بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ آن زمان كه آسمان [كرات آسمانى‌] از هم شكافته شود،

وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

و آن زمان كه ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند،

وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

و آن زمان كه درياها به هم پيوسته شود،

وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

و آن زمان كه قبرها زير و رو گردد (و مردگان خارج شوند)،

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ

(در آن زمان) هر كس مى‌داند آنچه را از پيش فرستاده و آنچه را براى بعد گذاشته است.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

اى انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار كريمت مغرور ساخته است؟!

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

همان خدايى كه تو را آفريد و سامان داد و منظم ساخت،

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

و در هر صورتى كه خواست تو را تركيب نمود.

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

(آرى) آن گونه كه شما مى‌پنداريد نيست؛ بلكه شما روز جزا را منكريد!

وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

ى‌شك نگاهبانانى بر شما گمارده شده ...

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

والا مقام و نويسنده (اعمال نيك و بد شما)،

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

كه مى‌دانند شما چه مى‌كنيد!

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

به يقين نيكان در نعمتى فراوانند.

وَ إِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

و بدكاران در دوزخند،

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

روز جزا وارد آن مى‌شوند و مى‌سوزند،

وَ مَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

تو چه مى‌دانى روز جزا چيست؟!

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

باز چه مى‌دانى روز جزا چيست؟!

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗا وَ ٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

روزى است كه هيچ كس قادر بر انجام كارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست!