بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ نام پروردگار والاترت را تسبيح گوى،

ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ

(همان) كسى كه آفريده و مرتب كرد،

وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ

و كسى كه معين كرد و رهنمون ساخت،

وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ

و كسى كه گياه را بيرون آورد،

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ

سپس آن را خاشاكى تيره گون قرار داد.

سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

بزودى (قرآن را) بر تو مى‌خوانيم و فراموش نمى‌كنى،

إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ

مگر آنچه را خدا بخواهد، [چرا] كه او آشكار و آنچه را پنهان مى‌شود مى‌داند.

وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ

و آسان‌ترين (راه) را براى تو فراهم مى‌كنيم.

فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ

پس يادآورى كن اگر يادآورى سودمند است.

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ

كه بزودى كسى كه مى‌هراسد متذكر مى‌شود.

وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى

و بدبخت‌ترين (افراد) از آن دورى مى‌گزيند،

ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

(همان) كسى كه در آتش بزرگ‌تر وارد مى‌شود (و مى‌سوزد)،

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ

سپس در آنجا نه مى‌ميرد و نه (در خوشى) زنده مى‌ماند.

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ

بيقين رستگار شد كسى كه [پاك گرديد و] رشد يافت.

وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ

و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد.

بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

بلكه (شما) زندگى پست (دنيا) را بر مى‌گزينيد،

وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ

در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است.

إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

قطعا اين (مطالب) در كتاب‌هاى نخستين (آمده) است،

صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ

(همان) كتاب‌هاى ابراهيم و موسى.