قرآن عثمان طه

سوره التکویر

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ هنگامى كه خورشيد در هم پيچيده شود،


وَ إِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

2

و هنگامى كه ستارگان بى‌فروغ شوند (و سقوط كنند)،


وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

3

و هنگامى كه كوه‌ها روان شوند،


وَ إِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

4

و هنگامى كه شتران باردار متروك شوند،


وَ إِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

5

و هنگامى كه حيوانات وحشى پراكنده شوند،


وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

6

و هنگامى كه درياها برافروخته (و پر) شوند،


وَ إِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

7

و هنگامى كه اشخاص (گروه) گروه شوند،


وَ إِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

8

و هنگامى كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود:


بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

9

»به كدامين پيامد (گناه) كشته شد؟!«


وَ إِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

10

و هنگامى كه نامه‌ها (ى اعمال) گشوده شود،


وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

11

و هنگامى كه پرده از (حقايق) آسمان برداشته شود،


وَ إِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

12

و هنگامى كه دوزخ شعله‌اى فروزان شود،


وَ إِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

13

و هنگامى كه بهشت نزديك شود،


عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

14

(در آن روز، هر) شخص مى‌داند آنچه را كه حاضر كرده است.


فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

15

و سوگند ياد مى‌كنم به (سيارات) بازگردنده!


ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

16

روان شده پنهان شونده،


وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

17

و سوگند به شب، هنگامى كه روى آورد و برگردد (و به آخر رسد)!


وَ ٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

18

و سوگند به بامداد، هنگامى كه بدمد!


إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

19

قطعا آن (قرآن) سخن فرستاده ارجمند (جبرئيل) است.


ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

20

كه قدرتمند [و] داراى جايگاهى نزد صاحب تخت (جهاندارى و تدبير هستى) است.


مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

21

كه در آنجا (در ميان فرشتگان، فرمان او) اطاعت شده [و] درستكار است.


وَ مَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

22

و همنشين شما (پيامبر) ديوانه نيست.


وَ لَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

23

و بيقين او را در افق روشن ديده است.


وَ مَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

24

و او نسبت به (بازگويى اخبار) نهان بخيل نيست.


وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

25

و آن (قرآن) سخن شيطان رانده شده نيست.


فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

26

پس به كجا مى‌رويد؟!


إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

27

آن (قرآن) جز يادآورى براى جهانيان نيست،


لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

28

براى كسى از شما كه بخواهد به (راه) راست برود.


وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

29

و (چيزى) نمى‌خواهيد، مگر آنكه خدايى كه پروردگار جهانيان است بخواهد.


سوره قبل

سوره التکویر

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان