بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آن گاه كه خورشيد به هم درپيچد،

وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ

و آن گه كه ستارگان همى تيره شوند،

وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ

و آن گاه كه كوه‌ها به رفتار آيند.

وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ

وقتى شتران ماده وانهاده شوند،

وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ

و آن گه كه وحوش را همى گرد آرند،

وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ

درياها آن گه كه جوشان گردند،

وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ

و آن گاه كه جانها به هم درپيوندند،

وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ

پرسند چو زان دخترك زنده به‌گور:

بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ

به كدامين گناه كشته شده است؟

وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ

و آن گاه كه نامه‌ها ز هم بگشايند،

وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ

و آن گاه كه آسمان زجا كنده شود،

وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ

و آن گه كه جحيم را برافروزانند،

وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ

و آن گه كه بهشت را فرا پيش آرند،

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ

هر نَفْس بداند چه فراهم ديده.

فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ

نه، نه! سوگند به اختران گردان،

الْجَوارِ الْكُنَّسِ

[كز ديده‌] نهان شوند و از نو آيند،

وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ

سوگند به شب چو پشت گرداند،

وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ

سوگند به صبح چون دميدن گيرد،

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

كه [قرآن‌] سخن فرشته بزرگوارى است.

ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ

نيرومند [كه‌] پيش خداوند عرش، بلندپايگاه است.

مُطاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ

در آنجا [هم‌] مُطاع [و هم‌] امين است.

وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ

و رفيق شما مجنون نيست

وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ

و قطعاً آن [فرشته وحى‌] را در افق رخشان ديده.

وَ ما هُوَ عَلَي الْغَيْبِ بِضَنِينٍ

و او در امر غيب بخيل نيست.

وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ

و [قرآن‌] نيست سخن ديوِ رجيم.

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ

پس به كجا مى‌رويد؟

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ

اين [سخن‌] بجز پندى براى عالميان نيست

لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ

براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رَوَد.

وَ ما تَشاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ

و تا خدا، پروردگار جهانيان، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست.