Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Hal 'Atá `Alá Al-'Insāni Ĥīnun Mina Ad-Dahri Lam Yakun Shay'āan Madhkūrāan

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آيا انسان را آن هنگام از روزگار [به ياد] آيد كه چيزى درخورِ يادكرد نبود؟

'Innā Khalaqnā Al-'Insāna Min Nuţfatin 'Amshājin Nabtalīhi Faja`alnāhu Samī`āan Başīrāan

ما انسان را از نطفه‌اى اندر آميخته آفريديم تا او را بيازماييم و وى را شنوا و بينا گردانيديم.

'Innā Hadaynāhu As-Sabīla 'Immā Shākirāan Wa 'Immā Kafūrāan

ما راه را بدو نموديم يا سپاسگزار خواهد بود و يا ناسپاسگزار.

'Innā 'A`tadnā Lilkāfirīna Salāsilāan Wa 'Aghlālāan Wa Sa`īrāan

ما براى كافران زنجيرها و غلّ‌ها و آتشى فروزان آماده كرده‌ايم.

'Inna Al-'Abrāra Yashrabūna Min Ka'sin Kāna Mizājuhā Kāfūrāan

همانا نيكان از جامى نوشند كه آميزه‌اى از كافور دارد،

`Aynāan Yashrabu Bihā `Ibādu Allāhi Yufajjirūnahā Tafjīrāan

چشمه‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌نوشند و [به دلخواه خويش‌] جاريش مى‌كنند.

Yūfūna Bin-Nadhri Wa Yakhāfūna Yawmāan Kāna Sharruhu Mustaţīrāan

[همان بندگانى كه‌] به نذر خود وفا مى‌كردند، و از روزى كه گزندِ آن فراگيرنده است مى‌ترسيدند.

Wa Yuţ`imūna Aţ-Ţa`āma `Alá Ĥubbihi Miskīnāan Wa Yatīmāan Wa 'Asīrāan

و به [پاس‌] دوستىِ [خدا]، بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‌دادند.

'Innamā Nuţ`imukum Liwajhi Allāhi Lā Nurīdu Minkum Jazā'an Wa Lā Shukūrāan

«ما براى خشنودى خداست كه به شما مى‌خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‌خواهيم.

'Innā Nakhāfu Min Rabbinā Yawmāan `Abūsāan Qamţarīrāan

ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت، هراسناكيم.»

Fawaqāhumu Allāhu Sharra Dhālika Al-Yawmi Wa Laqqāhum Nađratan Wa Surūrāan

پس خدا [هم‌] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت.

Wa Jazāhum Bimā Şabarū Jannatan Wa Ĥarīrāan

و به [پاس‌] آنكه صبر كردند، بهشت و پرنيان پاداششان داد.

Muttaki'īna Fīhā `Alá Al-'Arā'iki Lā Yarawna Fīhā Shamsāan Wa Lā Zamharīrāan

در آن [بهشت‌] بر تختها [ى خويش‌] تكيه زنند. در آنجا نه آفتابى بينند و نه سرمايى.

Wa Dāniyatan `Alayhim Žilāluhā Wa Dhullilat Quţūfuhā Tadhlīlāan

و سايه‌ها [ى درختان‌] به آنان نزديك است، و ميوه‌هايش [براى چيدن‌] رام.

Wa Yuţāfu `Alayhim Bi'āniyatin Min Fiđđatin Wa 'Akwābin Kānat Qawārīra

و ظروف سيمين و جامهاى بلورين، پيرامون آنان گردانده مى‌شود.

Qawārīra Min Fiđđatin Qaddarūhā Taqdīrāan

جامهايى از سيم كه درست به اندازه [و با كمال ظرافت‌] آنها را از كار در آورده‌اند.

Wa Yusqawna Fīhā Ka'sāan Kāna Mizājuhā Zanjabīlāan

و در آنجا از جامى كه آميزه زنجبيل دارد به آنان مى‌نوشانند.

`Aynāan Fīhā Tusammá Salsabīlāan

از چشمه‌اى در آنجا كه «سلسبيل» ناميده مى‌شود.

Wa Yaţūfu `Alayhim Wildānun Mukhalladūna 'Idhā Ra'aytahum Ĥasibtahum Lu'ulu'uāan Manthūrāan

و بر گردِ آنان پسرانى جاودانى مى‌گردند. چون آنها را ببينى، گويى كه مرواريدهايى پراكنده‌اند.

Wa 'Idhā Ra'ayta Thamma Ra'ayta Na`īmāan Wa Mulkāan Kabīrāan

و چون بدانجا نگرى [سرزمينى از] نعمت و كشورى پهناور مى‌بينى.

`Āliyahum Thiyābu Sundusin Khuđrun Wa 'Istabraqun Wa Ĥullū 'Asāwira Min Fiđđatin Wa Saqāhum Rabbuhum Sharābāan Ţahūrāan

[بهشتيان را] جامه‌هاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بَر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده‌اى پاك به آنان مى‌نوشاند.

'Inna Hādhā Kāna Lakum Jazā'an Wa Kāna Sa`yukum Mashkūrāan

اين [پاداش‌] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است.

'Innā Naĥnu Nazzalnā `Alayka Al-Qur'āna Tanzīlāan

در حقيقت، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم.

Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Tuţi` Minhum 'Āthimāan 'Aw Kafūrāan

پس در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن، و از آنان گناهكار يا ناسپاسگزار را فرمان مَبَر.

Wa Adhkur Asma Rabbika Bukratan Wa 'Aşīlāan

و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ياد كن.

Wa Mina Al-Layli Fāsjud Lahu Wa Sabbiĥhu Laylāan Ţawīlāan

و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب [هاى‌] دراز، او را به پاكى بستاى.

'Inna Hā'uulā' Yuĥibbūna Al-`Ājilata Wa Yadharūna Warā'ahum Yawmāan Thaqīlāan

اينان دنياى زودگذر را دوست دارند، و روزى گرانبار را [به غفلت‌] پشت سر مى‌افكنند.

Naĥnu Khalaqnāhum Wa Shadadnā 'Asrahum Wa 'Idhā Shi'nā Baddalnā 'Amthālahum Tabdīlāan

ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار كرده‌ايم، و چون بخواهيم، [آنان را] به نظايرشان تبديل مى‌كنيم.

'Inna Hadhihi Tadhkiratun Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Sabīlāan

اين [آيات،] پندنامه‌اى است. تا هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد.

Wa Mā Tashā'ūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

و تا خدا نخواهد، [شما] نخواهيد خواست قطعاً خدا داناى حكيم است.

Yudkhilu Man Yashā'u Fī Raĥmatihi Wa Až-Žālimīna 'A`adda Lahum `Adhābāan 'Alīmāan

هر كه را خواهد، به رحمت خويش درمى‌آوَرَد، و براى ظالمان عذابى پردرد آماده كرده است.