قرآن عثمان طه

سوره الانسان

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡ‍ٔٗا مَّذۡكُورًا

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ آيا آمد به انسان وقتى از روزگار كه شى‌ء معنى نبود؟


إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا

2

ما انسان را از نطفه مختلط آفريديم او را از حالى به حالى منتقل مى‌كنيم پس او را شنوا و بينا گردانديم.


إِنَّا هَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرٗا وَ إِمَّا كَفُورًا

3

ما او را به راه حق هدايت كرده‌ايم شاكر باشد يا ناسپاس.


إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَلَٰسِلَاْ وَ أَغۡلَٰلٗا وَ سَعِيرًا

4

ما آماده كرده‌ايم براى كافران زنجيرها و غلها و آتشى افروخته.


إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا

5

حقا كه نيكو كاران مى‌نوشند از شرابى كه آميخته است به كافور مخصوص.


عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِيرٗا

6

از چشمه‌اى كه مى‌نوشند از آن بندگان خدا و آن را روان مى‌كنند به نحو خاصى.


يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَ يَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا

7

وفا مى‌كنند به نذر و مى‌ترسند از روزى كه عذاب آن گسترده است.


وَ يُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَ يَتِيمٗا وَ أَسِيرًا

8

و اطعام مى‌كنند طعام را با احتياج به آن، به فقير و يتيم و اسير.


إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَ لَا شُكُورًا

9

فقط اطعام مى‌كنيم شما را براى رضاى خدا، نمى‌خواهيم از شما عوضى و ثنائى.


إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِيرٗا

10

ما مى‌ترسيم از پروردگارمان از روزى كه عبوس و بسيار پر عذاب است.


فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمِ وَ لَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ وَ سُرُورٗا

11

خدا آنها را از عذاب آن روز نگاه دارد و بدهد به آنها زيبايى خاص و سرور كاملى را.


وَ جَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةٗ وَ حَرِيرٗا

12

و پاداش دهد به آنها بهشتى و حريرى.


مُّتَّكِ‍ِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ لَا يَرَوۡنَ فِيهَا شَمۡسٗا وَ لَا زَمۡهَرِيرٗا

13

نشستگانند در آن بر تختهاى مزين نمى‌بينند در آن نه حرارتى و نه سرمايى.


وَ دَانِيَةً عَلَيۡهِمۡ ظِلَٰلُهَا وَ ذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا

14

و نزديك است بر آنها سايه‌هاى بهشت و رام شده است بر آنها سايه‌هاى بهشت و رام شده است بر آنها ميوه‌هاى آن به طور كامل.


وَ يُطَافُ عَلَيۡهِم بِ‍َٔانِيَةٖ مِّن فِضَّةٖ وَ أَكۡوَابٖ كَانَتۡ قَوَارِيرَا۠

15

گردانده مى‌شود بر آنها ظرفى از نقره‌اى و جامهايى كه هستند شيشه‌ها.


قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٖ قَدَّرُوهَا تَقۡدِيرٗا

16

شيشه‌هايى از نقره، انذاره گرفته‌اند آنها را به طور كامل.


وَ يُسۡقَوۡنَ فِيهَا كَأۡسٗا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا

17

نوشانده شوند در آن، شرابى كه مخلوط آن زنجبيل است.


عَيۡنٗا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِيلٗا

18

از چشمه‌اى در آن كه ناميده مى‌شود سلسبيل مى‌گردد بر اطراف آنها پسران جاودانى به بينى.


وَ يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا

19

چون آنها را به بينى گمان مى‌كنى كه مرواريد پراكنده هستند.


وَ إِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَ مُلۡكٗا كَبِيرًا

20

و چون آنجا را به بينى، خواهى ديد نعمت گسترده و حكومت بزرگى.


عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَ إِسۡتَبۡرَقٞ وَ حُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَ سَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا

21

بر بدن آنهاست لباسهاى حرير نازك سبز و حرير ضخيم براق و زينت شده‌اند با دستبندهايى از نقره و نوشانيده است آنها را خدايشان از شرابى طهور.


إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَ كَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا

22

اين هست براى شما پاداشى و هست سعى شما پاداش داده شده.


إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا

23

ما آرى ما، نازل كرده‌ايم بر تو قرآن را با نزول تدريجى.


فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَ لَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا

24

پس صبر كن به دستور پروردگارت و اطاعت نكن از مشركان گناهكار يا كافر را.


وَ ٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةٗ وَ أَصِيلٗا

25

و ياد كن نام خدايت را در بامداد و بعد از ظهر.


وَ مِنَ ٱلَّيۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَ سَبِّحۡهُ لَيۡلٗا طَوِيلًا

26

و در بعضى از شب او را سجده كن، و تسبيح گوى در شب درازى.


إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ يُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ وَ يَذَرُونَ وَرَآءَهُمۡ يَوۡمٗا ثَقِيلٗا

27

اينان دوست مى‌دارند زندگى زود گذر را و ترك مى‌كنند در بعدشان روز سنگينى را.


نَّحۡنُ خَلَقۡنَٰهُمۡ وَ شَدَدۡنَآ أَسۡرَهُمۡ وَ إِذَا شِئۡنَا بَدَّلۡنَآ أَمۡثَٰلَهُمۡ تَبۡدِيلًا

28

ما آنها را آفريده و خلقتشان را محكم كرده‌ايم و چون بخواهيم امثال آنها را به جاى آنها عوض مى‌گيريم.


إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا

29

اين قرآن تذكره است هر كه بخواهد به سوى پروردگارش راه گيرد.


وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا

30

نمى‌خواهيد مگر آنكه خدا بخواهد خدا دانا و حكيم است.


يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦ وَ ٱلظَّٰلِمِينَ أَعَدَّ لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمَۢا

31

داخل مى‌كند هر كه را بخواهد در رحمتش و براى ظالمان عذاب دردناكى آماده كرده است.


سوره قبل

سوره الانسان

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان