سوره الانسان
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡٔٗا مَّذۡكُورًا
1بنام خداى رحمان رحيم؛ آيا آمد به انسان وقتى از روزگار كه شىء معنى نبود؟
إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا
2ما انسان را از نطفه مختلط آفريديم او را از حالى به حالى منتقل مىكنيم پس او را شنوا و بينا گردانديم.
إِنَّا هَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرٗا وَ إِمَّا كَفُورًا
3ما او را به راه حق هدايت كردهايم شاكر باشد يا ناسپاس.
إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَلَٰسِلَاْ وَ أَغۡلَٰلٗا وَ سَعِيرًا
4ما آماده كردهايم براى كافران زنجيرها و غلها و آتشى افروخته.
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا
5حقا كه نيكو كاران مىنوشند از شرابى كه آميخته است به كافور مخصوص.
عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِيرٗا
6از چشمهاى كه مىنوشند از آن بندگان خدا و آن را روان مىكنند به نحو خاصى.
يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَ يَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا
7وفا مىكنند به نذر و مىترسند از روزى كه عذاب آن گسترده است.
وَ يُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَ يَتِيمٗا وَ أَسِيرًا
8و اطعام مىكنند طعام را با احتياج به آن، به فقير و يتيم و اسير.
إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَ لَا شُكُورًا
9فقط اطعام مىكنيم شما را براى رضاى خدا، نمىخواهيم از شما عوضى و ثنائى.
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِيرٗا
10ما مىترسيم از پروردگارمان از روزى كه عبوس و بسيار پر عذاب است.
فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمِ وَ لَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ وَ سُرُورٗا
11خدا آنها را از عذاب آن روز نگاه دارد و بدهد به آنها زيبايى خاص و سرور كاملى را.
وَ جَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةٗ وَ حَرِيرٗا
12و پاداش دهد به آنها بهشتى و حريرى.
مُّتَّكِِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ لَا يَرَوۡنَ فِيهَا شَمۡسٗا وَ لَا زَمۡهَرِيرٗا
13نشستگانند در آن بر تختهاى مزين نمىبينند در آن نه حرارتى و نه سرمايى.
وَ دَانِيَةً عَلَيۡهِمۡ ظِلَٰلُهَا وَ ذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا
14و نزديك است بر آنها سايههاى بهشت و رام شده است بر آنها سايههاى بهشت و رام شده است بر آنها ميوههاى آن به طور كامل.
وَ يُطَافُ عَلَيۡهِم بَِٔانِيَةٖ مِّن فِضَّةٖ وَ أَكۡوَابٖ كَانَتۡ قَوَارِيرَا۠
15گردانده مىشود بر آنها ظرفى از نقرهاى و جامهايى كه هستند شيشهها.
قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٖ قَدَّرُوهَا تَقۡدِيرٗا
16شيشههايى از نقره، انذاره گرفتهاند آنها را به طور كامل.
وَ يُسۡقَوۡنَ فِيهَا كَأۡسٗا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا
17نوشانده شوند در آن، شرابى كه مخلوط آن زنجبيل است.
عَيۡنٗا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِيلٗا
18از چشمهاى در آن كه ناميده مىشود سلسبيل مىگردد بر اطراف آنها پسران جاودانى به بينى.
وَ يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا
19چون آنها را به بينى گمان مىكنى كه مرواريد پراكنده هستند.
وَ إِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَ مُلۡكٗا كَبِيرًا
20و چون آنجا را به بينى، خواهى ديد نعمت گسترده و حكومت بزرگى.
عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَ إِسۡتَبۡرَقٞ وَ حُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَ سَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا
21بر بدن آنهاست لباسهاى حرير نازك سبز و حرير ضخيم براق و زينت شدهاند با دستبندهايى از نقره و نوشانيده است آنها را خدايشان از شرابى طهور.
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَ كَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا
22اين هست براى شما پاداشى و هست سعى شما پاداش داده شده.
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا
23ما آرى ما، نازل كردهايم بر تو قرآن را با نزول تدريجى.
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَ لَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا
24پس صبر كن به دستور پروردگارت و اطاعت نكن از مشركان گناهكار يا كافر را.
وَ ٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةٗ وَ أَصِيلٗا
25و ياد كن نام خدايت را در بامداد و بعد از ظهر.
وَ مِنَ ٱلَّيۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَ سَبِّحۡهُ لَيۡلٗا طَوِيلًا
26و در بعضى از شب او را سجده كن، و تسبيح گوى در شب درازى.
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ يُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ وَ يَذَرُونَ وَرَآءَهُمۡ يَوۡمٗا ثَقِيلٗا
27اينان دوست مىدارند زندگى زود گذر را و ترك مىكنند در بعدشان روز سنگينى را.
نَّحۡنُ خَلَقۡنَٰهُمۡ وَ شَدَدۡنَآ أَسۡرَهُمۡ وَ إِذَا شِئۡنَا بَدَّلۡنَآ أَمۡثَٰلَهُمۡ تَبۡدِيلًا
28ما آنها را آفريده و خلقتشان را محكم كردهايم و چون بخواهيم امثال آنها را به جاى آنها عوض مىگيريم.
إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا
29اين قرآن تذكره است هر كه بخواهد به سوى پروردگارش راه گيرد.
وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا
30نمىخواهيد مگر آنكه خدا بخواهد خدا دانا و حكيم است.
يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦ وَ ٱلظَّٰلِمِينَ أَعَدَّ لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمَۢا
31داخل مىكند هر كه را بخواهد در رحمتش و براى ظالمان عذاب دردناكى آماده كرده است.