بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ تسبيح گوى نام پروردگار خويش را آن برتر

ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ

آنكه آفريد پس راست كرد

وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ

و آنكه تقدير كرد پس هدايت كرد

وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ

و آن كو برون آورد چراگاه را

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ

پس گردانيدش خشك سياه

سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

زود است بخوانيم بر تو (خوانا گردانيمت) تا فراموش نكنى

إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ

مگر آنچه خواهد خدا كه او مى‌داند آشكار را و آنچه نهان شود

وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ

و روان گردانيمت بسوى آسانى

فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ

پس يادآورى كن اگر سود دهد ياد آوردن

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ

زود است ياد آورد آنكه مى‌ترسد

وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى

و دورى گزيندش بدبخت‌ترى

ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

كه مى‌چشد آتش بزرگتر را

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ

پس نميرد در آن و نه زنده شود

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ

همانا رستگار شد آنكه پاكى جست

وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ

و ياد كرد نام پروردگارش را پس نماز گزارد

بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

بلكه برمى‌گزينيد زندگانى دنيا را

وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ

و آخرت بهتر است و پايدارتر

إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

همانا اين است در نامه‌هاى نخستين

صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ

نامه‌هاى ابراهيم و موسى