قرآن عثمان طه

سوره البروج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به آسمان كه داراى برج‌هاست


وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ

2

و سوگند به روزى كه [برپا شدنش را براى داورى ميان مردم‌] وعده داده‌اند


وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ

3

و سوگند به شاهد [كه پيامبر هر امت است‌] و مورد مشاهده [كه اعمال هر امت است؛]


قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ

4

مرده باد صاحبان آن خندق [كه مؤمنان را در آن سوزاندند.]


النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ

5

آن آتشى كه آتش گيرانه‌اش فراوان و بسيار بود،


إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ

6

هنگامى كه آنان پيرامونش [به تماشا] نشسته بودند


وَ هُمْ عَليٰ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ

7

و آنچه را از شكنجه و آسيب درباره مؤمنان انجام مى‌دادند تماشاگر و ناظر بودند


وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

8

و از مؤمنان چيزى را منفور و ناپسند نمى‌داشتند مگر ايمانشان را به خداى تواناى شكست‌ناپذير و ستوده؛


الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

9

خدايى كه مالكيت و فرمانروايى آسمان ها و زمين در سيطره اوست و خدا بر همه چيز گواه است.


إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ

10

كسانى كه مردان و زنان مؤمن را مورد شكنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نكردند، پس عذاب دوزخ و عذاب سوزان براى آنان است.


إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ

11

بى‌ترديد كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند بهشت‌هايى كه از زير [درختان‌] آن نهرها جارى است، ويژه آنان است، اين است كاميابى بزرگ.


إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ

12

بى‌ترديد به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسيار سخت است.


إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ

13

اوست كه [مخلوقات را] مى‌آفريند، و [پس از مرگ‌] باز مى‌گرداند


وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

14

و او بسيار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان‌] است.


ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ

15

صاحب عرش و ارجمند [و عالى صفات‌] است.


فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ

16

آنچه را بخواهد [بى‌آنكه بازدارنده‌اى در برابرش باشد] انجام مى‌دهد.


هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ

17

آيا خبر آن سپاهيان به تو رسيده است؟


فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ

18

[سپاهيان‌] فرعون و ثمود [كه به سبب تكذيبشان به عذابى دردناك دچار شدند؛]


بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ

19

[فقط آنان تكذيب‌گر نبودند] بلكه كافران [قوم تو] در تكذيبى سخت‌ترند


وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ

20

و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد.


بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ

21

[چنين نيست كه درباره قرآن مى‌پندارند] بلكه آن، قرآنى باعظمت و بلند مرتبه است


فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ

22

كه در لوح محفوظ است [به همين خاطر از دستبرد هر تحريف‌گرى مصون است.]


قاری
ترجمه گویا
انصاریان