بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به انجير و قسم به زيتون‌

وَ طُورِ سِينِينَ

قسم به طور سينا

وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

قسم به اين سرزمين امن‌

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

كه انسان را در بهترين اعتدال آفريديم‌

ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

سپس او را به پستترين پستها برگردانديم.

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته كرده‌اند كه آنها راست پاداشى پيوسته‌

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

پس چه چيز به تكذيب جزا وادارت مى‌كند.

أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

آيا خدا بهترين داوران نيست.