سوره الانفطار
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ
1بنام خداى رحمان رحيم؛ وقتى كه آسمان شكافته شود
وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ
2وقتى كه ستارگان پراكنده شوند.
وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ
3وقتى كه دريا منفجر شوند
وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ
4وقتى كه قبرها متحول گردند!
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ
5مىداند هر كس آنچه از پيش فرستاده و آنچه به تأخير انداخته است
يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ
6اى انسان چه چيز تو را به پروردگار كريمت جرى كرده است.
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ
7پروردگارى كه تو را آفريده و ساخته و متعادل كرده است.
فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ
8و در هر شكلى كه خواسته تركيبت كرده است.
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ
9نه، بلكه جزا را تكذيب مىكنيد.
وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ
10حقا كه براى شما نگهبانانى هست
كِرَامٗا كَٰتِبِينَ
11بزرگواران نويسندگان
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ
12مىدانند آنچه را كه مىكنيد
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ
13راستى كه نيكوكاران در نعمت وسيع مىباشند
وَ إِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ
14و فاجران در آتش بزرگى هستند
يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ
15روز جزا به آن داخل و ملازم مىشوند.
وَ مَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ
16و از آن غائب (كنار) نخواهند بود.
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
17چه چيز دانايت كرد كه روز جزا چيست
ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
18سپس چه چيز دانايت كرد كه روز جزا چيست
يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡٔٗا وَ ٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ
19روزى است كه كسى براى كسى مالك چيزى نيست فرمان در آن روز مخصوص خداست.