سوره الاعلی
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبهات را!
ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ
2همان خداوندى كه آفريد و منظم كرد،
وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ
3و همان كه اندازهگيرى كرد و هدايت نمود،
وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ
4و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد،
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ
5سپس آن را خشك و تيره قرار داد!
سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ
6ما بزودى (قرآن را) بر تو مىخوانيم و هرگز فراموش نخواهى كرد،
إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ
7مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مىداند!
وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ
8و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مىكنيم!
فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ
9پس تذكر ده اگر تذكر مفيد باشد!
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ
10و بزودى كسى كه از خدا مىترسد متذكر مىشود.
وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى
11اما بدبختترين افراد از آن دورى مىگزيند،
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
12همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مىشود،
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ
13سپس در آن آتش نه مىميرد و نه زنده مىشود!
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ
14به يقين كسى كه پاكى جست (و خود را تزكيه كرد)، رستگار شد.
وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ
15و (آن كه) نام پروردگارش را ياد كرد سپس نماز خواند!
بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
16ولى شما زندگى دنيا را مقدم مىداريد،
وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ
17در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است!
إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
18اين دستورها در كتب آسمانى پيشين (نيز) آمده است،
صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ
19در كتب ابراهيم و موسى.