قرآن عثمان طه

سوره البروج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ سوگند به آسمان داراى برجهاى بسيار.


وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ

2

و به روز موعود.


وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ

3

و به همه بينندگان آن روز و به خود آن روز كه مشهود همه مى‌شود.


قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ

4

كه هلاك شدند ستمگرانى كه براى سوزاندن مؤمنين چاله‌هايى پر از آتش مى‌ساختند.


النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ

5

آتشى كه براى گيراندنش وسيله‌اى درست كرده بودند.


إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ

6

در حالى كه خودشان براى تماشاى ناله و جان دادن و سوختن مؤمنين بر لبه آن آتش مى‌نشستند.


وَ هُمْ عَليٰ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ

7

و خود نظاره‌گر جنايتى بودند كه بر مؤمنين روا مى‌داشتند.


وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

8

در حالى كه هيچ نقطه ضعفى و تقصيرى از مؤمنين سراغ نداشتند بجز اينكه به خدا ايمان آورده بودند.


الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

9

خداى مقتدر حميدى كه ملك آسمانها و زمين از آن اوست و خدا بر همه چيز شاهد و نظاره‌گر است.


إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ

10

محققا اين ستمگران و همه ستمگران روزگار كه مؤمنين و مؤمنات را گرفتار مى‌كنند و بعدا از كرده خود پشيمان هم نمى‌شوند عذاب جهنم در پيش دارند و عذابى سوزاننده.


إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ

11

محققا كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته مى‌كنند باغهايى در پيش دارند كه نهرها از زير درختانش جارى است و اين خود رستگارى بزرگ است.


إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ

12

و محققا دستگير كردن پروردگار تو بسيار سخت است.


إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ

13

آرى اوست آغازگر پيدايش عالم و او است كه بعد از فناى آن، دوباره اعاده‌اش مى‌دهد.


وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

14

و آمرزگار و محبوب و مهربان هم او است.


ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ

15

صاحب عرش پر عظمت.


فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ

16

و تنها كسى است كه هر چه بخواهد مى‌كند.


هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ

17

آيا داستان لشكريان را شنيده‌اى؟.


فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ

18

لشكريان فرعون و ثمود.


بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ

19

كفار قوم تو از سرنوشت آنان پند نخواهند گرفت چون تكذيب خوى آنان شده است.


وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ

20

و خداى تعالى از خارج وجودشان محيط به وجودشان است.


بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ

21

و اين قرآن افسانه نيست بلكه قرآنى است مجيد.


فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ

22

كه در لوح محفوظ جاى دارد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان