بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ آن فرودآينده

مَا الْحَاقَّةُ

چيست آن فرودآينده

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحَاقَّةُ

و ندانستت چيست فرودآينده

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ

تكذيب كردند ثمود و عاد به كوبنده

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ

اما ثمود پس نابود شدند به سركشنده

وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ

و اما عاد پس نابود شدند به بادى تندوزنده سركش

سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَي الْقَوْمَ فِيها صَرْعيٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ

بگماردش بر ايشان هفت شب و هشت روز داشت روز پى در پى كه بينى گروه را در آن بيهوش افتاده گوئيا آنانند تنه‌هاى نخل فروافتاده

فَهَلْ تَريٰ لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ

پس آيا مى‌نگرى براى ايشان بازماندگانى

وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ

و آمد فرعون و آنان كه پيش از او بودند و باژگون‌شدگان به گناه

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِيَةً

پس سرپيچيدند فرستاده پروردگار خويش را پس بگرفتشان گرفتنى سخت

إِنَّا لَمَّا طَغَي الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ

همانا گاهى كه فزونى گرفت آب سوارتان كرديم در رونده

لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ

تا بگردانيمش براى شما يادآوريى و بشنوندش گوشهايى شنونده

فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ

تا گاهى كه دميده شود در صور يك دميدن

وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً

و برداشته شوند زمين و كوه‌ها پس كوبيده شوند يك كوبيدن

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ

در آن روز فرود آيد فرودآينده

وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ

و شكافت آسمان پس آن است در آن روز سست

وَ الْمَلَكُ عَليٰ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ

و فرشته بر اطراف آن است و بردارد عرش پروردگارت را بر فراز ايشان در آن روز هشت تن

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفيٰ مِنْكُمْ خافِيَةٌ

در آن روز عرضه شويد نهان نماند از شما نهان‌شونده

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ

اما آنكه داده شد كتابش را به راستش گويد اينك بيائيد بخوانيد نامه مرا

إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ

من مى‌پنداشتم كه رسنده‌ام به حساب خويش

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

پس او است در زندگانى خوشنود (پسنديده)

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ

در بهشتى بلند (افراشته)

قُطُوفُها دانِيَةٌ

كه چيده‌هاى آن است فرود و نزديك

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ

بخوريد و بنوشيد گوارا باد شما را بدانچه گذشت از شما در روزگاران گذشته

وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ فَيَقُولُ يا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتابِيَهْ

و اما آنكه داده شد نامه خويش را به چپش گويد كاشكيم داده نمى‌شدم نامه خويش را

وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِيَهْ

و نمى‌دانستم چيست حساب من

يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَةَ

كاش مى‌بود آن گذرنده

ما أَغْنيٰ عَنِّي مالِيَهْ

سودى نداد (بى‌نياز نگردانيد) مرا داراييم

هَلَكَ عَنِّي سُلْطانِيَهْ

برفت از من فرمانروائيم

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

بگيريدش پس به زنجيرش كشيد

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ

سپس به دوزخش درآريد

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُكُوهُ

پس در زنجيرى كه درازيش هفتاد ذراع است او را بكشيد

إِنَّهُ كانَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

كه بود او ايمان نمى‌آورد به خداى بزرگ

وَ لا يَحُضُّ عَليٰ طَعامِ الْمِسْكِينِ

و ترغيب نمى‌كرد به خوراندن بينوا

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَمِيمٌ

پس نيستش امروز در اينجا دوستى

وَ لا طَعامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ

و نه خوراكى جز از چرك دوزخيان

لا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخاطِئُونَ

نخورندش جز گنهكاران

فَلا أُقْسِمُ بِما تُبْصِرُونَ

پس سوگند ياد نمى‌كنم بدانچه بينيد

وَ ما لا تُبْصِرُونَ

و آنچه نبينيد

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

كه آن است همانا سخن پيمبرى گرامى

وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِيلاً ما تُؤْمِنُونَ

و نيست گفتار شاعرى به كمى ايمان آوريد

وَ لا بِقَوْلِ كاهِنٍ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ

ه گفتار پيش‌گويى به كمى ياد آوريد

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ

فرستادنى است از پروردگار عالميان

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ

و اگر مى‌بست بر ما پاره سخنان را

لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ

هر آينه مى‌گرفتيم از او به دست راست

ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ

و سپس مى‌بريديم از او رگ گردن را

فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِينَ

و نبودش كسى از شما نگهدارنده

وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ

و همانا آن است يادآوريى براى پرهيزكاران

وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ

و همانا دانيم كه از شما است تكذيب‌كنندگان

وَ إِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَي الْكافِرِينَ

و همانا آن است دريغى بر كافران

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ

و همانا آن است در حق يقين

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

پس تسبيح گوى به نام پروردگارت آن بزرگ