بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ هنگامى كه (كرات) آسمان شكافته شود،

وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ

و هنگامى كه سيارات پراكنده شوند (و در هم فرو ريزند)،

وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ

و هنگامى كه درياها (به روى يكديگر) شكافته شود (و به هم بپيوندد)،

وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ

و هنگامى كه قبرها زير و رو گردد (و مردگان زنده شوند)،

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ

(در آن روز هر) شخص، مى‌داند آنچه را پيش فرستاده و واپس نهاده است.

يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

اى انسان! چه چيز تو را به پروردگار ارجمندت مغرور ساخته است؟!

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ

(همان) كسى كه تو را آفريد و مرتبت نمود و تو را معتدل ساخت،

فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ

كه به هر صورتى بخواهد تو را تركيب مى‌كند.

كَلاَّ بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ

هرگز چنين نيست، بلكه شما (روز) جزا را دروغ مى‌انگاريد.

وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ

طعا براى شما نگاهبانانى است،

كِراماً كاتِبِينَ

كه ارجمند [و] نويسنده‌اند،

يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ

در حالى كه آنچه را انجام مى‌دهيد مى‌دانند.

إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ

قطعا نيكان در نعمتى فراوانند،

وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ

و مسلما بدكاران در دوزخند،

يَصْلَوْنَها يَوْمَ الدِّينِ

كه روز جزا وارد آن مى‌شوند (و مى‌سوزند)،

وَ ما هُمْ عَنْها بِغائِبِينَ

و آنان از آن (دوزخ) غايب نمى‌شوند.

وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

و چه چيز تو را آگاه كرد كه روز جزا چيست؟!

ثُمَّ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

سپس چه چيز تو را آگاه كرد كه روز جزا چيست؟!

يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ

روزى كه هيچ شخصى چيزى براى شخص (ديگر) مالك نيست، در حالى كه آن روز كار [ها] از آن خداست.