قرآن عثمان طه

سوره التغابن

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لَهُ ٱلۡمُلۡكُ وَ لَهُ ٱلۡحَمۡدُ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مى‌گويند؛ فرمانروايى فقط از آن اوست و ستايش تنها براى اوست؛ و او بر هر چيز تواناست.


هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ فَمِنكُمۡ كَافِرٞ وَ مِنكُم مُّؤۡمِنٞ وَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ

2

او كسى است كه شما را آفريد پس برخى از شما كافريد و برخى از شما مؤمنيد؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست.


خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّ وَ صَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡ وَ إِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

3

آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد؛ و شما را صورتگرى كرد و صورت‌هاى شما را نيكو گردانيد؛ و فرجام (همه شما) فقط به سوى اوست.


يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ يَعۡلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعۡلِنُونَ وَ ٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

4

آنچه را در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند، و آنچه را پنهان مى‌داريد و آنچه را آشكار مى‌سازيد مى‌داند؛ و خدا به (اسرار) درون سينه‌ها داناست.


أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَبَؤُاْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُ فَذَاقُواْ وَبَالَ أَمۡرِهِمۡ وَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

5

آيا به شما نرسيده است؟! خبر بزرگ كسانى كه پيش از [اين‌] كفر ورزيدند و سنگينى (كيفر) كارشان را چشيدند؛ و برايشان عذاب دردناكى است!


ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَ تَوَلَّواْ وَّ ٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُ وَ ٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

6

آن بخاطر اين است كه فرستادگانشان با دليل‌هاى روشن (معجزه‌آسا) همواره به سراغشان مى‌آمدند، و مى‌گفتند:« آيا بشرهايى ما را راهنمايى مى‌كنند؟! »پس كفر ورزيدند و روى برتافتند و خدا توانگرى نموده است، و خدا توانگرى ستوده است.


زَعَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن لَّن يُبۡعَثُواْ قُلۡ بَلَىٰ وَ رَبِّي لَتُبۡعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلۡتُمۡ وَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ

7

كسانى كه كفر ورزيدند پنداشتند كه برانگيخته نخواهند شد، بگو:« آرى، به پروردگارم سوگند كه قطعا برانگيخته خواهيد شد! سپس حتما از آنچه انجام داديد خبر داده مى‌شويد؛ و آن (كارها) بر خدا آسان است ».


فَ‍َٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ ٱلنُّورِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلۡنَا وَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

8

پس به خدا و فرستاده‌اش و نورى كه فرو فرستاديم ايمان بياوريد؛ و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.


يَوۡمَ يَجۡمَعُكُمۡ لِيَوۡمِ ٱلۡجَمۡعِ ذَٰلِكَ يَوۡمُ ٱلتَّغَابُنِ وَ مَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَ يَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّ‍َٔاتِهِۦ وَ يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗا ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

9

روزى كه شما را براى روز جمع‌آورى (مردم در قيامت) گردآورى مى‌كند، آن روز زيانكارى است. و هر كس به خدا ايمان آورد و [كار] شايسته انجام دهد، بدى‌هايش را از او مى‌زدايد و او را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كند كه از زير (درختان) ش نهرها روان است در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ اين كاميابى بزرگى است.


وَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَ بِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

10

و كسانى كه كفر ورزيدند و نشانه‌هاى ما را دروغ انگاشتند، آنان اهل آتشند، در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ و (اين) بدفرجامى است!


مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَ مَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ يَهۡدِ قَلۡبَهُۥ وَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

11

هيچ مصيبتى جز به رخصت خدا (به كسى) نمى‌رسد! و هر كس به خدا ايمان آورد، دلش را راهنمايى مى‌كند؛ و خدا به هر چيزى داناست.


وَ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

12

و خدا را اطاعت كنيد و فرستاده [خدا] را اطاعت كنيد؛ و اگر روى برتابيد پس بر عهده فرستاده ما فقط رساندن [پيام روشنگر و] آشكار است.


ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

13

خداست كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان پس بايد تنها بر خدا توكل كنند.


يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ وَ أَوۡلَٰدِكُمۡ عَدُوّٗا لَّكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُمۡ وَ إِن تَعۡفُواْ وَ تَصۡفَحُواْ وَ تَغۡفِرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

14

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در حقيقت بعضى از همسران شما و فرزندانتان دشمن شما هستند، پس از آنان بيمناك باشيد؛ و اگر ببخشيد و در گذريد و بيامرزيد، پس براستى خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


إِنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَ أَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَ ٱللَّهُ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

15

اموال شما و فرزندانتان فقط [وسيله‌] آزمايش است؛ و خدا نزدش پاداش بزرگى است.


فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُمۡ وَ ٱسۡمَعُواْ وَ أَطِيعُواْ وَ أَنفِقُواْ خَيۡرٗا لِّأَنفُسِكُمۡ وَ مَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

16

پس هر چه در توان داريد [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و بشنويد و اطاعت كنيد و (در راه خدا) مصرف كنيد كه براى خودتان بهتر است؛ و هر كس از (بى گذشتى و) آزمندى خودش نگاه داشته شود، پس تنها آنان رستگارند.


إِن تُقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا يُضَٰعِفۡهُ لَكُمۡ وَ يَغۡفِرۡ لَكُمۡ وَ ٱللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ

17

اگر به خدا« قرض الحسنه‌اى »وام دهيد، آن را براى شما مى‌افزايد و شما را مى‌آمرزد؛ و خدا بسى سپاسگزار [و] بردبار است.


عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَ ٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

18

(او) داناى نهان و آشكار [و] شكست‌ناپذير فرزانه است.


سوره قبل

سوره التغابن

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان