قرآن عثمان طه

سوره الاحقاف

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ حاء ميم.


Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi

2

اين كتاب از جانب خداى توانا و حكيم نازل شده است.


Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Ajalin Musamman Wa Al-Ladhīna Kafarū `Ammā 'Undhirū Mu`riđūna

3

آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان آن دوست به حق آفريده‌ايم تا مدتى معين كافران از آنچه انذار مى‌شوند روگردانند.


Qul 'Ara'aytum Mā Tad`ūna Min Dūni Allāhi 'Arūnī Mādhā Khalaqū Mina Al-'Arđi 'Am Lahum Shirkun Fī As-Samāwāti Ai'tūnī Bikitābin Min Qabli Hādhā 'Aw 'Athāratin Min `Ilmin 'In Kuntum Şādiqīna

4

بگو: خبر دهيد از آنچه جز خدا مى‌خوانيد بگوئيد: چه چيز از زمين را آفريده‌اند؟! يا آنها را در آفرينش آسمانها شركتى هست؟ كتابى كه پيش از قرآن بود يا سخنى از علم بياوريد اگر راستگوييد؟


Wa Man 'Ađallu Mimman Yad`ū Min Dūni Allāhi Man Lā Yastajību Lahu 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Wa Hum `An Du`ā'ihim Ghāfilūna

5

كيست گمراهتر از كسى كه جز خدا كسى را مى‌خواند كه تا قيامت به او جواب نمى‌دهد و آنها از خواندن اينها بيخبرند.


Wa 'Idhā Ĥushira An-Nāsu Kānū Lahum 'A`dā'an Wa Kānū Bi`ibādatihim Kāfirīna

6

و چون مردم زنده شوند آنها را دشمنان مى‌شوند و به عبادت آنها كافر مى‌گردند.


Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilĥaqqi Lammā Jā'ahum Hādhā Siĥrun Mubīnun

7

و چون آيات روشنگر ما بر آنها خوانده مى‌شود كافران حق را پس از آمدنش گويند: اين جادوى آشكارى است.


'Am Yaqūlūna Aftarāhu Qul 'Ini Aftaraytuhu Falā Tamlikūna Lī Mina Allāhi Shay'āan Huwa 'A`lamu Bimā Tufīđūna Fīhi Kafá Bihi Shahīdāan Baynī Wa Baynakum Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

8

بلكه مى‌گويند قرآن را به خدا بسته است، بگو اگر آن را افتراء بسته باشم شما براى من از خدا به چيزى مالك نيستيد او مى‌داند آنچه درباره قرآن مى‌گوئيد او ميان من و شما در گواه بودن بس است.


Qul Mā Kuntu Bid`āan Mina Ar-Rusuli Wa Mā 'Adrī Mā Yuf`alu Bī Wa Lā Bikum 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilayya Wa Mā 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun

9

بگو: من بيسابقه از پيامبران نيستم و نمى‌دانم به من و شما در آينده چه مى‌شود، فقط به آنچه وحى مى‌شود تا بعم ...


Qul 'Ara'aytum 'In Kāna Min `Indi Allāhi Wa Kafartum Bihi Wa Shahida Shāhidun Min Banī 'Isrā'īla `Alá Mithlihi Fa'āmana Wa Astakbartum 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna

10

بگو: بگوئيد اگر اين قرآن از پروردگار باشد با آنكه به آن كافر شده‌ايد و اگر شاهدى از بنى اسرائيل بر مثل آن گواهى داد و ايمان آورد و شما استكبار كرديد، ظالم نيستيد؟ ...


Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū Law Kāna Khayrāan Mā Sabaqūnā 'Ilayhi Wa 'Idh Lam Yahtadū Bihi Fasayaqūlūna Hādhā 'Ifkun Qadīmun

11

كافران درباره مؤمنان گفتند: اگر قرآن خير بود آنها به ما سبقت نمى‌كردند و چون با آن هدايت نشدند گويند: آن دروغ قديم است.


