سوره الاعلی
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى
1بنام خداى رحمان رحيم؛ تنزيه كن نام پروردگارت را كه والاتر است
ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ
2خدايى كه آفريد و تركيب كرد (پرداخت).
وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ
3و خدايى كه اندازه گرفت و هدايت كرد
وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ
4و خدايى كه چراگاه را رويانيد
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ
5سپس آن را خشك و سياه كرد
سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ
6حتما تو را خوانا مىكنيم كه فراموش نكنى
إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ
7مگر آنچه را كه خدا بخواهد، او داناى آشكار و نهان است
وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ
8تو را به آسانترين راه موفق مىكنيم
فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ
9ياد آورى كن اگر ياد آورى نفع دهد
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ
10آنان كه از خدا بترسد حتما متذكر مىشود
وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى
11آدم بدبخت از تذكره اجتناب مىكند
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
12همان كس كه به آتش بزرگ داخل مىشود.
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ
13سپس در آن نه مىميرد و نه زنده مىشود
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ
14رستگار شد آن كس كه پاك شد
وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ
15و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند
بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
16ولى شما زندگى دنيا را اختيار مىكنيد
وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ
17آخرت بهتر و پايدارتر است
إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
18اين مطلب در نامههاى اولين هست
صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ
19كه نامههاى ابراهيم و موسى باشد