بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَي

بنام خداى رحمان رحيم؛ تنزيه كن نام پروردگارت را كه والاتر است‌

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّيٰ

خدايى كه آفريد و تركيب كرد (پرداخت).

وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَديٰ

و خدايى كه اندازه گرفت و هدايت كرد

وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعيٰ

و خدايى كه چراگاه را رويانيد

فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْويٰ

سپس آن را خشك و سياه كرد

سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسيٰ

حتما تو را خوانا مى‌كنيم كه فراموش نكنى‌

إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما يَخْفيٰ

مگر آنچه را كه خدا بخواهد، او داناى آشكار و نهان است‌

وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْريٰ

تو را به آسانترين راه موفق مى‌كنيم‌

فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْريٰ

ياد آورى كن اگر ياد آورى نفع دهد

سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشيٰ

آنان كه از خدا بترسد حتما متذكر مى‌شود

وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَي

آدم بدبخت از تذكره اجتناب مى‌كند

الَّذِي يَصْلَي النَّارَ الْكُبْريٰ

همان كس كه به آتش بزرگ داخل مى‌شود.

ثُمَّ لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْييٰ

سپس در آن نه مى‌ميرد و نه زنده مى‌شود

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّيٰ

رستگار شد آن كس كه پاك شد

وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّيٰ

و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا

ولى شما زندگى دنيا را اختيار مى‌كنيد

وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقي

آخرت بهتر و پايدارتر است‌

إِنَّ هٰذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُوليٰ

اين مطلب در نامه‌هاى اولين هست‌

صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسيٰ

كه نامه‌هاى ابراهيم و موسى باشد