Wa Min Qablihi Kitābu Mūsá 'Imāmāan Wa Raĥmatan Wa Hadhā Kitābun Muşaddiqun Lisānāan `Arabīyan Liyundhira Al-Ladhīna Žalamū Wa Bushrá Lilmuĥsinīna

12

حال آنكه پيش از آن كتاب موسى امام و رحمت آمد. اين كتابى است تصديق كننده تورات با زبان عربى تا ظالمان را انذار كند ...


'Inna Al-Ladhīna Qālū Rabbunā Al-Lahu Thumma Astaqāmū Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

13

كسانى كه گفتند: الله پروردگار ماست سپس در آن پايدار ماندند، خوفى و حزنى بر آنها نيست،


'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati Khālidīna Fīhā Jazā'an Bimā Kānū Ya`malūna

14

آنها اهل بهشت و در آن مخلد هستند، پاداشى است به آنچه مى‌كردند.


Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi 'Iĥsānāan Ĥamalat/hu 'Ummuhu Kurhāan Wa Wađa`at/hu Kurhāan Wa Ĥamluhu Wa Fişāluhu Thalāthūna Shahrāan Ĥattá 'Idhā Balagha 'Ashuddahu Wa Balagha 'Arba`īna Sanatan Qāla Rabbi 'Awzi`nī 'An 'Ashkura Ni`mataka Allatī 'An`amta `Alayya Wa `Alá Walidayya Wa 'An 'A`mala Şāliĥāan Tarđāhu Wa 'Aşliĥ Lī Fī Dhurrīyatī 'Innī Tubtu 'Ilayka Wa 'Innī Mina Al-Muslimīna

15

سفارش كرده‌ايم انسان را درباره پدر و مادرش به نيكوكارى، مادرش او را به زحمت حمل و به زحمت زائيده و حمل و باز كردنش از شير سى ماه است، تا چون به نيرومندى و به چهل سال رسيد گفت: پروردگارا مرا موفق كن شكر كنم نعمتى را كه به من و پدر و مادرم عطا كرده‌اى، و عملى كنم كه تو راضى باشى، در فرزندان من صلاح به وجود آور ...


'Ūlā'ika Al-Ladhīna Nataqabbalu `Anhum 'Aĥsana Mā `Amilū Wa Natajāwazu `An Sayyi'ātihim Fī 'Aşĥābi Al-Jannati Wa`da Aş-Şidqi Al-Ladhī Kānū Yū`adūna

16

آنها كسانى هستند كه بهترين اعمالشان را قبول مى‌كنيم و از سيئاتشان مى‌گذريم در اهل بهشت، وعده راستى است كه وعده مى‌شوند.


Wa Al-Ladhī Qāla Liwālidayhi 'Uffin Lakumā 'Ata`idāninī 'An 'Ukhraja Wa Qad Khalati Al-Qurūnu Min Qablī Wa Humā Yastaghīthāni Allāha Waylaka 'Āmin 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Fayaqūlu Mā Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna

17

و آنكه به پدر و مادرش گفت: اف بر شما آيا به من وعده مى‌دهيد كه از قبر خارج مى‌شوم با آنكه مردمانى پيش از من گذشته‌اند، آن دو از خدا مدد مى‌خواهند و مى‌گويند: واى بر تو ايمان بياور مى‌گويد: اين نيست مگر افسانه گذشتگان.


'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ĥaqqa `Alayhimu Al-Qawlu Fī 'Umamin Qad Khalat Min Qablihim Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi 'Innahum Kānū Khāsirīna

18

آنها كسانى هستند كه وعده عذاب بر آنها حتمى شده در امتهايى كه گذشته‌اند از جن و انس و آنها هستند زيانكاران.


