قرآن عثمان طه

سوره الجن

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qul 'Ūĥiya 'Ilayya 'Annahu Astama`a Nafarun Mina Al-Jinni Faqālū 'Innā Sami`nā Qur'ānāan `Ajabāan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ بگو: به سوى من وحى شده است كه نفراتى از جن (به سخنانم) گوش فرا داده‌اند، و گفتند:« كه ما (قرآن) خواندنى شگفتى شنيديم.


Yahdī 'Ilá Ar-Rushdi Fa'āmannā Bihi Wa Lan Nushrika Birabbinā 'Aĥadāan

2

كه به سوى هدايت رهنمون مى‌شود، پس بدان ايمان آورديم و هيچ كس را شريك پروردگارمان قرار نمى‌دهيم،


Wa 'Annahu Ta`ālá Jaddu Rabbinā Mā Attakhadha Şāĥibatan Wa Lā Waladāan

3

و اينكه عظمت پروردگار ما والاتر است، در حالى كه هيچ همنشين و فرزندى برنگزيده است،


Wa 'Annahu Kāna Yaqūlu Safīhunā `Alá Allāhi Shaţaţāan

4

و اينكه سبك سر (قوم) ما همواره به خدا گزاف نسبت مى‌دهد.


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Taqūla Al-'Insu Wa Al-Jinnu `Alá Allāhi Kadhibāan

5

و اينكه ما گمان مى‌كرديم كه انسان و جن بر خدا دروغ نمى‌بندند.


Wa 'Annahu Kāna Rijālun Mina Al-'Insi Ya`ūdhūna Birijālin Mina Al-Jinni Fazādūhum Rahaqāan

6

و اينكه همواره مردانى از انسان (ها) به مردانى از جن پناه مى‌بردند، و [لى‌] بر پوشش (گناه) آنان بيفزودند،


Wa 'Annahum Žannū Kamā Žanantum 'An Lan Yab`atha Allāhu 'Aĥadāan

7

و اينكه آنان گمان مى‌كردند- همان گونه كه شما گمان مى‌كرديد- كه خدا هيچ كس را بر نمى‌انگيزد.


Wa 'Annā Lamasnā As-Samā'a Fawajadnāhā Muli'at Ĥarasāan Shadīdāan Wa Shuhubāan

8

و اينكه ما آسمان را لمس كرديم (و جستجو نموديم) و آن را پر از پاسداران سخت (نيرومند) و شهاب‌ها يافتيم،


Wa 'Annā Kunnā Naq`udu Minhā Maqā`ida Lilssam`i Faman Yastami`i Al-'Āna Yajid Lahu Shihābāan Raşadāan

9

و اينكه ما در آن (آسمان) در محل هايى براى شنيدن (اسرار) همواره مى‌نشستيم، و [لى‌] هر كس اكنون گوش فرا دهد براى (خود) ش شهابى كمين كرده مى‌يابد،


Wa 'Annā Lā Nadrī 'Asharrun 'Urīda Biman Fī Al-'Arđi 'Am 'Arāda Bihim Rabbuhum Rashadāan

10

و اينكه ما نمى‌دانيم آيا در مورد كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده است، يا پروردگارشان براى آنان هدايت را خواسته است؟!


Wa 'Annā Minnā Aş-Şāliĥūna Wa Minnā Dūna Dhālika Kunnā Ţarā'iqa Qidadāan

11

و اينكه ما در ميانمان (افرادى) شايسته‌اند و از ميان ما (افرادى) غير آنند، (ما داراى) روش‌هاى گوناگون هستيم.


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Nu`jiza Allāha Fī Al-'Arđi Wa Lan Nu`jizahu Harabāan

12

و اينكه ما يقين داشتيم كه عاجز كننده خدا در زمين نيستيم، و با گريختن (خود) او را عاجز نمى‌كنيم،


Wa 'Annā Lammā Sami`nā Al-Hudá 'Āmannā Bihi Faman Yu'umin Birabbihi Falā Yakhāfu Bakhsāan Wa Lā Rahaqāan

13

و اينكه ما هنگامى كه رهنمود (قرآن) را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان آورد، پس نه از كاستن (پاداش) مى‌ترسد، و نه از پوشش (عذاب)،


Wa 'Annā Minnā Al-Muslimūna Wa Minnā Al-Qāsiţūna Faman 'Aslama Fa'ūlā'ika Taĥarrawā Rashadāan

14

و اينكه ما برخى از ميانمان مسلمان و برخى از ميانمان بيدادگرند. و كسانى كه اسلام آوردند پس آنان در طلب هدايت بوده‌اند.


Wa 'Ammā Al-Qāsiţūna Fakānū Lijahannama Ĥaţabāan

15

و اما بيدادگران، پس هيزم جهنم هستند.


Wa 'Allawi Astaqāmū `Alá Aţ-Ţarīqati L'asqaynāhum Mā'an Ghadaqāan

16

و اينكه اگر (بر فرض) بر راه (راست) پايدارى كنند، حتما با آب فراوان سيرابشان مى‌كنيم.


Linaftinahum Fīhi Wa Man Yu`riđ `An Dhikri Rabbihi Yasluk/hu `Adhābāan Şa`adāan

17

تا در آن (مورد) آنان را بيازماييم، و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب فزاينده (مشقت بار) وارد مى‌كنيم!


Wa 'Anna Al-Masājida Lillāh Falā Tad`ū Ma`a Allāhi 'Aĥadāan

18

و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد (و نپرستيد).


Wa 'Annahu Lammā Qāma `Abdu Allāhi Yad`ūhu Kādū Yakūnūna `Alayhi Libadāan

19

و اينكه هنگامى كه بنده خدا (محمد ص) برخاست در حالى كه او را مى‌خواند (و مى‌پرستيد) نزديك بود بر او ازدحام كنند. »


Qul 'Innamā 'Ad`ū Rabbī Wa Lā 'Ushriku Bihi 'Aĥadāan

20

بگو:« (من) فقط پروردگارم را مى‌خوانم (و مى‌پرستم) و هيچ كس را شريك او قرار نمى‌دهم. »


Qul 'Innī Lā 'Amliku Lakum Đarrāan Wa Lā Rashadāan

21

بگو:« در حقيقت من، مالك هيچ زيان و هدايتى براى شما نيستم. »


Qul 'Innī Lan Yujīranī Mina Allāhi 'Aĥadun Wa Lan 'Ajida Min Dūnihi Multaĥadāan

22

بگو:« در واقع من هيچ كس از (عذاب) خدا پناهم نمى‌دهد و هيچ پناهگاهى جز او نمى‌يابم؛


'Illā Balāghāan Mina Allāhi Wa Risālātihi Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Fa'inna Lahu Nāra Jahannama Khālidīna Fīhā 'Abadāan

23

جز رساندن (پيام) از طرف خدا و رسالت‌هاى او (كه پناه من است)؛ و هر كس نافرمانى خدا و فرستاده‌اش را نمايد، پس در واقع براى او آتش جهنم است در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند! »


Ĥattá 'Idhā Ra'awā Mā Yū`adūna Fasaya`lamūna Man 'Ađ`afu Nāşirāan Wa 'Aqallu `Adadāan

24

تا هنگامى كه آنچه را وعده داده شده‌اند ببينند، پس بزودى خواهند دانست كه چه كسى از نظر ياور ناتوان‌تر و از نظر تعداد كمتر است!


Qul 'In 'Adrī 'Aqarībun Mā Tū`adūna 'Am Yaj`alu Lahu Rabbī 'Amadāan

25

بگو:« نمى‌دانم آيا آنچه وعده داده مى‌شويد نزديك است يا پروردگارم براى آن فاصله (زمانى) قرار مى‌دهد؟!


`Ālimu Al-Ghaybi Falā Yužhiru `Alá Ghaybihi 'Aĥadāan

26

(او) داناى نهان است و هيچ كس را بر (اسرار) نهانش مسلط نمى‌سازد،


'Illā Mani Artađá Min Rasūlin Fa'innahu Yasluku Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi Raşadāan

27

جز كسى از فرستاده [گان‌] كه (خدا از او) خشنود باشد، پس در حقيقت او از پيش رويش و از پشت سرش (محافظانى) كمين كرده وارد مى‌سازد،


Liya`lama 'An Qad 'Ablaghū Risālāti Rabbihim Wa 'Aĥāţa Bimā Ladayhim Wa 'Aĥşá Kulla Shay'in `Adadāan

28

تا معلوم دارد كه يقينا رسالت‌هاى پروردگارشان را رسانده‌اند؛ و به آنچه كه نزد آنان است احاطه دارد و همه چيز را از نظر عدد شماره كرده است. »


قاری
ترجمه گویا
انصاریان