بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ قسم به انجير و زيتون [يا: قسم به سرزمين شام و بيت المقدس‌]،

وَ طُورِ سِينِينَ

و سوگند به «طور سينين»،

وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ

و قسم به اين شهر امن [مكه‌]،

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ

كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم،

ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ

سپس او را به پايين‌ترين مرحله بازگردانديم،

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ

مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند كه براى آنها پاداشى تمام نشدنى است!

فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ

پس چه چيز سبب مى‌شود كه بعد از اين همه (دلايل روشن) روز جزا را انكار كنى؟!

أَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحاكِمِينَ

آيا خداوند بهترين حكم‌كنندگان نيست؟!