بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آن گاه كه آسمان ز هم بشكافد،

وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

و آن گاه كه اختران پراكنده شوند،

وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

و آن گاه كه درياها از جا بركنده گردند،

وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

و آن گاه كه گورها زير و زبر شوند،

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ

هر نَفْسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

همان كس كه تو را آفريد، و [اندام‌] تو را درست كرد، و [آن گاه‌] تو را سامان بخشيد.

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

و به هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد.

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

با اين همه، شما منكرِ [روز] جزاييد.

وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده‌] اند:

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

[فرشتگان‌] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

آنچه را مى‌كنيد، مى‌دانند.

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

قطعاً نيكان به بهشت اندرند.

وَ إِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

و بى‌شكّ، بدكاران در دوزخند.

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

روز جزا در آنجا درآيند،

وَ مَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

و از آن [عذاب‌] دور نخواهند بود.

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و تو چه دانى كه چيست روز جزا.

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

باز چه دانى كه چيست روز جزا؟

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗا وَ ٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز، فرمان از آنِ خداست.