بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَي

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ نام پروردگار والاىِ خود را به پاكى بستاى:

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّيٰ

همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد.

وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَديٰ

و آنكه اندازه‌گيرى كرد و راه نمود.

وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعيٰ

و آنكه چمنزار را برآورد

فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْويٰ

و پس [از چندى‌] آن را خاشاكى تيره‌گون گردانيد.

سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسيٰ

ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى‌] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى

إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما يَخْفيٰ

جز آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‌داند.

وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْريٰ

و براى تو آسانترين [راه‌] را فراهم مى‌گردانيم.

فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْريٰ

پس پند ده، اگر پند سود بخشد.

سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشيٰ

آن كس كه ترسد، بزودى عبرت گيرد.

وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَي

و نگون‌بخت، خود را از آن دور مى‌دارد

الَّذِي يَصْلَي النَّارَ الْكُبْريٰ

همان كس كه در آتشى بزرگ درآيد

ثُمَّ لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْييٰ

آن گاه نه در آن مى‌ميرد و نه زندگانى مى‌يابد.

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّيٰ

رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد

وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّيٰ

و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد.

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا

ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‌گزينيد

وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقي

با آنكه [جهان‌] آخرت نيكوتر و پايدارتر است.

إِنَّ هٰذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُوليٰ

قطعاً در صحيفه‌هاى گذشته اين [معنى‌] هست،

صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسيٰ

صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى.