بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ هنگامى كه آسمان بشكافد

وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

و هنگامى كه ستارگان پراكنده شوند

وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

و هنگامى كه درياها شكافته شوند [و به هم بپيوندند]

وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

و هنگامى كه قبرها زير و رو شوند،

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ

هركسى آنچه را [از خير و شر] پيش فرستاده و باز پس نهاده بداند.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

اى انسان! چه چيزى تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور كرده است؟

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

همان كسى كه تو را آفريد و اندامت را درست و نيكو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد،

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

و تو را در هر نقش و صورتى كه خواست تركيب كرد.

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

اين چنين نيست [كه سبب ارتكاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگوارى پروردگار باشد]، بلكه روز جزا را تكذيب مى‌كنيد [و با اين تكذيب، راه گناه را به روى خود باز مى‌نماييد،]

وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

و بى‌ترديد بر شما نگهبانانى گماشته‌اند

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

بزرگوارانى نويسنده

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

كه آنچه را [از خير و شر] انجام مى‌دهيد، مى‌دانند [و ضبط مى‌كنند.]

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

به يقين نيكان در نعمت فراوانى قرار دارند

وَ إِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

و مسلما گناهكاران در دوزخ‌اند

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

[كه‌] روز پاداش در آن درآيند،

وَ مَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

و آنان از دوزخ غايب نمى‌شوند

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و تو چه مى‌دانى روز جزا چيست؟

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

باز چه مى‌دانى روز جزا چيست؟

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗا وَ ٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

روزى كه كسى از كسى چيزى از عذاب را دفع نمى‌كند، و در آن روز فرمان و حكم ويژه خدا است.