قرآن عثمان طه

سوره البلد

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ قسم مى‌خورم به اين شهر،


وَ أَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

2

در حالى كه تو در آن جاى دارى


وَ وَالِدٖ وَ مَا وَلَدَ

3

و سوگند به پدر و آنچه زاده است؛


لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ

4

همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفريديم.


أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ

5

آيا گمان مى‌كند كه هرگز كسى بر او دست نيابد؟!


يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا

6

مى‌گويد: ثروت فراوانى را [براى مبارزه با پيامبر و اسلام‌] تباه كرده‌ام!


أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ

7

آيا گمان مى‌كند كه هيچ كس او را نديده است [كه همه اعمال و كردارش را ثبت كند؟]


أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ

8

آيا براى او دو چشم قرار نداديم؟


وَ لِسَانٗا وَ شَفَتَيۡنِ

9

و يك زبان و دو لب؟


وَ هَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ

10

و او را به راه خير و شر هدايت نكرديم [تا راه خير را بگزيند و راه شر را واگذارد؟]


فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ

11

پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ

12

و تو چه مى‌دانى آن گردنه سخت چيست؟


فَكُّ رَقَبَةٍ

13

آزاد كردن برده،


أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِي يَوۡمٖ ذِي مَسۡغَبَةٖ

14

يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى،


يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ

15

به يتيمى خويشاوند،


أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ

16

يا مستمندى خاك‌نشين؛


ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ تَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَ تَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ

17

علاوه بر [انجام‌] اين [تكاليف‌]، از كسانى باشد كه ايمان آورده‌اند و يكديگر را به صبر و مهربانى سفارش كرده‌اند؛


أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ

18

اينان سعادتمندان‌اند؛


وَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡ‍َٔمَةِ

19

و كسانى كه به آيات ما كفر ورزيدند، آنان شقاوتمندان‌اند


عَلَيۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ

20

بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد [كه هيچ راه گريزى از آن ندارند.]


قاری
ترجمه گویا
انصاریان