Āyatin Lā Yu'uminū Bihā Wa 'In Yarawā Sabīla Ar-Rushdi Lā Yattakhidhūhu Sabīlāan Wa 'In Yarawā Sabīla Al-Ghayyi Yattakhidhūhu Sabīlāan Dhālika Bi'annahum Kadhdhabū Bi'āyātinā Wa Kānū `Anhā Ghāfilīna

بزودى، كسانى را كه در زمين به ناحق تكبر مى‌ورزند، از نشانه‌هايم، روى گردان مى‌سازم. و اگر هر آيه (و نشانه) اى را ببينند، به آن ايمان نمى‌آورند؛ و اگر راه هدايت را ببينند آن را (به عنوان) راهى برنمى‌گزينند؛ و اگر راه گمراهى را ببينند، آن را (به عنوان) راهى برمى‌گزينند. اين [ها] بدان سبب است كه آنان نشانه‌هاى ما را دروغ انگاشتند، و از آنها غافل بودند!

Wa Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Wa Liqā'i Al-'Ākhirati Ĥabiţat 'A`māluhum Hal Yujzawna 'Illā Mā Kānū Ya`malūna

و كسانى كه نشانه‌هاى ما، و ملاقات آخرت را دروغ انگاشتند، اعمالشان تباه مى‌شود؛ آيا جز آنچه را همواره انجام مى‌دادند كيفر داده مى‌شوند؟!

Wa Attakhadha Qawmu Mūsá Min Ba`dihi Min Ĥulīyihim `Ijlāan Jasadāan Lahu Khuwārun 'Alam Yarawā 'Annahu Lā Yukallimuhum Wa Lā Yahdīhim Sabīlāan Attakhadhūhu Wa Kānū Žālimīna

و قوم موسى بعد از (رفتن) او، از زيورهايشان مجسمه گوساله‌اى كه صداى گاو داشت (ساختند، و به عنوان معبود) برگزيدند. آيا نظر نكردند، كه آن [گوساله‌] با آنان سخن نمى‌گويد، و به هيچ راهى راهنمايى‌شان نمى‌كند؟! آن (گوساله) را (به عنوان معبود) برگزيدند، و ستمكار بودند.

Wa Lammā Suqiţa Fī 'Aydīhim Wa Ra'awā 'Annahum Qad Đallū Qālū La'in Lam Yarĥamnā Rabbunā Wa Yaghfir Lanā Lanakūnanna Mina Al-Khāsirīna

و هنگامى كه (حقيقت) به دستشان افتاد، (و پشيمان شدند) و ديدند كه آنان واقعا گمراه شده‌اند، گفتند:« اگر پروردگارمان به ما رحم نكند، و ما را نيامرزد، قطعا از زيانكاران خواهيم بود. »

Wa Lammā Raja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Ghađbāna 'Asifāan Qāla Bi'samā Khalaftumūnī Min Ba`dī 'A`ajiltum 'Amra Rabbikum Wa 'Alqá Al-'Alwāĥa Wa 'Akhadha Bira'si 'Akhīhi Yajurruhu 'Ilayhi Qāla Abna 'Umma 'Inna Al-Qawma Astađ`afūnī Wa Kādū Yaqtulūnanī Falā Tushmit Biya Al-'A`dā'a Wa Lā Taj`alnī Ma`a Al-Qawmi Až-Žālimīna

و هنگامى كه موسى خشمناك [و] اندوهگين به سوى قومش بازگشت، گفت:« بعد از من، چه بد جانشينانى برايم بوديد! آيا در مورد فرمان پروردگارتان، عجله نموديد (و در مورد تمديد زمان وعده، زود داورى كرديد)؟! »و (موسى) صفحه‌هاى (تورات) را افكند، و سر برادرش را گرفت در حالى كه او را به سوى خود مى‌كشيد؛ [هارون‌] گفت:« پسر مادر [م‌]! در حقيقت اين گروه مرا تضعيف كردند؛ و نزديك بود مرا بكشند؛ پس مرا دشمن شاد مكن؛ و مرا با گروه ستمكاران قرار مده. »

Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Li'akhī Wa 'Adkhilnā Fī Raĥmatika Wa 'Anta 'Arĥamu Ar-Rāĥimīna

(موسى) گفت:« پروردگارا! من و برادرم را بيامرز، و ما را در رحمت خويش داخل فرما، در حالى كه تو مهرورزترين مهرورزانى. »

'Inna Al-Ladhīna Attakhadhū Al-`Ijla Sayanāluhum Ghađabun Min Rabbihim Wa Dhillatun Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Kadhalika Najzī Al-Muftarīna

در واقع كسانى كه گوساله را (به عنوان معبود) برگزيدند، بزودى خشمى از جانب پروردگارشان، و خوارى در زندگى پست (دنيا) به آنان خواهد رسيد؛ و اينچنين، دروغ‌پردازان را كيفر مى‌دهيم!

Wa Al-Ladhīna `Amilū As-Sayyi'āti Thumma Tābū Min Ba`dihā Wa 'Āmanū 'Inna Rabbaka Min Ba`dihā Laghafūrun Raĥīmun

و كسانى كه [كارهاى‌] بد انجام دادند، آنگاه بعد از آنها توبه نمودند و (عملا) ايمان آوردند، قطعا پس از آن، پروردگارت بسيار آمرزنده مهرورز است.

Wa Lammā Sakata `An Mūsá Al-Ghađabu 'Akhadha Al-'Alwāĥa Wa Fī Nuskhatihā Hudan Wa Raĥmatun Lilladhīna Hum Lirabbihim Yarhabūna

و هنگامى كه خشم موسى آرام گرفت؛ صفحه‌هاى (تورات) را برگرفت، در حالى كه در نوشته (هاى) آن، رهنمود و رحمتى است، براى كسانى كه آنان از (مخالفت) پروردگارشان مى‌هراسند.

Wa Akhtāra Mūsá Qawmahu Sab`īna Rajulāan Limīqātinā Falammā 'Akhadhat/humu Ar-Rajfatu Qāla Rabbi Law Shi'ta 'Ahlaktahum Min Qablu Wa 'Īyāya 'Atuhlikunā Bimā Fa`ala As-Sufahā'u Minnā 'In Hiya 'Illā Fitnatuka Tuđillu Bihā Man Tashā'u Wa Tahdī Man Tashā'u 'Anta Walīyunā Fāghfir Lanā Wa Arĥamnā Wa 'Anta Khayru Al-Ghāfirīna

و موسى از ميان قومش، هفتاد مرد را براى ميعادگاه ما برگزيد؛ و هنگامى كه زلزله آنان را فرا گرفت گفت:« پروردگارا! اگر (بر فرض) مى‌خواستى، آنان و مرا پيش [از اين‌] هلاك مى‌ساختى. آيا ما را بخاطر آنچه سبك‌سران ما انجام داده‌اند، هلاك مى‌كنى؟! اين، جز آزمايش تو، نيست؛ در حالى كه هر كس را بخواهى (بخاطر اعمالش)، بوسيله آن در گمراهى وا مى‌نهى؛ و هر كه را بخواهى (و شايسته بدانى)، رهنمايى مى‌كنى. تو سرپرست (و ياور) مايى، پس ما را بيامرز، و بر ما رحم كن، و تو بهترين آمرزندگانى.

Wa Aktub Lanā Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatan Wa Fī Al-'Ākhirati 'Innā Hudnā 'Ilayka Qāla `Adhābī 'Uşību Bihi Man 'Ashā'u Wa Raĥmatī Wasi`at Kulla Shay'in Fasa'aktubuhā Lilladhīna Yattaqūna Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Al-Ladhīna Hum Bi'āyātinā Yu'uminūna

و براى ما، در اين دنيا و در آخرت نيكى مقرر فرما؛ [چرا] كه ما به سوى تو بازگشت كرده‌ايم. » [خدا] گفت:« عذابم را به هر كس بخواهم آن را مى‌رسانم؛ و رحمتم بر همه چيز گسترده است؛ و بزودى آن را براى كسانى كه خودنگهدارى مى‌كنند، و زكات (و صدقه) مى‌دهند و كسانى كه آنان به نشانه‌هاى ما ايمان مى‌آورند، مقرر خواهم داشت.

Al-Ladhīna Yattabi`ūna Ar-Rasūla An-Nabīya Al-'Ummīya Al-Ladhī Yajidūnahu Maktūbāan `Indahum Fī At-Tawrāati Wa Al-'Injīli Ya'muruhum Bil-Ma`rūfi Wa Yanhāhum `Ani Al-Munkari Wa Yuĥillu Lahumu Aţ-Ţayyibāti Wa Yuĥarrimu `Alayhimu Al-Khabā'itha Wa Yađa`u `Anhum 'Işrahum Wa Al-'Aghlāla Allatī Kānat `Alayhim Fa-Al-Ladhīna 'Āmanū Bihi Wa `Azzarūhu Wa Naşarūhu Wa Attaba`ū An-Nūra Al-Ladhī 'Unzila Ma`ahu 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

(همان) كسانى كه از فرستاده (خدا)، پيامبر درس نخوانده پيروى مى‌كنند؛ آن (پيامبرى) كه (صفات) او را در تورات و انجيل نزدشان، نوشته مى‌يابند؛ در حالى كه آنان را به [كار] پسنديده فرمان مى‌دهد، و آنان را از [كار] ناپسند منع مى‌كند، و برايشان [خوراكى‌هاى‌] پاكيزه را حلال مى‌شمرد، و پليدى‌ها را بر آنان حرام مى‌كند؛ و تكليف سنگينشان، و غل‌هايى را كه بر آنان بوده، از (دوش) آنها بر مى‌دارد؛ و كسانى كه به او ايمان آوردند و گرامى‌اش داشتند (و دشمنانش را از او باز داشتند) و يارى‌اش كردند، و از نورى كه با او فرود آمده پيروى نمودند، تنها آنان رستگارانند. »

Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'Innī Rasūlu Allāhi 'Ilaykum Jamī`āan Al-Ladhī Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Yuĥyī Wa Yumītu Fa'āminū Billāhi Wa Rasūlihi An-Nabīyi Al-'Ummīyi Al-Ladhī Yu'uminu Billāhi Wa Kalimātihi Wa Attabi`ūhu La`allakum Tahtadūna

بگو:« اى مردم! در حقيقت من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم؛ آن (خدايى) كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين، فقط براى اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ زنده مى‌كند و مى‌ميراند؛ پس ايمان آوريد به خدا و فرستاده‌اش، پيامبر درس نخوانده‌اى كه به خدا و كلماتش ايمان دارد؛ و از او پيروى كنيد تا شايد شما راهنمايى شويد. »

Wa Min Qawmi Mūsá 'Ummatun Yahdūna Bil-Ĥaqqi Wa Bihi Ya`dilūna

و از قوم موسى، گروهى هستند كه به حق راهنمايى مى‌كنند، و بر (اساس) آن دادگرى مى‌كنند.

Wa Qaţţa`nāhumu Athnatay `Ashrata 'Asbāţāan 'Umamāan Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Idh Astasqāhu Qawmuhu 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Ĥajara Fānbajasat Minhu Athnatā `Ashrata `Aynāan Qad `Alima Kullu 'Unāsin Mashrabahum Wa Žallalnā `Alayhimu Al-Ghamāma Wa 'Anzalnā `Alayhimu Al-Manna Wa As-Salwá Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Mā Žalamūnā Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna

و آنان را به دوازده (قبيله از) فرزندان (يعقوب كه هر يك،) امتى بودند تقسيم كرديم. و به موسى- آنگاه كه قومش از او آب خواستند- وحى كرديم كه:« با عصايت بر سنگ بزن. »و دوازده چشمه از آن جوشيد؛ كه هر (گروهى از) مردم آبشخور خود را مى‌شناختند و ابر را بر آنان سايه‌گستر كرديم؛ و خوراكى [عسل مانند] و مرغانى [بلدرچين گونه‌] بر آنان فرستاديم. (و گفتيم:) از [خوراكى‌هاى‌] پاكيزه (از) آنچه به شما روزى داده‌ايم، بخوريد؛ و [لى آنان با ناسپاسى خود] بر ما ستم نكردند، بلكه همواره بر خودشان ستم مى‌نمودند.

Wa 'Idh Qīla Lahumu Askunū Hadhihi Al-Qaryata Wa Kulū Minhā Ĥaythu Shi'tum Wa Qūlū Ĥiţţatun Wa Adkhulū Al-Bāba Sujjadāan Naghfir Lakum Khaţī'ātikum Sanazīdu Al-Muĥsinīna

و (به ياد آريد) هنگامى را كه به آنان گفته شد:« در اين آبادى [بيت المقدس‌] ساكن شويد، و از هر جاى آن خواستيد، بخوريد و بگوييد:« [خدايا! گناهان ما را] بريز. »و از در (بيت المقدس) فروتنانه وارد شويد تا خطاهايتان را براى شما بيامرزيم؛ بزودى [پاداش‌] نيكوكاران را خواهيم افزود. »

Fabaddala Al-Ladhīna Žalamū Minhum Qawlāan Ghayra Al-Ladhī Qīla Lahum Fa'arsalnā `Alayhim Rijzāan Mina As-Samā'i Bimā Kānū Yažlimūna

و [لى‌] كسانى از ميان آن (يهودي) ان كه ستم كرده بودند، سخن را به غير آن (سخنى) كه به آنان گفته شده بود، تغيير دادند؛ پس بخاطر آنكه همواره ستم مى‌كردند، (عذابى) اضطراب‌آور از آسمان بر آنان فرستاديم.

