بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ گاهى كه آسمان بشكافد

وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

و گاهى كه ستارگان بپاشد (يا بريزد)

وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

و گاهى كه درياها شكافته شود

وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

و گاهى كه گورها برانگيخته شود

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ

داند كسى چه پيش فرستاده است و چه پس آورده است

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

اى انسان چه چيزت فريفت (يا چه فريفته تو را) به پروردگار كريمت

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

آنكه آفريدت پس راست آوردت پس معتدلت ساخت

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

به هر پيكرى كه خواست تو را پرداخت

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

نه چنين است بلكه تكذيب كنيد به دين

وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

مانا بر شما است نگهبانانى

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

گراميانى نويسندگانى

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

دانند آنچه كنيد

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

همانا نيكانند در نعمتها

وَ إِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

و همانا گنهكارانند در دوزخ

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

چشندش روز دين

وَ مَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

و نيستند ايشان از آن ناپديدان

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و ندانى تو چيست روز دين

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

پس ندانى تو چيست روز دين

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗا وَ ٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

روزى كه دارا نيست كسى براى كسى چيزى و كار در آن روز خدا را است