بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ وقتى كه آسمان بشكافد.

وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ

و وقتى كه ستارگان پراكنده شود.

وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ

و وقتى كه درياها به هم متصل گردد.

وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ

و زمانى كه گورها زير و رو شود و مردگان از آن بيرون شوند.

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ

در آن روز هر كس داند كه چه كرده و چه نكرده.

يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

اى انسان چيست كه تو را به پروردگار كريمت مغرور كرده است؟.

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ

پروردگارى كه تو را آفريده و پرداخته و تناسب داده.

فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ

و به هر صورتى كه خواسته تركيب كرده است.

كَلاَّ بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ

اصلا شما روز جزا را دروغ مى‌شماريد.

وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ

و گر نه او بر شما نگهبانان گماشته.

كِراماً كاتِبِينَ

كه نويسندگانى ارجمندند.

يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ

و هر چه بكنيد مى‌دانند.

إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ

و در روز قيامت آنها كه نيكوكارند در نعيمند.

وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ

و آنها كه بدكارند در جهنمند.

يَصْلَوْنَها يَوْمَ الدِّينِ

روز جزا وارد آن شوند.

وَ ما هُمْ عَنْها بِغائِبِينَ

و از آن غائب نگردند.

وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

تو چه دانى كه روز جزا چيست؟.

ثُمَّ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

و باز چه دانى كه روز جزا چيست.

يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ

روزى است كه كسى درباره كسى اختيارى ندارد و آن روز فرمان خاص خداست.