بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ

بنام خداى رحمان رحيم؛ آن واقعه حتمى.

مَا الْحَاقَّةُ

چيست آن واقعه حتمى؟

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحَاقَّةُ

و چه مى‌دانى چيست آن واقعه حتمى.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ

قوم ثمود و عاد قيامت را تكذيب كردند.

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ

اما ثمود با بلائى فزون از حد هلاك شدند.

وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ

و اما قوم عاد با بادى بسيار سرد و شديد هلاك گشتند.

سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَي الْقَوْمَ فِيها صَرْعيٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ

خدا آن باد را هفت شب و هشت روز پى در پى، بر آنها مسلط كرد، مى‌ديدى كه آن قوم در زمين افتاده‌اند، گويى ريشه‌هاى كنده شده نخلها مى‌باشند.

فَهَلْ تَريٰ لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ

آيا از آنها باقى مانده‌اى مى‌بينى؟!

وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ

فرعون و آنان كه پيش از او بودند و شهرهاى زير رو شده، مرتكب خطا شدند.

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِيَةً

رسول پروردگار خويش را نافرمانى كردند، خدا آنها را گرفت، گرفتنى سخت.

إِنَّا لَمَّا طَغَي الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ

ما چون آب طغيان نمود، شما را در كشتى حمل كرديم.

لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ

تا آن حمل را براى شما پندى قرار دهيم و تا آن پند را گوشهاى شنوا حفظ كنند.

فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ

چون در صور دميده شود يك دميدن،

وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً

و برداشته شود زمين و كوه‌ها و كوبيده شوند يك كوبيده شدن،

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ

آن روز قيامت واقع مى‌شود.

وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ

آسمان شكافته مى‌شود و آن در آن روز سست است،

وَ الْمَلَكُ عَليٰ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ

ملائكه در اطراف آن هستند و عرش پروردگارت را بالاى سر مردم هشت ملك حمل مى‌كند:

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفيٰ مِنْكُمْ خافِيَةٌ

در آن روز به خدا عرضه مى‌شويد و هيچ عمل پنهانى از شما مخفى نمى‌ماند.

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ

اما آنكه كتابش به دست راستش داده شود گويد: بيائيد كتاب مرا بخوانيد.

إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ

من در دنيا دانستم كه حسابم را ملاقات خواهم كرد.

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

او در زندگى است كه از آن خوشنود است.

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ

در بهشتى است و الا.

قُطُوفُها دانِيَةٌ

ميوه‌اش به او نزديك است.

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ

بخوريد و بنوشيد گوارا در مقابل آنچه از پيش كرديد در ايام گذشته.

وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ فَيَقُولُ يا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتابِيَهْ

اما هر كس كتابش به دست چپش داده شود گويد: اى كاش كتابم را داده نمى‌شدم.

وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِيَهْ

و نمى‌دانستم حسابم چيست.

يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَةَ

اى كاش مرگ اولى تمام كننده بود.

ما أَغْنيٰ عَنِّي مالِيَهْ

ثروت من از من كفايت نكرد.

هَلَكَ عَنِّي سُلْطانِيَهْ

قدرتم از من تباه گرديد.

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

بگيريد او را و به غل در آوريد.

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ

سپس به آتش بزرگ داخل كنيد.

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُكُوهُ

آن گاه در زنجيرى كه طول آن هفتاد ذراع است داخلش نمائيد.

إِنَّهُ كانَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

كه او به خداى بزرگ ايمان نمى‌آورد.

وَ لا يَحُضُّ عَليٰ طَعامِ الْمِسْكِينِ

و به طعام مساكين تشويق نمى‌نمود.

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَمِيمٌ

پس امروز در اينجا براى او مهربانى نيست.

وَ لا طَعامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ

و نه طعامى مگر از چرك.

لا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخاطِئُونَ

نمى‌خورد آن را مگر خطا كاران.

فَلا أُقْسِمُ بِما تُبْصِرُونَ

پس قسم مى‌خورم به آنچه مى‌بينيد.

وَ ما لا تُبْصِرُونَ

و به آنچه نمى‌بينيد.

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

كه اين قرآن قول پيامبر بزرگوارى است.

وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِيلاً ما تُؤْمِنُونَ

سخن شاعرى نيست، بسيار كم ايمان مى‌آوريد.

وَ لا بِقَوْلِ كاهِنٍ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ

سخن كاهنى نيست، بسيار كم متذكر مى‌شويد.

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ

نازل شده است از جانب رب العالمين.

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ

اگر بر ما بعضى گفته‌ها را دروغ بندد.

لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ

حتما از راست او مى‌گيريم.

ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ

سپس رگ گردنش را قطع مى‌كنيم.

فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِينَ

كسى از شما از او مانع نتواند شد.

وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ

قرآن تذكر است براى اهل تقوى.

وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ

مى‌دانيم كه بعضى از شما تكذيب كننده‌ايد.

وَ إِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَي الْكافِرِينَ

قرآن بر كافران حسرت خواهد بود.

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ

قرآن حق ثابت است.

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

پس نام خدايت را تسبيح كند.