Wa As'alhum `Ani Al-Qaryati Allatī Kānat Ĥāđirata Al-Baĥri 'Idh Ya`dūna Fī As-Sabti 'Idh Ta'tīhim Ĥītānuhum Yawma Sabtihim Shurra`āan Wa Yawma Lā Yasbitūna Lā Ta'tīhim Kadhālika Nablūhum Bimā Kānū Yafsuqūna

و از آن (يهودي) ان از (سرگذشت) آبادى كه در ساحل دريا بود بپرس، آنگاه كه در (مورد ممنوعيت صيد در روز تعطيل) شنبه، تعدى مى‌كردند؛ هنگامى كه ماهيانشان، روز (شنبه) استراحتشان آشكارا نزد آنان مى‌آمدند، و [لى‌] روز (غير شنبه) كه استراحت نمى‌كردند، نزدشان نمى‌آمدند؛ اينگونه آنان را به آنچه همواره (در مورد آن) نافرمانى مى‌كردند، مى‌آزماييم.

Wa 'Idh Qālat 'Ummatun Minhum Lima Ta`ižūna Qawmāan Al-Lahu Muhlikuhum 'Aw Mu`adhdhibuhum `Adhābāan Shadīdāan Qālū Ma`dhiratan 'Ilá Rabbikum Wa La`allahum Yattaqūna

و هنگامى كه گروهى (بى‌طرف) از ميان آنان، (به گروه پنددهندگان) گفتند:« چرا گروهى (گنهكار) را پند مى‌دهيد كه خدا هلاك كننده ايشان، يا كيفر دهنده آنان، به عذابى شديد است. (گروه پنددهندگان) گفتند: (اين پندها) عذرى نزد پروردگار شماست، و شايد آنان خودنگهدار (و پارسا) شوند. »

Falammā Nasū Mā Dhukkirū Bihi 'Anjaynā Al-Ladhīna Yanhawna `Ani As-Sū'i Wa 'Akhadhnā Al-Ladhīna Žalamū Bi`adhābin Ba'īsin Bimā Kānū Yafsuqūna

و هنگامى كه آنچه را بدان يادآورى شده بودند فراموش كردند، (لحظه عذاب فرا رسيد؛ و) كسانى را كه از بدى (ها) منع مى‌كردند، نجات داديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، بخاطر آنچه همواره (در مورد آن) نافرمانى مى‌كردند، به عذابى سخت گرفتار ساختيم.

Falammā `Atawā `An Mā Nuhū `Anhu Qulnā Lahum Kūnū Qiradatan Khāsi'īna

و هنگامى كه از آنچه از آن منع شده بودند، سرپيچى كردند، به آنان گفتيم:« ميمون‌هايى طرد شده باشيد! »

Wa 'Idh Ta'adhdhana Rabbuka Layab`athanna `Alayhim 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Man Yasūmuhum Sū'a Al-`Adhābi 'Inna Rabbaka Lasarī`u Al-`Iqābi Wa 'Innahu Laghafūrun Raĥīmun

و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت اعلام كرد: قطعا تا روز رستاخيز كسى را بر آن (يهودي) ان، خواهد گماشت، كه آنان را با عذاب بدى آزار دهد. [چرا] كه قطعا پروردگارت زود كيفر است؛ و مسلما او بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.

Wa Qaţţa`nāhum Fī Al-'Arđi 'Umamāan Minhumu Aş-Şāliĥūna Wa Minhum Dūna Dhālika Wa Balawnāhum Bil-Ĥasanāti Wa As-Sayyi'āti La`allahum Yarji`ūna

و آنان را در زمين (بصورت) گروه‌هايى، پراكنده ساختيم؛ برخى از آنان شايسته، و برخى (ديگر) از آنان جز اين‌اند. و آنان را با نيكى‌ها و بدى‌ها آزموديم، تا شايد آنان باز گردند.

Fakhalafa Min Ba`dihim Khalfun Warithū Al-Kitāba Ya'khudhūna `Arađa Hādhā Al-'Adná Wa Yaqūlūna Sayughfaru Lanā Wa 'In Ya'tihim `Arađun Mithluhu Ya'khudhūhu 'Alam Yu'ukhadh `Alayhim Mīthāqu Al-Kitābi 'An Lā Yaqūlū `Alá Allāhi 'Illā Al-Ĥaqqa Wa Darasū Mā Fīhi Wa Ad-Dāru Al-'Ākhiratu Khayrun Lilladhīna Yattaqūna 'Afalā Ta`qilūna

و بعد از آنان، جانشينانى (ناشايست) جانشين شدند، كه كتاب (تورات) را به ارث بردند؛ در حالى كه كالاى ناپايدار اين (دنياى) پست را گرفته، و مى‌گويند:« بزودى آمرزيده خواهيم شد. »و [لى‌] اگر كالاى ناپايدارى همانند آن به آنان برسد، آن را (نيز) مى‌گيرند؛ آيا از آنان پيمان محكم كتاب [الهى‌] گرفته نشده، كه نسبت به خدا جز به حق سخن نگويند، و درس آنچه را كه در آن [كتاب‌] است، خوانده‌اند؟! و سراى آخرت براى كسانى كه خودنگهدارى (و پارسايى) مى‌كنند بهتر است، پس آيا خردورزى نمى‌كنيد؟!

Wa Al-Ladhīna Yumassikūna Bil-Kitābi Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata 'Innā Lā Nuđī`u 'Ajra Al-Muşliĥīna

و كسانى كه به كتاب (الهى) تمسك جويند، و نماز به پا دارند، براستى كه ما پاداش اصلاح‌گران را تباه نخواهيم كرد.

Wa 'Idh Nataqnā Al-Jabala Fawqahum Ka'annahu Žullatun Wa Žannū 'Annahu Wāqi`un Bihim Khudhū Mā 'Ātaynākum Biqūwatin Wa Adhkurū Mā Fīhi La`allakum Tattaqūna

و (ياد كن) هنگامى كه كوه (طور) را بر فراز آن (يهودي) ان برافراشتيم، چنان كه گويى آن سايبانى بود؛ و يقين كردند كه آن (كوه) بر آنان فرو خواهد افتاد. (و به آنان گفتيم:) آنچه را به شما داده‌ايم، با توانمندى بگيريد؛ و آنچه را در آن است، به خاطر داشته باشيد، تا شايد شما (خودتان را) حفظ كنيد.

Wa 'Idh 'Akhadha Rabbuka Min Banī 'Ādama Min Žuhūrihim Dhurrīyatahum Wa 'Ash/hadahum `Alá 'Anfusihim 'Alastu Birabbikum Qālū Balá Shahidnā 'An Taqūlū Yawma Al-Qiyāmati 'Innā Kunnā `An Hādhā Ghāfilīna

و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت از فرزندان آدم، از پشت (و صلب) شان، نسل آنان را برگرفت؛ و آنان را بر خودشان گواه ساخت؛ (و فرمود:) آيا پروردگار شما نيستم؟ گفتند:« آرى، گواهى مى‌دهيم. » (اين گواهى را گرفت،) تا مبادا روز رستاخيز بگوييد:« براستى كه ما از اين (مطلب)، غافل بوديم. »

'Aw Taqūlū 'Innamā 'Ashraka 'Ābā'uunā Min Qablu Wa Kunnā Dhurrīyatan Min Ba`dihim 'Afatuhlikunā Bimā Fa`ala Al-Mubţilūna

يا (مبادا) بگوييد:« پدرانمان پيش از (ما) فقط شرك مى‌ورزيدند، و (ما هم) نسلى بعد از آنان بوديم؛ پس آيا ما را به سبب آنچه باطل‌گرايان انجام دادند، هلاك مى‌كنى؟! »

Wa Kadhalika Nufaşşilu Al-'Āyāti Wa La`allahum Yarji`ūna

و اينگونه، آيات را تشريح مى‌كنيم و تا شايد آنان (به سوى حق) بازگردند.

Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a Al-Ladhī 'Ātaynāhu 'Āyātinā Fānsalakha Minhā Fa'atba`ahu Ash-Shayţānu Fakāna Mina Al-Ghāwīna

و خبر بزرگ كسى را بر آنان بخوان، كه آيات (و نشانه‌هاي) مان را به او داده بوديم، و [لى‌] خود را از آنها تهى ساخت و شيطان در پى او افتاد، و از گمراهان شد.

Wa Law Shi'nā Larafa`nāhu Bihā Wa Lakinnahu 'Akhlada 'Ilá Al-'Arđi Wa Attaba`a Hawāhu Famathaluhu Kamathali Al-Kalbi 'In Taĥmil `Alayhi Yalhath 'Aw Tatruk/hu Yalhath Dhālika Mathalu Al-Qawmi Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Fāqşuşi Al-Qaşaşa La`allahum Yatafakkarūna

و اگر (بر فرض) مى‌خواستيم، حتما (مقام) او را بوسيله آن (آيات و دانش‌ها) بالا مى‌برديم؛ و ليكن او در زمين (دنياپرستى،) ماندگار شد، و از هوس خويش پيروى كرد؛ و مثال او همچون مثال سگ است، اگر بر او حمله كنى، زبان از كام برآورد، [و] يا اگر او را واگذارى (باز هم) زبان از كام برآورد. اين مثال گروهى است كه آيات (و نشانه‌هاى) ما را دروغ انگاشتند؛ پس اين حكايت‌ها را حكايت كن، تا شايد آنان تفكر كنند.

Sā'a Mathalāan Al-Qawmu Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Wa 'Anfusahum Kānū Yažlimūna

چه بد است، داستان گروهى كه آيات (و نشانه‌هاى) ما را دروغ انگاشتند، و تنها همواره به خودشان ستم مى‌كردند!

Man Yahdi Allāhu Fahuwa Al-Muhtadī Wa Man Yuđlil Fa'ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

هر كس را كه خدا راهنمايى كند، پس او هدايت (واقعى) يافته است؛ و هر كس را در گمراهى وا نهد، پس تنها آنان زيانكارند.

Wa Laqad Dhara'nā Lijahannama Kathīrāan Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi Lahum Qulūbun Lā Yafqahūna Bihā Wa Lahum 'A`yunun Lā Yubşirūna Bihā Wa Lahum 'Ādhānun Lā Yasma`ūna Bihā 'Ūlā'ika Kāl'an`āmi Bal Hum 'Ađallu 'Ūlā'ika Humu Al-Ghāfilūna

و در واقع بسيارى از جن و انسان [ها] را براى جهنم آفريديم؛ [چرا كه‌] برايشان دل‌ها [و عقل‌ها] يى است كه با آنها فهم عميق نمى‌كنند؛ و برايشان چشم‌هايى است كه با آنها نمى‌بينند؛ و برايشان گوش‌هايى است كه با آنها نمى‌شنوند؛ آنان همانند چهارپايانند، بلكه آنان گمراه‌ترند! تنها آنان غافلانند.

Wa Lillāh Al-'Asmā'u Al-Ĥusná Fād`ūhu Bihā Wa Dharū Al-Ladhīna Yulĥidūna Fī 'Asmā'ihi Sayujzawna Mā Kānū Ya`malūna

و نام‌هاى نيكو فقط از آن خداست؛ پس او را با آنها بخوانيد. و كسانى را كه در مورد نام‌هايش به كژى مى‌گرايند (و آنها را تحريف مى‌كنند،) رها سازيد. بزودى (به سزاى) آنچه همواره انجام مى‌دادند، مجازات خواهند شد.

Wa Mimman Khalaqnā 'Ummatun Yahdūna Bil-Ĥaqqi Wa Bihi Ya`dilūna

و از ميان كسانى كه آفريديم، گروهى هستند كه به حق راهنمايى مى‌كنند و بر (اساس) آن دادگرى مى‌كنند.

Wa Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna

و كسانى كه آيات (و نشانه‌هاى) ما را دروغ انگاشتند، بزودى از جايى كه نمى‌دانند، بتدريج گرفتارشان خواهيم كرد.

Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun

و به آنان مهلت مى‌دهم، [چرا] كه نقشه من، استوار است.

'Awalam Yatafakkarū Mā Bişāĥibihim Min Jinnatin 'In Huwa 'Illā Nadhīrun Mubīnun

و آيا فكر نكردند كه همنشين آنان [پيامبر] هيچ جنونى ندارد؟! او جز هشدارگرى روشنگر نيست.

'Awalam Yanžurū Fī Malakūti As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Khalaqa Allāhu Min Shay'in Wa 'An `Asá 'An Yakūna Qadi Aqtaraba 'Ajaluhum Fabi'ayyi Ĥadīthin Ba`dahu Yu'uminūna

و آيا نظر نكرده‌اند، در فرمانروايى مطلق آسمان‌ها و زمين، و هر چيزى كه خدا آفريده است، و اينكه شايد در واقع سرآمد [زندگى‌] شان نزديك شده باشد؟! پس به كدام سخن، بعد از آن (قرآن) ايمان خواهند آورد؟!

Man Yuđlili Allāhu Falā Hādiya Lahu Wa Yadharuhum Fī Ţughyānihim Ya`mahūna

هر كس را خدا (بخاطر اعمالش) در گمراهى وانهد، پس براى او هيچ راهنمايى كننده‌اى نيست؛ و آنان را در حالى كه در طغيانش سرگردان مى‌شوند، وا مى‌گذارد.

Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā Qul 'Innamā `Ilmuhā `Inda Rabbī Lā Yujallīhā Liwaqtihā 'Illā Huwa Thaqulat Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Lā Ta'tīkum 'Illā Baghtatan Yas'alūnaka Ka'annaka Ĥafīyun `Anhā Qul 'Innamā `Ilmuhā `Inda Allāhi Wa Lakinna 'Akthara An-Nāsi Lā Ya`lamūna

درباره ساعت [قيامت‌] از تو مى‌پرسند وقوعش چه زمانى است؟ بگو:« علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و جز او (كسى) آن را در وقتش آشكار نمى‌سازد؛ (اين حادثه رستاخيز) در آسمان‌ها و زمين، سنگين است؛ جز [به صورت‌] ناگهانى، به [سراغ‌] شما نمى‌آيد! » (باز) از تو مى‌پرسند، چنانكه گويى تو از (زمان) آن آگاهى؛ بگو:« علمش فقط نزد خداست؛ و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند. »

Qul Lā 'Amliku Linafsī Naf`āan Wa Lā Đarrāan 'Illā Mā Shā'a Allāhu Wa Law Kuntu 'A`lamu Al-Ghayba Lāstakthartu Mina Al-Khayri Wa Mā Massaniya As-Sū'u 'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Wa Bashīrun Liqawmin Yu'uminūna

بگو:« براى خودم هيچ سود و زيانى را مالك نيستم جز آنچه خدا بخواهد؛ و اگر (بر فرض) همواره از (آنچه از حس) پوشيده آگاهى داشتم، حتما خير (خويش) را مى‌افزودم، و بدى به من نمى‌رسيد؛ من جز هشدارگر و بشارتگرى براى گروهى كه ايمان مى‌آورند، نيستم. »

Huwa Al-Ladhī Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Wa Ja`ala Minhā Zawjahā Liyaskuna 'Ilayhā Falammā Taghashshāhā Ĥamalat Ĥamlāan Khafīfāan Famarrat Bihi Falammā 'Athqalat Da`awā Al-Laha Rabbahumā La'in 'Ātaytanā Şāliĥāan Lanakūnanna Mina Ash-Shākirīna

او كسى است كه شما را از يك شخص آفريد؛ و از او همسرش را قرار داد، تا بدان آرام گيرد. و هنگامى كه او را تحت پوشش قرار داد، با حملى سبك باردار شد، و با آن (بار سبك، مدتى) گذراند، و هنگامى كه سنگين شد، (هر دو) از خدايى كه پروردگارشان است، خواستند:« اگر [فرزند] شايسته‌اى به ما دهى، قطعا از سپاسگزاران خواهيم بود. »

Falammā 'Ātāhumā Şāliĥāan Ja`alā Lahu Shurakā'a Fīmā 'Ātāhumā Fata`ālá Allāhu `Ammā Yushrikūna

و [لى‌] هنگامى كه (خدا فرزند) شايسته‌اى به آن دو داد، براى او، در آنچه كه به آن دو داده بود، شريكانى قرار دادند؛ و خدا از آنچه شريك [او] قرار مى‌دهند، برتر است.

'Ayushrikūna Mā Lā Yakhluqu Shay'āan Wa Hum Yukhlaqūna

آيا چيزى را شريك [خدا] قرار مى‌دهند كه هيچ چيزى را نمى‌آفريند، در حالى كه (خود) شان آفريده شده‌اند؟!

Wa Lā Yastaţī`ūna Lahum Naşrāan Wa Lā 'Anfusahum Yanşurūna

و نمى‌توانند آنان را هيچ يارى كنند، و نه خودشان را يارى مى‌رسانند!

Wa 'In Tad`ūhum 'Ilá Al-Hudá Lā Yattabi`ūkum Sawā'un `Alaykum 'Ada`awtumūhum 'Am 'Antum Şāmitūna

و اگر آنها را به سوى هدايت فرا خواندى، از شما پيروى نمى‌كنند؛ چه آنها را فرا خوانيد يا شما خاموش باشيد برايتان يكسان است.

'Inna Al-Ladhīna Tad`ūna Min Dūni Allāhi `Ibādun 'Amthālukum Fād`ūhum Falyastajībū Lakum 'In Kuntum Şādiqīna

در حقيقت كسانى را كه جز از خدا مى‌خوانيد (و پرستش مى‌كنيد)، بندگانى همچون شما هستند؛ اگر راست گوييد، پس آنان را بخوانيد، و بايد (دعوت) شما را بپذيرند!

Alahum 'Arjulun Yamshūna Bihā 'Am Lahum 'Aydin Yabţishūna Bihā 'Am Lahum 'A`yunun Yubşirūna Bihā 'Am Lahum 'Ādhānun Yasma`ūna Bihā Quli 'Ad`ū Shurakā'akum Thumma Kīdūni Falā Tunžirūni

آيا براى آن (معبود) ان پاهايى است كه با آنها راه بروند؟! يا براى آنها دست‌هايى است كه با آنها [چيزى را] سخت بگيرند؟! يا براى آنها چشمانى است كه با آنها ببينند؟! يا براى آنها گوش‌هايى است كه با آنها بشنوند؟! (اى پيامبر) بگو:« شريك‌هايتان را (كه براى خدا قرار داده‌ايد) بخوانيد، سپس نيرنگ [م‌] زنيد و [مرا] مهلت ندهيد!

'Inna Walīyiya Allāhu Al-Ladhī Nazzala Al-Kitāba Wa Huwa Yatawallá Aş-Şāliĥīna

براستى كه سرپرست من، خدايى است كه كتاب [قرآن‌] را فرو فرستاده؛ و او شايستگان را سرپرستى مى‌كند.

Wa Al-Ladhīna Tad`ūna Min Dūnihi Lā Yastaţī`ūna Naşrakum Wa Lā 'Anfusahum Yanşurūna

و كسانى را كه غير از او مى‌خوانيد، نمى‌توانند ياريتان كنند، و نه خودشان را يارى مى‌رسانند.

Wa 'In Tad`ūhum 'Ilá Al-Hudá Lā Yasma`ū Wa Tarāhum Yanžurūna 'Ilayka Wa Hum Lā Yubşirūna

و اگر آنها را به هدايت فرا خوانيد، نمى‌شنوند. »و آنها را مى‌بينى، در حالى كه به تو مى‌نگرند. و (در حقيقت) آنان نمى‌بينند!

Khudhi Al-`Afwa Wa 'Mur Bil-`Urfi Wa 'A`riđ `Ani Al-Jāhilīna

عفو (و مدارا پيش) گير؛ و به (كار) پسنديده فرمان ده؛ و از نادان روى گردان.

Wa 'Immā Yanzaghannaka Mina Ash-Shayţāni Nazghun Fāsta`idh Billāhi 'Innahu Samī`un `Alīmun

و اگر وسوسه‌اى از شيطان تو را تحريك كند، پس به خدا پناه ببر؛ [چرا] كه او شنواى داناست.

'Inna Al-Ladhīna Attaqawā 'Idhā Massahum Ţā'ifun Mina Ash-Shayţāni Tadhakkarū Fa'idhā Hum Mubşirūna

براستى كسانى كه خودنگهدارى (و پارسايى) مى‌كنند، هنگامى كه وسوسه‌اى از شيطان با آنان تماس يابد، به ياد (خدا) مى‌افتند؛ و ناگهان آنان بينش يابند.

Wa 'Ikhwānuhum Yamuddūnahum Fī Al-Ghayyi Thumma Lā Yuqşirūna

و برادران (شيطان‌صفت) آن (مشرك) ان، ايشان را پيوسته در گمراهى مى‌كشند، سپس كوتاه نمى‌آيند.

Wa 'Idhā Lam Ta'tihim Bi'āyatin Qālū Lawlā Ajtabaytahā Qul 'Innamā 'Attabi`u Mā Yūĥá 'Ilayya Min Rabbī Hādhā Başā'iru Min Rabbikum Wa Hudan Wa Raĥmatun Liqawmin Yu'uminūna

و هنگامى كه هيچ آيه‌اى براى آنان نياورى، مى‌گويند:« چرا آن را (از پيش خود) برنگزيدى؟! »بگو:« فقط از آنچه از طرف پروردگارم به سوى من وحى مى‌شود، پيروى مى‌كنم، اين (قرآن) دليل‌هاى بينش‌آور از طرف پروردگارتان، و رهنمود و رحمتى است براى گروهى كه ايمان مى‌آورند. »

Wa 'Idhā Quri'a Al-Qur'ānu Fāstami`ū Lahu Wa 'Anşitū La`allakum Turĥamūna

و هنگامى كه قرآن خوانده شود، پس بدان [با دقت‌] گوش فرا دهيد؛ و [هنگام شنيدن‌] ساكت باشيد؛ باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد.

Wa Adhkur Rabbaka Fī Nafsika Tađarru`āan Wa Khīfatan Wa Dūna Al-Jahri Mina Al-Qawli Bil-Ghudūwi Wa Al-'Āşāli Wa Lā Takun Mina Al-Ghāfilīna

و پروردگارت را در (درون) خودت، فروتنانه و ترسان و بدون صداى بلند، در بامدادان و عصرگاهان [و شب هنگام‌]، ياد كن؛ و از غافلان مباش!

'Inna Al-Ladhīna `Inda Rabbika Lā Yastakbirūna `An `Ibādatihi Wa Yusabbiĥūnahu Wa Lahu Yasjudūna

براستى كسانى كه نزد پروردگار تواند، از پرستش او تكبر نمى‌ورزند، و او را به پاكى مى‌ستايند، و فقط براى او سجده (و فروتنى) مى‌كنند.

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yas'alūnaka `Ani Al-'Anfāl Quli Al-'Anfāli Lillāh Wa Ar-Rasūli Fa Attaqū Allaha Wa 'Aşliĥū Dhāta Baynikum Wa 'Aţī`ū Allaha Wa Rasūlahu 'In Kuntum Mu'uminīna

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ (اى پيامبر) از تو درباره غنائم (جنگى و ثروت‌هاى بدون مالك مشخص) پرسش مى‌كنند؛ بگو:« غنائم (جنگى و ثروت‌هاى بدون مالك مشخص) مخصوص خدا و فرستاده [او] ست؛ »پس، [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد؛ و (ارتباطات) بين خودتان را اصلاح كنيد؛ و از خدا و فرستاده‌اش اطاعت كنيد، اگر مؤمنيد.

'Innamā Al-Mu'uminūna Al-Ladhīna 'Idhā Dhukira Allāhu Wajilat Qulūbuhum Wa 'Idhā Tuliyat `Alayhim 'Āyātuhu Zādat/hum 'Īmānāan Wa `Alá Rabbihim Yatawakkalūna

مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هر گاه خدا ياد شود، دل‌هايشان (از عظمت خدا و كيفر او) بهراسد؛ و هنگامى كه آيات او بر آنان خوانده شود، ايمانشان افزون گردد؛ و تنها بر پروردگارشان توكل دارند.

Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna

كسانى كه نماز را به پا مى‌دارند؛ و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم، (در راه خدا) مصرف مى‌كنند.

'Ūlā'ika Humu Al-Mu'uminūna Ĥaqqāan Lahum Darajātun `Inda Rabbihim Wa Maghfiratun Wa Rizqun Karīmun

تنها آنان حقيقتا مؤمنند؛ براى آنان نزد پروردگارشان رتبه‌ها و آمرزش و روزى ارجمندى است.

Kamā 'Akhrajaka Rabbuka Min Baytika Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna Farīqāan Mina Al-Mu'uminīna Lakārihūna

همان گونه كه پروردگارت تو را از خانه‌ات (به سوى ميدان بدر،) بحق بيرون فرستاد، و حال آنكه دسته‌اى از مؤمنان ناخشنود بودند.

Yujādilūnaka Fī Al-Ĥaqqi Ba`damā Tabayyana Ka'annamā Yusāqūna 'Ilá Al-Mawti Wa Hum Yanžurūna

با تو درباره حق، پس از آنكه روشن گرديد، (باز) جدال مى‌كنند. گويى به سوى مرگ رانده مى‌شوند، و آنان تماشا مى‌كنند.

Wa 'Idh Ya`idukumu Allāhu 'Iĥdá Aţ-Ţā'ifatayni 'Annahā Lakum Wa Tawaddūna 'Anna Ghayra Dhāti Ash-Shawkati Takūnu Lakum Wa Yurīdu Allāhu 'An Yuĥiqqa Al-Ĥaqqa Bikalimātihi Wa Yaqţa`a Dābira Al-Kāfirīna

و (به ياد آوريد) هنگامى كه خدا به شما، يكى از دو گروه [كاروان تجارى قريش، يا لشكر آنان‌] را وعده داد، كه آن براى شما باشد؛ و آرزو مى‌كرديد كه [گروه‌] غير مسلح براى شما باشد؛ و [لى‌] خدا مى‌خواهد حق را با كلمات (و وعده‌هاي) ش تثبيت كند، و دنباله كافران را قطع كند.

Liyuĥiqqa Al-Ĥaqqa Wa Yubţila Al-Bāţila Wa Law Kariha Al-Mujrimūna

تا حق را تثبيت كند، و باطل را نابود گرداند، و گر چه خلافكاران ناخشنود باشند.

'Idh Tastaghīthūna Rabbakum Fāstajāba Lakum 'Annī Mumiddukum Bi'alfin Mina Al-Malā'ikati Murdifīna

(به خاطر آوريد كه در ميدان بدر) هنگامى را كه از پروردگارتان يارى مى‌خواستيد، پس [درخواست‌] شما را پذيرفت (به) اينكه، من شما را با هزار (نفر) از فرشتگان پياپى، يارى مى‌كنم!

Wa Mā Ja`alahu Allāhu 'Illā Bushrá Wa Litaţma'inna Bihi Qulūbukum Wa Mā An-Naşru 'Illā Min `Indi Allāhi 'Inna Allāha `Azīzun Ĥakīmun

و خدا آن (وعده امداد غيبى) راجز مژده‌اى (براى شما) و براى آرامش قلب‌هاى شما بدان قرار نداده است؛ و پيروزى جز از نزد خدا نيست؛ [چرا] كه خدا شكست‌ناپذيرى فرزانه است.

'Idh Yughashshīkumu An-Nu`āsa 'Amanatan Minhu Wa Yunazzilu `Alaykum Mina As-Samā'i Mā'an Liyuţahhirakum Bihi Wa Yudh/hiba `Ankum Rijza Ash-Shayţāni Wa Liyarbiţa `Alá Qulūbikum Wa Yuthabbita Bihi Al-'Aqdāma

(به ياد آوريد) هنگامى را كه [خدا] خواب سبك آرام بخشى را كه از جانب او بود بر شما پوشانيد (و مسلط ساخت؛) و آبى را از آسمان برايتان فرو فرستاد تا شما را بدان پاك سازد؛ و (پليدى) اضطراب‌آور شيطان را از شما بزدايد؛ و تا دل‌هايتان را محكم سازد؛ و گام‌ها را با آن استوار دارد.

'Idh Yūĥī Rabbuka 'Ilá Al-Malā'ikati 'Annī Ma`akum Fathabbitū Al-Ladhīna 'Āmanū Sa'ulqī Fī Qulūbi Al-Ladhīna Kafarū Ar-Ru`ba Fāđribū Fawqa Al-'A`nāqi Wa Ađribū Minhum Kulla Banānin

(به يادآور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان وحى كرد:« كه من با شمايم؛ پس كسانى را كه ايمان آورده‌اند، ثابت [قدم‌] داريد. بزودى در دل‌هاى كسانى كه كفر ورزيدند وحشت مى‌افكنم؛ و فراز گردن‌ها را بزنيد؛ و همه انگشتان (و دست و پاي) شان را قطع كنيد! »

Dhālika Bi'annahum Shāqqū Allaha Wa Rasūlahu Wa Man Yushāqiqi Allāha Wa Rasūlahu Fa'inna Allāha Shadīdu Al-`Iqābi

اين (كيفرها) بدان سبب است كه آنان با خدا و فرستاده‌اش مخالفت ورزيدند؛ و هر كس با خدا و فرستاده‌اش مخالفت كند، پس حتما خدا سخت كيفر است.

Dhalikum Fadhūqūhu Wa 'Anna Lilkāfirīna `Adhāba An-Nāri

اين [مجازات دنياست،] پس آن را بچشيد! و در حقيقت براى كافران، عذاب آتش (نيز) هست.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Laqītumu Al-Ladhīna Kafarū Zaĥfāan Falā Tuwallūhumu Al-'Adbāra

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه با حركت لشكر انبوه كسانى كه كفر ورزيدند، رو به رو شديد، پس با عقبگرد از آنان روى برنتابيد.

Wa Man Yuwallihim Yawma'idhin Duburahu 'Illā Mutaĥarrifāan Liqitālin 'Aw Mutaĥayyizāan 'Ilá Fi'atin Faqad Bā'a Bighađabin Mina Allāhi Wa Ma'whu Jahannamu Wa Bi'sa Al-Maşīru

و هر كس در آن روز (نبرد) با عقبگردش از آن (دشمن) ان روى برتابد- مگر آنكه (هدفش) كناره‌گيرى از ميدان براى نبرد (مجدد) و يا پيوستن به گروهى (ديگر) باشد- پس حتما به خشمى از جانب خدا گرفتار خواهد شد؛ و مقصدش جهنم است، و چه بد فرجامى است!

Falam Taqtulūhum Wa Lakinna Allāha Qatalahum Wa Mā Ramayta 'Idh Ramayta Wa Lakinna Allāha Ramá Wa Liyubliya Al-Mu'uminīna Minhu Balā'an Ĥasanāan 'Inna Allāha Samī`un `Alīmun

و [شما] آنان را نكشتيد، و ليكن خدا آنان را كشت؛ و هنگامى كه (ريگ و خاك به سوى آنان) افكندى، [تو] نيفكندى، و ليكن خدا افكند؛ و (خدا چنين كرد) تا بدين (وسيله) مؤمنان را با آزمايش نيكويى بيازمايد؛ براستى كه خدا شنواى داناست.

Dhalikum Wa 'Anna Allāha Mūhinu Kaydi Al-Kāfirīna

اين (سرنوشت مؤمنان و كافران بود.) و در حقيقت خدا سست‌كننده نيرنگ كافران است.

'In Tastaftiĥū Faqad Jā'akumu Al-Fatĥu Wa 'In Tantahū Fahuwa Khayrun Lakum Wa 'In Ta`ūdū Na`ud Wa Lan Tughniya `Ankum Fi'atukum Shay'āan Wa Law Kathurat Wa 'Anna Allāha Ma`a Al-Mu'uminīna

اگر پيروزى مى‌خواستيد، پس براستى پيروزى به سراغ شما آمد؛ و اگر (از جدال) خوددارى كنيد، پس آن براى شما بهتر است؛ و اگر باز گرديد [ما هم‌] باز خواهيم گشت؛ و گروه شما هر چند زياد باشد، چيزى از شما دفع نخواهد كرد؛ و در حقيقت خدا با مؤمنان است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa Rasūlahu Wa Lā Tawallawā `Anhu Wa 'Antum Tasma`ūna

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا و فرستاده‌اش را اطاعت كنيد؛ و از او روى برنتابيد، در حالى كه شما (سخنان او را) مى‌شنويد.

Wa Lā Takūnū Kālladhīna Qālū Sami`nā Wa Hum Lā Yasma`ūna

و همانند كسانى نباشيد كه گفتند:« شنيديم. »و حال آنكه (در حقيقت) آنان نمى‌شنيدند.

'Inna Sharra Ad-Dawābbi `Inda Allāhi Aş-Şummu Al-Bukmu Al-Ladhīna Lā Ya`qilūna

براستى كه بدترين جنبندگان نزد خدا، ناشنوايان [و] گنگ‌هايند كه خردورزى نمى‌كنند.

Wa Law `Alima Allāhu Fīhim Khayrāan La'asma`ahum Wa Law 'Asma`ahum Latawallaw Wa Hum Mu`riđūna

و اگر (بر فرض) خدا خيرى در آنان مى‌دانست، حتما شنوايشان مى‌ساخت، و اگر (بر فرض) شنوايشان مى‌ساخت حتما روى برمى‌تافتند، در حالى كه آنان روى‌گردانند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Astajībū Lillāh Wa Lilrrasūli 'Idhā Da`ākum Limā Yuĥyīkum Wa A`lamū 'Anna Allāha Yaĥūlu Bayna Al-Mar'i Wa Qalbihi Wa 'Annahu 'Ilayhi Tuĥsharūna

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! [دعوت‌] خدا و فرستاده‌اش را بپذيريد، هنگامى كه شما را به سوى چيزى فرا مى‌خواند، كه شما را حيات مى‌بخشد؛ و بدانيد كه خدا ميان مرد و دلش حائل مى‌شود؛ و اينكه (در رستاخيز) فقط به سوى او گردآورى خواهيد شد.

Wa Attaqū Fitnatan Lā Tuşībanna Al-Ladhīna Žalamū Minkum Khāşşatan Wa A`lamū 'Anna Allāha Shadīdu Al-`Iqābi

و [خودتان را] از [بلا و] فتنه‌اى حفظ كنيد، كه تنها به كسانى از شما كه ستم كردند، نمى‌رسد (بلكه همه را فرا خواهد گرفت؛) و بدانيد كه خدا سخت كيفر است!

Wa Adhkurū 'Idh 'Antum Qalīlun Mustađ`afūna Fī Al-'Arđi Takhāfūna 'An Yatakhaţţafakumu An-Nāsu Fa'āwākum Wa 'Ayyadakum Binaşrihi Wa Razaqakum Mina Aţ-Ţayyibāti La`allakum Tashkurūna

و به ياد آوريد هنگامى را كه شما در روى زمين، اندك [و] مستضعف بوديد، مى‌ترسيديد كه مردم شما را بربايند؛ و [لى خدا] شما را پناه داد؛ و با ياريش تأييدتان كرد؛ و از پاكيزه‌ها روزيتان داد؛ تا شايد شما سپاسگزارى كنيد.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Takhūnū Allaha Wa Ar-Rasūla Wa Takhūnū 'Amānātikum Wa 'Antum Ta`lamūna

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خدا و فرستاده [او] خيانت نكنيد؛ و (نيز) در امانت‌هايتان خيانت نورزيد، در حالى كه شما مى‌دانيد.

Wa A`lamū 'Annamā 'Amwālukum Wa 'Awlādukum Fitnatun Wa 'Anna Allāha `Indahu 'Ajrun `Ažīmun

و بدانيد كه اموال شما و فرزندانتان [وسيله‌] آزمايش است؛ و اينكه خدا نزدش پاداشى بزرگ است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Tattaqū Allaha Yaj`al Lakum Furqānāan Wa Yukaffir `Ankum Sayyi'ātikum Wa Yaghfir Lakum Wa Allāhu Dhū Al-Fađli Al-`Ažīmi

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر خودتان را از (مخالفت فرمان) خدا حفظ كنيد، براى شما جداكننده [حق از باطل‌] قرار مى‌دهد و بدى‌هايتان را از شما مى‌زدايد؛ و شما را مى‌آمرزد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.

Wa 'Idh Yamkuru Bika Al-Ladhīna Kafarū Liyuthbitūka 'Aw Yaqtulūka 'Aw Yukhrijūka Wa Yamkurūna Wa Yamkuru Allāhu Wa Allāhu Khayru Al-Mākirīna

و (ياد كن) هنگامى را كه كسانى كه كفر ورزيدند با تو فريبكارى كردند، تا تو را به زندان افكنند، يا تو را به قتل رسانند، يا تو را (از مكه) بيرون كنند، و (نقشه مى‌كشند و) فريبكارى مى‌كنند؛ و خدا ترفند مى‌زند، و خدا بهترين ترفند زنندگان است.

Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Qālū Qad Sami`nā Law Nashā'u Laqulnā Mithla Hādhā 'In Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna

و هنگامى كه آيات ما بر آنان خوانده مى‌شود، مى‌گويند:« بيقين شنيديم؛ اگر (بر فرض) مى‌خواستيم، حتما مثل آن را مى‌گفتيم؛ اين [قرآن‌] جز افسانه‌هاى پيشينيان نيست! »

Wa 'Idh Qālū Allahumma 'In Kāna Hādhā Huwa Al-Ĥaqqa Min `Indika Fa'amţir `Alaynā Ĥijāratan Mina As-Samā'i 'Aw A'tinā Bi`adhābin 'Alīmin

و (ياد كن) هنگامى را كه گفتند:« خدايا! اگر تنها اين (قرآن) حق از نزد توست، پس سنگ [هايى‌] از آسمان بر ما بباران، يا عذاب دردناكى بر ما بياور! »

Wa Mā Kāna Allāhu Liyu`adhdhibahum Wa 'Anta Fīhim Wa Mā Kāna Allāhu Mu`adhdhibahum Wa Hum Yastaghfirūna

و [لى‌] در حالى كه تو در ميان آنان هستى، خدا هرگز آنان را عذاب نخواهد كرد؛ و (نيز) در حالى كه آنان طلب آمرزش مى‌كنند، خدا عذاب كننده ايشان نخواهد بود.

Wa Mā Lahum 'Allā Yu`adhdhibahumu Allāhu Wa Hum Yaşuddūna `Ani Al-Masjidi Al-Ĥarāmi Wa Mā Kānū 'Awliyā'ahu 'In 'Awliyā'uuhu 'Illā Al-Muttaqūna Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna

و چرا خدا آنان را عذابشان نكند، و حال آنكه آنان از (عبادت مردم در) مسجد الحرام جلوگيرى مى‌كنند، و سرپرستان آن نبودند؟! جز پارسايان (خود نگهدار) سرپرستانش نيستند، و ليكن بيشترشان نمى‌دانند.

Wa Mā Kāna Şalātuhum `Inda Al-Bayti 'Illā Mukā'an Wa Taşdiyatan Fadhūqū Al-`Adhāba Bimā Kuntum Takfurūna

و نمازشان نزد خانه (خدا)، جز سوت كشيدن و كف زدن نبود؛ پس بخاطر اينكه همواره كفر مى‌ورزيديد، عذاب را بچشيد!

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Yunfiqūna 'Amwālahum Liyaşuddū `An Sabīli Allāhi Fasayunfiqūnahā Thumma Takūnu `Alayhim Ĥasratan Thumma Yughlabūna Wa Al-Ladhīna Kafarū 'Ilá Jahannama Yuĥsharūna

براستى كسانى كه كفر ورزيدند، اموالشان را مصرف مى‌كنند، تا اينكه (مردم) را از راه خدا باز دارند؛ و بزودى آن [ها] را مصرف مى‌كنند، سپس حسرتى بر آنان خواهد شد، سپس شكست مى‌خورند؛ و كسانى كه كفر ورزيدند، به سوى جهنم گردآورى خواهند شد.

Liyamīza Allāhu Al-Khabītha Mina Aţ-Ţayyibi Wa Yaj`ala Al-Khabītha Ba`đahu `Alá Ba`đin Fayarkumahu Jamī`āan Fayaj`alahu Fī Jahannama 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

(اينها همه) بخاطر آن است كه خدا ناپاك را از پاك جدا سازد؛ و ناپاك [ان‌]، برخى آن [ان‌] را بر برخى [ديگر] گذارد، و همگى آن [ان‌] را متراكم سازد، و در جهنم قرارش (ان) دهد؛ تنها آنان زيانكارانند!

Qul Lilladhīna Kafarū 'In Yantahū Yughfar Lahum Mā Qad Salafa Wa 'In Ya`ūdū Faqad Mađat Sunnatu Al-'Awwalīna

به كسانى كه كفر ورزيدند، بگو:« اگر (مخالفت را) پايان دهند، آنچه حقيقتا در گذشته انجام شده است، برايشان بخشيده خواهد شد؛ و اگر به (وضعيت سابق) بازگردند، پس بيقين سنت (و روش خدا كه در مورد) پيشينيان گذشت. » (در مورد آنان نيز اجرا مى‌شود.)

Wa Qātilūhum Ĥattá Lā Takūna Fitnatun Wa Yakūna Ad-Dīnu Kulluhu Lillāh Fa'ini Antahawā Fa'inna Allāha Bimā Ya`malūna Başīrun

و با آن (كافر) ان پيكار كنيد، تا آشوبگرى باقى نماند، و دين يكسره از آن خدا باشد. و اگر آنان (به كفر) پايان دادند، پس در واقع خدا به آنچه انجام مى‌دهند، بيناست.

Wa 'In Tawallawā Fā`lamū 'Anna Allāha Mawlākum Ni`ma Al-Mawlá Wa Ni`ma An-Naşīru

و اگر (كافران) روى برتابند، پس بدانيد كه خدا سرپرست شماست؛ چه نيكو سرپرست و چه نيكو ياورى!