بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى

بنام خداى رحمان و رحيم،؛ نام پروردگار بلند مرتبه خود را منزه بدار (و در رديف نامهاى ديگرش قرار مده).

ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ

پروردگارى كه اجزاى عالم را از عدم به وجود آورد و هر يك را در جايى قرار داد كه بايد قرار مى‌داد.

وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ

و پروردگارى كه هر چيزى را داراى حدود و اندازه‌اى كرد به طورى كه براى رسيدنش به هدف نهايى از خلقتش مجهز باشد.

وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ

و پروردگارى كه چراگاه‌ها از زمين رويانيد.

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ

و دوباره خزانش كرد و به صورت خاشاكى سياه در آورد.

سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

از نظر حفظ قرآن دلواپس مباش اينقدر برايت مى‌خوانيم كه ديگر از يادش نبرى.

إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ

البته به اذن ما از ياد نبرى و گر نه هر چه را كه بخواهد از ياد خواهى برد كه خدا داناى به آشكار و نهان است.

وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ

و ما در سر هر دو راهى تو را به راه آسان‌تر دعوت، سوق مى‌دهيم و انتخاب آن را به فطرت پاكت الهام مى‌كنيم.

فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ

پس تو به كار تذكر دادنت بپرداز البته جايى كه تذكر مفيد باشد.

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ

كه به زودى آنها كه از خدا مى‌ترسند متذكر مى‌شوند.

وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى

ولى بدبخت‌ترين افراد از تذكر تو اعراض مى‌كنند.

ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

بدبخت‌هايى كه در آتش خواهند سوخت آتشى كه از آتش دنيا سوزنده‌تر است.

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ

چون در آن مرگ و حياتى نيست.

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ

محققا هر كس كه خود را تزكيه كند رستگار مى‌شود.

وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ

و هر وقت نام خدا را به ياد آورد بلافاصله به نماز بايستد.

بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

ولى شما اى مردم! زندگى دنيا را بر آن رستگارى مقدم مى‌داريد.

وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ

با اينكه زندگى آخرت خير محض و فنا ناپذير است.

إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

اين سفارش‌ها در صحف قديم نيز بود.

صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ

يعنى صحف ابراهيم و موسى.