بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ گاهى كه آسمان بشكافد

وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ

و گاهى كه ستارگان بپاشد (يا بريزد)

وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ

و گاهى كه درياها شكافته شود

وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ

و گاهى كه گورها برانگيخته شود

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ

داند كسى چه پيش فرستاده است و چه پس آورده است

يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

اى انسان چه چيزت فريفت (يا چه فريفته تو را) به پروردگار كريمت

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ

آنكه آفريدت پس راست آوردت پس معتدلت ساخت

فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ

به هر پيكرى كه خواست تو را پرداخت

كَلاَّ بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ

نه چنين است بلكه تكذيب كنيد به دين

وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ

مانا بر شما است نگهبانانى

كِراماً كاتِبِينَ

گراميانى نويسندگانى

يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ

دانند آنچه كنيد

إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ

همانا نيكانند در نعمتها

وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ

و همانا گنهكارانند در دوزخ

يَصْلَوْنَها يَوْمَ الدِّينِ

چشندش روز دين

وَ ما هُمْ عَنْها بِغائِبِينَ

و نيستند ايشان از آن ناپديدان

وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

و ندانى تو چيست روز دين

ثُمَّ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ

پس ندانى تو چيست روز دين

يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ

روزى كه دارا نيست كسى براى كسى چيزى و كار در آن روز خدا را است