سوره التحریم
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā An-Nabīyu Lima Tuĥarrimu Mā 'Aĥalla Allāhu Laka Tabtaghī Marđāata 'Azwājika Wa Allāhu Ghafūrun Raĥīmun
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ اى پيمبر چرا حرام مىكنى آنچه را حلال كرد خدا برايت خواهى خشنودى همسران خويش را و خدا است آمرزنده مهربان
Qad Farađa Allāhu Lakum Taĥillata 'Aymānikum Wa Allāhu Mawlākum Wa Huwa Al-`Alīmu Al-Ĥakīmu
2همانا خدا بايسته داشت بر شما حلال بودن سوگندهاى شما را و خدا است دوست شما و او است داناى حكيم
Wa 'Idh 'Asarra An-Nabīyu 'Ilá Ba`đi 'Azwājihi Ĥadīthāan Falammā Nabba'at Bihi Wa 'Ažharahu Allāhu `Alayhi `Arrafa Ba`đahu Wa 'A`rađa `An Ba`đin Falammā Nabba'ahā Bihi Qālat Man 'Anba'aka Hādhā Qāla Nabba'aniya Al-`Alīmu Al-Khabīru
3و گاهى كه نهان داشت پيمبر بسوى بعضى از زنان خويش داستانى را پس گاهى كه آگهيش داد بدان و فاش ساختش خدا بر او شناسانيد پارهاى از آن را و روى برتافت از پارهاى و هنگامى كه آگهيش داد بدان گفت كه تو را آگهى داده است بدين گفت آگهيم داده است خداوند داناى آگاه
'In Tatūbā 'Ilá Allāhi Faqad Şaghat Qulūbukumā Wa 'In Tažāharā `Alayhi Fa'inna Allāha Huwa Mawlāhu Wa Jibrīlu Wa Şāliĥu Al-Mu'uminīna Wa Al-Malā'ikatu Ba`da Dhālika Žahīrun
4اگر توبه كنيد اى دو زن بسوى خدا هر آينه گرويده است دلهاى شما و اگر چيرگى كنيد بر او همانا خدا است دوست او و جبرئيل و شايستگان از مؤمنان و فرشتگانند پس از آن پشتيبان
`Asá Rabbuhu 'In Ţallaqakunna 'An Yubdilahu 'Azwājāan Khayrāan Minkunna Muslimātin Mu'uminātin Qānitātin Tā'ibātin `Ābidātin Sā'iĥātin Thayyibātin Wa 'Abkārāan
5اميد است پروردگار او اگر طلاق گويد شما را تبديلش كند زنانى نكوتر از شما مسلمانانى مؤمنانى فروتنانى توبهكنندگانى و پرستندگانى رهروانى بيوگانى و شوىناديدگانى
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Qū 'Anfusakum Wa 'Ahlīkum Nārāan Waqūduhā An-Nāsu Wa Al-Ĥijāratu `Alayhā Malā'ikatun Ghilāžun Shidādun Lā Ya`şūna Allāha Mā 'Amarahum Wa Yaf`alūna Mā Yu'umarūna
6اى آنان كه ايمان آورديد بازداريد خود و خاندان خويش را از آتشى كه سوخت آن مردمان است و سنگ بر آن است فرشتگانى دژم (درشت خوى) سختگيرانى كه نافرمانى نكنند خدا را آنچه فرمايدشان و بكنند آنچه را كه فرموده شوند
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna Kafarū Lā Ta`tadhirū Al-Yawma 'Innamā Tujzawna Mā Kuntum Ta`malūna
7اى آنان كه كفر ورزيدند بهانه نياريد امروز جز اين نيست كه پاداش داده شويد آنچه را بوديد مىكرديد
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Tūbū 'Ilá Allāhi Tawbatan Naşūĥāan `Asá Rabbukum 'An Yukaffira `Ankum Sayyi'ātikum Wa Yudkhilakum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Yawma Lā Yukhzī Al-Lahu An-Nabīya Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Ma`ahu Nūruhum Yas`á Bayna 'Aydīhim Wa Bi'aymānihim Yaqūlūna Rabbanā 'Atmim Lanā Nūranā Wa Aghfir Lanā 'Innaka `Alá Kulli Shay'in Qadīrun
8اى آنان كه ايمان آورديد توبه كنيد بسوى خدا توبه نصوح اميد است پروردگار شما بسترد از شما بديهاى شما را و درآرد شما را باغهايى كه روان است زير آنها جويها روزى كه خوار نگرداند خدا پيمبر و آنان را كه ايمان آوردند با او پرتو ايشان مىدود پيش روى ايشان و بر سوى راستشان گويند پروردگارا تمام گردان براى ما نور ما را و بيامرز ما را كه تويى بر همه چيز توانا
Yā 'Ayyuhā An-Nabīyu Jāhidi Al-Kuffāra Wa Al-Munāfiqīna Wa Aghluž `Alayhim Wa Ma'whum Jahannamu Wa Bi'sa Al-Maşīru
9اى پيمبر جهاد كن با كافران و منافقان و درشتى كن بر ايشان و جايگاه ايشان است دوزخ و چه زشت است آن جايگاه
Đaraba Allāhu Mathalāan Lilladhīna Kafarū Aimra'ata Nūĥin Wa Aimra'ata Lūţin Kānatā Taĥta `Abdayni Min `Ibādinā Şāliĥayni Fakhānatāhumā Falam Yughniyā `Anhumā Mina Allāhi Shay'āan Wa Qīla Adkhulā An-Nāra Ma`a Ad-Dākhilīna
10زده است خدا مثلى براى آنان كه كفر ورزيدند زن نوح و زن لوط بودند زير فرمان دو بندهاى از بندگان ما شايستگانى پس خيانت كردند با آنان پس بىنياز نساختندشان از خدا چيزى را و گفته شد به آتش درآئيد با درآيندگان
Wa Đaraba Allāhu Mathalāan Lilladhīna 'Āmanū Aimra'ata Fir`awna 'Idh Qālat Rabbi Abni Lī `Indaka Baytāan Fī Al-Jannati Wa Najjinī Min Fir`awna Wa `Amalihi Wa Najjinī Mina Al-Qawmi Až-Žālimīna
11و زده است خدا مثلى براى آنان كه ايمان آوردند زن فرعون را گاهى كه گفت پروردگارا بساز برايم نزد خويش خانهاى در بهشت و برهانم از فرعون و كردارش و برهانم از گروه ستمگران
Wa Maryama Abnata `Imrāna Allatī 'Aĥşanat Farjahā Fanafakhnā Fīhi Min Rūĥinā Wa Şaddaqat Bikalimāti Rabbihā Wa Kutubihi Wa Kānat Mina Al-Qānitīna
12و مريم دخت عمران را كه نگهداشت فرج خويش را تا دميديم در آن از روح خويش و تصديق كرد به سخنان پروردگار خود و كتابهاى او و گشت از فروتنان