بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَي

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّيٰ

همان خداوندى كه آفريد و منظم كرد،

وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَديٰ

و همان كه اندازه‌گيرى كرد و هدايت نمود،

وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعيٰ

و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد،

فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْويٰ

سپس آن را خشك و تيره قرار داد!

سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسيٰ

ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‌خوانيم و هرگز فراموش نخواهى كرد،

إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما يَخْفيٰ

مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مى‌داند!

وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْريٰ

و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مى‌كنيم!

فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْريٰ

پس تذكر ده اگر تذكر مفيد باشد!

سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشيٰ

و بزودى كسى كه از خدا مى‌ترسد متذكر مى‌شود.

وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَي

اما بدبخت‌ترين افراد از آن دورى مى‌گزيند،

الَّذِي يَصْلَي النَّارَ الْكُبْريٰ

همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى‌شود،

ثُمَّ لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْييٰ

سپس در آن آتش نه مى‌ميرد و نه زنده مى‌شود!

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّيٰ

به يقين كسى كه پاكى جست (و خود را تزكيه كرد)، رستگار شد.

وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّيٰ

و (آن كه) نام پروردگارش را ياد كرد سپس نماز خواند!

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا

ولى شما زندگى دنيا را مقدم مى‌داريد،

وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقي

در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است!

إِنَّ هٰذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُوليٰ

اين دستورها در كتب آسمانى پيشين (نيز) آمده است،

صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسيٰ

در كتب ابراهيم و موسى.