Wa Likullin Darajātun Mimmā `Amilū Wa Liyuwaffiyahum 'A`mālahum Wa Hum Lā Yužlamūna

19

براى همه درجاتى است از آنچه كرده‌اند و تا خدا به طور كامل اعمال آنها را بدهد و آنها مظلوم نمى‌شوند.


Wa Yawma Yu`rađu Al-Ladhīna Kafarū `Alá An-Nāri 'Adh/habtum Ţayyibātikum Fī Ĥayātikumu Ad-Dunyā Wa Astamta`tum Bihā Fālyawma Tujzawna `Adhāba Al-Hūni Bimā Kuntum Tastakbirūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Wa Bimā Kuntum Tafsuqūna

20

ياد كن روزى را كه كفار به آتش نشان داده مى‌شوند و گويند: پاكيزه‌هاى خويش را در دنيا تمام كرديد و با آنها لذت برديد امروز جزا مى‌شويد عذاب خوار كننده را كه در زمين به ناحق تكبر كرده و از حق خارج مى‌شديد.


Wa Adhkur 'Akhā `Ādin 'Idh 'Andhara Qawmahu Bil-'Aĥqāfi Wa Qad Khalati An-Nudhuru Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi 'Allā Ta`budū 'Illā Al-Laha 'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin

21

ياد كن برادر قوم عاد را وقتى كه قوم خويش را در سرزمين احقاف انذار كرد، با آنكه پيامبرانى در زمان او و پيش از او آمده بودند، گفت: عبادت نكنيد مگر الله را، من بر شما از عذاب روز بزرگ بيمناكم.


Qālū 'Aji'tanā Lita'fikanā `An 'Ālihatinā Fa'tinā Bimā Ta`idunā 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

22

گفتند: آيا آمده‌اى تا ما را از خدايانمان برگردانى، عذابى كه وعده مى‌كنى بياور، اگر از راستگويانى؟


Qāla 'Innamā Al-`Ilmu `Inda Allāhi Wa 'Uballighukum Mā 'Ursiltu Bihi Wa Lakinnī 'Arākum Qawmāan Tajhalūna

23

فرمود علم عذاب پيش خداست، آنچه را كه با آن ارسال شده‌ام به شما تبليغ مى‌كنم ليكن شما را قومى مى‌بينم كه راه جهالت مى‌پيمائيد.


Falammā Ra'awhu `Āriđāan Mustaqbila 'Awdiyatihim Qālū Hādhā `Āriđun Mumţirunā Bal Huwa Mā Asta`jaltum Bihi Rīĥun Fīhā `Adhābun 'Alīmun

24

چون ابر عذاب را ديدند كه رو به طرف واديهاى آنهاست گفتند: اين ابرى است به ما باران مى‌دهد، بلكه آن چيزى است كه به عجله مى‌خواستيد، بادى است در آن عذابى دردناك.


Tudammiru Kulla Shay'in Bi'amri Rabbihā Fa'aşbaĥū Lā Yurá 'Illā Masākinuhum Kadhālika Najzī Al-Qawma Al-Mujrimīna

25

هر چيز زنده را به امر خدايش هلاك مى‌كند، آنها صبح كردند در حالى كه جز خانه‌هايشان ديده نمى‌شد، قوم مجرم را بدينسان سزا مى‌دهيم.


Wa Laqad Makkannāhum Fīmā 'In Makkannākum Fīhi Wa Ja`alnā Lahum Sam`āan Wa 'Abşārāan Wa 'Af'idatan Famā 'Aghná `Anhum Sam`uhum Wa Lā 'Abşāruhum Wa Lā 'Af'idatuhum Min Shay'in 'Idh Kānū Yajĥadūna Bi'āyāti Allāhi Wa Ĥāqa Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

26

به آنها تمكن داديم در آنچه به شما در آن تمكن نداده‌ايم و براى آنها گوشها و چشمها و دلها قرار داديم ولى گوشها و چشمها و قلبها هيچ چيز را از آنها كفايت نكردند زيرا كه آيات خدا را دانسته منكر بودند، عذابى را كه استهزاء مى‌كردند آنها را گرفت.


Wa Laqad 'Ahlaknā Mā Ĥawlakum Mina Al-Qurá Wa Şarrafnā Al-'Āyāti La`allahum Yarji`ūna

27

آنچه از شهرها در اطراف شما بود هلاك كرديم و براى آنها آيات خويش را گوناگون بيان كرديم تا برگردند.


Falawlā Naşarahumu Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūni Allāhi Qurbānāan 'Ālihatan Bal Đallū `Anhum Wa Dhalika 'Ifkuhum Wa Mā Kānū Yaftarūna

28

چرا خدايانى كه جز خدا براى تقرب به معبودى گرفتند ياريشان نكردند، بلكه از آنها گم شدند، آن گم شدن اثر افك و افترائشان بود.


Wa 'Idh Şarafnā 'Ilayka Nafarāan Mina Al-Jinni Yastami`ūna Al-Qur'āna Falammā Ĥađarūhu Qālū 'Anşitū Falammā Quđiya Wallawā 'Ilá Qawmihim Mundhirīna

29

ياد آر كه گروهى از جن را به سوى تو فرستاديم به قرآن گوش مى‌دادند، چون به قرائت قرآن حاضر شدند، گفتند: ساكت باشيد ...


Qālū Yā Qawmanā 'Innā Sami`nā Kitābāan 'Unzila Min Ba`di Mūsá Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi Wa 'Ilá Ţarīqin Mustaqīmin

30

گفتند: اى قوم ما، كتابى شنيديم كه بعد از موسى نازل شده، كتابهاى پيشين را تصديق مى‌كند، به حق و راه راست هدايت مى‌نمايد.


Yā Qawmanā 'Ajībū Dā`iya Allāhi Wa 'Āminū Bihi Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yujirkum Min `Adhābin 'Alīmin

31

اى قوم ما، داعى خدا را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا گناهان شما را بيامرزد و از عذاب دردناك پناهتان دهد.


Wa Man Lā Yujib Dā`iya Allāhi Falaysa Bimu`jizin Fī Al-'Arđi Wa Laysa Lahu Min Dūnihi 'Awliyā'u 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin

32

هر كه داعى خدا را اجابت نكند، خدا را در زمين عاجز نخواهد كرد و جز خدا اوليائى نخواهد داشت. آنها در ضلال آشكار هستند.


'Awalam Yarawā 'Anna Allāha Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Lam Ya`ya Bikhalqihinna Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá Balá 'Innahu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

33

آيا ندانسته‌اند: خدايى كه آسمانها و زمين را آفريده و در آفرينش آنها ناتوان نشده قادر است كه مردگان را زنده كند؟ بلى او بر هر چيز تواناست.


Wa Yawma Yu`rađu Al-Ladhīna Kafarū `Alá An-Nāri 'Alaysa Hādhā Bil-Ĥaqqi Qālū Balá Wa Rabbinā Qāla Fadhūqū Al-`Adhāba Bimā Kuntum Takfurūna

34

ياد آر روزى را كه كافران بر آتش عرضه شوند، گويند: آيا اين آتش حق نيست؟ جواب دهند: آرى قسم بخدا حق است ...


Fāşbir Kamā Şabara 'Ūlū Al-`Azmi Mina Ar-Rusuli Wa Lā Tasta`jil Lahum Ka'annahum Yawma Yarawna Mā Yū`adūna Lam Yalbathū 'Illā Sā`atan Min Nahārin Balāghun Fahal Yuhlaku 'Illā Al-Qawmu Al-Fāsiqūna

35

صبر كن چنان كه اولوا العزم از پيامبران صبر كردند در عذاب آنها عجله نكن، روزى كه عذاب موعود را مى‌بينند گويى جز ساعتى از روزى توقف نكرده‌اند، اين ابلاغ است ...


سوره قبل

سوره الاحقاف

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان